De Verschijning van een Wereldleraar is geen gebeurtenis die op zichzelf staat. Als verklaring voor de huidige gebeurtenissen schetsen we hier in grote lijnen enkele van de grondbeginselen van de leringen van de Oude Wijsheid. Esoterie kan worden omschreven als de filosofie van het evolutieproces van zowel de mens als de lagere natuurrijken. Het is niet slechts een kunst, noch een wetenschap of een religie, maar heeft iets van dit alles. Het is de wetenschap van de wijsheid die door de eeuwen heen verworven is, maar heeft meer een praktische dan een academische betekenis voor ons dagelijks leven.
• De verschijning van een Wereldleraar is niet een op zichzelf staande gebeurtenis, maar onderdeel van het evolutieproces.
• Er is een plan, een lijn van planetaire ontwikkeling, die wordt uitgezet en gestimuleerd door de behoeders van dat plan – de Meesters van Wijsheid.
• Ieder natuurrijk heeft zich ontwikkeld uit het onderliggende natuurrijk; de volgende stap voor de mensheid is de verdere ontplooiing van haar potentieel, haar ingeboren goddelijkheid.
• Gezamenlijk groeien we naar een hoger niveau van bewustzijn dat een steeds grotere werkelijkheid omvat.
• Esoterie stelt dat de mens van nature een Geest of ‘Monade’ is die zich op verschillende niveaus via haar voertuigen uitdrukt: de ziel of het hogere zelf, die op haar beurt door de persoon werkt zoals wij hem of haar kennen. Deze ‘gewone’ mens, de persoonlijkheid, heeft een mentaal apparaat, een emotioneel/astraal mechanisme en een fysiek (inclusief het etherische) lichaam.
• Door het proces van reïncarnatie gaan we leven na leven voorwaarts naar een specifiek doel. We blijven reïncarneren zolang we gevolgen in beweging zetten die ons in incarnatie trekken. Dit proces wordt geregeerd door de Wet van Oorzaak en Gevolg, of Karma.
• Hiërarchie is een feit in de natuur; er bestaat een keten van leven die zich uitstrekt van de minst geëvolueerde levensvormen tot en voorbij grote vergevorderde wezens als de Christus. Deze verlichte mensen, de Meesters van Wijsheid, zijn mensen die innerlijke ervaringen en uitbreidingen van bewustzijn hebben ondergaan en in de loop van vele levens meesterschap over zichzelf en over alle niveaus van bewustzijn hebben verworven. Nu dienen Zij de mensheid, als gidsen en behoeders van het mensenras.
• Goddelijke openbaring is cyclisch, zoals alles in de natuur. Aan het einde van een Tijdperk of een beschaving verschijnt altijd een Leraar om de weg voorwaarts naar een nieuw Tijdperk te leiden. Er zijn veel Avatars geweest; Krishna, Boeddha en de Christus zijn slechts enkele van zulke grote Leraren.
• Al het leven wordt beïnvloed door de opeenvolging van historische tijdvakken; ieder tijdperk wordt bepaald door zekere energieën. We gaan nu van het Tijdperk van Vissen naar Waterman, dat door de nieuwe energieën van synthese wordt gekenmerkt. Dit geeft nieuwe uitdagingen en mogelijkheden.
• De Wereldleraar en de Meesters komen nu om ons het nieuwe Tijdperk binnen te leiden, om nieuwe energieën van synthese vrij te geven en te richten. Onze reactie hierop zal onze nieuwe cultuur en beschaving scheppen.
• “Het woord ‘spiritueel’ verwijst niet naar zogenaamde religieuze zaken. Alle activiteit die de mensheid naar enige vorm van ontwikkeling voortstuwt – fysiek, emotioneel, mentaal, intuïtief, sociaal – is, als het zijn huidige staat bevordert, in wezen spiritueel van aard…” (Alice A.Bailey, Opvoeding in de Nieuwe Tijd)
• De Leringen van de Oude Wijsheid zijn altijd bekend geweest aan de ingewijden in de wereld. In recente tijden zijn ze toegankelijker gemaakt voor het grote publiek door de Meester Djwhal Khul, in de 19e eeuw door het werk van Madame H.P. Blavatsky en in de 20ste eeuw door de boeken van Alice A. Bailey.

Van Vissen naar Waterman
Als we de huidige gebeurtenissen in de wereld als uitgangspunt nemen, is het duidelijk dat zich de afgelopen jaren diepgaande en onherroepelijke veranderingen hebben voorgedaan. Ofschoon deze veranderingen in economische of politieke termen uitgelegd kunnen worden, is “in de laatste analyse, alle geschiedenis de neerslag van de gevolgen van de energieën of stralen … zoals deze op de mensheid in haar vele verschillende stadia van evolutionaire ontwikkeling inwerken.” (Alice A. Bailey, De Bestemming der Volkeren) De mensheid heeft op verschillende tijden meer of minder op deze energieën gereageerd en aldus de beschaving en cultuur van ieder tijdperk gevormd.
Het Westen heeft het idee van het verloop van cycli, of tijdperken, nooit serieus in overweging genomen. Het is echter geen toeval dat het symbool van vissen met het vroege christendom geassocieerd werd. In Palestina werd 2000 jaar geleden het Vissen-tijdperk door de Christus ingeluid. Daarvoor waren er verwijzingen naar stierverering in het Stier-tijdperk. Elk tijdperk had een duidelijk omschreven karakter, ontwikkelde zich langs bepaalde lijnen van inspanning en bracht een kenmerkende beschaving voort, waarin al deze vormen en manifestaties slechts een uiterlijke uitdrukking van de invloed van innerlijke krachten waren.
Thans gaan we een nieuw Tijdperk binnen, het Waterman-tijdperk, dat door de energie van Synthese geregeerd en gekenmerkt wordt. De huidige chaos en beroering zijn deels het gevolg van het “conflict” tussen de oude energieën die zich geleidelijk terugtrekken en de nieuw energieën van synthese die zich nu doen gevoelen. De huidige situatie van extreme polarisatie in de wereld wordt merendeels veroorzaakt door het afbrokkelen van het oude onder de levenskracht van de nieuwe energieën.
(Oorspronkelijk gepubliceerd in Share International, juni 1982)