Sinds de oprichting van Share International schreef Benjamin Creme’s Meester artikelen die niet alleen bedoeld waren voor publicatie in de tijd dat ze geschreven werden, maar ook wanneer de omstandigheden in de wereld daar om vragen. Veel van deze artikelen lijken nu inderdaad nog meer van toepassing dan toen ze voor het eerst werden gepubliceerd. Dit artikel (gepubliceerd in september 2009) waarschuwt de mensheid dat er nog steeds mensen zijn “die plannen smeden” voor een oorlog met wapens van afschuwelijke vernietigingskracht. “Hoe lang nog, is de vraag, zal het duren voor de mens zich realiseert dat oorlog niets oplost, niets bewijst en de volkeren op Aarde slechts pijn en verlies brengt?” Benjamin Creme’s Meester herinnert ons er ook aan dat samendelen de sleutel is en de macht van het volk de weg is om regeringen ertoe te brengen dat uit te voeren.

door de Meester —, via Benjamin Creme

In de vorige eeuw schudde de wereld tweemaal op haar grondvesten door een totale oorlog, twee verschrikkelijke fasen van één oorlog, die de mensheid vele miljoenen levens kostte. Elk was bedoeld als “de oorlog om een eind te maken aan oorlog”, maar nog steeds zijn er mensen die plannen smeden voor weer een krachtmeting met wapens van nog grotere vernietigingskracht. Hoe lang nog, is de vraag, zal het duren voor de mens zich realiseert dat oorlog niets oplost, niets bewijst en de volkeren op Aarde slechts pijn en verlies brengt?
Een belangrijke reden voor de terugkeer van de Meesters in de wereld van alledag is juist om mensen hieraan te herinneren, om hun denken zodanig te beïnvloeden dat zij zich voor altijd van oorlog afwenden. Zoveel landen bezitten tegenwoordig de atoombom, het meest verwoestende wapen ooit ontworpen en vervaardigd, dat een toekomstige grote oorlog de ultieme gruwel zou betekenen: de volledige vernietiging van het leven op planeet Aarde. Vele miljoenen jaren zou de Aarde een dode planeet, een giftige woestenij zijn. De mensheid zelf zou op een of andere donkere, verafgelegen planeet moeten incarneren en de lange, lange reis naar het licht opnieuw moeten beginnen.
Je kunt ervan op aan dat wanneer, zeer spoedig, Maitreya Zijn openlijke missie begint, Hij de mensen met dit probleem en de consequentie ervan zal confronteren, en Zijn oplossing en raad zal aanbieden. Oorlog, zo zal Hij de mensen helpen herinneren, is blasfemie, haat en een misdaad tegen alle mensen, ook hen die er niet bij betrokken zijn. Oorlog, zal Hij zeggen, moet als zodanig beschouwd worden, willen de mensheid en de lagere natuurrijken overleven. Alleen samendelen en rechtvaardigheid, zal Hij zeggen, garanderen de toekomst voor de mens. Streef naar eenheid en samenwerking, want de mensen van de Aarde zijn Eén. “Zie je broeder als jezelf” en zet de eerste stap naar je goddelijkheid. “Neem de nood van je broeder als de maatstaf voor je daden en los de problemen van de wereld op. Er is geen andere weg.”
Zo zal Maitreya de mensen van de Aarde toespreken. Zo zal Hij trachten de richting van hun denken te veranderen.
Zullen de mensen luisteren en handelen naar Zijn raad? Het denken van de mens is vervuld van angst en bange vermoedens: eeuwenoude denkgewoonten zijn moeilijk uit te roeien en afkerig van verandering.
Steeds meer echter, stimuleren de problemen en ontberingen waarmee de huidige economische ineenstorting gepaard gaat mensen om nieuwe manieren van leven te zoeken, en richten hun gedachten op samendelen en de schepping van een rechtvaardiger en grootmoediger wereld. Aldus staan velen gereed om te reageren op Maitreya’s woorden. Velen zijn er natuurlijk ook die niet bereid zijn tot verandering. Velen zijn tevreden met de huidige omstandigheden en verwachten spoedig een ‘opleving’ van de markten, zodat ze opnieuw kunnen beginnen om uit het niets winst te maken voor hun bedrijf en zichzelf.
Velen ook uit de religieuze hoek zullen het verschijnen van Maitreya bepaald niet verwelkomen. Verstoken van kennis en vasthoudend aan door de mens gemaakte dogma’s zullen ze in Maitreya, de Heer van Liefde, het afschuwelijke kwaad zien dat zij vrezen. Maar niet allemaal. Vele religieuze groeperingen over de hele wereld hebben Maitreya’s woorden al eerder gezien en gehoord, zij het in een andere gedaante. Zij zullen zich de Leraar herinneren die aan hen verscheen en het zaad van samendelen en rechtvaardigheid in hun denken plantte, terwijl Hij hun land het Water van Aquarius schonk.
Uiteindelijk zal de drang naar een betere, eerlijker en veiliger wereld zó groot zijn, dat zelfs de onverdraagzaamste mensen hun stem zullen voegen bij de roep om verandering. Zo zal het zijn.

