Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn, als authentiek bevestigd zijn, maar nog niet werden gepubliceerd. Deze brieven, waarvan sommige jaren geleden werden ontvangen en andere heel recent, publiceren we hier. Sinds enkele jaren verschijnt een aantal Meesters, met name Maitreya en de Meester Jezus aan grote aantallen mensen overal ter wereld, evenals tijdens lezingen en Transmissie-meditaties van Benjamin Creme, om te inspireren, te leiden of te onderrichten, vaak ook om te genezen of op te beuren, of als reddende “engel” in noodsituaties. De Meesters gebruiken hiervoor een ‘goede genius’, een gedachtenvorm die volkomen echt schijnt en waardoor Zij Hun gedachten kunnen uitdrukken. Zij kunnen naar willekeur verschijnen als man, vrouw of kind. Soms gebruiken Zij een bestaand persoon als ‘blauwdruk’, maar in de meeste gevallen is de ‘goede genius’ een geheel nieuwe schepping. Recenter werken de Meesters ook via hun woordvoerders en vertegenwoordigers. Enkele van de ervaringen in de hier gepubliceerde brieven vonden na het overlijden van Benjamin Creme plaats en zijn niet door zijn Meester bevestigd; we hebben ze opgenomen omdat ze van belang en relevant lijken voor ons werk.

Belangrijke boodschap
Sinds het overlijden van Benjamin Creme in oktober 2016 is de groep die in Londen met hem werkte, doorgegaan met het geven van maandelijkse videolezingen in Friends House, Euston Road, Londen (de locatie waar hij meer dan 40 jaar lezingen heeft gegeven). We zijn standvastig in ons werk om de informatie aan het publiek te presenteren, maar veel mensen ervaren de afwezigheid van BC, met zijn unieke inzichten, wijsheid, zegeningen en gevoel voor humor als een groot gemis. Vele aanwezigen uiten hun dankbaarheid en steun voor ons werk en bemoedigen ons met “Ga zo door”, zoals BC zou zeggen. Bij de lezing in het Friends House op donderdag 18 mei 2017 was een jonge donkere man aanwezig, die we niet eerder gezien hadden. Hij was misschien eind 20 en droeg vrijetijdskleding en een pet zonder klep. Hij praatte kort even met alle medewerkers die meehielpen en iedereen merkte op hoe zachtaardig, vriendelijk en geïnteresseerd hij was. Tijdens de inleiding op Transmissie-meditatie begon hij meteen te mediteren. Hij zag er gelukzalig uit en volledig op zijn gemak, hoewel hij zei dat hij dit soort meditatie nooit eerder had gedaan. Nadat de lezing afgelopen was en we begonnen in te pakken, kwam hij naar mij toe. Met zijn rechterhand samengeknepen klopte hij nadrukkelijk op zijn hart terwijl hij zei: “Ik ben heel verdrietig dat Benjamin Creme niet meer hier is. Maar het belangrijkste is de boodschap, niet de boodschapper.” Ik antwoordde: “Ja, en wat was hij een geweldige boodschapper.” Waarop hij antwoordde: “Ja. Maar het belangrijkste nu is de boodschap. Laat het alsjeblieft de anderen weten.” Hij lachte en ging weg. Na de ontmoeting met deze jonge man voelden we ons bemoedigd en overtuigd dat we op het goede spoor zijn, en dat in deze turbulente tijden onze boodschap en informatie over Maitreya meer dan ooit nodig is. G.F., Londen (VK).

Groepstherapie
Op onze eerste Transmissie-meditatieworkshop in 2017 in Edinburgh, op 9 februari 2017, hadden we een interessante bezoeker: een prachtige donkere vrouw in elegante vrijetijdskleding kwam als laatste binnen terwijl de anderen al zaten. Haar manier van doen was positief, vol vreugde en enthousiast. We vroegen hoe de deelnemers van de workshop gehoord hadden en de jonge vrouw legde uit dat ze een flyer van het evenement had gekregen met het symbool (het OM-teken) toen ze in de trein zat. Ze had het kaartje steeds bewaard en hield het symbool in gedachten terwijl ze het overdacht. Hoewel ze niet wist wat het betekende, wist ze dat het iets belangrijks was om te begrijpen en ze wilde er meer over weten. Ze zei dat ze al maanden naar een van onze workshops had willen komen en dat ze er nu eindelijk was. Ze had het over “terugkomen naar de groep” en iets als “ja, omdat wanneer we een groep zijn, wanneer we werken als een groep, samen, gebeurt er iets krachtigs, magisch…” Dit was een belangrijk punt voor ons omdat we onlangs een conflictsituatie in onze groep hadden ervaren, wat voor iedereen een heel verontrustende periode was. Eén groepslid dacht meteen dat het een teken was om de groep en de situatie die we onlangs hadden ervaren, te verheffen, en dacht: “Dat is wat we nodig hebben, wat de groep nu nodig heeft, met die positieve houding, als een opsteker!” Een ander vroeg zich af of het Maitreya kon zijn die ons raad gaf hoe we een conflict in een groep konden oplossen. Er waren een aantal andere voorbeelden die maakten dat we het gevoel kregen dat de jonge vrouw wellicht een ‘bijzondere gast’ was. Toen we aspecten van Transmissie-meditatie uitlegden, leek ze steeds correct te begrijpen wat we wilden zeggen en had intuïtief inzicht in wat er bedoeld werd: ze reageerde vaak met positieve, voortreffelijke en enthousiaste opmerkingen. Toen een groepslid de Grote Aanroep uitlegde en het gebruik van de term Christus door te zeggen dat Christus niet alleen over christelijke lering ging maar dat het ging over… vulde de bezoekster aan: “…het Goddelijke”. Wat betreft de vollemaanmeditatie was ze heel enthousiast toen ze hoorde dat we meditaties hadden tijdens de Voorjaarsfeesten; ze zei dat ze de volle maan echt fijn vond en dat het een belangrijke gelegenheid was. Ze zei dat “ze het gelach van een groepslid waardeerde en het vermogen om te lachen van een ander groepslid haar nederig maakte”. Een groepslid dacht dat dit over het conflict in de groep ging en de noodzaak om te lachen om de situatie minder zorgelijk te maken. Over meditatie zei ze: “Ik heb altijd gedacht dat meditatie andere praktijken niet in de weg stond.” Voordat de Transmissie-meditatie begon, had een andere bezoeker gezegd dat ze had besloten niet mee te doen omdat ze voelde dat wat er gezegd was tegen haar principes en geloof was. Onze jonge bezoekster kwam tussenbeide en zei dat het prima was, dat ze kon vertrekken als dat goed voor haar was. Ze zei: “We wensen u het beste,” toen het meisje opstond van haar stoel en de kamer verliet. Op dit punt leek het alsof zij de workshop leidde! Na de meditatie vroeg de bezoekster hoe lang we Transmissie-meditatie deden. Een van de groepsleden zei dat hij het 20 jaar deed maar dat hij het nog steeds moeilijk vond om te doen. Ze antwoordde dat ontwikkeling meestal plaats vindt tussen de 20 en 40 jaar (niet de eerste 20 jaar) en dat ze had gelezen over een ademtechniek waarbij het 40 jaar duurde om die te beheersen. Ze vertelde ons dat ze economie studeerde aan de Herriot Watt Universiteit in Edinburgh, en dat ze bij een project betrokken was om ervoor te zorgen dat iedereen toegang tot schoon water heeft en dat water niet verspild mag worden, dat dat haar missie is. Dit was heel belangrijk voor toekomstige generaties. Ze besloot met iedereen het beste te wensen en was een beetje cryptisch toen een groepslid vroeg of we haar weer zouden zien; ze antwoordde dat ze iedere dag van moment tot moment leefde en niet kon zeggen wat de toekomst inhield. Maar ze zei dat ze zeker wist dat we elkaar op een dag weer zouden ontmoeten. Iedereen vond dat de ontmoeting bijzonder positief was en dat het precies was hoe Maitreya met conflicten in een groep om zou gaan – met positieve, bemoedigende, respectvolle en niet-kritische aandacht voor iedereen. Leden van Transmissie-meditatiegroep Schotland.

