Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn en door Benjamin Creme’s Meester bevestigd zijn als authentieke ontmoetingen met Meesters, of een ‘woordvoerder’, maar die nog niet werden gepubliceerd. Andere brieven zijn nieuw. Terwijl we niet kunnen bevestigen of aangeven of er een Meester bij betrokken is, kan de ervaring zodanig zijn dat ze ‘voor zichzelf spreekt’ om hoop, inspiratie en bemoediging te geven.

Hieronder volgt een kleine selectie uit het juni-nummer.

Twee brieven van dezelfde schrijver:

Snel antwoord
1) We gingen ’s morgens vroeg weg om onze kraam buiten de muren van het kasteel van Vincennes (regio Parijs) in te richten, om van 30 april tot en met 1 mei 2018 deel te nemen aan de beurs Welzijn en Moderne Kunst. Op maandag was het weer buitengewoon slecht; koud met een harde wind en voortdurend regen. Vroeg in de middag, denkend aan de windvlagen en de plassen op de modderige weg die bezoekers tegenhielden om voor onze kraam stil te staan, besloot ik mezelf wat vragen te stellen. In al die 20 jaar van aanwezigheid bij evenementen had ik mezelf nooit dit soort vragen gesteld, maar rekening houdend met de buitengewone omstandigheden die iedereen zouden kunnen verhinderen om de posters te zien, de energie van onze kraam te voelen of het informatiemateriaal in te kijken, vroeg ik me af of het nuttig was om die maandag bij de stand te blijven. Terwijl ik aantekeningen in ons notitieblok maakte, voelde ik een intense warmte bovenop mijn hoofd en ik keek op om te zien of er een warmtebron was, wat niet mogelijk was. Inderdaad, er was niets en op dat moment wist ik dat Jezus me geantwoord had; daarom leek het nuttig om dit verhaal door te geven, het is niet spectaculair of buitengewoon, maar het is een veelbetekenende ervaring.

Aanmoediging
2) In februari 2018 hadden we een kraam op een Body en Mind-beurs in Parijs, maar een aantal groepsleden was vanwege het slechte weer niet in staat om deel te nemen; zij die aanwezig waren hadden de regen getrotseerd. Bij de paranormale beurs op 9 februari maakte een groepslid de grap: “We worden vergeten, want we krijgen geen bezoek van Meesters of woordvoerders!” Om kwart over 3 stond een knappe blonde vrouw met blauwe ogen stil voor onze kraam, legde een vinger op Maitreya’s Missie, dl.II en vroeg me wie Maitreya is. Ik nodigde mijn collega uit om haar te antwoorden. De vrouw had een Slavisch accent. Ze zei dat ze alle boeken van Helena Blavatsky en Alice Bailey had gelezen. We vonden het een beetje twijfelachtig dat ze echt alles had gelezen. Ze zei tegen mijn collega: “Het lijkt niet zo, maar ik weet heel veel dingen. Hoe oud denk je dat ik ben?” Mijn collega antwoordde dat ze wellicht 30 jaar oud was. Ze zei dat ze eigenlijk 48 was en verlamd was geweest en daarom tijd had gehad om te lezen. Mijn collega vertelde haar over Benjamin Creme’s boek De bundeling van de Krachten van Licht en over de menselijke evolutie. De vrouw liet hem weten dat de menselijke evolutie niet alleen aards is maar ook kosmisch.
Omdat ik merkte dat ze geen belangstelling had om boeken te kopen, gaf ik haar een catalogus van Benjamin Creme’s boeken en ze zei dat dat precies was wat ze wilde om Maitreya’s naam te kunnen herinneren. Zeer vastberaden kocht zij een kaart van Maitreya’s ‘hand’ en mijn collega begon haar te vertellen dat de hand 3-dimensionaal is en ze antwoordde dat hij niets hoefde te bewijzen, omdat zij voorbij uiterlijke verschijningen ziet. Zij zei: “Ik ben intuïtief” en toen vroeg ze mijn collega: “Hoe is het met je hart?” Dat was opmerkelijk omdat mijn college een hartkwaal heeft. Ze zei dat hij zou genezen. Zij vroeg hem: “Ben je hier maandag?” En dat was vreemd genoeg de dag dat hij terug zou komen. Ze vertelde hem dat ze zou kijken wat ze voor hem kon doen. Mijn collega bood aan om haar te vertellen over Jezus’ verschijning op de foto die in het Neckerziekenhuis gemaakt werd, maar we voelden dat zij niet meer wilde luisteren; we gaven haar een fotokopie van de tekst die bij de foto stond in Share International [september 2002]. De foto was een A4-formaat, maar zij had alleen een blauw kartonnen map bij zich die net iets kleiner was. Terwijl ze met zorg het gedeelte dat eruit stak omvouwde, zei ze dat de kleine gebaren in het dagelijks leven het verschil maken. Toen ging ze weg met de woorden: “Ik kom terug.” Tijdens haar aanwezigheid en ook nog daarna voelde ik warmte in mijn chakra. Een half uur later kwam ze terug naar de kraam en gaf me een brede lach en knipoog. Ik denk dat ze een van Maitreya’s woordvoerders was. Ik veronderstelde dat het allemaal symbolisch was. Ze kwam niet terug op maandag, maar mijn collega voelde zich wel beter.
M-A.A., Parijs (Frankrijk).

