een compilatie

Hier volgt een selectie uit uitspraken van Maitreya (Boodschappen van Maitreya de Christus), Benjamin Creme’s Meester (Een Meester spreekt) en Benjamin Creme met betrekking tot het thema ‘de evolutie van de mensheid’.

Wanneer we het hebben over evolutie, hebben we het in werkelijkheid over de evolutie van bewustzijn, van bewuste gewaarwording. Dat is het leven, een geleidelijk ontwaken tot hogere en ruimere vergezichten van Zijn en Werkelijkheid. Dat is het leven op ieder niveau. De groei van het bewustzijn begon dus zodra we de allereerste keer in incarnatie kwamen in de oermoerassen. Wanneer was dat? Achttien-en-een-half-miljoen jaar geleden. Wat vormt het voornaamste beletsel bij ons streven? Het voornaamste beletsel is karma. Elke stap voorwaarts in evolutie, en dus iedere groei in bewustzijn, geschiedt door het afwerken van karma. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. II)

… diep in het bewustzijn van iedere man, vrouw en kind ligt het besef een ziel te zijn. Naarmate vooruitgang wordt geboekt op het evolutionaire pad verdiept die zekerheid zich, versterkt zich de bewuste verbinding tussen de ziel en haar voertuig, en wordt het licht van de ziel sneller gevonden en gekend. Zo groeit het licht van inzicht.De mensheid staat nu op de drempel van een tijdperk waarin dat licht van bewustzijn zich in toenemende mate zal manifesteren, zich op elk gebied van het menselijk streven zal uitdrukken als een groeiend besef van de betekenis en het doel van het leven op planeet Aarde. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Het tijdperk van licht’)

Op het moment dat onze ziel ziet dat we gereed zijn om enigszins uitdrukking te geven aan haar volmaaktheid, om de hoedanigheden van de ziel – de waarheid, schoonheid en intelligentie, het verlangen van de ziel naar volmaaktheid zelf – uit te drukken in het incarnatieproces, begint de ware evolutie van de man of vrouw. Het moment waarop dat gebeurde, bepaalt voor ieder individu het punt in evolutie.
Door talloze incarnaties streeft de ziel ernaar haar goddelijke aard in tijd en ruimte uit te drukken in haar opeenvolgende persoonlijkheden, via het fysieke, emotionele en het mentale lichaam, soms als man, dan weer als vrouw. Zij werkt aan de totstandbrenging van deze wens, dit verlangen om haar aard en hoedanigheid te repliceren in een fysieke tegenhanger. De ziel begiftigt haar tegenhanger met de middelen voor ontwikkeling tot haar eigen volmaaktheid. Zo komt het Plan van God tot uitvoering. (Benjamin Creme, De kunst van het leven)

Eeuwenlang verhindert de overheersing van de stof een duidelijke uitdrukking van de ziel; evolutie vordert slechts langzaam. Wanneer ten langen leste de tegengestelde polen van zijn natuur in elkaar zijn opgegaan, beseft de mens dat de tweedeling slechts schijn is, de tegenstelling onecht. Dan ziet hij dat alles Eén is, dat geest en stof slechts twee aspecten zijn van één goddelijk Geheel, en de beperkingen van het verleden slechts illusie. Zonder de strijd van tegenstellingen en de frictie die daaruit voortkomt, zou de vooruitgang van de mens werkelijk traag zijn. Frictie is het vuur dat hem op zijn weg voortdrijft, aspiratie het licht dat hem steeds hoger roept. Zo legt de mens na verloop van tijd de beperkingen van de stof af, en doordringt deze met de uitstraling van zijn geestelijke waarheid. Het is de taak van de mens om de materie te vergeestelijken en om de substantie van de planeet, in elk natuurrijk, tot een volmaakte weerspiegeling te maken van de Hemelse Mens waarvan ze het lichaam is. Conflict en oorlog, geweld en haat, het zijn slechts de voorbijgaande manifestaties van het onvermogen van de mens om, vooralsnog, zijn ware aard tot uitdrukking te brengen. De tijd nadert snel dat zijn waarheid zal zegevieren, dat zijn schoonheid zal uitstralen en dat zijn goedheid zich voor allen zichtbaar zal openbaren. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘De paren van tegenstelling’)

De geschiedenis laat zien dat de evolutie slechts langzaam verloopt; niettemin zal de mens in dit komende tijdperk verre het tempo overschrijden dat zelfs zijn roemrijkste voorouders bereikten. Grote veranderingen in ’s mensen sociale leven en organisatie zullen tot nog toe onaangeboorde energieën vrijmaken, en een wervelwind van hervorming in de wereld ontketenen. Zo zal het zijn. Zo zullen de mensen hun belofte ten volle waarmaken en de vermogens ontplooien die zo lang in stille sluimer hebben gelegen. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘De komende tijd’)

Onthechting
We moeten een punt bereiken waarop wat er met ons gebeurt niet zo belangrijk meer is; wat andere mensen van ons denken, helemaal niet belangrijk is; wat andere mensen tegen ons zeggen en hoe ze ons belasteren, niet belangrijk is en eenvoudig overwonnen wordt. We moeten tegen kritiek kunnen en zelf niet kritiseren. Als we alles in één woord zouden samenvatten, dan is onthechting de sleutel tot het proces van evolutie.
Onthechting is: het zelf kwijtraken. Gehechtheid is het zelf zien als het middelpunt van de wereld. Onthechting is vergeten dat er een middelpunt van de wereld is en dat wij dat zijn. Onthechting betekent de fysieke, astrale en mentale uitrusting gebruiken om uitdrukking te geven aan de ziel, zo veel als we kunnen. (Benjamin Creme, De kunst van samenwerken)

