Vanaf de oprichting van Share International schreef Benjamin Creme’s Meester artikelen die niet alleen bedoeld waren voor publicatie in de tijd dat ze geschreven werden, maar ook wanneer de omstandigheden in de wereld daar om vragen. Dit artikel werd in april 1990 geschreven en toch had het vandaag geschreven kunnen zijn, zo nauwkeurig geeft het de gebeurtenissen weer die zich nu ontvouwen.

door de Meester —, via Benjamin Creme

Met elke dag die verstrijkt, worden steeds meer mensen zich ervan bewust dat er iets nieuws, iets heel ongebruikelijks gebeurt met hen en de wereld. Ze voelen dat er dingen gaande zijn die de toekomst zullen herscheppen en hen voeren naar het onbekende. Deze verwachting is tegelijk beangstigend en opwindend.
Ze voelen een groeiend vertrouwen dat de mensheid niet gedoemd is, maar tegen alle verwachtingen in uit het vuur tevoorschijn is gekomen dat haar bestaan bedreigde. Ook voelen ze een toenemende kracht in zichzelf om veranderingen in hun leven te bewerkstelligen en zo hun eigen lot te bepalen. Daarmee komt voorgoed een einde aan de tijd dat regeringen tegen de wil van het volk regeren en hun onwelkome doctrines opleggen aan een passieve bevolking. De dagen van de alleenheersers zijn geteld en één voor één verlaten ze het toneel van hun roemloos bewind. De nieuwe tijd behoort aan het volk en uit hun rijen zullen de nieuwe woordvoerders komen.
Wachtend achter de schermen staat de Christus. In geduldige stilte en met ongehaaste, onafgebroken inspanning creëert Hij de middelen voor zijn verschijning voor de ogen van de mensen. Alles is nu gereed. Alleen de laatste details wachten nog op zijn zorg. Spoedig zal de wereld weten dat de Leraar er is; dat de Mensenzoon is teruggekeerd; dat de Vertegenwoordiger van de Allerhoogste zichzelf opnieuw ten dienste heeft gesteld van de mensheid.
Zijn oproep, waar de hele wereld over zal spreken, zal het beste tevoorschijn halen uit allen die in Hem een echo vinden van hun hartsverlangen naar rechtvaardigheid, vrijheid en liefde, en in steeds toenemend volume zal de roep om hun verwezenlijking uit elke natie oprijzen. Zo zal het zijn. En zo zal Hij de wil van ontelbare aspirerende zielen scherpstellen en hun onverbloemde stem worden.
Zijn stem is niet de enige die de mensen zullen horen. Overal ter wereld, in elk land, wachten groepen op de gelegenheid om te spreken. Voorbereid en opgeleid staan zij nu achter de coulissen, gereed om te dienen wanneer ze worden geroepen. Ze kennen de noden van de tijd en de antwoorden op de problemen die de mensheid nu bestoken. Stapje voor stapje zullen deze problemen worden overwonnen en wordt een nieuw hoofdstuk opengeslagen in de evolutie van het mensenras. Binnen niet al te lange tijd zullen deze wijzen naar voren treden om zichzelf ter beschikking te stellen van de wereld. Hun altruïsme zal hen bij de volkeren aanbevelen en hun inzicht zal het vertrouwen winnen van allen.
Schep daarom moed uit dit alles en weet dat nieuwe en betere tijden op komst zijn. Schep moed en weet dat niets de stuwkracht van verandering kan tegenhouden die deze wereld nu in haar greep heeft.
Vroeger wachtten mensen de gebeurtenissen af in passieve aanvaarding van hun lot. Vandaag doordringt een nieuw bewustzijn het denken en de harten van de mensen en maakt hen bewust van hun aangeboren behoefte aan rechtvaardigheid en vrijheid. Hun wachten zal beloond worden.

Bij elke lezing die hij gaf, waar ook ter wereld, werden Benjamin Creme talloze vragen gesteld die een breed scala beslaan. Wij putten hier uit de grote voorraad antwoorden die BC en Zijn Meester door de jaren heen gegeven hebben en die nog niet eerder in Share International gepubliceerd zijn

V. Wat zal er gebeuren met mensen die niet willen veranderen, nadat Maitreya naar voren is getreden? Ik denk bijvoorbeeld aan christelijke fundamentalisten. (Radio-interview VS, 27 november 1991)
A. Zij die niet kunnen veranderen, veranderen niet. Misschien wachten zij op hun volgende incarnatie en veranderen wanneer ze weer als baby geboren worden. Zij zijn zodanig geconditioneerd door de leringen, leerstellingen en het dogma die hun denken conditioneren en verblinden, dat zij de realiteit voor hun eigen ogen niet kunnen zien. Dergelijke christelijke groepen zullen inderdaad de laatste zijn om de Christus te erkennen – ‘hun’ Christus. Zij hebben het verkeerde beeld van de Christus. Zij denken dat Hij in de hemel aan de rechterhand van God zit. Daar is Hij niet. Zij denken dat Hij de eniggeboren Zoon van God is. Dat is Hij niet.
Hij is een mens als u en ik, iemand die tot een groots geestelijk wezen, een god geëvolueerd is. Alle Meesters zijn goden, maar dat zijn wij in aanleg ook. Het enige verschil tussen de Christus of de Boeddha of een ‘gewone’ Meester is dat Zij de volmaaktheid al hebben bereikt waar wij nog naar streven.
Zij zijn het voorbeeld van wat wij op een dag zelf zullen zijn. Dit geldt voor iedereen. Zij zijn geen goden die kant-en-klaar uit de hemel zijn neergedaald. Zij zijn goden geworden door het proces van evolutie, zoals wij nu goden worden. Als je de mensheid van nu vergelijkt met de vroege dier-mens hebben we een geweldig lange weg afgelegd. Maar vergeleken met de Meesters zijn we nog nergens.
Vanuit Hun gezichtspunt is alle potentieel aanwezig. Zij zien het potentieel. Wij zien ons potentieel niet. Zij komen steeds openlijker in de wereld om ons dit potentieel te laten zien, om ons te laten zien wat wij op een dag zullen zijn. Wanneer je Hen ziet, zie je de virtuositeit van Hun denken; Hun buitengewoon ruime visie; Hun vermogen tot liefhebben en dienst aan de wereld, die niemand kan meten.
De christelijke fundamentalisten hebben zichzelf gehard, omdat ze bang zijn, en zij staan vijandig tegenover Maitreya. Hij zal hen geen kwaad doen. Hij heeft hen nog meer lief dan de mensen die gemakkelijk lief te hebben zijn, want in Zijn denken zijn zij niet van Hem afgescheiden. Op een dag zullen ze beseffen dat Hij de Heer der Liefde is die gekomen is om ons te leren hoe lief te hebben. Dat moeten wij nog leren.

V. Hoe kunnen we beginnen om de energie van liefde nu, vandaag te ontvangen? Kan dat?
A. Het is geen kwestie van ontvangen. De energie is er. Ze maakt wezenlijk deel uit van je aard. Je bent een ziel in incarnatie. De aard van die ziel is liefde. Daar kun je zelf niets aan doen. Maar die energie geef je vrij of niet. De meesten van ons doen dat niet omdat we bang zijn. We zijn bang om afgewezen te worden. We zijn bang dat mensen ons niet liefhebben, tenzij we ons taai en sterk houden. We verkeren in wedijver en zolang we met elkaar concurreren kunnen we geen uitdrukking geven aan liefde. Wedijver is geen loffelijke eigenschap. Wedijver is het gevolg van angst en waar angst heerst, heerst geen liefde. Neem de angst weg en er zal automatisch liefde verschijnen.

Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn, als authentiek bevestigd zijn, maar nog niet werden gepubliceerd. Deze brieven, waarvan sommige jaren geleden werden ontvangen en andere heel recent, publiceren we hier. Andere brieven in dit nummer beschrijven recente gebeurtenissen. Het is de overtuiging van de schrijvers, ontstaan uit hun eigen intuïtieve reactie en bekendheid met zulke ervaringen, die hun het vertrouwen geeft om deze ontmoetingen persoonlijk en in het algemeen, als belangrijk en betekenisvol te zien. Sommige lijken specifiek voor de betrokkenen,terwijl andere voor zich spreken en hoop en inspiratie aan allen geven. We leggen ze ter overweging voor.

Helende tranen van de Madonna
Mijn vriend Antonio Palena uit Australië belde een paar maanden geleden het Benjamin Creme Museum in onze doorlopende conversatie en tijdens dit telefoongesprek vertelde ik hem dat ik onlangs een uitgebreide halswerveloperatie had ondergaan en worstelde met het herstel ervan. Hij vertelde me dat er een huilend Madonnabeeld was waar hij tranen van had verzameld, en dat Benjamin Creme had aangeraden om de tranen naar een homeopathische apotheek te brengen en er een geneesmiddel van te laten maken. Antionio regelde dat ik wat van de pillen kreeg en ik begon ze ongeveer vijf weken geleden in te nemen [geschreven in oktober 2019]. Behalve de nekoperatie had ik ook ernstige problemen in mijn benen gekregen vanwege grote zenuwdruk in de lendenen- en heiligbeengebieden. Dit beenprobleem had het in de 18 maanden daarvoor bijna onmogelijk gemaakt om te slapen.
Toen ik de homepathische pillen begon in te nemen verdwenen de problemen in de achillespezen, kuiten, voeten en tenen onmiddellijk. Evenals een heel hinderlijke bijwerking van de medicatie die ik na de operatie had en die het leven ook behoorlijk moeilijk maakte. Beide kwesties waren meteen verholpen, letterlijk in een nacht en ze zijn niet meer teruggekomen. Ik denk niet dat ik gevoelig ben voor het placebo-effect, vooral omdat een van de problemen uit een mechanische kwestie voortkwam en om eerlijk te zijn heb ik nooit een verbinding met de Madonna gehad. Het was in de godsdienst van mijn jeugd niet van belang en zelfs de foto’s van de Madonnawonderen in Share International vond ik niet zo interessant. Jezus was het brandpunt in mijn jeugd en dit had tot gevolg dat ik weinig interesse had in de Meester die de Madonna was. Achteraf gezien eigenlijk geen rationele respons op de Meesters en de Leringen van de Oude Wijsheid.
De operatie heeft nog geen verbetering gebracht in mijn nek maar daar heb ik ook veel hoop op. Maar ik dacht dat uw lezers die met hardnekkige gezondheidsproblemen worstelen, dit middel misschien zouden willen proberen. (Het kan besteld worden op www.simillimum.co.nz onder ‘weeping Madonna tears’)
SC, Palm Springs (California, VS).

Synergie
Bij onze Share International kraam op het Veg Festival in Atlanta (Georgia) op 9 november 2019 kwam er een man die “Ron” heette, kijken. Hij leek midden 40 en had een naambordje om zijn hals met een mediapasje waarop stond “Ron G–”. (Ik had zijn achternaam niet goed kunnen lezen, maar dacht in de gauwigheid gezien te hebben dat het een Filipijnse naam was). Hij vroeg: “Waar gaat dit allemaal over?” en “Hoe raakte u erbij betrokken?” en toen begonnen we over het verhaal te vertellen.
We vertelden over Transmissie-meditatie en hij zei dat hij uit Charlotte (Noord-Carolina) kwam. Ann Dougherty, een groepslid uit Atlanta, antwoordde dat er op het moment geen groep in Charlotte was, maar dat andere medewerkers een tentoonstelling in die stad organiseren en lezingen geven, en dat ze hopen dat er snel een Transmissie-meditatiegroep zal ontstaan.
Ik vroeg Ron wat hij deed en hij antwoordde dat hij programma’s over energie en synergie samenstelde, dat hij een “programma-ontwikkelaar” was. Hij zei dat hij deze programma’s onderwees aan MIT en Stanford. Ik vroeg hem of hij alleen academici onderwees of ook leken. Hij antwoordde: “Beide. Ik onderwijs eerst energie omdat ze over energie moeten weten voordat ze wat van eenheid en synergie kunnen begrijpen. Je kunt geen les geven over energie zonder te denken aan onze onderlinge verbondenheid. Mensen zijn tegenwoordig zo gescheiden van elkaar. Ze moeten eerst energie begrijpen. We hebben het over eenheid.”
Ron zei ook dat hij veel reist om informatie te verzamelen voor zijn programma’s en dat hij in de verschillende steden waar hij heengaat kramen bezoekt. Hij zei: “Ik ken Share. Er zijn steeds meer kramen van Share.” Hij zei dat hij altijd dezelfde vraag stelt bij de kramen.” Waar gaat dit over?”en naar hun verhaal luistert. Soms heeft iemand een andere “insteek” voor het verhaal. Hij zei dat hij de informatie die hij verzamelt in zijn programma’s gebruikt.
Inmiddels waren we goed op gang in het gesprek met Ron. Hij was ongeveer 20 minuten bij de kraam geweest en hij gaf ons nu tips over de manier waarop we onze boodschap kunnen presenteren. Hij keek naar de banier achter onze tafel waarop staat: “Wanneer we de grondstoffen van de wereld Samen delen zal er Rechtvaardigheid zijn in de wereld; Er zal Vertrouwen tussen de landen zijn; Het zal tot Vrede leiden.” Hij zei: “Als ik het verhaal zou vertellen, zou ik zeggen: ‘Als je gelooft in rechtvaardigheid, gelijkheid en vrede, nodigen wij u uit met ons mee te doen. Samen kunnen we zoveel meer doen. Dit is synergie!’” Tijdens dit gedeelte van ons gesprek leek hij “rechtvaardigheid” te benadrukken en herhaalde hij twee keer zijn voorstel om de boodschap op deze manier te presenteren.
Ron vervolgde: “Er komt een tsunami aan!! Een tsunami-achtige golf na golf!” We dankten hem voor zijn suggesties en ik vertelde hem dat hij ons een andere manier had gegeven om onze boodschap te presenteren. We vroegen weer naar zijn naam en hij antwoordde: “RONNIE TSUNAMI!”
Later toen we met z’n allen onze dag op het Veg Festival bespraken met alle prachtige interacties met verschillende mensen, besloten we dat Ronnie Tsunami een voorproefje gaf van de gebeurtenissen door een andere nadruk in onze presentaties te leggen – een nadruk op rechtvaardigheid, vrede en gelijkheid.
Een medegroepslid vroeg: “Denk je dat Ronnie Tsunami een bijzonder iemand was?” Het antwoord: “Natuuurlijk!”
KP, Atlanta (Georgia, VS).

