Vanaf de oprichting van Share International schreef Benjamin Creme’s Meester artikelen die niet alleen bedoeld waren voor publicatie in de tijd dat ze geschreven werden, maar ook wanneer de omstandigheden in de wereld daar om vragen. Dit artikel werd in 2005 geschreven en is nu gekozen om hoop te wekken, omdat het zo levendig beschrijft hoe “Maitreya het hart [zal] openen van allen die kunnen reageren, de mensen wegleiden van de angst en verdeeldheid uit het verleden, en hen gereedmaken voor de glorie van de toekomst.”

Maitreya’s taak
door de Meester —, via Benjamin Creme

Het wordt steeds duidelijker dat de drang naar verandering over de hele wereld gestaag aan kracht wint. Gebeurtenis volgt zo snel op gebeurtenis dat maar weinigen de logica kunnen waarnemen van de volgorde waarin het nieuwe het oude verdringt. Wij, jullie Oudere Broeders, onderkennen de onvermijdelijkheid van dit proces en kijken met voldoening toe, omdat we weten dat alles zich naar een volmaaktere uitdrukking van het Plan beweegt.
Voor de mensen is het echter een tijd van beproeving en zorg terwijl zij de gevolgen van hun daden trachten te begrijpen en het hoofd te bieden. De logica van de gebeurtenissen ontgaat hun en maakt dat zij de goddelijkheid waarin zij hun vertrouwen hebben gesteld, in twijfel trekken. Zo is het bij mensen altijd gegaan, terwijl ze blind worstelen om hun wil door te zetten of om de gevolgen van hun inspanningen te ontwijken.
Terwijl we ons van tijdperk naar tijdperk bewegen, worden dergelijke perioden van spanning en besluiteloosheid telkens weer herhaald. Elk nieuw tijdperk brengt nieuwe en onbekende krachten in de wereld die geleidelijk op de mensen inwerken en een reactie teweegbrengen. Zo is het thans, terwijl mensen tastend naar de nieuwe richting zoeken die de energieën van het nieuwe tijdperk hun oplegt. Sommigen voelen de weg aan en trachten hun broeders de vereiste actie bij te brengen. Velen zijn echter bang voor verandering en zien slechts een dreigende chaos en ineenstorting indien de ‘radicalen’ hun zin krijgen.
In deze verdeelde wereld is de Christus gekomen. Zijn taak is om deze ongelijksoortige groeperingen te verzoenen en orde te scheppen uit de huidige verwarring en opschudding. Dat het voor Hem geen gemakkelijke taak is, moet voor iedereen duidelijk zijn. Hoe dan moet Hij te werk gaan om de kloof tussen het oude en angstige, en het ontluikende nieuwe te overbruggen? Hoe ook moet Hij het diepgewortelde materialisme beantwoorden dat het kenmerk is van de huidige tijd? Hoe moet Hij omgaan met de onverdraagzaamheid van de religieuze groeperingen en hen helpen eenheid te ervaren?
Door Zichzelf aan te dienen als mens onder de mensen zal Maitreya geen aanspraken maken, geen trouw eisen. Eenvoudig en direct zal Zijn benadering zijn, bescheiden en kalm Zijn houding. Zijn helderheid van denken zal aandacht trekken. Zijn wijsheid zal de angst van de mensen overwinnen. Zijn oprechtheid van spreken zal het hart van de mensen doen smelten en de last van haat en hebzucht verwijderen. Zo zullen mensen een nieuwe verschijning van goddelijkheid ervaren, één die hen opneemt in zijn manifestatie en geen afstand of scheiding ziet.
Als de Belichaming en Middelaar van kosmische macht en liefde zal Maitreya het hart openen van allen die kunnen reageren, de mensen wegleiden van de angst en verdeeldheid uit het verleden, en hen gereed maken voor de glorie van de toekomst.

