Geestelijke afstemming
In 2009 gaf een van mijn nichtjes me Benjamin Creme’s boek Maitreya’s Missie, dl. II, omdat ze dacht dat het wat licht zou kunnen werpen op een nieuwe Boeddhistische oefening waar we beiden in beland waren. Ik was erg onder de indruk van het boek, maar ik gaf er de voorkeur aan om Benjamin Creme het etiket ‘vriendelijke dwaas’ op te plakken, terwijl ik van mezelf beweerde volledig bij mijn verstand te zijn.
Maar in de daarop volgende maanden verschenen andere bronnen die overeenkwamen met de informatie die Creme gaf, zodanig dat ik het boek opnieuw las en ernstig overwoog dat wat hij zei waar kon zijn. Omdat de twijfel ondraaglijk werd en in de hoop een teken te krijgen, begon ik de Bodhisattva Maitreya aan te roepen door de Lotus Soetra van de Prachtige Wet op te zeggen waarin zijn naam wordt genoemd.
Ik begon op een donderdag. Een week later, op vrijdag, stapte ik in mijn auto en zette mijn favoriete radiozender aan. Maar op die dag ging de radio zijn eigen weg. Hij begon de hele FM-band af te lopen en stopte uiteindelijk bij Radio Ici et Maintenant, waar Benjamin Creme op de vooravond van de jaarlijkse conferentie in Parijs in maart 2010 een interview gaf.
Werd de radio door een onzichtbare hand ingesteld? Was het het teken dat ik verwachtte?
A.M.T., Parijs (Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het een teken van Maitreya was.

Begrafeniszegening
Op 20 februari 2013, de begrafenisdag van mijn moeder, vroeg ik Maitreya om me de kracht te geven om mijn shock beter te beheersen. Bij de begrafenis van mijn vader had ik namelijk mijn tranen niet in bedwang kunnen houden en dat belette me om bij de ceremonie aanwezig te zijn. Ik voelde me daar erg schuldig over.
Het was koud maar de zon scheen, mijn verdriet verdween en ik voelde een soort innerlijk geluk. Tijdens de dienst in de kerk was ik heel dankbaar voor de plek en de zuiverheid van de gezangen van het kleine kerkkoor. Toen de priester ons vroeg om te mediteren, dankte ik Maitreya hartelijk dat hij mij dit soort vreugde gegeven had en zegde de Grote Aanroep op.
Tijdens de dienst ving ik een glimp op van een oude man, gebogen door leeftijd, die zwijgend door het linker gangpad vlakbij me naar voren naar het koor liep. Hij droeg een beige regenjas en een hoed. Toen hij vooraan bij het koor was, dacht ik dat ik hem zag knielen, toen ging hij languit met zijn gezicht naar de grond liggen en zijn armen uitgestrekt opzij. Hij bleef een poosje in deze positie, toen stond hij op. Hij maakte weer een kniebuiging en toen kwam hij terug langs hetzelfde gangpad. Toen hij op gelijke hoogte met mij was, ging hij op een stoel in de zijbeuk zitten. Hij was bijna verscholen achter een pilaar, maar ik kon nog net de mouw van zijn regenjas zien.
Toen we de kerk uitgingen naar de auto zag ik hem naar buiten gaan via de zijuitgang. Toen realiseerde ik me dat de man, die zo oud leek, gitzwart haar had, in een haarknotje op z’n Peruviaans. Ik heb zijn gezicht helemaal niet gezien. Mijn man en mijn broer hadden ook een glimp van hem gezien en we vroegen ons af of hij Maitreya was of de Meester Jezus?
R.G., Etampes (Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was.

‘Close encounter’
Mag ik u iets vragen wat me al veel maanden in verwarring brengt? Ik was in een wasserette in de kelder van het flatgebouw waar ik woon en op een dag, nadat ik mijn wasprogramma beëindigd had, deed ik de lichten aan van de lange nauwe gang en begon erdoor heen te lopen; op precies hetzelfde moment kwam er een heel lange man uit de deur helemaal aan de overkant waar ik naar op weg was.
De flats zijn voor arme mensen, zoals ikzelf, en ik voel me daar beneden een beetje zenuwachtig, maar deze man zag er echt uit of hij hier niet hoorde. Hij zag eruit als een nieuwslezer: knap, lang, onberispelijk pak, jong, Europees. Met mijn 62 heb ik ‘veel gezien’ en was ik toch op mijn hoede, maar toen hij dichterbij kwam knipoogde hij naar me en lachte!
Ik zag er niet uit, ik en mijn zakken met was, ik had net de wasseretteruimte schoongemaakt, zelfs de vloer. En was nogal uitgeput, bezweet, hongerig, dorstig, maar die knipoog en die glinstering in zijn oog gaven me ineens een energiestoot.
Maar ik zat vol vragen. Wie was hij? Ik heb in de 25 jaar dat ik hier woon nog nooit zulke mensen hier gezien. Niemand heeft in de laatste 30 jaar naar me geknipoogd, en al helemaal niet zoals ik er toen uitzag.
En de analytische vraag: Ik kan me eigenlijk helemaal niet herinneren dat hij me passeerde. De gang is zo nauw dat ik ruimte voor hem had moeten maken om langs me heen te lopen, en dat ook nog met mijn twee grote zakken was in beide handen. Ik keek achterom, nog verbijsterd — maar er was niemand.
Verlies ik mijn verstand? Maar omdat het me had opgebeurd, kon het volgens mij niet zo slecht zijn. Was het misschien een van de Meesters?
S.V., Turku (Finland).
PS. Ik krijg regelmatig Share International en het is heel inspirerend en onderrichtend. Terugkijkend naar mijn jeugd denk ik dat ik veel hulp heb gekregen, met name toen ik in Londen woonde. Tussen twee haakjes, ik heb genoten van Maitreya’s Missie, de drie delen. Het is het beste wat ik tot nu toe gelezen heb. Geen vergelijk. Dank u!
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘lange man’ de Meester Jezus was.

