Vanaf de oprichting van Share International schreef Benjamin Creme’s Meester artikelen die niet alleen bedoeld waren voor publicatie in de tijd dat ze geschreven werden, maar ook wanneer de omstandigheden in de wereld daar om vragen. Veel van deze artikelen lijken nu inderdaad nog meer van toepassing dan toen ze voor het eerst werden gepubliceerd.
Dit artikel verscheen voor het eerst in Share International van juli/augustus 2012 en behandelt een belangrijke uitdaging van onze tijd: de invloed van commercialisering, een verraderlijke en verwoestende kracht, die geneutraliseerd wordt door de pogingen van degenen die op alle terreinen werken om nieuwe vormen en prioriteiten te realiseren. Sommigen zijn in bewust contact met de Meesters van Wijsheid, terwijl anderen, de meerderheid, eenvoudig reageren op de behoeften van de wereld vanuit hun eigen gevoel voor de behoefte aan rechtvaardigheid en gezond verstand.

door de Meester —, via Benjamin Creme

Onder de mensheid bevindt zich thans een toenemend aantal mannen en vrouwen die de beginselen schetsen waarop de nieuwe beschaving gebouwd zal worden. Ze zijn in bijna ieder land te vinden en verspreiden de leringen die de hoedanigheden van het Nieuwe Tijdperk van Waterman weerspiegelen. Ze zijn te vinden op ieder terrein van het menselijk leven en te herkennen aan hun altruïsme en vurige respons op de noden van de mens. Zij zijn de wegbereiders, vooruit gezonden om de mensen voor te bereiden op de ervaringen die de Nieuwe Tijd zullen kenmerken. Enkelen van hen werken bewust, wetend van hun missie om de worstelende wereld bij te staan en van hun relatie tot de Hiërarchie, maar de meerderheid werkt uitsluitend vanuit de impulsen van het hart en het verlangen om te helpen.
Spoedig zal het velen duidelijk worden dat hun denkbeelden over de hele wereld weerklank vinden, dat er een grote voorbereide afvaardiging aan het werk is die hardop uitdrukking geeft aan het verlangen van mensen naar verandering en aan de onvermijdelijke gevolgen van die verandering voor de samenleving. Deze veranderingen raken de kern van het huidige probleem van de mens: de verdeeldheid onder mensen en landen die de veiligheid van de wereld in gevaar brengt. Zonder deze veranderingen balanceert de mensheid aan de rand van de afgrond; de ongebreidelde opmars van commercialisering in elk aspect van het menselijk leven bedreigt het mensenras.
Steeds meer worden mensen als overbodig beschouwd in een strijd om het bestaan, pionnen slechts in het reusachtige spel van ‘de jacht op het geld’. Onderling vertrouwen en sociale verbondenheid zijn nergens te bekennen in deze roofzuchtige wedstrijd voor profijt tot elke prijs. Niet veel langer kan de mensheid de spanning aan van deze strijd, waarin mensen stelling nemen – voor liefde of krankzinnige hebzucht.
Achter de schermen wakkeren Maitreya en Zijn Groep het vuur van dit conflict aan en geleidelijk beginnen de mensen steeds duidelijker hun pad te zien. Met groeiende wilskracht geven zij hardop uiting aan hun behoefte aan verandering, en volgen de voorschriften van de mannen en vrouwen die de voorhoede vormen.
Zo werkt Maitreya voor het welzijn van allen, voedt Hij het beste wat de mens te bieden heeft en toont Hij het hoogste wat de mens kan worden. De Hiërarchie slaat deze doorslaggevende strijd voor de toekomst van de mensheid welwillend gade, overtuigd van de uitkomst: de nederlaag van zowel hebzucht als wanhoop, en de triomf van de menselijke geest.

–een selectie–

V. Van wie zijn de leringen van de Oude Wijsheid? Wie verspreid ze? (Lezing München, Duitsland, 20 oktober 2007)
A. Het is zeker niet ons eigendom [d.w.z. Share International en haar medewerkers]. De leringen worden vrijgegeven door een groep mensen die ons zijn voorgegaan in Hun evolutie: de Meesters van Wijsheid, de Heren van Mededogen, de Geestelijke Hiërarchie.

