door de Meester -, via Benjamin Creme (6 juni 2013)

Het wordt voor velen steeds duidelijker dat het huidige economische stelsel van de wereld aan duigen ligt en veranderd moet worden. Zo stagneren de economieën van de VS, Europa en Japan en in China, nog maar kort een grootmacht, neemt de groei af. Alleen India, waar miljoenen nog steeds in armoede leven en sterven, en Brazilië houden de banier van ‘succes’ nog hoog.
Toegegeven, dit is een zeer onvolledige kijk op de wereld­economieën, maar algemeen geldt dat landen wegkwijnen en niet weten hoe te floreren. De oude kunstgrepen werken niet langer: academici prijzen zich gelukkig met een baan in de bediening; de armen zijn armer dan ooit tevoren en dankbaar voor voedsel­banken; de middenklasse worstelt om “het hoofd boven water te houden”; de rijken zijn rijker dan ooit, maar vinden dat ze teveel belasting betalen. Regeringen doen hun best, maar hun prioriteiten zijn verkeerd en hun methoden niet langer van toepassing voor de problemen die zich aan de wereld voordoen.
De mensen, echter, die het meeste lijden onder de dadeloosheid of het verkeerde denken van de regering, zien hun eigen behoeften maar al te goed. Zij willen vrijheid, rechtvaardigheid, het recht op werk en een wereld in vrede waarin hun gezin kan gedijen. Aan hun eisen wordt steeds meer uiting gegeven. Niet lang meer zal het gewone volk zijn boosheid en frustratie, die zijn deel zijn, in toom houden. Zij hebben geen vertrouwen meer in de woorden en daden die de regeringen in hun naam uitvoeren. Al te lang en al te vaak zijn ze misleid en is hun geboorterecht hun ontzegd. Ze zien dit in eenvoudige bewoordingen, maar met heldere blik, terwijl ze de intriges van de machtige rijken niet langer vertrouwen. De stem van het volk zwelt aan, nee, is aangezwollen, en roept de mensen op zich uit te spreken.
De mensen hebben, met heldere blik en onbevreesd, de toekomst gezien en de mogelijkheid om hun aspiraties voor een rechtvaardige en vreedzame wereld te vervullen. Zij weten dat dit niet vanzelf zal gebeuren maar dat zij, samen met hun broeders en zusters, de kracht van vervulling in eigen hand moeten nemen. Ze weten ook dat de weg zwaar en gevaarlijk kan zijn, maar dat de prijs te kostbaar voor hen is om te falen, want het is de prijs van broederschap, van rechtvaardigheid en vrede, en een beter, eenvoudiger en waarachtiger leven voor allen. Zij weten dat geen opoffering te groot is om dit te bereiken en zijn bereid ervoor te sterven.
Zo zullen de mensen in de wereld het geboorterecht van vrijheid en rechtvaardigheid erven dat hun deel is. Zo zal de stem van het volk zich in de komende maanden en jaren luider en duidelijker verheffen.

V. Geeft Maitreya nog steeds televisie-interviews in Rusland? Zo ja, hoeveel zijn er tot nu toe geweest? Op 11 mei waren er in Rusland al tien interviews met Maitreya geweest. Was de reactie net zo goed als eerder?
A. Maitreya heeft daarna nog eens vier interviews gegeven (per 8 juni 2013). Ja, nog beter zelfs.

V. In de afgelopen weken was aan de westerse hemel een planetaire samenstand zichtbaar die de ‘dans der planeten’ wordt genoemd, waarbij Jupiter, Mercurius en Venus een driehoek vormden en daarna geleidelijk om elkaar heen leken te bewegen totdat ze op één lijn kwamen te staan. Heeft dit verschijnsel enige betekenis voor onze planeet?
A. Ja. Hierdoor worden bepaalde energieën op elkaar afgestemd die bijzonder gunstig voor de Aarde zijn.

V. De zon is de laatste tijd behoorlijk actief geweest, met enorme zonnevlekken die vrijkwamen. Welke invloed heeft dergelijke zonneactiviteit op planeet Aarde
A. Deze zorgt voor geweldige veranderingen op alle planeten, zoals we zelf op deze planeet zullen zien.

V. Is er een manier waarop je jezelf kan beschermen tegen het risico van dementie?
A. Er bestaat geen directe manier om jezelf te beschermen tegen het risico van dementie of Alzheimer. Wat de voortgang van het proces wellicht kan vertragen is het gebruik van Tlacotewater-tabletten. De tabletten helpen de structuur van ons lichaam op celniveau, en daarmee het immuunsysteem, te versterken. Het is wel belangrijk te weten dat deze tabletten dementie of Alzheimer niet kunnen voorkomen of genezen, maar ze kunnen wel helpen de voortgang ervan te vertragen.
De tabletten zijn gemaakt van het geneeskrachtige water dat in 1992 op een ranch in Tlacote, nabij Mexico-Stad, werd ontdekt. Het water, dat uit een diepe welput komt, is door Maitreya gemagnetiseerd met kosmische energie uit de constellatie Waterman. Maitreya heeft over de hele wereld soortgelijke bronnen gecreëerd en tot dusver zijn vier ervan ontdekt. Uiteindelijk zal er een wereldwijd netwerk van 777 van deze geneeskrachtige waterbronnen ontdekt worden, in een volgorde die door Maitreya bepaald wordt.
In 1992 heb ik bij een homeopatische apotheek in Londen een homeopatische remedie laten maken van het Tlacote-water, waar inmiddels duizenden mensen over de hele wereld baat bij hebben. Ook het water uit een van de andere vier bronnen die ontdekt zijn, in een grot in Nordenau (Duitsland) is gebruikt voor een homeopatisch middel, dat in Duitsland verkrijgbaar is.
[Neem voor informatie over het bestellen van Tlacot-watertabletten contact op met Ainsworths Homoepathic Pharmacy, 36 New Cavendish Street, Londen W1G 8UF; www.ainsworths.com. Voor andere bronnen, zie ‘Healing wells’ op www.share-international.org]

V. Enige tijd geleden publiceerde Share International een foto van een ruimteschip dat een vulkaan in Mexico in- of uitvloog. Hoe kan een schip de enorme temperaturen in een actieve vulkaan weerstaan? Hoe kan de bemanning van een schip in zulke omstandigheden overleven?
A. Ze vlogen niet de vurige lava in de vulkaan in, maar onderzochten alleen of de vulkaan op het punt van uitbarsten stond.

V. Ik weet dat u heeft gezegd dat het incident bij Roswell, dat in 1947 in New Mexico (VS) plaatsvond en waarbij de Ruimtebroeders zich opzettelijk lieten neerstorten om de aandacht te vestigen op leven van andere planeten, authentiek was. Lieten de Ruimtebroeders die bij Roswell neerstortten ook hun stoffelijke overschotten opzettelijk achter? Er wordt gezegd dat wetenschappers in de VS nog steeds hun skeletten onderzoeken. Is dat waar?
A. Nee. De hele massa van hun lichamen, inclusief het skelet, is al lang tot stof vergaan.

V. Wanneer ik het met mensen heb over hoe de wereld er na Verklaringsdag uit zal zien, merk ik dat ik moeite heb met concepten als voedsel, onderwijs, onderdak en gezondheidszorg als basisrechten. Intuïtief zie ik wat een zegen en vermindering van spanning deze veranderingen zullen brengen en dat maakt me ontzettend gelukkig. Wanneer ik mensen vertel dat er planeten zijn waar iedereen alles heeft wat men nodig heeft – en waarom zou je meer willen – merk ik dat veel mensen er niet eens over willen ‘fantaseren’: stel je eens voor, genoeg voor iedereen! Wat zou u zeggen tegen degenen die vinden dat mensen maar lui zouden worden als ze niet meer zouden hoeven werken voor hun basisbehoeften?
A. Dit is een misvatting – de mens werkt omdat hij mens is. (Picasso zei dat ‘het paard niet uit zichzelf in het span kruipt, maar een mens kan niet anders’.) Mensen moeten hun idee van wat werk is veranderen; het werk van miljoenen mensen tegenwoordig zou door robots gedaan kunnen worden – een deel hiervan wordt al door robots gedaan en dat zal steeds meer de norm worden. Het beeld van wat werken is, zal veranderen.

V. Ik zag een vraag op internet: “Wanneer is het Boeddha-dag?” Volgens de Gregoriaanse kalender viel die in 2013 op 17 mei. De Lucis Trust houdt de volle maan in Stier aan, het Wesak-festival (25 april 2013). Maar de Christus heeft de rol van Heer Boeddha overgenomen, dus moeten we de data en de functies van de Wereldleraar niet aanpassen nu Hij Heer Maitreya Boeddha is (zoals lang geleden door Gautama voorspeld)? Hoe zal het Wesak-festival eruit zien nu de Christus de Boeddha is en zal Maitreya beide taken vervullen? Zal Boeddha’s verjaardag Maitreya’s verjaardag worden?
A. De Christus is niet hetzelfde individu als de Boeddha – Zij zijn broeders, afzonderlijke individuen, maar boeddhisten verwachten Maitreya als Maitreya Boeddha.

V. Zijn er in Westerse landen nu meer mensen die een zenuwinzinking krijgen dan 30 of 40 jaar geleden? Waarom?
A. Ja, ik geloof dat dit zo is, maar niet alleen in het Westen; dit geldt over de hele wereld. De spanningen die ontstaan door de snelheid van de veranderingen die wereldwijd plaatsvinden, het binnenstromen van nieuwe en hogere energieën, het gebrek aan eenheid in de wereld, de commercialisering van het leven in het algemeen en de dreiging van oorlog, dragen alle bij aan dit verschijnsel.

V. Is het mogelijk een creatief leven te leiden zonder daadwerkelijk talent te ontwikkelen?
A. Iedereen is in wezen creatief omdat creativiteit van de ziel afkomstig is. Een stuk hout besnijden is een vorm van schepping, ook al is het eindproduct niet mooi of nuttig. Het leven van alledag kan creatief zijn. De mate waarin die creativiteit zich uitdrukt, hangt af van het punt in evolutie – hoe verder geëvolueerd de betrokkene is, hoe creatiever hij is. De cultuur van elk land is het resultaat van de creatieve activiteit van de discipelen in dat land.

