door de Meester —, via Benjamin Creme (12 augustus 2012)

Op een enkele uitzondering na streven de meeste naties in de wereld naar Eenheid. Hun daden ondersteunen deze stelling wellicht niet altijd, maar innerlijk althans is de algemene richting van hun streven om samen met vrienden en bondgenoten de uitdrukking van Eenheid te bereiken. Er zijn echter enkele landen voor wie het bereiken van individuele doelen belangrijker is dan algehele Wereldeenheid, de garantie voor wereldvrede. Deze houding kan plotseling of mettertijd veranderen, en dat gebeurt soms ook, maar in de huidige periode kan men de volgende landen bespreken.
Israël (stralen: ziel 3, persoonlijkheid 6), dat zich door terrorisme het land van het Palestijnse volk heeft toegeëigend, is nu geobsedeerd door zijn eigen veiligheid met uitsluiting van alle andere kwesties, wereldvrede inbegrepen. Beschermd tegen resoluties van de Verenigde Naties door het Amerikaanse veto in de Veiligheidsraad, paradeert Israël onbelemmerd door het Midden-Oosten. Dankzij de Verenigde Staten bezit Israël de atoombom en dreigt die zo nodig in te zetten tegen Iran. Het volk van Israël is oud, maar de natie is heel jong, stoutmoedig en geneigd tot roekeloosheid.
De VS (stralen: ziel 2, persoonlijkheid 6) hebben, vanuit het zieleniveau, een diepgaand en oprecht verlangen naar Wereldeenheid en vrede. Ze zijn echter ook jong, groot en krachtig, en worden beheerst door hun begoochelde persoonlijkheid. Hun ideaal is Eenheid en vrede, en ze beelden zich in dat zij dit aan de wereld tonen. Wanneer iedereen het Amerikaanse voorbeeld in de economie, politiek en religie volgt, geloven zij, zal er onvermijdelijk vrede uit voortvloeien. Met deze houding hebben zij getracht de wereld te overheersen door in naam van de vrede herhaaldelijk oorlog te voeren (Korea, Viëtnam, Irak, Afghanistan). De wereld wacht op het overwinnen van deze begoocheling en op de invloed van de 2e-straals ziel van de VS in de wereldaangelegenheden.
Wanneer dit plaatsvindt (waarschijnlijk niet voor de Verklaringsdag van de Christus) zal het aangeboren verlangen naar Eenheid van de Amerikaanse ziel tot actie aangespoord worden en zal het denkbeeld van dienstbaarheid aan het geheel de huidige behoefte tot overheersing vervangen. Door talloze mensen zal een grote wederopbouw van de wereld ondernomen worden. Het verlangen om te dienen zal het huidige Amerikaanse gevoel van superioriteit op alle gebieden vervangen en een tijdperk van waarachtige vrede zal volgen.
Iran heeft een aloud en begiftigd volk, dat momenteel verscheurd wordt tussen het verlangen naar een verstandige seculiere regering en een extreme, fanatieke vorm van islamitische heerschappij. Iran wordt door de VS verfoeid en gewantrouwd, aangezien zijn wetenschappers bezig zijn zich de nucleaire technologie meester te maken. Het is nooit de intentie van Iran geweest om een kernarsenaal te ontwikkelen, maar het voelt zich dagelijks bedreigd door de VS en Israël en ziet nu, met tegenzin, geen alternatief. De stralen van Iran zijn ziel 2, persoonlijkheid 4. Zijn bevolking is volwassen, ontwikkeld en vreedzaam en heeft veel van haar talenten gedeeld, met name met India.
Noord-Korea (stralen: ziel 6, persoonlijkheid 4) is de jongste van al deze naties, ontstaan uit de opdeling van het oorspronkelijke Korea. Zijn intenties zijn ook het moeilijkst te voorzien, aangezien het zo druk bezig is de wereld te overtuigen van zijn verrichtingen. Helaas heeft het enige nucleaire slagkracht verworven en moet als ongeleid projectiel onder de landen worden beschouwd. Zoals algemeen bekend wordt het door zijn heersers eerder overheerst dan geleid en moet het nauwlettend in de gaten gehouden worden door de Verenigde Naties als geheel. Zijn volk hunkert naar erkenning en voedsel. De naties van de wereld moeten beide royaal met Noord-Korea delen.
Vanuit het gezichtspunt van de gemiddelde toeschouwer geeft deze beoordeling veel reden tot angst en bezorgdheid. De Meesters zien echter een wereld die gereed is voor verandering en verlangt naar de rechtvaardigheid die nieuwe en waarachtige Eenheid tussen de landen zal waarborgen, alsmede de vrede die allen verlangen.

V. Hoeveel interviews heeft Maitreya tot nu toe gegeven?
A. 70. (Per 8 augustus 2012.)

V. 1) Hoeveel interviews heeft Maitreya op de Braziliaanse tv gegeven? 2) Worden deze uitgezonden door een grote Braziliaanse tv-zender? 3) Verschijnt Maitreya alleen in een praatprogramma, of als lid van een panel? 4) Geeft Hij nog steeds interviews in Brazilië?
A. 1) 27. 2) Ja, sommige wel. 3) Alleen. 4) Ja.

V. Maitreya zou na de VS eigenlijk interviews gaan geven in Japan. Is Hij in Japan al op televisie verschenen?
A. Nee. Dat plan is veranderd.

V. Zijn er veel andere sleutelfiguren in het Syrische regime die op het punt staan over te lopen?
A. Ja.

V. Wat vinden onze Broeders uit de ruimte in het algemeen van ons ruimtevaartprogramma?
A. Zij juichen onze pogingen om meer kennis te vergaren over andere planeten toe, maar ze zijn het niet altijd eens met de manier waarop we dat doen.

V. Zijn onze wetenschappers totaal onwetend van de informatie die de regeringen geheim houden over het bestaan van ufo’s en de mensen van andere planeten?
A. Nee.

V. Weten sommige regeringen dat de ufo’s en de ‘buitenaardse wezens’ waar zij bewijzen van hebben, afkomstig zijn van de andere planeten in ons eigen zonnestelsel?
A. Ze hebben het wel vernomen, maar geloven het niet per se.

V. Hoe kunnen we van een beweging als ‘Occupy’ of de ‘Verontwaardigden’ komen tot de invoering van Maitreya’s advies tot samendelen?
A. Wanneer de tijd daar is, zullen we zien dat er al mannen en vrouwen zijn die opgeleid zijn voor de toepassing van de manieren en middelen om de hulpbronnen van de wereld te delen.

V. Kunnen de groepen rond de wereld die met u samenwerken en lezingen organiseren, adverteren en verzorgen dat beter doen door te verwijzen naar het denkbeeld van “De Verschijning van Maitreya en de Meesters” of iets dergelijks, of kunnen ze een lezing ook adverteren onder een titel die verwijst naar Maitreya’s prioriteiten, zoals “Waarom de wereld nu behoefte heeft aan samendelen en rechtvaardigheid”?
A. Het is mogelijk om allebei tegelijk te doen.

