Plezier op de beurs
In het weekeinde van 15 op 18 februari stond onze groep met een kraam op een beurs in Vancouver. Zaterdagmiddag was het de beurt van mijn partner Jessie en mij om daar te staan en zij had toen een gesprek met een zeer interessante man. Hij leek midden of achterin de zeventig, mogelijk Aziatisch (hoewel het een beetje moeilijk was om zijn afkomst vast te stellen) en was ongeveer 1,52 m. lang. Hij droeg gewone Westerse kleding en liep met een stok. Hij was die dag al eerder langsgekomen, maar toen Jessie hem vroeg of hij de informatie over de Wereldleraar wilde horen, antwoordde hij dat er zoveel leraren waren en je niet zeker kon zijn van de waarheid in wat zij zeiden. Jessie was het met hem eens en had gezegd dat je kritisch moet zijn. De bezoeker liep toen verder.
Later die middag kwam hij terug en begon onze uitstalling van de boeken van Benjamin Creme te bekijken. Jessie liep enthousiast naar hem toe en begroette hem met “U bent teruggekomen.” De man begon met Jessie te praten over allerlei verschillende zaken; het gesprek duurde ongeveer een half uur. Een van de dingen die er voor ons echt uitsprongen was, toen hij zei dat hij had nagedacht over wat het doel van het leven was en tot de conclusie was gekomen dat dat dienen was. Hij zei dat dienen het enige was wat belangrijk was en dat je niets terug zou moeten verwachten, maar naderhand gewoon weglopen en niet omkijken. Hij vertelde ook dat hij leraar was en met een onderwijzer had staan praten die klaagde dat de leerlingen niet wilden luisteren of leren wat hij hun probeerde bij te brengen. Hij zei dat hij de man had verteld dat de kinderen zich verveelden, dat ze al uit een vorig leven wisten wat hij hun probeerde te onderwijzen en ze gefrustreerd waren omdat het moeilijk voor hen was om die kennis uit zichzelf naar boven te halen. Jessie vroeg hoe je ze zou kunnen helpen en hij zei dat dat erg moeilijk was. Hij praatte erover alsof het de natuurlijkste zaak van de wereld was om over vorige levens te praten. Hij zei ook dat hij delinquenten onderwees.
De hele tijd dat hij aan het praten was, lachte en glimlachte hij en hij zei nooit iets met grote nadruk, dogmatisme of fanatisme. Hij was heel ontspannen en keek Jessie direct aan, ook al stond ik er dichtbij en stond een aantal van onze groepsleden aan de andere kant van de tafel naar het gesprek te luisteren. Hij zei dat hij zes jaar lang aan huis gebonden was geweest, dat vandaag zijn eerste dag buiten was en hij naar deze beurs was gekomen; hij zei ook dat mensen tegen hem gezegd hadden dat hij moest gaan zitten, maar hij wilde kijken hoelang hij rond kon lopen. Een van onze groepsleden vroeg waar hij vandaan kwam; hij beantwoordde die vraag niet rechtstreeks, maar noemde alleen enkele plaatsen waar hij gewoond had (voor het merendeel in verschillende landen in Afrika). Hij zei dat hij verschrikkelijke dingen gezien had. Hij had bij zichzelf gedacht dat hij eens wilde kijken hoe het hier was, dus kwam hij de halve wereld over om in Vancouver te zijn; hij was hier 40 jaar geleden gekomen en had een aantal verschillende banen gehad. Een van de laatste dingen die hij zei was dat je eenvoudig zou moeten eten. Jessie miste het woord “eenvoudig” en vroeg hem daarom wat hij bedoelde. Hij legde uit dat mensen een wortel uit de grond halen en die groter of kleiner maken, veranderen in andere dingen, maar zo zou je niet moeten eten.
Hij gaf niet echt aan dat het gesprek ten einde liep en dat hij wegging, maar het was net alsof hij had besloten dat het genoeg was. Terwijl hij zich omdraaide om weg te gaan, gaf hij me een hand en we schudden elkaar hartelijk en stevig de hand. Ik had gedacht dat hij Maitreya of de Meester Jezus was en vroeg me af welke naam hij zou gebruiken, dus vroeg ik hem hoe hij heette. Terwijl hij wegliep, wachtte hij even, en met een ondeugende glimlach en een fonkeling in zijn oog zei hij: “Gabriël. Maar zonder de halo!” en maakte met zijn vinger een kleine cirkel in de lucht.
Nadat hij was vertrokken, zei Jessie dat ze de hele tijd dat hij met haar gesproken had, gedacht had: “Dit is Maitreya”. Kunt u zeggen of hij Maitreya of een van de Meesters was, of misschien gewoon een interessante man?
R. en J.S., Vancouver (Canada).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man de Meester Jezus was.