V. Hoe wordt die creativiteit in het leven en in dienstbaarheid vrijgemaakt? Creativiteit en dienstbaarheid gaan hand in hand, maar ik vind dienstbaarheid vaak maar eenvoudig werk.
A. Door het beginsel van aspiratie. Als de aspiratie naar dienstbaarheid krachtig genoeg is, zal het werk dat verricht wordt niet als geestdodend ervaren worden.

V. Moet je kiezen tussen dienstbaar zijn of getraind worden of kunnen beide tegelijkertijd gedaan worden?
A. Ze kunnen tegelijkertijd gedaan worden.

Innerlijk weten
Onlangs stond ik in Los Angeles op de Latijns-Amerikaanse boeken- en uitgeversbeurs met een kraam van Share International. Een klein meisje en een oudere vrouw (misschien haar grootmoeder) kwamen naar de kraam en keken naar het kruis van licht en ander informatiemateriaal. Na een paar minuten met hen gepraat te hebben (ze waren tweetalig), maar zonder nog Maitreya als de Christus genoemd te hebben, bood ik hun de foto van Maitreya’s ‘hand’ aan en vertelde dat het verhaal er over op de achterkant staat. Het meisje zei dat ze de volgende zondag haar eerste Heilige Communie ging doen. Ik vertelde haar dat ik mijn eerste communie deed toen ik 12 jaar oud was. Hoe oud was zij? Ze zei dat ze zeven was. Ik feliciteerde haar en zei dat het geweldig was. Ze nam Maitreya’s ‘hand’ en zei iets tegen me. Ik kon haar niet verstaan, dus herhaalde ze het. Ik dacht dat ze naar de prijs vroeg en vertelde haar dat de kaart gratis was. Ze zei: “Nee,” en gebaarde me dichter bij haar te komen. Ik boog me voor over en zij wees naar de hand en zei: “Dit is de hand van Christus.” Ik was verbaasd en zei: “Ja, dat is zo, wat goed! Hoe wist je dat?” Ze wees alleen maar naar de ‘hand’ terwijl zij en de grootmoeder beiden naar me lachten, zich omdraaiden en wegliepen.
Waren zij Meesters? Misschien de Meester Jezus en een discipel van de Meester Jezus? Zo ja, dan is het voor zover ik me ervan bewust ben de eerste keer dat Jezus in het openbaar zegt dat Maitreya, niet hij, de echte Christus is. Het is belangrijk dat Hij deze verklaring geeft aan mensen zoals ik met een christelijke achtergrond.
D.L., Los Angeles (VS).
Benjamin Creme’s Meester verklaart dat het ‘kleine meisje’ de Meester Jezus was en de ‘oudere vrouw’ een discipel van de Meester Jezus.

Goed gewerkt
Op 11 mei 2013 deed ik dienst als plaatsaanwijzer bij Michiko Ishikawa’s lezing in Osaka. De pauze was voorbij en even nadat het ‘vraag-en-antwoord’-gedeelte was begonnen, kwam iemand van het publiek de zaal uit naar de lobby en begon vriendschappelijk met een groepslid te praten dus ik nam aan dat ze elkaar kenden. Ik ordende het informatiemateriaal op de tafel een eindje verderop, zodat de mensen gemakkelijk zouden kunnen oppakken wat ze wilden meenemen. Toen kwam de man naar mij toe en zei: “Je hebt me iets goeds laten zien.” Ik vroeg hem wat hij daarmee bedoelde. Toen zei hij: “Het is de nuchtere manier waarop je werkt, met een lach, bedoel ik.” Ik zei: “Dat is het minste wat ik nu kan doen. Dus doe ik dat gewoon.” Nadat hij gezegd had : “Dat is goed en ik heb iets heel erg goeds gezien,” ging hij weg. Zijn opmerkingen maakten diepe indruk op me en daarom vroeg ik het groepslid dat met deze man had staan praten of hij een bekende van hem was. Hij zei nee, en dat de man zijn houding en die van de groepsleden had geprezen. Ik deed hetzelfde werk als ik ieder jaar bij de lezing doe, maar zijn opmerkingen bevestigden voor mij opnieuw dat eenvoudig werk gedaan met een glimlach en enthousiasme even belangrijk is als elk ander werk.
Was dit een bijzondere persoon?
S.M., Gifu (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man de Meester Jezus was.

Bescherming
Op 18 mei 2013, nadat ik Michiko Ishikawa als spreker had geïntroduceerd, ging ik bij de zijdeur van de zaal zitten. De stoelen van de vier of vijf rijen vooraan waren allemaal leeg en al gauw ging een jongeman vlak voor me zitten. In het flauwe licht in de zaal leek hij in de 30, had een donkere huidskleur en droeg een wit overhemd en zwarte broek. Zijn overhemd zag er versleten en nogal vies uit. Ik kon zijn gezicht niet zien maar ik dacht dat hij uit een Aziatisch land kwam. Hij had een witte hoofdtelefoon op en hield een draagbare CD-speler in zijn hand. Ik vond het vreemd dat hij tijdens de hele lezing zijn hoofdtelefoon op had. Toen ging hij op de rij lege stoelen liggen en begon een krakend geluid te maken terwijl hij zich bewoog. Mensen om hem heen keken nogal verstoord. Ik was een beetje bezorgd dat hij lawaai zou blijven maken.
Midden in de lezing waren er plotseling trillingen van een aardbeving, die de lezing een poosje stopzetten. Ik ging achter het toneel kijken of alles in orde was. Op de terugweg, terwijl ik de deur naar de zaal opende, zag ik de ogen van die man. Het was maar voor een ogenblik maar het stralende en de kracht van zijn blik overweldigden me. Zijn uiterlijke verschijning verdween meteen helemaal en alleen de kracht en de straling van zijn ogen maakten van binnen een diepe indruk.
De lezing werd hervat en verliep normaal, alsof er niets gebeurd was. Hij was daarna rustiger.
In het begin van het ‘vraag-en-antwoord’-gedeelte was hij er niet, maar later kwam hij terug naar dezelfde stoel en luisterde heel aandachtig, knikte en mompelde instemmend. De manier waarop hij zijn instemming en sympathie toonde leek niet op hoe een jongeman dat doet, maar eerder van een oudere wijze man. Maar hij had nog steeds de witte hoofdtelefoon op. De manier waarop hij zat leek erg trots en nogal arrogant, waarbij hij zijn armen over de rugleuningen van een aantal stoelen uitstrekte.
Toen ik de volgende dag mediteerde herinnerde ik me plotseling dat de manier waarop hij zat leek op de manier van Maitreya toen hij zes of zeven jaar geleden op de Japanse conferentie als een goede genius verscheen.
Was dit een bijzonder persoon?
M.M., Miyagi-ken, Japan.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was en dat Hij de aandacht van de toehoorders afleidde en hen rustig maakte voor de naderende aardbeving.

Geluidstherapie
Op 11 mei 2013 ging ik naar de lezing van Michiko Ishikawa in Osaka. Na het afspelen van de overschaduwing van Maitreya via de heer Creme op de video kocht ik de kaart van Maitreya’s ‘hand’ om mee naar huis te nemen. Terwijl ik omstreeks middernacht dank zegde en bad en over de pijn in mijn hart vertelde, hoorde ik buiten bij het raam bij de garage harde voetstappen. Het geluid was zo zwaar dat ik dacht dat het van een reusachtige man moest komen. Ik was niet angstig en kon er zelfs een waardige houding in voelen. Ik voelde dat het geluid van de stappen me troost en moed gaf, omdat ik me toen zo terneergeslagen voelde. Nadat het geluid was opgehouden ervoer ik zelfs nog een sterker gevoel van dankbaarheid en vreugde.
H.U., Osaka (Japan).
Kreeg ik toen bezoek van een bijzonder iemand?
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het geluid van voetstappen door de Meester Jezus werd gemaakt.

Geruststelling
Op 18 mei 2013 stond ik bij de uitgang van de metro om de weg te wijzen naar Michiko Ishikawa’s lezing, toen ik voelde dat iets mij heel snel van rechts naar links passeerde. Onmiddellijk draaide ik mijn gezicht naar links. En alsof ik het beeld in slow motion zag begon er langzaam, steeds duidelijker, de vorm van een mannenfiguur te verschijnen en toen merkte ik plotseling dat hij al rechts naast mij stond. Verrast als ik was in een situatie die ik nog nooit eerder had meegemaakt, staarde ik naar zijn gezicht. Ondanks mijn onbeleefde directe starende blik stond hij onverstoorbaar recht voor zich uit te kijken.
Alles wat ik van hem zou kunnen vertellen was dat hij doordringende ogen had en in de 30 was. Ik kon zijn nationaliteit niet raden. Op een heel mooie dag in mei waarop sommigen een overhemd met korte mouwen droegen, droeg hij een dikke jas.
Ik voelde me buitengewoon ongemakkelijk over hem en besloot terug naar de zaal te gaan. Toen ging hij vlak achter me lopen, zo dicht op me dat ik vanuit mijn ooghoek een glimp van hem kon opvangen. Ik voelde me bang. De hele weg vechtend met mijn angst bad ik Maitreya om me te beschermen.
Toen ik hem niet meer bij me voelde, draaide ik me om om te kijken. Hij stond op het punt de drukke weg over te steken, die voetgangers niet mogen oversteken. Ik was bezorgd, maar gelukkig had de kant van de weg die hij wilde oversteken helemaal geen verkeer, terwijl er op de andere weghelft zwaar verkeer was dat in tegengestelde richting reed. Toen hij de vluchtheuvel in het midden had bereikt, begon hij zich om en om en om te draaien alsof hij danste. Het zag eruit als een heel vrolijke dans en hij leek er bijzonder van te genieten. Toen zag hij er heel anders uit dan de strenge persoon die een poosje terug naast me had gestaan. Maar ik voelde me opgelucht dat hij me niet naar de zaal volgde.
Later vroeg ik me af waarom andere mensen zijn excentrieke gedrag niet opgemerkt hadden. Was ik de enige die hem gezien heeft? Werd ik getest op mijn moed om angst te overwinnen? Was dit een bijzondere persoon?
K.E., Tokio (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man de Meester in Tokio was.