Armeense vrouw huilt kristallen tranen
Satenik Kazarryan, 22 jaar, uit Spandaryan, een dorp in de provincie Shirak (Armenië), huilt tot wel 50 scherpe kristallen per dag.
Satenik vertelde dat het eerst leek of ze stof in haar ogen kreeg en dat zich toen kristallen begonnen te vormen. Al gauw verschenen de kristallen tranen steeds sneller, wat haar pijn deed.
Een video laat zien hoe een familielid van Satenik een van de kristallen tranen met een wattenstaafje uit haar oog haalde. Te zien is dat de kristallen in een doosje verzameld zijn. “Toen wij het eerste kristal weghaalden”, zei haar familielid Svetlana Avagyan, “dachten wij dat het glas tijdens het werk op onze boerderij in haar oog terecht was gekomen. Maar de pijn hield niet op en we bleven meer kristallen uit haar ogen krijgen. Dus gingen we met haar naar de dokter. Eerst geloofden ze ons niet… niemand hier heeft ooit eerder zoiets gezien.” Alle doktoren zijn geschokt,” aldus Satenik. “Zij zijn nooit met zo’n kwaal geconfronteerd en weten niet hoe het te behandelen. Ze hebben zelfs geen diagnose kunnen stellen.” Satenik werd er zelfs van beschuldigd dat ze het zou hebben verzonnen, maar volgens haar schoonmoeder wordt nu algemeen geaccepteerd dat de kristallen tranen echt zijn. (Bron: dailymail.co.uk; sputniknews.com )

 

Satenik Kazarryan uit Armenië huilt tranen van kristal
© Sputniknews, Armenia. Overgenomen met toestemming.

een compilatie (selectie)

Het is het volk dat thans zijn leiders vooruit is en uiting geeft aan zijn begrip en noden. In het ene land na het andere wint de stem van het volk aan duidelijkheid en scherpte. Miljoenen mensen zijn nu geïnformeerd en zeker van hun noden: vrede, werk en hoop voor hun toekomst. Ook raken hun verwachtingen en eisen doordrenkt van een groeiend besef van eenheid. Zij weten dat ze niet alleen staan in de wereld, maar overal miljoenen broeders en zusters hebben met dezelfde problemen en noden.
Op deze wijze, ook al zijn ze zich niet bewust van Zijn aanwezigheid en leringen, reageren zij op Maitreya’s energie en invloed, en bouwen de structuur van de toekomst. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Verandering naar Eenheid’)

Ik zal allen steunen die roepen om Vrede, om Rechtvaardigheid en broederlijke Liefde. Ik zal allen die hun broeders liefhebben aan Mijn zijde roepen. Uit alle geledingen en alle landen zullen zij komen en zich rondom Mij scharen. Ik zal hun harten vullen met hoop en Liefde, en in steeds grotere getale zullen zij de wereld veroveren. Dit proces is al begonnen. Nu al worden de stemmen van de mensen gehoord. Steeds luider roepen zij om Rechtvaardigheid, om Vrede voor altijd. (Maitreya, Boodschap nr.131)

Maitreya Zelf zei in Boodschap 135: “Mensen van goede wil zullen in groepen hun hoop op vrede en dromen van rechtvaardigheid luide vertolken. Door hun vurige kreet zal de toorts der waarheid onder de volkeren oplichten en te midden daarvan zal ik gevonden worden.” …
Dit toont volgens mij aan dat de mensen klaar zijn voor samen delen en voor de Christus. Het laat zien dat zij klaar zijn voor Zijn woorden. Op deze manier zal Hij, wanneer Hij spreekt, die eis en dat streven richting geven en oproepen. Er is geen regering op Aarde die de gerichte, vastberaden wil van een juist geïnformeerde publieke opinie in de wereld kan weerstaan. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl.I)

Velen zijn er thans die de noodzaak van verandering toegeven, maar verzetten zich niettemin. Velen zijn er thans die de afbrokkeling van de oude en versleten wereld van het verleden zien, maar klampen zich vast aan de oude vormen. Maar onder de volkeren wordt een nieuwe stem gehoord: de stem van Waarheid, die de hoop en de belofte van de Nieuwe Tijd in zich draagt. Deze stem zal steeds meer invloed hebben op het denken van de mensen, want het is de stem van God, die door de mensen spreekt. (Maitreya, Boodschap nr.12)

Noot van de redactie: In de jaren 80 benaderde een onafhankelijke journaliste, Patricia Pitchon, andere journalisten en coördineerde pogingen om Maitreya te ‘vinden’, zoals beschreven in haar boek Searching for Maitreya (“Op zoek naar Maitreya”). Wilde Maitreya in de openbaarheid kunnen treden, dan waren de media nodig als vertegenwoordigers van de mensheid, om zo voldoende energie te geven aan de ‘zoektocht’ naar Hem en te verzekeren dat de vrije wil van de mensheid niet aangetast werd.
Het is nooit de taak geweest van mensen die met Benjamin Creme samenwerkten of nauw verbonden waren met zijn groep om Maitreya te ‘vinden’, aan te wijzen of ‘voor het voetlicht te halen’. Dit persoonlijke verslag, dat in 1996 plaats vond, geeft echter een glimp van Maitreya in een bepaald deel van Londen, hoewel Hij in werkelijkheid alomtegenwoordig is.

door Janez Ferjancic

Het was juni 1996. Ik was al een paar jaar bekend met de idee van de Wederkomst, maar nog niet actief in het werk, omdat er toen nog geen Wederverschijningsgroep in Slovenië gevestigd was. Het was een periode waarin ik vele uren per dag persoonlijke meditatie deed, ik was jong en sterk, misschien een beetje naïef, en dacht dat ik Maitreya waar of wanneer ik het echt wilde, kon ontdekken. Nu terugkijkend zie ik de zoektocht naar Maitreya als een poging van een jongeman op zoek naar zijn eigen plaats onder de zon. Er zijn nog altijd mensen die bewijs en tekenen nodig hebben en dit verslag is voor hen. Wanneer de leringen over het Zelf van Maitreya en Benjamin Creme algemeen begrepen worden, zullen tekenen niet langer nodig zijn.
In de zomer van 1996 besloot ik een week lang naar Londen te gaan om “de energie te voelen”. Het was mijn eerste reis naar Londen en ik begon meteen in de moslimgemeenschap te ‘zoeken’. Ik woonde elke dag de gebeden bij in diverse Londense moskeeën. Ik raakte echt onder de indruk van de oprechte devotie van de moslims. Ik had dat soort devotie alleen eerder gezien in christelijke en boeddhistische kloosters. Ik ontmoette allerlei soorten mensen en gaf me over aan eindeloze religieuze discussies met moslims van verschillende achtergronden – van sociaal werkers tot imams, van soefi’s tot sjeiks uit Saoedie-Arabië…

Ik zwierf veel door de wijk Whitechapel in oost-Londen waar, zo was bekend, Maitreya regelmatig in de Whitechapel-moskee kwam. Bijna iedere dag ging ik er heen en hing er
‘s avonds rond. De moskee maakte vanaf het eerste moment indruk op me vanwege de energie; het was bijna dezelfde Christusachtige trilling die ik soms in een kerk kon ervaren. In de moskee stond ik meestal achterin en staarde voorzichtig naar de tientallen mensen die iedere dag de gebeden bijwoonden, maar kon nooit iets of iemand voelen naar wie ik op zoek was en de dagen gingen maar voorbij.
Toen werd het vrijdag, een heilige dag voor de moslims. Bij de hoofdgebeden rond een uur ’s middags zat de moskee vol en je kon je bijna niet bewegen. Er waren meer dan 500 mensen die elkaar begroetten en met elkaar praatten. De sfeer was levendig, geestdriftig. Toen het tijd werd voor de gebeden viel iedereen plotseling stil, in plaats van te gaan bidden. Toen pas merkte ik een man op die voor de menigte stond op de plaats waar de imam normaal het gebed leidde. Hij was ongeveer 1.90 meter lang en heel mager, met een baard en witte Arabische hoofdtooi. Hij droeg een lange tuniek van een heel diepgele kleur. Vanwege de menigte kon ik niet echt iets direct van hem voelen, maar de stilte was heel intens en de mensen leken een diep respect voor de man te hebben. Hij sprak kalm en met een vriendelijke autoriteit, zodat zijn woorden als muziek aanvoelden. Het probleem was dat hij sprak in een taal die ik niet verstond. Het was te ver om zijn bleke gezicht duidelijk te zien, maar de man was heel zeker mijn kandidaat! Ik besloot dat ik aan het einde van de bijeenkomst op hem zou wachten bij de ingang en zeer zeker zou proberen hem te interviewen.
Hij sprak ongeveer 10 minuten en toen begon het gebed en dat duurde nog eens 10 tot 15 minuten. Aan het einde, toen ik op een interview met hem begon te hopen, kwamen een paar jonge sjeiks uit Saoedi-Arabië naar me toe die ik eerder had ontmoet, en begonnen me allerlei vragen over mijn achtergrond, politieke situatie, de oorlog in Bosnië enz. te stellen. Ik besloot hen te vergezellen naar de hal en daar op de man te wachten, en we praatten ongeveer 15 minuten terwijl ik voortdurend de deur in de gaten hield. Eindelijk gingen ze weg en ging ik terug naar de grote hal die nu half leeg was. Toen raakte ik echt in paniek. Ik kon de man niet meer zien en er waren andere deuren aan de andere kant van de hal. Ik snelde naar de straat erachter, maar hij was weg.
(Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de spreker Maitreya was geweest.)

