Vanaf de oprichting van Share International schreef Benjamin Creme’s Meester artikelen die niet alleen bedoeld waren voor publicatie in de tijd dat ze geschreven werden, maar ook wanneer de omstandigheden in de wereld daar om vragen. Veel van deze artikelen lijken nu inderdaad nog meer van toepassing dan toen ze voor het eerst werden gepubliceerd. Dit artikel verscheen voor het eerst in december 2000.

door de Meester —, via Benjamin Creme

Wanneer mensen beseffen hoe diep zij zijn gevallen, zullen ze bij zichzelf te rade gaan en beginnen aan de reis terug naar verstandigheid en veiligheid. Dit zal natuurlijk tijd vergen, want de val van Genade in de huidige corruptie en chaos kent een lange geschiedenis. Duizenden jaren lang is de mens gestadig afgedaald van de geestelijke basis die eens zijn leven bestuurde. Hij vergat zijn oorsprong en doel naarmate het Duistere Tijdperk zijn herinnering vertroebelde en zijn hart belaagde. Verloren in de dubbele begoocheling van Materie en Tijd ontwaakt de mensheid nu pas uit haar lange droom en illusie.
Onnodig te zeggen dat individuele mensen boven de massa zijn uitgestegen en hun weg door de nevelen van onwetendheid hebben bevochten naar een mate van licht. Zij zijn de heldere sterren die trouw zijn gebleven aan de kennis en het doel van hun ziel en zo fungeren als een baken voor de rest. Door deze uitzonderlijke mannen en vrouwen is de waarheid van de eeuwige reis van de mens naar steeds ruimer bewustzijn in de donkerste dagen levend gehouden en gevoed. Nu wij de Waterman-ordening binnengaan, gaat er een nieuw hoofdstuk open voor de mensheid en wordt het mensenras een nieuw begin verleend.
Millennia lang heeft de mensheid in het duister gezwoegd, zonder kennis van de groep Oudere Broeders die hun weifelende vooruitgang gadeslaat en hen veilig langs hun zelfgeschapen problemen en gevaren leidt.
Eindelijk kunnen de Broeders nu naar voren treden in het licht en Zichzelf aan de mensen laten zien. Eindelijk kunnen Zij nu openlijk onderwijzen en leiden.
Als Broeders brengen de Meesters een nieuw begrip van de ware verwantschap die tussen mensen bestaat.
Als Meesters zullen de Broeders de mensheid de wijsheid en kennis tonen die eens de hare zal zijn en zo de aspiratie van mensen belevendigen.
Als Vrienden en Gidsen zullen Zij de mensen een spiegel voorhouden van wat zij kunnen worden en zo de reis voor het ras versnellen. Zij komen om te onderwijzen en te begeleiden, en om Hun hulp aan allen aan te bieden.
De Grote Leider, Maitreya, staat gereed om te beginnen aan een reis als geen ander, één die Hem openlijk, in het volle daglicht, dichter bij het hart en denken van de mensen zal brengen. Zijn lering zal de mensen inspireren om hun leven te transformeren en ten goede te herbouwen, en om de toekomst meer te vormen naar de gelijkenis van het Plan.
Zo zal de mensheid herrijzen, tot dichterbij het hoge punt uit het verre verleden van waaruit ze is afgedaald.
Niets dan de wil van de mens zelf kan die herrijzenis tegenhouden.
Zo staan de mensen – als nooit tevoren in hun lange geschiedenis – voor het moment van beproeving, maar de voorhoede van de Meesters is onder hen en hun toekomst is verzekerd.
Maitreya Zelf staat achter de schermen, gereed om te verschijnen en de onwetendheid van de tijd tegemoet te treden. Hij heeft helpers uit alle continenten om Zich heen verzameld, mannen en vrouwen van elk ras en geloof. Samen staan zij gereed om de strijd aan te binden met onwetendheid en hebzucht, egoïsme en wreedheid, en zij zijn zeker van de overwinning.