Aanmoediging
Op 10 maart 2013 organiseerden we een openbare video-vertoning van de lezing die de heer Creme in 2010 in Nagoya had gegeven. Het evenement vond plaats in een bioscoop waar in 1998 de Olympische Winterspelen gehouden werden. Het was de eerste keer dat we zo’n bijeenkomst in Matsumoto hielden. Er waren ongeveer 35 mensen. Ik vond 35 mensen niet slecht voor de eerste keer. De bezoekers kregen bij de ingang wat folders en voor de video begon hadden sommige de folders doorgelezen. Onder hen een vrouw die fluisterde: “Dit is een van die godsdienstige bijeenkomsten, hè?”
Sinds de AUM Shinrikyo sekte in 1995 giftig chemisch gas in enkele metrostations gebruikte, hebben mensen in Japan de neiging alles wat godsdienstig is in verband te brengen met ‘gedachtencontrole’ en zijn ze heel erg op hun hoede. Als zij dus denken dat de bijeenkomst enige associatie met godsdienst heeft, komen ze liever niet.
Na de videolezing was er een kort ‘vraag-en-antwoord’-gedeelte, waarin ik het volgende zei: “Voor de vertoning begon hoorde ik iemand zeggen: “Dit is een van die godsdienstige bijeenkomsten, hè?” Ik zou het volgende willen zeggen in verband met die opmerking: een van de Meesters in de Hiërarchie, naar wie Benjamin Creme in zijn lezing verwijst, zegt dat mensen gewoonlijk aan godsdienst denken wanneer ze het woord “geestelijk” horen. Dit is niet hetzelfde. Andere terreinen dan het godsdienstige, zoals het politieke en economische kunnen ook ‘geestelijk’ zijn. Maar op het ogenblik zijn het politieke en economische terrein verre van geestelijk. Iedere dag komen er in het ene deel van de wereld duizenden kinderen om van de honger en in het andere deel, de ontwikkelde wereld, verkwisten de mensen meer dan driekwart van de hulpbronnen van de aarde. Dit is niet geestelijk… De reden waarom Maitreya in de wereld terugkeert, is niet om een nieuwe godsdienst te stichten, maar om ons te inspireren om rechtvaardigheid te creëren in deze onevenwichtige wereld en om ons te vertellen dat samendelen en rechtvaardigheid de enige manieren zijn om deze puinhoop te herstellen. Dank u voor uw aandacht.”
Na de vragen en antwoorden, toen we de zaal verlieten, kwam er een lange knappe jongeman van in de 30 met krullend haar naar me toe en zei beleefd: “Dank u voor uw uitleg.”
Ik vond het een beetje vreemd om zo’n dankbetuiging te krijgen. Op dat moment dacht ik dat het een gewone jongeman was, maar naarmate de dagen verstreken, begon ik me af te vragen wie hij was. Was hij een bijzondere persoon?
M.K., Nagoya (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man de Meester in Tokio was.

Vredige vibraties
Tijdens een recente reis naar India had ik in een tempel voor het beeld van Shankara een ervaring. Ik had juist een moment van ‘overgave’ meegemaakt bij een gebeurtenis die me op de proef stelde en ik bad tot God en de Meester Jezus dat ik zou proberen om me te blijven ‘overgeven’ op mijn geestelijk pad, toen me een paar minuten lang iets overkwam wat ik alleen maar kan beschrijven als voelbare vibraties van top tot teen en ik voelde me heel kalm en vredig. Het duurde ongeveer 5 minuten waarbij ik het meeste in mijn borststreek voelde. Kunt u mij vertellen wat er gebeurde?
R.W., Nederland.
Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de ervaring voor het beeld een zegening van de Meester Jezus was.

 

Geachte redactie,
Eind mei 2013 deden we met het hele gezin een workshop makronen maken om te leren deze koeken te bereiden. Na het bakken, toen we de kokoskoeken omdraaiden, wachtte ons een verrassing: een afdruk van een hart in het baksel – wij hadden die vorm er niet in kunnen maken! Hoe is dat gebeurd?
N.H., Genève (Zwitserland).
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de hartvorm in de makroon door de Meester Jezus werd gemanifesteerd.)

Beeltenis hindoegod in aubergine
Een werknemer van een cateringbedrijf in Leicester (Engeland) ontdekte in mei 2013 een gelijkenis van Ganesj, de hindoegodheid met het olifantshoofd, in een aubergine. Praful Visram, eigenaar van 4 Seasons Catering, vertelde dat een van de werknemers de groente in een doos met andere aubergines vond en Visram plaatste hem op een zelfgemaakt altaar bij zijn werkplek. Visram, zijn gezin en zijn werknemers begonnen dagelijks tot de aubergine te bidden. Tientallen mensen hebben het altaar bezocht om de aubergine te zien en te bidden. Visram zei: “Dit is een zegening voor ons … het verspreidt een goed gevoel in de hele gemeenschap.” Ganesj wordt aanbeden als de ‘Verwijderaar van obstakels’ en de ‘Heer van het Begin’. (Bronnen: thesun.co.uk, thisisleicestershire.uk)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de beeltenis van Ganesj in de aubergine door Maitreya werd gemanifesteerd.)

De hindoegod Ganesj wordt altijd afgebeeld met het hoofd van een olifant, compleet met grote oren en een slurf, zoals te zien is in het beeldje (inzet rechts). Bij de betreffende aubergine was de donkere schil opengespleten waardoor Ganesj’s hoofd naar buiten kwam. De vorm van Ganesj’s oren en slurf zijn in het vruchtvlees van de groente te zien.

Mariabeeld Filippijnen huilt bloed
Een Mariabeeld in de Filippijnse stad Cebu heeft bloed geweend, aldus ooggetuigen. De 14-jarige Jaythro Rayla zag dat het beeld van Maria in zijn ouderlijk huis op Goede Vrijdag, 29 maart 2013, bloed huilde. Hij veegde het bloed weg, maar zag een paar dagen later het bloed weer over het gezicht van het beeld naar beneden stromen. Jaythro vertelde het aan zijn moeder Jude, die op haar beurt de rest van de familie op de hoogte stelde. Het nieuws verspreidde zich al gauw door de gemeenschap en veel mensen zijn sindsdien gekomen om het 30 cm hoge porseleinen beeld te zien en er te bidden. (Bron: suntar.com/ph)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat ‘het bloed’ door Maitreya werd gemanifesteerd.)

Fidel Castro en de duiven
Geachte redactie,
Ik keek naar een documentaire over het leven van Fidel Castro, getiteld Fidel – The Untold History. Bij de eerste toespraak van Castro, nadat hij in januari 1959 de troepen van Batísta had verslagen, werden door iemand in het publiek duiven vrijgelaten. Een van de duiven vloog in de richting van Castro en streek op hem neer. De andere, die ook in zijn richting vlogen, bleven dicht bij hem. Was de duif die op Castro bleef zitten een teken van Maitreya?
Thiago Staibano Alves, Brazilië.
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de duiven door de Meester Jezus ‘gedirigeerd’ werden.)

Senator ziet drie engelen
De Amerikaanse senator Mark Kirk beschrijft hoe hij drie engelen heeft gezien nadat hij in 2012 door een zware beroerte werd getroffen, die een gedeeltelijke verlamming aan zijn linkerkant veroorzaakte. Doktoren brachten hem kunstmatig in coma en hij moest een ingrijpende hersenoperatie ondergaan. Gedurende deze tijd zag hij drie engelen die aan het voeteneinde stonden. Zij nodigden hem uit met hen mee te gaan, maar hij antwoordde: “Nee, ik stel het uit,” en hij werd wakker op de intensive care van het Northwestern Memorial Hospital in Chicago (VS), aangesloten op monitoren en slangen. Hoewel hij niet weet of de ervaring een droom was, een bijwerking van medicijnen of een bijna-doodervaring, vertelt hij dat het zijn geloof heeft verdiept, zijn gevoel van doel versterkt en dat zijn leven en verwachting ingrijpend zijn veranderd. Hij zegt dat deze ervaring hem heeft doen besluiten “nooit op te geven”. (Bron: dailyherald.com)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat het een authentieke ervaring was. De engelen waren deva’s.)

 

Florida, VS – “Enorme vliegende schotel boven Florida, VS!”, meldt de website UFODisclosureIreland (UFODI), met een video die op 31 mei 2013 was opgenomen.
“De UFO [zweeft] zeer laag boven het gebied, zonder geluid of levitatiemiddelen en zijn schotelvorm met poortlichten is duidelijk zichtbaar, en hij straalt honderden vreemde lichten in verschillende kleuren uit als een soort van avondvoorstelling,” aldus Tony Grubber. “We zagen deze lichten op een avond in Auburndale, Florida, toen we aan het vissen waren… De opname is een spectaculaire nachtopname, mis het niet!” (Bron: YouTube: UFODisclosureIreland)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de lichten ruimtevaartuigen waren van Mars.)

 

Geachte redactie,
Deze foto werd op 23 juni 2012 in Parijs in Gare de Lyon gemaakt van mijn beste vriendin C.R.D. Het lijkt alsof ze ‘vleugels’ op haar rug heeft. Kunt u bevestigen of dit een manifestatie van een Meester is?
S.A.H., Winnipeg (Cananda).
(Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘vleugels’ door de Meester Jezus werden gemanifesteerd.)

 

 

 

UFO vliegt vulkaan Popocatepetl binnen

Mexico — Een camera die voortdurend opnamen maakt van de vulkaan Popocatepetl nabij Mexico-Stad, toont een kennelijke ufo die naderbij komt, snelheid vermindert, van richting verandert en de rokende vulkaan binnengaat. De video, opgenomen door het grootste televisienetwerk Televisia, werd op 30 mei 2013 op televisie vertoond. Op video’s die in oktober en november 2012 door dezelfde camera werden gemaakt, werden ufo’s gezien die in en dicht bij de vulkaan vlogen (zie Share International, december 2012).
(Bron: huffingtonpost.com, YouTube: StephenHannardADGUK)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat het voorwerp een ruimtevaartuig van Mars is. Zie ‘Vragen en antwoorden’)


VS –
Een aantal kinderen filmde op 20 mei 2013 UFO’s boven de VS. Ooggetuige mevrouw Rogers zegt: “We waren net buiten toen deze lichten plotseling in de lucht verschenen. Ik heb tot op de dag van vandaag geen idee wat het waren. Dus wat zijn het?” (Bron: YouTube: UFODisclosureIreland)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de lichten ruimtevaartuigen van Mars waren.)

