Teken van Maitreya’s Voorbode
Tijdens het vragen-en-antwoord-gedeelte van de lezing van Michiko Ishikawa op 19 mei 2012 in Kokaido gebeurde het volgende.
In antwoord op een vraag vertelde mevrouw Ishikawa over de evolutie van de Aarde, Mars, ufo’s en George Adamski. Ik zat op een bank buiten de lezingruimte aan de rechterkant van de lobby, luisterde naar haar lezing die uit de luidspreker klonk en keek met een half oog uit het raam. Daar zag ik de ronde zon aan de lichtbewolkte hemel. Na een poosje begon de rand van de zon van kleur te veranderen van rood, naar paars en wit met de zon in het midden die steeds maar in de rondte draaide. Toen begon de zon zelf van vorm te veranderen tot sikkelvormig toe en weer van kleur te veranderen, en dit ging steeds maar door. Eerst dacht ik dat het gezichtsbedrog was. Toen een dame van middelbare leeftijd naast me kwam zitten, vroeg ik haar of zij de zon normaal vond. Ze zei opgewonden: “Nee, het is niet normaal, ik zie veel zonnen, die ook van kleur veranderen, rood worden!” Terwijl ze dit zei keek ze oplettend toe. Toen een mannelijk groepslid naar ons toe kwam, vroeg ik hem ook of hij de zon normaal vond. Hij zei ook dat het niet normaal was. Hij zag ook veel zonnen, maar zei dat het rest-beelden op het netvlies konden zijn. Ik was niet zeker of het echt was. Maar terwijl we keken voelde ik me veel beter en minder vermoeid.
Later vond ik het heel vreemd dat er een nevelachtige wolk hing, want het was een heel zonnige dag en er konden geen wolken in de lucht geweest zijn. Kunt u dit verschijnsel uitleggen? Was het de ‘ster’ die op de zon leek?
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het Maitreya’s ‘ster’ was.

De volgende brief is van dezelfde persoon:

Buitengewone monnik
2) Nadat Michiko Ishikawa’s lezing was begonnen, liep ik de zaal uit om te kijken hoe de situatie bij de receptie was. Onderaan de trap bij de ingang hadden we een ontvangsttent. Daar zag ik een heel joviale man in gesprek met enkele groepsleden die nog bij de ontvangsttafel stonden. Hij praatte zo luid dat ik naar beneden ging om hem te zien. De man was in de 70, droeg een gelig werkpak zoals monniken dragen, had een grote vierkante zak over zijn schouder en droeg op zijn rug een kalebas, een houten bord met wat woorden erop geschreven en nog veel andere dingen. Nadat hij een poosje gepraat had, ging de man de trap op. In tegenstelling tot zijn vrolijke, energieke spreken liep hij nogal onzeker. Dus volgde ik hem om een oogje in het zeil te houden.
Boven aan de trap gekomen, begon hij weer vrolijk met een groepslid te praten en na even praten ging hij de grootste lobby binnen waar hij weer groepsleden begroette en een praatje met hen begon. Toen ging hij weer de trap op met nogal wankele stappen.
Net voor de lezing het laatste deel bereikte, kwam hij naar beneden en praatte weer luidruchtig met een groepslid. Maar nu droeg hij niets meer op zijn rug.
Was dit een bijzondere persoon?
H.A., Tokio (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was.

Toepasselijk advies
19 Mei 2012, de dag van Michiko Ishikawa’s lezing in Tokio, waren we de ontvangsttafels aan het klaar zetten. Ongeveer twee uur voor de lezing begon, kwam er een oudere, vriendelijke man met kort wit haar en ronde ogen binnen.
Mevrouw S. vertelde hem dat de zaal over een uur of zo open zou gaan voor het publiek en ze vroeg of hij tot dan wilde wachten. Hij zei: “U hoeft zich geen zorgen te maken over de tijd. Ik kwam kijken hoe de voorbereidingen vorderen.” Hij vervolgde: “Sprekend over de deugd van nederigheid, we moeten dat in daden laten zien. We kunnen beter weggeven wat we hebben, zonder eraan vast te houden.” Toen wees hij naar zijn poloshirt en zei: “Dit heb ik geleend.” Meteen zei ik, wijzend naar mijn kleren: “Dit is wat me werd gegeven.”
Omdat hij zijn hand uitstak, wat ik opvatte als een teken van eensgezindheid, schudde ik hem de hand. Zijn hand was heel stevig en krachtig, wat grote indruk op mij maakte. Terwijl we met hem bleven praten, begonnen we te denken dat deze man misschien niet zomaar iemand was.
Hij vervolgde: “Deel alles wat je hebt met elkaar en als je dat doet, zul je geen verschil van mening meer hebben. Er is niets wat je kunt opeisen als ‘mijn’. Geef net zoveel tot je jezelf helemaal leeggemaakt hebt. Dan is er niets, niet eens jezelf.”
We voelden in ons hart alleen maar instemming met alles wat hij zei.
Na dit voorval wisselden we van gedachten en terwijl we erover praatten dachten we dat hij misschien wel ons hart kende en dat hij ons misschien enige antwoorden gegeven had. Ondanks dat we beiden dezelfde dingen van hem gehoord hadden, merkten we dat onze innerlijke reactie en begrip heel verschillend waren. De ene vatte het op als advies en aanmoediging die haar zei: “Je doet het prima” wat betreft haar geven, aangezien ze geen vertrouwen in haar eigen gevoel en daden had. De andere dacht dat haar een voorbeeld gegeven werd, als om te zeggen “doe het op deze manier” en stap over de drempel die je ervan weerhoudt om je innerlijke gedachten in daden om te zetten.
Maar wat ieder van ons ook van hem leerde was uiteindelijk hetzelfde, dat we dingen moeten zien vanuit het gezichtspunt dat “ik” niet bestaat. Was dit een bijzondere man?
S.N., Kazuko Sonobe, Tokio (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man de Meester Jezus was.