“The last one?”
Op 14 mei kwam een man van in de 70 tegen het einde van de lezing de Asahi Hall in Tokio binnen. Hij droeg een versleten jack en een overhemd met vlekken. Ondanks zijn armoedige kleding werd ik getroffen door zijn ogen – zijn pupillen hadden vele helderzwarte lagen en een blauwachtige kring om het zwart; hij had ook een prachtige glimlach. Bij de receptie vroeg hij onmiddellijk: “Dit is een godsdienst, hè?” “Nee, het is geen godsdienst. We geven alleen informatie,” antwoordden we. Hij stelde nog meer vragen, wat klonk alsof hij ons op de proef stelde. Hij zei: “Ik ken dit verhaal al heel lang, maar ik kom hier vandaag voor de eerste keer.” Hij praatte met nog wat anderen toen hij, terwijl hij voor me langs liep, plotseling zonder zelfs maar naar me te kijken mompelde : “Dit is de laatste, weet je.” Deze woorden werden plotseling gesproken zonder enig verband met welk gesprek ook. ‘Wat? Is dit de laatste?’ dacht ik. Deze woorden hadden een speciale betekenis voor ons groepsleden. Ik weet niet of het een bijzondere betekenis had, maar het gaf me een gelegenheid om een openblik stil te staan en mijn houding ten opzichte van het werk opnieuw te overwegen. T.K., Tokio (Japan).

Perfecte afstemming
In de Yomiuri Hall in Tokio op 20 mei merkte ik tijdens de pauze in de foyer een man van middelbare leeftijd op, omdat hij opvallende gele kleding droeg (dezelfde kleur geel die we voor onze posters gebruikten), van top tot teen – geel overhemd, gele broek, gele lange jas. Ik was zo getroffen door zijn kleding dat ik hem op een paar stappen afstand gadesloeg. Toen liep hij weg en verdween plotseling. Ik rende hem achterna, maar hij was nergens meer te zien. C.O., Tokio (Japan).

Een schitterende toekomst
In de foyer van de zaal hadden we tafels met boeken neergezet waar mensen konden zitten en Benjamin Creme’s boeken inzien. In de Yomiuri Hall in Tokio kwam een man van middelbare leeftijd in de pauze naar de boekentafel; hij zag er heel geïnspireerd en opgewonden uit, en begon tegen me te praten, terwijl hij naar het boek wees met op de voorkant: “De toekomst van de mensheid is schitterend.” “Zo is het! Zo is het! We zijn al in de schitterende toekomst. Jullie hebben allemaal zo lang en zo hard gewerkt, maar het is er nu al.” Toen zei hij nadenkend: “De meeste mensen zijn zo arm….” en hij begon te huilen, alsof hij overweldigd werd door dankbaarheid, hoop en diepe droefheid. R.B., Tokio (Japan).

Zegening 1)
Op 29 april 1998 werd ik heel vroeg in de ochtend gewekt door een kus op mijn voorhoofd. Toen ik mijn ogen opende zag ik wat het bovengedeelte van het lichaam van Christus leek. Was dit wellicht een zegening? Zo ja, zou hij mij willen onthullen voor welke speciale reden? Ik woonde in die tijd in Dallas (Texas). 2) Begin zomer 2001 ontdekten mijn dokter en ik een knobbeltje in mijn linkerborst. Terwijl er een mammogram werd gemaakt, voelde ik een overweldigende drang om “Jezus” te fluisteren. Bij het zeggen van “Jezus” verscheen er een heel helder licht vóór me. De knobbel is veel kleiner en de doktoren houden het alleen “in de gaten”. Zou dit een wonder van Jezus kunnen zijn? F.F., Greenville (MS, VS). Benjamin Creme’s Meester bevestigde 1) de verschijning was de Meester Jezus en het doel was genezing. 2) Ja, het was een wonder van de Meester Jezus.