Vanaf de oprichting van Share International schreef Benjamin Creme’s Meester artikelen die niet alleen bedoeld waren voor publicatie in de tijd dat ze geschreven werden, maar ook wanneer de omstandigheden in de wereld daar om vragen. Veel van deze artikelen lijken nu inderdaad nog meer van toepassing dan toen ze voor het eerst werden gepubliceerd, in dit geval mei 1987.

De nieuwe eenvoud
door de Meester –, via Benjamin Creme

Er komt een tijd, in de niet al te verre toekomst, dat de mensen met zekerheid zullen weten dat zij Goden zijn. Deze verworven goddelijkheid zal zich uiten als Broederschap en de schepping van een beschaving waarin de mensheid van God gegeven vermogens en krachten zal ontplooien.
Onder de stimulans van de Christus en de Meesters zullen de mensen zichzelf leren zien als de ontvangers van kennis en inzichten, die voor hun ogen vergezichten zullen openen van nieuw bestaan en nieuwe betekenis. Onvermijdelijk zal hieruit de schepping volgen van nieuwe vormen, nieuwe technieken van leven en werken, nieuwe wijzen van productie en nieuwe bestemmingen en doelen waaraan de prestaties van de mens kunnen worden afgemeten. Een geheel nieuwe benadering van het leven zal tot uitdrukking komen door nieuwe verhoudingen en rituelen.
Eerst zullen de veranderingen langzaam gaan, maar geleidelijk zullen verreikende veranderingen de wereld transformeren. Elk land zal zijn speciale gaven bijdragen aan een nieuwe wereldharmonie. Bovenal zal een nieuwe geest van goede wil de daden van de mens motiveren en leiden tot de schepping van werkelijk blijvende vrede. Zo zal het zijn. Zo zal ‘het verlangen van alle landen’ in ons midden worden gevestigd. Zo zullen de mensenzonen zichzelf leren kennen als Zonen van God.
Velen wachten momenteel op de verschijning van een groot Leraar, een Avatar, een Gids, iemand die hen veilig door het labyrint zal loodsen van de huidige moeilijkheden en gevaren, en hen zal leiden naar het ‘Beloofde Land’, een land dat ‘overvloeit van melk en honing’, een land van overvloed, van weelde. Dit beeld van de Leraar is niet geheel onjuist, maar weerspiegelt een zeer materialistische zienswijze. Overvloed zal er beslist zijn, en de mensen nieuw leven brengen op alle gebieden. Dit ‘nieuwe leven’ is de geestelijke gave van de Kosmos die, gericht via de Christus, aan alle mensen wordt geschonken. Maar een land van overvloed zou nu al ieders deel kunnen zijn. Het is niet nodig te wachten op de Avatar om het huidige onrecht te herstellen. Een Heiland is niet nodig wanneer de mens zichzelf kan redden. “Neem je broeders nood als maatstaf voor je handelen en los de problemen van de wereld op.” Zo sprak de Christus, toen Hij de eenvoudige stappen uiteenzette naar rechtvaardigheid en overvloed voor allen.
Velen wachten op de Avatar om hun eigen onheil te keren, maar vergeten dat zij zelf de remedie binnen handbereik hebben. “Niemand is een eiland”, noch was hij daartoe bestemd en wanneer in de noden van allen is voorzien, zal het individu opbloeien.
Welvaart is een toestand “waarin geen mens gebrek heeft”, waarin heel rijk, noch heel arm bestaat. Van deze gezegende toestand is de mens thans ver verwijderd, nu luxe en verhongering hand in hand gaan.
De Christus zal de mens een nieuwe eenvoud voorleggen, die allen de gelegenheid biedt om als broeders te delen. Samenwerking zal de grondtoon zijn van dit eenvoudige bestaan, en het delen van de hulpbronnen de orde van de dag. Zo zal de goddelijkheid van de mens worden uitgedrukt en zo zal het Plan zich ontwikkelen via de mensen.
Er begint nu voor de mensen een groot avontuur dat hen zal voeren naar de hoogste toppen. Het nieuwe leven, rijk en vol in betekenis en doel, zal in eenvoud gekend en geleefd worden. Vanuit ‘de Wateren des Levens’ van Waterman zal de geestelijke overvloed stromen waarnaar alle mensen in hun hart smachten.
Op deze wijze zal een nieuwe benadering plaatsvinden van de problemen van geld en macht, van voorrecht en prestige. Het verlangen om te dienen zal de plaats innemen van het verlangen naar gewin, en de hunkering naar rechtvaardigheid zal de hebzucht verdringen die verdeling zaait. Een ieder heeft een rol te spelen bij het scheppen van deze nieuwe vrijheid. Het betaamt allen die de gebeurtenissen van de tijd aanvoelen, hun taak goed te vervullen.

Bij elke lezing die hij gaf, waar ook ter wereld, en bijna elke dag van zijn leven werden Benjamin Creme talloze vragen gesteld die een breed scala beslaan. Wij putten hier uit de grote voorraad antwoorden die BC en Zijn Meester door de jaren heen gegeven hebben en die nog niet eerder in Share International gepubliceerd zijn.

V. Waarom is Transmissie-meditatie of enige andere meditatie de beste dienstbaarheid? (Lezing in Osaka, Japan, mei 2005).
A. Ik herinner me niet ooit te hebben gezegd dat Transmissie-meditatie of meditatie in het algemeen de ‘beste dienstbaarheid’ is. Transmissie-meditatie is bovenal dienstbaarheid, maar er bestaan veel verschillende vormen van dienstbaarheid. Het verschil tussen Transmissie-meditatie als vorm van dienstbaarheid en andere vormen van dienstbaarheid is dat Transmissie-meditatie een volkomen wetenschappelijke meditatie is die door de Meesters ontworpen is en daarom 100 procent effectief en wetenschappelijk is. Het is een manier om de wereld te dienen en waarschijnlijk de krachtigste manier, gezien de tijd en energie die erin gestoken wordt. Je kunt ook een Moeder Teresa worden en mensen helpen in verschrikkelijke omstandigheden, die ziek zijn, sterven, enzovoort – dat is een bijzonder inspannende vorm van dienstbaarheid. Het voordeel van Transmissie-meditatie is dat het een zeer lichte methode is en tegelijkertijd toch een buitengewoon krachtige vorm van dienstbaarheid. Transmissie-meditatie kon pas nu geïntroduceerd worden omdat er genoeg mensen in de wereld zijn die het mogelijk maken.
De Meesters van de Geestelijke Hiërarchie zijn de behoeders van niet alleen het Plan van evolutie, maar ook van de energieën die het Plan mogelijk maken. Deze energieën die de Meesters vrijgeven, zijn afkomstig van kosmische, solaire en buitenplanetaire bronnen en zijn van zeer hoge trilling. Voor deze tijd, en voor Maitreya’s besluit om in de wereld terug te keren, konden deze energieën niet worden vrijgegeven, behalve via merendeels godsdienstige groepen en zodoende alleen via de emotionele en astrale gebieden. Dus afgezien van de gevorderde ingewijden in de wereld zouden de energieën via de astrale gebieden worden vrijgegeven, waarmee de reikwijdte van hun werk per definitie tot die gebieden beperkt bleef.
Pas nu zijn er voldoende discipelen of aspiranten voor discipelschap die deze energieën althans in zekere mate op het mentale gebied kunnen opnemen, in plaats van slechts op het astraal-emotionele gebied. Als de Meesters de energieën zouden doorgeven op het niveau waarop Zij ze ontvangen, zou de trilling te hoog blijven en zouden ze gewoon op de mensheid “afketsen”. Maar nu zijn er overal ter wereld Transmissie-meditatiegroepen en kunnen de energieën geabsorbeerd worden en tot een of ander van de mentale gebieden worden neergetransformeerd in plaats van de astrale gebieden.
Dit werk loopt parallel aan het werk om de weg voor Maitreya te bereiden en geeft degenen die hierbij betrokken zijn een ongeëvenaard veld van dienst gezien de tijd en energie die ervoor nodig zijn. Gegeven de zeer beperkte tijd die nodig is om het te doen is er niets vergelijkbaars dat zo’n krachtig resultaat oplevert.

