door de Meester —, via Benjamin Creme (6 juni 2012)
Onder de mensheid bevindt zich thans een toenemend aantal mannen en vrouwen die de beginselen schetsen waarop de nieuwe beschaving gebouwd zal worden. Ze zijn in bijna ieder land te vinden en verspreiden de leringen die de hoedanigheden van het Nieuwe Tijdperk van Waterman weerspiegelen. Ze zijn te vinden op ieder terrein van het menselijk leven en te herkennen aan hun altruïsme en vurige respons op de noden van de mens. Zij zijn de wegbereiders, vooruit gezonden om de mensen voor te bereiden op de ervaringen die de Nieuwe Tijd zullen kenmerken. Enkelen van hen werken bewust, wetend van hun missie om de worstelende wereld bij te staan en van hun relatie tot de Hiërarchie, maar de meerderheid werkt uitsluitend vanuit de impulsen van het hart en het verlangen om te helpen.
Spoedig zal het velen duidelijk worden dat hun denkbeelden over de hele wereld weerkaatst worden, dat er een grote voorbereide afvaardiging aan het werk is die hardop uitdrukking geeft aan het verlangen van mensen naar verandering, en aan de onvermijdelijke gevolgen van die verandering voor de samenleving. Deze veranderingen raken de kern van het huidige probleem van de mens: de verdeeldheid van mensen en landen die de veiligheid van de wereld in gevaar brengt. Zonder deze veranderingen balanceert de mensheid aan de rand van de afgrond; de ongebreidelde opmars van commercialisering in elk aspect van het menselijk leven bedreigt het mensenras.
Steeds meer worden mensen als overbodig beschouwd in een strijd om het bestaan, pionnen slechts in het reusachtige spel van ‘de jacht op het geld’. Onderling vertrouwen en sociale verbondenheid zijn nergens te bekennen in deze roofzuchtige wedstrijd voor profijt tot elke prijs. Niet veel langer kan de mensheid de spanning aan van deze strijd, waarin mensen stelling nemen – voor liefde of krankzinnige hebzucht.
Achter de schermen wakkeren Maitreya en Zijn Groep het vuur van dit conflict aan en geleidelijk beginnen de mensen steeds duidelijker hun pad te zien. Met groeiende wilskracht geven zij hardop uiting aan hun behoefte aan verandering, en volgen de voorschriften van de mannen en vrouwen die de voorhoede vormen.
Zo werkt Maitreya voor het welzijn van allen, voedt Hij het beste wat de mens te bieden heeft en toont Hij het hoogste wat de mens kan worden. De Hiërarchie slaat deze doorslaggevende strijd voor de toekomst van de mensheid welwillend gade, overtuigd van de uitkomst: de nederlaag van zowel hebzucht als wanhoop, en de triomf van de menselijke geest.
V. Hoeveel interviews heeft Maitreya tot nu toe gegeven?
A. 68 (per 5 juni 2012).
V. Is het u toegestaan verdere informatie vrij te geven over Zijn interviews? Bijvoorbeeld over de reactie van het publiek op Zijn denkbeelden; en hoeveel mensen die Hem mogelijk redelijk vaak horen, beginnen te denken dat Hij wellicht een bijzondere persoon is, wellicht een nieuwe Messias?
A. Je zou kunnen zeggen dat de mensen in Brazilië, Zijn huidige podium, ruwweg verdeeld zijn in 30 procent tegen en 70 procent geïnteresseerd.
V. Wat hoopt of wil Maitreya dat de mensen in de groepen die wereldwijd bij uw werk betrokken zijn doen, voor zover een Wezen van Zijn statuur iets wenst?
A. Hij wil dat wij het feit van Zijn terugkeer en die van de Meesters, Zijn discipelen, bekendmaken en daarmee een klimaat van verwachting scheppen dat de wereld bewust zal maken van Zijn komst.
V. 1) Is Heer Maitreya in staat om de mensheid uit de huidige wereldwijde financiële puinhoop te leiden? 2) Is het samendelen van de hulpbronnen van de wereld het enige antwoord of 3) is er nog iets ingewikkelders nodig om uit het huidige financiële moeras te geraken?
A. 1) Ja. Veel mensen die op Maitreya’s lering reageren, proberen de mensheid al uit de huidige financiële rampspoed te leiden. 2) In wezen, ja. 3) Alleen samendelen en sociale rechtvaardigheid zullen een oplossing bieden voor onze problemen.
V. Ofschoon het mijn rationele denkvermogen volkomen duidelijk is dat er niets serieus gedaan zal worden om de opwarming van de aarde teniet te doen, maak ik me er intuïtief of instinctief niet al te veel zorgen over. Als mijn instinct correct is, betekent dat misschien dat de natuur de situatie op zo’n manier zal veranderen dat de wetenschappers ongelijk blijken te hebben? Of kan mijn gevoel erop duiden dat er geen reden tot zorg is omdat er, als door een wonder, na decennia van loze woorden plotseling wel ingrijpende maatregelen worden genomen? Of moeten we ons gewoon voorbereiden op wat er zal gebeuren (gegeven het feit dat Maitreya’s voorspelling dat de Theems buiten zijn oevers zal treden en de Parlementsgebouwen blank zal zetten, klinkt als een mogelijk gevolg van de opwarming van de aarde) en leren dat we niet immuun zijn voor het soort rampspoed dat de mensheid in het verleden vaak heeft gedecimeerd en die volgens wetenschappers als James Lovelock steeds waarschijnlijker worden naarmate de tijd verstrijkt zonder dat er iets noemenswaardigs aan het probleem wordt gedaan – ervan uitgaande dat het een probleem is?
A. Het is zeker een probleem – een ernstig probleem dat tot grote rampspoed kan leiden en de toestand van de Aarde voor eeuwen kan veranderen. Sommige mensen nemen dit serieus, maar velen niet. Maitreya neemt het echt heel serieus en zegt dat we nog maar weinig tijd hebben om aspecten van het probleem te verhelpen voordat ze onherstelbaar worden. Wanneer meer mensen Maitreya op televisie horen, zullen ze de ware strekking van dit gevaar serieus gaan nemen.
V. Neemt Maitreya specifieke stappen, teneinde leden van het Syrische leger te stimuleren om over te lopen?
A. Nee.
V. De straling van de ramp bij Fukushima verspreidt zich over het noordelijk halfrond en vervuilt de voedselketen en de lucht die we inademen. Kunt u iets zeggen over 1) wat de toekomst zal brengen voor de mensheid door de blootstelling aan deze straling, hoe we onszelf en onze kinderen kunnen beschermen en 2) zullen de Ruimtebroeders helpen met het ontsmetten van onze omgeving en onszelf?
A. 1) Het is niet waar dat de straling uit Fukushima in het voedsel enzovoort van het noordelijk halfrond terechtgekomen is. 2) De Ruimtebroeders hebben al veel van de straling van de ramp bij Fukushima geneutraliseerd.
V. Dank u voor het maandblad Share International. 1) Kunt u zeggen of u ooit brieven ontvangt en publiceert over ervaringen die niet authentiek zijn? 2) Wat is de bedoeling van deze brieven? Ik lees ze graag, maar zijn ze eigenlijk niet alleen voor degenen die de ervaring hebben gehad?
A. 1) We publiceren geen brieven over ervaringen die niet authentiek zijn. 2) Nee, ze zijn bedoeld om anderen te inspireren.
V. Sommige lezers vinden de compilaties prachtig, maar ik heb anderen horen zeggen dat ze vinden dat het gewoon oud materiaal is wat hergebruikt wordt. Wat is uw mening als hoofdredacteur?
A. Ze bestaan weliswaar uit materiaal dat al eerder gepubliceerd is, maar deze compilaties herinneren mensen aan de leringen. De thematische context verschaft het materiaal een ander perspectief en brandpunt. Volgens mijn Meester vormen de compilaties een van de belangrijkste onderdelen van het tijdschrift en hebben ze een cumulatieve inwerking.
V. Op 2 juni 2012 verscheen een graancirkel in Manton Force (Wiltshire, Engeland) die naar verluidt volgens een analyse de poolklok vertegenwoordigt en het tijdstip van 19.43 uur aangeeft op zaterdag 4 augustus 2012, vermoedelijk volgens de Britse zomertijd. 1) Is de graancirkel authentiek? 2) Is de interpretatie correct?
A. 1) Ja. 2) Nee.
V. Is het mogelijk dat ervaringen in vorige levens een bepaalde lijn van activiteit, belangstelling of een talent in de volgende incarnatie versterken en stimuleren?
A. Ja, zeer zeker. Dit gebeurt vaak.
V. Denkt u dat lof net zo’n krachtig effect heeft op een kind als kritiek? Of zouden ouders en leraren beide moeten vermijden?
A. Lof is cruciaal; juiste kritiek is ook cruciaal, maar die dient zorgvuldig en op constructieve wijze gegeven te worden.
V. Ik woon aan de Amerikaanse westkust in Sacramento, de hoofdstad van Californië, waar in het oosten soms een heel heldere ster aan de hemel te zien is. Hij verandert niet van kleur en beweegt niet, maar ik denk dat het misschien de ‘ster’ is. Ik heb hem slechts een paar keer gedurende enkele uren gezien. Hij is groter en helderder dan elke andere ster die ik ooit gezien heb, maar hij ziet er wel uit als een ster, niet als een ufo. Is dit Maitreya’s ‘ster’?
A. Ja, het is Maitreya’s ‘ster’, de Voorbode van Zijn verschijning.
Teken van Maitreya’s Voorbode
Tijdens het vragen-en-antwoord-gedeelte van de lezing van Michiko Ishikawa op 19 mei 2012 in Kokaido gebeurde het volgende.
In antwoord op een vraag vertelde mevrouw Ishikawa over de evolutie van de Aarde, Mars, ufo’s en George Adamski. Ik zat op een bank buiten de lezingruimte aan de rechterkant van de lobby, luisterde naar haar lezing die uit de luidspreker klonk en keek met een half oog uit het raam. Daar zag ik de ronde zon aan de lichtbewolkte hemel. Na een poosje begon de rand van de zon van kleur te veranderen van rood, naar paars en wit met de zon in het midden die steeds maar in de rondte draaide. Toen begon de zon zelf van vorm te veranderen tot sikkelvormig toe en weer van kleur te veranderen, en dit ging steeds maar door. Eerst dacht ik dat het gezichtsbedrog was. Toen een dame van middelbare leeftijd naast me kwam zitten, vroeg ik haar of zij de zon normaal vond. Ze zei opgewonden: “Nee, het is niet normaal, ik zie veel zonnen, die ook van kleur veranderen, rood worden!” Terwijl ze dit zei keek ze oplettend toe. Toen een mannelijk groepslid naar ons toe kwam, vroeg ik hem ook of hij de zon normaal vond. Hij zei ook dat het niet normaal was. Hij zag ook veel zonnen, maar zei dat het rest-beelden op het netvlies konden zijn. Ik was niet zeker of het echt was. Maar terwijl we keken voelde ik me veel beter en minder vermoeid.
Later vond ik het heel vreemd dat er een nevelachtige wolk hing, want het was een heel zonnige dag en er konden geen wolken in de lucht geweest zijn. Kunt u dit verschijnsel uitleggen? Was het de ‘ster’ die op de zon leek?
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het Maitreya’s ‘ster’ was.
De volgende brief is van dezelfde persoon:
Buitengewone monnik
2) Nadat Michiko Ishikawa’s lezing was begonnen, liep ik de zaal uit om te kijken hoe de situatie bij de receptie was. Onderaan de trap bij de ingang hadden we een ontvangsttent. Daar zag ik een heel joviale man in gesprek met enkele groepsleden die nog bij de ontvangsttafel stonden. Hij praatte zo luid dat ik naar beneden ging om hem te zien. De man was in de 70, droeg een gelig werkpak zoals monniken dragen, had een grote vierkante zak over zijn schouder en droeg op zijn rug een kalebas, een houten bord met wat woorden erop geschreven en nog veel andere dingen. Nadat hij een poosje gepraat had, ging de man de trap op. In tegenstelling tot zijn vrolijke, energieke spreken liep hij nogal onzeker. Dus volgde ik hem om een oogje in het zeil te houden.
