Schoonheid – een compilatie

Hier volgt een selectie uitspraken met betrekking tot het thema ‘Schoonheid’. De uitspraken zijn afkomstig van Maitreya (Boodschappen van Maitreya, de Christus en Maitreya’s Leringen – De Wetten van het Leven), Benjamin Creme’s Meester (Een Meester spreekt) en Benjamin Creme.

“Op een dag zal deze planeet als een diamant aan de hemel schitteren…” (Benjamin Creme, openbare lezing, c.1975)

Ik kom om jullie met Mij mee te nemen naar het Nieuwe Land – het Land van Liefde, het Land van Vertrouwen, van Schoonheid en Vrijheid. Ik zal jullie daarheen brengen als je Mij kunt volgen en aanvaarden, Mij laten leiden en gidsen. En als dit zo is, zullen wij samen een Nieuwe Wereld bouwen: een wereld waarin de mensen kunnen leven zonder vrees, zonder wantrouwen, zonder verdeeldheid; waarin ze samen de overvloed van de Aarde delen, samen de Zegen kennen van Eenheid met onze Bron. (Maitreya, Boodschap nr. 3)

Neem Mijn hand, Mijn vrienden, en laat Mij jullie over de rivier voeren. Laat Mij jullie leiden over de smalle brug. Laat Mij jullie de schoonheid tonen die aan de overzijde ligt. Die schoonheid, Mijn vrienden, is jullie ware Zelf. Help Mij jullie te helpen, Mijn vrienden, en laat ons samen deze wereld hervormen. (Maitreya, Boodschap nr. 130)

Elke ontdekking van de werkelijkheid, of aspecten van de werkelijkheid, is prachtig. Het is een prachtige ontplooiing van de rijkdom van het leven, het natuurlijke stelsel waarin we leven, dat we natuur noemen. Het enige probleem is dat we ons ervan afscheiden. We zien de natuur als iets afzonderlijks. We denken dat God ergens boven ons is en wij hier. Maar geen van deze staan los van elkaar. We staan niet los van de natuur; daarom moeten we het natuurlijke milieu niet plunderen. We staan niet los van wat we God noemen. Het is aangeboren in ieder aspect van ons Wezen. En we staan niet los van elkaar, wat de belangrijkste ontdekking voor ons zal zijn. (Benjamin Creme, De Grote Aantocht)

De grootste noodzaak op dit moment is de hervorming van de structuren waarin jullie nu leven. Jullie beschaving, Mijn vrienden, is stervende – nee, ze is al dood. Uit haar as zal een nieuwe schoonheid ontstaan, op basis van Liefde, Rechtvaardigheid en Samendelen. Laat dit jullie doel zijn, Mijn vrienden, en ken de betekenis van God. Laat dit jullie doel zijn, Mijn vrienden, en ken de betekenis van een vol en gelukkig leven. (Maitreya, Boodschap nr. 107)

Alom zijn er bewijzen dat de oude orde afbrokkelt. Oude haatgevoelens verdelen de volkeren en wetteloosheid heerst alom, maar overal zijn er tekenen dat er een nieuwe geest in de mens ontwaakt, een nieuw gevoel van verantwoordelijkheid en een hernieuwde eerbied voor het leven in al zijn vormen. Vele vormen kent de openbaring van deze nieuwe schoonheid; vele schitterende visioenen van de toekomst ontvouwen zich voor het oog van de mensheid. De mens staat nog slechts op de drempel van een nieuw begin, maar de tekenen van vooruitgang zijn reeds zichtbaar voor wie ogen heeft om te zien. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De overwinning staat vast’)

Onvermijdelijk zullen de mensen daardoor een nieuwe kijk krijgen op de mogelijkheden van herverdeling, en de rechtvaardigheid die daaruit volgt, en zien dat ze goed zijn. Op deze manier zullen de mensen stap voor stap het kapotte bouwsel dat is opgetrokken uit hebzucht en uitbuiting, transformeren tot iets van schoonheid wat in ieders behoeften voorziet. Zo zal het zijn. Zo zal Maitreya de mensheid voorbereiden op een geestelijke reis zoals nooit eerder werd gezien, een reis die de mensen mettertijd zal veranderen in de goden die ze zijn. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De stem van de toekomst’)