 
Californië, VS
– Een vrouw die foto’s nam van een plaatselijk historisch monument in Santee (nabij San Diego, Californië) ontdekte later op een van de foto’s de vorm van een UFO. Ellen Henry nam op 7 mei 2013 foto’s van de Edgmoor Barn toen ze een ‘vlek’ op het LCD-scherm van haar camera opmerkte nadat ze een van de foto’s had genomen. Toen ze de foto later op haar computer overzette, realiseerde zij zich dat de ‘vlek’ op de foto in werkelijkheid een ufo was, in de lucht boven de stal. “Het was duidelijk te zien en zeker geen insect,” vertelde Henry. Ze zei ook dat haar camera niet meer werkte nadat ze die dag de foto’s had genomen. De plaatselijke nieuwszender ABC10 News berichtte over het verhaal van mevrouw Henry en zond het beeld van de ufo uit. (Bron: huftingtonpost.com, ABC10news.com, YouTube)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat het voorwerp een ruimtevaartuig van Mars was.)


West Harrison, Indiana, VS
– Op 12 mei 2013 werd een video-opname van een groot helder voorwerp op YouTube geplaatst, dat snel van kleur veranderde en zich snel voortbewoog. (Bron: YouTube: tuffprep1)
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat het kleurrijke voorwerp Maitreya’s ‘ster’ was.)

een compilatie

Hier volgt een selectie uitspraken met betrekking tot het thema ‘Creativiteit en vrije tijd’. De uitspraken zijn afkomstig van Maitreya (Boodschappen van Maitreya, de Christus en Maitreya’s Leringen – De Wetten van het Leven), Benjamin Creme’s Meester (Een Meester spreekt) en Benjamin Creme.

Het belangrijkste punt van zorg in de onmiddellijke toekomst is het probleem van de vrije tijd; hoe de mensheid de beschikbare vrije tijd zal benutten. Heel veel mensen hebben tegenwoordig eindeloos veel vrije tijd vanwege de werkgelegenheidssituatie in de wereld. Ze willen het niet, ze willen niet werkloos zijn, maar ze hebben nu eenmaal de vrije tijd. Echter, de meesten hebben niet geleerd hoe ze die vrije tijd goed kunnen benutten. In deze komende tijd (en dan bedoel ik niet dat het van de ene dag op de andere zal gebeuren, maar uiteindelijk) zal de mensheid geleidelijk machines creëren die het werk zullen doen dat momenteel door het grootste deel van de mensheid wordt gedaan. De mens zal over een mate van vrije tijd kunnen beschikken die hem de kans zal geven zijn eigen innerlijke aard te onderzoeken, om te weten wie hij werkelijk is, het grote goddelijke Wezen dat hij eigenlijk is, en hem in staat zal stellen die hoedanigheid te openbaren. (Benjamin Creme, De Wederverschijning van de Christus en de Meesters van Wijsheid)

In een van Zijn eerste boodschappen [nr. 3] zei Maitreya: “Sta Mij toe jullie de weg te wijzen die leidt naar een eenvoudiger leven waarin niemand iets tekortkomt; waarin geen twee dagen gelijk zijn; waarin de vreugde van broederschap uit alle mensen spreekt.
Waarin geen twee dagen gelijk zijn” is, wat mij betreft, een buitengewone uitspraak. De enige mensen voor wie geen twee dagen gelijk zijn, zijn jonge kinderen en die zeldzame individuen die voldoende geld en vrije tijd hebben om te doen wat ze willen, om hun leven creatief in te vullen, van moment tot moment, zodat ze geen eentonigheid kennen. Verveling en eentonigheid zijn het gevolg van gelijkvormigheid. In eenheid is er geen gelijkvormigheid. Het is niet zo dat dezelfde ideeën tot vervelens toe steeds opnieuw herhaald worden. Het gaat erom het leven op creatieve wijze te zien en daarmee elk aspect, elke gang van dat leven creatief te zien, als nieuw, van moment tot moment. De staat van eenheid waar de Meester over schrijft, is de staat van tijdloos, creatief bestaan die er voor iedereen is. (Benjamin Creme, De kunst van Samenwerking)

Iedereen heeft een rol te spelen in het ingewikkelde patroon dat de mensheid weeft. Elke bijdrage is van unieke waarde en noodzakelijk voor het geheel. Hoe dof de vonk vooralsnog ook is, er is niemand in wie het vuur van de creativiteit niet kan worden ontstoken. De kunst van het leven is de kunst van uitdrukking geven aan dat scheppende vuur en zo de aard van de mensen te onthullen als Goden in aanleg. Het is van wezenlijk belang dat alle mensen in deze ervaring delen en de kunst van het leven leren. Tot nu toe is een werkelijk creatief leven het voorrecht van weinigen geweest. In de komende tijd zal de onaangesproken creativiteit van miljoenen mensen nieuwe luister bijzetten aan de prestaties van de mens.
Wanneer hij uit de duisternis van uitbuiting en angst tevoorschijn treedt in ware en juiste onderlinge verhoudingen, zal ieder mens in zichzelf het doel en de vreugde van het leven vinden. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De Kunst van het Leven’)

Vrije tijd is doen wat je eigenlijk wilt doen, dat wil zeggen: creatief zijn; het is de mogelijkheid om creatief te zijn. Mensen vergeten dat creativiteit niet per se iets met kunst te maken heeft. Er is een vraag: “Als je geen kunstenaar bent, hoe krijg je dan wat creativiteit in je leven?” Het hoeft niet per se te betekenen dat je kunstenaar bent in de zin van schilder, musicus, danser of acteur. Dat is slechts één vorm van creativiteit. Je kunt creatief zijn in elk aspect van het leven, ongeacht wat dat is. De grote wetenschappers doen bijvoorbeeld buitengewone ontdekkingen over de aard van het atoom, over de energetische materie van ons heelal, hoe het door hun vingers lijkt te glippen, totdat er plotseling geen materie meer te zien is. Wat gebeurt er met materie? Die wetenschappers hebben een grote ontdekking gedaan. Dat is creativiteit, dezelfde creativiteit als schilders die een schilderij maken of musici die een toondicht maken. Creativiteit bestaat in iedere zoon van God. Het is een God-gegeven eigenschap. Scheppende activiteit is de aard van het leven dat geleefd wordt volgens de Wetten van het Leven. De kunst van het leven is creatief leven, dat alle aspecten van het leven omvat. (Benjamin Creme, De Kunst van het Leven)

Het gevoel dat we door tijd worden geregeerd, zal verdwijnen. We zullen ons leven op geheel nieuwe wijze opbouwen. Mensen zullen bijvoorbeeld steeds meer thuis werken. Zij zullen veel meer ontspanning hebben. De energie van miljoenen mensen die tegenwoordig belemmerd en onderdrukt wordt, zal vrijkomen. Een geweldige scheppingsdrang zal over de hele wereld van de mensheid uitstromen. Denk eens aan het potentieel in de derde wereld: driekwart van de wereldbevolking, die nu maar voor een minieme fractie bijdraagt aan het creatieve leven van de mensheid. Wanneer die mensen bevrijd zijn van eentonige arbeid, wanneer ze kunnen eten en een normaal, fatsoenlijk menselijk bestaan leiden, kun je je voorstellen wat voor stroom van scheppende kracht zal vrijkomen. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. III)

… vooralsnog zullen jullie Mij zien als een broeder te midden van broeders, één van jullie. Wanneer Verklaringsdag aanbreekt, zullen jullie weten dat die Broeder jullie meer dan eens heeft onderwezen, jullie de weg naar God heeft getoond en de Leringen van Gods Waarheid heeft vrijgegeven. Mijn vrienden, de tijd is gekomen om die Waarheid uit te breiden, om jullie te tonen dat het kennen van God een scheppende daad is, dat het kennen van God het binnengaan in Goddelijkheid Zelf is. Alleen zo kunnen we de waarheid van ons bestaan kennen. In deze komende tijd zal die kennis jullie eigendom worden. (Maitreya, Boodschap nr. 112)

Het zal duidelijk zijn dat er met de groei van de werkloosheid, door de technologische vooruitgang in de industrie, steeds meer behoefte komt aan onderricht over vrijetijdsbesteding. We zullen zeeën van vrije tijd hebben en onszelf de kans geven om de rijkdom aan cultuur en kennis te onderzoeken die ons nu ter beschikking staat. Mensen zullen creatiever moeten worden – in die zin dat iedereen in principe creatief is, maar slechts vrij weinig mensen de mogelijkheid hebben om die creativiteit tot uiting te brengen en te ontwikkelen. Daarvoor is vrije tijd essentieel. De meeste mensen zijn zo futloos geworden door lopende-bandwerk, door armetierige omstandigheden, door de uitgesproken levenloosheid en eentonigheid van hun dagelijkse werk, dat creativiteit bijna het laatste is wat je kan verwachten. Onderricht in vrijetijdsbesteding zal in de mensen de mogelijkheid vrijmaken tot het ontwikkelen van hun aangeboren vaardigheden, talenten en vermogens, op een thans nauwelijks voorstelbare manier. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. I)

Vrije tijd wil niet zeggen niets doen. Vrije tijd is doen wat je graag zou doen, wat het lichaam, het denken, het hart rust geeft, of wat je de tijd geeft om iets voor jezelf te doen naast datgene wat je voor de gemeenschap doet. Momenteel besteed je vijf dagen per week je tijd gewoonlijk aan het land waar je woont, de gemeenschap als geheel. Op zaterdag en zondag hebben de meeste mensen in een rijk land vrije tijd voor ontspanning. Persoonlijk denk ik niet dat dat genoeg is. Ik vind dat niemand gevraagd zou moeten worden om meer dan drie of drieënhalve dag per week volledig geconcentreerd te werken, zodat er vierenhalve dag overblijft voor wat ik ontspanning zou noemen. Vrije tijd kan het meest inspannende deel van de week zijn. Als je bergbeklimmer bent, dan zal dat beslist een van de zwaarste dingen zijn die je die week doet. Of als je lange-afstandsloper bent, zal dat gedurende drieënhalve dag ook zwaar zijn. Als we een auto uit elkaar halen en weer in elkaar zetten kan dat een moeilijke, geconcentreerde bezigheid zijn, maar met een zekere instelling, met een visueel geheugen voor waar de onderdelen horen, zal het een puur genot zijn. Er zijn verschillende vormen van vrije tijd en manieren om die te benutten. Tijd en vrije tijd zijn niet elkaars tegendeel. Het één maakt het ander mogelijk. (Benjamin Creme, De Kunst van het Leven)