V. Waarom doen u en de Meesters dit werk?
A. Om de wereld voor te bereiden op de wereld van vandaag en morgen.

V. Waarom zijn er geen vrouwelijke Meesters?
A. Er zijn op dit moment geen Meesters in een vrouwenlichaam. De Meesters zijn in zekere zin mannelijk noch vrouwelijk. Zij hebben beide aspecten volkomen in evenwicht gebracht. Op het zielegebied bestaat geen geslacht, man of vrouw. Er is slechts één energie met twee polen: een positieve en een negatieve, net als bij elektriciteit. Het zijn twee polen van dezelfde energie. De Meesters zijn vervolmaakte zielen en Zij hebben deze polen dus in evenwicht gebracht. Maar wanneer Zij een stoffelijk lichaam aannemen (wat ze niet allemaal doen – circa tweederde van de Meesters, dat zijn er ongeveer 40, heeft op het ogenblik een stoffelijk lichaam) is dat voor deze tijd een mannelijk lichaam om de energie waarmee Zij zo sterk begiftigd zijn, het mannelijke of geestaspect, krachtig in de wereld te verankeren, als tegenhanger van het stofaspect dat zich vooralsnog veel krachtiger in de wereld manifesteert. Dit heeft te maken met het punt in evolutie dat deze planeet bereikt heeft. Over ongeveer 350 tot 400 jaar zal dit veranderen en dan zullen er ook Meesters in vrouwelijke lichamen komen totdat er net zoveel Meesters zijn in mannelijke als in vrouwelijke lichamen.
Dit heeft niets te maken met enig vooroordeel jegens vrouwen of het vrouwelijke aspect. Integendeel, de Meesters zijn de stimulans achter de vrouwenbeweging. Zij achten het van cruciaal belang dat vrouwen hun volwaardige positie, volkomen gelijkwaardig aan de man, innemen in dit nieuwe tijdperk, dat bekend zal worden als het tijdperk van de Tara, de Moeder. Het tijdperk van Maitreya is het tijdperk waarin het moederaspect zich openbaart. Het vrouwelijke is het moeder-, het voedende aspect: het voedt het kind, het gezin, de beschaving. Landen zijn ook mannelijk of vrouwelijk en landen die vrouwelijk zijn, kunnen de wieg van een beschaving worden. Daarom is het noodzakelijk dat vrouwen in het leven van de mensheid een volwaardige rol vervullen met gelijke status. In het Westen wordt dit steeds meer werkelijkheid, maar in grote delen van het Oosten is dit helaas bij lange na niet het geval. Vrouwen worden dikwijls gezien als weinig meer dan slaven. Dat vereist grootschalige veranderingen. Daarom hebben de Meesters het ontstaan van de vrouwenbeweging geïnspireerd. (Uit: Maitreya’s Missie, deel III)