V. Waarom zijn fundamentalisten van welke religie ook zulke vrouwenhaters, die vrouwen dwingen hun haar te knippen, zichzelf te bedekken, verminking te ondergaan, in grote mate hun persoonlijke vrijheid op te geven, enzovoort?
A. Dit geldt niet noodzakelijk voor elke religie. Er bestaat echter een eeuwenoud geloof onder mannen, waar dan ook, al of niet in relatie tot godsdienst, dat vrouwen minderwaardig zijn en aan mannen ondergeschikt moeten blijven. Deze visie wordt door miljoenen mannen aangehangen die geen fundamentalistisch aanhanger van enige religie zouden worden genoemd.

V. Kunt u zeggen wat u weet van Sanat Kumara en Melchizedek? Welke rol spelen zij in de Geestelijke Hiërarchie en met betrekking tot Maitreya?
A. Sanat Kumara is de Heer der Wereld die Zich bevindt in Shamballa, het etherische centrum in de Gobi-woestijn. Melchizedek is een andere naam voor Maitreya.

V. Denkt u dat wetenschappers op grond van hun bevindingen met de Large Hadron Collider eindelijk het bestaan van de etherische niveaus beginnen te ontdekken, waarover we 35 jaar geleden in onze studiegroep van de Oude Wijsheid leerden dat die de matrijs zijn waarop het universum gebouwd is? Betekent dit dan dat de wetenschap op het punt staat haar achterstand ten opzichte van de Oude Wijsheid in te lopen? Ik heb het gevoel dat deze ontdekking een soortgelijk effect zal hebben als toen Galileo ontdekte dat de zon niet rond de aarde draait!
A. Niet direct, maar het zal tot een beter begrip leiden.

V. Ik heb een vraag over Benjamin Creme’s nieuwe boek, De bundeling van de Krachten van Licht, en zijn voortdurende verwijzing naar onze “Ruimtebroeders” als de inspirators voor een meer geestelijk geëvolueerde wereld. Kunt u mij helpen begrijpen waarom er geen “Ruimtezusters” zijn om onze zaak te steunen?
A. Wanneer ik het over de Ruimtemensen heb, doel ik op zowel mannen als vrouwen, maar de meeste zijn in feite mannen.

V. Hoe kan ik telekinese leren?
A. Dat is niet iets wat je uit een boek of op school leert, maar een vermogen dat zich bij een bepaalde mate van geestelijk bewustzijn openbaart.

V. Ik heb vaak over u gelezen en ik weet dat u alle godsdiensten respecteert. Ik hoop dat u mij eerlijk zult antwoorden. In de Koran staat eigenlijk dat moslims kunnen liegen en toch naar de hemel gaan en Allah’s zegen krijgen, zolang ze maar liegen om de islam te verbreiden. Ik ben er meer dan ooit van overtuigd dat degene die de moslims verwachten er nu is. In mijn hart geloof ik dat.
Volgens de Bijbel wilde Jezus niet dat mensen over hem hoorden vóór zijn tijd, dus instrueerde hij zijn discipelen zijn verschijning te verhullen totdat de tijd gekomen was om bekend te worden. Ik weet niet of dit hetzelfde is als liegen of gewoon niet alles vertellen. Hem verborgen houden, zeg maar.
Doet u hetzelfde met de identiteit van Maitreya? Misleidt u de massa’s en de media wat betreft zijn identiteit met opzet? Misschien omdat de meerderheid van de mensen nog niet gereed zijn om hem te ontvangen of anders niet waardig zijn, en ook omdat het moment voor Verklaringsdag nog niet is aangebroken? Kortom, liegt u tegenover de media over zijn identiteit, zoals Allah liet weten dat liegen om zijn zaak te dienen geen probleem is?
A. Ik lieg niet en iedereen, zonder uitzondering, is waardig om Maitreya te kennen. Maitreya is momenteel incognito zodat de mensen kunnen reageren op Zijn denkbeelden en aanwezigheid zonder dat ze Hem kennen en in een bepaalde persoon geloven. Met andere woorden, wanneer zij samendelen, rechtvaardigheid en vrede voor iedereen willen, voor de wereld, zullen ze dat zelf vanuit hun hart willen en niet omdat zij denken dat deze of gene Maitreya is.

V. Ik heb echt het verlangen om te dienen en wil graag Transmissie-meditatie proberen; ik lees nu het boek van Benjamin Creme hierover. Ik kan niet zeggen dat ik alles wat ik lees honderd procent geloof, maar dat de mens een andere weg moet inslaan en het belang van samendelen en rechtvaardigheid zijn mij al heel lang duidelijk.
Zal enige twijfel van mijn kant de doelmatigheid van mijn meditatiewerk belemmeren? Ik bedoel, ik ben optimistisch, maar niet volkomen overtuigd. Ook ben ik fysiek gehandicapt (niet ernstig) en heb een metalen heupprothese aan beide kanten. Zou dit de effectiviteit van mijn dienstbaarheid via Transmissie-meditatie belemmeren?
A. Niet iedereen die zich bewust is van Maitreya’s komst en zich daarvoor inzet, is volkomen overtuigd dat wat ik zeg waar is, maar in de meeste gevallen reageert hun hart op het denkbeeld van de Wederverschijning en de belofte die dat voor de wereld inhoudt. Het beste wat men kan doen, is de ingeving van het hart volgen, wat velen doen. Absoluut geloof verschaft de betrokkene extra zekerheid en overtuiging wanneer zij erover vertellen en brengt zodoende meer overtuigingskracht met zich mee. Dit is de manier waarop de Transmissie-meditatiegroepen over de hele wereld gevormd zijn. Uw fysieke handicap heeft geen invloed op uw vermogen tot dienen.

Dierenmagie
Laatst woonde ik in Sacramento (Californië, VS) een forum bij, getiteld “UFO’s en hun geestelijke missie”. Toen ik me gereed maakte om weg te gaan, kreeg ik plotseling hevige hoofdpijn. Er was iets aan de hand, maar ik zette het van me af. Twee nachten daarna, nadat ik me op de ‘hand’ van Maitreya had geconcentreerd, had ik de volgende droom. Die nacht pakte ik de foto van Maitreya’s ‘hand’ en keek ernaar, legde mijn hand er overheen en bedacht hoe geweldig het zou zijn om een mondiale verandering in het collectieve bewustzijn te hebben. Ik werd wakker en zag een enorme buffelkop die me aanstaarde. Ik schudde mijn hoofd en probeerde wakker te worden want ik dacht dat ik droomde, maar hoewel het de kop van een buffel was, voelde het alsof hij een doordringende blik had en de buffel een hogere intelligentie bezat. Heeft u hier ooit van gehoord? Tot die nacht had ik nog nooit van een buffelkop gedroomd en/of bezoek gehad en ik heb veel jaren over dingen kunnen dromen want ik ben 44. De volgende nacht werd ik rond 2 uur ’s morgens wakker uit mijn slaap en voelde mezelf heel anders. Ik ging na wat het was. Een probleem dat me bijna negen jaar het leven zuur gemaakt had, was verdwenen. Ik wil degene die daar voor gezorgd heeft, danken voor de hulp.
C.T., Mather (Californië, VS).
Benjamin Creme schrijft: Bij de inheemse Amerikanen heeft de buffel grote status en betekenis. Hij werd vaak niet alleen gezien als voedselvoorziening, maar ook als een geestelijk leider van de mensen. Mijn Meester bevestigt dat uw ervaring door de Meester Jezus werd gegeven.