Een nieuw zelfrespect in de ‘Mens’ zal eenzelfde belangstelling opwekken voor zijn vrije tijd en sociale activiteiten, en zal geleidelijk aan leiden tot een nieuw begrip van de wezenlijke behoeften van de mens. Nieuwe technologie zal talloze miljoenen mensen bevrijden van de eentonigheid van geestdodend werk; de vraag naar kennis op elk gebied zal de deuren van zowel universiteiten, fabrieken als boerderijen wijd openen, en een nieuw enthousiasme voor leren zal zich over de hele wereld openbaren. Zo zullen mensen de achterliggende doelen van onze incarnatie-ervaringen beter begrijpen en zo zal de noodzakelijke beheersing van onze fysieke, astrale en mentale uitrusting groeien. Dit zal mensen tot de deur van Inwijding leiden, en daarmee naar volmaaktheid. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De Aarde getransformeerd’)

Geld, geld en nog eens geld, draagt bij aan de stress van het moderne leven. Geld is niet het belangrijkste; genoeg hebben is het belangrijkste. Wanneer genoeg hebben het belangrijkste wordt, krijgt de samenleving een andere ordening, waardoor stabiliteit ontstaat. Samendelen is hierbij zowel een morele waarde als een middel tot uitvoering. Dit zal een vrediger atmosfeer creëren, waarin mensen niet zullen knokken om miljoenen te verdienen. Ze zullen hun plichten vervullen, voor hun gezin zorgen, en kinderen zullen in staat zijn zich te ontwikkelen. (Maitreya, Maitreya’s Leringen – de Wetten van het Leven)

Vrije tijd, voor het eerst beschikbaar voor miljoenen mensen, zal hun de gelegenheid bieden – die hun tot nu toe werd ontzegd – om nauw betrokken te zijn bij het leven en de organisatie van de gemeenschap en het land. Wanneer mensen de vrije tijd hebben om te participeren, zullen ze in zichzelf de antwoorden vinden op de problemen die hen nu omringen: de problemen van sektarische haat en verdeeldheid, van onrechtvaardigheid en armoede, van misdaad en oorlog. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Het scheppen van nieuwe structuren’)

Zodra wij de structuren scheppen die uitdrukking geven aan de feitelijke eenheid van de mensheid, zodra de mensheid de leringen van Maitreya aanvaardt, zijn advies onderschrijft en overgaat tot samen delen en het scheppen van vrede en rechtvaardigheid in de wereld, zal daaruit een harmonie voortkomen die momenteel helaas geheel ontbreekt. Door harmonie tussen de buitenwereld en de binnenwereld ontstaan de omstandigheden waarin tijd verdwijnt. Die harmonie, die vrijheid, is het scheppende denkvermogen, en iedere kunstenaar, dichter, creatieve geest zoekt het pad naar die harmonieuze mentale gesteldheid, die bewustzijnstoestand. Als creativiteit geblokkeerd wordt, is het omdat die harmonie ontbreekt. Er moet natuurlijk ook een periode van regeneratie zijn, om het vuur van creativiteit steeds opnieuw aan te wakkeren; dat is een periode van inactiviteit.
Als kunstenaar ben ik mij zeer bewust van deze stroom met achtereenvolgens perioden van creatieve activiteit en perioden van inactiviteit waarin je iets anders moet zoeken om in je op te nemen of te doen. Dan groeit het geleidelijk uit, zonder erover na te denken, tot een nieuwe scheppende activiteit. Het voltrekt zich als een opeenvolging, een cyclische stroom, een ritme van activiteit gevolgd door inactiviteit. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. III)

Er is niets eenvoudiger dan God, want achter alle dingen schuilt dat goddelijk beginsel. Wanneer de mens dit inziet, zal hij tot zijn ware grootheid komen, en dan zal van hem een stroom van creativiteit uitgaan. Het is Mijn plan jullie stap voor stap te tonen hoe dat goddelijk beginsel tot manifestatie te brengen, en jullie zo naar je Bron te brengen. Indien de mensen Mij aanvaarden, zullen zij tot de waarheid van hun goddelijkheid komen, en in het stralend gewaad van die waarheid zullen zij zich tonen als God. (Maitreya, Boodschap nr. 54)

 

Vrije tijd is de sleutel
door de Meester -, via Benjamin Creme

Van de vele problemen waar de mensheid mee geconfronteerd wordt, is er geen zo dreigend in het denken van de mens als dat van werkloosheid. In de ontwikkelingslanden hebben miljoenen mensen nooit geregeld werk gehad, en zelfs de geïndustrialiseerde landen zien elk jaar het aantal werklozen onstuitbaar aanzwellen. “Wie niet werkt, zal ook niet eten”, luidt het aloude gezegde. Maar moet dit noodzakelijk zo zijn?
Ongetwijfeld ligt de voornaamste oorzaak van de groeiende werkloosheid in de ontdekking en toepassing van de nieuwe technologie. In de ingewikkelder productieprocessen maakt de mens steeds meer plaats voor de robot. Geen enkel mens kan in werktempo en aanhoudende nauwkeurigheid op tegen de geavanceerde machines die nu gebruikt worden. Dit is zoals het moet zijn. Velen zullen het verlies betreuren aan menselijke vaardigheden die werden opgedaan in lange leerjaren en opleidingen, maar de mens is geboren voor hogere en meer waardevolle inspanningen. Waarom zou de mens concurreren met machines?
De mens is een god in wording en het zou dwaas zijn beperkingen op te leggen aan zijn creatieve mogelijkheden. Er is niets dat hij, te zijner tijd, niet zal kunnen verrichten. Waarom dan getreurd over het voorbijgaan van een fase in de lange reis van de mens naar volmaaktheid, waardoor hij de vrije tijd krijgt zich te verdiepen en te groeien?
De mens staat nu op de drempel van een nieuw inzicht in zichzelf, van zijn bestemming en van de wereld waarin hij leeft. Deze nieuwe gewaarwording zal ongedroomde bekwaamheden en talenten oproepen die nog wachten op uitdrukking, en zal de mens toelaten tot het verblijf van goden.
Wanneer de mens zichzelf waarlijk ziet zoals hij is, zal niets de openbaring van zijn goddelijke krachten tegenhouden. Aan alle kanten zal deze glorie worden gezien, en een pad verlichten naar de verste sterren. Tot die gezegende tijd moet de mens leren en zichzelf trainen om zijn vrije tijd te benutten. Zonder vrije tijd heeft de mens weinig kans om te groeien. Vrije tijd moet worden gezien als de eerste vereiste voor dat scheppende denken en handelen die het hele leven voor de mens zullen transformeren. In deze tijd van wedijver geldt het oude gezegde. Alleen werken schenkt het recht om te eten. Maar de mens is gereed om nieuwe verhoudingen te ervaren; een nieuwe en zorgzame samenwerking wenkt hem zijn broeders hoeder te zijn, en het recht van allen op de eerste levensbehoeften te waarborgen.
Steeds meer zullen machines de mensen de vrijheid geven zichzelf te zijn. Vrije tijd zal ervoor zorgen dat ieder mens zijn volle potentieel kan bereiken, als weerspiegeling van zijn stadium in de reis naar volmaaktheid, en zijn gaven kan bijdragen ter verrijking van het geheel. Zo zal de mens een bloei kennen als niemand zich nu kan voorstellen, maar die eens de mensen aan elkaar zal tonen als de Goden die ze zijn.
Vrije tijd is de sleutel, en om die vrije tijd te waarborgen moeten de mensen samendelen.Miljoenen verhongeren en talloos velen meer verwensen tegenwoordig hun bestaan in hopeloze armoe. Deze ziekte mag niet langer worden aanvaard als de norm. De hierdoor opgeroepen spanningen kunnen niet langer door de mensheid worden gedragen. Bij het binnengaan van een nieuwe tijd, waarin machines zullen voorzien in de behoeften van allen, moeten mensen als broeders delen en samen de dageraad tegemoet gaan. (Een Meester spreekt)