Boven aan de trap gekomen, begon hij weer vrolijk met een groepslid te praten en na even praten ging hij de grootste lobby binnen waar hij weer groepsleden begroette en een praatje met hen begon. Toen ging hij weer de trap op met nogal wankele stappen.
Net voor de lezing het laatste deel bereikte, kwam hij naar beneden en praatte weer luidruchtig met een groepslid. Maar nu droeg hij niets meer op zijn rug.
Was dit een bijzondere persoon?
H.A., Tokio (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was.
Toepasselijk advies
19 Mei 2012, de dag van Michiko Ishikawa’s lezing in Tokio, waren we de ontvangsttafels aan het klaar zetten. Ongeveer twee uur voor de lezing begon, kwam er een oudere, vriendelijke man met kort wit haar en ronde ogen binnen.
Mevrouw S. vertelde hem dat de zaal over een uur of zo open zou gaan voor het publiek en ze vroeg of hij tot dan wilde wachten. Hij zei: “U hoeft zich geen zorgen te maken over de tijd. Ik kwam kijken hoe de voorbereidingen vorderen.” Hij vervolgde: “Sprekend over de deugd van nederigheid, we moeten dat in daden laten zien. We kunnen beter weggeven wat we hebben, zonder eraan vast te houden.” Toen wees hij naar zijn poloshirt en zei: “Dit heb ik geleend.” Meteen zei ik, wijzend naar mijn kleren: “Dit is wat me werd gegeven.”
Omdat hij zijn hand uitstak, wat ik opvatte als een teken van eensgezindheid, schudde ik hem de hand. Zijn hand was heel stevig en krachtig, wat grote indruk op mij maakte. Terwijl we met hem bleven praten, begonnen we te denken dat deze man misschien niet zomaar iemand was.
Hij vervolgde: “Deel alles wat je hebt met elkaar en als je dat doet, zul je geen verschil van mening meer hebben. Er is niets wat je kunt opeisen als ‘mijn’. Geef net zoveel tot je jezelf helemaal leeggemaakt hebt. Dan is er niets, niet eens jezelf.”
We voelden in ons hart alleen maar instemming met alles wat hij zei.
Na dit voorval wisselden we van gedachten en terwijl we erover praatten dachten we dat hij misschien wel ons hart kende en dat hij ons misschien enige antwoorden gegeven had. Ondanks dat we beiden dezelfde dingen van hem gehoord hadden, merkten we dat onze innerlijke reactie en begrip heel verschillend waren. De ene vatte het op als advies en aanmoediging die haar zei: “Je doet het prima” wat betreft haar geven, aangezien ze geen vertrouwen in haar eigen gevoel en daden had. De andere dacht dat haar een voorbeeld gegeven werd, als om te zeggen “doe het op deze manier” en stap over de drempel die je ervan weerhoudt om je innerlijke gedachten in daden om te zetten.
Maar wat ieder van ons ook van hem leerde was uiteindelijk hetzelfde, dat we dingen moeten zien vanuit het gezichtspunt dat “ik” niet bestaat. Was dit een bijzondere man?
S.N., Kazuko Sonobe, Tokio (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man de Meester Jezus was.
Onverwachte geschenken
Toen ik kort geleden een zieke vriendin opzocht, ontmoette ik een jonge Canadese vrouw, Louise. Ze woonde maar 30 minuten bij mij vandaan en dus besloten we nog eens af te spreken om elkaar beter te leren kennen.
Op 13 april 2012 belde ze me op en drong erop aan mij te ontmoeten voor ze met haar echtgenoot en twee kinderen naar Schotland vertrok. Ik stemde in en we besloten elkaar om 5 uur ’s middag bij mij thuis te ontmoeten. Terwijl we een kopje thee dronken, begon een lang gesprek over de moeilijkheden in de wereld van vandaag, enz. Na een poosje zei ze dat ze net begonnen was mensen te helpen, een of andere vorm van humanitaire zorg.
Toen stond ze plotseling op en keek gefascineerd naar een schilderij van Benjamin Creme. “En hoe zit het met jou? Wat is jouw spirituele weg? Wat doe jij?” Ik vertelde haar iets over dienstbaarheid, de terugkeer in onze wereld van een groot wezen, Christus Maitreya genaamd. Ik zei dat ik al heel lang meehielp met het verspreiden van informatie, samen met andere mensen in de wereld die er net zo en zelfs intensiever bij betrokken zijn dan ik.
Verrast stond ze erop wat folders daarover te krijgen als ik haar die kon geven. Dus probeerde ik in mijn informatiemateriaal iets te vinden waarin ze er verder over kon lezen: Share International, de Transmission-meditatiefolder, De leringen van de Oude Wijsheid en de ‘Hand’-kaart van Maitreya.
“Mijn God, wat een prachtig geschenk”, zei ze, “de Hand van Christus.”
We zaten op de bank dicht bij elkaar, ik hield de foto in mijn ene hand, legde mijn linkerhand op de foto om haar te laten zien hoe hem te gebruiken en op dat moment kreeg ik een soort sterke elektrische schok. Louise die dicht bij me was, kreeg ook wat energie in haar handen en armen. Ze zei dat haar hart heftig bonsde. We konden geen woord uitbrengen. We waren ontroerd, met tranen in onze ogen. Ontdaan voegde zij eraan toe: “Gisternacht droomde ik van Christus. Daarom wilde ik met je praten voor we naar Schotland vertrekken.” We stonden op en ons oog viel op de foto van de ‘Hand’ die ingelijst aan de muur van mijn woonkamer hangt. Deze ‘Hand’ leek helder geworden, verlicht als de kruisen van licht. Nog steeds geschokt, moest Louise naar huis, het was omstreeks 8 uur ’s avonds. We gingen uit elkaar, gelukkig met al die geschenken.
Pas later, toen ik de volgende dag aan de gebeurtenissen terugdacht, realiseerde ik me plotseling wat we ervaren hadden, zo moeilijk om in woorden uit te drukken. Ik belde Louise en ze kwam me weer opzoeken. Zij nam Maitreya’s ‘Hand’ met zich mee naar Schotland.
Dank aan Benjamin Creme voor zijn prachtige werk. Dank iedereen voor de schoonheid van licht en de hoop die we in Share International kunnen vinden.
M.A., Carmaux (Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de “elektrische schok” en de “verlichte” hand door Maitreya gemanifesteerd werden.
Goed op de hoogte
Zondagmorgen 25 maart 2012 waren een vriend en ik in Parijs op weg naar de Transmissie-meditatie van het jaarlijkse nationale lezingweekeinde. Omdat we niet precies de weg wisten, kwamen we op de Rue de Fécamp terecht waar veel huizen met lichtcirkels bedekt waren.
Omdat de Rue de Fécamp maar één minuut van de conferentie vandaan was en er nog ruim tijd was, ging ik nog een paar keer terug om de cirkels aan andere collega’s en vrienden te laten zien.
De eerste keer ontmoette onze groep van ongeveer acht mensen een bejaarde dame met haar boodschappenwagentje. Zij raakte geïnteresseerd in waar we naar keken en leek graag met ons te willen praten. Een van ons begon een kort gesprek, maar ikzelf negeerde haar en ging weg om foto’s van de lichtcirkels te maken.
Vroeg in de middag, om ongeveer 2 uur, ging ik in mijn eentje, maar vond twee bekenden die ook naar de cirkels kwamen kijken. Toen ik me bij hen voegde, verscheen de oude dame weer, die nog steeds haar boodschappenwagentje bij zich had. Opnieuw toonde ze echte belangstelling voor waar we naar keken. Ze bevestigde dat ze hier al eerder was geweest; toen herinnerde ik me dat ze had gevraagd: “Zijn het de ufo’s?,” waarmee ze bedoelde wie verantwoordelijk zijn voor die lichten. We wisselden een paar woorden en ze leek erg open van geest voor haar leeftijd en noemde zelfs Syrië in het gesprek. Ik ging nog meer foto’s van de cirkels maken, die nu al bijna van de gebouwen verdwenen waren, maar er waren er nog enkele te zien op het troittoir en op de begane-grondverdieping.
Een paar minuten later kwam ik terug bij de groep die nog steeds met de dame in gesprek was. Na een minuutje ging ze weg met haar karretje, dat mij leeg leek.
Ik vroeg de groep die haar het eerst ontmoet had of iemand tegen haar ufo’s genoemd had, maar dat was niet het geval. Een van ons zei: “De dame verraste me op de een of andere manier. Toen we met z’n allen de straat over staken om de cirkels nog beter te kunnen zien, zei ik dat ze op een X in een cirkel leken en zij zei daarop ‘of eerder op een mens in een cirkel’.” Toen ik haar vertelde dat deze lichten overal in de wereld verschijnen en hoewel de wetenschap ze niet kan verklaren ze zeker een teken van hoop voor de mensheid zijn, antwoordde de dame: “Ja, hoop … de wereld heeft hoop nodig.” Was deze intrigerende dame een bijzondere persoon of niet?
J-C.L., Rittershoffen (Elzas, Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘intrigerende dame’ Maitreya in een andere gedaante was
Wijs advies
Het was het weekend van 12 mei 2012 en ik was met mijn gezin op weg naar het kleine buitenhuis van mijn ouders op het platteland. Ik herinner me dat ik tijdens dat weekeinde erg geïrriteerd was, maar ik weet niet waarom. Het was alsof ik te veel dingen opgekropt had en op het punt van uitbarsten stond. Bijna alles ergerde me dat weekeind. Desondanks probeerde ik mijn kalmte te bewaren en slaagde erin mijn emoties in bedwang te houden. Maar de situatie was moeilijk voor me. Ik kreeg maagpijn omdat ik heel nerveus was en ik sliep niet zo goed. Ik gebruikte de ‘Hand’ van Maitreya dat weekeinde heel vaak om Zijn hulp te vragen. Op een gegeven moment kreeg ik het gevoel dat ik een of ander soort hulp van Maitreya zou krijgen.
Op 17 mei keerde ik naar huis terug. Toen ik naar binnen ging, zag ik dat op de zijkant van onze garage met krijt een bijzonder mooie en eenvoudige boodschap was geschreven. Vertaald zou het iets zijn als: “Wees kalm, [zo]dat ik je kan helpen. In liefde, Jezus.” Het woord voor ‘kalm’ in het Portugees is ‘tranquilo’. Dit is de manlijke vorm, maar de boodschap had er een ‘a’ aantoegevoegd en dat betekende dat het zowel voor mannen als vrouwen gebruikt kon worden. Het was alsof de Meester Jezus mij, en mijn gezin, probeerde te vertellen dat we kalm moesten zijn, dat hij ons wil helpen. Toen ik het zag, had ik sterk het gevoel dat het een Meester was geweest die de boodschap daar had geplaatst. Ik heb er met mijn mobiele telefoon een foto van gemaakt.
Kan uw Meester bevestigen of het inderdaad de Meester Jezus was die de boodschap daar heeft geplaatst?
T.S.A., São Paulo (Brazilië).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de boodschap daar werd geplaatst door de Meester Jezus en dat het betekent: als je kalm bent, zul je geholpen worden.
‘Engel in het wit’— Maitreya in Syrië
Een video die (vanaf januari 2012) op verschillende YouTube-pagina’s te zien is, toont een straat in Syrië vol mensen die wegrennen om geweervuur te ontlopen. Eén jongeman is verscheidene keren getroffen en valt op de grond. Mensen schuilen en kunnen niet naar hem toe, omdat de straat door pro-regeringstroepen onder vuur wordt genomen. Er wordt geschreeuwd en mensen rennen in alle richtingen, niet wetend hoe te helpen. Op dat ogenblik komt een man, geheel in het wit gekleed, rustig naar voren gelopen. Hij nadert de gewonde man, buigt voorover en tilt hem moeiteloos op. Hij lijkt hem met één arm te dragen en levert hem voorzichtig af aan een groepje mensen die zich om de hoek schuil houden. Daarna verdwijnt hij in de video.