Iconische ontmoeting
Op zaterdag 2 juni 2012, terwijl we op de Mind, Body and Spirit-beurs in Londen in de kraam van Share International aan het werk waren, spraken mijn vrouw en ik met een man die we van een vorige beurs herkenden. Hij heette Christos (van Griekse afkomst, maar in feite een Nieuw-Zeelander) en bij de eerste ontmoeting (zie Share International, september 2010) was hij de Meester Jezus.
Hij kwam met grote stappen op ons af en wees naar de ‘Hand’ van Maitreya die uitgestald was en zei dat hij daarin geïnteresseerd was. Ik herinnerde me van de laatste keer dat hij kunstenaar was, ‘schilder van licht’, zoals hij het noemde. Zijn werk bestond voornamelijk uit schilderijen van iconen als in de Griekse of Russisch-Orthodoxe religieuze traditie. Hij liet me op zijn mobiel wat van zijn werk zien. Ik zei dat we elkaar op een eerdere beurs ontmoet hadden en hij was verbaasd dat ik me dat herinnerde. Hij liet me zijn visitekaartje zien, met zijn naam en verdere gegevens en een van zijn schilderijen van licht. Ik vroeg of hij een kaartje over had dat ik kon houden, waarop hij “natuurlijk” zei.
De beurs werd voorheen in de Royal Horticultural Halls in Victoria gehouden, maar dit jaar was het in het expocentrum in Earl’s Court. Hij zei dat hij per vergissing naar Victoria was gegaan in de veronderstelling dat het zoals gewoonlijk daar was. Toen hij de reis gemaakt had, ontdekte hij dat hij niet genoeg geld meer had om met het openbaar vervoer naar Earl’s Court te reizen, dus besloot hij te proberen het te voet te bereiken. Hij zag een paar Indiase mannen vlakbij en vroeg hun de weg, waarop een van hen zei dat hij op het punt stond om naar Earl’s Court te rijden en hem heel graag een lift wilde geven. Op dat punt in het verhaal zei Christos: “Nou, hoe vaak gebeurt dat in Londen?” Het was echt heel grappig om naar iemand te luisteren van wie we dachten dat hij wel een Meester zou kunnen zijn, die, kennelijk in alle onschuld, zijn ervaring vertelde met wat misschien wel twee andere Meesters geweest konden zijn.
We praatten nog wat en een deel van het gesprek ging over zijn huidige werk dat meer te doen had met wat hij de “feeënwereld” noemde, maar nog in dezelfde stijl, dat wil zeggen, alsof het met licht geschilderd is. We namen afscheid van elkaar en wensten elkaar het beste en terwijl hij wegliep draaide hij zich om en zei: “Alsjeblieft, ik heb een beetje licht voor je achtergelaten.”
Het was evenals de vorige keer een alleraardigste ontmoeting, maar ik vroeg me toch af of hij weer de Meester Jezus was of deze keer misschien de gewone man Christos, als die eigenlijk bestaat. Zouden de twee Indiase mannen ook hiervan deel uitgemaakt hebben?
D. G., Londen (VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat ‘Christos’ de Meester Jezus was. Een van de ‘Indiase mannen’ was Maitreya, de ander een discipel van de Meester Jezus.

Dubbelrol
Op Eerste Pinksterdag 2012 ging ik naar Montmartre, Parijs, met mijn zoon, een vriend van mijn zoon en mijn kleindochter. Toen we omstreeks 5 uur ’s middags de Sacré-Coeur basiliek binnengingen, was ik geïntrigeerd door een oude priester die er armoedig uitzag en om geld bedelde. Zijn oude bril met dikke glazen werd met plakband bij elkaar gehouden en hij droeg een heel indrukwekkend kruis gemaakt van verzilverd metaal. Mijn eerste gedachte was ‘wat een zielig gezicht; een oude priester die met een bedelnap moet rondkomen. Kan zijn congregatie niet voor hem zorgen?’
Bij de uitgang van de basiliek aangekomen, was de priester er nog steeds. Toen zei de vriend van mijn zoon: “Kijk, daar is een boeddhistische monnik!” We daalden de lange trap af en draaiden ons om om naar hem te kijken. De monnik leunde op een stok en keek heel vriendelijk en lachte naar me met een tedere en doordringende blik. Ik kon de verleiding niet weerstaan en liep dichter naar hem toe. Twee treden bij hem vandaan knikte hij, wat ik beantwoordde met een lach en een hoofdknik. Ik nam een foto van hem, ga de trap weer af en liet de foto aan mijn familie zien. Maar toen ik weer opkeek – nee maar, de monnik was er niet meer. “Het moet een verschijning geweest zijn,” zei de vriend van mijn zoon. Maar ik was verdrietig en begon op het voorplein heen en weer te lopen om te proberen de monnik te vinden.
Dat hij zo snel verdween, intrigeerde me, vooral omdat hij met een stok liep! ’s Avonds voelde ik een diepe innerlijke rust, en dat was verbazingwekkend omdat een persoonlijk probleem mij de laatste tijd zorgen baarde en uit mijn slaap hield. Die dag viel ik vast in slaap en voelde me getroost.
Was de boeddhistische monnik een bijzondere persoon? En de bedelende priester?
E.F., Osenbach (Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat zowel de ‘priester’ als de ‘monnik’ de Meester Jezus waren.

