“Elke oorzaak heeft een gevolg”

boekbespreking door Carmen Font

Veel bezorgde burgers zochten in 1993 antwoorden, verbaasd als ze waren over de grote veranderingen die de wereld op politiek en economisch vlak onderging: de val van de Berlijnse Muur en het uiteenvallen van de voormalige Sovjet-Unie; het einde van apartheid; en het begin van een ernstige en wijdverbreide economische beurscrash die eerder in Japan begonnen was.
Maitreya’s Missie, deel II (MMII) leverde niet alleen de informatie voor lezers die geïnteresseerd waren in de actualiteit, maar verschafte ook een kader en een context waarin de onderliggende oorzaken van deze gebeurtenissen duidelijk begrepen konden worden. Als we de essentie van dit meer dan 700 bladzijden tellende boek in één zin zouden moeten samenvatten, zou het kunnen zijn: “Elke oorzaak heeft een gevolg.”
In een tijd van hectisch nieuws, kort voor het internet en instant informatievoorziening en -uitwisseling, konden lezers van Maitreya’s Missie II gedegen beschrijvingen van de toestand van de wereld en onze verhouding tot deze gebeurtenissen tot zich nemen. In dit tweede deel van Maitreya’s Missie worden lezers erop gewezen dat Maitreya’s zorgen en prioriteiten van mondiale proportie zijn. De exoterische gebeurtenissen die de voorpagina’s haalden, waren een reactie op de nieuwe energieën van Waterman en het Plan van evolutie. Het besef van urgentie en transcendentie van deze gebeurtenissen strekt verder dan hun feitelijke en historische aard en ze worden levendige voorbeelden van het onderliggende doel van het leven op de planeet Aarde.
Het boek is verdeeld in drie hoofdthema’s. Het eerste deel, “Maitreya en de Wederverschijning”, richt zich op de destijds nieuwste ontwikkelingen in het naar buiten treden van Maitreya en de Hiërarchie in een tijd van oprechte journalistieke activiteit en mediabelangstelling. We worden herinnerd aan de historische conferentie die in april 1990 gehouden werd en waarin “Maitreya zichzelf bekend heeft gemaakt aan een zeer grote groep onderscheiden mensen in vele landen” (blz. 29). Zij ontmoetten Hem persoonlijk en hadden grote spirituele ervaringen. De inspanningen van de journalisten die op de conferentie waren uitgenodigd, bleken relatief weinig effectief te zijn, in die zin dat ze deze ervaringen niet konden overbrengen aan hun uitgevers en nieuwszenders (blz. 31). De lezer zou zich gefrustreerd kunnen voelen als hij beseft dat Maitreya Zichzelf nooit zou opdringen noch onze vrije wil schenden, zelfs niet wanneer de ‘waarheid’ voor onze neus staat. Maar tegelijkertijd geeft een tweede en nadere lezing van de ontwikkelingen van Maitreya’s Wederverschijning begin 1993 ons een besef van de enorme stappen die de Hiërarchie in haar verschijning en haar liefdevol vertrouwen in de mensheid nam.
Frustratie is misplaatst waneer het gaat om het naar buiten treden. Als de Hiërarchie geen vertrouwen in de mogelijkheden van de mensheid had om de veranderingen in de wereld uit te voeren, zou Maitreya geen enkele stap naar Zijn openlijke herkenning gezet hebben. Dit brengt een verandering van brandpunt met zich mee: in plaats van te mopperen over “waarom de Wederverschijning zo lang duurt”, zou de mensheid een houding van actieve en bewuste ontvankelijkheid moeten innemen ten aanzien van de complexiteit van deze gebeurtenis. Dat wil zeggen, we zouden moeten beseffen dat het een eer is dat de Hiërarchie zich via dergelijke mogelijkheden om Hun Aanwezigheid te erkennen, aan ons presenteert en de vereiste veranderingen ter hand nemen. Voor hen die de daarop volgende boeken van Benjamin Creme en de maandelijkse uitgaven van het tijdschrift Share International leest, wordt het crescendo van dit Wederverschijningsproces en het steeds nauwere contact van Maitreya met de mensheid duidelijk gemaakt in dit eerste deel van MMII: de persberichten en interviews met de Meester (blz. 44-50) over consensus, tekenen en wonderen (blz. 63) en, heel belangrijk, Maitreya’s voorspellingen over de politieke veranderingen in reactie op “de nieuwe energieën van evenwicht die de planeet doordringen” (blz. 99), in het tweede deel van het boek. Bijna 20 jaren zijn verstreken sinds de publicatie van deze voorspellingen in MMII die gaan over de ineenstorting van het economische systeem dat gebaseerd is op marktwerking en commercialisering, de nieuwe politieke scenario’s – waarin Azië, Latijns-Amerika en Afrikaanse landen meer geopolitiek en economisch gewicht hebben gekregen – en sociale en wetenschappelijke ontwikkelingen op het gebied van onderwijs en de technologie van het licht. Op basis van deze voorspellingen kunnen lezers nu zien dat Maitreya’s missie voorspoedig plaatsvindt en in snel tempo. Het is nooit snel genoeg wanneer men zich bewust is van het lijden van miljoenen mensen, maar we realiseren ons dat Zijn missie zeker en consequent voortgang vindt als we in gedachten houden dat Maitreya sinds 2010 al op tientallen tv-zenders in de VS, Mexico, Brazilië en Rusland verschenen is en wanneer we de recente ontwikkelingen in het Midden-Oosten zien. MMII staat centraal in de geschriften van Benjamin Creme omdat het een keerpunt markeert in zowel het begrip van de feitelijke gebeurtenis van Maitreya’s wederverschijning op het fysieke vlak als in de ontwikkeling naar toekomstige gebeurtenissen die ons dichter bij een ‘nieuwe dageraad voor de mensheid’ brengen.