Betekenis en evenwicht

boekbespreking door Marc Gregory

“Het leven imiteert de kunst veel meer dan de kunst het leven imiteert” schreef Oscar Wilde. Wellicht. Maar de relatie tussen de twee is wellicht symbiotischer en wederkeriger dan we ons tot nu toe hebben voorgesteld. In zijn twaalfde boek, De Kunst van het Leven, wijst Benjamin Creme erop dat juist leven werkelijk een kunst is, en dat het leven, evenals de kunsten, onderhevig is aan zekere onveranderlijke wetten.
Dit boek bestaat uit drie delen en biedt, evenals Creme’s andere boeken, een grote rijkdom en diepte aan informatie die op heldere, bijzonder leesbare wijze gepresenteerd wordt. Hiermee vormt het een treffende aanvulling op De Grote Aantocht en De Kunst van Samenwerking.
In deel Een, ‘De Kunst van het Leven’, maakt de schrijver gebruik van de schilderkunst en demuziek als invalshoeken voor een bespreking van de spirituele betekenis en het doel van het leven op Aarde. “Kunst, of het nu schilderen is, muziek of een andere kunst, moet aan bepaalde wetten en regels gehoorzamen. Als je wilt schilderen of componeren moet je de wetten leren waarmee die kunst wordt vormgegeven; ook de methoden, maar vooral de wetten die de hoedanigheden van kunst regeren, zoals verhoudingen, zoals openbaring. De magie van kunst ligt in het gehoorzamen aan die wetten.” (blz. 1)
Wat de kunstenaar uiteindelijk beoogt uit te drukken in een werk is een zeker evenwicht, een door intuïtie samengebrachte balans van kleur, toon, structuur en proportie die niet alleen welgevallig is, maar – in de beste gevallen – tevens een uitdrukking van betekenis die iets onthult. Wanneer men denkt aan een laat strijkkwartet van Beethoven of een portret van Rembrandt, dan herinnert men zich niet alleen een werk van grote schoonheid, maar een kunstwerk dat gedurende opeenvolgende generaties zijn onthullende kracht en zijn voortdurende mogelijkheid behoudt om mensen te bewegen tot grotere gevoeligheid voor en begrip van schoonheid en betekenis in het leven.
De schoonheid en harmonie die in grote kunstwerken uitgedrukt worden, zijn uitingen van de hoedanigheden die inherent zijn aan de mensheid. Toch is er oorlog, verhongering te midden van overvloed, aantasting van het milieu, gewelddadigheid, wanhoop, allerlei vormen van onrecht – het contrast tussen de harde realiteit van deze aanhoudende problemen en de pracht die uitgedrukt wordt in grote kunstwerken is zo scherp als het maar kan. Maar waarom?
Men kan naar school gaan om schilderen, muziek en zo ongeveer al het andere te studeren. Toch, merkt Benjamin Creme op: “We worden niet onderricht in hoe te leven, in de kunst van het leven. Er is geen school waar we de kunst van het leven kunnen leren. Het is een spiritueel probleem, want de kunst van het leven is verweven met het leven zelf.” (blz. 3) Vervolgens citeert hij een passage uit een artikel van zijn Meester, ‘Binnengaan in Goddelijkheid’: “De mensen moeten zich bewust worden van hun rol en aangeboren kracht in het leven en zo de verantwoordelijkheid op zich nemen voor de kwaliteit en richting van hun leven. Tenzij ze dit doen, zullen zij nooit hun kindertijd ontgroeien.” (blz. 4)
De wereld is helaas vol van talrijke uitdrukkingen van de onvolwassenheid van de mens en er zijn twee overkoepelende hoofdoorzaken voor deze moeilijkheden. De eerste is dat we merendeels niet weten wie we zijn en ertoe neigen onszelf te vereenzelvigen met alles wat we in wezen niet zijn. Zoals Teilhard de Chardin zei: “We zijn geen menselijke wezens die een spirituele ervaring ondergaan; we zijn spirituele wezens die een menselijke ervaring ondergaan.” Het onderscheid is simpel, maar doeltreffend. We identificeren ons geregeld met onze overtuigingen, onze politieke of religieuze voorkeur, onze baan of ons aanzien in de maatschappij, onze wederhelft, onze gedachten en emoties, enzovoort. Maar veel minder vaak, of misschien wel nooit, vereenzelvigen we ons met het feit dat we een ziel zijn, een wezenlijk goddelijke vonk van onze Schepper, in incarnatie.
De tweede is dat we niet weten dat er een Goddelijk Plan is voor de vooruitgang en evolutie van alle leven op Aarde. Centraal in dit Plan staan Grote Wetten. Wederom zijn Meester citerend, schrijft Creme: “Mensen zullen de subtiele wetten leren kennen en begrijpen die hun leven regeren: de fundamentele wet van het leven, de Wet van Karma, van Oorzaak en Gevolg, die de bestemming van allen bestuurt; de daarmee verbonden Wet van Wedergeboorte, die de reis van de Ziel in de stof mogelijk maakt; de Wet van Onschadelijkheid, die juiste verstandhouding bestuurt; en de grote Wet van Opoffering waardoor alle evolutie plaatsvindt.” (blz. 17)
Aangezien wij ons niet bewust zijn van deze twee waarheden, wordt het menselijk gedrag sinds mensenheugenis hoofdzakelijk gekleurd door conditionering, reactief reageren op wat ons is aangeleerd, wat we hebben ervaren en verkeerd hebben waargenomen en daardoor foutief hebben aangenomen over de aard van het leven. “Alle oorlogen, het lijden, het onvermogen van de mensheid om zichzelf te manifesteren als ziel in incarnatie, zijn het gevolg van conditionering. Toch hoeft niemand geconditioneerd te zijn. Ieder mens is geconditioneerd – door het verleden, door zijn ouders, door de aard zelf van zijn voertuigen die onder de Wet van Karma voor hem zijn geschapen door de ziel.” (blz. 11)
De onderdrukkende en alomtegenwoordige conditionering waaronder de mens zwoegt is het collectieve resultaat van onze lange geschiedenis van keer op keer incarneren op Aarde. Het is tevens een nevenproduct, op een wat zijdelingse wijze, van de aspiratie naar iets beters wat in alle mensen latent aanwezig is. “Niemand, hoe wankel ook in daadkracht, ontbeert deze zucht naar verbetering, ongeacht hoe die wordt uitgedrukt,” schrijft Benjamin Creme’s Meester. “Er is niemand in wie dit verlangen niet bestaat.” Hoe zijn dan de misstappen van de mens te verklaren, zijn geweld en haat?” (blz. 59)

De paren van tegenstellingen

Dit conflict wordt in het tweede deel van het boek, ‘De Paren van Tegenstellingen’, besproken. Het komt voort uit het feit dat de mens een onsterfelijke ziel is, ondergedompeld in materie, “de ontmoetingsplaats van geest en stof, en de spanningen die hun samenkomst oproept.” (blz. 59) Als een wezenlijk volmaakte weerspiegeling van God incarneert de ziel herhaaldelijk in de stof, die door zijn aard inert is. De wrijving die ontstaat wanneer dat wat wezenlijk goddelijk is wordt ondergedompeld in dat wat van zichzelf inert is en de manier waarop het tracht om te gaan met de gevolgen van die onderdompeling, is wat conflict creëert en onze werkelijkheid vorm geeft, individueel en collectief, ten goede of ten kwade. Het gedurende onze lange reis in incarnatie geleidelijk vergeestelijken van de stof is de voornaamste reden voor het menselijk bestaan op Aarde. Het is onze innerlijke, onmiskenbare aspiratie naar iets beters of groters die ons leven na leven voortstuwt, om voortdurend de stof in onszelf te verfijnen – en daarmee de stof van de planeet zelf – en dat drijft ons immer voort op onze spirituele reis. “De sleutel is straling. Wanneer we op een bepaald punt belanden, creëren we een stralende activiteit in de stof… Het is de ziel die de stof vergeestelijkt. Vanaf dat moment nemen we in elke incarnatie steeds meer stof van subatomaire aard in onze lichamen op.” (blz. 71)
Hieruit volgt dat een compleet nieuwe vorm van onderwijs, een vorm die rekening houdt met de wezenlijke aard van de mens (in tegenstelling tot het soort veredelde beroepsopleiding dat zo kenmerkend is voor het onderwijs van tegenwoordig) hard nodig is. Een soort onderwijs dat bovenal de noodzaak van onschadelijkheid benadrukt en ons doordrenkt met de wetenschap dat elk van onze gedachten en daden een gevolg teweegbrengt waarvoor wij uiteindelijk verantwoordelijk zijn.

De leringen van Maitreya
Lezers van Benjamin Creme’s andere boeken en mensen die bekend zijn met zijn lezingen, zullen weten dat zijn centrale thema de wederverschijning is van de Wereldleraar, de Heer Maitreya, en een groep van evenzo volmaakte mannen, de Meesters van Wijsheid, in onze tijd. Als de Verlichte die door alle grote religies verwacht wordt en Leraar voor de gehele mensheid, wijzen Zijn leringen de weg voorwaarts naar een weg waarop de mens kan beginnen de banden te verbreken van de conditionering die ons kluistert.
Drie elementen die in deze leringen centraal staan zijn eerlijkheid in denken, oprechtheid van geest en onthechting. Eerlijkheid in denken betekent dat er geen discrepantie is tussen wat we denken, wat we zeggen en wat we doen, dat onze gedachten, woorden en daden overeenstemmen en niet strijdig zijn met elkaar. Oprechtheid van geest betekent simpelweg jezelf zijn. Hoeveel van onze woorden en daden worden niet gekleurd door het feit dat we een goede indruk willen maken of dat we op de een of andere manier een wit voetje willen halen? “Dat is de onoprechtheid waarin veel mensen leven,” schrijft Creme. “Hoeveel mensen zijn werkelijk, absoluut en volkomen zichzelf?” (blz. 44)
Dan, tot slot, onthechting. Hoe bezorgd zijn we, of niet, over hoe anderen ons zien, over wat anderen denken of zeggen over ons, of ze ons mogen of niet, enzovoort? Als je werkelijk onthecht bent, dan ben je waarschijnlijk niet geconditioneerd en zul je niet onderhevig zijn aan, of beïnvloed worden door, de gevolgen van de conditionering van anderen of de conditionering van de wereld in het algemeen.
Deze ideeën zijn “in wezen simpel”, zoals Creme stelt, maar niettemin vereisen ze inzet en discipline om in praktijk te brengen. Dit zijn de methoden bij uitstek voor de mens om zich een weg door de paren van tegenstellingen heen te banen, om een creatieve balans te vinden tussen de impulsen van de ziel en de aantrekking van de materie, waaraan we allen onderhevig zijn. De aanhoudende beoefening van deze beginselen helpt ook om de weg vrij te maken voor de intuïtie, een hoedanigheid van de ziel, om op veel onbelemmerder wijze te functioneren.
Momenteel is de mensheid geestelijk gefragmenteerd. Het functioneren van het bewuste denken wordt gehinderd door impulsen, ongecontroleerde grondaannames en onopgeloste conflicten die oprijzen uit het onderbewustzijn als de resultaten van conditionering of inadequaat verwerkte ervaringen. Derhalve vertoont het astrale of emotionele gevoelslichaam, dat als het oppervlak van een stil meer zou moeten zijn om de inzichten van een hoger aspect van ons bewustzijn (buddhi- of zielebewustzijn) te weerspiegelen, vaak meer gelijkenis met een ruwe winterzee. Deze toestand kan verbeterd worden door meditatie, zelfhypnose en andere vormen van spirituele oefening. Naarmate de leringen van Maitreya geleidelijk meer verankerd raken in de wereld en zodra beschouwende spirituele praktijken steeds meer mensen aanspreken zal “te zijner tijd … het denkende, rationele denkvermogen – de computer – onder de drempel van het bewustzijn zakken en zullen we het antwoord onmiddellijk intuïtief inzien zonder erover na te denken… We [zullen] weten wat we weten omdat we het weten.” (blz. 90)
Kun je je een wereld voorstellen waarin “we weten wat we weten omdat we het weten”? Een wereld waarin we niet elke beslissing op strategische wijze hoeven te ontleden omdat we een verlangde uitkomst wensen, ongeacht de gevolgen voor anderen of de planeet, een wereld waarin we begrijpen wat werkelijk goed is, goed is voor allen?
Een dergelijke wereld wordt beschreven door Benjamin Creme in, wat voor mij een van de ontroerendste passages in het boek is. “We zoeken allemaal evenwicht. We zoeken eenheid, evenwicht, hoe we het ook noemen. Het is dat wat ons in staat stelt creatief en gelukkig te zijn. Het stelt het wiel in staat om steeds opnieuw te draaien en uit zichzelf te scheppen, steeds opnieuw, dat wat geschapen is. Op die manier zal de beschaving van de toekomst hoedanigheden vertonen waar we nog niets zinnigs over kunnen zeggen. We hebben de woorden nog niet voor wat we zullen zien en weten. We hebben de woorden niet voor de hoedanigheid van die beschaving. Noch voor het gevoel, de ervaring, van die verhouding wanneer alle mensen zichzelf zien en ervaren als broeders en zusters van hetzelfde huis, één planeet. Dat zal mensen terugvoeren naar hun kindertijd. Thuis was thuis. Je broeders en zusters waren de specie die je op het rechte pad hielden. Zo zal het zijn.” (blz. 21)
En zo is het dat de leringen van Maitreya, die van zulk diepzinnig en vérreikend belang zijn, stap voor stap het bewustzijn van de mensheid volkomen zullen transformeren.