Fundamentele waarden
Terwijl we op 24 juni 2012, na de Transmissie-meditatieworkshop, het Informatiecentrum van Share Nederland in Amsterdam verlieten om naar huis te gaan, kwamen we om de hoek van het centrum een kleine, lieve Surinaamse dame tegen die ons met uitgestrekte handen begroette en zei: “Goedendag, medemensen. Is het niet natuurlijk om een medemens te begroeten?”
Ze schudde me hartelijk de hand en ik voelde onmiddellijk grote hartelijke genegenheid voor haar. Haar handen waren zacht en warm. En ik hield gewoon haar hand vast, breed lachend, gewoon buiten mezelf van vreugde dat ik de hand van zo’n liefdevolle dame vasthield. Toen zei ze: Ik heb geen bezittingen, maar ik kan mijn medemensen begroeten.” Ze schudde Olivier ook de hand. In Nederland schudden we voorbijgangers nooit de hand en begroeten hen ook niet hartelijk, toch voelde het zo volmaakt natuurlijk – zoals het zou moeten zijn.
Hoewel het hard regende en het behoorlijk waaide, droeg ze geen regenjas en had geen paraplu, tas, of portemonnee bij zich. Zij zag eruit als een zwerver met blote benen en armoedige schoenen, toch waren haar kleren schoon en ze rook niet vies en haar gezicht was levendig en lief.
Toen reed een auto voorbij en ze zei hetzelfde tegen de bestuurder die geen notitie van haar nam. Toen ze bij ons wegging, zei ze: “We hebben al alles” en ik stemde in: “en we hebben elkaar.” Ze antwoordde door haar beide duimen omhoog te steken en liep lachend weg.
Zou deze dame een van de Meesters kunnen zijn? Dank u voor uw buitengewoon grootse werk.
A.A., O.o.t.N., Amsterdam.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘dame’ de Meester Jezus was.

Koninklijke bezoeker
Tijdens een lezing op 13 april in Rotterdam kwam er, nadat de lezing al 20 minuten gaande was, een man van in de 60 binnen, klein, beetje gezet, met een donkere huid en pikzwart haar, die snel en bescheiden op de laatste stoel neerstreek. Hij hield zijn donkere jas aan, luisterde heel aandachtig en wist met zijn expressieve gezicht heel subtiel zijn instemming en goedkeuring met het onderwerp te bevestigen. Er ging in alle eenvoud iets koninklijks van hem uit en vooral een liefdevolle en zeer geconcentreerde energie.
Na afloop van de lezing, terwijl ik in gesprek was met een andere bezoeker, zag ik dat hij dag wilde zeggen en stak ik mijn hand naar hem uit, wat hij op een ongebruikelijke (tenminste in het westen) manier beantwoordde met een lichte buiging van het hoofd en een oosters handgebaar. Ik vroeg spontaan “Waar komt u vandaan”? Waarop hij in gebrekkig Nederlands zei dat hij maar kort in Nederland was en uit Kashmir kwam, dicht bij de grens met Pakistan. Toen gaf hij mij een hand, die twee vingers miste.
Was deze bezoeker een uitzonderlijk mens of een Meester van Wijsheid? Dank u voor uw antwoord.
M.o.t.N., Bilthoven.
De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat de bezoeker de Meester Jezus was.

Londen, VK — Tijdens het vuurwerk bij de openingsceremonie op 27 juli 2012 werd een UFO gefilmd boven het Olympisch stadion in Londen. Over deze  waarneming werd in verscheidene media bericht, waaronder Sky News, The Telegraph en de Daily Mail. (Bron: The Telegraph, VK)

(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de UFO Maitreya’s Lichtschip was.)

 

 

 

 

Ruimtevaartuigen boven Chelmsford
Chelmsford, VK — Een video die op 6 juni 2012 werd gemaakt laat een groep van maar liefst tien heldere lichten zien die zich al flitsend in de lucht voortbewogen. De lichten, die verschillende afmetingen hadden, flitsten aan en uit rond een groter schijfvormig licht. De schijf verwijderde zich langzaam alvorens in een lichtflits te verdwijnen. De afzonderlijke lichten vlogen één voor één snel weg tot er geen meer te zien was. (Bron: YouTube: xxxdonutzxxx)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de vliegende voorwerpen een vloot ruimtevaartuigen van Mars was.)

 

Moskou, Rusland — Op 29 juli 2012 bewoog zich een veelkleurig voorwerp voort boven Moskou. (Bron: YouTube: olegen77)
Benjamin Creme’s Meester verklaart dat het voorwerp Maitreya’s ‘ster’ was.

 

 

Beieren, Duitsland —  Rond 24 juli 2012 verscheen in Kloster Andechs, Beieren een complexe graancirkel. Foto: K.L.
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat het een authentieke graancirkel is, gemaakt door een ruimtevaartuig van Venus.)

 

 

 

Graancirkelformaties 2012

Twee van de meest recente graancirkelformaties in akkers in het VK.
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat beide formaties door ruimtevaartuigen van Venus gecreëerd werden.)

 

 

 

 

Corley, bij Coventry, Warwickshire, VK, 11 juli 2012
© Steve Alexander

 

 

 

 

 

Etchilhampton, Wiltshire, VK, 28 juli 2012
© Steve Alexander

 

Zie voor meer informatie: www.temporarytemples.co.uk

 

Bloedend beeld in Louisiana
Een Mariabeeld in Baton Rouge (Louisiana, VS) blijkt te bloeden. De echtgenoot van buurtbewoonster Hoa Doan was het gras van hun gazon aan het maaien, toen hij bloed op het beeld zag, dat uit de slaap lijkt te komen. “Toen hij omhoogkeek zag hij iets wat op bloed leek,” vertelde buurman Kim Pham. “Het druppelde, het droogde niet op.” Mevrouw Doan gelooft dat dit een teken van God is. Plaatselijke bewoners komen naar het beeld om te bidden en laten kaarsen en bloemen achter. (Huffingtonpost.com, WLOX News)

 

 

 

 

(Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het een authentiek wonder is, door de Meester Jezus gemanifesteerd.)

 

 

Gelaat Jezus op boomstronk
Op een begraafplaats in Belfast (Noord-Ierland) is op een boomstronk een beeltenis van het gelaat van Jezus verschenen. De overgebleven stronk van de onlangs gevelde boom op de gemeentelijke begraafplaats in west-Belfast blijkt het gelaat te vertonen van een man met baard die op Jezus lijkt.
Op YouTube verscheen een video van de mysterieuze beeltenis met het bijschrift: “Op de gemeentelijke begraafplaats van Belfast is een afbeelding op een boomstronk verschenen. Bij grondige inspectie is het moeilijk te zeggen hoe de afbeelding daar gekomen is. Onlangs hebben gemeentewerkers bomen op de begraafplaats gesnoeid, waarna dit verschijnsel tevoorschijn kwam.” (Bron: Belfast Telegraph, Noord-Ierland
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat het een authentiek wonder is, door de Meester Jezus gemanifesteerd.)

 

 

 

Swami Premananda manifesteert vibuthi
Op 12 juni 2012, omstreeks 9.15 uur ’s morgens, werd vibuthi ontdekt op een foto van Swami Premananda in de puja-kamer in zijn ashram in het dorp Fathima Nagar, ongeveer 20 km ten zuiden van Tiruchirappali (Trichy, Tamil Nadu, India). Later die dag werd nog meer vibuthi gemanifesteerd, zoals te zien is op de tweede foto, die rond 6 uur ’s avonds werd genomen.
Een devotee in de ashram zei: “Iedereen was in de wolken. We verzamelden ons rond Swamiji’s foto, brachten offers en gingen zitten om te mediteren en bhajans te zingen.” (Ingezonden door het bestuur van Swami Premananda’s ashram.)
(Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de vibuthi door Swami Premananda werd gemanifesteerd.)