V. Verlenen de Meesters bijstand bij ongelukken? Ik denk hierbij aan een recent treinongeluk in Japan.
A. In het geval van de treinramp in april 2005 waarschuwde Maitreya voor zover wij weten ten minste één persoon om niet in de trein te stappen. Tijdens de botsing ging een waarschuwingssignaal op mysterieuze wijze vanzelf aan; hierdoor werd een naderende exprestrein gewaarschuwd waardoor de machinist kon voorkomen dat zijn trein op de treinen zou inrijden die al op elkaar gebotst waren. Het waarschuwingssignaal werd ingeschakeld door de Meester in Tokio, die sinds 1975 in de wereld is.
Maitreya, de Meester Jezus (Die in Rome woont) en de Meester in Tokio vormden een driehoek van kracht en richtten die kracht op het ongeluk. Overal waar zich ongelukken voordoen wordt zulke kracht naar de plaats van het ongeluk gericht en wordt al het mogelijke gedaan om de mensen te helpen die door het ongeluk getroffen worden.

Share International heeft een grote voorraad brieven die door Benjamin Creme’s Meester bevestigd werden als authentieke ontmoetingen met Meesters, of een ‘woordvoerder’, maar nog niet eerder gepubliceerd werden. Andere brieven zijn nieuw. Terwijl we niet kunnen bevestigen of aangeven of er een Meester bij betrokken is, kan de ervaring zodanig zijn dat ze ‘voor zichzelf spreekt’, door de hoop, inspiratie en troost die ze geeft. We leggen deze brieven ter overweging voor.

Alles is mogelijk
Een paar jaar geleden [geschreven in april 2004] was ik betrokken bij een auto-ongeluk en moest vanwege een interne bloeding in het ziekenhuis verblijven. Ik kreeg een behandeling met medicijnen en bedrust.
Gedurende twee weken was er geen verbetering. Een bezoekende vriend bracht wat kruidenmedicijnen mee om te kijken of dat zou helpen. Deel van mijn dagelijkse routine was een gebed en meditatie voor heling. Op de laatste nacht voor de geplande operatie voelde ik een krachtige energiestroom door mijn lichaam.
De volgende ochtend was de bloeding gestopt. De dokter kon niet uitleggen waarom, maar hij maakte de opmerking: “Alles is mogelijk.”
Na een paar dagen werd ik helemaal genezen verklaard en ontslagen. Was de genezing het gevolg van de ziekenhuisbehandeling, het kruidenmiddel, genezing door een Meester, of een combinatie van alle drie?
B.N., Edmonton (Alberta, Canada).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat Maitreya de genezing bewerkstelligde.

Leiding
Kan u of uw Meester de volgende gebeurtenis verklaren, die zich zo’n 24 jaar geleden voordeed [geschreven in mei 2004]:
Ik voelde me heel geconcentreerd en in evenwicht op deze bijzondere zaterdag en besloot die dag te gaan paardrijden op een ranch van 2 hectare niet ver van mijn huis in zuid-Californië. Zes maanden daarvoor reed ik op dezelfde ranch en verloor toen een duur Amerikaans-Indiaans sieraad, een ‘dondervogel’ van zilver en turkoois, gemaakt door de Zunistam, die ik om mijn hals droeg. Ik herinner me dat ik op de heenweg dacht: ‘Zou het niet mooi zijn als ik vandaag mijn ‘dondervogel’ weer vond?’ Maar ik liet het idee snel varen, want het had intussen zwaar geregend en ik was al verschillende keren teruggegaan sinds ik het sieraad verloren had.
Halverwege mijn rit van drie uur stopte ik en rustte even. Toen ik mijn paard weer wilde bestijgen, zag ik dat de zon op een voorwerp scheen dat rechtop in de modder stond tussen de voorbenen van het paard. Het was mijn “dondervogel”!
R.M., Los Angeles (Californië, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat hij naar de plek was geleid door de Meester Jezus.

Een Grieks-orthodoxe kerk in Chicago (VS) werd onlangs de plaats van een wonderbaarlijk verschijnsel. Op 8 september 2019 zag een conciërge in de Grieks-orthodoxe Heilige Drie-eenheidkerk op een schilderij aan de muur iets wat leek op tranen die van het gezicht van de Maagd Maria naar beneden sijpelden. Bij onderzoek leek de substantie olieachtig te zijn en sporen op het schilderij na te laten. Honderden mensen uit het hele land stroomden naar de kerk, die op het punt van faillissement stond. Sommigen zagen de wenende icoon als een teken en hopen dat het de historische 121-jaar oude kerk van verkoop zou redden, terwijl anderen dachten dat het tranen van droefheid waren over het lot van de kerk. De parochie had in de afgelopen twee jaar met een actie om de kerk te redden een grote som geld bijeengebracht, maar het was niet genoeg om de schuld te betalen. De Heilige Drie-eenheid werd een paar dagen later in een faillissementsovereenkomst aan de Universele Levenskerk verkocht.
Velen geloven dat de olie genezende eigenschappen heeft en een zegening van God is. “Er is iets wat zij ons probeert te zeggen,” aldus Nick Jonas, de geestelijke van de kerk. Hij voegde eraan toe dat hij hoopte dat er iets moois uit zou komen. “Ik kan niet verklaren waarom zij weent, maar ik weet dat wij mensen gewoonlijk om twee redenen huilen: vreugde of verdriet.”
Onder de bezoekers van de icoon was zuster Angelina, een non uit Californië, die zei: “Het is zoiets dat je nooit vergeet en ik zal er altijd door geïnspireerd worden.” Het schilderij is nu voor onderzoek door kerkleiders weggehaald. Terwijl hij Share International toestemming gaf om de foto van de icoon te publiceren, voegde pastoor Nick Jonas eraan toe: “Christus is in ons midden!” (Bronnen: usagreekreporter.com; abc7 chicago.com; newskosmos.com)