Teken aan de hemel
Op 10 juni [2017] werd ik ’s morgens wakker uit een droom waarin een paar vrienden en ik buiten waren en er plotseling een vloot straalvliegtuigen op grote hoogte over ons vloog, om even later nog dichterbij over te vliegen en toen schoten ze recht omhoog de lucht in. De straalvliegtuigen waren wit, stralend en volkomen geluidloos, zodat ik meteen dacht dat ze ruimtebroeders waren, geen straalvliegtuigen. En al gauw maakten ze nog een scheervlucht op een bepaalde hoogte en deze keer wierpen ze duizenden pakjes aan parachutes uit, zoals je ziet wanneer voedselpakketten uit vliegtuigen worden uitgeworpen, en een van de pakjes belandde op een dak in de buurt. Ik klom erheen om het te pakken, met de gedachte ‘dit is iets belangrijks’. Het pakje bevatte tamelijk kleine flyers die eruit zagen als advertenties voor een komende film met oude zwart-wit elementen, en er was een datum die ik in de droom niet helemaal oppikte, maar het was in de nabije toekomst. Ik trok meteen de conclusie en wist dat dit een flyer was die zei dat Maitreya’s Verklaringsdag spoedig zou plaatsvinden. Ik schrijf dit in de hoop dat andere groepsleden misschien gelijksoortige dromen gehad hebben en dit een van vele dergelijke tekens voor de groep geweest kan zijn. S.M., Uukuniemi (Finland).

Gebeden verhoord
Op een zaterdag ging ik naar een kantoorboekhandel om flyers voor mijn spirituele leringen en lezing op zondag in een kerk in NC voor te bereiden. Er kwam een man naar me toe die me bij mijn naam noemde; het was dezelfde als uw beschrijving van Maitreya – goudkleurige huidskleur, groene ogen, lang, slank en in zijn aanwezigheid kreeg je het gevoel van zuivere liefde en of je hem kende. Hij liet me steeds zijn papieren zien met het beeld van de heilige geest en vroeg me te kijken of ze duidelijk genoeg waren. Toen pakte hij een van mijn flyers op en keek me aan en zei: “Dank u, dank u, dank u.” Hij volgde me de winkel uit, maar toen ik de voordeur uitging scheerde er een adelaar vanuit de deur precies over mijn hoofd heen. Ik bleef daar ruim 15 minuten staan, maar de man kwam niet naar buiten. De volgende dag in de kerk flitste er ineens een helder licht tussen mij en de gemeente. Na de dienst kwam er een vrouw naar me toe die me vroeg voor haar te bidden. Ik deed dat en hoewel ze doof was kreeg ze onmiddellijk haar gehoor terug. Ik weet dat het of Jezus of Maitreya was die aan me verscheen en in de kerk. Kunt u dit bevestigen? J.D.H., Lawrenceville (Georgia, VS). Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de genezing door de Meester Jezus werd gegeven.

een compilatie

Hier volgt een selectie van citaten met betrekking tot het thema ‘Het volk ontwaakt’. De citaten zijn afkomstig van Maitreya (Boodschappen van Maitreya de Christus en Maitreya’s Leringen — De Wetten van het Leven), Benjamin Creme’s Meester (Een Meester spreekt en Share International) en de boeken van Benjamin Creme.

Mijn plan komt tot vervulling. Mijn Liefde doet een nieuw facet in de mens opgloeien, en het Nieuwe Licht daagt. Dit is Mijn Belofte: spoedig zullen jullie zelf een veranderende wereld zien, een wereld die zich wijzigt voor jullie ogen. Het oude maakt plaats voor het nieuwe, en de mens staat op de drempel der Waarheid. (Maitreya, Boodschap nr.117)

Dit is een tijd van crisis en belofte. Het Nieuwe worstelt om een vorm te vinden. Het Oude tracht te overleven te midden van de voorbestemde verandering. De mensheid is klaar voor de volgende stap; de lange slaap loopt ten einde; de slapenden worden wakker. De oproep tot vrijheid en vreugde weerklinkt in de harten van de mensen en spoort hen aan tot handelen. Er rest nog weinig tijd voor voorbereiding. Spoedig zal het gelaat van Maitreya worden gezien. Alleen Hij kan de scheiding tussen de volken overbruggen en hen, in onderling vertrouwen, elkaar laten helpen. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Medewerkers van God’)

Er bestaat geen twijfel over het nieuwe geestelijke ontwaken dat overal plaatsvindt en dat uiteindelijk zal leiden tot een tijdperk van wereldwijde broederschap – de grondtoon van het komende Waterman-tijdperk. Wat nu plaatsvindt is het gevolg van innerlijke krachten die grote veranderingen tot stand brengen in het menselijke denken en bewustzijn. Dit zal leiden tot de volledige herordening van de instituten en sociale structuren van de wereld, die niet langer voldoen aan de ware behoeften van de mens. (Benjamin Creme, De wederverschijning van de Christus en de Meesters van Wijsheid)

Schep daarom moed uit dit alles en weet dat nieuwe en betere tijden op komst zijn. Schep moed en weet dat niets de stuwkracht van verandering kan tegenhouden die deze wereld nu in haar greep heeft. Vroeger wachtten mensen de gebeurtenissen af in passieve aanvaarding van hun lot. Vandaag doordringt een nieuw bewustzijn het denken en de harten van de mensen en maakt hen bewust van hun aangeboren behoefte aan rechtvaardigheid en vrijheid. Die zullen hun niet ontzegd worden. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Het zal hun niet ontzegd worden’)