(selectie)

V. Waarom is het belangrijk om lezingen te geven? (Transmissie-meditatieconferentie, Shiga, Japan, mei 2001)
A. Wat gebeurt er wanneer je een lezing geeft? Wanneer je een lezing geeft belichamen je woorden natuurlijk min of meer je bedoeling en ideeën. En de meeste mensen denken dat dat alles is wat er bij een lezing gebeurt. Het is ook een belangrijk deel ervan – maar het is geenszins alles wat er gebeurt wanneer iemand oprecht en met kennis van zaken deze buitengewoon belangrijke informatie onthult over het bestaan van de Hiërarchie en haar naar buiten treden in de openbaarheid, de publieke arena.
Maar denk eens aan de verhalen over de ervaringen die in de brievenpagina’s van Share International gepubliceerd worden, waarin mensen op een of andere manier een ervaring of contact hebben meegemaakt, aangesproken werden, op straat voorbijgelopen werden door iemand van wie achteraf bevestigd wordt dat het Maitreya, de Meester Jezus of een andere Meester was. Bedenk dan eens: wat is de reden waarom die mensen dat verhaal opschreven en [naar het maandblad] instuurden? Waarom dat verhaal en niet een andere gebeurtenis? Zelfs al leek er in hun ervaring niets te gebeuren – en vaak lijkt het zo vluchtig, of gebeurde er zo weinig, maar het werd opgeschreven en, indien authentiek, bevestigd omdat er iets plaatsvond tussen de betrokkenen, tussen Maitreya of de Meester en degene die de ervaring opschreef. Er gebeurde iets tussen hen. En dat is wat er bij een lezing gebeurt. Er gebeurt iets tussen hen in de ervaring, en zo ook bij een lezing.
Het belangrijkste wat mensen, hetzij als spreker dan wel als toehoorder, meenemen naar een lezing is hun aura. Je gaat naar een lezing, je bent erin geïnteresseerd maar als je na afloop gevraagd wordt waar het over ging zul je het waarschijnlijk lastig vinden om een antwoord te geven, maar het ‘gevoel’ waarmee je weggaat, de aura van de spreker, de uitwisseling tussen spreker en publiek is waarschijnlijk onvergetelijk. Iedereen is zich bewust van het fysieke lichaam, maar heel weinigen zijn zich bewust van het etherisch lichaam en de energieën, de krachten die via het etherisch lichaam de wereld instromen. Dat energetische proces via de chakra’s vormt je aura en die neem je overal met je mee. Die aura bestaat uit het etherisch-stoffelijke lichaam, het astraal-emotionele lichaam, de vier niveaus van het mentale lichaam, en een van de drie niveaus van de ziel. Als de persoon in kwestie voldoende gevorderd is, zal er ook een aspect van de energie van de Monade, het geest-aspect aanwezig zijn. Wanneer iemand nu een lezing geeft, speelt dat allemaal mee. Deze krachten doen hun magnetisme gelden bij het publiek. Mensen die Transmissie-meditatie doen of voor de Wederverschijning of de Hiërarchie werken enz., behoren tot de meer gevorderde mensheid; zij zijn degenen van wie de aura steeds magnetischer wordt.
Wanneer je tot publiek spreekt functioneert je eigen aura, komt je eigen magnetisme tot leven. Je kijkt jezelf aan in de spiegel en denkt: ‘Wat? Ik? Nee, ik ben te schuchter.’ Welnu, je voelt je schuchter omdat je jezelf schuchter maakt. Mensen zeggen dat ze het niet kunnen, dat ze geen lezing kunnen geven, dat ze te verlegen zijn en ze laten het over aan een of twee anderen.
Vaak geven mensen niet de lezingen die ze gemakkelijk zouden kunnen geven. Maar naarmate ze het doen, krijgen ze steeds meer zelfvertrouwen. Het vertrouwen groeit en het wordt steeds gemakkelijker. Het is slechts een kwestie van je eigen begoocheling overwinnen; het is ook een kwestie van het ‘eindproduct’ zien. Zien dat het om iets buiten jezelf gaat – het werk, het Plan, de zaak waar je je voor inzet, en niet om jou. Als je je bij alles wat je doet (boeken naar een boekhandel brengen, bijvoorbeeld) met jezelf identificeert, denk je dat je daar bent om jezelf te verkopen. Maar als je de focus van jezelf naar het werk verlegt en wat je doet gewoon in verband ziet met het Plan, of de zaak, dan zul je zien dat je alles kan.