Deze Gave des Levens zal de Christus schenken, Die zich aldus openbaart als de Waterdrager, de bevrijder van alle mensen die ‘een overvloediger leven’ brengt, zoals Hij lang geleden voorspelde. Met dit ‘overvloediger leven’ zal een nieuwe creativiteit ontstaan. Vanuit de mens zal een rijke stroom van ideeën en ontdekkingen voortkomen, die alles wat eerder kwam zal overtreffen, en in overeenstemming met de Kosmische Wet. De natuur zal haar geheimen prijsgeven, het universum zal zich aan de onderzoekende geest van de mens onderwerpen, en de zo verworven kennis zal, ten dienste gesteld aan het algemeen welzijn, al het leven op Aarde verfraaien en verrijken. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De gave des Levens’)

Gods Plan bestaat niet uit een reeks wetten die je hebt te gehoorzamen, maar uit denkbeelden die in zichzelf een innerlijke schoonheid hebben, een innerlijke betekenis omdat ze nu juist de kern vormen van de geestelijke basis van ons leven. Wanneer wij juiste verhoudingen nastreven, creëren we automatisch structuren – politiek, economisch en sociaal – die dat mogelijk maken. Dit is niet iets wat op abstract niveau gebeurt; het moet in deze grofstoffelijke wereld tot stand komen. (Benjamin Creme, De Grote Aantocht)

Stap voor stap, eeuw na eeuw, zal de mens een beschaving opbouwen die blijk zal geven van zijn groeiende uitdrukking van goddelijkheid; een cultuur waarin de schoonheid van de goddelijke schepping zich in al haar aspecten zal uitdrukken, een spiegel waarin de Goddelijke Idee in haar volle heerlijkheid zal worden weerkaatst. Zo zal de mens zijn ware plaats innemen in het Goddelijk Plan voor de wereld. Zo zal hij, geïnspireerd door de Christus, deze door angst, dogma en haat verdeelde wereld omvormen tot een wereld waar de Wet van Liefde regeert, waar alle mensen broeders zijn, waar alles met betrekking tot de goddelijke aard de aandacht van de mens krijgt en zijn leven beheerst. Zo zal de mens zijn dromen van goddelijkheid vervuld zien, zijn vermogens verwezenlijken en zijn bestemming bereiken. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De nieuwe beschaving’)

Wedergeboorte is een proces dat God in staat stelt om Zich door een tussenpersoon (wijzelf) te begeven naar zijn tegenpool (stof) om die stof weer in zichzelf op te nemen, geheel doortrokken van de goddelijke aard. Wat er in de schepping gebeurt is buitengewoon interessant en prachtig. Het is van verbazingwekkende schoonheid, van complexiteit, van logica en ook van mogelijkheid tot creatieve verandering, want het is geen vastliggend mechanisch gebeuren maar een uitzonderlijk mooi en levend proces. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. I)

De schoonheid van het kind is dat het de volledige aspiratie van de ziel in incarnatie heeft. Niet het minst bezoedeld met scepsis, met cynisme. Het weet dat dit het beste is voor de wereld. Een kind zegt “Als er ziekte is in de wereld moeten we het ‘wegtoveren’. Zou het niet fijn zijn als we alle ziekten in de wereld konden wegtoveren?” Elk kind wil af van het onrecht in de wereld en gebruikt daarvoor het idee van magie – een totaal onzelfzuchtige aspiratie. Wanneer het hart spreekt, wanneer de energie van de Christus die door het hart van de mensheid stroomt, in elk van ons die zuivere aspiratie van vroeger doet ontwaken, dan zal de wereld zich tot Hem wenden. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. III)