Onverwachte geschenken
Toen ik kort geleden een zieke vriendin opzocht, ontmoette ik een jonge Canadese vrouw, Louise. Ze woonde maar 30 minuten bij mij vandaan en dus besloten we nog eens af te spreken om elkaar beter te leren kennen.
Op 13 april 2012 belde ze me op en drong erop aan mij te ontmoeten voor ze met haar echtgenoot en twee kinderen naar Schotland vertrok. Ik stemde in en we besloten elkaar om 5 uur ’s middag bij mij thuis te ontmoeten. Terwijl we een kopje thee dronken, begon een lang gesprek over de moeilijkheden in de wereld van vandaag, enz. Na een poosje zei ze dat ze net begonnen was mensen te helpen, een of andere vorm van humanitaire zorg.
Toen stond ze plotseling op en keek gefascineerd naar een schilderij van Benjamin Creme. “En hoe zit het met jou? Wat is jouw spirituele weg? Wat doe jij?” Ik vertelde haar iets over dienstbaarheid, de terugkeer in onze wereld van een groot wezen, Christus Maitreya genaamd. Ik zei dat ik al heel lang meehielp met het verspreiden van informatie, samen met andere mensen in de wereld die er net zo en zelfs intensiever bij betrokken zijn dan ik.
Verrast stond ze erop wat folders daarover te krijgen als ik haar die kon geven. Dus probeerde ik in mijn informatiemateriaal iets te vinden waarin ze er verder over kon lezen: Share International, de Transmission-meditatiefolder, De leringen van de Oude Wijsheid en de ‘Hand’-kaart van Maitreya.
“Mijn God, wat een prachtig geschenk”, zei ze, “de Hand van Christus.”
We zaten op de bank dicht bij elkaar, ik hield de foto in mijn ene hand, legde mijn linkerhand op de foto om haar te laten zien hoe hem te gebruiken en op dat moment kreeg ik een soort sterke elektrische schok. Louise die dicht bij me was, kreeg ook wat energie in haar handen en armen. Ze zei dat haar hart heftig bonsde. We konden geen woord uitbrengen. We waren ontroerd, met tranen in onze ogen. Ontdaan voegde zij eraan toe: “Gisternacht droomde ik van Christus. Daarom wilde ik met je praten voor we naar Schotland vertrekken.” We stonden op en ons oog viel op de foto van de ‘Hand’ die ingelijst aan de muur van mijn woonkamer hangt. Deze ‘Hand’ leek helder geworden, verlicht als de kruisen van licht. Nog steeds geschokt, moest Louise naar huis, het was omstreeks 8 uur ’s avonds. We gingen uit elkaar, gelukkig met al die geschenken.
Pas later, toen ik de volgende dag aan de gebeurtenissen terugdacht, realiseerde ik me plotseling wat we ervaren hadden, zo moeilijk om in woorden uit te drukken. Ik belde Louise en ze kwam me weer opzoeken. Zij nam Maitreya’s ‘Hand’ met zich mee naar Schotland.
Dank aan Benjamin Creme voor zijn prachtige werk. Dank iedereen voor de schoonheid van licht en de hoop die we in Share International kunnen vinden.
M.A., Carmaux (Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de “elektrische schok” en de “verlichte” hand door Maitreya gemanifesteerd werden.