Transformerend
Op zondag 27 oktober 2012 waren mijn kinderen Luca en Matteo, mijn moeder en ik omstreeks 3 uur ’s middags bij het kruispunt van de Rue de la Victoire en de Rue Hôtel des Monnaies.
Plotseling kwam een oude vrouw naar mijn moeder toe. De vrouw was heel groot, haar schouders waren gebogen en zij leunde enigszins voorover; ze had kort haar, zuiver wit, en was goed gekleed. Zij droeg een beige lange broek en een blauwe trui en had een grote veelkleurige paraplu. Toen liep ze naar mij toe en vroeg me naar het adres van de dichtstbijzijnde Brico-winkel (een doe-het-zelfketen). Ze had een Oost-Europees accent, dacht ik. Ik vertelde haar hoe ze daar kon komen en toen onze ogen elkaar kruisten wist ik dat er iets gebeurde, omdat haar ogen zo diep en vol liefde waren. Toen bedankte ze me en voor ze haar weg vervolgde gaf mijn zoon Matteo haar ook aanwijzingen en de dame antwoordde: “Dank je, mijn schat,” maar op een toon die tegelijk zacht en sterk was en vol liefde. Ik bood aan om haar te vergezellen naar de plaats waar ze heen moest, maar ze antwoordde: “Nee, dank je, ik weet het,” en vervolgde haar weg. Ik zei tegen mijn kinderen: “Die dame is Maitreya.” En toen draaide ik me naar mijn moeder en zei: “Zij is de Christus.” Ik observeerde haar terwijl ze plotseling stilstond en twee mensen iets vroeg. Overtuigd in mijn hart dat zij Maitreya was, besloot ik haar te volgen en zei: “Als u wilt kan ik met u meelopen daar naartoe.” En zij antwoordde: “Nee dank je, ik weet het,” dus ging ik weer naar mijn moeder en kinderen.
Kunt u uitleggen wat er werkelijk gebeurde en of deze dame Maitreya was? Sinds die dag is mijn leven veranderd, de rusteloosheid die me tot nu toe kwelde, is verdwenen. Ik had me als een dolende in de woestijn gevoeld. Mijn lijden was verzacht en ik weet eindelijk waar ik heen moet en wat ik moet doen. Sinds die dag is mijn hart verlicht. Mijn kinderen zijn rustiger. Ik wilde deze ervaring aan u vertellen. Veel dank.
R.C., Brussel (België).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘dame’ de Meester Jezus was.

Luid de waarheid spreken
In 2012 woonden we met enkele groepsleden een conferentie bij over getraumatiseerde Palesteinse kinderen. Naast mij zat een journalist van een bekend Nederlands tv-programma; we praatten wat met elkaar en het bleek dat haar ouders betrokken waren geweest bij of geïnteresseerd in de informatie van Benjamin Creme. Ze wist alles over Maitreya. Naast deze journalist zat een andere vrouw van ongeveer 60 jaar oud; ze was opmerkelijk luidruchtig. Zij was blond en droeg nogal kleurrijke kleding. Zij was heel enthousiast over wat de sprekers zeiden en liet iedereen dat weten!
Was zij misschien de Meester Jezus?
N.d.G, Amsterdam.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘vrouw’ Maitreya Zelf was.

Maitreya’s ‘ster’
Op 11 februari 2013 was ik op de terugweg van Transmissie-meditatie in Valencia. Vanuit de auto zag ik in de lucht boven een heuvel die als Monte Picayo bekend is, een rood licht zweven, zonder beweging. Eerst dacht ik dat het een vliegtuig was, maar toen realiseerde ik me dat het zich niet bewoog en terwijl ik doorreed, bleef het licht staan. Toen ik thuis kwam stond het licht nog steeds boven de heuvel. Ik zou graag willen weten of dat licht Maitreya’s ‘ster’ was of een ruimteschip?
Naam bij redactie bekend, Valencia (Spanje).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het licht Maitreya’s ‘ster’ was.