V. Hoe moeten we begoocheling zien?
A. Begoocheling op een andere manier bezien [dan hoe we het gewoonlijk definiëren], is het misbruik van de vrije wil. We hebben een vrije wil, maar die vrije wil kan alleen correct gebruikt worden wanneer ze is afgestemd op wat we ‘Gods Wil’ noemen. Dat wil zeggen, dat ze is afgestemd op het Plan van evolutie van de Logos van de planeet. En, als ze in overeenstemming is met het Plan, ons begrip van het Plan op ons niveau, dan kun je doen en zeggen waar je vanuit je vrije wil meent het recht op hebt te zeggen. Vrije wil hebben verleent rechten, maar ook verantwoordelijkheid. En verantwoordelijkheid voor de groep is evenzo belangrijk als je eigen kleine vrije wil.
Het wezen van begoocheling is dat de persoonlijkheid niet onpersoonlijk of objectief kan zijn. Onpersoonlijkheid of objectiviteit is het volslagen tegendeel van begoocheling, die altijd in enige mate persoonlijk en niet-objectief is. Het wezen van begoocheling is onwetendheid – niet wat betreft boekenkennis of informatie, maar onwetendheid over jezelf. En, daardoor, het verschil niet kunnen zien tussen objectiviteit en subjectiviteit; het verschil niet kunnen zien tussen jouw motief: ben je open, duidelijk en onpersoonlijk of geheel persoonlijk.
Het is een gegeven dat circa 99 procent van de mensen in de wereld astraal gepolariseerd is. Dit betekent dat het brandpunt van hun aandacht op het astrale gebied ligt. Daar leven zij. Hun bewustzijn is op het astrale gebied gepolariseerd. Er zijn natuurlijk verschillen: de meeste mensen in de Transmissie-meditatiegroepen overal ter wereld zijn rond de eerste inwijding. En het overgrote deel van hen ergens tussen de 1 en 1,5. Dat betekent dat de meerderheid van de mensen, zelfs in de Transmissie-meditatiegroepen, die er bewust naar streven om volgens het Plan te werken, relatief gezien nog astraal gepolariseerd zijn. Het kan zijn dat ze in staat zijn om boeken te schrijven, plannen te maken, raketten naar de maan te sturen en al dat soort dingen, maar ze zijn nog altijd onder de 1,5 of 1,6. Ze kunnen dus wel denken, op een bepaalde manier, maar vanuit esoterisch oogpunt niet echt – het is meer logisch redeneren dan werkelijk denken. Dit maakt deel uit van denken, maar het is het laagste aspect, concreet denken op het laagste [mentale] niveau.
Het punt is dat, wanneer je op het astrale gebied gepolariseerd bent, dat de zetel van je bewustzijn is en daarmee het niveau van denkvermogen; de zieleniveaus van het denkvermogen boven het astrale gebied ontgaan je nog. Daar ben je nog niet, op dat niveau, of wellicht bij vlagen. Het is een kwestie van continuïteit.
Om het heel precies te zeggen: mensen reageren op allerlei stimulansen en zij zien hun reactie, omdat ze die in woorden weergeven, als ‘denken’ over die stimuli. Maar het is eigenlijk nog steeds praten over zintuiglijke gewaarwording. Het is hun emotionele, zintuiglijke reactie op de stimulans waar ze over praten. Dat is niet denken maar praten over een gevoel van de reactie – het maakte hen boos of ongelukkig, of wat dan ook.

(selectie)

Persoonlijke verschijningen
In 1982 verscheen de Christus bij mij thuis in zijn ‘geestelijk lichaam’ terwijl hij een glanzend wit gewaad droeg. Toen ik in 1987 de White Eagle Lodge in Hampshire bezocht was de Christus Jezus daar ook in zijn ‘fysieke lichaam’, terwijl hij Westerse kleding droeg.
Eind jaren 90 kocht ik het tijdschrift Psychic News waarin jullie een advertentie hadden gezet over de Wereldleraar. Het was de eerste keer dat ik de advertentie zag; hij was dezelfde die aan mij verschenen was. Ik deelde een paar folders over hem uit maar dit veroorzaakte plaatselijk veel moeilijkheden voor mij. Ik schreef ook naar premier Tony Blair over hem, over huisvesting, onderwijs en gezondheid, en sociale rechtvaardigheid. Het lange wachten heeft me veel zenuwproblemen opgeleverd en ik hoop dat de Wereldleraar snel zijn missie zal beginnen voor een betere wereld voor alle mensen. Ik wens hem en jullie ook alle goeds.
L.L., Cheshire (VK).
(Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ‘man in het witte gewaad’ Maitreya was, en ‘Christus Jezus’ de Meester Jezus was.)