Mijn vrienden, zou je, zoals ik, de veranderingen zien die zich nu voltrekken, dan zou je hart net als het Mijne van vreugde opspringen, want overal in de wereld begint de mens zich open te stellen voor verandering, en de nieuwe gedachten en idealen naar voren te brengen die thans het menselijk hart beroeren. (Maitreya, Boodschap nr.129)

We staan op de drempel van een tijdperk waarin de aangeboren geestelijke aard van de mensheid zich op grote schaal zal beginnen uit te drukken. Talloze miljoenen mensen in de hele wereld zullen zich bewust worden van het ware doel van hun bestaan. Er zal een intensere, gezondere houding tegenover het leven ontstaan en mensen zullen zichzelf herkennen als ziel – een ziel in incarnatie. Zij zullen leren begrijpen wat het doel is van hun incarnatie en zich in toenemende mate bewust inzetten voor hun eigen evolutie, en vormen van vrijheid en rechtvaardigheid scheppen die deze wereld nooit eerder heeft gezien. Door vrijheid en rechtvaardigheid, en daarmee vrede, zal het goddelijke, geestelijke aspect van de mens op de voorgrond treden en uitgedrukt worden, niet slechts als religieuze ervaring, maar in elk facet van het leven. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl.III)

Velen zien nu de weg voorwaarts, houden de mensen het licht van de waarheid voor, leren de mensen te delen en lief te hebben, elkaar zorg toe te dragen en te vertrouwen. Velen staan nu open voor deze goddelijke aspecten, en roepen om de herstructurering van jullie wereld. Mijn

Kracht staat achter hen. Mijn Liefde inspireert hen. Mijn Wil leidt hen. Op deze manier leid ik jullie het Nieuwe binnen. (Maitreya, Boodschap nr.137) … Het is niet voor niets dat de wereld thans een storm van verandering doormaakt. Er heeft in de bekende geschiedenis niets vergelijkbaars plaatsgevonden; bijna honderdduizend jaar is verstreken sinds zich gebeurtenissen hebben voorgedaan van zulke omvang, met zulke vèrstrekkende gevolgen. De wereld wordt nu voorbereid op de komst van een nieuw tijdperk zoals nooit eerder werd gekend, waarin de mensheid zal ontwaken uit haar lange slaap, de blinddoek van onwetendheid en angst van haar ogen zal schudden, eindelijk in het licht van Kennis en Waarheid zal treden, en haar geboorterecht zal ontvangen. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De lichtende tijd in het verschiet’)

De mensheid nadert een punt waarop zij een grote bewustzijnsverandering ondergaat en de mensen zichzelf op een totaal nieuwe wijze zullen zien in relatie tot elkaar en de kosmos, tot de natuur, tot wat we in het algemeen God noemen. Maitreya zegt dat alles, elk onderdeeltje van de kosmos, met elkaar verbonden is, er zijn geen losse eindjes. Wat we onszelf aandoen, doen we de natuur aan. Wat we de natuur aandoen, doen we onszelf aan, als God, want we zijn weerspiegelingen, bewustzijnspunten binnen het totaalbewustzijn dat we God noemen. (Benjamin Creme, Eenheid in Verscheidenheid)

Dierbare vrienden, Ik ben opnieuw bij jullie en met vreugde zie Ik het licht van Aspiratie rondom jullie. Dit bevestigt voor Mij Mijn kennis van jullie bereidheid om voor Mij te werken. Mijn hart verblijdt zich bij het zien van deze innerlijke waarheid, die uit de kelk van jullie hart straalt. Maak plaats voor die waarheid in jullie leven, Mijn vrienden, en open de deur naar de toekomst. Het is Mijn taak om het pad naar die stralende toekomst voor de mensheid te verlichten; om in jullie het beginsel van Liefde te wekken; om jullie voorwaarts te leiden in het openbaren van die Liefde voor elkaar, en zo alle mensen tot God te trekken.

(Maitreya, Boodschap nr.120

[Maitreya] wil dat u uw liefde aan de wereld geeft en Hij komt om u te inspireren dat te doen, om de liefde in u op te wekken die in het hart van ieder mens leeft, maar die in zijn uitdrukking gefrustreerd is, voornamelijk door de onrechtvaardige politieke, economische en sociale omstandigheden waarmee we onszelf omringen. Wanneer die veranderd zijn, zal de liefde van de mensheid, geïnspireerd door Maitreya, zich tonen op een wijze die u zich op dit moment waarschijnlijk niet kunt voorstellen, en zal de wereld transformeren. (Benjamin Creme, De Grote Aantocht) … Langzamerhand brengt een nieuw bewustzijn de mensheid tot een besef van haar innerlijke behoeften. De oude geest van wedijver geeft niet snel op, maar niettemin wordt eveneens een nieuwe geest van samenwerking zichtbaar. Dit belooft veel goeds voor de toekomst, want alleen door samenwerking zal de mensheid overleven; alleen door samenwerking zal de nieuwe beschaving worden opgebouwd; slechts door samenwerking kan de mens de innerlijke waarheid van zijn goddelijkheid leren kennen en uitdrukken. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Samenwerking’)

interview van Jason Francis met Leslie Kean

Leslie Kean is onderzoeksjournalist en auteur. Ze schreef de New York Times bestseller UFOs: Generals, Pilots and Government Officials go On the Record (2010; zie de recensie in SI, januari/februari 2013). Haar nieuwste boek heet Surviving Death: A Journalist Investigates Evidence for an Afterlife (“De dood overleven: Een journalist onderzoekt bewijs voor het leven na de dood”; 2017). Jason Francis interviewde Leslie Kean voor Share International over haar onderzoek.