Bij elke lezing die hij gaf, waar ook ter wereld, werden Benjamin Creme talloze vragen gesteld die een breed scala beslaan. Wij putten hier uit de grote voorraad antwoorden die BC en Zijn Meester door de jaren heen gegeven hebben en die nog niet eerder in Share International gepubliceerd zijn.

V. Kunt u een definitie geven van wat het betekent mens te zijn? En wat wordt bedoeld met ‘we zijn goddelijk’? (lezing San Francisco, VS, augustus 2005)
A. Zoals alle grote Leraren hebben gezegd, is de mensheid goddelijk. Ieder van ons, ieder individu, is een vonk van God, een goddelijk wezen dat identiek is aan het goddelijke, dat zichzelf weerspiegelt als een individuele menselijke ziel. Die weerspiegelt zichzelf op weer een lager trillingsniveau in de fysieke realiteit die we zien wanneer we in de spiegel kijken. Maar wat we in de spiegel zien, zijn de tempels van het Zelf, zoals de Meesters het noemen. Dat is niet het Zelf. Je ziet niet je Zelf in de spiegel, hoewel je vaak gevraagd wordt om jezelf een spiegel voor te houden. Je ziet een fysiek lichaam en mogelijk word je je gewaar van een mentaal lichaam en een emotioneel lichaam. Maar dat ben jij niet. Dat zijn wij niet. In de kern zijn wij de menselijke ziel en nog wezenlijker zijn wij dat waarvan de ziel zelf een weerspiegeling is – de vonk van God, het goddelijke.
Zodra de mensheid dit beseft, dit diep in zich opneemt, zal zij veranderen. Het is niet mogelijk om dezelfde persoon te blijven wanneer je weet dat je het Zelf of de goddelijke vonk bent. Dat verandert de betekenis en het doel van je leven.

V. Ik kan zien hoe sommige mensen in staat zijn te beseffen dat ze goddelijk zijn, maar hoe kan de hele mensheid dit gaan inzien?
A. Wat de mensheid nodig heeft, is iemand die komt om ons te vertellen wat en wie wij werkelijk zijn. Wij weten niet wie wij zijn. Wij weten niet waarom we hier zijn. Wij kennen het doel van ons leven niet. Wij weten niet wat er gebeurt wanneer we doodgaan. Wij weten het antwoord op bijna geen enkele van de meest diepzinnige vragen van het leven.
We weten allerlei andere, slimme dingen die betrekkelijk onbelangrijk zijn. We weten hoe we geld moeten verdienen. Veel Amerikanen verdienen miljoenen dollars. Ik weet niet of dit vandaag nog steeds zo is, maar het was altijd het hoogste doel van kinderen in Amerika om op een dag president of miljonair te zijn, of liever nog beide. ‘Who wants to be a millionnaire?’ Er zijn nu zelfs zoveel miljonairs in Amerika en elders dat het een beetje passé begint te worden. En het is nu eenvoudiger dan ooit om miljardair te worden want er is meer corruptie. Je kunt bij wijze van spreken alleen miljonair of miljardair worden als je corrupt bent, misschien niet helemaal corrupt, maar corrupt genoeg om te liegen en bedriegen totdat je miljonair bent. Duizenden mensen in dit land [VS] en elders in de wereld doen dit, zodat dit doel om rijk te worden, om een overweldigende rijkdom te bezitten, een van de grootste ambities ter wereld is geworden. We zijn zo doortrokken van materialisme, een diepgaande stoffelijkheid, dat dat de hoogste ambitie is.
Ons interesseert het niet waarom we hier zijn. We denken dat we weten waarom we hier zijn: we zijn hier om een miljoen of een miljard te verdienen. Maar hoe zit het met de miljoenen mensen die dit verhaal over materialisme niet kennen en niet weten hoe een miljard dollar eruit ziet? Die niet weten hoe een miljoen dollar eruit ziet, niet eens weten hoe een maaltijd per dag eruit ziet, die van honger sterven in hun land in Afrika, onder de zon in de woestijn?

Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn, als authentiek bevestigd zijn, maar nog niet werden gepubliceerd. Deze brieven, waarvan sommige jaren geleden werden ontvangen en andere heel recent, publiceren we hier.
Sinds enkele jaren verschijnt een aantal Meesters, met name Maitreya en de Meester Jezus aan grote aantallen mensen overal ter wereld, evenals tijdens lezingen en Transmissie-meditaties van Benjamin Creme, om te inspireren, te leiden of te onderrichten, vaak ook om te genezen of op te beuren, of als reddende “engel” in noodsituaties. De Meesters gebruiken hiervoor een ‘goede genius’, een gedachtenvorm die volkomen echt schijnt en waardoor Zij Hun gedachten kunnen uitdrukken. Zij kunnen naar willekeur verschijnen als man, vrouw of kind. Soms gebruiken Zij een bestaand persoon als ‘blauwdruk’, maar in de meeste gevallen is de ‘goede genius’ een geheel nieuwe schepping. Recenter werken de Meesters ook via hun woordvoerders en vertegenwoordigers.

Net op tijd
6 oktober 2018 was op de tentoonstelling van Share International in Atlanta een mooie dag geweest met de verspreiding van onze informatie en het beantwoorden van vragen. Toen we onze tekstborden weg begonnen te halen en ons materiaal inpakten, kwam er een Latino vrouw van middelbare leeftijd met een mooie glimlach binnen. Ze had grijzend haar tot op haar schouders en droeg een prachtige lange jurk. Ze zei: Oh, ik ben te laat! Ik zat in mijn auto naar de hoorzittingen van Kavanaugh te luisteren. Gaan jullie de tentoonstelling nog een keer doen?” Ik antwoordde bevestigend en dat we de informatieborden en ander materiaal ook bij al onze activiteiten in bibliotheken tentoonstelden. Ik overhandigde haar een folder over de ‘Wereldleraar’ uit de laatst ingepakte doos en vertelde haar dat die een goede samenvatting van onze informatie bevatte. Ze keek naar de titel, ‘Wereldleraar’, en vroeg naar de naam van de Wereldleraar. Toen ik antwoordde dat Hij Maitreya heette, vroeg ze of Hij nog steeds tv-interviews gaf. Ze voegde toe: “Ik heb Hem op tv gezien en gehoord; mijn hart herkende Hem!” Ze legde haar hand op haar hart en ging verder: “Hij spreekt nu op het politieke vlak vanwege wat er in het land gaande is. Maitreya is toch de Christus?” Ik antwoordde: “Ja, zeer zeker!” Toen lachte ze hartelijk, opende haar armen wijd voor een omhelzing en zei: “Hij is onder ons: Hij is onder ons!”. Ik ging naar buiten naar de parkeerplaats om het verhaal aan onze groep te vertellen; ze waren opgetogen toen ze over onze late bezoekster hoorden!
A.D., Marietta (GA, VS).