Zoals opgemerkt door getuigen van het voorval was de ongeïdentificeerde man gekleed in een smetteloos wit gewaad, wat niet toepasselijk is voor een conflictsituatie gegeven het feit dat in de Islamitische cultuur wit de kleur van de bedevaart is. Eén blogger merkt op dat de kleding van de redder niet werd besmeurd door het bloed van het slachtoffer.
Verscheidene commentaren verwijzen naar het feit dat de mensen in de video ‘Allah’ beginnen te roepen als teken van herkenning.
Bronnen in Syrië zeggen dat dit niet het enige geval is waarbij ooggetuigen mensen in het wit zagen die hulp boden aan de slachtoffers van het voortdurende geweld. Een andere video bevat dit commentaar: “Een van de Syrische vrijheidsstrijders werd door de onderdrukkers gevraagd: ‘Wie zijn de wezens die op witte paarden strijden? Breng ons naar hen toe.’ De vrijheidsstrijder wist het niet!” (Bron: YouTube: ‘Angel in Syria SubhanAllah’)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de geheel in het wit geklede man Maitreya was.)
Maitreya als de ‘Engel in het wit’ die slachtoffers van het geweld in Syrië redt (beelden van een online video).
Tekenen van de aanwezigheid van de Ruimtebroeders
Spiraalvormige UFO boven Midden-Oosten
Op 7 juni 2012 werd een vreemd vliegend verschijnsel waargenomen dat een ruime baan beschreef over Georgië, Armenië, Turkije, Libanon naar Jordanië en andere landen in de regio. De politie in de verschillende landen kreeg telefoontjes van mensen die meldden dat ze een ufo hadden gezien die een spiraalbeweging in de lucht maakte. Het stralende voorwerp wervelde in het rond en scheen op een gegeven moment in rook op te lossen, aldus enkele ooggetuigen. Het voorwerp straalde licht uit en werd gevolgd door een rooksliert.
De Israëlische strijdkrachten gaven na het voorval een verklaring uit waarin ze meedeelden niet op de hoogte te zijn van enige activiteit in het gebied. De vooraanstaande astronoom dr. Yigal Pat-El, voorzitter van de Israëlische Vereniging van Astronomen en directeur van een observatorium, vertelde de krant Ediot Ahronot dat het goed mogelijk was dat het voorwerp een ballistische raket was. “Naar alle waarschijnlijkheid is het uit elkaar gesprongen en zagen de mensen de resten en de brandstof ervan. Het bereikte een hoogte van 200-300 kilometer en dat verklaart waarom het op zoveel plaatsen werd gezien,” aldus Yigal Pat-El tegenover de krant. Hij voegde eraan toe dat het geen meteoor was: “Het leek op een kleine kern die plotseling begon te groeien en spiraalsgewijze bewegingen te maken.”
Vermoedens dat het vliegend voorwerp wellicht een raket was, werden ook aangewakkerd door een verklaring van het Russische ministerie van Defensie, dat het land als test een strategische intercontinentale ballistische Topol-raket had afgevuurd. De lancering vond plaats in het Russische gebied vanuit zuidelijk Astrakhan naar een testgebied in Kazachstan, 3500 km van de noordgrens van Israël vandaan waar het voorwerp werd waargenomen.
De baan van de raket en de baan van de mysterieuze ufo verschilden echter nogal. (Bron: dailystar.com.lb; cbn.com)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat het spiraalvormige voorwerp een ufo was van Mars.)
UFO “ruimtebollen” vallen uit de lucht
In 2011 en in februari 2012 zijn in respectievelijk Namibië en het noorden van Brazilië ongeïdentificeerde metalen bollen uit de lucht komen vallen. De bolvormige metalen voorwerpen wegen tussen de 30-50 kilo, hebben een diameter van ongeveer één meter en hebben twee uitsteeksels aan weerskanten van de bol. In beide gevallen nam de militaire politie de bollen in beslag. (Bron: The Namibian; theblaze.com; rt.com)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat beide ‘ufo-bollen’ van Mars komen en dat ze doelbewust werden vrijgegeven om op Aarde te vallen als onderdeel van een reeks tekenen in het kader van een programma van de Ruimtebroeders om de mensheid attent te maken op hun bestaan en zeer algemene hints te geven over hun technologie. De ‘ufo-bollen’ zijn replica’s van vaartuigen die in de ruimte gebruikt worden om de gesteldheid te controleren, zoals niveaus van straling, andere soorten vervuiling, enz. Het zijn laboratoria en informatievergarende vaartuigen.)
Onderwater-UFO in Oostzee
In 2011 ontdekten Peter Lindberg en Dennis Asberg van het duikbedrijf Ocean Explorer een mysterieus voorwerp in de Oostzee. Het voorwerp is cirkel- of halvemaanvormig met een lange staart en heeft ongeveer de afmeting van een jumbojet. De sonar bracht een enorme cilinder aan het licht met een diameter van 60 m en een 400 m lange staart, die ongeveer 91 m onder de oppervlakte van de Oostzee rust. Het ongeïdentificeerde onderwatervoorwerp – een zogeheten uso – toont een treffende gelijkenis met het ruimtevaartuig Millennium Falcon uit de film Star Wars IV – en lijkt duidelijk door mensenhanden gemaakt. Niet ver van de uso ligt een kleiner schijfvormig voorwerp eveneens met een ‘staart’-stuk dat ongeveer 400m van de romp uitsteekt.
In het weekend van 8 juni 2012 gingen de duikers terug naar de plek en gebruikten een camera met afstandsbediening in een poging om de precieze identiteit van het voorwerp vast te stellen. (Bron: Huffington Post; dailymail.co.uk)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat beide voorwerpen replica’s zijn die doelbewust zijn ‘vrijgegeven’ door de Ruimtebroeders. Het vaartuig is een replica van een Marsiaans vaartuig. De ietwat kleinere metalen schijf die dicht bij het ruimtevaartuig werd gevonden is een soort sonde, eveneens van Mars.)
Speciaal thema
Share International besteedt in het juli/augustus 2012 speciale aandacht aan het onderwerp “De noodzaak van rechtvaardigheid”.
Rechtvaardigheid – een definitie
Rechtvaardigheid – een compilatie
Rechtvaardigheid is goddelijk, door de Meester —, via Benjamin Creme
Handen ineen in de strijd tegen een gruwelijke misstand, interview met Anuradha Koirala door Jason Francis
Kinderen, beroofd van hun kindertijd, interview met Sahar Badoun door Felicity Eliot
Samendelen en rechtvaardigheid, boekbespreking door Julian Creme
Rechtvaardigheid – een definitie
Recht en onrecht zijn er in vele vormen. Wanneer Maitreya en de Meesters, Benjamin Creme en de redactie van Share International het over de noodzaak van rechtvaardigheid hebben, gaat het over die toestand waarin eerlijke en billijke erkenning en uitvoering worden gegeven aan gelijke rechten voor allen. Het is de gelijkheid die waarborgt dat de rechten en noden van alle zeven miljard mensen worden gerespecteerd en nageleefd. Rechtvaardigheid moet aan de basis liggen van alle internationale verhoudingen, zodat er vertrouwen kan groeien in de internationale gemeenschap en de omstandigheden kunnen ontstaan waarin blijvende vrede mogelijk wordt. Dezelfde rechtvaardigheid moet in elk land heersen, zodat de onrechtvaardigheid van een kleine minderheid die zich alle hulpbronnen toeëigent en oppot, terwijl de meerderheid honger lijdt of worstelt om te overleven, uitgebannen wordt. Het gebrek aan rechtvaardigheid in internationale verhoudingen waarbinnen een groot aantal landen en culturen als minderwaardig wordt beschouwd, kweekt wrok en is de oorzaak van gewelddadige acties tegen de rijken.
Rechtvaardigheid en samendelen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden – het ene kan niet bestaan zonder het andere. Beide onderkennen de gelijke rechten van allen en erkennen al doende de wezenlijke onderlinge verbondenheid – de eenheid – van de mensheid.
In dit nummer van Share International richten we ons op Rechtvaardigheid en haar alom aanwezige tegendeel – onrecht.
Rechtvaardigheid — een compilatie
Hier volgt een selectie uit uitspraken van Maitreya (Boodschappen van Maitreya de Christus), Benjamin Creme’s Meester (Een Meester spreekt) en Benjamin Creme, met betrekking tot het thema ‘Rechtvaardigheid’.
Recht moet en zal gedaan worden. De wereld hunkert naar Rechtvaardigheid. De werkelijke reden voor de huidige problemen van de mens is het ontbreken van Rechtvaardigheid en Liefde. Zouden deze goddelijke aspecten morgen van kracht zijn, dan zou een nieuwe zachtheid jullie leven kleuren. Dit genadige geschenk van Liefde en Rechtvaardig Samendelen is afkomstig van God. Alleen door het op juiste wijze tot uitdrukking te brengen, kan God worden gekend. Leer de mensen dit, Mijn vrienden, en je onderricht een grote en eenvoudige Waarheid. (Maitreya, uit Boodschap nr. 101)
Momenteel zijn de landen verdeeld, zoals altijd. Elk beweert de schatbewaarder te zijn van de wijsheid in de wereld, en biedt de mens een keus uit vrijheid en rechtvaardigheid. Hoe absurd is het dat de mens voor zo’n keuze wordt gesteld. Vrijheid en rechtvaardigheid zijn goddelijk en die goddelijkheid is ondeelbaar. Er kan geen vrijheid zijn zonder rechtvaardigheid, geen rechtvaardigheid verstoken van vrijheid. Weldra zal de mens de kans worden geboden om voor altijd een eind te maken aan deze bespotting van de waarheid en zo de kloof tussen de naties te helen. Het vereist slechts het simpele besef dat alle mensen goddelijk zijn en hetzelfde goddelijke recht hebben om te delen in Gods gaven en plannen. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Gods vertegenwoordiger’)
Er zijn maar weinigen die weten wat broederschap is, en rechtvaardigheid is een droom van velen, waar velen voor strijden, en die tot dusver nog nooit op wereldschaal is bereikt. Sommigen hebben in enige mate gerechtigheid bereikt: vakbonden hebben gevochten voor gerechtigheid in hun bedrijfstak, mensen hebben gevochten voor politieke rechtvaardigheid, voor economische rechtvaardigheid. De meeste mensen strijden naar het schijnt al eeuwig voor rechtvaardigheid, want het is het belangrijkste denkbeeld in het denken van de mens. Het vereist juiste verhoudingen; dat is de betekenis van rechtvaardigheid. Op hun beste en hoogste momenten weten mensen instinctief dat de bedoeling van het leven is juiste verhoudingen tot stand te brengen. Maar hoe doe je dat als er geen gerechtigheid is?