Levensles
Dit is het verhaal van een ontmoeting op 22 oktober 2016 bij een tentoonstelling van Share International in München.
Nadat we de tentoonstelling afgesloten hadden, zaten zes groepsleden om een tafel voor een evaluatie. Een Afrikaanse man kwam bij ons zitten en vroeg wat voor evenement we hadden gehad. Iemand vertelde hem dat de tentoonstelling al voorbij was maar dat hij niettemin welkom was om bij ons te zitten. De man antwoordde: “Voor mij is er nooit een einde.” We zaten ineens rechtop, en een groepslid vertelde hem over het onderwerp van de tentoonstelling. De man ging door met ons te vertellen dat hij “… Prins Mukadi was, ik ben net uit Leipzig aangekomen waar ik mijn stichting vertegenwoordigde, St. Bell Amani, op een Duitse conferentie van stichtingen. Ik had daar ook de gelegenheid om met de minister-president van de Duitse deelstaat Saksen te spreken. Ik ben van plan Leipzig weer te bezoeken en ook Dresden en Bautzen.” Dit waren steden waar leden van onze groep van plan waren om lezingen te geven.
Op dat moment werd ons gevraagd om de ruimte te verlaten omdat de gastheer voor de nacht wilden afsluiten. De prins bood zijn hulp aan: “Ik zou dit graag voor u willen regelen. Vindt u dat goed?” Hij ging naar buiten om met de gastheer te praten. Een dochter van een groepslid die met hem naar buiten ging, kwam terug en zei opgewonden dat hij haar verteld had dat hij een prins was!
De man kwam lachend terug en vertelde ons dat hij erin geslaagd was vijf minuten respijt te krijgen voor ons gesprek. Een groepslid vroeg hem toen of hij wat informatiemateriaal van Share International wilde hebben. “Maar ik ben nog steeds HIER,” zei de man met een serieuze uitdrukking op zijn gezicht. Een paar van ons vertelden hem hoe fijn het was dat hij bij ons was komen zitten. De sfeer was vrolijk.
Hij vroeg of we iets wisten van de betekenis van de naam van zijn stichting, “Bell Amani” (het betekent ‘bel van vrede’ en er bleek echt een stichting met die naam te bestaan).
Daarna verlieten we eindelijk de locatie. Buiten draaide de man zich naar ons om en vroeg op een bijzondere manier: “Zijn jullie ‘IN VREDE’ (wat in het Duits de betekenis heeft van “tevreden zijn”) over vandaag?”
“Bedoelt u of we iets anders hadden gewenst voor vandaag?” vroeg een groepslid. “Eigenlijk wensen we altijd dat er meer bezoekers bij onze evenementen komen.” “Dat was niet wat ik vroeg,” drong de man aan. “Nog een keer: wat was mijn vraag?” We keken elkaar aan. “Jullie vergeten heel snel”, zei de man, “we zouden misschien vaker samen moeten mediteren.”
Een vrouw zei: “U vroeg ons of we tevreden waren met het werk van vandaag.” “Ja – dat was mijn vraag. Zijn jullie IN VREDE met vandaag?” Hij wees naar zijn hart. “Tevredenheid komt van binnen. IN VREDE zijn met iets is een innerlijke gesteldheid. Dus, zijn jullie IN VREDE?”
“Kennelijk is men vaak niet helemaal tevreden,” antwoordde het groepslid. “Dit gaat niet over ‘men’ – wie is ‘men’? Dit gaat over JOU en MIJ. Wij zijn hier en nu verbonden,” antwoordde de prins, en wees van haar hart naar het zijne. Dit maakte grote indruk op ons. De man vervolgde het gesprek met ons en gaf de indruk dat hij ons zowel wilde onderrichten als bemoedigen. Wat we die dag als groep hadden bereikt, was de samenwerking van individuen geweest, ieder met zijn of haar eigen talenten. Daar ging het om, zei hij. Iedereen draagt bij, al die verschillende karakters.
“Veel mensen demonstreren TEGEN iets, bijvoorbeeld oorlog. Maar waar zijn ze VOOR? Voor vrede. En vrede begint van binnen,” en weer wees hij naar zijn hart en voegde toe: “Je kunt alleen geven wat je hebt. En als dat is wat je geeft, is dat heel waardevol. DAT IS JULLIE TAAK IN HET LEVEN.”
D.M., Regensburg (Duitsland).