Bij elke lezing die hij gaf waar ook ter wereld, en in feite iedere dag van zijn leven, werden Benjamin Creme talloze vragen gesteld die een breed scala beslaan. Wij putten hier uit de grote voorraad antwoorden die BC en zijn Meester door de jaren heen gegeven hebben en die nog niet eerder in Share International gepubliceerd zijn, met uitzondering van de vragen en antwoorden die hier in een apart kader zijn geplaatst en herdrukt worden vanwege hun relevantie voor de actualiteit.

 

In de nasleep van de onverantwoorde en roekeloze stap van de Amerikaanse president Trump om de VS uit de nucleaire overeenkomst met Iran terug te trekken, werpen deze eerder in Share International gepubliceerde antwoorden van Benjamin Creme over het akkoord licht op het belang ervan.

V. De onderhandelingen tussen Iran en zes andere landen om het nucleaire ontwikkelingsprogramma van Iran in te perken in ruil voor het opheffen van de internationale sancties waren zo lastig dat ze in de dagen voor het bereiken van een voorlopig akkoord op 2 april 2015 verscheidene keren bijna afgebroken werden. Maar toen men op het laatste moment op moeilijkheden stuitte werden er ondanks krappe deadlines toch creatieve oplossingen voor de obstakels gevonden, aldus de onderhandelaars na afloop. Hielp Maitreya de onderhandelaars, direct of indirect, om met succes tot een overeenkomst te kunnen komen? (SN, mei 2015)
A. Ja, zowel direct als indirect.

V. Heeft Maitreya geholpen bij de totstandkoming van de overeenkomst met Iran van juli 2015 inzake het gebruik van nucleaire technologie? (SN, september 2015)
A. Ja, inderdaad.

V. In januari 2016 is er opnieuw sprake van wonderbaarlijke vooruitgang in de onderhandelingen tussen de VS en Iran. Sancties worden opgeheven, de sfeer wordt vriendelijker en er vindt een historische toenadering plaats. 1) Kunt u zeggen of Maitreya hierbij een rol heeft gespeeld? 2) Werkte Maitreya via een afgezant om dit te bereiken? 3) Is Maitreya bekend bij de onderhandelaars aan beide zijden – niet als de Wereldleraar natuurlijk, maar wellicht als scherpzinnig en briljant diplomaat of functionaris? (SN, jan./feb. 2016)
A. 1) Ja. 2) Ja. 3) Ja.

 

V. Hoe zal het bewustzijn van mensen in de toekomst veranderen? Tegenwoordig nemen mensen en politici esoterie niet serieus.
A. Dat is een verstrekkende vraag, maar er zijn momenteel vele krachtige energieën in de wereld die het bewustzijn van mensen zullen veranderen. Niet onmiddellijk, maar geleidelijk zullen de energieën tot een enorme verandering in het menselijk bewustzijn leiden.