Sommige mensen worden sterk aangevuurd en gemotiveerd door onrechtvaardigheid. Anderen lijden lange tijd onder onrechtvaardigheid voordat ze tot actie overgaan. Maar iedereen verlangt in de kern van zijn wezen naar gerechtigheid. Ik kan me niet voorstellen dat er iemand is die onrechtvaardigheid als zodanig de moeite waard vindt. Wie weet kunnen ze het een tijd lang tolereren, of het zelf veroorzaken door hun egoïstische optreden, maar niemand zal het naar voren brengen als de beste manier om met elkaar om te gaan. Zo dom zullen ze niet zijn; niemand zou ze immers geloven. Rechtvaardigheid wordt, net als liefde, gezien als een uitdrukking van de aard van ons goddelijke wezen. En het is ondeelbaar. Er is maar één rechtvaardigheid, één liefde, één vrijheid en dat is waar mensen naar verlangen. Ze verlangen naar gerechtigheid, ook al veroorzaken ze het tegenovergestelde. Vaak verlangen mensen naar dat waar ze zelf het minst blijk van kunnen geven. Maar juist daarom verlangen ze ernaar. Ze verlangen naar dat waarvan ze weten dat het in hun gedrag, hun aard, slecht tot uitdrukking komt. Het is de grondslag van schuldgevoel. Het kan ook de basis vormen voor een grootse revolutionaire inspanning. (Benjamin Creme, De mensheid ontwaakt)
Hij [Maitreya] zal laten zien dat de mensen in wezen één zijn, ongeacht kleur of gezindte, dat de overvloed van de Aarde toebehoort aan een ieder en dat het samendelen van die overvloed de sleutel is tot de toekomst van de mens. Alleen samendelen, en de rechtvaardigheid die dat zal brengen, biedt hoop aan de mens. Alleen rechtvaardigheid, gesmeed uit samendelen, zal een einde maken aan de gesel van oorlog en terreur. Alleen samendelen en rechtvaardigheid kunnen mensen leiden naar die Broederschap, die hun ware erfgoed is. Wanneer mensen dit beseffen, zullen ze de uitdaging aangaan en de vele problemen die ons nu vrees aanjagen, één voor één aanpakken.
Maitreya’s Licht zal de mensen ondersteunen en helpen het evenwicht te bewaren in hun verlangen naar de veranderingen die moeten plaatsvinden, en, in de juiste volgorde, zal de wereld weer nieuw gemaakt worden. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Transformatie’)
God kan onder vele namen gekend worden: Ik noem Hem Liefde; Ik noem Hem ook Rechtvaardigheid. Liefde en Rechtvaardigheid vormen samen het fundament van ons leven. Vind Mij en ken je Broeder van Oudsher. Luister naar Mijn Boodschap, Mijn vrienden, en samen zullen wij in vreugde deze wereld transformeren. (Maitreya, uit Boodschap nr.38)
De volgende voorbestemde stap voor de mensheid is het scheppen van juiste menselijke verhoudingen. Dat betekent: laten zien dat we in staat zijn om in vrede te leven. Als we niet in vrede kunnen leven, kúnnen we helemaal niet leven omdat een grootschalige oorlog nu al het leven zou vernietigen. Dus is de eerste stap naar juiste menselijke verhoudingen het scheppen van de voorwaarden voor vrede. Maitreya zegt dat dit eenvoudig is omdat er slechts één weg is die vrede kan voortbrengen: dat is het scheppen van rechtvaardigheid in de wereld. Zonder rechtvaardigheid zal er nooit vrede zijn en zonder vrede geen wereld. Hoe krijgen we dan rechtvaardigheid? Door de bestaansmiddelen samen te delen. Er zijn meer dan genoeg bestaansmiddelen voor alle mensen in de wereld. Wanneer wij samendelen, zegt Maitreya, zetten we de eerste stap naar onze goddelijkheid. Samendelen, zegt Hij, is goddelijk, vrijheid is goddelijk, rechtvaardigheid is goddelijk. Het zijn alle goddelijke aspecten. “Om zijn goddelijkheid te openbaren moet de mens deze drie omarmen.” [Boodschap nr. 81] (Benjamin Creme, De Grote Aantocht)
Maitreya zal niemand dwingen om samen te delen, maar Hij zal spreken over de noodzaak van samendelen als de enige wijze om tot een rationeel economisch stelsel te komen dat rechtvaardigheid zal scheppen. Het is de onrechtvaardigheid van het huidige stelsel waardoor het op de knieën wordt gedwongen. Het loopt ten einde omdat het tijdperk dat het tot bestaan bracht, is afgelopen. Het is een vervallen, corrupte, gekristalliseerde vorm die voor slechts weinigen gunstig is en velen grote schade berokkent. Natuurlijk berokkent het systeem ook schade aan de weinigen die het goed schijnt te doen. Het vergiftigt, verdeelt en bedreigt de wereld en dus moet het weg. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. III)
Allen die de hoop delen dat de mensheid in vrede zal samenleven, werken voor Mij. Vrede, Samendelen en Rechtvaardigheid staan centraal in Mijn Lering. Waar ook het Licht van deze Waarheden schijnt, daarheen richt Ik Mijn blik, en door het kanaal van dat Licht zend Ik Mijn Liefde. Aldus werk Ik. Aldus verander Ik, door jullie, de wereld. (Maitreya, uit Boodschap nr. 92)
Alleen rechtvaardigheid zal de vrede brengen waarnaar de mensen verlangen, en alleen wanneer er rechtvaardigheid heerst, zal oorlog een vervagende herinnering worden. In bijna alle landen is Maitreya te vinden, waar Hij een netwerk van helpers op elk gebied bijeen brengt. Zo rijgt Hij de weefsels van het nieuwe aaneen. Deze gekozen werkers kennen hun taak goed. Zij zullen spoedig verschijnen en het nieuwe denken in de wereld brengen, en laten zien hoe noodzakelijk het is om rechtvaardigheid tot het eerste doel voor de mens te maken. Zij zullen laten zien dat alleen dát de gesel van oorlog, de plaag van terreur voor altijd tot een einde zal brengen; dat alleen een verstandige reorganisatie van onze economische structuren rechtvaardigheid mogelijk zal maken en de mensheid op basis van vertrouwen tot elkaar zal brengen. Zo zal het zijn, en zo zullen de wijsheid en de leringen van Maitreya het denken van mensen binnendringen en beïnvloeden. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Een tijd zonder weerga’)
Jullie, Mijn vrienden, zijn geenszins verschillend van God. Breng die goddelijkheid tot openbaring en word de goden die jullie zijn. Waar zijn dan de hinderpalen? Die zijn gemaakt door de mens, Mijn vrienden: de loochening van de Wet, de scheiding tussen mens en mens, tussen kind en liefhebbend kind. Wanneer de mens dit inziet, zal de wereld herademen en opnieuw gaan stralen. Stel je daarom tot taak de Wet van Samendelen, van Rechtvaardigheid en Waarheid te onderrichten. Help de mensen te beseffen dat zonder Rechtvaardigheid en geopenbaarde Liefde al het andere als niets is. De mensheid staat op de drempel van de ontdekking van deze Waarheid. Mijn Aanwezigheid in jullie midden waarborgt dat dit zo is.
Help mij bij Mijn taak, Mijn broeders en zusters, en vertel allen die je kent, dat niets in ons leven van meer belang is dan de noodzaak van Rechtvaardigheid. Alleen het ontbreken hiervan scheidt mens van mens en bedreigt de mensheid zelf. Weet dit, Mijn vrienden en broeders, en weet dat het Licht zal zegevieren. (Maitreya, uit Boodschap nr. 126)
Wil de mensheid vrede kennen, dan moet zij zichzelf zien als Eén. Niets minder zal haar tot die gezegende toestand brengen. Vrede zal gevestigd worden wanneer rechtvaardigheid heerst en de armen niet langer om genade smeken. Zonder rechtvaardigheid is eenheid ondenkbaar en voor altijd buiten het bereik van de mens. Laat daarom rechtvaardigheid heersen en breng eenheid en vrede aan deze gekwelde wereld. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘De noodzaak van eenheid’)
De mensheid is een belachelijke keuze gegeven: je kunt vrij zijn of gerechtigheid hebben. Als je in Amerika of Europa woont, kies je in het algemeen voor vrijheid. Vooral Amerikanen vinden het idee van vrijheid geweldig, maar er is weinig rechtvaardigheid in Amerika en niet veel meer in Europa. Als je in het Sovjet-blok leefde (dat niet langer bestaat als een blok, maar de mentaliteit is er nog) dan koos je voor rechtvaardigheid en had je geen vrijheid. Deze keuze is volkomen absurd. Zowel vrijheid als rechtvaardigheid is goddelijk, en goddelijkheid is ondeelbaar. Je kunt geen vrijheid hebben zonder rechtvaardigheid, of rechtvaardigheid zonder vrijheid. Je kan de mensheid niet laten kiezen en zeggen: “Als je voor mij kiest, geef ik je vrijheid; vergeet de rechtvaardigheid” of: “Als je voor ons kiest, geven we je rechtvaardigheid; vergeet de vrijheid.” Beide zijn essentieel omdat ze beide deel uitmaken van de menselijke, en dus goddelijke, aard. Zij komen van de ziel. Als de ziel zich in iemand openbaart, zal die persoon zowel vrijheid als rechtvaardigheid voor iedereen willen. Ze zijn in wezen hetzelfde. Ze kunnen niet worden gescheiden omdat de geest niet gescheiden kan worden. Goddelijkheid is één geheel en heeft de heelheid van haar uitdrukking nodig. Het gaat om eenheid en eenheid ontstaat slechts uit de samensmelting van rechtvaardigheid en vrijheid. (Benjamin Creme, De Grote Aantocht)
De eerste overweging is dat de wetten die de maatschappij reguleren rechtvaardig en op iedereen van toepassing moeten zijn. Zonder zulke fundamentele rechtvaardigheid en onpartijdigheid kan van niemand worden verwacht dat hij de wet eerbiedigt. Vaak is er tegenwoordig “één wet voor de rijken en een andere voor de armen” – een doeltreffend recept voor maatschappelijke twist. Ook is het noodzakelijk dat de wetten gekend en begrepen worden en gesteld zijn in een taal die voor iedereen begrijpelijk is. Al te vaak worden mensen gevangen gehouden en schuldig bevonden aan het schenden van wetten die allang verouderd zijn en alleen bekend aan specialisten. Het meest noodzakelijk is het dat de belangen van het individu en de samenleving steeds meer samenvallen; alleen dan kan de vrijheid van de één en de stabiliteit van de ander behouden blijven. Hoe kan dit het best worden bereikt?
De Organisatie van de Verenigde Naties heeft een reglement van mensenrechten geformuleerd die, indien toegepast, veel zouden bijdragen aan het oplossen van de bestaande maatschappelijke spanningen en het fundament zouden verschaffen voor een rechtvaardige en stabiele samenleving. Tot nu toe blijft deze Universele Verklaring van de Rechten van de Mens niet meer dan een droom voor miljoenen misdeelde en rechteloze mensen – in elk land ter wereld. Het doel moet zijn om deze fundamentele rechten met de grootst mogelijke spoed in alle landen te grondvesten. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘De Rechten van de mens’)
Rechtvaardigheid is goddelijk
door de Meester —, via Benjamin Creme
Rechtvaardigheid is goddelijk. Rechtvaardigheid, door miljoenen verlangd die haar geheiligd evenwicht ontberen, brengt de wereld der mensen de harmonie van God. Zoals een spiegel het beeld van de mens weerkaatst, zo weerspiegelt rechtvaardigheid de aard van het goddelijke. De mate van wetteloosheid in een periode valt af te meten aan het niveau van onrechtvaardigheid in de wereld, en momenteel achtervolgt onrechtvaardigheid de armen aan alle kanten.
Wettelijk gezien betreft rechtvaardigheid het terrein van maatschappelijke regels, van misdaad en straf, maar in diepste wezen heeft rechtvaardigheid te maken met de wetten van God, die leiden naar harmonie en juiste verhoudingen. Elke onrechtvaardigheid, hoe klein ook, verstoort de harmonie van het geheel. Momenteel heerst in elk land op zoveel gebieden onrechtvaardigheid, dat er buitengewone maatregelen vereist zijn om totale chaos te voorkomen. Onrechtvaardigheid is een ontkenning van het goddelijk potentieel van de mens; het scheidt de ene mens van de andere, en de mensheid van God. Over de hele wereld worstelen velen om zich te bevrijden van eeuwenlange onrechtvaardigheid, uitbuiting en tirannie; om eindelijk het juk af te werpen dat hun voorouders droegen. Wij, in de toeziende Hiërarchie, prijzen hun strijd, want Wij zien die als de uitdrukking van de Goddelijke Vonk in alle mensen, die smacht naar vrijheid en rechtvaardigheid. Wij reiken hun de hand, terwijl We met mededogen hun toestand gadeslaan.