Een goede band
In april 2003 merkte ik buiten het postkantoor in Voorheesville (New York) een jonge, heel tengere, lange donker getinte man op. Je ziet zelden zwarte mensen in onze omgeving en ik herinner me daarom dat ik dacht dat deze man er ongewoon donker uit zag voor een zwarte Amerikaan. Hij lachte breed naar me en ik lachte terug. Daarna reed ik weg om benzine te tanken bij een buurtwinkel, ongeveer een blok verder aan de andere kant van de spoorlijn. Hier was de vrolijke donkere man weer. Dit keer liep hij naar mijn auto en gebaarde dat hij me iets wilde vertellen. Ik deed het portier open en hij zei dat mijn rechter achterband erg zacht was. Ik stapte uit de auto en keek er naar. Hij was zeker zacht. Het moet net zijn gebeurd, dacht ik. Hij gebaarde toen naar de luchtpomp aan de zijkant van het gebouw en zei dat ik echt de band op moest pompen voor ik benzine ging tanken, omdat het extra gewicht slecht zou zijn voor de band en de velg. Ik vroeg hem of hij het erg zou vinden het voor mij te doen omdat ik niet heel goed ben in dat soort karweitjes. Hij stemde meteen in en ging aan het werk. Terwijl hij dit deed liet hij me zien hoe de meter op de slang de hoeveelheid luchtdruk aangeeft die bereikt is en hij dacht dat mijn band 2,5 bar nodig had. Toen hij klaar was met het oppompen van de band, bedankte ik hem opgelucht en besloot dat ik de auto beter naar een nabijgelegen garage kon brengen nadat ik benzine getankt had. Het bleek dat de band niet alleen een flink gat had, maar dat de velg ook gedeukt was. Dit kwam zonder twijfel door een van de vele kuilen die we hier ieder jaar hebben nadat de sneeuw verdwijnt. Ik ben deze vreemdeling heel dankbaar dat hij oplettend genoeg was om de lekke band op te merken en vriendelijk en aanhoudend genoeg was om me ervan bewust te maken en me te helpen bij de luchtpomp. Was dit een gewone Barmhartige Samaritaan of een bijzondere persoon?
I.B., Voorheesville (New York, VS).

(Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de man Maitreya was.)

Tekenen aan de hemel

Portugal – In de nacht van 20 december 2018 zag een ooggetuige in Povoa de Parzim een kleurrijk, pulserend, diamantvormig voorwerp in de lucht en maakte er een video van. De ooggetuige: “Wat mijn aandacht trok was de tijd dat het geparkeerd was en de langzame bewegingen.” Het voorwerp bleef op z’n minst vijf uur zichtbaar. (Bron: mufon.com).

Op 13 december 2018 fotografeerde NASA’s Zonne- en Heliosfeerobservatorium een reusachtig gevleugeld voorwerp dicht bij de zon. (Bron: ufosightingsdaily.com)

Schilderij van Jezus overleeft brand

Toen een brand een 150 jaar oude kerk in Wakefield (Massachusetts, VS) in de as legde, ontdekten werkers die het puin opruimden een schilderij van Jezus dat wonderbaarlijk ongeschonden was gebleven, onbeschadigd door vuur, rook en water. Op 24 oktober 2018 trof een bliksemstraal de torenspits van de Eerste Baptistenkerk waardoor het gebouw in vlammen opging. Een kerklid vertelde een plaatselijk televisiestation dat de wonderbaarlijke overleving van het schilderij “ons eraan herinnert dat Jezus met ons is” en dat “hoewel ons kerkgebouw weg is, onze kerk hier is.” “Ons geloof is een geloof van hoop en opstanding,” zei hij tegen het lokale station. Pastoor Norm Bendroth zei: “Wij geloven dat je uit de as kunt herrijzen en in de ochtend komt vreugde.” (Bron: coasttocoastam.com: abcnews.go.com)
(Zie ook SI juli/augustus 2018: ‘Iconen overleven brand in Servië’)

door Michel Marmillion (ingekort)

Pierre Rabhi is een bescheiden man die een van de leidende figuren in de ecologische beweging in Frankrijk is geworden en tegenwoordig een enorme populariteit geniet. Zijn vroege jaren bevatten alle kiemen voor zijn latere dienstbare leven, niet alleen op agro-ecologisch gebied, maar ook voor fundamentele sociale verandering en een nieuwe benadering van het leven.
Pierre Rabhi (geboren als Rabah Rabhi) werd in 1938 geboren in een oase in de woestijn van zuidelijk Algerije. De eerste jaren van zijn leven bracht hij door in een traditionele samenleving in nauw contact met de aarde. De activiteit daar was grotendeels gericht op landbouw, met een gevoel van eerbied voor de natuur en de voedende grond die het leven van mens en dier mogelijk maakte.
Nadat hij op 4-jarige leeftijd zijn moeder verloor, werd het jonge kind toevertrouwd aan een Frans echtpaar dat in de buurt woonde, omdat zijn vader geen toekomst voor hem zag in zijn geboorteplaats. Zijn pleegouders namen hem later mee naar Frankrijk, waar hij zijn middelbaar onderwijs voltooide en enige tijd als ongeschoold arbeider in de industrie werkzaam was. Voor hem voelde dit bestaan als een gevangenis en daarom probeerde hij de stad te verlaten en zich als boer op het platteland te vestigen. Om dit te kunnen doen, moest hij enkele jaren studeren en werken in de landbouw om in aanmerking te komen voor een banklening. In die periode was hij getuige van de verwoesting van de bodem en de natuur door de pesticiden en kunstmest die hij op het land moest verspreiden; tot zijn verbijstering moest hij deelnemen aan de vergiftiging van de aarde die de mensheid voedt.

