12 Mei 2012: Mondiale actiedag
Op 12 mei 2012 vonden er overal ter wereld demonstraties plaats: in Spanje, de VS, Rusland, Israël, het VK, Portugal, Griekenland, Frankrijk en vele andere landen. De Indignados-, de Occupy-, de Bezet het Plein-beweging en aanverwante groepen hadden opgeroepen tot een mondiale actiedag tegen bezuinigingsbeleid en de steeds groter wordende kloof tussen arm en rijk, en organiseerden een reeks demonstraties, bezettingen en bijeenkomsten om 15 mei 2011 te vieren. Dat was de dag waarop de Indignados-beweging in Spanje startte die, tezamen met de revolutionaire bewegingen in Tunesië, Egypte en overal in het Midden-Oosten, de inspiratie was voor de Occupy-beweging. De Occupy-beweging begon in september 2011 in Amerika en breidde zich uit naar steden over de hele wereld.
Nergens waren de demonstraties zo groot als in Spanje. Tienduizenden protesteerden in meer dan 80 Spaanse steden om de verjaardag te markeren. De grootste waren in Madrid en Barcelona, met ieder ongeveer 200.000 mensen.
In Madrid streken demonstranten neer op het Puerta del Sol-plein en scandeerden: “Zij vertegenwoordigen ons niet.” Mensen riepen, zongen en zwaaiden met witte zakdoeken. “Het doel vandaag is om de publieke ruimten te heroveren,” aldus Sofia Ruiz, een demonstrante. “Het is ook een manier om te vieren dat we één jaar bestaan en dat we zullen blijven tot het systeem verandert of er naar ons wordt geluisterd en ze rekening met onze eisen houden.”
“We moeten alle rijkdom innemen en eerlijk herverdelen,” meende Aitor, lid van het platform Democratie Nu, waaruit de 15M-beweging [15 mei] is voortgekomen. Tienduizenden mensen, onder wie kinderen en gezinnen, verenigden zich in hartje Madrid op het Puerta del Sol-plein, de symbolische geboorteplaats van hun volksbeweging. Om 22.00 uur, het moment waarop de regering de demonstratie wilde beëindigen, hieven de mensen als teken van verzet een spreekkoor aan: “Yes we can, yes we can” en volgens afspraak om middernacht ‘de zwijgende schreeuw’, tegen het geweld van oorlogen en de economie. Daarbij staken ze hun armen in de lucht en hielden een minuut stilte. Duizenden gelijkgezinde demonstranten kwamen in het weekeinde ook bijeen in Valencia, Sevilla, Bilbao en Málaga; zij riepen de leus die in het afgelopen jaar bij protesten een mantra is geworden: “Ze zeggen dat het democratie is, maar dat is het niet.”
De economische crisis in Spanje is sinds 2011verergerd en is afgegleden in recessie met een werkloosheidspercentage van bijna 25 procent, terwijl één op de twee jongeren onder de 25 zonder werk zit. De conservatieve regering van premier Mariano Rajoy heeft bezuinigingen doorgevoerd om de nationale schuld te beperken, maar volgens velen verergeren die maatregelen de financiële problemen van gezinnen alleen maar.
“We zijn deze situatie echt beu,” zei Paola Alvarado, een demonstrante in Madrid. “En de nieuwe regering is hetzelfde. Ze stelen ons geld en geven het aan de banken.”
“Misschien is het belangrijkste dat het een besef heeft gewekt dat verder gaat dan concrete veranderingen, dat historische veranderingen mogelijk maakt,” aldus Jon Aguirre Such. “Ik denk dat iedereen die deel heeft uitgemaakt van de 15 Mei-beweging geschiedenis heeft gemaakt. Zij kunnen ons veel dingen afnemen, maar niet onze herinnering en onze droom.”
We moeten nu stelling nemen en zeggen dat de grens bereikt is. Ze trekken ons aan de haren en zeggen dat we lui zijn, zodat ze de sociale voorzieningen kunnen ontmantelen en gezondheid en onderwijs wegnemen, en nu geven ze financiële injecties aan de banken,” aldus Gloria Bravo, ambtenaar.
“Ik ben hier om de rechten te verdedigen die we verliezen en voor de jonge mensen die het zo moeilijk hebben,” aldus leraar Roberto Alonso. “Ze zijn beter opgeleid dan ooit tevoren. Maar ze hebben geen werk. Ze hebben niets. Zij staan in de achterhoede en zullen daar blijven.
Duizenden mensen kwamen bijeen in steden als Moskou, New York, Sydney en Athene. In Londen liep een betoging van ongeveer 600 mensen door het centrum van het financiële district en kwam bijeen bij de Bank of England waar ze tenten opzetten. “We zijn hier om solidariteit te betuigen met de mondiale beweging … groepen die zich vormen tegen financiële beteugeling, politieke dwang,” sprak Mark Weaver (31). “We zijn hier om een verandering teweeg te brengen en dat gaat niet van de ene op de andere dag, je moet er weken, maanden, jaren aan werken en je moet consequent zijn.”
In Moskou zetten enkele honderden mensen een Occupy-kamp op en ze zijn van plan hun protest tot 12 juni voort te zetten, wanneer er een “Mars van miljoenen” op het programma staat. Ze protesteren tegen de terugkeer op 7 mei van Vladimir Poetin in het Kremlin. “We zijn hier omdat we ons zorgen maken over de toekomst van Rusland en Poetin niet nog eens 12 jaar aan de macht willen zien,” aldus student Nikita Belov.
Er waren ook demonstraties in Lissabon, Frankfurt, Parijs en in Brussel.
Op de avond van 12 mei werden er door heel Israël een aantal bijeenkomsten voor sociale rechtvaardigheid gehouden, waarbij geprotesteerd werd tegen de kosten van levensonderhoud. De grootste daarvan vond plaats in Tel Aviv, waar duizenden op het Rabin-plein samenkwamen. Demonstranten riepen leuzen als: “We willen rechtvaardigheid, geen liefdadigheid” en “Bij de armen weghalen en aan de rijken geven, wat een corrupt land”. Organisator van de bijeenkomsten Orli Barlev zei: “Dit is een eensluidende boodschap tegen het politieke systeem waarvoor burgers niet belangrijk zijn. Deze regering heeft de sociale kloof ernstig vergroot.”
(Bronnen: El País, La Vanguardia, Spanje; BBCnews; The Guardian, Reuters, VK; CNN, The Huffington Post, VS; Ha’aretz, Israël; The Sydney Morning Herald, Australië.)