Wanneer de Aarde wordt gezien als een levend wezen, volkomen in alle onderdelen, elk onmisbaar voor het Geheel, dan zullen een nieuwe visie en gezond verstand de overhand krijgen. De mens zal zichzelf gaan zien als de beheerder van een natuurlijke orde die is voorbestemd om te functioneren in harmonie en schoonheid, terwijl elk natuurrijk verbonden is met dat wat eronder en erboven ligt, overeenkomstig het Plan. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De rol van de mens’)

Verenigd in liefde onder het Vaandel van Maitreya zullen de mensen nieuwe wegen banen naar de sterren. Naarmate de mens haar mysteries onderzoekt, zal de natuur haar geheimen prijsgeven en de geordende schoonheid onthullen die aan alles ten grondslag ligt. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Het tijdperk van Licht’)

Wij, jullie oudere Broeders, zien steeds duidelijker de contouren van een schitterende toekomst die zich voor de mensheid uitstrekt; Wij zien de blauwdrukken van een wetenschap die de meest vruchtbare en creatieve geesten van vandaag zouden doen verbazen; Wij zien eveneens kunst van een schoonheid en scheppende kracht zoals tot dusver nooit door mensen gezien is. Bovenal onderkennen Wij dat deze scheppende uitstroming, zonder weerga in de menselijke geschiedenis, het onvermijdelijke gevolg is van de buitengewone innerlijke verandering die de mensheid doormaakt: het leren leven volgens de Wetten van het Leven. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Wanneer de mensen terugblikken’)

Door zijn aanwezigheid en voorbeeld zullen de mensen de aard van God leren begrijpen en geïnspireerd worden om die Goddelijkheid na te streven. Zo zullen de mensen geleidelijk de schoonheid van die Goddelijke aard laten zien en om hen heen de weerspiegeling ervan creëren. Zo zal een beschaving groeien die gezegend is en straalt met de liefde en wijsheid welke Zijn waarmerk vormen. Hij zal Zijn en hun verrichtingen aanschouwen en tevreden zijn. Zo zal het zijn. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De leringen van Maitreya’)

Het zal Onze taak zijn erop toe te zien dat de ontwikkeling van de nieuwe samenleving verloopt langs wegen die een juist evenwicht bewaren, en niets wat afbreuk doet aan de menselijke noden zal Onze aanbeveling krijgen. Schoonheid en besef van wat gepast is, zal de toetssteen zijn. Alles wat lelijk, mechanistisch en schadelijk is voor de menselijke geest, zal gemeden worden. Het doel zal zijn om in volledige vrijheid en harmonie een juiste verhouding te bewaren tussen de mens en zijn omgeving, om ervoor te zorgen dat elke technologische en wetenschappelijke vooruitgang wordt gezien als een middel om beter te voorzien in de behoeften van de mens en om de aard van de Werkelijkheid beter te leren kennen. Op deze manier, wees daarvan overtuigd, zullen de nodige waarborgen worden ingebouwd in de nieuwe structuren. Alles wat het leven verrijkt en haar vormen verfraait, zal Onze zegen hebben; elke openbaring die het algemeen welzijn ten goede komt zal Onze steun krijgen. De tijd nadert dat de mens in een nieuwe relatie zal komen te staan tot zijn omgeving. In overeenstemming met zijn besef dat de mens, de natuur en God één zijn, zal hij vormen bouwen die hem in staat stellen die waarheid te openbaren. Er zal het innigste contact en een vrije uitwisseling tot stand gebracht worden met alle delen van het Geheel; onbetwistbare kennis van de zin en het doel van het leven zal de huidige verwarring vervangen en leiden tot een uitdrukking van tot nog toe ongekende schoonheid. Het ware, het goede en het schone zullen werkelijkheid worden in het leven van de mensen. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Het leven in de Nieuwe Tijd’)