Wereldwijd lichtverschijnselen

 VS – In de avond van 21 december 2019 nam een ooggetuige in Rome, New York, een video-opname op van een groot, geluidloos, driehoekig vliegend voorwerp met verlichte punten en een stralend middelpunt dat ter hoogte van de boomtoppen zweefde. “Het zweefde ongeveer 10 minuten boven mijn achtertuin toen het gewoonweg verdween…,” aldus de getuige. (Bron: mufon.com)

VS – In de avond van 5 januari 2020 zag een ooggetuige in Sumiton, Alabama, laag aan de hemel een “zeer helder”, pulserend, op een ster lijkend voorwerp dat van kleur veranderde terwijl het flitste, en maakte er een video van. (Bron: mufon.com)

Portugal – “ Begin november 2019 maakte een ooggetuige in Gondomar een video-opname van een vloot van talloze gloeiende, pulserende vliegende voorwerpen die zich simultaan voortbewogen en van richting veranderden. “Het is de derde keer dat (de lichten) in de lucht verschenen en (werden) gevolgd door een rond oranje licht dat op een vuurbal lijkt maar geen geluid maakt en zich met grote snelheid voortbeweegt,” meldde de getuige. (Bron: mufon.com)

(fragment)

door Graham Peebles

Het wordt steeds duidelijker dat bestaande systemen en instituties niet in staat zijn om een antwoord te geven op de uitdagingen van de tijd en op de vragen van de mensen. Er is creatief denken nodig, vrij van ideologie, zodat een revolutie van ideeën kan plaatsvinden en nieuwe manieren van leven kunnen opkomen, gebaseerd op geheel andere waarden dan die nu algemeen gelden; waarden die samenwerking, verdraagzaamheid en ontplooiing laten bloeien in plaats van wedijver, vooroordeel en onwetendheid, zodat op natuurlijke wijze een gevoel van eenheid en sociale verantwoordelijkheid ontstaat.
Onderwijs moet het hart vormen van de vereiste veranderingen – die zowel geleidelijk als radicaal moeten zijn. Zoals al onze huidige structuren verkeert onderwijs in de hele wereld in crisis; terwijl sommigen bloeien onder de huidige benadering doen de meesten dat niet. Wedijver, in combinatie met beloning en straf, en eenvormigheid karakteriseren veel van het geïnstitutionaliseerde onderwijs; de druk op kinderen en jonge mensen om zich aan te passen aan een stereotype en te slagen voor examens is intens, en lokt een mondiaal geestelijke gezondheidsepidemie uit onder jongeren beneden de 25 jaar en leidt in sommige gevallen tot zelfdoding.
Zeker zijn er overal goede scholen met geweldige leraren, maar zij worden beperkt door een ideologisch gedreven beleid dat wordt uitgevaardigd door nationalistische overheidsdepartementen die geobsedeerd zijn door economische groei en weinig begrip hebben voor de behoeften van het kind. Nieuwe methodologieën zijn vereist die een gevoel van vrijheid in de jonge mens koesteren, groepsverantwoordelijkheid aanmoedigen en ware individualiteit en creatief onafhankelijk denken mogelijk maken (denken bevrijd van sociologische en psychologische conditionering). Dit is wezenlijk, willen de kinderen van nu in zichzelf de bronnen vinden om onze planeet te redden en de samenleving langs rechtvaardiger lijnen te herstructureren.

Onderwijs en doel

In de dringend noodzakelijke hervormingen in het onderwijs moet een uitgebreidere definitie van doel(en) centraal staan; een omschreven reeks samenhangende doelen die alle aspecten van onderwijs ondersteunen, een dieper begrip van de aard, of de samenstelling, van de mens en de psychologische invloed van bepaalde onderwijs- en opvoedingsmethodes. Het lijkt logisch dat elk primair doel van het ‘nieuwe’ onderwijs ook overeen moet stemmen met een overeengekomen doel van het leven. Hoewel er tegenstrijdige visies op zo’n fundamentele vraag kunnen zijn, zou het mogelijk moeten zijn om bepaalde algemene stellingen te formuleren die brede interpretaties en een onbevooroordeeld onderzoek mogelijk maken.
…

een compilatie (fragment)