 

Gedeelte uit interview met Benjamin Creme’s Meester (via Benjamin Creme) door Patricia Pitchon (Share International september 1993) (Maitreya’s Missie, dl. III)

Wat zijn momenteel de belangrijkste gevaren?
De Meester: De vervuiling van de zee, de lucht en de bodem. Dit is het grootste risico voor de mensheid en de oorzaak van de slechte gezondheid van miljoenen en het voortijdig overlijden van duizenden mensen. De wereldbevolking wordt geleidelijk vergiftigd en alleen de ongelooflijke veerkracht van het menselijke biosysteem zorgt ervoor dat de mensheid zich op het huidige niveau kan handhaven.

Ten tweede worden de bossen in de wereld gedecimeerd. De gevolgen van woestijnvorming zijn uitgebreid beschreven. Dit heeft een enorme invloed. Ontbossing draagt bij aan het probleem van milieuvervuiling omdat met elke boom die verdwijnt ook zuurstof in de atmosfeer verloren gaat.
Het derde risico is opwarming van de atmosfeer, het zogeheten broeikaseffect. Dit heeft op korte en lange termijn gevolgen voor de kwaliteit van het leven, waaronder het klimaat. De hoofdoorzaak is de toename van het woestijngebied in de wereld. De klimaatveranderingen zijn van invloed op de bossen en noodzaken grote groepen mensen in een zeer korte tijdspanne van de ene plaats naar de andere te verhuizen.

Wat zijn de voornaamste stappen om dit broeikaseffect tegen te gaan?
De Meester: Het besef dat het hier werkelijk om een mondiaal probleem gaat en dat het daarom niet nationaal aangepakt moet worden, maar als een probleem van alle mensen zonder uitzondering. Daarom zal de Algemene Vergadering van de VN het belang van deze bedreiging voor de mensheid moeten onderkennen. Elk land moet hieraan bijdragen…
Is het waarschijnlijk dat zoiets gebeurt zonder de wederverschijning van Maitreya?

De Meester: Realistisch gezien niet, nee. De mensheid is op het ogenblik te egoïstisch, te verdeeld en heeft een te beperkte visie om deze noodzakelijke veranderingen te accepteren. Maar de opvattingen veranderen steeds meer, naarmate de landen geconfronteerd worden met deze ecologische bedreiging. Het probleem van dit moment is dat de machtige gevestigde belangen, in combinatie met de zelfgenoegzaamheid van de mensheid in het algemeen, voorkómen dat de politieke wil tot verandering wordt uitgeoefend. Er is een voorlichtingsprogramma nodig om de mensheid te doordringen van de verschrikkingen die onvermijdelijk volgen wanneer de huidige praktijken voortgezet worden.
Het dient wel gezegd dat de voorlichting een krachtige stem nodig heeft en alleen Maitreya heeft de vereiste autoriteit en overredingskracht, wanneer Hij als wereldleraar geaccepteerd en erkend is. Onder Zijn leiding zullen de landen van de wereld de taak op zich nemen om allereerst de situatie te verlichten (om een adempauze in te lassen), en daarna de zieke aarde te genezen. Een eenvoudiger en verstandiger levensstijl is de sleutel tot deze genezing. Het huidige spilzieke misbruik van hulpbronnen kan niet langer ongehinderd doorgaan. Wanneer de mensheid dit werkelijk inziet, zullen ook de noodzakelijke stappen worden ondernomen om het verbruik van de hulpbronnen te verminderen en daarmee de regeneratie en stabilisatie van de planeet tot stand te brengen.

interview met James Quilligan door Jason Francis (ingekort)

James Quilligan is sinds 1975 analyticus en bestuurder op het gebied van internationale ontwikkeling. Hij was beleidsadviseur en perschef voor de Commissie-Brandt, een internationale werkgroep in het leven geroepen door de vroegere West-Duitse kanselier Willy Brandt. Quilligan heeft sindsdien als beleidsadviseur en schrijver voor vele politici en leiders in de wereld gewerkt, onder wie Jimmy Carter, Pierre Trudeau, François Mitterand en ZKH prins El-Hassan bin Talal. Hij heeft ook samengewerkt met verscheidene VN-agentschappen en internationale organisaties op het gebied van ontwikkeling over mondiale problemen van gemeengoed en is in 26 landen economisch raadsman voor overheidsinstellingen geweest. Quilligan is tegenwoordig manager en directeur van het Centrum voor Mondiale Onderhandelingen en voorzitter van de Global Commons Trust. Hij is tevens lid van de raad van de London School of Commoning en van de Amerikaanse publicatie Kosmos Journal. Jason Francis interviewde James Quilligan voor Share International. 

Share International: Het grootste deel van uw carrière hebt u gewerkt op het gebied van internationale ontwikkeling, maar in de afgelopen jaren bent u actief op een ander gebied, genaamd “het gemeenschappelijk goed”. Waarom?

James Quilligan: Internationale ontwikkeling was voor mij een manier om de problemen in de wereld te begrijpen en op te lossen. Ik voelde me thuis in de ontwikkelingswereld. Maar wat was de werkelijkheid? Altijd keek ik naar ontwikkelingsproblemen vanuit een meta-niveau en het werd me langzamerhand duidelijk dat ik op de verkeerde weg was. Ik keek opnieuw naar de vele wanverhoudingen tussen handel, financiën en geld – gebieden waarop ik mij tientallen jaren gespecialiseerd had – en realiseerde me dat Keynesiaanse oplossingen zoals economische stimuli de structurele economische problemen niet konden oplossen. Ik keek ook opnieuw naar de toenemende mondiale crises, zoals honger en ondervoeding, afnemende toegang tot water en volksgezondheid, gebrek aan scholing en banen, het probleem van biologische, conventionele en nucleaire wapens, het probleem van vluchtelingen, migratie en mensensmokkel.
Dan is er nog het milieu – de opwarming van de aarde, ernstige vervuiling en achteruitgang van de kwaliteit van lucht, water, bodem en bossen. Talloze onderzoeken laten zien als de gemiddelde temperatuur met meer dan 2 graden Celsius stijgt, dat water schaars zal worden, bouwland in woestijn zal veranderen, voedseltekorten zullen ontstaan, veel soorten zullen uitsterven, eilanden en kustgebieden onder water komen te staan, miljoenen mensen ontheemd raken en er mondiale conflicten kunnen ontstaan. Ik realiseerde me dat een Noord-Zuid aanpak (waarbij de ontwikkelde landen de ontwikkelingslanden uit armoede zouden verheffen en daarmee de wereldeconomie stimuleren) de meeste van dit soort problemen niet zou oplossen. De productie en consumptie van de rijke landen en de armoede en industrialisatie van de arme landen dragen bijvoorbeeld beide bij aan opwarming van de aarde. Dit verandert het Noord-Zuid-model in een concurrentieslag over grondstoffen, niet een formule voor samenwerking en duurzaamheid.