Er zijn mensen die ontkennen dat iedereen evenveel recht heeft op een deel van Gods voorzienigheid. Zij die zo redeneren hebben alleen maar geluisterd naar de stem van het afgescheiden zelf en vergeten dat alles wat zij hebben en bezitten hun door God gegeven is. Wanneer de mensen gehoor geven aan de stem van God binnenin hen, dan vinden ze in samendelen en rechtvaardigheid het enige antwoord op de problemen van de mens.
Thans wordt de stem van de innerlijke God steeds meer gehoord. Overal staan woordvoerders op voor de berooiden. De roep om rechtvaardigheid neemt toe en zal spoedig aanzwellen tot een crescendo van geluid dat het appèl tot behoedzaamheid, afkomstig van vertegenwoordigers van het verleden, zal overstemmen. Hoe kunnen er twee werelden zijn, terwijl de wereld Eén is? Hoe kan er verdeeldheid zijn, terwijl de wet dezelfde is voor alle mensen? Weldra zullen de mensen begrijpen dat het leed van de velen de ziekte is van het geheel, en dat alleen rechtvaardigheid genezing brengt.
Hulp biedt slechts de helft van de oplossing, ofschoon hulp op dit moment essentieel is. Rechtvaardigheid moet tot volle bloei komen in de tuin van het menselijk hart en zo alle mensen vrij maken. Rechtvaardigheid schept de omstandigheden waarin de mens zichzelf kan kennen als God. Door liefde verbonden met zijn broeder, kan hij zijn toekomst stoutmoedig ter hand nemen en haar vormen overeenkomstig de blauwdruk van God. Velen verlangen die toekomst nu, gezegend als zij zijn met de visie van het geheel, maar alleen werk en inspanning zullen haar tot stand brengen, door de openbaring van rechtvaardigheid, liefde en vreugde.
Onthoud, terwijl je de toekomst tegemoet gaat, dat niemand deze stappen alleen zet. Als elkanders broeder moeten de mensen het pad volgen dat direct naar de Bron leidt. Uit die Bron vloeit rechtvaardigheid voort, die de mensen met elkaar verbindt in harmonie en liefde.
Handen ineen in de strijd tegen een gruwelijke misstand
interview met Anuradha Koirala door Jason Francis
In 1993 kwam een groep sociaal gemotiveerde beroepskrachten, onder wie onderwijzers, journalisten en sociaal werkers, in Nepal bijeen om het sociaal onrecht en misbruik aan te pakken waaronder de vrouwelijke bevolking van het land lijdt. Dit leidde tot de oprichting van Maiti Nepal, een non-gouvernementele organisatie in Kathmandu, die zich voornamelijk richt op het beschermen van meisjes en vrouwen die slachtoffer van vrouwenhandel en kinderprostitutie zijn geworden. De groep zet zich ook in voor de uitbanning van kinderarbeid en verschillende andere vormen van uitbuiting en marteling. Anuradha Koirala, een lerares die 20 jaar Engels heeft gegeven op prestigieuze scholen in Kathmandu, richtte in 1993 Maiti Nepal op. Vanwege haar jarenlange toewijding heeft de regering van Nepal 5 september tot Dag Tegen de Vrouwenhandel uitgeroepen. Koirala ontving in 2010 de Held van het Jaar-prijs van Cable News Network (CNN) en kreeg in 2011 de Manhe Peace-prijs van de Stichting Manhe in Zuid-Korea. Jason Francis interviewde Anuradha Koirala voor Share International.
Share International: Wat inspireerde u dit werk te beginnen om Nepalese vrouwen en kinderen te redden en te rehabiliteren die slachtoffer van vrouwenhandel zijn geworden of geleden hebben onder huiselijk geweld?
Anuradha Koirala: Als bewust burger wist ik van de vrouwenhandel voor de seksindustrie in mijn land en vond dat ik er iets aan moest doen. Ik was ook een overlever, niet van vrouwenhandel maar van huiselijk geweld. En ik was van mening dat ik ook iets voor vrouwen moest doen die onder dit soort geweld lijden.
SI: Hoe komen kinderen en vrouwen in de seksindustrie terecht?
AK: De reden is geslachtsongelijkheid. In ons land zijn vrouwen op elk gebied tweederangs burgers: onderwijs, kansen op werk, huwelijken. De regering zegt dat onderwijs gratis is, maar wij weten dat het niet zo is. Voor kinderen in dorpen die naar school gaan moet een enorm bedrag, 3,500 roepies [31 euro] per kind, betaald worden. Als het gezin vijf kinderen telt, drie jongens en twee meisjes, laten de ouders liever de jongens leren omdat de jongens de nalatenschap van het gezin in stand zullen houden en de meisjes zullen trouwen en bij iemand anders in huis komen. Dus laten ze de meisjes niet leren. Dit is geslachtsongelijkheid in het onderwijs.
Wat betreft de seksindustrie, een handelaar zegt nooit tegen een ouder: “Ik neem je dochter mee en maak een prostituée van haar.” Hij zegt: “O, ze wordt groot, ze heeft geld nodig om te trouwen en er is een goede baan in de stad.” De ouders zien een baan in de stad als gunstig voor het huwelijk van het meisje. Een meisje heeft natuurlijk geld nodig om te kunnen trouwen. Mannen hebben ook geld nodig om te kunnen trouwen en moeten daarom werken. Hier is ook geslachtsongelijkheid. Er is geen werkgelegenheid in de dorpen en dus gaan jongemannen naar de stad op zoek naar werk. Zo lopen ze in de val. Armoede is natuurlijk een andere reden voor vrouwenhandel.
SI: Op welke manieren worden vrouwen seksueel uitgebuit?
AK: In de eerste plaats worden meisjes meegenomen voor seksslavernij. Er zijn gevallen waar ze worden gemarteld met elektriciteit, geslagen worden en geen eten krijgen. Ze krijgen ook verschillende ziektes. Als ze zwanger worden, moeten ze een abortus ondergaan en een uur na de abortus moeten ze al weer een klant bedienen.
SI: Worden jongens ook verhandeld net als meisjes?
AK: Ja, kleine jongens worden ook meegenomen, maar de vorm van uitbuiting is voor hen anders. Zij worden naar de steden van India gebracht om kleding te borduren omdat hun handen klein zijn. De kleding wordt in de grote steden aan rijke mensen verkocht. Jongens worden ook meegenomen en tot bedelaar gemaakt. Ze worden gruwelijk verminkt en misvormd en gedwongen op straat te zitten bedelen. De handelaar zamelt het geld in. De jongens worden ook meegenomen voor hun nieren.
SI: Om hoeveel Nepalese kinderen en volwassenen gaat het hier?
AK: Momenteel worden er volgens de cijfers 12.000 tot 15.000 mensen per jaar verhandeld. In India worden 250.000 tot 350.000 vrouwen en kinderen verhandeld…
Preventie- en doorgangshuizen
SI: Wat is de functie van de preventiehuizen van Maiti Nepal?
AK: We hebben preventiehuizen opgezet omdat we het verhandelen in de dorpen wilden voorkomen en meisjes van werkvaardigheden wilden voorzien. De meisjes verblijven voor een opleiding van zes maanden in het preventiehuis – 30 per keer. De leiding van het huis is altijd in handen van een vrouw die zelf verhandeld werd, en zij vertelt de meisjes alles over de handel. Adviseurs en leraren leren de meisjes een beroep. We vinden dat meisjes nadat we ze een training hebben gegeven, iets in het dorp moeten doen.
Naast de preventiehuizen doen we veel voorlichtingswerk in de dorpen. We pleiten voor verandering in verschillende sectoren, zoals politie, advocaten en de burgermaatschappij. Zo voorkomen we dat meisjes worden meegenomen, maar gedragsverandering neemt veel tijd. We hebben veel gedrag veranderd, vooral bij de politie. Maar de volksvertegenwoordigers moeten hun houding ten opzichte van deze kwestie veranderen, omdat ze alleen aan politieke kwesties denken en niet aan sociale. Als politici de wetten veranderden, zou vrouwenhandel beslist makkelijker te voorkomen zijn.
SI: Kunt u iets vertellen over Sonja Balbalika Griha, het centrum voor kinderbescherming in Kathmandu?
AK: Sonja is de naam van de dochter van onze subsidiegever – een Duits meisje dat bij een fietsongeluk is omgekomen. Ieder tehuis hier in Kathmandu is naar haar vernoemd. De naam betekent Sonja’s Kinderhuis. Er zijn 315 kinderen in het tehuis en ze gaan allemaal naar school. Dit valt onder het preventieve deel van ons werk omdat, als deze meisjes door Maiti Nepal niet van de straat worden gehaald, ze zouden worden meegenomen naar India en gedwongen worden in de prostitutie te werken. Nu krijgen ze onderwijs en velen gaan naar de universiteit.
SI: En wat is de taak van de negen doorgangshuizen van Maiti Nepal?
AK: De doorgangshuizen staan op de grens tussen India en Nepal. Er zijn 26 grensovergangen tussen de twee landen. We zouden graag op alle 26 grensovergangen aanwezig willen zijn, maar we hebben slechts geld voor negen. Op de overgangen houden meisjes die zelf verhandeld geweest zijn, de grens in de gaten. Er was voorheen alleen politie, immigratie en douane, maar nu zijn wij er ook. Omdat de meisjes op de grens slachtoffer van de handel zijn geweest en daarvan gered, is hun blik scherper dan de uwe of de mijne. Ze kunnen herkennen welk meisje verhandeld wordt. We hebben vijf meisjes op de grenspunten en ze beginnen hun dienst om zes uur in de ochtend en gaan door tot zes uur ’s avonds. Ze houden ieder jong meisje of tienermeisje aan en praten met ze. Zo onderscheppen ze vier tot vijf meisjes per dag.
De preventiehuizen voorkómen vrouwenhandel en bieden meisjes vaardigheden, zodat ze in hun dorp kunnen blijven. De doorgangshuizen onderscheppen meisjes die verhandeld worden en brengen ze terug naar hun dorp. Als ze naar een preventiehuis willen en een opleiding willen volgen, helpen we ze daarbij.
SI: Hoeveel kinderen en vrouwen heeft Maiti Nepal door de jaren heen geholpen? En hoeveel mensen heeft uw organisatie tegelijk onder haar hoede?
AK: Tot dusver hebben we meer dan 12.000 meisjes onderschept. Het aantal dat we gered hebben en dat in onze huizen verbleven heeft, is meer dan 7000. Op dit moment verblijven er meer dan 500 kinderen en vrouwen in onze opvanghuizen.
SI: U sprak eerder over seksueel overdraagbare aandoeningen. Hoe vaak komen geslachtsziektes voor bij slachtoffers van vrouwenhandel voor de seksindustrie?
AK: Bij 70 procent.
SI: Maiti Nepal heeft ook verpleeghuizen. Welke behandelingen worden daar gegeven?
AK: We hebben twee verpleeghuizen. Een in het oostelijk deel van Nepal en de ander in Kathmandu. Deze verpleeghuizen nemen kinderen en vrouwen op die lijden aan HIV/AIDS en ze krijgen allemaal antiretrovirale behandeling. Sommigen hebben andere ziektes als meervoudig-geneesmiddelen-resistente hepatitis. We hebben doktoren en verpleegkundigen, en een volledige medische uitrusting. Als kinderen en vrouwen ernstig ziek worden en we het niet aankunnen, zijn er twee nabijgelegen ziekenhuizen die ons helpen: Nepal Medical College en Kathmandu Medical College…
SI: Wat is het percentage mensen dat u helpt en die later met hun gezin herenigd worden?
AK: Meer dan 80 procent van de meisjes konden naar hun gezinnen terugkeren – niet alleen naar hun gezin, maar naar de gemeenschap om op een waardige manier te leven. De overige 20 procent leeft in verschillende huizen, maar ze werken ook en overleven goed in de maatschappij.
SI: U sprak eerder over het gedrag van mensen. Hoe moet het gedrag veranderen om de vrouwenhandel voor eens en altijd uit te bannen?