Vorstelijke ontmoeting
Tijdens een taxirit naar Schiphol (Amsterdam) voor mijn terugvlucht naar de VS had ik een lang gesprek met de chauffeur. Het gesprek begon toen ik uitlegde waarom ik in Nederland was, om een Transmissie-meditatieconferentie van Share International bij te wonen. Ik legde uit wat Share International is, wat Transmissie-meditatie is en gaf toen de boodschap van de Wederverschijning, met Maitreya en de Meesters van Wijsheid, Blavatsky, Bailey en Creme, het delen van de hulpbronnen van de wereld, etc. Onder het rijden nam de taxichauffeur deel aan het gesprek, stelde vragen, maakte opmerkingen en uitte belangstelling voor wat ik vertelde.
We bespraken ook verschillende actuele onderwerpen. Op een bepaald moment had hij het over sociale en economische ongelijkheid, de behandeling van immigranten en minderheden, enz. en hoe de VS de sleutel tot verandering van de wereld op deze en andere gebieden zijn, omdat zij het voorbeeld voor de wereld geven. Hij zei dat andere landen naar de VS kijken om te bepalen wat te doen en de acties van de VS kopiëren. Ik stemde in, maar zei dat het ook aan ieder land zelf is om te doen wat goed is. Hij herhaalde weer hoe belangrijk de VS zijn in het stellen van een voorbeeld voor de wereld, aangezien andere landen de leiding van de VS volgen.
Op een gegeven moment vroeg ik hem waar hij vandaan kwam en hij zei Kashmir, maar dat hij al vele jaren in Nederland woonde.
Toen we over samendelen praatten, probeerde ik me het citaat van Gandhi te herinneren: “Aan ieders behoefte kan worden voldaan als we de hebzucht laten staan” en parafraseerde het in plaats daarvan. Hij stemde in met het geparafraseerde citaat en herinnerde me eraan dat het die dag (2 oktober) Gandhi’s verjaardag was.
Voordat ik uit de taxi stapte, vertelde ik iets meer over Transmissie en zei dat het gedaan wordt omdat het heilzaam is voor de wereld. Hij zei dat de wereld ook de mensen om ons heen zijn en dat, wanneer iemand een gevoel van vrede heeft, dat uitstraalt naar anderen als de geur van een bloem.
Omdat hij interesse getoond had, bood ik hem een kopie aan van een Nederlandse folder over Transmissie-meditatie, die ik bij me had. Hij nam die graag aan. Ik vroeg hem hoe hij heette, hij zei “Imran”. Wat betekent dat?” vroeg ik. “Het betekent ‘koning van het dorp’” antwoordde hij. Hij vroeg mijn naam en zei dat de mijne goed bij me paste. Ik snapte op dat moment niet wat hij bedoelde, maar toen ik later over de opmerking nadacht, dacht ik dat het te maken zou kunnen hebben met een gesprek onlangs over mijn naam, waarbij iemand me vertelde dat het eigenlijk ‘berg’ betekent, terwijl ik altijd had gedacht dat het ‘heuvel’ betekende.
Toen ik uit de taxi stapte, zei ik uit beleefdheid dat we misschien nog eens contact zouden hebben, als ik weer in Amsterdam was. Hij wees erop dat hij me die ochtend op mijn mobiel had gebeld (om te zeggen dat hij onderweg was), dus dat ik zijn telefoonnummer had. En misschien om het te benadrukken, herhaalde hij dat ik zijn telefoonnummer had. Toen ik later over die opmerking nadacht, dacht ik dat dit misschien te maken had met een opmerking tijdens de conferentie dat woordvoerders soms hun telefoonnummer geven.
Al met al verliet ik geïntrigeerd en opgebeurd door het lange gesprek met Imran, “koning van het dorp”, de taxi.
M.L., San Francisco (VS).

De naam zegt alles
In september 2018 woonde ik voor de derde keer de Europese Transmissie-meditatieconferentie bij. Nadat ik het treinstation in Kerkrade was uitgelopen, verdwaalde ik en kwam via het nabijgelegen bos bij de abdij. Ik genoot van de wandeling en beloofde mezelf zo vaak ik kon naar dit bos terug te komen, wat ik elke volgende dag deed.
Op de ochtend van 29 september 2018, op Sint-Michiel, ging ik voor een wandeling naar het bos. Aan het eind van de discussie ’s morgens was ons onderwerp ‘Openheid’ geweest. De zon scheen en de atmosfeer was vredig. Ik merkte snel iemand op die eruit zag als een zwerver. Hij leek ongeveer 50 jaar oud en duwde een fiets voort die volgeladen was met plastic zakken met daarin plastic flessen. Hij zag er onverschrokken uit, vreugdevol, stralend en gelukkig in het leven; hij was bescheiden gekleed en droeg een pet. Er ging iets magnetisch en eenvoudigs van hem uit.
Na de normale plaatselijke groet “Hallo”, begon deze man meteen met mij te praten in perfect Frans. Hij beantwoordde mijn vragen over hem, of ik ze had uitgesproken of niet, en zei dat hij door het gebied zwierf om flessen waarop 25 cent statiegeld staat te verzamelen voor recycling. Hij voegde eraan toe dat hij andere inkomstenbronnen had waardoor hij veel kon reizen en mensen en culturen in de wereld kon leren kennen, en zei dat hij 155 landen had bezocht. Hij zei ook dat zijn vrouw hem had aangemoedigd om een heel jaar weg te gaan. Hij verontschuldigde zich dat hij verschillende flessen bier op had.
Hij vroeg me wat ik hier deed en leek tevreden met mijn korte uitleg over de conferentie, Maitreya, de Christus… Hij keek me toen nauwlettend aan en stelde dat ik wat Portugees bloed had (klopt) en deed verschillende andere uitspraken, waarvan ik de waarheid of betekenis niet ken.
Er was niets aan mijn uiterlijk op basis waarvan hij die uitspraken kon doen, en ik vroeg hem hoe hij dit allemaal wist. Hij antwoordde dat hij erover gelezen had, en zei dat “We van de aarde komen en terugkeren tot de aarde” en voegde eraan toe dat “het genoeg is om te lezen wat er is geschreven, het is niet nodig om te proberen het in de lucht te lezen” (of iets dergelijks). Dit zou een normale ontmoeting geweest kunnen zijn als hij zichzelf niet als ‘Christianus’ had voorgesteld en gezegd had dat hij in een nabijgelegen Nederlandse stad in de ‘Palestinastraat’ woonde.
Toen hij hoorde dat ik al gauw naar Frankrijk terug zou gaan, stelde hij voor dat de volgende keer dat ik terugkom voor deze conferentie we elkaar ontmoeten en wat tijd samen doorbrengen na zijn terugkeer uit Zuid-Afrika.
Op dat moment dicteerde hij me zijn telefoonnummer, dat ik haastig opschreef. Het is tot op deze dag in mijn geheugen gegrift. Deze ontmoeting had een tijdloze hoedanigheid. Twee andere deelnemers aan de conferentie voegden zich op een gegeven moment bij ons en hebben hem ook meegemaakt. Wie hij is blijft een mysterie en ik heb er mijn eigen idee over. Ieder zal er het hare/zijne van denken.
G.R., Antibes (Frankrijk).