door Ana Swierstra Bie

Toen het dochtertje van Håvard Hernes ernstig ziek werd en het hele gezin veel tijd in het ziekenhuis moest doorbrengen, verlangden ze naar een plek waar ze zich konden terugtrekken, bij elkaar konden zijn en een pauze konden nemen van de stress van intensieve behandelingen en het institutionele karakter van het ziekenhuis.
Hernes kwam samen met kinderpsycholoog Maren Østvold Lindheim van het universitair ziekenhuis van Oslo, Rikshospitalet, op het idee van een omgeving waar patiënten en hun families een moment van vrijheid en rust konden krijgen van het dagelijkse leven van ziekte, en waar degenen die te zwak waren om veel tijd buitenshuis door te brengen, de natuur toch direct konden ervaren.
Het idee werd verder ontwikkeld en in 2015, toen Hernes’ dochter weer gezond werd verklaard, werd de Stichting Friluftssykehuset opgericht. Via het project Outdoor Care Retreat werkt de stichting aan de verbetering van de algehele behandeling tijdens ziekenhuisverblijven en streeft ernaar om kinderen die in het ziekenhuis verblijven zoveel mogelijk kansen te geven om samen met hun familie goede herinneringen te creëren door ze de natuur te laten ervaren.
Het gerenommeerde architecten- en ontwerpbureau Snøhetta kreeg de opdracht om een kleine hut te ontwerpen die het “buiten” naar binnen zou halen en die op een paar honderd meter van een ziekenhuis in een natuurlijke omgeving kon worden geplaatst; in Noorwegen kan dit omdat veel ziekenhuizen aan de rand van de stad zijn gelegen.
De hut moest een plek bieden aan langdurig zieken die een onderbreking van het ziekenhuisleven en de strenge behandelroutines nodig hadden, maar te ziek waren om naar huis te gaan, een plek waar ze worden omringd door de natuur, maar nog steeds in de directe omgeving van het ziekenhuis, zodat ze zich veilig kunnen voelen als ze noodhulp nodig hebben.
Het is duidelijk dat het creëren van zo’n plek zorgvuldig moet worden uitgedacht, en de architecten van Snøhetta ontwierpen een hut die bedoeld was om op een boomhut te lijken zoals kinderen die bouwen. Hij is gemaakt van hout met grote ramen en een dakraam, zodat de lucht en de bomen altijd te zien zijn. Binnen ruikt het naar hout en de ramen kunnen helemaal open om de natuur binnen te laten. “Als je op de grond ligt, voelt het bijna alsof je buiten in het bos ligt,” zegt Marianne Sætre, de architect die het ontwerpteam leidde.

Vanaf de oprichting van Share International schreef Benjamin Creme’s Meester artikelen die niet alleen bedoeld waren voor publicatie in de tijd dat ze geschreven werden, maar ook wanneer de omstandigheden in de wereld daar om vragen. Veel van deze artikelen lijken nu inderdaad nog meer van toepassing dan toen ze voor het eerst werden gepubliceerd, in dit geval december 1983.

door de Meester —, via Benjamin Creme

Elke eeuw brengt de mens dichter bij zijn doel: de uitdrukking, in al zijn volmaaktheid, van het Licht van God. Op deze manier wordt de mens wat hij in aanleg is: een levende God. Elke incarnatie markeert een uitgehouwen trede in de klim bergopwaarts. Met elk van die ervaringen voegt de mens aan zijn voertuigen een beetje licht toe, en verandert zo op subtiele wijze de trillingssnelheid van zijn lichamen. Wanneer al zijn lichamen aldus trillen op de frequentie van het licht, is de taak voltooid, de reis beëindigd. Vanuit het gezichtspunt van de mens is de reis voorbij; vanuit het gezichtspunt van Hen die het volbracht hebben, is de reis nog maar net begonnen.
Zo maakt iedere man en vrouw de metamorfose door van mens tot God. Uit het omhulsel van de stof, met al haar beperkingen, komt de bevrijde Meester tevoorschijn, stralend van het Licht van God.
Overal in het uitgestrekte universum is dit Licht eeuwig aanwezig; in alle dimensies en op elk niveau drukt het zijn aard uit, slechts beperkt door de vormen waarin het zich vertoont. Deze vormen bieden toegang tot het Licht aan hen van wie het bewustzijn in de wereld der stof rust, maar licht is in wezen vormloos en heeft geen structuur nodig om zijn Bestaan te handhaven.
Diep binnenin ieder van ons huist dat licht, wachtend op de kans om uit te stralen. In ieder gloeit het potentieel van de hele kosmos. Binnenin ieder is ook de wil om dat licht te onthullen en zo de aard van God openbaar te maken. Dat licht en die wil behoren tot de ziel en zij worden werkzaam als gevolg van eenlijnigheid met de ziel. Streef daarom naar eenlijnigheid met de ziel en breng het doel van God tot openbaring. Zoek binnenin jezelf en vind de bron van alle kennis en liefde. Onthul het Licht van de ziel aan de wereld en schaar je in de rijen van hen die dienen.
De wereld staat gereed voor meer licht. Overal hunkeren de volkeren naar nieuwe kennis omtrent zichzelf en God. Vanwege deze gereedheid hebben de Meesters zich voorbereid om een nieuw tijdperk van Licht in te luiden. Er zullen de mensheid onbegrensde mogelijkheden tot vooruitgang worden geboden: de mens zal verwonderd staan bij de ontdekkingen die de deur zullen openen tot beheersing van de natuurkrachten; hij zal verbaasd staan over het wonder en de pracht die aldus geopenbaard worden; hij zal zeker zijn van het bestaan van God en van zijn verwantschap met die goddelijkheid, en zal bereidwillig zijn medewerking verlenen aan het goddelijk Plan.
Dit alles wacht de mensheid nu zij op de drempel staat van het Waterman-tijdperk. Dit wordt een tijd waarin het goddelijk Plan opnieuw zal bloeien, wat de mens eindelijk tot een bewuste aanvaarding zal brengen van zijn bestemming.
Velen twijfelen hier tegenwoordig aan bij het zien van een wereld vol scheuring en spanning. De problemen lijken te ingewikkeld, de verdeeldheid te groot. Maar juist dan, wanneer de nood het hoogst is, komt de Leraar, gereed om een nieuw Licht te brengen. Zo Iemand is nu in jullie midden en wacht geduldig, achter de schermen, op de uitnodiging om te dienen.
Onthul het Licht dat Hij brengt en wikkel alle dingen in heiligheid. Omarm Zijn leringen en breng hulp aan allen in nood. Openbaar Zijn licht en maak deze wereld nieuw.

Bij elke lezing die hij gaf, waar ook ter wereld, en praktisch iedere dag van zijn leven, werden Benjamin Creme talloze vragen gesteld die een breed scala beslaan. Wij putten hier uit de grote vastgelegde voorraad en publiceren antwoorden die BC en zijn Meester door de jaren heen gegeven hebben en die nog niet eerder in Share International gepubliceerd zijn.

 V. Is de mens van nature goed of slecht? Of verandert zijn omgeving hem?
A. Er zijn zeker een paar, een betrekkelijk klein aantal, inslechte mannen en vrouwen, maar de mens, als concept (het menselijk wezen), is in wezen een God en wezenlijk goed van aard. Er bestaan krachten van kwaad in de wereld. Kwaad is eenvoudig de afwezigheid van Licht en er bestaan krachten die als taak hebben om met de involutionaire krachten van de planeet te werken. Wij bevinden ons op het pad van evolutie en daarom vertegenwoordigt hun werk voor ons het kwade. Het pad van involutie is niet in zichzelf slecht. De Krachten van Licht onder leiding van Maitreya zijn opgewassen tegen de Krachten van stoffelijkheid.

V. Ik begrijp dat samen delen de enige en beste manier is om de mensheid te helpen. Wat kan ik doen om te helpen – bidden of geld geven?
A. Het samendelen waar ik over spreek is een mondiaal concept; als u wilt samen delen is daar voldoende mogelijkheid voor. Er zijn meer dan genoeg mensen in Japan zonder vast inkomen, zonder vaste bron van voedsel, die in parken en op bankjes leven. Dit geldt voor elk land ter wereld en komt steeds vaker voor. Hoe rijker een land wordt, hoe groter het verschil tussen arm en rijk, zij die veel hebben en zij die niets hebben, want als mensen teveel van iets hebben worden ze zelfgenoegzaam. Misschien is lijden nodig om de pijn van anderen echt te begrijpen. Heel vaak wanneer Maitreya aan iemand verschijnt als een ‘goede genius’, verschijnt Hij als bedelaar; het is een van de meest voorkomende manieren waarop Hij verschijnt – als een bedelende dakloze in Amerika, Europa en vast ook in Japan. Maar als je geen geld aan daklozen hier wilt geven, zul je ook geen geld willen geven aan daklozen in verre landen.
Ik ken mensen die uit principe nooit geld geven aan bedelaars. Waarom? Omdat zij denken dat ze het geld niet verstandig zullen uitgeven – dat ze er drank voor kopen of het op een andere manier zullen verspillen. Zij kopen voedsel en geven dat in plaats van gewoon geld te geven dat de betrokkene naar eigen inzicht kan besteden. Dit betekent dat zij eigenlijk geen geld geven. Dat betekent dat ze geld geven voor voedsel op voorwaarde dat ze er voedsel voor kopen. Maar als je geeft, geef je. Dan kan de ontvanger er mee doen wat hij wil. In dit land [Japan] leven duizenden dakloze, werkloze mensen in het park en slapen op bankjes, die te trots zijn om te bedelen.

