door Ana Swierstra Bie

Toen het dochtertje van Håvard Hernes ernstig ziek werd en het hele gezin veel tijd in het ziekenhuis moest doorbrengen, verlangden ze naar een plek waar ze zich konden terugtrekken, bij elkaar konden zijn en een pauze konden nemen van de stress van intensieve behandelingen en het institutionele karakter van het ziekenhuis.
Hernes kwam samen met kinderpsycholoog Maren Østvold Lindheim van het universitair ziekenhuis van Oslo, Rikshospitalet, op het idee van een omgeving waar patiënten en hun families een moment van vrijheid en rust konden krijgen van het dagelijkse leven van ziekte, en waar degenen die te zwak waren om veel tijd buitenshuis door te brengen, de natuur toch direct konden ervaren.
Het idee werd verder ontwikkeld en in 2015, toen Hernes’ dochter weer gezond werd verklaard, werd de Stichting Friluftssykehuset opgericht. Via het project Outdoor Care Retreat werkt de stichting aan de verbetering van de algehele behandeling tijdens ziekenhuisverblijven en streeft ernaar om kinderen die in het ziekenhuis verblijven zoveel mogelijk kansen te geven om samen met hun familie goede herinneringen te creëren door ze de natuur te laten ervaren.
Het gerenommeerde architecten- en ontwerpbureau Snøhetta kreeg de opdracht om een kleine hut te ontwerpen die het “buiten” naar binnen zou halen en die op een paar honderd meter van een ziekenhuis in een natuurlijke omgeving kon worden geplaatst; in Noorwegen kan dit omdat veel ziekenhuizen aan de rand van de stad zijn gelegen.
De hut moest een plek bieden aan langdurig zieken die een onderbreking van het ziekenhuisleven en de strenge behandelroutines nodig hadden, maar te ziek waren om naar huis te gaan, een plek waar ze worden omringd door de natuur, maar nog steeds in de directe omgeving van het ziekenhuis, zodat ze zich veilig kunnen voelen als ze noodhulp nodig hebben.
Het is duidelijk dat het creëren van zo’n plek zorgvuldig moet worden uitgedacht, en de architecten van Snøhetta ontwierpen een hut die bedoeld was om op een boomhut te lijken zoals kinderen die bouwen. Hij is gemaakt van hout met grote ramen en een dakraam, zodat de lucht en de bomen altijd te zien zijn. Binnen ruikt het naar hout en de ramen kunnen helemaal open om de natuur binnen te laten. “Als je op de grond ligt, voelt het bijna alsof je buiten in het bos ligt,” zegt Marianne Sætre, de architect die het ontwerpteam leidde.