Franse connectie
Tijdens de Europese Transmissie-meditatieconferentie in Kerkrade in Nederland ontmoetten we, terwijl ik met een medegroepslid in het bos naast de abdij wandelde, een echtpaar. De man keek me aan en zei: “Hallo Pascal”. Hij was net als ik een Fransman. Ik heb hem nooit eerder gezien. Ik was verbaasd dat hij mijn naam wist.
P.B., Toulouse (Frankrijk).

Incognito, maar niet onbekend
Ik ontmoette twee mensen van wie ik denk dat ze “bijzonder” waren.
In de middag van 3 oktober 2018 deelde ik exemplaren van DeWederverschijning uit vlakbij Montparnasse in Parijs. Ik had een kostuum aan: een rode clownsneus en een carnavalshoed met het yin-yang symbool. Het was een bijzonder goede middag, de mensen waren vriendelijk en ze namen de krant gemakkelijk aan. Op een gegeven moment voelde ik een zachte en mooie energie. Een paar minuten later kwam een elegante vrouw van rond de 80 met een groot verband over haar linkeroog naar me toe. Ik legde het onderwerp van de krant uit. Ze zei tegen me: “U hebt veel moed om te doen wat u doet. U stijgt boven u zelf uit. U beseft niet hoe moedig u bent. Ik feliciteer u. Het is geweldig dat jonge mensen (ik ben 34 jaar) dit nog steeds doen” (ze sprak over het verspreiden van de krant op straat). Ik vroeg haar naar het grote verband. Ze vertelde me dat ze een lymfoom had. Ik sprak met haar over de ‘hand’ van Maitreya en gaf haar een klein exemplaar dat ik altijd in mijn portemonnee heb om aan mensen te geven. Ze vroeg twee keer of de hand haar kon helpen. Ik zei dat het volgens mij kon, maar dat ik het ook niet kon voorspellen. Ze zei lachend: “U weet de uitkomst niet.” Toen ging ze weg. Ze had gevoel voor humor en was heel vriendelijk en kalm.
Even later kwam er een man van ca. 40 tamelijk direct op me af. Hij had iets bijzonders in zijn manier van bewegen en kijken. Wat indruk op me maakte was zijn energie, hij was heel dynamisch. Ik bleef achter met een heel duidelijk gevoel van het Wil-aspect, zoals ik dat begrijp en voel. Hij vroeg me over de krant. Ik vertelde hem dat het over Transmissie-meditatie ging. Hij wilde me geld geven en ik weigerde en zei dat het gratis was. Hij stond erop en ik weigerde weer. Hij zei me heel direct: “U hebt veel problemen. Ik begreep dat hij mijn ernstige geldproblemen bedoelde. De dag ervoor had ik gehoord dat ik een groot bedrag voor de tandarts moest betalen en ik had het hele jaar grote problemen met mijn auto. Hij zei: “Het is ook gratis” (zoals de krant en sprekend over het geld). Hij keek naar de krant. Ik legde uit dat het over onverklaarde verschijnselen ging en de aanwezigheid van de Wereldleraar. Hij zei weer direct: “Wil je mijn eerste discipel zijn?” Ik keek hem verlegen en ook lachend aan, en dacht dat hij misschien een valse goeroe was. Hij ging door: “Omdat ik het ben!” En tenslotte zei hij met de hand dicht bij zijn mond alsof hij me een geheim vertelde: “Maar ik ben nog steeds incognito.” En hij vertrok.
M.G., Tours (Frankrijk).