Illusie
Het laatste gedeelte van het boek, ‘Illusie’, geeft een andere dimensie aan de informatie die in de eerste twee delen naar voren wordt gebracht. In wat door sommige lezers als een opzienbarende onthulling beschouwd zal worden, verklaart Benjamin Creme dat illusie in feite een verschijnsel is waaraan de ziel is onderworpen. Het heeft te maken met de hoedanigheid en, wederom, de conditionering van de voertuigen – mentaal, astraal en fysiek – waarvan de persoonlijkheid de ziel in een bepaald leven voorziet. “Wij verschaffen de ziel deze toegang en als wij niet over het mechanisme beschikken, kan de ziel niet zien… We nemen de wereld waar, nemen alle ideeën, gedachtevormen, ideologieën en gezichtspunten in ons denken op en proberen daar wijs uit te worden. Als ze ons aanspreken, hechten we ons aan die ideeën en ideolo-gieën… op die manier vullen we ons denken met illusie. We maken het de ziel onmogelijk om duidelijk, waarachtig, zonder belemmering te zien hoe de wereld er werkelijk uitziet.” (blz. 109)
Dit introduceert een paradox die we uiteindelijk allen het hoofd moeten bieden. Hoe kan de ziel de oefening van intuïtie in de persoonlijkheid bevorderen als de persoonlijkheid de ziel, via het mentale voertuig, een vooringenomen, bedrieglijk of illusoir wereldbeeld heeft voorgeschoteld? Evenals bij conditionering leiden de gevolgen van onze stevig omarmde illusies tot een grote mate van onnodige disharmonie in de wereld.
Maar, stelt Creme: “Het is niet zo dat illusie bestaat en niet beëindigd kan worden. Het wordtveranderd. Je vervangt illusie door intuïtie. Wanneer de intuïtie wordt gebruikt, wordt de lei schoongeveegd. Het is als een ragebol, waarmee je de spinneraggen weghaalt. Alles wat ervaring van de werkelijkheid hindert, wordt verhelderd en weggevaagd, en dat weet je. Wanneer je vanuit de intuïtie weet, dan is er geen ruimte voor illusie meer. Die komt dan niet op.” (blz. 128). Middelen voor de ontwikkeling van de intuïtie zijn de beginselen van eerlijkheid in denken, oprechtheid van geest en onthechting, spirituele oefening zoals meditatie (met name Transmissie-meditatie) en het ondernemen van onzelfzuchtige dienstbaarheid naar anderen.

Zwaard des Onderscheids
Een krachtige energie op planetair niveau, die ook dient om begoocheling (illusie van emotionele aard), conditionering en illusie te verdrijven werd door Jezus genoemd in een vaak verkeerd begrepen bijbelse passage: “Ik ben niet gekomen om vrede te brengen maar een zwaard. Ik zal mensen tegen mensen opzetten, zonen tegen vaders, broeder tegen broeder.” Het ‘zwaard” is het Zwaard des Onderscheids, dat een symbolische weergave van de energie van liefde is. Deze wordt door Maitreya “gehanteerd”, in enorme kracht vrijgegeven in de wereld. “De energie zelf is volkomen onpersoonlijk, niet goed of slecht” – “ze stimuleert allen, zonder uitzondering – “de goeden, de slechten, de altruïsten, de zelfzuchtigen, de hebzuchtigen, de onzelfzuchtigen, enzovoort.” (blz. 83) Het gevolg van de instroom van deze energie is dat het alles aan het licht brengt en de werkelijkheid van het leven op Aarde in naakte, onmiskenbare helderheid laat zien. Dit maakt dat de mensheid gedwongen is om de gevolgen van haar gedrag te aanschouwen en, zonder verblind te zijn door de mist van illusie, opgeroepen zal worden om een kritieke beslissing over haar toekomst te nemen – de hulpbronnen van de wereld billijk te verdelen en te leven in vrede, broederschap en ware rechtvaardigheid, of, in de woorden van Maitreya, om “geheel ten onder te gaan”. Hij is ervan overtuigd dat we de juiste keuze zullen maken.
De Kunst van het Leven wijst op de mogelijkheid van een totaal nieuwe manier van leven, een nieuwe dynamiek in onze benadering van het leven waarin we kunnen beginnen het creatieve vermogen van elke dag te benutten. Tussen de regels door wordt er wellicht ook gezinspeeld op hoe het is om een Meester te zijn; om zo verlicht, doelgericht, capabel, gracieus en verfijnd te zijn dat het menselijk bestaan van moment tot moment als een geweldig kunstwerk is. Voor de rest van ons is het een voortdurende reis en is de benodigde discipline soms zwaar, maar uiteindelijk onvermijdelijk en de moeite waard. Het is het proces waardoor we evolueren. En zo, dankzij het feit van ons bestaan op deze planeet, zijn we, elk op onze eigen wijze, grootse kunstenaars in wording.
Er zijn veel andere passages en inzichten in het boek om van te genieten. De beschrijving die Creme, zelf een groots kunstschilder van blijvende betekenis, van het artistieke proces geeft, is een genot: “Elke schilder of componist zoekt naar harmonie… Hij werkt eraan totdat hij het gevoel heeft dat het af is. Hoe weet hij dat het af is?… Hij moet tot een beslissing komen wanneer hij zal stoppen. Iets drijft hem tot herkenning van dat moment van beslissing. Dat komt wanneer alle facetten van de kunstvorm gehoorzamen aan de wetten waaronder de kunst bestaat en zichzelf uitdrukt, en dat op een levende, pulserende wijze. (blz. 8)
Tenslotte is het lastig je een boek van 200 bladzijden voor te stellen dat zo rijk en diep in betekenis is. Benjamin Creme’s vermogen om ingewikkelde ideeën uit te leggen, om diepgravende concepten met absolute precisie te verhelderen en verlichten, zonder daarvan de essentie af te zwakken, is een kenmerk van al zijn boeken. Voor degenen die erin geïnteresseerd zijn om enkele van de subtielste aspecten van de betekenis van het leven op aarde te begrijpen, kan deze bondige uitgave niet sterk genoeg aanbevolen worden.

Marc Gregory (Californië, VS) is musicus en bestudeert al lange tijd de Leringen van de Oude Wijsheid. Momenteel geeft hij les en woont in het buitenland.

door Jeannette Schneider

Stéphane Hessel, de nestor van “de roep om sociale verontwaardiging”, is op 23 februari 2013 op 95-jarige leeftijd gestorven. Zijn pamflet Indignez-vous! (Neem het niet!) werd in 2010 gepubliceerd en was oorspronkelijk gericht op de Fransen, en speciaal de jongeren. Tot zijn verrukking en verrassing werden in zijn eigen land in korte tijd twee miljoen exemplaren verkocht. Tot nu toen zijn er 4,5 miljoen exemplaren in 35 landen verkocht. In Spanje leidden “Los Indignados” hun naam af van de titel van Hessels pamflet en de Occupy-beweging werd er door geïnspireerd. Later publiceerde Hessel nog drie boeken over de noodzaak van sociale en politieke verandering.
Waarom vond zijn stem zo wijdverbreid weerklank? Ten eerste, zoals hij zelf stelde, had het veel te maken met zijn lange leven en ervaring. Maar er is meer: de eenvoud en spontaniteit van zijn woorden, de directe manier waarop hij sprak en vooral, het feit dat hij een zere plek raakte – we weten allemaal dat er momenteel veel dingen erg mis zijn. Gelukkig was er iemand van zijn kaliber die zich in duidelijke taal durfde uitspreken over wat er mis is met onze maatschappij. Hessel had het gezag om ons te laten luisteren. Zeven jaar nadat hij in Berlijn was geboren, verhuisde het gezin in 1924 naar Parijs (in 1939 naturaliseerde hij tot Frans staatsburger). Na een studie Filosofie diende hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Franse leger; in 1941 werd hij gevangengenomen, vluchtte naar Engeland, keerde in 1944 terug en voegde zich bij het Franse verzet, werd gevangengenomen en getransporteerd naar Buchenwald, waar hem executie wachtte. Hij was slim genoeg om een kans tot ontsnapping te grijpen en hiermee aan de dood te ontkomen. Hij werkte onder een andere naam in Duitse fabrieken, ontsnapte weer, werd gevangengenomen en slaagde er uiteindelijk in naar de Geallieerden te vluchten. In 1946 trad hij in diplomatieke dienst voor de Franse overheid; van 1946 tot 1949 was hij lid van de Commissie voor de Rechten van de Mens van de Verenigde Naties in New York en droeg bij aan het tot stand komen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Daarna vertegenwoordigde hij Frankrijk in verschillende diplomatieke en politieke functies, en bleef trouw aan zijn oude idealen.
Hier zien we in een notendop karakter en geest van Stéphane Hessel: een diplomaat die geen onrechtvaardigheid kon verdragen en niet bang was voor zijn mening uit te komen. Zijn geweldige carrière geeft extra gewicht aan zijn woorden. Te midden van gevaar en rampen wist hij zijn evenwicht te bewaren.