SI: Dus u bent van inzicht verandert over de beste manier waarop deze ernstige mondiale problemen kunnen worden opgelost?
JQ: Toen tussen 1998 en 2000 de VN Millenniumontwikkelingsdoelen werden opgesteld, zag ik in dat deze in de heersende politieke en economische situatie zinloos waren. Ik kwam tot de conclusie dat het ontwikkelingswerk er altijd van uitging dat buitenlandse investeringen en hulp de mondiale crises zouden oplossen, terwijl investeringen en hulp zich eigenlijk niet op de oorzaken van deze problemen richtten. De standaardaanpak van ontwikkeling verergerde deze dilemma’s juist. Als iemand die bij mensen verwachtingen over onze economische toekomst had gewekt, besefte ik nu dat dit, gezien de huidige situatie in de wereld, niet realistisch was. Dus was ik deel van het probleem. Dat was mijn moment van waarheid.
Ik begreep dat ontwikkelingsproblemen opnieuw gedefinieerd moesten worden. Het waren eigenlijk problemen die te maken hadden met “gemeengoed”, die alleen maar opgelost kunnen worden als we inzien dat de oorzaak van deze problemen gezamenlijke actie vereist en grensoverschrijdend is. Dus het probleem is: wie heeft jurisdictie en is verantwoordelijk voor het oplossen van deze conflicten en wanverhoudingen? Ondanks de grotere onderlinge afhankelijkheid als gevolg van de mondialisering van de handel en het financiële stelsel, vormen eigendom en soevereine grenzen een ernstige belemmering voor de energiestroom van bewustzijn tussen mensen en naties in de wereld. De arbitraire belemmeringen door grenzen onderdrukken de collectieve cultuur van de mensheid, verwoesten het netwerk van relaties tussen gemeenschappen en breken het milieu af. Dit alles resulteert in het voortduren van sociale ongelijkheid, seksuele dominantie, onderlinge concurrentie en oorlog…

SI: Kunt u wat voorbeelden geven van deze verschillende vormen van gemeengoed? Bij gemeengoed denk je aan natuurlijke hulpbronnen, maar de term lijkt behalve natuur nog veel meer te omvatten?
JQ: Om onze macht over gemeengoed terug te krijgen is het van belang onderscheid te maken tussen de verschillende soorten gemeengoed. Aan de ene kant is er sociaal, cultureel, intellectueel en digitaal gemeengoed en deze zijn meestal aan te vullen. Dit zijn zelf-vernieuwende hulpbronnen. Ze omvatten inheemse culturen en tradities; creatieve kunstwerken; taal; vakanties; ideeën; internet. Het is een breed spectrum van dingen. Zelfs straten, trottoirs, plaza’s, publieke ruimten en nationale parken zijn aanvulbaar gemeengoed. Aan de andere kant is er natuurlijk genetisch en materieel gemeengoed dat vaak eindig is. Dit zijn de hulpbronnen die bedreigd worden als we ze niet beschermen. Er is een specifieke categorie binnen het natuurlijk gemeengoed die we als genetisch gemeengoed kennen: zaden, voedselgewassen, DNA en levensvormen. En deze verschillen allemaal van materieel gemeengoed, te weten gesteenten, technologische hardware, gebouwen en de atmosfeer.

SI: Waarom is het belangrijk te begrijpen wat gemeengoed is?
JQ: Waar het hier om gaat is dat we inzien waarom veel ervan was omheind. We moeten erkennen dat in de laatste eeuwen de samenleving omheiningen en andere beperkingen rond ons gemeengoed oprichtte en deze gebieden juridisch bekrachtigde, naarmate onze fysieke ruimte gekwantificeerd en gecommercialiseerd werd. Gemeengoed werd verhandelbaar als particuliere handelswaar en publiek (of door de overheid beschikbaar gesteld) eigendom. Deze omheiningen gaan nog altijd door. Wanneer nu bijvoorbeeld sprookjes of volksliedjes onder het copyright van bedrijven komen te vallen en mensen voor het gebruik ervan moeten betalen, wordt een deel van ons gemeenschappelijk erfgoed gestolen. Of wanneer Nestlé de gemeenschap binnenkomt om voor minimale kosten grondwater op te pompen, te bottelen en vervolgens bij de lokale supermarkt aan ons terug verkoopt tegen een hoge, winstgevende prijs, dan heeft de gemeenschap een kostbaar goed verloren. Of wanneer de overheid bedrijven het recht geeft om olie en mineralen te delven die in onze nationale parken of andere publieke domeinen gevonden worden, dan verliest het volk waardevolle hulpbronnen die ons toebehoren.
Het proces van omheining neemt mensen gemeengoed af en draagt productie en beheer ervan over aan de private sector of de overheid. Dit heeft geleid tot de degradatie van ons gemeengoed en veel andere problemen, zoals het beroven van mensen van hun land, vluchtelingen, kolonialisme en oorlog. Het belang van het identificeren van al dit verschillende gemeengoed is dus tot het besef te komen dat elk gemeengoed anders behandeld moet worden. En dit betekent onderkennen dat ze, in veel gevallen, niet effectief worden beheerd en dat ze een essentiële bron van waarde zijn die wordt uitgebuit.

SI: Wat voor effect hebben wedijver en consumentisme op gemeengoed?
JQ: Ze hebben een enorme invloed. De inmenging van zowel de private sector als de staat in het gemeengoed van het volk beperkt de mogelijkheid om deze hulpbronnen te delen. Omheining en bezit van gemeengoed had eens hoofdzakelijk betrekking op de grond van mensen. Helaas, het resultaat van omheining, kolonisering, privatisering en globalisering is dat alle aspecten van het leven nu worden omheind: land, kennis, cultuur, technologie, water, genetica, biodiversiteit en publieke diensten als infrastructuur, gezondheidszorg en onderwijs. Alle wezens en hulpbronnen zijn tot virtuele handelswaar gemaakt. Alles kan op de markt gekocht en verkocht worden, onze arbeid, ideeën en creativiteit incluis. Wedijver betekent eigenlijk dat het recht op bezit door de rijken is gebaseerd op het privatiseren van het gemeengoed en de onteigening van de armen – economisch, politiek en cultureel. Dit berooft mensen en soorten van het recht om samen een ecologische, culturele, politieke en economische ruimte te delen. En als we allemaal wegwerpwezens zijn zonder gemeenschappelijke ruimte, moeten we vechten om te overleven. Dus ik vraag u, hoe kunnen we samendelen wanneer onze leefomgeving delen niet stimuleert?