Weksignaal
Een paar weken geleden, in september 2018, terwijl ik ’s morgens uit bed stapte, werd me dit ingeprent: “Carol, ik kom echt heel snel.” Jaren heb ik Maitreya’s openlijke verschijning verwacht en ik vond deze ervaring bijzonder troostend. Ik heb het ook aan anderen verteld, die de troost van deze verzekering ook voelden. Daarom geef ik het aan jullie door.
C.E., Essex (VK).

Tekenen over de hele wereld

Lichtpatronen op de muren van het Museum of Modern Art in San Francisco, december 2012. Foto ingezonden door Monte Leach, San Francisco (VS).

Op 30 september 2018 toont een foto genomen door NASA’s Zonne- en Heliosfeerobservatorium een glanzend rond voorwerp dat uit de oppervlakte van de zon te voorschijn komt. (Bron: ufosightingsdaily.com)

Drie bergwandelaars ontmoeten ‘Jezus’
Drie universiteitsstudenten die nabij Phoenix (Arizona, VS) een berg beklommen, hadden een ervaring die zij als wonderbaarlijk aanmerkten. Een lokale tv-zender berichtte in oktober 2018 dat Allisa Miller, Jen Vickman en Kassi Sanchez de berg Dreamy Draw beklommen, toen zij op de top een man opmerkten die er opmerkelijk uitzag. “We zagen alleen maar een silhouet van deze man. Hij leek lang haar te hebben en gekleed te zijn in een gewaad,” zei Miller. “Ik keek omhoog en ik reageerde met ‘Jongens, het lijkt Jezus wel,’” aldus Vickman. Verbouwereerd en nieuwsgierig vervolgden de jonge vrouwen hun weg naar de top, maar de figuur die ze zagen was kennelijk verdwenen. Toen ze eenmaal de top bereikt hadden, vonden ze een enveloppe tussen de rotsen, waarop stond: “Geloven jullie in engelen?”
In de enveloppe zat een kaart met een briefje waarop onder andere stond: “Als jullie dit geschenk vinden, gefeliciteerd. Om de een of andere reden was het de bedoeling dat jullie het zouden vinden. Deze specifieke rots waar deze bijzondere zegening is achtergelaten, is voor mij heel bijzonder. Ik noem hem mijn Jezus-rots. De Heilige Geest is erg goed voor mij geweest en ik sta graag op deze rots om onze Hemelse Vader alle glorie te geven. Het is een bijzondere plek en ik ben verheugd dat jullie deze prachtige en gezegende plaats hebben gevonden. God leidde mij naar deze rots zoals Hij jullie vandaag hierheen geleid heeft. Alleen God weet voor wie deze zegening bedoeld is. Misschien zijn jullie christen, misschien ook niet. Hij heeft echter een schitterend plan voor jullie leven. Ik bid dat jullie op een of andere wijze op een speciale manier door dit geschenk gezegend zullen worden, want zonder twijfel zijn jullie hierheen geleid en ik weet dat een bijzonder zaadje in jullie geplant zal worden door God de Vader. Zoals Cory Asbury zingt in ‘Reckless Love’: “er is geen schaduw die Hij niet verlicht, geen berg die Hij niet beklimt om jullie te vinden.”
De notitie eindigt met een Bijbelvers uit Spreuken 3, 5-6:
“Vertrouw in de Heer met heel uw hart; en vertrouw niet op uw eigen inzicht. Erken Hem in al uw wegen en Hij zal uw paden leiden.”
Behalve het briefje zat er nog iets anders bij de kaart. “Er zaten drie biljetten van 100 dollar in gevouwen en we waren met z’n drieën,” aldus Miller. De brief was ondertekend met de letter ‘J’.
“Ik denk dat het een wonder is, alsof de Heer gewoon tot ons spreekt,” zei Miller.
De vrouwen zeggen dat deze ervaring een van de meest inspirerende van hun leven is en hopen dat het ook anderen iets meegeeft. Het geld in de enveloppe willen ze weggeven, “om er iemand mee te zegenen”. (Bron: coasttocoastam.com; azfamily.com)

