Aya Chebbi en haar Afrika-blog

interview met Aya Chebbi door Shereen Abdel-Hadi Tayles

Aya Chebbi is een bekroonde pan-Afrikaanse feministe, beroemd blogger en internationaal geprezen Tunesische activiste. Shereen Abdel-Hadi Tayles interviewde haar voor Share International.

Aya, nu 27 jaar, is geboren in Tunesië. Haar vader diende 40 jaar in het Tunesische leger als kolonel-majoor. In Aya’s kinderjaren verhuisde zij om de twee jaar naar een ander deel van Tunesië. Omdat ze opgroeide in acht verschillende steden was zij getuige van de verschillen en ongelijkheid in de Tunesische samenleving. Opgegroeid in wat zij omschrijft als een “mozaïek-achtige” omgeving, werd zij wat zij nu is: een nomade, nieuwsgierig naar nieuwe culturen en ervaringen, ondergedompeld in diversiteit en activiste voor eenheid.
Het jaar 2011 was een keerpunt voor Aya. Tunesië was in opstand tegen de langzittende president Zine El Abidine Ben Ali. Deze opstand begon in december 2010, nadat de producten van een jongeman, die zijn familie onderhield door op straat fruit te verkopen, in beslag waren genomen. Het was zijn enige bron van inkomsten om zijn familie te onderhouden en uit protest tegen het onrecht dat hij voelde, stak hij zichzelf in brand. Dit verhaal trok wereldwijd de aandacht en leidde tot de Jasmijnrevolutie in Tunesië. Hierdoor werd de president in januari 2011 verdreven.
Gedurende die periode werd Aya een wereldberoemde blogger. Ze woonde protesten bij en blogde over wat er in haar land gebeurde. Haar blogs werden gepubliceerd door OpenDemocracy, Al-Jazeera en Foresight-Africa. Aya is een internationale gastspreker geworden bij onder andere de BOND-conferentie*, bij een evenement voor bekende personen van de VN Commissie voor de positie van de vrouw, hoorzittingen van het Amerikaanse Congres, TEDx en Deutsche Welle. Ook is zij verantwoordelijk voor het populaire mentorschapprogramma Youth-Programme of Holistic Empowerment Mentoring (Y-PHEM).
Eén van Aya’s doelen is om de negatieve kijk op Afrika te veranderen. Ze heeft een documentaire gemaakt met de titel Kenya’s conscious transformation (“Kenia’s bewuste transformatie”) als onderdeel van het Africa Inspire Project (Afrika Inspiratieproject) dat de rol van jongeren en vrouwen in sociale verandering belicht.

.
SI: Persoonlijk geloof ik dat jonge mensen de wereld kunnen en zullen verbeteren. Hoe kun je ze in zichzelf laten geloven, zodat zij in actie komen voor wat ze willen veranderen?
AC: Mijn missie is om de jeugd aan te zetten tot maatschappelijke actie. Jongeren worden gewelddadig omdat er nergens een alternatieve plek is waar zij gewoon zichzelf kunnen zijn, binnen de diversiteit van hun identiteiten en zij kunnen alleen aspiraties hebben op een plek die niet gewelddadig is, niet vrouwonvriendelijk en niet discriminerend.
Ik ben opgegroeid als enig kind in een grote conservatieve moslimfamilie maar ik rebelleerde van jongs af aan en maakte (in de visie van anderen) radicale keuzes over hoe ik wil leven, hoe ik me wil kleden, wat ik wil studeren, werken en geloven – met de hulp van een vader die mij steunde. Ik ben geboren in een dorp aan de Tunesisch-Algerijnse grens waar bepaalde tradities op meisjes werden uitgeoefend. Op jonge leeftijd ervoer ik patriarchaal misbruik, psychologisch geweld en discriminatie en heb sindsdien de trauma’s uit mijn kindertijd omgezet in verzet, gevecht en de zoektocht naar bevrijding. Het actie voeren heeft voor mij zijn oorsprong in het opkomen voor mijn rechten binnen een conservatieve familie en maatschappij, daarna het helen en bevrijden van mijn lichaam en denken, door afleren en opnieuw leren, gevolgd door het in actie komen voor het grote geheel en een politieke stem worden.
Zo maak ik jongeren mondig en inspireer ze om te zijn wie ze zijn, om zich te bevrijden van systemen van onderdrukking, te beginnen bij hun eigen denken, om politiek bewust en actief te worden, om zich uit te spreken tegen onrechtvaardigheid en om in actie te komen tegen ongelijkheid. Ik creëer deze ruimtes voor de jeugd waar ze zichzelf kunnen zijn en worden.

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 Both comments and pings are currently closed.