.
Toen hij bijna 40 was, probeerde hij de ervaring die hij op zijn landbouwgrond had opgedaan te delen met behoeftige bevolkingsgroepen in Afrika om hen te helpen woestijnvorming te stoppen en zelfvoorziening te ontwikkelen door middel van landbouw voor eigen gebruik. In 1981 bracht dit hem naar Burkina-Faso, waar hij door de regering van Thomas Sankara werd gevraagd zijn kennis te delen met de plattelandsbevolking. Hij ging door met verschillende trainingsprogramma’s voor lokale boeren in Marokko, Palestina, Algerije, Tunesië, Senegal en een aantal andere landen in Afrika en Europa. Overal waar hij kwam, was zijn doel dorre gronden vruchtbaar te maken, hulpbehoevende bevolkingsgroepen te helpen zelfvoorzienend te worden en verzoening tussen mensen en moeder Aarde te bevorderen.

.
Maar agro-ecologie is niet alleen een verzameling technieken. Het omvat ook een levensfilosofie die een aantal van de urgentste problemen van de mensheid probeert op te lossen. Voor Pierre Rabhi is de moderne mens steeds meer geïsoleerd en vervreemd geraakt van de natuur en heeft hij geen contact meer met de omstandigheden die cruciaal zijn voor zijn leven en welzijn. Rijke landen bieden een overvloed aan technologische artefacten en hun sociale systemen bevorderen een onverzadigbare honger naar consumptiegoederen waardoor de bevolking nooit tevreden is. Terwijl kalmeringsmiddelen recordverkopen bereiken, lijkt geluk degenen altijd te ontgaan die gevangen zitten in het net van deze uiterst oppervlakkige en zelfs misleidende manier van leven.
Het psychologische tegengif voor deze situatie van afhankelijkheid van buitensporig materialisme is wat Pierre noemt vrijwillige eenvoud of ‘vreugdevolle soberheid’ (in het Frans ‘la sobriété heureuse’). Zijn uitgever verwachtte van zijn boek over dit onderwerp 3000 of 4000 exemplaren te verkopen, maar het werden er meer dan 300.000, wat laat zien dat het publiek openstaat voor zijn ideeën. Zuinigheid, zoals hij het bedoelt, is geen soberheid, nog minder ontbering, maar een innerlijke houding van tevredenheid met de voldoening van de essentiële behoeften, van openstaan voor het leven en genieten van de schoonheid ervan, en voorrang geven aan het zijn boven het hebben.
Een zuinige houding wordt niet alleen gezien als levensethiek, maar ook als een daad van verzet tegen het heersende sociaaleconomische systeem, een politieke keuze ten gunste van de aarde, van delen en gelijkheid.

interview met Aya Chebbi door Shereen Abdel-Hadi Tayles

Aya Chebbi is een bekroonde pan-Afrikaanse feministe, beroemd blogger en internationaal geprezen Tunesische activiste. Shereen Abdel-Hadi Tayles interviewde haar voor Share International.