Warschau, Polen – Een voetganger in Warschau nam foto’s van het Paleis van Cultuur terwijl hij er op 8 augustus 2018 voorbij wandelde. Toen hij later de foto’s bekeek was op enkele ervan in de wolken boven het paleis een groot schijfvormig met licht omrand voorwerp zichtbaar. (Bron: mufon.com)

Canada – In de nacht van 6 september 2018 zagen talrijke ooggetuigen in Toronto (Ontario, Canada) een groot gloeiend bolvormig voorwerp dat flikkerde en laag in de lucht boven de stad zweefde. Er werden ook video-opnamen van gemaakt waarvan er veel op sociale media werden gepubliceerd. (Bron: dailyhive.com)

Nieuw-Zeeland – Foto van de hemel boven de zee in het Manawatudistrict in Nieuw-Zeeland toont een engelachtig figuur. Op 1 oktober 2018 genomen door Elena Smirnova.

Red de planeet: redenen voor hoop

“We kunnen betere groei en een beter klimaat realiseren. Het wordt tijd dat we daadkrachtig reguleren, innoveren, regeren en investeren in een eerlijkere, veiligere en duurzamere wereld” –Felipe Calderon, voormalig president van Mexico.

Het Intergouvernementele Panel inzake Klimaatverandering van de VN (IPCC) heeft op 8 oktober 2018 zijn vijfjaarlijkse rapport uitgebracht. Met bijdragen van duizenden klimaatdeskundigen bevat het rapport afschrikwekkende waarschuwingen en roept op tot “drastische maatregelen”. Hoewel de huidige politieke context weinig goeds belooft – met de terugtrekking van de VS uit het klimaatakkoord van Parijs bijvoorbeeld – zijn er tegelijkertijd redenen voor optimisme en hoop.
De extreme weersomstandigheden die de wereld het afgelopen jaar heeft gezien, zijn onmiskenbare waarschuwingssignalen: droogte, tsunami’s, recordtemperaturen, het smelten van het poolijs. Het is duidelijk dat er iets catastrofaal mis is. Klimaatverandering is realiteit en menselijk handelen is er de oorzaak van. Bijzonder verontrustend zijn de ‘kantelpunten’, wanneer sommige effecten van het broeikaseffect onomkeerbaar worden. Volgens VN secretaris-generaal António Guterres is klimaatverandering “het bepalende probleem van onze tijd”. Kan de wereld het broeikaseffect tot 1,5^oC beperkt houden om meer rampspoed te voorkomen?
De wetenschappers hebben hun werk gedaan: het is aan de politici om te handelen en aan de mensen om te eisen dat ze handelen. In december zal de VN Klimaatveranderingsconferentie van 2018 (COP24) bijeenkomen in Polen om het Akkoord van Parijs te vervolgen met een reeks regels voor het verminderen van uitstoot; het gaat erom of er politieke wil bestaat om zich aan deze regels te houden.
China heeft, in tegenspraak met pessimisme, grote vooruitgang geboekt op het gebied van hernieuwbare energie en uitstootreductie en India pakt zijn schadelijke luchtvervuiling aan. De kosten van hernieuwbare energie wereldwijd zijn drastisch gedaald en voor ontwikkelingslanden is duurzame energie de sleutel tot hun toekomstige welvaart. Achim Steiner, leider van het Ontwikkelingsprogramma van de VN, zegt dat de afgelopen jaren “buitengewone vooruitgang” is geboekt in koolstofarme energie en dat mondiale investeerders voor ontwikkelingslanden een CO₂-arme toekomst tegemoet zien.
Christiana Figueres, hoofd van het klimaatorgaan van de VN ten tijde van de gesprekken in Parijs, wijst erop dat de technische middelen voor het voorkomen van catastrofes op dit moment bestaan – het gaat om de politieke wil. Zij schrijft:
“Ik moedig alle beleidsmakers aan om een gedegen overzicht te maken van wat er is bereikt … en de moed te verzamelen om nu veel krachtiger signalen af te geven.
“Ik moedig bedrijven en financiële instellingen aan om een evaluatie te maken van de risico’s die ze veroorzaken door hun producten, diensten en beleggingsportefeuilles niet koolstofvrij te maken.
“En ik moedig al die personen aan die het voorrecht en het democratische recht hebben om te stemmen, aandachtig kennis te nemen van het bewijsmateriaal dat vandaag door het IPCC wordt gepresenteerd, om er in hun persoonlijke leven naar te handelen en op verantwoorde wijze te stemmen. We moeten een betere, meer welvarende toekomst winnen.” (Bron: The Guardian, VK)

Een zoektocht naar betekenis en verbinding

interview door Felicity Eliot

Jeremy Lent is een schrijver wiens werk de denkwijzen onderzoekt die de beschaving tot haar huidige duurzaamheidscrisis hebben gebracht. Hij is oprichter van het ideële Liology Institute, dat zich inzet voor een wereldbeeld dat de mensheid in staat kan stellen goed en duurzaam te leven. Hij is de auteur van The Patterning Instinct en Requiem of the Human Soul. Afgelopen september had Felicity Eliot een gesprek met hem.