V. Kunnen we Maitreya ontmoeten?
A. Totdat Hij aan de hele wereld bekend is, heeft Hij ons Zijn ‘Handafdruk’ gegeven, als punt van aanroep. Als je hulp nodig hebt, bijvoorbeeld als je ziek bent, kun je naar Zijn ‘Hand’ kijken om hulp te vragen en zal Hij die bieden binnen de grenzen van de Wet van Karma. Hij heeft gezegd: “Mijn hulp staat jullie ter beschikking, je hoeft er slechts om te vragen.”
[In augustus 2001 manifesteerde Maitreya op wonderbaarlijke wijze Zijn handafdruk op een spiegel in Barcelona (Spanje). Deze werd gefotografeerd en gepubliceerd in Share International, oktober 2001.]

Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn en door Benjamin Creme’s Meester bevestigd zijn als authentieke ontmoetingen met Meesters, of een ‘woordvoerder’, maar die nog niet werden gepubliceerd. Andere brieven zijn nieuw. Terwijl we niet kunnen bevestigen of aangeven of er een Meester bij betrokken is, kan de ervaring zodanig zijn dat ze ‘voor zichzelf spreekt’ om hoop, inspiratie en bemoediging te geven.

Hieronder volgt een kleine selectie uit het juni-nummer.

Twee brieven van dezelfde schrijver:

Snel antwoord
1) We gingen ’s morgens vroeg weg om onze kraam buiten de muren van het kasteel van Vincennes (regio Parijs) in te richten, om van 30 april tot en met 1 mei 2018 deel te nemen aan de beurs Welzijn en Moderne Kunst. Op maandag was het weer buitengewoon slecht; koud met een harde wind en voortdurend regen. Vroeg in de middag, denkend aan de windvlagen en de plassen op de modderige weg die bezoekers tegenhielden om voor onze kraam stil te staan, besloot ik mezelf wat vragen te stellen. In al die 20 jaar van aanwezigheid bij evenementen had ik mezelf nooit dit soort vragen gesteld, maar rekening houdend met de buitengewone omstandigheden die iedereen zouden kunnen verhinderen om de posters te zien, de energie van onze kraam te voelen of het informatiemateriaal in te kijken, vroeg ik me af of het nuttig was om die maandag bij de stand te blijven. Terwijl ik aantekeningen in ons notitieblok maakte, voelde ik een intense warmte bovenop mijn hoofd en ik keek op om te zien of er een warmtebron was, wat niet mogelijk was. Inderdaad, er was niets en op dat moment wist ik dat Jezus me geantwoord had; daarom leek het nuttig om dit verhaal door te geven, het is niet spectaculair of buitengewoon, maar het is een veelbetekenende ervaring.