Herinnering aan een vorig leven
Share International: Kunt u zeggen wat de opvallendste gevallen van reïncarnatie zijn die u in uw onderzoek bent tegengekomen? Leslie Kean: Er zijn er twee die ik uitvoerig in het boek beschrijf. De gevallen die voor mij als journalist de meeste bewijskracht leveren, betreffen echt jonge kinderen die bepaalde herinneringen hebben en genoeg bijzonderheden kunnen verschaffen zodat onderzoekers de persoon kunnen vinden die de kinderen zeggen te zijn geweest, en die bevestigen dat hun informatie klopt. Als iemand alleen herinneringen heeft die niet nagetrokken kunnen worden, zegt dat niet zoveel. Maar het is heel overtuigend als je de persoon die ze zeggen te zijn geweest, kunt opsporen en kunt achterhalen dat alles wat ze zeiden klopte in het leven van die persoon. Een van de gevallen betreft James Leininger, die herinneringen [aan een vorig leven] kreeg voordat hij twee jaar oud was. Gedurende een periode van ongeveer twee jaar deed zich een lange reeks gebeurtenissen voor waardoor hij geobsedeerd raakte door het spelen met vliegtuigen en het bleek dat hij veel wist van vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog. James kreeg nachtmerries waarin hij het neerstorten van een vliegtuig herbeleefde. Hij was doodsbenauwd en schreeuwde in zijn wieg. Uiteindelijk begon hij te praten over wat er gebeurde. Tijdens zijn nachtmerries schreeuwde hij vaak: “Vliegtuig neergestort in brand! Kleine man kan er niet uit!” Soms stelden zijn ouders hem vragen over wat er gebeurde. Langzaamaan kon hij vertellen dat hij piloot was geweest en door de Japanners neergeschoten werd. Zijn ouders wisten niet hoe hun twee jaar oude zoon het woord “Japanners” kende. James vertelde dat hij de kleine man in het vliegtuig was. Hij zei dat hij een Corsair vloog, wat een bepaald type vliegtuig is, en dat het vanaf een schip opsteeg dat de Natoma heette [later bevestigd als het vliegdekschip USS Natoma Bay]. Nog specifieker zei hij dat zijn beste vriend Jack Larson heette en dat diens vliegtuig bij het eiland Iwo Jima neergestort was. Op een dag bekeek James met zijn vader een boek over de Tweede Wereldoorlog en zag een kaart. James wees op de kaart en zei dat zijn vliegtuig daar was neergestort. Zijn vader maakte hierdoor een diep trauma door omdat hij christen was en er absoluut van overtuigd was dat dit niet kon. Het hoorde niet bij zijn geloof. Hij was vastbesloten te bewijzen dat zijn kind fout zat, maar telkens wanneer hij die herinneringen nader bekeek ontdekte hij dat ze klopten. James’ vader schreef zelfs een paar passages voor mijn boek over zijn eigen geestelijke groei door dit gebeuren en hoe hij uiteindelijk besefte dat het niet met zijn geloof in tegenspraak was en dat hij het kon aanvaarden. Dit is een interessant element waar veel ouders zich in zullen vinden. Ten slotte woonde de vader van James een reeks reünies bij voor mensen die met het vliegdekschip USS Natoma Bay verbonden waren. Hij vond Jack Larson, de vriend van zijn zoon in zijn vorige leven. Na veel onderzoek en gesprekken met veel veteranen uit WWII, kwam hij erachter wie de persoon was waar James herinneringen aan had. Zijn naam was James Huston jr. en hij stierf zoals James Leiniger beschreef. Toen James ongeveer drie jaar was begon hij veel tekeningen te maken van het neerstorten van zijn vliegtuig in schokkende situaties, brandend en met overal bommen. Hij ondertekende ze altijd met “James 3”. Toen zijn ouders hem vroegen waarom, zei hij altijd: “Omdat ik de derde James ben.” Zijn vader was geschokt toen hij ontdekte dat de naam van de piloot James Huston jr. was, omdat het “jr.” wilde zeggen dat de huidige James de derde was. Ze ontmoetten ook de oudste zus van James Huston jr., toen zij 84 jaar was. Ze kon heel goed opschieten met de kleine James. En hij kon haar veel details over hun jeugd vertellen waarvan zij zei dat hij die onmogelijk kon weten. Ze raakte ervan overtuigd dat James inderdaad was wie hij zei dat hij was. Het is een van de sterkste voorbeelden van een jong kind met specifieke herinneringen aan een vorig leven die we hebben vastgelegd. Al deze herinneringen zijn door zijn vader gedocumenteerd voordat ze konden vaststellen wie James in een vorig leven was geweest, wat een belangrijk element is.