Maitreya in de gedaante van een ‘bejaarde vrouw’

Goed op de hoogte
Zondagmorgen 25 maart 2012 waren een vriend en ik in Parijs op weg naar de Transmissie-meditatie van het jaarlijkse nationale lezingweekeinde. Omdat we niet precies de weg wisten, kwamen we op de Rue de Fécamp terecht waar veel huizen met lichtcirkels bedekt waren.
Omdat de Rue de Fécamp maar één minuut van de conferentie vandaan was en er nog ruim tijd was, ging ik nog een paar keer terug om de cirkels aan andere collega’s en vrienden te laten zien.
De eerste keer ontmoette onze groep van ongeveer acht mensen een bejaarde dame met haar boodschappenwagentje. Zij raakte geïnteresseerd in waar we naar keken en leek graag met ons te willen praten. Een van ons begon een kort gesprek, maar ikzelf negeerde haar en ging weg om foto’s van de lichtcirkels te maken.
Vroeg in de middag, om ongeveer 2 uur, ging ik in mijn eentje, maar vond twee bekenden die ook naar de cirkels kwamen kijken. Toen ik me bij hen voegde, verscheen de oude dame weer, die nog steeds haar boodschappenwagentje bij zich had. Opnieuw toonde ze echte belangstelling voor waar we naar keken. Ze bevestigde dat ze hier al eerder was geweest; toen herinnerde ik me dat ze had gevraagd: “Zijn het de ufo’s?,” waarmee ze bedoelde wie verantwoordelijk zijn voor die lichten. We wisselden een paar woorden en ze leek erg open van geest voor haar leeftijd en noemde zelfs Syrië in het gesprek. Ik ging nog meer foto’s van de cirkels maken, die nu al bijna van de gebouwen verdwenen waren, maar er waren er nog enkele te zien op het troittoir en op de begane-grondverdieping.
Een paar minuten later kwam ik terug bij de groep die nog steeds met de dame in gesprek was. Na een minuutje ging ze weg met haar karretje, dat mij leeg leek.
Ik vroeg de groep die haar het eerst ontmoet had of iemand tegen haar ufo’s genoemd had, maar dat was niet het geval. Een van ons zei: “De dame verraste me op de een of andere manier. Toen we met z’n allen de straat over staken om de cirkels nog beter te kunnen zien, zei ik dat ze op een X in een cirkel leken en zij zei daarop ‘of eerder op een mens in een cirkel’.” Toen ik haar vertelde dat deze lichten overal in de wereld verschijnen en hoewel de wetenschap ze niet kan verklaren ze zeker een teken van hoop voor de mensheid zijn, antwoordde de dame: “Ja, hoop … de wereld heeft hoop nodig.” Was deze intrigerende dame een bijzondere persoon of niet?
J-C.L., Rittershoffen (Elzas, Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘intrigerende dame’ Maitreya in een andere gedaante was

Wijs advies

Boodschap van de Meester Jezus

Het was het weekend van 12 mei 2012 en ik was met mijn gezin op weg naar het kleine buitenhuis van mijn ouders op het platteland. Ik herinner me dat ik tijdens dat weekeinde erg geïrriteerd was, maar ik weet niet waarom. Het was alsof ik te veel dingen opgekropt had en op het punt van uitbarsten stond. Bijna alles ergerde me dat weekeind. Desondanks probeerde ik mijn kalmte te bewaren en slaagde erin mijn emoties in bedwang te houden. Maar de situatie was moeilijk voor me. Ik kreeg maagpijn omdat ik heel nerveus was en ik sliep niet zo goed. Ik gebruikte de ‘Hand’ van Maitreya dat weekeinde heel vaak om Zijn hulp te vragen. Op een gegeven moment kreeg ik het gevoel dat ik een of ander soort hulp van Maitreya zou krijgen.
Op 17 mei keerde ik naar huis terug. Toen ik naar binnen ging, zag ik dat op de zijkant van onze garage met krijt een bijzonder mooie en eenvoudige boodschap was geschreven. Vertaald zou het iets zijn als: “Wees kalm, [zo]dat ik je kan helpen. In liefde, Jezus.” Het woord voor ‘kalm’ in het Portugees is ‘tranquilo’. Dit is de manlijke vorm, maar de boodschap had er een ‘a’ aantoegevoegd en dat betekende dat het zowel voor mannen als vrouwen gebruikt kon worden. Het was alsof de Meester Jezus mij, en mijn gezin, probeerde te vertellen dat we kalm moesten zijn, dat hij ons wil helpen. Toen ik het zag, had ik sterk het gevoel dat het een Meester was geweest die de boodschap daar had geplaatst. Ik heb er met mijn mobiele telefoon een foto van gemaakt.
Kan uw Meester bevestigen of het inderdaad de Meester Jezus was die de boodschap daar heeft geplaatst?
T.S.A., São Paulo (Brazilië).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de boodschap daar werd geplaatst door de Meester Jezus en dat het betekent: als je kalm bent, zul je geholpen worden.