Aanmoediging
2) In februari 2018 hadden we een kraam op een Body en Mind-beurs in Parijs, maar een aantal groepsleden was vanwege het slechte weer niet in staat om deel te nemen; zij die aanwezig waren hadden de regen getrotseerd. Bij de paranormale beurs op 9 februari maakte een groepslid de grap: “We worden vergeten, want we krijgen geen bezoek van Meesters of woordvoerders!” Om kwart over 3 stond een knappe blonde vrouw met blauwe ogen stil voor onze kraam, legde een vinger op Maitreya’s Missie, dl.II en vroeg me wie Maitreya is. Ik nodigde mijn collega uit om haar te antwoorden. De vrouw had een Slavisch accent. Ze zei dat ze alle boeken van Helena Blavatsky en Alice Bailey had gelezen. We vonden het een beetje twijfelachtig dat ze echt alles had gelezen. Ze zei tegen mijn collega: “Het lijkt niet zo, maar ik weet heel veel dingen. Hoe oud denk je dat ik ben?” Mijn collega antwoordde dat ze wellicht 30 jaar oud was. Ze zei dat ze eigenlijk 48 was en verlamd was geweest en daarom tijd had gehad om te lezen. Mijn collega vertelde haar over Benjamin Creme’s boek De bundeling van de Krachten van Licht en over de menselijke evolutie. De vrouw liet hem weten dat de menselijke evolutie niet alleen aards is maar ook kosmisch.
Omdat ik merkte dat ze geen belangstelling had om boeken te kopen, gaf ik haar een catalogus van Benjamin Creme’s boeken en ze zei dat dat precies was wat ze wilde om Maitreya’s naam te kunnen herinneren. Zeer vastberaden kocht zij een kaart van Maitreya’s ‘hand’ en mijn collega begon haar te vertellen dat de hand 3-dimensionaal is en ze antwoordde dat hij niets hoefde te bewijzen, omdat zij voorbij uiterlijke verschijningen ziet. Zij zei: “Ik ben intuïtief” en toen vroeg ze mijn collega: “Hoe is het met je hart?” Dat was opmerkelijk omdat mijn college een hartkwaal heeft. Ze zei dat hij zou genezen. Zij vroeg hem: “Ben je hier maandag?” En dat was vreemd genoeg de dag dat hij terug zou komen. Ze vertelde hem dat ze zou kijken wat ze voor hem kon doen. Mijn collega bood aan om haar te vertellen over Jezus’ verschijning op de foto die in het Neckerziekenhuis gemaakt werd, maar we voelden dat zij niet meer wilde luisteren; we gaven haar een fotokopie van de tekst die bij de foto stond in Share International [september 2002]. De foto was een A4-formaat, maar zij had alleen een blauw kartonnen map bij zich die net iets kleiner was. Terwijl ze met zorg het gedeelte dat eruit stak omvouwde, zei ze dat de kleine gebaren in het dagelijks leven het verschil maken. Toen ging ze weg met de woorden: “Ik kom terug.” Tijdens haar aanwezigheid en ook nog daarna voelde ik warmte in mijn chakra. Een half uur later kwam ze terug naar de kraam en gaf me een brede lach en knipoog. Ik denk dat ze een van Maitreya’s woordvoerders was. Ik veronderstelde dat het allemaal symbolisch was. Ze kwam niet terug op maandag, maar mijn collega voelde zich wel beter.
M-A.A., Parijs (Frankrijk).

Wondergenezing
Een vriend raadde me aan naar u te schrijven over een wonder nadat ik in de herfst van 2000 de hulp van Heer Maitreya had ingeroepen. Ik was opgebeld om Vida, de schoonzus van mijn nicht, te helpen, die kanker had en al anderhalf jaar in en uit het kankerziekenhuis in Buffalo (New York, VS) was geweest. Nu werd ze naar huis gestuurd omdat de kwaadaardige tumor niet op de behandelingen reageerde en zich overal had verspreid, ook langs haar ruggengraat omhoog en haar hersens naderde. Zij werd naar huis gestuurd om te sterven.
Haar dochter belde me huilend op, omdat de oncoloog hun verteld had dat zij zou heen gaan wanneer het haar hersenen bereikte. De hele familie was gebeld, uit Arizona en Florida. Ik kwam in het ziekenhuis een kamer binnen, waar zij allemaal om haar heen zaten te bidden en om afscheid te nemen. Zij was half bij kennis, opgezwollen, haalde heel moeilijk en zwaar adem, en zag er blauwig uit. Ik legde mijn handen op haar hoofd en bad een lange tijd om hulp. Zij opende haar ogen een heel klein beetje en zei: “Zal ik genezen?”
Ik zei: “Ja – het is begonnen, Vida!” Toen dacht ik ‘Oh God, laat me haar geen valse hoop geven!’ Verscheidene leden van haar familie volgden me naar huis en zij kregen informatie over de Wederverschijning en hun reactie was goed.
Vida bleef zwakjes doorleven en begon te eten – haar dokter besloot ongeveer 10 dagen later tot een röntgenfoto om te zien hoe snel de tumor langs haar ruggengraat naar boven gevorderd was: Haar broer belde me op – ik hield mijn adem in – u kunt zich niet voorstellen hoeveel vreugde en dankbaarheid ik voelde toen hij me vertelde: “De dokter is verbaasd, er is geen teken van kanker in haar lichaam – het was een verkeerde diagnose óf goddelijke tussenkomst.” Ze bouwden de medicatie langzaam helemaal af en Vida ging naar huis.
Op 14 juli had haar familie een feestmaal met meer dan 75 gasten. Ik weet dat ik een kanaal was en dat was de derde genezing van kanker. De anderen waren niet zo veelomvattend. Mijn dochter zegt dat ik “geherconditioneerd” ben, aangezien ik twee jaar geleden vier bypasses bij het hart gehad heb, stents in mijn nierslagaders, een gebroken heup. Ik heb meer dan 40 jaar voor mijn echtgenoot gezorgd die ziek van de Tweede Wereldoorlog terugkeerde. Ik ging mediteren en mijn dokter begon vragen te stellen omdat ik niet ouder werd zoals anderen en hij vroeg zich af hoe ik zo veel kon doen (ik ben 88). Hij nodigde me bij hem thuis uit om erover te praten en ze waren allen verheugd om over de Weg te horen!
MMP, Meadville (Pennsylvanië, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de genezing werd gegeven door de Meester Jezus.