SI: Creëren de economische en politieke structuren geen economische slavernij wanneer mensen en gemeengoed handelswaar worden?
JQ: Door sommigen wordt het huidige systeem van globalisering aangeduid als neo-liberalisme, maar ik vind dat een misleidende term. Het veronderstelt dat we op de een of andere manier teruggaan naar de wortels van het liberalisme. Het suggereert dat vrijheid en gelijkheid in het huidige systeem nog steeds binnen handbereik zijn. Ik ben bang dat we dat nu ver voorbij zijn en dat we moeten gaan inzien in wat voor wereld we nu werkelijk leven. Onze taal en ons politiek besef blijven ver achter bij de realiteit van de huidige gebeurtenissen. Het schijnt mij toe dat de mensen onderdanen worden van een opkomende sociale orde die auteur Philip Bobbitt2 de “Marktstaat” heeft genoemd. Deze Marktstaat belooft grotere keuzevrijheid door onze economische mogelijkheden als consumenten te verhogen. Dit betekent dat bijna alles geprivatiseerd wordt, zogenaamd voor het welzijn van de mensen.
Intussen slokken de particuliere sector en de banken in hoog tempo regeringen op en zetten nationale instellingen naar hun hand, waarbij de rol van de regering verminderd en onze politieke burgerrechten ingeperkt worden. Verkiezingen en de volksvertegenwoordiging krijgen steeds minder betekenis, omdat regeringen gebonden zijn aan het behartigen van de belangen van grote ondernemingen en niet die van het volk. In het plan van de Marktstaat dient de regering alleen om te zorgen voor nationale defensie, bescherming van bezit en ontmanteling van hindernissen voor zakelijke belangen.
Aan de horizon gloort politieke en economische totaliteit – geen totalitairiteit, maar iets unieks in de geschiedenis. Het lijkt op het Romeinse keizerrijk, maar dan volledig gecommercialiseerd, gecomputeriseerd, bewapend en geglobaliseerd. Ofschoon ik denk dat massale economische consolidatie misschien een fase in de evolutionaire bestemming is van onze planeet, geloof ik ook dat de mensen in deze wereld tegelijkertijd een supermacht zullen vormen als tegenwicht tegen deze ongecontroleerde marktwerking. Ik geloof dat dit een deel van het Plan is. De volken van de wereld moeten nieuwe politiek verantwoorde structuren creëren om onze gedeelde hulpbronnen te beschermen en de belofte van vrijheid en gelijkheid, die snel uit ons leven weglekt, te herstellen.

SI: Denkt u dat kapitalisme en socialisme een rol zullen spelen in een toekomst die op samendelen gebaseerd is?
JQ: Ja, maar ik denk dat we dan niet dezelfde ideeën hebben over wat we nu kapitalisme en socialisme noemen. We hebben niet méér ideologieën nodig, geen nieuwe ‘ismes’. De individuele en collectieve prikkels zullen in de geïntegreerde economie van de toekomst met elkaar in balans zijn. We hebben nu alle nadruk gelegd op persoonlijke prikkels, maar beide zijn nodig. Het is belangrijk kapitalisme en socialisme samen te voegen tot een nieuwe synthese die beide insluit, maar ze ook overstijgt. Ik denk dat gemeengoedfondsen een van de katalysatoren zullen zijn voor die samenvoeging.

Informatie: www.globalcommonstrust.org en www.global-negotiations.org

Japanse burgers komen in opstand
door Michiko Ishikawa

Meer dan een jaar na de ramp van de Fukushima Daiichi-kerncentrale in maart 2011 wordt de stem van het Japanse volk eindelijk luid en duidelijk gehoord: “Geen kernenergie meer!”
In de nasleep van de aardbeving met een kracht van 9.0 en de tsunami die als gevolg van de beving het noordoosten van Japan trof, en een onvoorstelbare vernietiging en verlies aan levens veroorzaakte, waren internationale journalisten die de ramp versloegen bewogen door de reactie van het Japanse volk. Een journalist van de Australische krant Herald Sun schreef: “Geconfronteerd met de ergste ramp die hun dichtbevolkte eiland sinds de Tweede Wereldoorlog trof, hebben de Japanners bewonderenswaardige gelatenheid en waardigheid laten zien die de wereld met de mond wijd open van bewondering hebben doen staan.”
Overlevenden in geïsoleerde steden en dorpen, die dagen en weken zonder elektriciteit, communicatie of vervoer zaten, sloegen de handen ineen om voedsel en warmte te vinden in de winter, terwijl ze geduldig op reddingsteams wachtten. Bijzonder treffend was de spirituele kracht van mensen die de nasleep van de Tweede Wereld Oorlog hadden doorstaan en Japan uit de puinhopen hadden herbouwd. Een oudere vrouw die in een nieuwsreportage geciteerd werd, zei: “We moeten dankbaar zijn dat we het overleefd hebben. Materiële dingen kunnen we altijd vervangen.” Een ander bericht ging over een echtpaar van in de 90, dat met opzet de handen van hun kinderen die hen probeerden te redden, losliet om hun niet tot last te zijn, en in het water van de tsunami verdween.
De ervaring van de ramp leek mensen in staat te stellen het belang van het leven en innerlijke geestelijke waarden te herontdekken. Hartverwarmend waren ook de initiatieven van tieners om te helpen schoonmaken, maaltijden te koken en distribueren en volwassenen in vluchtelingenkampen en elders te bemoedigen die zich verloren voelden en overstuur waren.
De Japanse regering, daarentegen, werd fel bekritiseerd door internationale regeringen en media vanwege haar onbeholpenheid en stilzwijgen over de kernramp. Japanse politici werden in beslag genomen door politieke strijd in plaats van gezamenlijk de ramp het hoofd te bieden. Ze hielden temidden van de crisis eindeloze discussies over hoe ze de regeringsleider, premier Kan, tot aftreden konden dwingen. (Kan onthulde later in een Duitse televisiedocumentaire dat hij weggestuurd werd omdat hij tegen kernenergie was en boos over de handelwijze van Tokyo Electric Company, het Japanse nutsbedrijf dat eigenaar van de kerncentrales in Fukushima is).
De invloed van de kernenergie-industrie in Japan is enorm en strekt zich uit tot politici, bureaucraten, de academische wereld, elektriciteitsbedrijven als ook de media. Ze hebben het Japanse publiek onwetend gehouden over de waarheid rond kernenergie en geprobeerd het ervan te overtuigen dat het veilig en zuinig is.
Zo gehoorzaamden ongeveer 24 uur na de eerste waterstofexplosie van de centrale bij Fukushima de bewoners van het gebied in goed vertrouwen verwarrende instructies van de overheid om mensen die binnen 3 km van de kerncentrale wonen, te evacueren. Evacuatiebevelen werden tot 5 km uitgebreid en daarna, toen de tweede, derde en vierde centrale een paar dagen later explodeerden, tot 10 km en ten slotte een paar maanden later tot 20 km. De Amerikaanse overheid daarentegen instrueerde haar burgers die binnen 80 km van de centrale woonden binnen een paar dagen na de explosies onmiddellijk te vertrekken. Vluchtelingenkampen lagen soms binnen de verboden gebieden en vluchtelingen moesten vele keren verhuizen.
In de nasleep van de ramp gaf de Japanse overheid bevel tot veiligheidsinspecties voor de 54 kerncentrales van het land en uiteindelijk werden alle centrales gesloten. Echter, een jaar later, terwijl nog steeds uiterst vervuild koelwater van de verwoeste Fukushima Dai-ichi kerncentrales in zee en in de grond lekt, liet de kernenergie-industrie zich opnieuw gelden. De regering gaf toestemming om de kerncentrale bij Oi weer op te starten, ondanks heftig verzet van de Japanse bevolking. Japanse media steunden de beweringen van het elektriciteitsbedrijf Kansai, de beheerder van de centrale, dat de inwerkingstelling nodig was om met de naderende hete zomer van voldoende elektriciteit te kunnen voorzien. Er wordt aangenomen dat de regering andere kerncentrales ook opnieuw wil starten. Onder de vele gevaren van kernenergie in Japan is de altijd aanwezige dreiging van aardbevingen. Onlangs is zelfs bekend geworden dat er direct onder de kerncentrale bij Oi een actieve breuklijn in de aardkorst loopt.
Het Japanse volk heeft in het algemeen vertrouwen in de berichtgeving van de belangrijkste media, met name de semipublieke nationale omroep NHK (die als enige van elk huishouden met een televisie kijkgeld mag innen). De meeste mensen zijn er zich niet van bewust hoezeer de media door de regering en de kernenergiebranche beheerst worden. Mensen, die in het buitenland wonen en onafhankelijke rapportages zien en horen over de situatie in het Fukushima Daiichi-complex, vroegen zich af waarom Japanse burgers hun stem niet verhieven, waarom ze niet boos werden. Eén ding is duidelijk: de media negeren consequent de stem van de oppositie tegen kerncentrales. Anti-kernenergiebetogingen worden ofwel niet verslagen, of indien vermeld, vaak afgeschilderd als georganiseerde acties op instigatie van extremisten en vakbonden, die hevig botsen met de politie. Bijgevolg is het grote publiek, zelfs als het instemt met het doel van de demonstraties, vaak bang om deel te nemen.