Aya, nu 27 jaar, is geboren in Tunesië. Haar vader diende 40 jaar in het Tunesische leger als kolonel-majoor. In Aya’s kinderjaren verhuisde zij om de twee jaar naar een ander deel van Tunesië. Omdat ze opgroeide in acht verschillende steden was zij getuige van de verschillen en ongelijkheid in de Tunesische samenleving. Opgegroeid in wat zij omschrijft als een “mozaïek-achtige” omgeving, werd zij wat zij nu is: een nomade, nieuwsgierig naar nieuwe culturen en ervaringen, ondergedompeld in diversiteit en activiste voor eenheid.
Het jaar 2011 was een keerpunt voor Aya. Tunesië was in opstand tegen de langzittende president Zine El Abidine Ben Ali. Deze opstand begon in december 2010, nadat de producten van een jongeman, die zijn familie onderhield door op straat fruit te verkopen, in beslag waren genomen. Het was zijn enige bron van inkomsten om zijn familie te onderhouden en uit protest tegen het onrecht dat hij voelde, stak hij zichzelf in brand. Dit verhaal trok wereldwijd de aandacht en leidde tot de Jasmijnrevolutie in Tunesië. Hierdoor werd de president in januari 2011 verdreven.
Gedurende die periode werd Aya een wereldberoemde blogger. Ze woonde protesten bij en blogde over wat er in haar land gebeurde. Haar blogs werden gepubliceerd door OpenDemocracy, Al-Jazeera en Foresight-Africa. Aya is een internationale gastspreker geworden bij onder andere de BOND-conferentie*, bij een evenement voor bekende personen van de VN Commissie voor de positie van de vrouw, hoorzittingen van het Amerikaanse Congres, TEDx en Deutsche Welle. Ook is zij verantwoordelijk voor het populaire mentorschapprogramma Youth-Programme of Holistic Empowerment Mentoring (Y-PHEM).
Eén van Aya’s doelen is om de negatieve kijk op Afrika te veranderen. Ze heeft een documentaire gemaakt met de titel Kenya’s conscious transformation (“Kenia’s bewuste transformatie”) als onderdeel van het Africa Inspire Project (Afrika Inspiratieproject) dat de rol van jongeren en vrouwen in sociale verandering belicht.

.
SI: Persoonlijk geloof ik dat jonge mensen de wereld kunnen en zullen verbeteren. Hoe kun je ze in zichzelf laten geloven, zodat zij in actie komen voor wat ze willen veranderen?
AC: Mijn missie is om de jeugd aan te zetten tot maatschappelijke actie. Jongeren worden gewelddadig omdat er nergens een alternatieve plek is waar zij gewoon zichzelf kunnen zijn, binnen de diversiteit van hun identiteiten en zij kunnen alleen aspiraties hebben op een plek die niet gewelddadig is, niet vrouwonvriendelijk en niet discriminerend.
Ik ben opgegroeid als enig kind in een grote conservatieve moslimfamilie maar ik rebelleerde van jongs af aan en maakte (in de visie van anderen) radicale keuzes over hoe ik wil leven, hoe ik me wil kleden, wat ik wil studeren, werken en geloven – met de hulp van een vader die mij steunde. Ik ben geboren in een dorp aan de Tunesisch-Algerijnse grens waar bepaalde tradities op meisjes werden uitgeoefend. Op jonge leeftijd ervoer ik patriarchaal misbruik, psychologisch geweld en discriminatie en heb sindsdien de trauma’s uit mijn kindertijd omgezet in verzet, gevecht en de zoektocht naar bevrijding. Het actie voeren heeft voor mij zijn oorsprong in het opkomen voor mijn rechten binnen een conservatieve familie en maatschappij, daarna het helen en bevrijden van mijn lichaam en denken, door afleren en opnieuw leren, gevolgd door het in actie komen voor het grote geheel en een politieke stem worden.
Zo maak ik jongeren mondig en inspireer ze om te zijn wie ze zijn, om zich te bevrijden van systemen van onderdrukking, te beginnen bij hun eigen denken, om politiek bewust en actief te worden, om zich uit te spreken tegen onrechtvaardigheid en om in actie te komen tegen ongelijkheid. Ik creëer deze ruimtes voor de jeugd waar ze zichzelf kunnen zijn en worden.