De “tekenen van de tijd” die we hier presenteren zijn in het verleden door Benjamin Creme’s Meester bevestigd, lijken op soortgelijke “tekenen” die bevestigd werden of spreken voor zich. Veel verschijnselen zijn door ooggetuigen waargenomen, die ze als bevestiging van hun hoop en geloof beschouwen. We leggen ze de lezer ter overweging voor.

Wenend Mariabeeld in Mexico

Een Mariabeeld in een woonhuis in Mexico scheidt sinds februari 2018 olie af.
“Elke dag zit ze onder de olie,” vertelde Rosa Ramirez, over het wenende beeld in haar eenvoudige woning in Cuidad Juarez. Wat Ramirez als een wonder beschouwt, begon op een dag in februari 2018. “Die dag was ik erg ziek,” zei ze. “Ik had heel veel pijn… Ik voelde iets, dus ging ik naar de Maagd.” Ramirez was gediagnosticeerd met kanker dus bad ze dat haar ziekte weg zou gaan. “Ik merkte dat er een druppel olie op haar kin zat,” zei ze. Toen ik het aanraakte, merkte ik dat het naar rozen rook.” Eerst was er een druppel, toen begon Maria te wenen. Het gelaat en lichaam van het beeld scheiden nu olie af.
Ramirez zegt dat ze genezen is van kanker. Duizenden hebben haar huis bezocht om tot het Mariabeeld te bidden. Ramirez zegt dat vele bezoekers haar vertelden van genezingen van kanker en andere ziektes na het bidden bij het beeld.
“Ik denk dat veel mensen het geloof hebben verloren”, zei Ramirez, “en ik denk dat ze zegt ‘Ik ben hier, geloof in mij.’” (Bron: ktsm.com)

Maitreya’s ‘ster’?

In de nacht van 5 maart 2018, vlak voor middernacht, zagen M.L. en haar dochter bij Santa Maria de Palautordera (provincie Barcelona, Spanje) een ongewoon licht in de lucht, dat zich vreemd gedroeg; het veranderde van kleur, pulseerde en verplaatste zich steeds. Zij namen verscheidene foto’s van het voorwerp. Foto ingezonden door M.L.

UFO boven luchthaven Mexico-stad

In de avond van 14 april 2018 zagen vier vliegtuigtechnici een stralend lensvormig voorwerp boven de internationale luchthaven van Mexico-stad vliegen, en een van hen nam er foto’s van [zie hierboven]. “Het straalde een intens wit licht uit,” rapporteerde technicus Alfonso Salazar. “De waarneming duurde zo’n 15 seconden voordat de ufo eenvoudigweg zijn licht dimde en een schaduw werd die zich door de lucht voortbewoog. Vijf minuten later vloog een ander voorwerp voorbij dat een fluctuerend wit licht projecteerde… Dit waren beslist ufo’s.” (Bron: Inexplicata.blogspot.tw)

 

Zegening van de Meester Jezus, bevestigd door Benjamin Creme’s Meester, op een foto van S.K. uit Kobe (Japan), bij de berg Maya, Kobe, op 12 april 2006. Juist voordat deze foto genomen werd, was de taxi waar zij en haar man in zaten betrokken bij een ongeluk. Zij allen werden gered door de Meester Jezus.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Foto op 5 december 2006 genomen door E.T. uit Okinawa (Japan) in een trein van Kanazawa naar Wajima, toont een zegening van de Meester in Tokio, bevestigd door Benjamin Creme’s Meester.