Bewustzijn buiten het lichaam
SI: Wat gebeurt er als iemand bewustzijn buiten zijn lichaam ervaart? LK: Er zijn twee facetten aan deze ervaringen. Er zijn geloofwaardige buitenlichamelijke ervaringen en bijna-dood ervaringen. Als journalist zijn de buitenlichamelijke ervaringen als bewijs belangrijker. De belangrijke gaan over mensen die hun lichaam verlaten wanneer ze geen hersenactiviteit hebben, zoals bij een hartstilstand, geen hartslag en in wezen klinisch dood zijn. Wanneer ze terugkomen, kunnen ze specifieke dingen melden die ze in de fysieke omgeving gezien of gehoord hebben in de tijd dat ze zeggen dat ze buiten hun lichaam waren. De beschrijving die ze vaak geven is dat ze vlakbij het plafond zijn. Ze kunnen precies beschrijven wat de doktoren zeiden, de instrumenten die ze gebruikten, geluiden van machines en dat soort dingen. En dit dan tijdens een fase waarin ze verondersteld werden helemaal niets te kunnen waarnemen, terwijl hun lichaam op een tafel lag en hun ogen gesloten waren. Die gevallen zijn belangrijk omdat de doktoren en verpleegkundigen kunnen bevestigen dat wat de persoon zegt precies klopt. Daarom moet verklaard worden hoe ze deze dingen hebben kunnen waarnemen. De suggestie is dat hun bewustzijn inderdaad onafhankelijk van hun lichaam werkte, terwijl ze klinisch dood waren. De bijna-dood ervaringen gaan over mensen die wanneer ze hun lichaam onder soortgelijke omstandigheden eenmaal verlaten hebben, naar een andere werkelijkheid van ontzagwekkende dimensies reizen, waar ze van terugkomen en die ze beschrijven. Het gaat vaak over het binnengaan in een tunnel, een soort mythisch Wezen zien, en spreken met overleden verwanten en vrienden. Het wordt omschreven als een verheven werkelijkheid. Ze zeggen vaak dat het echter leek dan het echte leven – een levendige, mooie, extatische ervaring. Ze willen meestal niet terugkomen, maar hun wordt vaak verteld dat ze terug moeten. Dit zijn ervaringen van mensen uit verschillende culturen en achtergronden over de hele wereld. Er zijn veel studies naar gedaan, maar geen enkele kan uitleggen hoe ze plaatsvinden. Veel sceptici geloven dat er iets in de hersenen gaande is. Maar de mensen die ze bestuderen hebben geen enkel model dat alle facetten van de ervaring kan verklaren. Ze veranderen ook het leven van degenen die het ervaren. Nadat ze in dit andere rijk zijn geweest, waarvan ze geloven dat het het hiernamaals is en terugkomen, zijn ze niet langer bang voor de dood. Vaak brengen ze drastische veranderingen aan in hun leven, richten zich meer op dienstbaar zijn aan anderen en raken meer geestelijk georiënteerd. Het heeft vaak een diepgaand effect op mensen…

Als eerbetoon aan Benjamin Creme, een kunstenaar die zijn tijd ver vooruit was, heeft Share International speciaal een katern gewijd aan zijn schilderijen en ontwikkeling als kunstenaar. Een aantal artikelen, elk met verschillende benadering en reikwijdte, belichten verschillende aspecten van zijn werk en buitengewone bijdrage. Het bevat intrigerend en nieuw autobiografisch materiaal dat Benjamin Creme’s intieme verstandhouding met zijn Meester zichtbaar maakt en hoe dat zijn schilderijen die buitengewone energie uitstralen, doordrong en bezielde. Hier volgen fragmenten uit enkele van deze artikelen die deze uitgave echt tot een verzamelobject maken.

Benjamin Creme – een esoterisch kunstenaar die zijn tijd ver vooruit was
door Phyllis Power

Rond 1964 maakte de kunst van Benjamin Creme een radicale verandering door. Dit was een periode in zijn leven die zich afspeelde tussen zijn belangrijke belofte om voor Maitreya te werken, nadat zijn eigen Meester hem telepathisch benaderd had, en voor hij tijdens een periode van intensieve training gevraagd werd om dit werk vanaf 1972 volledig op zich te nemen. BC’s contact met zijn Meester was nog privé en persoonlijk en hij sprak er zelden over. Hij had nauw samengewerkt met de Ruimtebroeders maar dat was nu afgerond. Gedurende ongeveer 10 jaar was hij relatief vrij om zich op het schilderen te concentreren. De schilderkunst van Benjamin Creme was, zoals hijzelf zei, een persoonlijke gave waarmee hij geboren werd en waar hij al vroeg in zijn leven van op de hoogte was. Toen hij 13 was vond hij toevallig op de grond een stompje zacht potlood en ontdekte hoe goed hij daarmee licht en schaduw kon weergeven en zijn tekenleraar was hier lovend over. Het was een openbaring voor hem. Heel veel later kwam hij er pas achter dat zijn Meester het potlood daar had neergelegd – maar vanaf die tijd was hij vastbesloten dat zijn roeping schilder was en hij werkte er hard voor, zonder aanmoediging van zijn familie… De portretten die BC maakte toen hij begin 20 was, waren vaak enigszins kubistisch van stijl en toonden buitengewone rijpheid en talent. Vele ervan hadden een nogal bijzondere aantrekkingskracht op de toeschouwer: een samengaan van nauwkeurige, zorgvuldig vervaardigde formele gelaatstrekken en een ontwapenende tederheid. In de twintig jaar die volgden schilderde hij voornamelijk portretten en later landschappen. En hoewel het contact met zijn Meester nog niet bewust was, was deze nooit ver weg, wat duidelijk te zien is in BC’s schilderij ‘The Prophet’ uit 1942, gemaakt toen hij nog maar 20 was.