AK: Ieders gedrag rond dit onderwerp moet veranderen. Als een kind verhandeld wordt, moet ieder denken, dat is mijn dochter die verhandeld wordt. Totdat iedereen ieder kind als zijn eigen kind ziet, verandert er niets.
Informatie: www.maitinepal.org
Kinderen, beroofd van hun kindertijd
interview met Sahar Badoun door Felicity Eliot
Palestijnse kinderen in de leeftijd van vijf tot zeventien jaar zijn het doelwit van Israëlische politie en militairen. “Doelwit” betekent op zo’n manier gearresteerd, behandeld en mishandeld worden dat het diepe trauma’s tot gevolg heeft – vandaar de behoefte aan gemeenschapscentra om de kinderen te rehabiliteren. Sahar Baidoun werkt in het vormingscentrum Mada in Silwan – een wijk in Jeruzalem waar veel slachtoffers gemaakt worden. Felicity Eliot ontmoette haar tijdens een conferentie in Amsterdam en interviewde haar later voor Share International.
De conferentie ‘In hechtenis, geblinddoekt en veroordeeld’ werd in mei 2012 in Amsterdam gehouden en georganiseerd door verschillende vredesgroeperingen. De bijeenkomst richtte zich vooral op de toestand van de Palestijnen, in het bijzonder de kinderen. De aanwezigen hoorden Sahar Baidoun spreken over de wreedheden en het aanhoudend treiteren en mishandelen van Palestijnen. Mensenrechtenadvocaat Gerard Horton die in Palestina werkt voor Defence for Children International (een internationale organisatie voor de verdediging van de rechten van kinderen) nam via Skype aan de conferentie deel vanuit Jeruzalem en ging dieper in op het illegale en in feite straffeloze handelen van soldaten dat door de Israëlische autoriteiten kennelijk door de vingers wordt gezien of regelrecht ontkend.
De conferentie begon met de vertoning van de indrukwekkende en schokkende documentaire Stolen Children, Stolen Lives (“Gestolen Kinderen, Gestolen Levens”) over dertien- en veertienjarigen die bang zijn om hun huis uit te gaan – ze gaan niet meer naar school; vijftienjarige jongens die bedplassen en nauwelijks praten; kinderen die elke nacht nachtmerries hebben; twaalfjarige jongens die ’s nachts van hun bed gelicht worden; negenjarige jongens die geblinddoekt en opzettelijk bang gemaakt worden door een politiehond vlakbij hen te zetten; jonge jongens die erover praten hun leven te beëindigen; kinderen die fysiek mishandeld zijn, bedreigd met martelen, eenzame opsluiting ervaren hebben. Een moeder die toegeeft dat ze tegen jonge meisjes en jonge vrouwen zegt nooit kinderen te krijgen – wat is dit voor wereld waar geen hoop en geen rechtvaardigheid is? Waarom? Omdat we Palestijnen zijn, zegt ze, terwijl ze recht in de camera kijkt, in deze korte documentaire van Gerry O’Sullivan, gemaakt in 2010.
Een voormalig soldaat uit het Israëlische leger (hij is nu lid van Vechters voor Vrede, een Israëlisch-Palestijnse ngo) vertelt dat gevangen Palestijnse kinderen als “trofee” werden gezien. “Persoonlijk kan ik me niet echt herinneren dat ik ze als kind of als persoon zag…” Hij herinnerde zich hoe de ribben van de kinderen braken wanneer soldaten de jongens trapten. Verderop in de documentaire bekent hij dat hij het gevoel had te moeten huilen, maar hij wist dat als hij daar eenmaal mee begon niet meer zou ophouden, omdat dit de dagelijkse situatie was waarin hij verkeerde. Om te overleven verdoofde hij zichzelf door hasj te roken, wat veel van zijn medesoldaten ook deden.
De film geeft de ontvoerde kinderen de kans hun eigen verhaal te vertellen en maakt het tot een meeslepend maar ook verschrikkelijke kijkervaring… Wanneer Palestijnse kinderen gearresteerd worden, hoofdzakelijk omdat ze stenen naar Israëlische soldaten gegooid zouden hebben, worden hun handen in 100 procent van de gevallen met plastic strips strak achter hun rug gebonden; in 90 procent van de gevallen zijn ze geblinddoekt; 70 procent wordt bij hun arrestatie of tijdens hun ondervraging geslagen of getrapt en op zijn minst 17 procent krijgt eenzame opsluiting; 45 procent van de jongens wordt tussen 12 en 4 uur ’s nachts van hun bed gelicht; 7,5 procent wordt met seksueel geweld bedreigd en in 4,5 procent van de gevallen gebeurt dat ook echt (cijfers uit 2010). In 2010 werd 7,5 procent van de jongens gemarteld door middel van elektrische schokken —geen wonder dat 81 procent van de kinderen instort en ‘bekent’ dat ze stenen hebben gegooid. In veel gevallen worden de jongens voor slechts 24 tot 48 uur gevangen gezet, maar in sommige gevallen duurt hun hechtenis verscheidene maanden. De kinderen krijgen in Hebreeuws opgestelde documenten voorgelegd die ze onder dwang of uit zichzelf ondertekenen om vrijgelaten te worden.
Alsof dit onrecht en lijden nog niet genoeg zijn, wordt de ouders van de kinderen niet verteld waar ze zijn; ook wordt het ouders pas toegestaan hun kinderen te zien (zo nu en dan worden ook meisjes gearresteerd) op de dag waarop ze zogenaamd ‘voorkomen’ – en dan nog alleen uit de verte. De kinderen worden naar de rechtbank gebracht met hun enkels aan elkaar gebonden en hun polsen in de boeien.
Rehabilitatiecentra zeggen dat veel kinderen aan een vorm van post-traumatische stressstoornis lijden; sommigen hebben gelukkig alle herinnering aan hun arrestatie, ondervraging en mishandeling gewist, maar anderen met minder geluk blijven met psychologische littekens zitten.
Defence for Children International publiceerde in april 2012 een rapport dat gebaseerd is op onderzoek en verklaringen van getuige-deskundigen en dat de beweringen van de kinderen toetste en bevestigde. Gerard Horton van de Palestijnse afdeling van Defence for Children International roept op om enkele basismensenrechten in acht te nemen: de Palestijnse jongere moet door één of beide ouders begeleid worden; het moet advocaten toegestaan worden de kinderen vóór hun ondervraging te bezoeken en de ondervraging moet audio-visueel vastgelegd worden. (Bron: Stolen Children, Stolen Lives, Defence for Children International; Breaking the Silence; Gate48)
Share International: Kunt u een beeld schetsen van Silwan en de omstandigheden waaronder mensen leven?
Sahar Baidoun: Silwan is een van de grootste dorpen van Jeruzalem, dicht bij de zuidelijke poort van de oude stad, de Dung-poort, en het dichtst bij de al-Aqsa moskee en de Klaagmuur. Het heeft 55.000 inwoners van wie 50 procent minderjarig is en 75 procent onder de armoedegrens leeft; 460 huizen worden met sloop bedreigd, 40 huizen zijn al door de kolonisten ingenomen.
SI: Hoe lang wonen de Israëlische kolonisten al in Silwan? Hoe heeft dit Silwan veranderd?
SB: Silwan was een rustig, vredig en welvarend dorp, maar dat is nu allemaal verleden tijd. Silwan is nu het tegenovergestelde van rustig sinds in 1992 ongeveer 380 Israëlische kolonisten illegaal het gebied begonnen in te trekken. Sindsdien ondervinden de inwoners van Silwan grote problemen. Ten eerste is EIAD, een particuliere Israëlische organisatie en de grootste vereniging van kolonisten, door de Israëlische regering gevraagd om de leiding te nemen bij archeologische opgravingen die al plaatsvonden, met de bedoeling de Arabische geschiedenis in de Silwanese buurten weg te vagen en de Arabische gebieden in Silwan te verjoodsen. De aanwezigheid van de kolonisten onder de Palestijnen in Silwan was natuurlijk onaanvaardbaar en provocerend, en dit veroorzaakte bijna dagelijks botsingen en confrontaties. Dit heeft een directe uitwerking op de kinderen gehad, wat af te lezen is aan het aantal opsluitingen en arrestaties.
SI: Hoe lang werkt u al op het vormingscentrum Mada en wat is uw achtergrond?
SB: Ik werk als coördinator voor de vrouwen en kinderen in de eerstelijns hulpdiensten van het Mada Creative Centre (MCC) in Silwan. Het is een lokaal gemeenschapscentrum dat in 2007 door een groep activisten in Silwan is opgezet. MCC werd voor een speciaal doel opgericht: om de kinderen, de vrouwen en de jeugd een veilige plek te geven om elkaar te ontmoeten, creatief te zijn en plezier te hebben. Ik werk er nu bijna twee jaar; hiervoor heb ik een managementopleiding gedaan en ik heb veel ervaring met vrijwilligerswerk met kinderen. Ik heb veel cursussen advocatuur gevolgd, microprojecten voor vrouwen geleid, en ben getraind door een deskundige in psychosociaal werk…
SI: De documentaire “Gestolen kinderen, gestolen levens” laat zien dat kinderen van vijf jaar trauma’s ervaren.
SB: Trauma’s worden meestal veroorzaakt door de arrestaties, maar de impact is voor iedereen verschillend. De ergste trauma’s ontstaan door de ingrijpende middernachtelijke arrestaties die een kind onderwerpen aan arrestatie en ondervraging zonder de aanwezigheid van de ouders; waarbij het blootgesteld wordt aan een hoog niveau van fysiek en verbaal geweld. De tweede zeer beangstigende aanval op het kind is de ontvoering op straat van jongeren onder de 10 jaar. Meestal is het hun eerste ervaring met deze plotselinge arrestaties.
SI: Is er geen rechtsbescherming?
SB: De Israëlische wet voorziet in bescherming van de rechten van kinderen, maar de Israëlische bezetting behandelt deze gebeurtenissen als een uitzondering op de wet; die alledaagse ‘wet’ heeft de plaats van de echte wet ingenomen, bijvoorbeeld zoals de kinderen gevangen genomen worden en hoe ze gearresteerd worden, met handboeien, geblinddoekt en urenlang gevangen gezet, en de nachtelijke arrestaties. De Israëlische wet staat zulke praktijken niet toe behalve onder bijzondere omstandigheden. Maar de Israëlische bezetting maakt misbruik van deze uitzonderingen om haar gewelddadige gedragingen te rechtvaardigen…
SI: Wat gebeurt er op het Centrum wanneer een kind gearresteerd is?
SB: Ik zal me beperken tot de situaties van in hechtenis nemen en arrestaties. Gewoonlijk lichten ouders onze juridische afdeling in over de arrestatie. Wij roepen dan de hulp van advocaten in en voorzien het gezin van het noodzakelijke juridisch advies. De contactgegevens van kind en gezin worden aan de psychosociale afdeling doorgegeven en we brengen huisbezoeken om informatie in te zamelen, teneinde een beslissing te nemen over waar specifiek behoefte aan is (psychosociaal, medisch, juridisch); we gaan met de ouders in overleg en besluiten op basis daarvan tot een passende behandeling.
SI: Heeft u de plaatselijke autoriteiten eisen voorgelegd? Wat moet er in uw ogen gebeuren?
SB: Alle eisen aan de plaatselijke autoriteiten lopen via de juridische afdeling via de rechtbank en houden verband met de schendingen van de kinderrechten, de sloop van huizen, uitzettingen en vernieling van de omgeving.
Ik vind dat Israël moet stoppen met manipuleren en de internationale conventies inzake deze onderwerpen na moet komen. De Israëli’s zeggen dat de kinderen de wet schenden en het leven van Israëli’s in gevaar brengen, terwijl degenen die de stenen gooien en deelnemen aan de schermutselingen dat doen vanwege de buitengewone druk en provocatie van enerzijds de kolonisten en hun veiligheidsagenten, en anderzijds de praktijken van het Israëlische leger. Het Israëlische leger past collectieve bestraffing toe – op alle Palestijnse kinderen, of ze nu schuldig zijn aan het gooien van stenen of niet. Het is dus een georganiseerd beleid om de kinderen kapot te maken, ze uit te schakelen in hun strijd tegen de Israëlische bezetting. En door hun gedrag en acties richt het Israëlische leger zich natuurlijk op de toekomst van deze kinderen en schept zo een doodsbange en onwetende generatie.