Nog een erfenis van Thatcher?
Op 3 juni 2012, tijdens de vlootschouw ter ere van het diamanten jubileum van de koningin, fietste ik naar Battersea Park vanwaar ik de vloot op de Theems hoopte te zien, maar bij het hek van het park werd ik door de beveiliging tegengehouden en gevraagd om een kaartje te laten zien om mijn lokale park binnen te mogen. Enigszins lichtgeraakt vroeg ik de beveiligingsman waar ik een kaartje zou kunnen krijgen. Hij wees me naar de zwartekaartjesverkopers buiten het park. Omdat ik sjacheraars niet wilde laten profiteren van wat er gebeurde, liep ik door de menigte naar de Chelsea-brug vanwaar ik de vloot hoopte te zien, maar daar merkte ik dat ik zonder kaartje niet bij het begin van de brug kon komen om de rivier te zien. Toen kwam er een politieagent langs die iedereen van de brug wegstuurde. Ik voelde me gefrustreerd en was razend. Een heel aardige man kwam glimlachend naar me toe en we wisselden onze gelijksoortige onsuccesvolle pogingen om de rivier te zien uit en al gauw lachten we allebei vrolijk over de dwaasheid van het geheel. Hij leek in de 30, van Afrikaanse afkomst en droeg zijn haar in keurige lange vlechten. Was hij een Meester?
Daarna fietste ik naar huis om het evenement op televisie te volgen.
N.G., Herne Hill (Londen, VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man de Meester Jezus was.

Ommekeer
Ik zou graag iets vragen over een ervaring van vele jaren geleden. Ik zat in een zeer onplezierige situatie. Ik was aangevallen en werd daarna gechanteerd. Ik werd erg depressief en teruggetrokken en na enkele maanden begon ik mijn vertrouwen in mijn medemens te verliezen; ik wilde niet meer leven en wilde ontsnappen.
Op een dag voelde ik dat ik niet zo door kon gaan en voor het eerst in mijn leven kreeg ik gedachten om er een eind aan te maken. In mijn wanhoop knielde ik neer en bad om hulp. Ik voelde een prachtige, onbeschrijfelijke energie, liefde en licht om me heen. Ik voelde me geliefd, gekoesterd; het was bijna alsof ik fysiek opgetild werd, tranen van vreugde rolden over mijn wangen. Ik weet niet meer hoelang het duurde, maar ik werd erdoor veranderd. Ik heb me sinds die dag, nu meer dan 10 jaar geleden, nooit meer depressief of terneergeslagen gevoeld. Ik besefte dat mijn leven een bedoeling heeft. Kunt u zeggen wie die tegenwoordigheid was? Toen dacht ik dat het een Engel moest zijn. Was het Maitreya?
E.S., Edinburgh (Schotland, VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ervaring een zegening van de Meester Jezus was.

Directe benadering
In 2013 gaf ik in Los Angeles een lezing voor 50 mensen. Na de lezing kwam een kleine, oudere vrouw in een leuk oranje pakje naar me toe en gaf me snel een omhelzing. Terwijl ze me omhelsde, zei ze in mijn oor iets als: “Ik houd van je energie. Ik genoot van je lezing. Ik houd van je stijl.” of woorden van die strekking. Ik was zo geschokt door haar snelle omhelzing en reactie dat ik niet alert was en niet goed luisterde. Ik bedankte haar en zei haar dat ik van haar hield en zij zei hetzelfde tegen mij. Ze was met een lange kalende man die erg weinig zei. Toen vroegen ze breed lachend of ik gauw weer een lezing gaf. Dat was de volgende maand, dus Lynne — mijn collega bij deze lezing — en ik vertelden hun waar en wanneer. Waren zij bijzondere personen?
D.L., Los Angeles (Californië, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘vrouw’ de Meester Jezus was en de man een discipel van de Meester Jezus.