Moderne mandala’s De verandering in BC’s werk vanaf circa 1964 was ingrijpend: van de abstracte landschappen die hij eerst schilderde ging hij over op wat nu bekend staat als zijn ‘esoterische’ kunst, waar de lezers van Share International mee vertrouwd zijn en die hij presenteert in het boekje dat is uitgegeven door de Japanse groepen die zich bezighouden met de kunstdrukreproducties van zijn schilderijen. BC omschrijft veel van zijn latere werk als moderne ‘mandala’s: schilderingen die op symbolische wijze aspecten van het universum uitbeelden en door de vrijgave van de energie die in hun vormen besloten ligt, gebruikt kunnen worden als onderwerp voor meditatie en grotere verlichting. Het zijn schilderijen die de kijker een ervaring kunnen geven vergelijkbaar met die van een diepe meditatie, wanneer men een gewaarwording van eenheid met het onderwerp van contemplatie heeft en daarmee van eenheid en verbondenheid met alles wat bestaat. Deze ervaring van eenheid is voor BC wat schoonheid is, die in alle aspecten van het leven te vinden is: “Schoonheid is een uitdrukking van een goddelijk idee en wanneer onze uitdrukking tot de onthulling van de idee leidt, ontstaat schoonheid. Dit is wat achter alle grote kunst, muziek, poëzie en literatuur ligt, achter alle grote wetenschappelijke ontdekkingen in de wereld, achter alle grote intuïtieve denkbeelden, in religieuze termen, over de aard van de werkelijkheid waarin we leven. Dat alles brengt een schoonheid tot stand, een goddelijke uitstraling, die alleen wordt gevonden wanneer je aan de hoogste, geheimzinnigste delen van het leven raakt.” (Benjamin Creme, De Kunst van Samenwerking) …. De mandalaschilderijen die BC nu begon te maken waren van een specifiekere spirituele intentie en door deze mandala’s als hulpmiddel bij meditatie te gebruiken, geven ze de toeschouwer inzicht in het universum van esoterische lering en een ervaring van eenheid. BC’s uitleg van de ‘Open Mandala’ gaat verder door zich te richten op de energie die uitstraalt vanuit de ‘Leegte’ zoals die in het schilderij wordt weergegeven en die, op zijn beurt, een wederkerige energetische respons in de toeschouwer oproept: “Zwevend in de ruimte toont ‘Open Mandala’ de toeschouwer een leegte die de aandacht trekt en in de Leegte van de Kosmos vasthoudt. Met de aandacht in het midden van het schilderij, roept de Leegte de aspiratie en het verlangen van de toeschouwer op naar eenheid met alle dingen. Als reactie geeft de Leegte haar energie vrij die de aspiratie en het verlangen naar eenheid van de toeschouwer stimuleert en vernieuwt. Het is een dynamisch hulpmiddel voor meditatie dat, indien serieus en met regelmaat gebruikt, een opwekkende stimulans voor vooruitgang is.” (De Esoterische kunst van Benjamin Creme) …. De rol van de Meester “[Mijn Meester] heeft mij enorm beïnvloed. Er is een serie grote schilderijen en Hij zei: “Je schilderijen zijn te klein.” Hij gaf me ideeën voor grote schilderijen die ik zonder de suggestie van de Meester nooit gemaakt zou hebben. Hij heeft de hand in elk schilderij dat ik maak… Ik schets en teken en Hij werkt door mijn hand heen. Ik laat Hem het werk doen, weet je, zomaar. Hij kan veel beter tekenen dan ik, en ontwerpen en ga maar door en ik eindig met een groot, breed opgezet interessant symbool. Maar ik moest het doen. De Meester geeft de eerste impuls om het te gaan doen en misschien geeft Hij een opzetje hoe het gaat worden en zo verder. Maar ik moet het schilderen, de kleuren vinden, de verhoudingen en dat allemaal. Maar Hij heeft er zozeer de hand in gehad dat het met Zijn energie is geladen. En zo zijn al mijn schilderijen geladen, en als mensen ernaar kijken, als zij er 5 of 6 minuten naar kijken, serieus kijken, niet kijken naar iets speciaals maar er gewoon naar kijken, dan gaat er voor de Meester een deur open. Hij wordt aangetrokken doordat zij naar mijn schilderij kijken en Hij kan hen zien en ziet wat ze nodig hebben, waar Hij iets aan kan doen, dat kan gaan om genezing, een of andere stimulans. Hij kan ze energie geven, als mensen mediteren kan Hij dingen doen die zij zelf niet kunnen. Het is werk dat we samen doen, de Meester en ik.”

Benjamin Creme in zijn studio met zijn schilderij ‘The Prophet’ (1942)

‘The Prophet’ (1942)

BC: “Mijn Meester vertelde me onlangs dat hij het in mijn denken prentte; het is een profeet. Het is een zeer krachtig schilderij. Het is een oude man met een lang gezicht, hij kijkt recht voor zich uit, een hand wijst naar voren, in de ander houdt hij een boek omhoog en hij heeft een ding over zijn schouder van een vroegere profeet… Ik wist niet dat ik een profeet zou worden maar dat is wat ik sinds 1975 doe, en ik had geen idee waarom ik ‘The Prophet’ schilderde; het zou nooit bij mij opgekomen zijn en ik heb geen idee waarom ik het deed, maar ik deed het en dat is waarom.” (December 2013)

door Gill Fry

Veel mensen die met Benjamin Creme gewerkt hebben, kunnen beamen dat hij een groot leraar was om mee om te gaan. Niet omdat hij geordende lessen gaf, maar om zijn levend voorbeeld van hoe te ‘zijn’. Door met hem te werken en hem in actie te zien, kwamen bepaalde eigenschappen naar voren die inspirerend en verlichtend waren…. BC bracht heel wat tijd door terwijl hij achterover zittend naar de schilderijen keek waar hij aan werkte, en merkte op dat dit een van de belangrijkste onderdelen van het creatieve proces was, en soms de meeste tijd in beslag nam. BC schreef over dit proces en de uitdaging van elk nieuw schilderij: “Ik ben er mijn hele werkende leven als schilder van bewust geweest dat ik mediteerde, lang voordat ik met meditatie als activiteit begon. Bij elk schilderij dat ik maakte, besefte ik achteraf dat het een toestand van meditatie was. Ik was voortdurend bezig met zoeken naar de juiste tint van een kleur of de precieze hoek van een vorm. Zonder aan iets anders te denken, alleen dat, het schildersprobleem, was ik bezig de intuïtie aan te roepen. Er is geen ander antwoord mogelijk… Elke keer dat ik schilderde, en dat is nog steeds zo, is het alsof ik voor het eerst begin met schilderen. Een nieuw schilderij is als mijn eerste schilderij. Ik verkeer in gespannen verwachting. Ik heb echt geen idee hoe het zal worden. Je moet de diepe concentratie betreden, die de intuïtie aanroept… Intuïtie is zeker iets wat kan worden aangeroepen en uitgebreid. Net als met alles geldt hoe meer je het doet, hoe meer je het kunt, totdat het automatisch gebeurt. Je brengt het licht van de ziel binnen. Je gaat niet zitten om een straal van licht te visualiseren die het probleem verlicht, maar je verheft je aandacht naar een niveau waar je ziel, via de intuïtie, je kan verlichten, je het antwoord kan geven.” (Benjamin Creme, De Kunst van het Leven)

Een andere hoedanigheid die BC in alle aspecten van zijn werk toonde was zijn buitengewone geduld en het gevoel alsof hij buiten de beperkingen van tijd verkeerde; een vrijheid en onthechting waardoor zo’n leven van geconcentreerd werken en veelzijdige aanspraken op zijn tijd mogelijk was. Hij verwees vaak naar een citaat uit de Agni Yoga-leringen: “‘Als je van werken houdt, zie het dan als vervanging voor tijd.’ Dat is precies wat werk is. Als je van werken houdt, in de zin van je tijd en energie geven aan een creatief proces van welke aard dan ook, wordt het een vervangingsmiddel voor tijd. Tijd verdwijnt in die staat van creativiteit.” (SN jul./aug. 1997) ….