Share International: Onze lezers kennen u al van uw artikel ‘Cultuurverschuiving: de mensheid op weg naar een bloeiende toekomst – Tijd voor een nieuw wereldbeeld op basis van een diepere verbondenheid’ dat eerder in Share International verscheen [SN mei 2018]. U geeft aan dat de mensheid moet veranderen en ook van richting moet veranderen, dat we misschien onze heersende metaforen en de manier waarop we onszelf zien, moeten veranderen.
Jeremy Lent: Ja, op een kleine aanpassing na: ik vind niet dat de mensheid moet veranderen, maar dat de onderliggende waarden van onze huidige beschaving moeten veranderen, zodat zij een waarachtiger weergave wordt van de kernwaarden van de mens. Als we naar de hele mensheid als groep kijken, alle 7,6 miljard mensen, dan denk ik dat we opnieuw aansluiting moeten vinden bij de kernwaarden die ons tot mens maken, waarvan we door ontwikkelingen in onze beschaving zijn afgedwaald.

SI: Dat is meer dan een kleine aanpassing. Het is heel belangrijk en ik begrijp zeker wat u bedoelt. Kunt u wat verder ingaan op de noodzaak om, zoals u zegt, weer aansluiting te zoeken bij onze kernwaarden als mens?
JL: Op het diepste niveau is onze beschaving gebaseerd op een aantal lagen van afscheiding, niet van verbondenheid. We moeten kijken naar dit onderliggende idee van scheiding tegenover verbondenheid. Als we kijken naar hoe we aanvankelijk zijn geëvolueerd, kunnen we een zekere scheiding zien als de eerste drempel van wat ons tot mens maakt, zoals de erkenning van een afgescheiden zelf en de ontwikkeling van het conceptuele bewustzijn dat ons het vermogen geeft om cultuur en taal te ontwikkelen en gereedschappen te maken, en beginnen te heersen over de wereld van de natuur.

Jeremy beschrijft vervolgens andere belangrijke momenten van afscheiding, zoals die welke voortkwamen uit de ontwikkeling van de landbouw, waardoor mensen de scheiding van elkaar en van de natuur ervoeren. Maar, zegt hij, een grote verandering ontstond in het oude Griekenland met de opkomst van het dualistische denken.
JL: Dit was een unieke stap en verschilde van al het andere denken tot dan toe. Het was een dualistische denkwijze die de werkelijkheid als een gespleten universum zag: het idee van een perfect eeuwigdurend universum ergens in een andere dimensie en aan de andere kant het wereldlijke domein dat verdorven is en waar dingen sterven; het is altijd veranderlijk, we kunnen er niet van op aan. Met de vroege denkers, van wie Plato het echt uitkristalliseerde, hoewel hij hier niet alleen in was, kwam het idee op dat mensen ook gespleten zijn; dat de ziel en het lichaam van elkaar gescheiden zijn. Het is die eeuwige ziel die ons verbindt met goddelijkheid en die ons volmaakt maakt, het is een onsterfelijk wezen en is de ultieme goedheid. En het lichaam is slecht en verdorven. Wanneer het sterft, bevrijdt het de ziel van de tombe van het lichaam zodat zij weer tot de eeuwigheid kan terugkeren. Daardoor denken we dat we ons moeten verwijderen van het lichaam en de ziel moeten vervolmaken.