We zijn van mening dat de internationale gemeenschap meer druk moet uitoefenen op Israël en de Israëlische bezetting verplichten zich aan de internationale conventies te houden die al door haar ondertekend zijn, en te stoppen met de schending ervan. We zien ook uit naar meer ondersteuning van de kant van de internationale gemeenschap voor het Palestijnse volk in het algemeen en voor de mensen in Jeruzalem in het bijzonder, om hun strijd voor hun rechtvaardige zaak kracht bij te zetten.
Het is vermeldenswaard dat Israël in 1991 het VN Verdrag inzake de rechten van het kind ondertekende; Israël ondertekende in 1991 de Vierde Geneefse Conventie (1949); in 1992 het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (1966); in 1991 het VN Verdrag tegen foltering en andere wrede, onmenselijke of vernederende behandeling of straf (1984). Gemiddeld zitten er elke maand 324 Palestijnse kinderen in de gevangenis. (Bron: Palestijnse afdeling van Defence For Children International)
Samendelen en rechtvaardigheid
boekbespreking door Julian Creme
Share International zegt het al 30 jaar – nu is het officieel: samendelen is echt goed voor je. Ook als je rijk bent. En zelfs als je superrijk bent en tot “de 1%” behoort. Er is een snel groeiende hoeveelheid statistisch bewijs dat een sterke correlatie toont tussen de ongelijkheid van inkomens binnen een samenleving en het voorkomen van een scala aan sociale problemen waar die samenleving vatbaar voor is. Depressie en drugsgebruik, overgewicht, tienerzwangerschappen en geweld komen bijvoorbeeld allemaal vaker voor in samenlevingen met een grotere inkomensongelijkheid dan in evenwichtiger samenlevingen, terwijl de gezondheid en levensverwachting, leerprestaties en sociale mobiliteit alle verbeteren met een gelijkere inkomensverdeling. En de sociale problemen in ongelijke samenlevingen treffen bovendien niet alleen degenen aan de onderkant van het economische spectrum, maar alle sociale lagen.
Dit is geen nieuwe informatie – de ondermijnende werking van ongelijkheid op de samenleving is al lange tijd bekend. In de afgelopen jaren heeft een groeiende groep onderzoekers echter op diverse gebieden overtuigend bewijs gevonden van de relatie tussen ongelijkheid en maatschappelijke disfunctie. Een gestage stroom boeken getuigt van een groeiend bewustzijn van de oorzaken van de problemen en de middelen tot hun oplossing.
Een van de belangrijkste hiervan is The Spirit Level – Why Equality is Better for Everyone (“Waarom gelijkheid beter is voor iedereen”), van Richard Wilkinson en Kate Pickett. Dit boek is indrukwekkend vanwege de rationaliteit van de argumenten en de eenvoud van zijn conclusies, om de volledigheid van de beschikbare bronnen en de wetenschappelijke deugdelijkheid van de methoden, om de rijkdom van het bewijs dat het bijeenbrengt en om de leesbaarheid. De auteurs namen onderzoeksgegevens over een scala van sociale problemen in een aantal ontwikkelde landen en zetten deze gegevens af tegen de mate van inkomensongelijkheid in elk land. Om de resultaten te testen voerden ze soortgelijke vergelijkingen uit voor de 50 staten van de VS. De conclusies zijn onontkoombaar: gelijkere samenlevingen doen het consequent beter op een breed scala van onderwerpen.
In het eerste deel van het boek (‘Materieel succes, sociale mislukking’) zien de auteurs dat “niet alleen gevoelens van welzijn en geluk niet langer meestijgen met de economische groei, maar, als welvarende samenlevingen rijker zijn geworden, er op lange termijn een toename is van angst, depressie en tal van andere sociale problemen.” Ze tonen aan dat de groei van het gemiddelde inkomen of de levensstandaard boven een bepaald niveau van economische ontwikkeling weinig of geen effect heeft op het sociaal welbevinden, terwijl de verschillen in inkomen binnen een bevolking wel een diepgaand effect hebben. In ontwikkelde landen hangt de sociale gezondheid nauwelijks af van het gemiddelde inkomen van burgers, maar heel veel van de inkomensverschillen onder de bevolking. Zo is de levensverwachting in Spanje en Noorwegen ongeveer hetzelfde, terwijl het gemiddelde inkomen in het laatstgenoemde land het dubbele benadert van dat in het eerste land. Aan de andere kant hebben Ierland en Japan zeer vergelijkbare gemiddelde inkomens, maar hebben Japanners gemiddeld een vijf jaar langere levensverwachting dan de Ieren. De sociale gezondheid in ontwikkelde landen is niet langer gerelateerd aan het gemiddelde nationale inkomen…
Deel Twee (‘De kosten van ongelijkheid’) bevat een grondige bespreking van de gegevens met betrekking tot elk van de volgende thema’s: gemeenschapsleven en sociale relaties, geestelijke gezondheid en medicijngebruik, lichamelijke gezondheid en levensverwachting, zwaarlijvigheid, onderwijsprestaties, tienergeboorten, geweld, opsluiting en sociale mobiliteit. Terwijl in een ontwikkelde samenleving degenen die zich aan de onderkant van de inkomensschaal bevinden het waarschijnlijk op veel van deze gebieden het slechtst doen, tonen Wilkinson en Pickett steeds weer aan dat gelijkere samenlevingen beter scoren. Niet alleen dat, maar iedereen profiteert van meer gelijkheid, onder wie de beter gesitueerden. Volgens de auteurs zijn de relaties tussen de mate van gelijkheid en de scores op elk van de indicatoren van sociaal welzijn “te sterk om te worden afgedaan als toevalsbevindingen.” Inderdaad, wanneer een samenleving slecht scoort op een van de probleemgebieden, kan men met vertrouwen voorspellen dat het slecht zal scoren op andere.
Deel Drie (‘Een betere samenleving’) stelt manieren voor om een eerlijker en daarmee gezondere samenleving op te bouwen. Er is voldoende bewijs dat de besproken sociale problemen iedereen aangaan, en niet alleen de armere leden van de samenleving. Bijvoorbeeld, “over hele bevolkingsgroepen [cursief van de auteurs] zijn de aantallen psychische aandoeningen in de meest ongelijke samenlevingen, in vergelijking met de minst ongelijke, vijf keer zo hoog.” In ongelijkere samenlevingen “lopen mensen een vijf keer zo grote kans in de gevangenis te komen, is het zes keer zo waarschijnlijk dat ze ernstig overgewicht hebben, en kunnen de moordcijfers vele malen hoger zijn.” En de effecten van ongelijkheid “beperken zich niet tot alleen de minst bedeelden, nee, ze zijn van invloed op de overgrote meerderheid van de bevolking.”… Het laatste hoofdstuk in Deel Drie (‘Bouwen aan de toekomst’) is in veel opzichten het interessantst. Het is een ingrijpende en diepgaande discussie over wat er moet gebeuren om onze samenlevingen meer gelijk te maken. De auteurs beginnen met erop te wijzen dat het toespitsen van de aandacht op de ongelijkheden binnen een samenleving niet betekent dat de internationale ongelijkheid tussen rijke en arme landen kan worden genegeerd. Sterker nog, de bevindingen “doen sterk vermoeden dat verkleining van de inkomensverschillen binnen de rijke landen die er meer toe zal brengen in te spelen op de behoeften van de armere landen.” In antwoord op de vraag “Hoe kunnen we onze samenleving gelijker maken?” suggereren Wilkinson en Pickett dat “wat nodig is neerkomt op een transformatie [cursief van auteurs] van onze samenleving, een transformatie die niet zal worden bevorderd door het afwijken van vreedzame methoden, en één die waarschijnlijk ook niet zal worden bereikt door het sleutelen aan kleine beleidskeuzes.”…
The Spirit Level is een stimulerend boek. Iedereen die betrokken is bij het onder de aandacht brengen van de noodzaak tot samendelen en rechtvaardigheid, zal er een schat aan informatie in vinden om zich voor de taak toe te rusten. Het toont aan dat wat we intuïtief wisten, wordt bevestigd door het bewijs – dat ongelijkheid leidt tot sociale onrechtvaardigheid en onrecht maatschappelijke disfunctie veroorzaakt die ons allemaal treft. Met inzicht, rationele argumenten en menselijkheid worden de problemen geanalyseerd waarmee onze maatschappij te kampen heeft en toont het de weg naar een betere en rechtvaardiger toekomst voor iedereen. Het is verplichte kost voor iedereen die wenst deel te nemen aan dat project.
Richard Wilkinson en Kate Pickett, The Spirit Level – Why Equality is Better for Everyone (uitg. Allen Lane, 2009). Tweede, herziene druk, Penguin Books, 2010.
Zie ook: www.equalitytrust.org.uk
Hier volgt een selectie uit uitspraken van Maitreya (Boodschappen van Maitreya de Christus), van Benjamin Creme’s Meester (Een Meester spreekt) en Benjamin Creme, met betrekking tot het thema ‘Actie is dringende noodzaak’.
Jullie zullen Mij nu zo spoedig zien, dat er op dit moment maar één ding te doen valt. Maak, met inzet van al je wils- en denkkracht Mijn Aanwezigheid in de wereld bekend. Maak bekend, Mijn vrienden, dat jullie geloven dat de Mensenzoon weer rondgaat, dat de Vertolker van Gods Wet in jullie midden is, dat het Licht der Waarheid opnieuw de harten der mensen wenkt, dat de overgang naar de Nieuwe Tijd veel soepeler zal verlopen dan men denkt, dat Mijn Wet zal bloeien, dat Mijn Verschijning in volle gang is. Vertel jullie broeders deze waarheden, Mijn vrienden, en laat hen delen in jullie vreugde. (Maitreya, uit Boodschap nr. 131)
Zonder enige twijfel is dit een tijd die voor de mensheid van enorme betekenis is. De beslissingen die de mensen nu nemen, zullen in hoge mate bepalend zijn voor de gehele toekomst van deze planeet. Toekomstige generaties zullen zich verwonderen over het kennelijke gemak waarmee zovelen tegenwoordig de zorgen over het onheil in de wereld van zich afschudden: miljoenen mensen verhongeren en sterven door gebrek in een wereld gezegend met een geweldig overschot aan voedsel; miljoenen anderen lijden voortdurend honger en zijn ondervoed. Velen weten dat dit waar is en toch doen zij niets. Hoe kan dit zo zijn? Waarom komen zij niet in actie? De oorzaak van dit gebrek aan daden is zelfvoldaanheid, de bron van al het kwaad in de wereld. Zelfvoldaanheid heeft haar wortels in de misdaad van verdeeldheid, die mensen uiteenrukt en voorkomt dat Broederschap opbloeit.