De macht van het volk in de lift
Recente demonstraties en bijeenkomsten van de anti-kernenergiebeweging in Japan zijn echter anders van aard en samenstelling. De doorgaans goedgeorganiseerde, autoritaire politiemacht is verbijsterd bij de aanblik van grote aantallen niet-gewelddadige, ordelijke, maar verbolgen burgers: moeders met kinderwagens, jonge vaders met kinderen op hun schouders, schoolkinderen met hun ouders, mannen en vrouwen, jong en oud – en iedereen eist dat kernenergie wordt afgeschaft, kinderen worden beschermd, en de toekomst van Japan wordt behoed.
In maart 2012 werd een idee gelanceerd om elke vrijdagavond tussen 6 en 8 uur voor de ambtswoning van premier Noda in Tokio te demonstreren. Aanvankelijk kwamen een paar honderd mensen bijeen. De aantallen bleven toenemen, tot 2.000 en 3.000. In juni is het aantal demonstranten gestegen naar 12.000 en op 22 juni kwamen volgens de organisatoren zo’n 50.000 mensen bijeen. Toch deden de grote media nauwelijks verslag van de gebeurtenissen. De politie probeert betogers in kleine groepen op te splitsen en hen aan één kant van de trottoirs te houden, één huizenblok tegelijk, zodat televisiekijkers tijdens de nieuwsberichten geen getuige kunnen zijn van de lange rijen betogers. In antwoord op het gebrek aan media-aandacht kwam Takashi Hirose, schrijver van documentaires en sinds lange tijd  anti-kernenergieactivist, op het idee van onafhankelijke verslaggeving van de betogingen.
Hij vroeg op het internet om donaties om een helikopter te kunnen huren en foto’s en video’s vanuit de lucht te maken. Donaties stroomden binnen, veel meer dan er nodig was. Vrijwilligers, zoals freelance cameramensen, journalisten, verslaggevers en ook een jonge filmacteur, werkten mee om live verslag te doen. Op 27 juni 2012 werd de “Heli-Groep voor Correcte Verslaggeving” geïnstalleerd. Foto’s en video’s van enorme bijeenkomsten op vrijdag 29 juni die via sociale netwerken, blogs en e-mails werden verspreid, roepen herinneringen op aan Egypte tijdens de Arabische Lente. Mensen zagen en hoorden voor het eerst berichtgeving over de enorme menigte boze, maar gedisciplineerde burgers die voor de ambtswoning van premier Noda demonstreert. Er was een ononderbroken stroom mensen te zien die na het werk uit nabijgelegen trein- en metrostations te voorschijn komen op weg naar de demonstratie. Tegen 8 uur ’s avonds, toen de demonstratie eindigde, werd de menigte volgens de organisatoren geraamd op 150.000. Andere media meldden slechts 16.000 deelnemers.
Op 16 juli, een nationale feestdag, verdrongen 170.000 mensen (veel meer dan de organisatoren verwacht hadden) zich in Yoyogi-park en het omringende gebied in Tokio voor de betoging “Vaarwel kerncentrales”. Op 29 juli sloten bijna 200.000 mensen zich aan bij marsen en demonstraties voor de omsingeling van het gebouw van de Diet, het nationale parlement.
Japan bevindt zich op een cruciaal keerpunt. De bevolking kan zich of blijvend laten manipuleren door de hebzuchtige nucleaire industrie en corrupte politici en bureaucraten tot opnieuw een ramp toeslaat of het beleid veranderen en zich ontdoen van kerncentrales om de toekomst van Japan veilig te stellen. De toekomst van het land is in handen van zijn burgers. “Stop de kerncentrales”, “Weg met kerncentrales”, “Bescherm onze kinderen”, “Bescherm ons prachtige land”, weerklinken hun dreigende oproepen. Week na week vinden in Tokio de grootste protesten in Japan sinds de jaren ’60 plaats en deze zullen zich spoedig over het hele land verspreiden. Steeds meer Japanners raken nu op de hoogte van de gevaren van kerncentrales. Jonge mensen, moeders en vaders, oma’s en opa’s, komen in opstand.
Misschien demonstreert Maitreya met hen mee en richt hun stemmen.
Michiko Ishikawa is correspondent van Share International en vertaler Japans in Berkeley (Californië, VS).

V. Heeft Maitreya in deze demonstraties meegelopen en was de Meester van Tokio misschien ook aanwezig? 2) Zijn de demonstraties geïnspireerd door Maitreya?
Benjamin Creme: Maitreya en de Meester Jezus hebben deelgenomen, en de Meester van Tokio blijft deelnemen aan de demonstraties. 2) Nee, ze zijn geïnspireerd door de mensen zelf.