V. Is het echt haalbaar dat we hebzucht opgeven en met anderen gaan delen?
A. Het ís niet alleen mogelijk, het móet mogelijk zijn. Het is geen keuze. Als we doorgaan op de huidige weg wordt de wedijver steeds sterker totdat het hele proces uitbarst in een vernietigende wereldoorlog die al het leven op aarde zal verwoesten.
Hoe lang denkt u dat de mensen in ontwikkelingslanden de huidige toestand zullen accepteren, waarin ze een mensonwaardig leven leiden? Denkt u dat zij niet weten hoe de rest van de wereld leeft? Hoe u in Japan, in Europa, in Amerika leeft? Wij denken dat ze dat altijd zullen blijven accepteren. Maar dat zullen ze niet. Zij zullen hun rechten op de hulpbronnen van de wereld opeisen, wat ze al doen. De hulpbronnen behoren de mensheid toe – niet Japan of Amerika. Ofwel we gaan de nieuwe tijd binnen als de Ene Mensheid of helemaal niet. We moeten ons brein herstructureren en het concept van wedijver uit ons leven bannen. Wedijver gaat tegen de betekenis van het leven in. De toekomst kan alleen door samenwerking gekend en gebouwd worden. Als we er niet in slagen samen te werken, zullen we de toekomst niet bereiken. We hebben geen keuze.

Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door Benjamin Creme’s Meester bevestigd zijn als authentieke ontmoetingen met Meesters, of een ‘woordvoerder’, maar nog niet werden gepubliceerd. Andere brieven zijn nieuw. Ofschoon we niet kunnen bevestigen of aangeven of er een Meester bij betrokken is, kan de ervaring zodanig zijn dat ze ‘voor zichzelf spreekt’ om hoop, inspiratie en bemoediging te geven. We leggen deze ter overweging voor.

Spookbotsing
Toen ik acht maanden zwanger was, [geschreven in februari 2004], reed ik van een doktersbezoek naar huis. Een voertuig dat van de andere kant kwam stak plotseling recht voor me over naar de oprit van een winkel. Een botsing leek onvermijdelijk. Ik trapte vol op de remmen en mijn auto zwenkte van de ene naar de andere kant en andere auto’s achter me remden met piepende remmen. Ik zette me schrap voor een botsing – en net toen een klap zeker leek, was het alsof ik recht door de achterkant van de andere auto reed, zonder een schrammetje, alsof het een spookwagen was! Op dat moment had ik een sterk gevoel in mijn hart dat iemand echt over mij en mijn ongeboren baby waakte. Wat gebeurde er? Wie hielp ons?
SV, Island Run (West Virginia, VS).
(Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat het een “wonderbaarlijke redding door Maitreya” was.)

Twee brieven van dezelfde persoon

Gebed verhoord
(1) In de vroege ochtend van 15 september 2003 ging ik naar het vliegveld Haneda in Tokio om mijn vriend uit te zwaaien die naar een Zenboeddhistisch seminarie in de prefectuur Hiroshima ging. En daarna, onderweg naar een andere vriend in Ebara (Shinagawa-ku), die ik op hetzelfde Zen-boeddhistisch seminarie had ontmoet, bad ik tot Maitreya dat ik mij totaal bewust mocht zijn van dit moment, wat de kunst van het leven is die ik op het seminarie had beoefend. Onmiddellijk na mijn bede zag ik een lichtcirkel in de schaduw op de stoep. Werd die lichtcirkel door Maitreya gemanifesteerd?

De middenweg
(2) In de middag van 28 september 2003 ging ik naar een Shinto-tempel in de stad Chiba met mijn vriend die lid is van een Transmissie-meditatiegroep. Nadat we bij de tempel hadden gebeden en het terrein af liepen, zagen we een witte man in Haori en Hakama, het Japanse traditionele formele gewaad. Hij was in de 20 of 30, met kort blond haar en droeg een donkere zonnebril die niet bij zulke zeer formele kleding paste. Hij liep heel statig midden op de stoep. Ik dacht dat hij op weg naar huis was na een bruiloftsreceptie, hoewel het heel vreemd was dat hij twee verfrommelde bruine papieren tassen bij zich had.
Hij keek een keer naar ons zonder stil te staan. Wij dachten dat hij Maitreya was. Was hij echt Maitreya?
Naam bekend bij de redactie, Japan.
Benjamin Creme’s Meester bevestigde: 1) Ja. 2) Ja.

Geheimzinnig telefoontje
Begin oktober 2003 stuurden we informatie rond over Transmissie-meditatieworkshops en lezingen in de komende periode.
De dag voor de eerste workshop had een man ingesproken op het antwoordapparaat: “Dank u voor de informatie. Ik zou graag iets meer willen weten, bel mij a.u.b. op nummer …” Ik belde dat nummer en kreeg een dame aan de lijn. Zij wist helemaal niets van dat soort informatie en zei ook dat haar man er niets over gezegd had. Maar, ze dacht ook dat het misschien een verrassing van hem was, omdat zij in zulke dingen geïnteresseerd was. Ik gaf haar alle verdere informatie en ze kwam naar de workshop en ook naar de lezing van Benjamin Creme op 19 oktober. Maar geen van ons beiden kwam verder iets te weten over de man die gebeld had. Wie was die geheimzinnige beller?
Ute Redl, München (Duitsland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de man die gebeld had, Maitreya was.

Je kunt het niet missen
Op 17 oktober 2003 ging ik ’s middags met mijn hond in Spelle wandelen, een buurtschap met 8000 inwoners. Ik ken veel mensen die daar wonen van gezicht.
Middenin dit gebied is een klein dennenbos. Het is niet erg dicht, met ongeveer 30 bomen. Niemand te zien! Toen liep er plotseling een vrouw in een helderrode jas voor me. Ze liep langzaam en keek naar ons. Ik stak met de hond over naar de andere kant van de straat. Maar toen moest ik stilstaan en naar deze vrouw die me boeide, kijken. De vrouw lachte en, heel langzaam lopend, stak ze de straat over in onze richting. Ze droeg een bril en had bruin krullend haar, niet helemaal tot op haar schouders. Toen stond ze recht voor me, keek me vol liefde aan en zei iets. Om de een of andere reden kan ik me niet herinneren wat ze zei. Vermoedelijk was ik niet bestand tegen de krachtige liefde-energie. Ik kan mezelf nog horen zeggen: “Ik moet terug naar huis!”
Ik liep snel weg met mijn hond en liet haar daar staan. Ik had Maitreya in mijn hoofd en bleef me omdraaien. Ik wilde naar haar roepen maar kon niet. De vrouw ging langzaam het bosje in en haar rode jas straalde helder door de spaarzame bomen.
In een tel was de rode jas verdwenen. Ik keek en wachtte, maar de vrouw kwam niet uit het bosje tevoorschijn en was daar ook niet meer. Het was als een droom.
Ik zal deze dag nooit vergeten.
Hannelore Frohne, Spelle (Duitsland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat ‘de vrouw’ Maitreya was.