De mensen moeten zich spoedig van deze waarheid bewust worden of zullen ten onder gaan. Broederschap is zowel een denkbeeld als een feit van ons planetair leven. Zonder de werkelijkheid van Broederschap als de basis voor al zijn handelen zal elke inspanning van de mens op niets uitlopen. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Broederschap’)
De problemen van de mensheid zijn reëel maar oplosbaar. De oplossing ligt binnen jullie bereik. Neem de nood van jullie broeders als maatstaf voor je daden, en los de problemen van de wereld op. Er is geen andere weg. (Maitreya, uit Boodschap nr. 52)
De mogelijkheid om te werken voor de verandering van de wereld, voor de redding van de mensheid, de lagere rijken, het Plan van Evolutie is een geschenk, een kans die nog nooit eerder aan zovelen is geboden. Ik weet dat het gemakkelijker is om te geloven dan om te handelen vanuit het geloof, maar als je het op welk niveau ook gelooft, maak het op dat niveau bekend. Dit zal de enige gelegenheid zijn die je krijgt om dat te doen. Wanneer Maitreya naar voren treedt, zullen miljoenen mensen zich rond hem scharen, de wereld zal dan echt snel veranderen – maar jij hebt de gelegenheid dat al van tevoren te weten en om het vereiste klimaat van hoop en verwachting te scheppen. (Benjamin Creme, De Grote Aantocht)
Als degenen die weten van en geloven in Maitreya’s aanwezigheid zich tot het uiterste zouden inzetten om het bekend te maken, zou het klimaat van hoop en verwachting oneindig veel krachtiger en groter zijn. Dat zou het eenvoudiger maken voor Maitreya om eerder te verschijnen. Ik kan het niet genoeg benadrukken… Niets gebeurt vanzelf. De mensen in de groepen moeten de urgentie van het werk inzien en het niet overlaten aan een paar trouwe medewerkers die de noodzaak beseffen en hun best doen om daarin te voorzien. (Benjamin Creme, SI januari/februari 2007)
Niets gebeurt vanzelf. De mens moet handelen en zijn wil omzetten in daden. Die wil is thans tevens de Wil van God. Daarom is het resultaat verzekerd. Mijn broeders, waarom gewacht op Mijn Verschijning? Waarom stil gezeten terwijl de wereld kreunt, terwijl mannen, vrouwen en kinderen sterven in ellende, verstoten door hun broeders? Er bestaat geen grootser streven dan het verlangen om te dienen. Maak de redding van de hongerenden van de wereld tot jullie daad van dienstbaarheid en steun Mijn Plan. (Maitreya, Boodschap nr. 31)
Nooit is de noodzaak van verandering zo dringend en zo duidelijk geweest. Nooit eerder heeft de mens het gevaar gevoeld van dadeloosheid en stond hij, zoals nu, klaar om zijn hart te openen voor het lot van zijn broeders en de toekomst van zijn planeet. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Weerspiegeling van het Goddelijke’)
Wij trachten onder de mensen een nieuw besef van gedeelde verantwoordelijkheid te vestigen… Iedereen kan iets doen om de pijn van zijn broeders te verzachten. Ga na waar je staat en bezie wat je moet doen. Geef nu plechtig je steun aan elke daad van opoffering en draag je aandeel bij. Maak deze tijd een tijd van geven; geef je wil om te dienen volledige uitdrukking. Weet dat je door te dienen toewerkt naar het licht en je beter op het doel van je ziel richt. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Een grote kans’)
Wat Ik thans het meeste nodig heb, is dat zij die Mijn visie delen de verantwoordelijkheid aanvaarden om te handelen. Vele miljoenen in de wereld kennen de noden der mensheid, steunen die Visie, maar weten niet hoezeer de tijd dringt. Ik reken op al degenen die weet hebben van de nood van jullie broeders, die meeleven met het lijden van zovelen en de wil hebben dat alles te veranderen. Mogen jullie behoren tot hen op wie Ik een beroep kan doen, opdat wij samen een nieuwe en betere wereld kunnen inluiden. Mijn hart reageert op de trilling van jullie aspiratie. Mijn Liefde ontsteekt dat vuur. Mijn vrienden, blaas het aan tot een vlammende gloed en ga met Mij mee. Blijf trouw aan je visie van wat komen kan en onthul de God in jullie allen. (Maitreya, uit Boodschap nr. 46)
Wanneer jullie Mij zien, zullen jullie weten dat de tijd voor actie is aangebroken, want Ik reken op jullie, Mijn vrienden, om te handelen voor de uitvoering van Mijn Plan.
Voor velen van jullie is dit een oude en welbekende manier van leven; jullie zijn dienaren, gekomen om je broeders te dienen. Het is in die hoedanigheid dat Ik een beroep op jullie doe en jullie hulp stel Ik op hoge prijs. (Maitreya, Boodschap nr. 79)
Dit is een tijd zoals die nog nooit in de geschiedenis is voorgekomen. Ik betwijfel of zo’n bijzondere gelegenheid tot dienen zich ooit eerder aan een groep heeft voorgedaan. Talloze keren heeft Maitreya in Zijn boodschappen gezegd: “Dit is een gelegenheid tot dienen zoals die zich nog nooit heeft voorgedaan.” Als Hij dat zegt, kun je er zeker van zijn dat het een feit is. Nog nooit hadden zoveel mensen zo’n gelegenheid om te dienen, een gelegenheid – op hun niveau – om iets van het grootste belang te doen. Daarom zouden groepen als deze de gelegenheid, en het voorrecht dat hun daarmee te beurt valt, moeten onderkennen, hun best moeten doen om de geboden gelegenheid te benutten en die niet verspillen met wedijver of hebzucht, of louter zelfbewustzijn en zelfbespiegeling. (Benjamin Creme, De kunst van samenwerking)
Velen van jullie hebben deze Oproep eerder gehoord, maar weigeren te handelen. Niets zal vanzelf gebeuren. Dit is een Oproep tot Actie die Ik doe en die actie zal Ik vele malen versterken. Grijp nu deze kans om Mijn discipelen te zijn, Mijn vrienden, waarlijk Mijn volk. Vòòr Mijn Komst zagen de mensen geen uitweg; vastgelopen in het moeras van hun problemen waren zij bevreesd. Thans is er een nieuw licht, een nieuwe mogelijkheid tot verandering. Nieuwe hoop overspoelt de wereld: dat is Mijn Straal, Mijn Geschenk aan jullie, Mijn Zegen aan alle mensen. (Maitreya, Boodschap nr. 21)
Benut deze gelegenheid om te dienen en te groeien in Dienstbaarheid, Mijn vrienden, want een betere is geen mens ooit geboden. Benut deze gelegenheid om te dienen, en aanschouw het gelaat van Hem die wij God noemen. Ik strek Mijn armen naar jullie uit, Mijn vrienden, vraag om jullie vertrouwen en doe een beroep op jullie hulp bij het herbouwen van jullie wereld. Talrijke taken liggen in het verschiet, talrijke slagen moeten worden toegebracht ter wille van Vrijheid en Waarheid. Ik heb allen nodig in wie die waarheid straalt, om Mij te volgen en Mij te helpen bij Mijn werk. Mogen jullie gereed zijn wanneer jullie Mijn Oproep horen. Die Oproep zal weerklinken in de oren van mensen overal, door de hele wereld. (Maitreya, Boodschap nr. 26)
De volkeren van de wereld beginnen nog maar net te beseffen dat zij een stem – en daarom macht – hebben en moeten worden aangemoedigd om onophoudelijk te demonstreren totdat de regeringen van de wereld zullen reageren. Het is deel van Maitreya’s werk om het volk te stimuleren en te informeren zodat het zijn rechten zal opeisen… De mensheid is een geweldige kracht ten goede en de veranderingen zullen plaatsvinden door de aanzwellende stem van het volk. De stem van het volk van alle landen zwelt aan, geïnspireerd door Maitreya, geleid door Maitreya, geactiveerd door Maitreya – of men nu weet dat Hij Maitreya is of niet. De vereende wil van het volk zal de regeringen dwingen te veranderen. (Benjamin Creme, SI november 2003)
Word Mijn werkers; word Mijn metgezellen; word Mijn helden, en dien het Plan. Er rest weinig tijd voor dit werk van voorbereiding. Zet nu de eerste stap op weg naar jullie verheerlijking. Dien het doel van jullie terugkeer en Gods Plan; zij zijn één en hetzelfde. (Maitreya, Boodschap nr.16)
Er zijn tegenwoordig velen die, in hun hart, de onrechtvaardigheid van het huidige materialisme dat de planeet doordrenkt, verwerpen. Zij verlangen naar rechtvaardigheid en vrede en betogen en demonstreren voor de vervulling ervan. Steeds meer beginnen de volkeren van de wereld in te zien dat zij gezamenlijk de macht hebben om het handelen van machtige mannen te veranderen. Aldus vertrouwt Maitreya de mensen en vertolkt Hij hun eisen. Aldus doet Hij mee aan hun betogingen en voegt Zijn stem toe aan die van hen. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Het einde van duisternis)
Spoedig zal de wereld met zekerheid weten dat de mensen moeten samendelen of ten onder gaan. Maitreya zal geen tijd verliezen om deze waarheid aan allen duidelijk te maken. Hij zal de mensen tonen dat de wereld iedereen toebehoort, rijken en armen, machtigen en misdeelden, blanken en kleurlingen. Hij zal duidelijk maken dat gezamenlijke actie nodig is om de problemen op te lossen waarvoor de mens nu staat, en de weg wijzen naar hun oplossing.
Door op alle mensen een beroep te doen om de noodzaak van verandering te aanvaarden, zal Hij de aspiratie en de wil van mensen overal stimuleren om recht te laten geschieden. Zo zal Hij al die mensen verenigen die streven naar de instelling van betere structuren waardoor de goddelijkheid van de mens kan worden uitgedrukt; en uit die menigte zal een roep opstijgen zoals nooit eerder op deze Aarde is gehoord, een roep om rechtvaardigheid en waarheid, vrijheid en vrede. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘De toekomst wenkt’)
Van nu af aan zal Maitreya de noodzaak tot dringende verandering, de noodzakelijkheid van vrede gebaseerd op rechtvaardigheid en samendelen ‘opvoeren’. Hij zal ook de aandacht vestigen op de benarde toestand van planeet Aarde en de verantwoordelijkheid van de mensen voor haar problemen. Zo zal de Grote Heer de actie voor het herstel van onze wereld en ons leven tot een groots crescendo laten aanzwellen. Over de hele wereld zullen [televisie-]interviews van deze aard voortgaan, en overal de mensen bewust maken van deze gelegenheid om hun leven op orde te brengen, om rechtvaardigheid en vrede te scheppen door samendelen, om henzelf te zien als Eén, om voor altijd een einde te maken aan de wedijver en hebzucht die al zolang de mensen belemmerden op hun bestemde pad naar goddelijkheid.
Zo zal Maitreya de mensen met zachte hand uit hun lange sluimer wekken en hun verlangen naar verandering aanmoedigen. Zo zal een enorme geïnformeerde Mondiale Publieke Opinie groeien, de grootste macht op Aarde. Tegen die geweldige macht is geen enkel reactionair systeem bestand. De mensheid zelf, door Maitreya bezield en belevendigd, zal haar toekomst herdefiniëren en door vrijheid en rechtvaardigheid voor allen het Tijdperk van Goede Wil en Geopenbaarde Liefde instellen. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Het ontwaken’)
Maitreya zegt: “Niets gebeurt vanzelf. De mens moet handelen en zijn wil ten uitvoer brengen.” [Boodschap nr. 31] We kunnen niet rustig blijven zitten en het iemand anders laten opknappen. Als we verandering willen, moeten wij het doen – oproepen tot verandering, demonstreren, organiseren, alles wat wettelijk is toegestaan om ons verlangen naar verandering kenbaar te maken aan degenen die verandering kunnen bewerkstelligen. Hier ligt een gelegenheid voor wie dan ook om het voortouw te nemen, om op te roepen tot verandering… Wat Maitreya kan doen is onderrichten, informeren, inspireren, een betrouwbaar voertuig creëren – de stem van het volk van alle landen in de wereld – en een vastberaden massa bijeenbrengen die geen land ter wereld kan weerstaan. Wij hebben een geïnformeerde, onderrichte wereldwijde publieke opinie nodig voor vrede, rechtvaardigheid en vrijheid. Niets minder dan dat. (Benjamin Creme, De mensheid ontwaakt)
Mijn liefde stroomt uit naar jullie allen. Jullie zullen Mij nu zo spoedig zien dat het je werkelijk zal verbazen. Wees niet bang, maar spreek vanuit je hart en goede mensen zullen naar je luisteren. Mijn hart is vervuld met de Liefde die ons allen de nieuwe wereld zal brengen. (Maitreya’s Boodschap van 22 januari 2005, SI maart 2005)