Van Vissen naar Waterman
door de Meester —, via Benjamin Creme (13 oktober 2012)
Van het huidige tijdperk zijn er vele dingen die behouden moeten blijven, want we moeten niet vergeten dat het Vissen-tijdperk, dat nu snel geschiedenis wordt, ons veel waardevols en kostbaars heeft nagelaten. Zeker kan de hoedanigheid van Individualiteit als de glorie van Vissen worden aangemerkt, maar er zijn andere gaven die aan de Vissen-ervaring van de laatste 2000 jaar te danken zijn.
Een nieuw en krachtiger idealisme heeft het hart en denken van miljoenen verrijkt, wat heeft geleid tot de geboorte en verspreiding van de grote religies van de wereld, met hun wezenlijk voedende en beschavende gedachtengoed. De drang om te weten, te reizen en handel te drijven floreerde als nooit tevoren, en voor de verbaasde ogen van de mensen verscheen letterlijk een nieuwe wereld. De prille handel verwerd onvermijdelijk tot hebzuchtige uitbuiting en annexatie; bijgevolg groeiden, als altijd, de imperiums die rijk en machtig werden. Dikwijls meenden de overwinnaars – ten onrechte, maar soms terecht – dat zij een beschavende en verlichtende missie hadden, dat “de inboorlingen gered moesten worden” en dat het goud en de specerijen niet de werkelijke redenen waren voor hun aanwezigheid ver van huis. In veel gevallen was dit inderdaad zo. De drang om te weten en om die kennis toe te passen is zichtbaar in het werk van Leonardo da Vinci, wiens wetenschappelijke onderzoekingen leidden tot de ontwikkeling van de moderne geneeskunde en zelfs van hedendaagse vliegtuigen en de ruimtevaart. Dit alles en nog meer is het gevolg van de Vissen-ervaring.
Nu we het nieuwe Waterman-tijdperk binnengaan is het misbruik van individualiteit – die het grootste geschenk van Vissen was – het grootste gevaar en een bedreiging voor de mens geworden. Over de hele wereld houden machtige individuen, regeringen en instellingen miljoenen mensen in hun greep. In deze omstandigheden zijn mensen pionnen geworden, onderworpen aan de dwingelandij van de markt. Allerlei instellingen – overheden, banken en ondernemingen – hebben de stralende individualiteit van hun werknemers gereduceerd tot passieve gehoorzaamheid. Elders lijden anderen honger en sterven in stilte, of beulen zich dagelijks af voor een schijntje, terwijl de rijken nieuwe schatten aan hun goddeloze rijkdom toevoegen.
Deze norm, die verdeeldheid zaait, drijft mensen naar de rand van vernietiging en stelt hen voor een historische keuze: op dezelfde wijze doorgaan en voor altijd het verblijf van de mens op planeet Aarde beëindigen of totaal van richting veranderen. Reeds zijn er tekenen dat mensen het gevaar hebben gezien en zich, over de hele wereld, bewust worden van een nieuwe dageraad. Het stralende licht van Waterman dringt hun hart binnen en de roep om rechtvaardigheid en vrijheid rijst vlot naar hun lippen. Diezelfde rechtvaardigheid door samendelen zal mensen uit hun duisternis leiden en hen verheffen tot hun bestemde doel. Zo zal het zijn.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 Both comments and pings are currently closed.