Wondergenezing
Een vriend raadde me aan naar u te schrijven over een wonder nadat ik in de herfst van 2000 de hulp van Heer Maitreya had ingeroepen. Ik was opgebeld om Vida, de schoonzus van mijn nicht, te helpen, die kanker had en al anderhalf jaar in en uit het kankerziekenhuis in Buffalo (New York, VS) was geweest. Nu werd ze naar huis gestuurd omdat de kwaadaardige tumor niet op de behandelingen reageerde en zich overal had verspreid, ook langs haar ruggengraat omhoog en haar hersens naderde. Zij werd naar huis gestuurd om te sterven.
Haar dochter belde me huilend op, omdat de oncoloog hun verteld had dat zij zou heen gaan wanneer het haar hersenen bereikte. De hele familie was gebeld, uit Arizona en Florida. Ik kwam in het ziekenhuis een kamer binnen, waar zij allemaal om haar heen zaten te bidden en om afscheid te nemen. Zij was half bij kennis, opgezwollen, haalde heel moeilijk en zwaar adem, en zag er blauwig uit. Ik legde mijn handen op haar hoofd en bad een lange tijd om hulp. Zij opende haar ogen een heel klein beetje en zei: “Zal ik genezen?”
Ik zei: “Ja – het is begonnen, Vida!” Toen dacht ik ‘Oh God, laat me haar geen valse hoop geven!’ Verscheidene leden van haar familie volgden me naar huis en zij kregen informatie over de Wederverschijning en hun reactie was goed.
Vida bleef zwakjes doorleven en begon te eten – haar dokter besloot ongeveer 10 dagen later tot een röntgenfoto om te zien hoe snel de tumor langs haar ruggengraat naar boven gevorderd was: Haar broer belde me op – ik hield mijn adem in – u kunt zich niet voorstellen hoeveel vreugde en dankbaarheid ik voelde toen hij me vertelde: “De dokter is verbaasd, er is geen teken van kanker in haar lichaam – het was een verkeerde diagnose óf goddelijke tussenkomst.” Ze bouwden de medicatie langzaam helemaal af en Vida ging naar huis.
Op 14 juli had haar familie een feestmaal met meer dan 75 gasten. Ik weet dat ik een kanaal was en dat was de derde genezing van kanker. De anderen waren niet zo veelomvattend. Mijn dochter zegt dat ik “geherconditioneerd” ben, aangezien ik twee jaar geleden vier bypasses bij het hart gehad heb, stents in mijn nierslagaders, een gebroken heup. Ik heb meer dan 40 jaar voor mijn echtgenoot gezorgd die ziek van de Tweede Wereldoorlog terugkeerde. Ik ging mediteren en mijn dokter begon vragen te stellen omdat ik niet ouder werd zoals anderen en hij vroeg zich af hoe ik zo veel kon doen (ik ben 88). Hij nodigde me bij hem thuis uit om erover te praten en ze waren allen verheugd om over de Weg te horen!
MMP, Meadville (Pennsylvanië, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de genezing werd gegeven door de Meester Jezus.