MMII heeft ook speciale betekenis omdat het Maitreya’s leringen over belangrijke zaken als ‘eerlijkheid in denken’, ‘oprechtheid van geest’ en ‘onthechting’ bijeenbrengt, die onze innerlijke discipline voor groei van bewustzijn zo diepgaand beïnvloed hebben.
Deel drie van MMII vervolgt dit spoor en gaat uitgebreid in op alle wezenlijke kwesties inzake discipelschap en dienst. Benjamin Creme’s lezing over “Overwinnen van angst” is inmiddels een klassiek naslagwerk en een mijlpaal in hoe het Zelf te ervaren zonder de begoocheling van angst. “Ik geloof dat dat kan [angst overwinnen], wanneer we in contact komen met ons Zelf áls het Zelf, en niet met die opeenhoping van ervaringen die we ‘ik’ noemen, waarin angst onvermijdelijk is omdat hij wordt gecreëerd door het denken” (blz. 290). Dit hoofdstuk, en ook hoofdstuk 11, ‘Evolutie’, en hoofdstuk 12, ‘Groei van bewustzijn’, is verplichte kost voor iedereen die geïnteresseerd is in een beschrijving van en concrete ‘tips’ over de valkuilen en de dynamiek van de Evolutie van Bewustzijn: “De kwaliteit van jouw ervaring van de wereld hangt volledig af van jouw mate van bewust gewaarzijn. Je mate van bewustzijn hangt af van de kwaliteit van de instrumenten van dit bewustzijn, je voertuigen – fysiek, emotioneel en mentaal” (blz. 348). Zo wordt de feitelijke beoefening van eerlijkheid in denken, oprechtheid van geest en onthechting die Benjamin Creme nauwkeurig voor ons beschrijft, een leidende kracht op het pad van discipelschap.
Hoofdstuk 13 is gewijd aan ‘De Zeven Stralen’ en is inmiddels basislectuur voor iedereen die de hoedanigheden van de stralen wil bestuderen en hoe deze hoedanigheden in individuen uitgedrukt worden, afhankelijk van hun punt in evolutie. Het boek bevat een nuttige bijlage met een lijst van ingewijden en hun stralenstructuren die sindsdien als naslagwerk is bijgehouden.
Benjamin Creme’s nadere inzichten over Transmissie-meditatie in hoofdstuk 14 leggen de nadruk op het dienstaspect daarvan ten aanzien van de ontwikkeling van de discipel: “De discipel is iemand die weet dat er een doel is en die probeert zijn evolutie op een heel bewuste manier zelf te bevorderen. Het doel dat hij ziet is natuurlijk volmaaktheid” (blz. 472).
Transmissie-meditatie staat ons bij in dit doel omdat het een mogelijkheid biedt voor training van onze gerichte aandacht, terwijl het ons in staat stelt deel te nemen aan een specifieke vorm van dienstbaarheid. Zelfs lezers die bekend zijn met de interactie tussen meditatie en dienstbaarheid zullen het waardevol vinden om het onderzoek naar de benodigde mechanismen van zelfbewustzijn in dit hoofdstuk te herlezen. De uitgebreide reeks vragen en antwoorden over relaties en het belang van onschadelijkheid verbreden het blikveld en de beschikbare instrumenten voor een grotere erkenning van onszelf als ziel.
De laatste twee hoofdstukken van MMII zetten deze reis naar zielebewustzijn voort, door in te gaan op het werk richting groepsinwijding dat voor ons ligt. Benjamin Creme herinnert ons eraan dat dit niet als een stel regels of voorschriften opgelegd kan worden, maar dat het veeleer het gevolg is van liefdevolle motivatie: “Wanneer de groep het doel ziet en voorwaarts gaat en volledig opgaat in het doel, dan regelen al die andere zaken [groepsconflicten] zich zelf” (blz. 593).
Een prachtig ‘slotstuk’ voor MMII is de themalezing ‘De oproep tot dienstbaarheid’, waar Benjamin Creme het belang van juiste motivatie en standvastigheid doorvorst als de belangrijkste gereedschappen voor de dienst van een discipel en zijn of haar betekenis voor het groepswerk en de hele wereld.
MMII bevat een fundamentele hoedanigheid die de lezer in elk van de hoofdstukken inspireert en verrukt. Het boek neemt beslist een centrale plaats in in de bibliografie van Benjamin Creme en voorziet in een enorme rijkdom aan relevante informatie, zowel historisch als educatief, die zowel de discipel als de toevallige lezer van nut is. Het zet de toon en geeft het tempo aan voor een fascinerend werk in wording naar een verdere materialisering en deelname aan Maitreya’s Missie.

Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, Deel Twee, 2de, herziene druk, Stichting Share International, 1996, Amsterdam.

(Zie voor Carmen Fonts boekbespreking van Maitreya’s Missie, Deel I, Share International, Januari/februari 2013.)

Carmen Font is schrijver en academicus en woont in Barcelona (Spanje).