Indignez-vous!
Hoewel Hessel zijn betoog in Indignez-vous! op Frankrijk richt, is het meeste ervan ook van toepassing op de rest van de wereld. Zijn alzijdigheid verklaart het enorme succes van zijn boeken. Hij geeft toe dat, hoewel hij optimistisch van aard is, hij zich soms bedroefd voelt dat zijn strijd voor de nationalisatie van industrieën, voor overheidsbestuur van openbare voorzieningen en mensenrechten na WWII in de afgelopen jaren verwaarloosd is.
Als vertrekpunt voor zijn visies, citeert Hessel het programma van de Franse Nationale Verzetsraad uit 1944, dat als fundament bedoeld was voor een vrije democratie in Frankrijk zodra de oorlog voorbij was. Samenvattend: sociale veiligheid en pensioen voor iedereen en nationalisatie van elektriciteit en gas, kolenmijnen, (verzekerings)banken; de teruggave van de grote gemonopoliseerde productiemiddelen aan het volk, als het resultaat van gezamenlijke inspanning. Het collectieve belang zou voor het privé belang moeten gaan: het eerlijk delen van de rijkdommen van de wereld waar het volk voor gewerkt heeft, moest boven de macht van het geld gesteld worden. Echter, in 2013 zien we een steeds groter wordende kloof tussen rijk en arm. Een ander doel uit het programma van 1944: een echte democratie heeft een vrije pers nodig die onafhankelijk is van de staat en van de macht van het geld of van invloeden van buitenaf. Hessel betoogt dat de onafhankelijkheid van de media momenteel in gevaar is. Het Franse verzet eiste onderwijs voor alle Franse kinderen, zonder uitzondering of discriminatie. In 2008 ondermijnen de bezuinigingsmaatregelen van de Franse overheid dit ideaal.
Gedurende zijn hele leven heeft hij pal voor deze principes gestaan, maar het is nu, in onze tijd, dat hij vond dat het tijd werd om zijn stem te verheffen over wat hij zag gebeuren: de geleidelijke vernietiging van alles waar hij voor gestaan en voor gevochten had. Nationale overheden zeggen bijvoorbeeld dat ze zich zulke programma’s voor sociale zekerheid niet langer kunnen veroorloven. Het is zonneklaar dat dit niet het geval is. Sinds 1945, toen Europa in puin lag, is er enorme rijkdom voortgebracht. Maar nu overheerst de macht van de financiële wereld – door Hessel omschreven als “de ondraaglijke overheersing van de marktwerking”. De geprivatiseerde banken belonen momenteel hun hoogste bazen en aandeelhouders met buitensporig grote winstuitkeringen en salarissen zonder enige aandacht voor het gemeenschappelijke belang
De basis van het Franse verzet was actieve verontwaardiging. Hessel roept in het bijzonder de jongeren op om zich te laten inspireren door de veteranen van het verzet uit de oorlog. Hij geeft toe dat het toen makkelijker was om eendrachtig te werken dan vandaag, omdat de kwesties duidelijker afgebakend waren: de bezetting door de Nazi’s, en tien jaar later, de strijd voor dekolonisering. Volgens Hessel is de wereld nu veel ingewikkelder omdat de planeet zelf in gevaar is, iets wat niemand zich zo’n 70 jaar eerder had kunnen voorstellen. Dit is reden te meer om zowel verontwaardigd als betrokken te zijn…

Zie Share Nederland (juli/aug. 2013) voor de integrale tekst.

interview met Jason Taylor door Niels Bos

Jason Taylor is de cineast en fotograaf van het Source Project, een door hemzelf gefinancierde multimediaonderneming die de methoden, verhalen en het werk van vooruitstrevende boeren in India vastlegt. In zijn werk concentreert hij zich op het alledaagse leven van Indiase boeren. Hij legt hun omgeving vast, evenals hun ideeën en visie op landbouw, in levendige foto’s en videoreportages. Niels Bos interviewde Jason Taylor voor Share International

Share International: Een paar jaar geleden richtte u het Source Project (“Bronproject”) op. Wat bewoog u daartoe?
Jason Taylor: Ik deed eens een project met het UNDP [het VN Ontwikkelingsprogramma] in Sri Lanka. Ze vonden me direct aardig en vroegen me een film te maken over voedsel en de toekomst van voedsel. In de film wilde ik de vraag stellen: is voedsel een mensenrecht? Maar toen ik het voorstelde, zeiden ze dat ze daar nog bij mij op terug zouden komen. Ik was geschokt dat het idee dat voedsel een fundamenteel mensenrecht was in de wereld waarin we tegenwoordig leven iets was waarover twijfel kon bestaan, of dat dat eerst bevestigd moest worden door de hogere niveaus in de organisatie. Er werden enorme hoeveelheden geld uitgegeven door mensen in kantoren met airconditioning om deze films te maken en te promoten, die uiteindelijk niets deden voor de plattelandsbevolking van Orissa (India). Ik heb ook veel academici en ontwikkelingseconomen gesproken en geïnterviewd, maar ik ben van mening dat zij niet begrijpen wat er werkelijk speelt. In principe ben ik een activist. Dus bijna drie jaar geleden besloot ik afstand te nemen van de internationale ontwikkelingssector en begon ik enkele van de vele verhalen te vertellen die de stem van de mensen die het meest door deze ontwikkelingspolitiek geraakt werden, vertegenwoordigde.

SI: Wat zijn de doelstellingen van het Source Project?
JT: Het merendeel van het activisme waarin ik geïnteresseerd ben betreft het milieu en, tot op zekere hoogte, het sociale vlak. Voedsel omvat alles. Het gaat om de bedrijfsmatige controle van ons voedselsysteem, de verspilling van voedsel, de bodemerosie en uitputting van natuurlijke hulpbronnen, evenals de beheersing van natuurlijke hulpbronnen. En het gaat ook over het recht van boeren om te bestaan en veilig en voedzaam voedsel te leveren. Het is eigenlijk een enorme koepel waarvan voedsel het middelpunt vormt.

Jason Taylor is van mening dat de boeren, de echte boeren in de wereld, de bron (source) zijn van alle kennis – kennis van zaden, de bodem, de seizoenen, van de onderlinge afhankelijkheid van elkaar en respect voor andere soorten, kennis van de kringloop waarbij alles van de aarde komt en er weer naar terugkeert. “Het is hun kennis die ik aan de meerderheid van de mensen wil tonen die volkomen ontkoppeld is van de bron van ons voedsel.”
Hij verwijst naar de kennis van mensen als Bhaskar Save, die hij “mogelijk India’s meest biologische boer in de geest van Ghandi” noemt. “Bhaskar Save deed ooit een eenvoudig experiment. Hij nam een pot, woog wat grond, stopte de grond in de pot en voegde een zaadje toe. Ongeveer een maand later haalde hij er een pompoen van een paar kilo vanaf. Vervolgens haalde hij de plant eruit en woog de grond opnieuw. Het was hetzelfde gewicht als toen hij het zaad had geplant. Zonder ook maar enige toevoeging waren de natuur en haar elementen in staat voedsel uit niets te leveren – gezond, voedzaam, en gratis voedsel.”
Toen hij dit experiment zag, stelde Taylor de vraag: Hoe is het mogelijk dat we van een gratis systeem dat ons milieu verbetert, overgegaan zijn naar een kostbaar systeem dat ons milieu verwoest? Natabar Sarangi, de hoofdpersoon in een van de films van het Source Project, genaamd Natabar de zadenboer, gelooft dat het antwoord in de enorme winsten en ongereguleerde markten ligt. Vóór de Groene Revolutie, vertelde Sarangi, “kon een boer ongeveer 50.000 roepies (645 euro) per hectare verdienen; tegenwoordig kan zelfs een commerciële boer, hooguit 15.000 roepies (193 euro) per hectare verdienen.” Dit verlies van 70 procent voor de boer, stelt hij, wordt nu bestemd als winst voor de grote buitenlandse bedrijven die door de jaren heen met succes de landbouwmarkten hebben betreden en zijn gaan beheersen. Van boeren als Natabar Sarangi leerde Taylor dat India ooit de “moeder van de rijst” was, met meer dan 110.000 verschillende rijstsoorten.

SI: Wat waren de verschillen tussen al deze rijstsoorten?
JT: Er waren rijstsoorten die perfect aangepast waren aan de verschillende bodem- en weersomstandigheden, van droogtebestendige, zoutbestendige, en zelfs overstromingsbestendige soorten, en rijst die groeide onder meer dan 3 meter water, tot variëteiten die gebruikt zouden kunnen worden om de gevolgen van klimaatverandering tegen te gaan. Sinds de komst van de Groene Revolutie heeft India meer dan 90 procent van deze soorten verloren en is de meerderheid van de boeren geheel afhankelijk van het door de overheid verstrekte commerciële zaad. Zoals Henry Kissinger zei: “Beheers de olie en je beheerst de landen, beheers het voedsel en je beheerst het volk.” Nu, na 50 jaar zogenaamde landbouwontwikkeling, zijn we de verscheidenheid in zaden en biodiversiteit kwijtgeraakt, worden boeren armer, gronden vernietigd en neemt de voedingswaarde van het voedsel af. Het enige dat is toegenomen is de winst van transnationale bedrijven. Wat een geweldig ontwikkelingsmodel!…

Zie Share Nederland (juli/aug. 2013) voor integrale tekst van dit interview.

Voor meer informatie over het Source Project: www.thesourcefilm.org