interview met Edna Adan Ismail door Jason Francis

Het Edna Adan Hospital is een ideële organisatie gevestigd in Hargeisa, de hoofdstad van de republiek Somaliland. Het Edna Adan werd in 2002 opgericht als kraamkliniek en is sindsdien uitgegroeid tot een groot ziekenhuis waar mensen uit heel Somalië en uit buurlanden naar worden doorverwezen. Het werkt ook samen met het ministerie van Volksgezondheid, UNICEF en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) om medische beroepskrachten op te leiden, waaronder verpleegkundigen, vroedvrouwen, laboranten en apothekers.

Somaliland, gelegen in het noordwesten van Somalië, heeft een bevolking van 3,5 miljoen mensen. Wat voorheen bekend stond als het Britse Protectoraat Somaliland, ging in 1960 samen met de voormalige Italiaanse kolonie Somalië tot het land Somalië. Maar na een langdurige burgeroorlog verklaarde het zich in 1991 tot een onafhankelijke staat en heeft het een democratisch gekozen regering. Somaliland wordt internationaal erkend als een autonome regio van Somalië.
Het Edna Adan ziekenhuis werd door dr. Edna Adan Ismail opgericht en zij is nog altijd de directeur. Ze is ook de grondlegger van de Somaliland Family Health Association. Na haar pensionering bij de WHO heeft ze haar pensioen en andere activa gedoneerd om het ziekenhuis te bouwen en de ernstige gezondheidsproblemen aan te pakken die het leven van vrouwen en kinderen in de Hoorn van Afrika in gevaar kunnen brengen. Jason Francis interviewde Edna Adan Ismail voor Share International.

Share International: Kunt u een beeld schetsen van het leven in Somaliland en de problemen waar de bevolking economisch en op gebied van de gezondheidszorg mee te maken heeft?
Edna Adan Ismail: Voorafgaand aan de afscheiding van het voormalige Britse Somaliland van het voormalige Italiaanse Somalië [de onafhankelijkheidsverklaring van Somaliland in 1991] had onze bevolking 31 jaar lang te maken met verwaarlozing doordat ziekenhuizen, scholen, huizen en het economisch potentieel door Somalië in hun ontwikkeling werden belemmerd.
En als je bedenkt dat het land tussen 1982 en 1991 door de regering van Somalië tot de grond werd verwoest, begrijp je hoezeer de basisgezondheidszorg en het onderwijs hebben geleden. Bovendien liepen het aantal slachtoffers en de schade ook na het staken van de vijandelijkheden nog op als gevolg van landmijnen en met opzet verontreinigde waterputten en reservoirs. Nog schadelijker zijn de economische en politieke blokkade en isolement die Somaliland 27 jaar heeft doorstaan omdat zijn soevereiniteit niet werd erkend. Het is een soevereiniteit waar de bevolking van Somaliland ten volste recht op heeft.

SI: Wat inspireerde u om het Edna Adan Ziekenhuis te stichten?
EAI: Ik had het unieke voorrecht om een opleiding te volgen, ontving een beurs om in Groot-Brittannië te studeren en keerde in 1961 als eerste en enige verpleeg- en verloskundige terug naar Somaliland en zag in die tijd hoe goed gezondheidsdiensten functioneerden. Helaas, na de unie met Somalië, verslechterde het, werd Somaliland aan zijn lot overgelaten, raakte het in verval en werd toen volledig verwoest door de lange burgeroorlog.
Als VN-vertegenwoordiger van de WHO in de republiek Djibouti werd ik in juli 1991, twee maanden nadat Somaliland zich van Somalië had afgescheiden, als waarnemer naar mijn thuisland gestuurd. Tijdens die missie was ik van dichtbij getuige van de totale vernietiging van het land. Dat bracht me ertoe terug te komen naar Somaliland en alle kennis en middelen te delen die ik tijdens mijn carrière bij de WHO heb mogen ontvangen.
Omdat ik ook een paar jaar na mijn eerste bezoek aan mijn verwoeste vaderland met pensioen zou gaan, besloot ik dat ik die droom werkelijkheid zou maken. Om mijn droom waar te maken, incasseerde ik mijn VN-pensioenuitkeringen, repatriëringsbijdrage, verkocht de spullen die ik niet langer nodig had of niet kon gebruiken in Somaliland, zoals mijn Mercedes, sieraden en dingen die ik op enig moment mooi, aantrekkelijk of modieus had gevonden. Dit alles werd omgezet in contanten. Daarmee kwam ik thuis en bouwde het ziekenhuis.
Mijn grootste inspiratie deed ik op wanneer ik tijdens mijn missies naar Somaliland ziekenhuisafdelingen bezocht waar ik ooit in een totale staat van vernietiging had gewerkt en die het toevluchtsoord vormden voor zieken die elders geen verpleging of medische zorg kregen.