interview met Phyllis Krystal door Dunja Müller

Phyllis Krystal werd in 1914 in Londen geboren. Zij studeerde af aan de universiteit in Onderwijs en gaf drie jaar les op vwo-niveau voordat ze naar de Verenigde Staten verhuisde. In 2004 verhuisde ze op 91-jarige leeftijd naar München (Duitsland) en op 95-jarige leeftijd verhuisde ze opnieuw, nu naar Zürich (Zwitserland). In december 2016 overleed ze op 102-jarige leeftijd in Engeland.
Eind jaren 50 gingen Phyllis Krystal en een boezemvriendin een experiment aan om regelmatig contact met een innerlijke bron van wijsheid te maken, die ze het ‘higher consciousness’ (Hi C – hoger bewustzijn) noemden. Sindsdien is er door het raadplegen van het High C een visualisatiemethode ontstaan die gebruik maakt van symbolen. Deze technieken kunnen gebruikt worden om mensen te helpen die bevrijd willen worden van gehechtheid aan willekeurig welk gevoel van zekerheid van buitenaf of van beheersing, en daarbij het individu bevrijden die liever hulp en leiding van een Hogere Bron zoekt dan van bronnen van buitenaf.
Phyllis Krystal gaf in vele landen werkcolleges waarin ze haar methode deelde.
Haar eerste boek, Beperkende banden verbreken, verscheen in 1982, gevolgd door Nog meer beperkende banden verbreken. Er werd ook een werkboek bij deze twee boeken uitgegeven. Verder schreef ze onder meer Sai Baba: The Ultimate Experience, een verslag van haar ervaringen met de Indiase avatar Sri Sathya Sai Baba, aan wie ze zeer toegewijd was.
Phyllis Krystal benadrukte dat haar methode geen ‘instant’-oplossing is. Hulp is alleen mogelijk voor wie zich wil concentreren op het teweegbrengen van noodzakelijke veranderingen en groei in zichzelf, in plaats van tevergeefs iemand anders proberen te veranderen. Dunja Müller ontmoette Phyllis Krystal bij een intensieve trainingscursus in juni 2013 en interviewde haar voor Share International.

SI: Over een periode van meer dan 50 jaar heeft u een methode ontwikkeld waarmee mensen bevrijd kunnen worden van oude gewoontes en pijnlijke ervaringen uit het verleden. Kunt u uitleggen hoe deze methode werkt?
PK: Ons is een methode gegeven waarmee we onszelf kunnen bevrijden van de overheersing van iets of iemand. Als we echt eerlijk zijn en naar ons leven kijken, zullen we zien dat niet alleen andere mensen of herinneringen of gewoontes ons beheersen, maar dat wij ook andere mensen beheersen. Dus het eerste wat ons gegeven werd, was het “Getal acht” (8) waar iedere persoon zijn of haar eigen cirkel inneemt en de twee samen het Getal Acht vormen. We oefenen dit Getal Acht om tijdelijk de beheersing van beiden over de ander te stoppen. En dit werkt zeer goed. Vooral kinderen vinden het geweldig. Zo veel kinderen hebben problemen, zelfs op kleuterscholen, waar andere kinderen heel agressief zijn. Ze merken dat, wanneer ze het Getal Acht doen met zichzelf in de ene cirkel en het andere kind in de andere, de agressie ophoudt. Dat is in een notendop hoe we ermee zijn begonnen.

SI: En hoe bedacht u deze methode?
PK: Een vriendin en ik zaten op een dag te lunchen en over ons leven te praten, omdat we huisvrouw en moeder waren. In die tijd mochten we natuurlijk niet werken – dat was niet gebruikelijk, hoewel we beiden aan de universiteit waren afgestudeerd. We dachten dat er iets meer moest zijn dan die twee rollen. We ontdekten dat soms, wanneer we een probleem hadden en we ons best deden het met ons bewuste denken op te lossen, we gewoon geen oplossing konden vinden. Maar soms, wanneer we ten einde raad waren en het loslieten, en zeiden dat het hopeloos was, hadden we die nacht een droom met het antwoord, of werden we de volgende ochtend wakker met een heel duidelijk antwoord. Dus besloten we dat er een deel van onze geest moest zijn dat de antwoorden had en we wilden ermee in aanraking komen. We kwamen heel regelmatig bij elkaar – eerst om af te stemmen op wat dat andere deel van ons denken ook was. We wisten vaag iets van het “onbewuste denken”, het “bewuste denken” en het “bovenbewuste denken”. We probeerden het bovenbewuste te bereiken waarvan we ons alleen maar vaag bewust waren. En het werkte – en zo begon de methode en werden we onderwezen.

….
SI: In uw workshops beveelt u deelnemers altijd aan zich aan het begin van de visualisatie te verbinden met het Hi C, het hoger bewustzijn. Wat bedoelt u met het “Hi C”?
PK: Het Hi C, of hoger bewustzijn, is de ziel of de geest. De gemiddelde man en -vrouw vindt het soms heel moeilijk om zelfs maar aan een Hoger Bewustzijn te denken. We hebben een klein boekje dat zeven of acht symbolen beschrijft. In dat boekje schets ik het feit dat we een bewust denkvermogen hebben, dat we de hele dag gebruiken, en een onderbewustzijn waar al onze herinneringen worden opgeslagen. En dan hebben we het bovenbewuste; maar het boekje gaat alleen over het gebruik van de symbolen en laat zien op welke manier deze benadering ons kan helpen. Er is ook een tweede boekje voor de lezers zonder achtergrondkennis van deze zaken. Hierin introduceren we de rest van de symbolen, die ons allemaal laten zien op welke manier we verbinding met het hogere bewustzijn kunnen leggen. Het hogere bewustzijn (Hi C) is ons echte Zelf, dat deel van ons dat niet sterft wanneer het lichaam sterft.

SI: Ik hoorde u eens in een trainingssessie zeggen dat deze methode de “psychologie van de Nieuwe Tijd” zou kunnen worden; kunt u daar meer over vertellen?
PK: Je hebt waarschijnlijk gehoord van Sai Baba. Hij stond erop dat ik boeken over dit werk zou schrijven. Ik was helemaal nooit van plan om een boek te schrijven, het was zelfs niet in me opgekomen. Hij zei: “Je moet een boek schrijven.” Toen we daar zaten begon ik dus in Zijn aanwezigheid te schrijven en Hij vertelde me dat ik het manuscript naar hem terug moest brengen zodat Hij het kon zegenen. Toen het manuscript gezegend was, zei Hij dat ik het moest uitgeven omdat deze methode zoveel mogelijk mensen in de wereld zou moeten bereiken. Sai Baba legde later in een ander interview uit dat dit een methode zou zijn die mensen kon helpen om zichzelf te veranderen, zodat we samen een veel liefdevollere wereld met meer mededogen en samenwerking kunnen vormen. Hij noemde het altijd “Het Gouden Tijdperk”, en legde uit dat er vier yuga’s zijn en dat we in de laatste fase van het vierde, het meest negatieve, zijn. We gaan nu de meest positieve yuga binnen.
De methode geeft ons de kans om de banden met negatieve gewoontes of situaties door te snijden, of wat ons er ook maar van weerhoudt om in de “Nieuwe Wereld” te passen.

SI: Als we kijken naar het enorme aantal problemen nu in de wereld: de ecologische crisis, honger, kernafval, enzovoort, helpt uw methode dan om meer evenwicht in de wereld te brengen?
PK: Deze methode helpt mensen zichzelf te veranderen en de wereld bestaat uit mensen. Dus, wanneer individuele mensen in voldoende grote aantallen veranderen, zal de wereld vanzelf veranderen, omdat de “positieve krachten” uiteindelijk de negatieve in aantal zullen overtreffen. Steeds meer mensen zullen vrij zijn….