“Als kunstenaar ben ik mij zeer bewust van deze stroom met achtereenvolgens perioden van creatieve activiteit en perioden van inactiviteit waarin je iets anders moet zoeken om in je op te nemen of te doen. Dan groeit het geleidelijk uit, zonder erover na te denken, tot een nieuw scheppende activiteit. Het voltrekt zich als een opeenvolging, een cyclische stroom, een ritme van activiteit gevolgd door inactiviteit. Volgens mij houdt deze cyclische activiteit en inactiviteit nauw verband met de afwezigheid van tijd. Als je wordt beheerst door tijd, zeg je dat je geen tijd hebt om je werk te doen, geen tijd om te creëren. Als je het doet, zul je zien dat je tijd hebt om het te doen.” (Maitreya’s Missie, dl.III) Door zijn geschriften en lering, en door zijn levend voorbeeld, liet BC zien hoe in deze moeilijke tijden prioriteit te geven aan dienstbaarheid en concentratie en tegelijkertijd onthecht en ‘buiten de tijd’ te leven – een staat van vreugde en ontspanning die het creatieve proces de mogelijkheid geeft om te bloeien.

door Felicity Eliot

Dienst aan de mensheid
Hoe kan een schilderij, een kunstwerk, een dienst aan de mensheid zijn? Zowel de Meester DK als BC hebben geschreven dat het de discipelen, de meer ontwikkelde personen zijn die de cultuur van een land scheppen. El Greco was van mening dat “de taal van de kunst van oorsprong hemels is en uitsluitend door de verkozenen begrepen kan worden”. “Begrepen” in de zin van door de kunstenaar gezien en ervaren. En BC’s Meester schrijft: “Er komt een tijd in de geschiedenis van elk land, dat zijn zielehoedanigheid zich krachtiger begint te openbaren en belangrijke figuren doet verschijnen op het gebied van kunst of wetenschap, politiek of religie. Wanneer dit plaatsvindt, zien we invloedrijke mannen en vrouwen naar voren treden die kleur en samenhang geven aan de inspanningen van een volk. Creatief als zij zijn, inspireren zij hun omgeving door hun visie en dragen ze bij aan de schepping van de cultuur van hun tijd. Zij zijn de discipelen en ingewijden die het genie van de natie uitdrukken.” (Een Meester spreekt, ‘De verschijning van grote dienaren’)
Benjamin Creme was precies de juiste man (en ingewijde) voor zijn tijd, maar onze tijd ook ver vooruit. Hij werd geboren, leefde en werkte in de juiste tijd, in de zin dat hij een wegbereider en profeet was die zijn werk deed op het moment dat het nodig was. Maar hij verlichtte ook het pad dat velen nu op het punt staan te betreden, terwijl de mensheid zich ontwikkelt tot het bewustzijn dat goddelijkheid niet alleen buiten ons ligt, maar immanent is in alle leven.
BC is voornamelijk bekend door zijn werk als profeet, die de weg bereidde voor het naar buiten treden van Maitreya, de Wereldleraar. Maar hij diende evenzeer als kunstenaar, die de hemel afspeurde en van die hoogten het Gulden Vlies meebracht en door zijn schilderwerk aspecten van het leven onthulde die wij nog maar vaag kunnen aanvoelen. Door BC’s nauwe contact met zijn Meester zijn levens verrijkt en uitgebreid, en bezield met nieuwe hoedanigheden. Dit is wat genialiteit is – het vermogen om de mysteriën aan te raken en voor anderen omlaag te brengen naar de Aarde.
“Voor de esotericus is een kunstenaar iemand die zich afstemt op de trilling van de Werkelijkheid en daar uitdrukking aangeeft. Hoe groter de kunst hoe diepzinniger het symbool zal zijn en des te expressiever het de symbolische betekenis zal uitdrukken. De grote kunstenaar kan ons iets van de aard van die mysterieuze essentie van de Werkelijkheid tonen die wij als schoonheid kennen en iets van de aard van dat wat we God noemen. Idealiter wenst elke schilder natuurlijk dat zijn schilderijen voor zich spreken.” (Benjamin Creme, De esoterische kunst van Benjamin Creme)

De titel van dit artikel verwijst naar BC’s opmerking over Mozart (Maitreya’s Missie, dl.II), die als derdegraads ingewijde “de hemelen afspeurde op zoek naar schoonheid – want dat is wat de kunstenaar doet: hij speurt de hemelen af en zoekt naar die trilling van de werkelijkheid die, in vorm uitgedrukt, schoonheid schept.”

Definitie van kunst van Benjamin Creme’s Meester
“Kunst is geen propaganda, hoe kundig ook, voor enige zaak, hoe goed ook.
Kunst is geen imitatie of beschrijving, hoe precies ook, van natuurlijke verschijnselen of natuurlijke indrukken.
Kunst is de schepping of het in beweging brengen van oorzaken.
Het is de uitdrukking van de kunstenaar van zijn waarnemingen van de Werkelijkheid, zijn reactie op de trillingen Daarvan.” – Benjamin Creme’s Meester