Bewustzijn groeit door aspiratie naar dat wat hoger ligt. Maar we zijn natuurlijk lui. Dit is de moeilijke weg en daarom is het pad van evolutie zo langzaam en lang en moeizaam. De weg voorwaarts is juist die van verzaking. Verzaking is een ander woord voor onthechting. Maitreya gebruikt het woord onthechting. Ik heb nog niet opgemerkt dat Hij het woord verzaking heeft gebruikt, maar onthechting gebruikt Hij steeds. Het is hetzelfde. Het pad van evolutie is het pad van verzaking, het pad van onthechting. Het proces, de techniek van verzaking, is onthechting. Hoe evolueren we? Wat is de feitelijke aard van het pad? We kunnen niet gaan zitten en onszelf voornemen: “Vandaag ga ik het astrale voertuig overwinnen. Ik ga laten zien dat ik mijn mentale voertuig beheers.” Hoe doen we dat? “Ah, de deva’s! Ik ga de deva’s beheersen. Zal ik een zweep pakken?” Vroeger deed men dat. Deugdzame christenen namen bij elk vasten hun zweep ter hand en liepen door de stad zichzelf te geselen. Wat ze in werkelijkheid probeerden te doen, was het fysieke elementaal beheersen. Ze hadden er geen besef van dat iedere keer dat ze een elementaal raakten er twee voor in de plaats kwamen. Er zijn gemakkelijker wegen, de wegen van onthechting. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl.II

[Maitreya] zal spreken over eerlijkheid in denken, oprechtheid van geest en onthechting. Deze drie. Hiermee geeft Hij drie uiterst effectieve evolutiekrachten aan. Ze zijn effectief omdat het de hoofdzaken zijn. Het zijn de hoofdzaken, omdat je alleen door toenemende onthechting kunt vorderen tot het punt waarop je Meester wordt, Zelf-verwerkelijking bereikt. Alleen door eerlijkheid in denken en oprechtheid van geest kun je onthecht raken. Tenzij je onthecht raakt, zijn de andere twee niet mogelijk. Tenzij je de andere twee nastreeft, kun je niet onthecht raken. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. III

Dienstbaarheid
Mijn Broeders en Ik zien deze komende tijd als een gelegenheid tot dienstbaarheid.
Ook Wij, Mijn vrienden, groeien door het manifesteren van deze goddelijke eigenschap
Alles wat van God stamt, Mijn broeders, kent slechts dienstbaarheid. Leer en geloof dat dit zo is. Door dienstbaarheid aan de mens, zal de mens tot God komen. Zo is het altijd geweest. Maak een leven van Dienstbaarheid je gelofte voor de toekomst en ken de gelukzaligheid van Gods liefde. (Maitreya, uit Boodschap nr. 75)

Dienstbaarheid is de hefboom op het pad van evolutie. Door dienstbaarheid leren we ons te vereenzelvigen met dat wat we dienen en daarmee treedt een verschuiving op van ons centrale brandpunt. Dit verschuift van het persoonlijke, het zelfzuchtige, naar het onpersoonlijke, het onzelfzuchtige. En zodoende vereenzelvigen we ons steeds meer met steeds meer. De weg daarheen is door dienstbaarheid. Daarom werd ze ingesteld door de Christus in Palestina, als hefboom voor het evolutieproces, omdat, wanneer we beginnen te dienen, we steeds meer gedecentraliseerd raken, we ons met steeds meer vereenzelvigen, totdat we ons kunnen identificeren met alles wat bestaat. En wanneer we ons kunnen vereenzelvigen met alles wat bestaat, zijn we alles wat bestaat. Dan zijn we God. Dan maken we onze Goddelijkheid vrij. (Benjamin Creme, De Wederverschijning van de Christus en de Meesters van Wijsheid)

Degenen die het evolutiepad sneller zouden willen doorlopen, wordt heden een unieke gelegenheid tot dienstbaarheid en groei aangeboden. De taak van hervorming op zich nemend en op die manier het Plan en de wereld dienend, kunnen zij nieuwe, naar geestelijke vooruitgang afgemeten normen instellen en de vooruitgang voor de mensheid als geheel versnellen. Dat is de uitdaging van deze tijd. De hedendaagse discipelen hebben de kans de evolutionaire vooruitgang te verhaasten voor al degenen die zullen volgen, op die manier het Plan van de Logos op een zeer krachtige wijze dienend. Dien en groei. Dien en groei. Dat is de sleutel van vooruitgang op het pad. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Een nieuw tijdperk breekt aan’)

Het is Mijn bedoeling om jullie de antwoorden voor te leggen op het dilemma van de mens, om jullie te tonen dat de toekomst een ongelooflijke belofte inhoudt voor allen.
Met Mijn Broeders, de Meesters van Wijsheid, zal Ik jullie laten zien hoe jullie je goddelijkheid kunt openbaren en je erfdeel ontvangen. Ik ben van plan de mensheid bewust te maken van haar werkelijke waarde, haar ware mogelijkheden, en haar te tonen dat in ieder mens een verheven zoon van God leeft. Als de mensen Mij volgen, zal Ik hen stap voor stap leiden door het proces van inwijding, waarvan Ik het zegel bewaak. Op deze wijze zullen zij de God openbaren die in hen huist. (Maitreya, uit Boodschap nr. 24)