De mensen dienen

SI: Hoeveel mensen bedient uw ziekenhuis?
EAI: Het ziekenhuis werd gebouwd in een arm gebied in de stad Hargeisa waar nog nooit eerder een ziekenhuis was geweest. Het gebied dat officieel door het ziekenhuis wordt bediend, beslaat ongeveer een derde van de bevolking [van 1,1 miljoen] van Hargeisa. Onze patiënten komen echter uit alle uithoeken van de stad, maar ook uit andere regio’s en districten van Somaliland en daarbuiten, tot Somalië, Ethiopië en Djibouti toe.
Ik hoop dat deze uitbreiding te danken is aan de kwaliteit van de zorg die we de patiënten bieden en omdat we het enige ideële ziekenhuis in Somaliland zijn. Een aantal arme patiënten wordt gratis behandeld, met name zwangere vrouwen die problemen hebben, of kinderen in een noodsituatie.
….

Prestaties en resultaten

SI: Wat beschouwt u als de belangrijkste successen van het ziekenhuis sinds de oprichting in 2002?
EAI: Het opleiden van een groot aantal gezondheidswerkers, vrouwen in staat stellen posities te verwerven als ervaren beroepskrachten in de gezondheidssector, zoals chirurg, arts, verloskundige, verpleegkundige, en als beroepskrachten in de openbare gezondheidszorg en dergelijke. We hebben de status van vrouwen verbeterd.
In 2002 had 98 procent van de vrouwen die we hielpen met bevallen, type-3 VGV [vrouwelijke genitale verminking]. Nu is dat cijfer gedaald tot 70 procent. Het bewijst dat VGV voor het eerst terugloopt.
Tussen 2002-2006 was ik Somalilands eerste vrouwelijke kabinetsminister en dit heeft deuren geopend voor veel vrouwen om benoemd te worden tot kabinetsfuncties en om regeringsafdelingen te leiden.

SI: Hoe was het voor u persoonlijk om door de jaren heen mensen in nood te kunnen dienen?
EAI: Het was een zeer verheugende en vaak nederige ervaring dat we met zo weinig zo veel konden bereiken. Deze prestaties hebben mijn verwachtingen ver overtroffen. Mijn visie was om een kleine kraamkliniek op te zetten! Het was absoluut het hoogtepunt van deze ervaring om als 13e van de beste ziekenhuizen in Afrika te zijn gerangschikt. Bovendien is het een grote eer dat de Edna Adan Universiteit behoort tot de drie grootste universiteiten van Somaliland, vooral omdat het de enige universiteit is die door een vrouw is gesticht.
Internationaal heeft het ziekenhuis mijn land op de kaart gezet, de vrouwen van Somaliland op de kaart gezet en het belang van moeder- en kindzorg op de kaart gezet.
En het heeft hoop en bemoediging gegeven aan velen die zich anders hopeloos zouden hebben gevoeld.
Het talent en de capaciteiten die bij veel van onze afgestudeerden tevoorschijn zijn gekomen, hebben hen aangemoedigd te weten dat ze alles kunnen volbrengen en hun maximale potentieel kunnen bereiken. Ze zullen niet worden tegengehouden eenvoudig omdat ze vrouw zijn en in een land wonen dat politiek niet wordt erkend en dat door een langdurige burgeroorlog is verwoest.

Meer informatie: ednahospital.org