Nachtzicht
Op 13 maart 2013 gingen we na zonsondergang de heuvel achter ons huis op om te zien of we de komeet PanSTARRS konden ontdekken. We hadden uitzicht naar het westen boven de oceaan en, hoewel de hemel vol wolkenlagen was, waren we met een verrekijker in staat de komeet op te sporen, terwijl hij zich langzaam tussen de lagen voortbewoog. Er was nog een ander stel en we hielpen hen om de komeet ook met hun verrekijker te lokaliseren. Nadat ze weggegaan waren, verscheen er een man naast me en vroeg of we de komeet gezien hadden. Ik zei: “Ja, maar je kan hem niet zonder verrekijker zien.” Hij zei nuchter: “Ja, dat kun je wel, hij is daar,” en wees naar een donkere wolk waarin de komeet verdwenen was. Een ogenblik dacht ik dat ik een op een lovertje lijkende fonkeling in de wolk kon zien, maar dat was alles. Ik verwonderde me over de scherpte van zijn gezichtsvermogen. Hij was lang, met een scherpe neus, niet kaal maar met een glad hoofd en had een air van verstandelijkheid.
Hij loste op in de duisternis en kort daarna maakte ik tegen mijn partner de opmerking dat naar de komeet kijken net zo voelde als een overschaduwing: mijn hoofdcentra waren heel erg open en gestimuleerd. Ik was verbaasd dat het kijken naar een komeet dat effect kon hebben, omdat ik nooit over zulke ervaringen had gehoord. Even kwam echter de gedachte bij ons op dat de bron van die energie niet de komeet was geweest maar de heer met de scherpe ogen, die naast me was verschenen. Het gevoel van uitgebreid bewustzijn en lichtheid duurde tot ver in de volgende dag. Was hij misschien een bijzondere persoon, misschien een vriend van een andere planeet?
F.F., San Francisco (VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat ‘de heer met de scherpe ogen’ inderdaad de Meester Jezus was.
Noot: In antwoord op eerdere vragen benadrukte Benjamin Creme het belang van kometen:
Komeet Kahoutek: “… krachtige samenvoegende energieën werden vrijgegeven toen deze komeet door ons zonnestelsel reisde; samenvoegende krachten die een enorme uitwerking zullen hebben op deze planeet, evenals op alle andere planeten. Dit zonnestelsel zal enorm vooruitgaan als gevolg van de instroom van de samenvoegende energieën van deze komeet. Dit is deel van het inwijdingsproces dat nu plaatsvindt.” (De Wederverschijning van de Christus en de Meesters van Wijsheid)
Komeet Hailey: “…spint een kosmisch web, zoals mijn Meester het noemt. Kometen dragen materie en energieën op verschillende frequenties van het ene deel van het heelal naar het andere, waardoor in de hele galactische ruimte complexe netwerken van energie opgebouwd worden. Waar kometen verschijnen, zaaien ze het zaad van toekomstige ontwikkeling en op die manier brengen zij het doel ten uitvoer van ‘De Ene over Wie niets gezegd kan worden’, de onvoorstelbare Entiteit Die de Melkweg bezielt.” (Share International, jan./feb. 1986)
“[De Komeet Hailey] spint een ‘kosmisch karmisch web’ en draag energie op verschillende frequenties van het ene deel van het heelal naar het andere, waardoor ‘karmisch zaad’ voor toekomstige ontwikkeling in verschillende zonnestelsels geplant wordt.” (Share International, maart 1986)

Stof tot nadenken
Enkele jaren geleden, in 2006 of 2007, toen ik student was, overkwam me iets merkwaardigs. Het was een regenachtige middag. Na afloop van de colleges op de universiteit was ik op weg naar een café om een vriendin te ontmoeten. Op weg daarheen werd ik, al luisterend naar Enya, sentimenteel en werd overstroomd door een innerlijke vreugde, waar ik niet erg vatbaar voor ben. Ik woon in Soria (Spanje), een heel klein stadje waar we elkaar allemaal kennen en bijna iedereen naar dezelfde bars of café’s gaat. Toen ik het café binnenging, zat er een man aan de bar. Hij zag er onverzorgd uit, was van middelbare leeftijd, gekleed in een joggingpak; over het geheel genomen zag hij er als een zwerver uit. Hij dronk iets en terwijl ik binnenkwam, stond hij op alsof hij op me gewacht had. Hij begon me te vertellen dat het leven een geschenk was, dat ik meer moest lachen omdat het leven geweldig was en nog meer van dat soort dingen. Ik lachte niet vaak en ik heb maar heel zelden gedacht dat het leven een geschenk was; wat hij me vertelde had dus een heel bijzondere bedoeling. Daarna vroeg hij me hem mijn hand te geven en toen was het alsof de tijd stilstond, ik voelde iets zeer vreemds. Ik was geheel in beslag genomen. Plotseling verdween de man en ik heb hem niet meer gezien. In het café was iedereen verbaasd en niemand kende hem. Was deze man een Meester? Misschien Maitreya?
D.R.L., Soria (Spanje).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man de Meester Jezus was.