Indien en wanneer iemand van Mars met zijn ruimtevaartuig op Aarde landt en om zich heen kijkt, zal hij zeker verbaasd zijn over zijn omgeving. Tenzij zijn missie hem naar het platteland heeft gebracht, zal hij zich afvragen hoe de mensen op Aarde de troosteloze eentonigheid en de ongegeneerde lelijkheid van zovele kleine en grote steden van de wereld kunnen dulden. De ongebreidelde ellende van de armsten wordt slechts geëvenaard door de onbeschaamde, steriele grofheid van de rijksten. Waar op Aarde men ook kijkt, zo lijkt het, bedekken kantoorgebouwen de grond als gigantische mierennesten, omgeven door eindeloze rijen bijna identieke kubussen waarin de uitgeputte mieren zich tijdens hun slaap herstellen. Natuurlijk, zo zou onze vriend van Mars ontdekken, zijn er uitzonderingen op deze alomtegenwoordige zielloze middelmatigheid, maar dat, zal hij zien, zijn allemaal relieken uit het verleden, die trots bewaard en beschermd worden als lusthoven voor toeristen terwijl de plaatselijke bevolking het moet stellen met stille afgunst.
Het bovenstaande is vanzelfsprekend een karikatuur, maar het is niet voor niets dat de verfraaiing van onze steden tot de prioriteiten van Maitreya behoort. Een stad is meer dan alleen maar een plaats waar geld verdiend en van de vruchten ervan genoten kan worden. Het is een Centrum, een Magneet die groepen mensen aantrekt om het bewustzijn van allen te verheffen en te verrijken. Het is een plaats waar de ziel van het land dat zij opluistert, zich kan openbaren en de verworvenheden van mensen overal kan tooien. Een stad moet derhalve een plaats van schoonheid, van grote verscheidenheid en kleur zijn, met veel stille gebieden voor meditatie en rust. Ze moet niet te groot zijn; veel moderne steden trekken hun burgers niet aan, maar stoten hen veeleer af. Ze moeten open zijn en iedereen verwelkomen, en hun bijzondere gaven delen met zowel inwoners als bezoekers. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De steden van morgen’)

Vele malen hebben jullie gehoord dat de mens een God in aanleg is; dit is geen holle frase maar juist de waarheid over de aard en het Wezen van de mens. Het is slechts een kwestie van tijd tot die waarheid wordt ervaren en duidelijk voor allen wordt uitgedrukt. De Meesters zullen van Hun Overvloed aan onschadelijkheid, wijsheid en liefde schenken, en de mens veilig naar de haven van vervulling loodsen. Zo zal het zijn. Te zijner tijd zullen mensen hun rechtmatige plaats innemen en samen met de Meesters werken voor het welzijn van allen. Zo zullen mensen de Wetten van Leven en Liefde leren en vorm geven aan een toekomst van ongeëvenaarde schoonheid… Wanneer mensen terugblikken, zullen ze deze tijd als een opstap naar Genade zien. De chaotische verwarring van vandaag is niets minder. Uit deze verwarring zullen nieuwe vormen tevoorschijn komen die de nieuwe beschaving zullen tooien; nieuwe en betere vormen zullen voorzien in de behoefte van alle mensen, en het hart van ieder voldoening geven. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Ontluikende goddelijkheid’)

Schoonheid is een uitdrukking van een goddelijke idee en wanneer onze uitdrukking tot de onthulling van de idee leidt, ontstaat schoonheid. Dit is wat achter alle grote kunst, muziek, poëzie en literatuur ligt, achter alle grote wetenschappelijke ontdekkingen in de wereld, achter alle grote intuïtieve denkbeelden, in religieuze termen, over de aard van de werkelijkheid waarin we leven. Dat alles brengt een schoonheid tot stand, een goddelijke uitstraling, die alleen wordt gevonden wanneer je aan de hoogste, geheimzinnigste delen van het leven raakt. Wanneer je denkt in termen van de betekenis en het doel van het leven is schoonheid het resultaat. (Benjamin Creme, De kunst van samenwerking)

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 Both comments and pings are currently closed.