Een nieuwe dimensie – de dimensie van de ziel – zal steeds meer worden aanvaard als de grondslag voor de behoefte van het kind. Wanneer dit het geval is, zal ieder kind worden gezien als een evoluerende ziel, die voortgaat naar de vervulling van zijn of haar potentieel voor dit leven. De nieuwe wetenschap, de psychologie van de ziel, zal de basis vormen van alle toekomstige onderwijskundige verrichtingen en zal voor zowel kind als leraar hun leven veranderen.
Scholen en universiteiten zullen hun institutionele kenmerken verliezen en steeds meer integreren in de maatschappij waarvan het kind deel uitmaakt. Een nauwere relatie tussen school en werk zal daarom de norm worden en de deur openen naar ‘scholen zonder muren’. (Benjamin Creme’s Meester, Maitreya’s Missie, dl.II)

Het is nodig dat kinderen leren lezen, schrijven en rekenen. Maar dat is niet genoeg. Hun moet geleerd worden wie zij werkelijk zijn. De kinderen van vandaag zullen de relatie tussen het Zelf en denken, geest en lichaam gemakkelijker begrijpen dan volwassenen veronderstellen. (Maitreya’s naaste medewerker, Maitreya’s Leringen – De Wetten van het Leven)

Het beste onderricht (het enige ware onderricht, naar mijn mening) is door het goede voorbeeld te geven. Als ik zo stoutmoedig zou zijn om u advies te geven, zou het dit zijn: geef uw kinderen het geschenk van vrijheid van indoctrinatie en conditionering. Laat hen vrij zijn en zichzelf worden. Houd hen weg van ‘leerstellingen’ en onderdruk nooit hun spontaniteit – daarmee wordt hun uniciteit als zielen uitgedrukt. (Benjamin Creme, De Bundeling van de Krachten van Licht)

Momenteel verkeren alle onderwijsinstellingen zonder uitzondering in meer of mindere mate in een overgangsfase. Er zal een aanzienlijke tijd overheen gaan voordat de noodzakelijke aanpassingen in de onderwijskundige theorieën en in de praktijk zijn doorgevoerd en het discipline-probleem kan worden opgelost. Overal verlangen en eisen de jongeren hun vrijheid en het recht om níet te worden behandeld als ondergeschikte inslikkers van voorgekauwde kennis, maar als avonturiers op zoek naar de antwoorden op hun vragen en de vervulling van hun dromen. (Benjamin Creme’s Meester, Maitreya’s Missie, dl.II)

door Phyllis Creme

“We zijn allen zielen in incarnatie.”

Om het ongenuanceerd te zeggen, er zijn twee reeds lang bestaande, tegengestelde houdingen over het vormen van het kind: de ene ziet het kind grotendeels als een ‘onbeschreven blad’ of ‘leeg vat’ om geleidelijk te worden gevuld met de kennis en vaardigheden om het klaar te maken voor de samenleving waarin het zal leven. Dit wordt beschouwd als een oud, Victoriaans idee, maar het onderschrijft nog steeds een aantal van de bestaande onderwijskundige benaderingen.
De opvatting die hier tegenover staat is dat het kind, vanaf het begin, een aangeboren hoedanigheid heeft die zich geleidelijk kan ontwikkelen tot de persoon die het in potentie al is. Natuurlijk kunnen deze twee opvattingen elkaar in de praktijk van het klaslokaal overlappen als ‘ontwikkelen van kennis en vaardigheden’ en ‘ontwikkelen van de potentie’, bovendien kunnen leraren heel goed onderbouwen dat een gemengde aanpak noodzakelijk is. Niettemin weerspiegelen deze twee benaderingen twee fundamenteel verschillende visies op de mens – de materialistische en de spirituele. Voor de voorstander van het ontwikkelen van de potentie van het kind is het kind iets meer dan het fysieke aspect, en evenmin geven de hersenen, genetica en de leefomgeving bij elkaar opgeteld de som van het geheel.
Zoals Benjamin Creme het verwoordde: “We zijn allemaal zielen in incarnatie”, en, zoals Graham Peebles elders in dit blad benadrukt, zijn we allemaal onderdeel van één goddelijk geheel. Weten van incarnatie, weten dat we een ziel in incarnatie zijn, dat dit leven één van de vele is, niet meer dan een gelegenheid om iets verder te groeien op het pad naar volledige vergeestelijking, kan een groot verschil maken voor onze benadering van het onderwijs. Om te beginnen beïnvloedt het denkbeeld dat we allemaal zielen zijn de manier waarop we andere mensen benaderen en biedt het leraren een andere manier om hun leerlingen te beoordelen – of liever, niet te beoordelen: fundamenteel respect voor wat ze zijn, in plaats van voor wat ze kunnen, of welke kennis en vaardigheden ze hebben. Veel leraren hebben, ongeacht hun overtuiging, dit fundamentele respect voor hun leerlingen, maar sommigen niet. En soms, zelfs als ze dat wel hebben, is het in de praktijk niet altijd gemakkelijk om aan vast te houden.
De idee van ‘onderwijs als ontwikkeling’ krijgt een heel andere glans in het licht van de vaak geciteerde uitspraak van de Meester Djwhal Khul (via Alice Bailey) in Onderwijs in het Nieuwe Tijdperk: “Elke activiteit die de mens voortstuwt naar de een of andere vorm van ontwikkeling (stoffelijk, emotioneel, mentaal, intuïtief, sociaal) is wezenlijk geestelijk van aard en duidt op de werkzaamheid van het innerlijk, goddelijk wezen, indien deze de mens verder brengt dan zijn tegenwoordige toestand aangeeft.”
…