SI: Het probleem is dus dat scheiding een polariserend effect heeft op alle aspecten van het leven?
JL: Ja. En bovendien, wanneer je eenmaal het idee accepteert dat de mens deze tweedeling heeft en dat het onze ziel is die ons goddelijk maakt, en je kijkt naar de rest van de natuurlijke wereld die niet zo’n rationele ziel heeft, dan ga je die (de natuurlijke wereld) vanzelf zien als minder dan goddelijk. En dit leidde tot de dualistische systematische kosmologie van het christendom, die de wereld zag als een soort mechanisch toneel voor het goddelijke drama van God; en weer werd het lichaam gespleten – in de ziel die probeerde eeuwige verlossing te bereiken, terwijl het lichaam ons van allerlei verleidingen voorzag. Dus dat was een nieuw niveau van scheiding en dualisme, dat leidde tot de wetenschappelijke revolutie die het volgende niveau van scheiding aangaf, omdat vanuit dat dualistische denken Descartes en de cartesiaanse manier van denken voortkwamen die scheiding naar een geheel nieuw niveau trokken.

SI: Dat was natuurlijk niet per se negatief.
JL: Precies. Het wil niet zeggen dat wat uit de wetenschappelijke revolutie voortkwam slecht was, omdat er in de afgelopen eeuwen van enorme vooruitgang allerlei verbazingwekkende voordelen uit deze denkbeelden zijn voortgekomen. Bijvoorbeeld de verbazingwekkende kennis en het wetenschappelijk onderzoek van nu – zoveel waarvoor we buitengewoon dankbaar kunnen zijn…

JL:…Ik zie de wetenschap als een procedurele methodologie waarmee op bepaalde manieren naar de wereld gekeken wordt en vanuit hypothese, transparantie, proeven en begrip onze kennis van de wereld vergroot. Het is een van de grote ontwikkelingen en verrichtingen van de mensheid. Maar wetenschap kan ook uitgedrukt worden middels systeemwetenschap en dan kijken we naar zaken als complexiteitsdenken, systeembiologie, netwerkwetenschap, chaostheorie – al die verschillende inzichten die onderzoeken hoe dingen met elkaar verband houden. Wanneer we kijken naar hoe dingen met elkaar verbonden zijn, komen we uit op een heel andere relatie met de wereld dan de reductionistische manier. Dan zien we dat de manier waarop dingen met elkaar verbonden zijn nooit geheel voorspeld kunnen worden. En wanneer wij mensen de dingen op deze manier proberen te begrijpen, maken we er in feite onderdeel van uit. Dus juist de manier waarop we dingen proberen te begrijpen en de dingen die we doen worden dan onderdeel van dit mondiale systeem.

SI: Ik weet er niet veel van, maar u verwijst hier denk ik naar het kwantumdenkbeeld dat de wetenschapper of waarnemer de waargenomen realiteit beïnvloedt?
JL: Ja, precies. Wij zijn actoren of spelers en maken deel uit van het systeem. En omdat dingen niet precies voorspeld kunnen worden, leidt dat tot een besef van nederigheid zodat we aanvaarden dat ons handelen diepere gevolgen heeft die wij niet kunnen voorspellen. Dit leidt ertoe dat we op een heel andere manier naar mensen in de wereld kijken en ervaren hoe we deel uitmaken van dit onderling verweven web. Wanneer je deze afzonderlijke elementen samenvoegt – de onvrede met de ineenstorting van onze huidige systemen, de erkenning dat we millennia aan wijsheid uit menselijke tradities tot onze beschikking hebben en de bevindingen van het moderne systeemdenken – zie je de overlapping. Naar mijn idee is een van de meest opwindende dingen de mogelijkheid om modern wetenschappelijk begrip te integreren met de belangrijkste bevindingen van onze wijsheidstradities, om een wereldbeeld te creëren dat waarlijk duurzaam is, gebaseerd op verbondenheid…

JL: … Als we betekenis halen uit ons besef van mondiale verbondenheid zal datgene wat we doen op dat besef gebaseerd zijn. We kunnen ook naar spirituele betekenis kijken als de bron van de diepste verbondenheid die we met onszelf en het universum hebben. Wanneer iemand het gevoel heeft dat het leven geen betekenis heeft, kan dat vaak herleid worden tot het ontbreken van een besef van verbondenheid met anderen of de omgeving. Verbondenheid is de bron waaruit we de betekenis van het leven putten en het kan tevens de beslissingen sturen die we nemen, en de waarden die we in ons leven hanteren, bijvoorbeeld in de keuzes die we nemen, de dingen die we dagelijks doen, de groepen of organisaties waar we bij aangesloten zijn, de veranderingen die we in de wereld proberen te maken.

www.youtube.com/watch?v=H0VsHVizM6Y&feature=youtu.b
Deel 2 van dit interview verschijnt in Share International, december 2018.