door de Meester —, via Benjamin Creme (9 mei 2012)

Wanneer mensen de voordelen van samenwerking inzien, zullen ze deze als vanzelfsprekend aanvaarden om op de aangenaamste en intelligentste manier voorwaarts te gaan. Het lijden en de spanning van voortdurende wedijver, waarvan de druk de vreugde in het werk beneemt en elke dag tot een worsteling om het bestaan maakt, zullen voor altijd verdwijnen. Natuurlijk zijn er velen die deze concurrentiestrijd aanbidden, die in wedijver de stimulans vinden die voor hen het leven waardevol maakt, om hun broze ego met de rest te meten. Zij hebben wedijver nodig om hun bestaan aan zichzelf te bewijzen. Echter, in de tijd onmiddellijk vóór ons zullen de mensen, die steeds meer op de weldadige energieën van Waterman reageren, zich bewust worden van de aard van wedijver, die verdeeldheid zaait, en blijmoedig de gewoonte van samenwerking aanleren. Hiervan zal de wereld enorm profijt trekken naarmate de mensen als gelijken samenwerken in de vele taken van herstel die op hun dienstbaarheid wachten. Zo zal de wereld door bereidwillige handen getransformeerd worden. Zo zal de nieuwe wereld gesmeed worden.
Waterman is een ander woord voor eenheid, en via haar geschenk van samenwerking zal die eenheid geleidelijk zichtbaar worden. Eenheid zal het waarmerk van de nieuwe tijd zijn.

De keuze nu
Gedurende ontelbaar duizenden jaren heeft wedijver de boventoon gevoerd. Talrijk zijn de prestaties waardoor de gewoonte van wedijver het voorwaarts streven van het mensenras heeft verrijkt, maar hoe belangrijk die ook mogen zijn, ze wegen niet op tegen de mogelijkheden die samenwerking zou hebben gebracht. Terwijl beschavingen de vooruitgang van de mens markeerden, kwamen de hoogtepunten van inspiratie voort uit samenwerking en die hebben de mensen voorwaarts gewenkt. Thans is de mensheid op een keerpunt aanbeland. Het immer weetgierige denken en de competitieve geest van de mens hebben het mensenras tot het gevaarlijkste punt in zijn geschiedenis gebracht. De begeerte naar totale macht in zijn meest materiële vorm heeft ons de atoombom en een leven van ellende voor miljoenen opgeleverd.
De mens moet dus blijmoedig een nieuw pad inslaan om een einde te maken aan verwoestende rivaliteit en oorlog, of de vergetelheid aanvaarden. Dit is de keuze die zich nu aan het mensenras voordoet. Een ieder moet diep nadenken en positie kiezen.