(selectie)

Persoonlijke verschijningen
In 1982 verscheen de Christus bij mij thuis in zijn ‘geestelijk lichaam’ terwijl hij een glanzend wit gewaad droeg. Toen ik in 1987 de White Eagle Lodge in Hampshire bezocht was de Christus Jezus daar ook in zijn ‘fysieke lichaam’, terwijl hij Westerse kleding droeg.
Eind jaren 90 kocht ik het tijdschrift Psychic News waarin jullie een advertentie hadden gezet over de Wereldleraar. Het was de eerste keer dat ik de advertentie zag; hij was dezelfde die aan mij verschenen was. Ik deelde een paar folders over hem uit maar dit veroorzaakte plaatselijk veel moeilijkheden voor mij. Ik schreef ook naar premier Tony Blair over hem, over huisvesting, onderwijs en gezondheid, en sociale rechtvaardigheid. Het lange wachten heeft me veel zenuwproblemen opgeleverd en ik hoop dat de Wereldleraar snel zijn missie zal beginnen voor een betere wereld voor alle mensen. Ik wens hem en jullie ook alle goeds.
L.L., Cheshire (VK).
(Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ‘man in het witte gewaad’ Maitreya was, en ‘Christus Jezus’ de Meester Jezus was.)

Levensles
Dit is het verhaal van een ontmoeting op 22 oktober 2016 bij een tentoonstelling van Share International in München.
Nadat we de tentoonstelling afgesloten hadden, zaten zes groepsleden om een tafel voor een evaluatie. Een Afrikaanse man kwam bij ons zitten en vroeg wat voor evenement we hadden gehad. Iemand vertelde hem dat de tentoonstelling al voorbij was maar dat hij niettemin welkom was om bij ons te zitten. De man antwoordde: “Voor mij is er nooit een einde.” We zaten ineens rechtop, en een groepslid vertelde hem over het onderwerp van de tentoonstelling. De man ging door met ons te vertellen dat hij “… Prins Mukadi was, ik ben net uit Leipzig aangekomen waar ik mijn stichting vertegenwoordigde, St. Bell Amani, op een Duitse conferentie van stichtingen. Ik had daar ook de gelegenheid om met de minister-president van de Duitse deelstaat Saksen te spreken. Ik ben van plan Leipzig weer te bezoeken en ook Dresden en Bautzen.” Dit waren steden waar leden van onze groep van plan waren om lezingen te geven.
Op dat moment werd ons gevraagd om de ruimte te verlaten omdat de gastheer voor de nacht wilden afsluiten. De prins bood zijn hulp aan: “Ik zou dit graag voor u willen regelen. Vindt u dat goed?” Hij ging naar buiten om met de gastheer te praten. Een dochter van een groepslid die met hem naar buiten ging, kwam terug en zei opgewonden dat hij haar verteld had dat hij een prins was!
De man kwam lachend terug en vertelde ons dat hij erin geslaagd was vijf minuten respijt te krijgen voor ons gesprek. Een groepslid vroeg hem toen of hij wat informatiemateriaal van Share International wilde hebben. “Maar ik ben nog steeds HIER,” zei de man met een serieuze uitdrukking op zijn gezicht. Een paar van ons vertelden hem hoe fijn het was dat hij bij ons was komen zitten. De sfeer was vrolijk.
Hij vroeg of we iets wisten van de betekenis van de naam van zijn stichting, “Bell Amani” (het betekent ‘bel van vrede’ en er bleek echt een stichting met die naam te bestaan).
Daarna verlieten we eindelijk de locatie. Buiten draaide de man zich naar ons om en vroeg op een bijzondere manier: “Zijn jullie ‘IN VREDE’ (wat in het Duits de betekenis heeft van “tevreden zijn”) over vandaag?”
“Bedoelt u of we iets anders hadden gewenst voor vandaag?” vroeg een groepslid. “Eigenlijk wensen we altijd dat er meer bezoekers bij onze evenementen komen.” “Dat was niet wat ik vroeg,” drong de man aan. “Nog een keer: wat was mijn vraag?” We keken elkaar aan. “Jullie vergeten heel snel”, zei de man, “we zouden misschien vaker samen moeten mediteren.”
Een vrouw zei: “U vroeg ons of we tevreden waren met het werk van vandaag.” “Ja – dat was mijn vraag. Zijn jullie IN VREDE met vandaag?” Hij wees naar zijn hart. “Tevredenheid komt van binnen. IN VREDE zijn met iets is een innerlijke gesteldheid. Dus, zijn jullie IN VREDE?”
“Kennelijk is men vaak niet helemaal tevreden,” antwoordde het groepslid. “Dit gaat niet over ‘men’ – wie is ‘men’? Dit gaat over JOU en MIJ. Wij zijn hier en nu verbonden,” antwoordde de prins, en wees van haar hart naar het zijne. Dit maakte grote indruk op ons. De man vervolgde het gesprek met ons en gaf de indruk dat hij ons zowel wilde onderrichten als bemoedigen. Wat we die dag als groep hadden bereikt, was de samenwerking van individuen geweest, ieder met zijn of haar eigen talenten. Daar ging het om, zei hij. Iedereen draagt bij, al die verschillende karakters.
“Veel mensen demonstreren TEGEN iets, bijvoorbeeld oorlog. Maar waar zijn ze VOOR? Voor vrede. En vrede begint van binnen,” en weer wees hij naar zijn hart en voegde toe: “Je kunt alleen geven wat je hebt. En als dat is wat je geeft, is dat heel waardevol. DAT IS JULLIE TAAK IN HET LEVEN.”
D.M., Regensburg (Duitsland).