Lezers schrijven – december 2019

Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn, als authentiek bevestigd zijn, maar nog niet werden gepubliceerd. Deze brieven, waarvan sommige jaren geleden werden ontvangen en andere heel recent, publiceren we hier. Andere brieven in dit nummer beschrijven recente gebeurtenissen. Het is de overtuiging van de schrijvers, ontstaan uit hun eigen intuïtieve reactie en bekendheid met zulke ervaringen, die hun het vertrouwen geeft om deze ontmoetingen persoonlijk en in het algemeen, als belangrijk en betekenisvol te zien. Sommige lijken specifiek voor de betrokkenen,terwijl andere voor zich spreken en hoop en inspiratie aan allen geven. We leggen ze ter overweging voor.

Helende tranen van de Madonna
Mijn vriend Antonio Palena uit Australië belde een paar maanden geleden het Benjamin Creme Museum in onze doorlopende conversatie en tijdens dit telefoongesprek vertelde ik hem dat ik onlangs een uitgebreide halswerveloperatie had ondergaan en worstelde met het herstel ervan. Hij vertelde me dat er een huilend Madonnabeeld was waar hij tranen van had verzameld, en dat Benjamin Creme had aangeraden om de tranen naar een homeopathische apotheek te brengen en er een geneesmiddel van te laten maken. Antionio regelde dat ik wat van de pillen kreeg en ik begon ze ongeveer vijf weken geleden in te nemen [geschreven in oktober 2019]. Behalve de nekoperatie had ik ook ernstige problemen in mijn benen gekregen vanwege grote zenuwdruk in de lendenen- en heiligbeengebieden. Dit beenprobleem had het in de 18 maanden daarvoor bijna onmogelijk gemaakt om te slapen.
Toen ik de homepathische pillen begon in te nemen verdwenen de problemen in de achillespezen, kuiten, voeten en tenen onmiddellijk. Evenals een heel hinderlijke bijwerking van de medicatie die ik na de operatie had en die het leven ook behoorlijk moeilijk maakte. Beide kwesties waren meteen verholpen, letterlijk in een nacht en ze zijn niet meer teruggekomen. Ik denk niet dat ik gevoelig ben voor het placebo-effect, vooral omdat een van de problemen uit een mechanische kwestie voortkwam en om eerlijk te zijn heb ik nooit een verbinding met de Madonna gehad. Het was in de godsdienst van mijn jeugd niet van belang en zelfs de foto’s van de Madonnawonderen in Share International vond ik niet zo interessant. Jezus was het brandpunt in mijn jeugd en dit had tot gevolg dat ik weinig interesse had in de Meester die de Madonna was. Achteraf gezien eigenlijk geen rationele respons op de Meesters en de Leringen van de Oude Wijsheid.
De operatie heeft nog geen verbetering gebracht in mijn nek maar daar heb ik ook veel hoop op. Maar ik dacht dat uw lezers die met hardnekkige gezondheidsproblemen worstelen, dit middel misschien zouden willen proberen. (Het kan besteld worden op www.simillimum.co.nz onder ‘weeping Madonna tears’)
SC, Palm Springs (California, VS).

Synergie
Bij onze Share International kraam op het Veg Festival in Atlanta (Georgia) op 9 november 2019 kwam er een man die “Ron” heette, kijken. Hij leek midden 40 en had een naambordje om zijn hals met een mediapasje waarop stond “Ron G–”. (Ik had zijn achternaam niet goed kunnen lezen, maar dacht in de gauwigheid gezien te hebben dat het een Filipijnse naam was). Hij vroeg: “Waar gaat dit allemaal over?” en “Hoe raakte u erbij betrokken?” en toen begonnen we over het verhaal te vertellen.
We vertelden over Transmissie-meditatie en hij zei dat hij uit Charlotte (Noord-Carolina) kwam. Ann Dougherty, een groepslid uit Atlanta, antwoordde dat er op het moment geen groep in Charlotte was, maar dat andere medewerkers een tentoonstelling in die stad organiseren en lezingen geven, en dat ze hopen dat er snel een Transmissie-meditatiegroep zal ontstaan.
Ik vroeg Ron wat hij deed en hij antwoordde dat hij programma’s over energie en synergie samenstelde, dat hij een “programma-ontwikkelaar” was. Hij zei dat hij deze programma’s onderwees aan MIT en Stanford. Ik vroeg hem of hij alleen academici onderwees of ook leken. Hij antwoordde: “Beide. Ik onderwijs eerst energie omdat ze over energie moeten weten voordat ze wat van eenheid en synergie kunnen begrijpen. Je kunt geen les geven over energie zonder te denken aan onze onderlinge verbondenheid. Mensen zijn tegenwoordig zo gescheiden van elkaar. Ze moeten eerst energie begrijpen. We hebben het over eenheid.”
Ron zei ook dat hij veel reist om informatie te verzamelen voor zijn programma’s en dat hij in de verschillende steden waar hij heengaat kramen bezoekt. Hij zei: “Ik ken Share. Er zijn steeds meer kramen van Share.” Hij zei dat hij altijd dezelfde vraag stelt bij de kramen.” Waar gaat dit over?”en naar hun verhaal luistert. Soms heeft iemand een andere “insteek” voor het verhaal. Hij zei dat hij de informatie die hij verzamelt in zijn programma’s gebruikt.
Inmiddels waren we goed op gang in het gesprek met Ron. Hij was ongeveer 20 minuten bij de kraam geweest en hij gaf ons nu tips over de manier waarop we onze boodschap kunnen presenteren. Hij keek naar de banier achter onze tafel waarop staat: “Wanneer we de grondstoffen van de wereld Samen delen zal er Rechtvaardigheid zijn in de wereld; Er zal Vertrouwen tussen de landen zijn; Het zal tot Vrede leiden.” Hij zei: “Als ik het verhaal zou vertellen, zou ik zeggen: ‘Als je gelooft in rechtvaardigheid, gelijkheid en vrede, nodigen wij u uit met ons mee te doen. Samen kunnen we zoveel meer doen. Dit is synergie!’” Tijdens dit gedeelte van ons gesprek leek hij “rechtvaardigheid” te benadrukken en herhaalde hij twee keer zijn voorstel om de boodschap op deze manier te presenteren.
Ron vervolgde: “Er komt een tsunami aan!! Een tsunami-achtige golf na golf!” We dankten hem voor zijn suggesties en ik vertelde hem dat hij ons een andere manier had gegeven om onze boodschap te presenteren. We vroegen weer naar zijn naam en hij antwoordde: “RONNIE TSUNAMI!”
Later toen we met z’n allen onze dag op het Veg Festival bespraken met alle prachtige interacties met verschillende mensen, besloten we dat Ronnie Tsunami een voorproefje gaf van de gebeurtenissen door een andere nadruk in onze presentaties te leggen – een nadruk op rechtvaardigheid, vrede en gelijkheid.
Een medegroepslid vroeg: “Denk je dat Ronnie Tsunami een bijzonder iemand was?” Het antwoord: “Natuuurlijk!”
KP, Atlanta (Georgia, VS).

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 Both comments and pings are currently closed.