De macht van het volk

Al jaren stijgt wereldwijd het aantal betogingen en eisen mensen in maandenlange, vastberaden demonstraties en stakingen betere levensomstandigheden en een einde aan corruptie.
Frankrijk: De gele hesjesbeweging (“mouvement des gilets jaunes”) die eind 2018 van start ging, begon na meer dan een jaar van wekelijkse demonstraties te verflauwen. Eind 2019 werd zij gevolgd door meer traditionele vakbondsprotesten tegen de pensioenhervorming van de overheid. Die beweging startte op 5 december met een grote demonstratie waarvoor overal in Frankrijk 1,5 miljoen mensen bijeenkwamen. Bij veel sectoren vonden langdurige stakingen plaats – transport, onderwijs, vuilnisdienst, ziekenhuizen – om te protesteren tegen de nieuwe pensioenhervorming.
Libanon: De protestbeweging ging z’n vierde maand in. Demonstranten veroordelen een ernstige economische crisis en een politieke klasse die wordt beschuldigd van corruptie en incompetentie. De demonstranten eisen een regering van onafhankelijke mensen en verwerpen de huidige praktijk van het toekennen van overheidsbetrekkingen op basis van geloof.
Irak: Sinds oktober 2019 vinden in Irak veel demonstraties plaats die een grondig onderzoek naar de corrupte elite eisen. Duizenden demonstranten protesteerden ondanks dat ze een schietschijf voor sluipschutters vormden. In januari 2020 namen 200.000 mensen deel aan een mars in Bagdad en eisten dat de VS hun troepen terugtrokken uit Irak.
Iran: In november 2019 vond een groot protest plaats na een stijging van de benzineprijs. Ondanks de genadeloze onderdrukking gingen veel Iraniërs opnieuw de straat op na het neerhalen van een Oekraïense Boeing door een raket, waarbij op 8 januari 176 passagiers om het leven kwamen. De demonstranten verweten de regering haar leugens en de weigering om haar verantwoordelijkheid voor de ramp te erkennen.
India: De protesten die recentelijk in India zijn uitgebroken, zijn zo omvangrijk dat ze worden vergeleken met de “beweging voor nationale onafhankelijkheid” in het begin van de twintigste eeuw. Geïnspireerd door de onafhankelijkheidsbeweging kwamen de onderdrukte hindoekasten andere religieuze minderheden te hulp.
De huidige betogingen betreffen twee recente wettelijke maatregelen, de National Register of Citizens (NRC, landelijke burgerregistratie) en de nieuwe Citizenship Amendment Act (CAA, Aanpassing Burgerschapswet) die nationaliteit toekent op basis van religie. In de staat Assam in het noordoosten van India hebben 2 miljoen mensen (op een totaal van 33 miljoen) hun nationaliteit niet kunnen bewijzen, waardoor ze het risico lopen stateloos te worden.
Op 8 januari 2020 gingen in een algemene staking tegen het asociale overheidsbeleid miljoenen mensen de straat op, waardoor vervoer en industrie in het hele land werden platgelegd. Naar schatting namen 250 miljoen mensen deel aan de staking, waardoor de actie de grootste in haar soort is in de Indiase geschiedenis. (Bron: Le Monde, Frankrijk; CommonDreams.org)