Benjamin Creme schrijft:
Ik zou lezers eraan willen herinneren welke buitengewone rol Maitreya, de Wereldleraar, speelde bij de gebeurtenissen die in 1990 leidden tot de vrijlating van Nelson Mandela uit de gevangenis na 27 jaar gevangenschap (Share International, jan./feb. 2008). In september 1988 maakte Share International in het maandblad en in een persbericht aan de wereldmedia bekend, dat we informatie van Maitreya hadden ontvangen dat Nelson Mandela “spoedig zou worden vrijgelaten”.
Kort nadat president De Klerk president van Zuid-Afrika was geworden, kwam Maitreya Mandela’s gevangenis binnen en vroeg hem de president te schrijven en om een onderhoud te vragen. Mandela lachte en zei: “Ik kan niet eens een gesprek met de gevangenisdirecteur krijgen, laat staan met de president van de republiek.” Maitreya zei: “Ja, dat weet Ik. Maar schrijf de brief toch maar en Ik zorg voor de rest.” Zo kwam het dat Mandela De Klerk schreef op de dag van diens installatie in augustus 1989. Maitreya benaderde de president toen hij aan het bidden was en prentte in zijn denken dat de tijd gekomen was om de apartheid in Zuid-Afrika te beëindigen. De president was een religieus mens, een oprecht christen, en nam het ter harte. Hij ‘sprak met God’ en vroeg wat hij moest doen en kreeg het antwoord: ‘de tijd is gekomen om apartheid te beëindigen’. In december 1989 ontmoetten Mandela en De Klerk elkaar en op 2 februari 1990 kondigde De Klerk in het parlement op aangrijpende wijze het einde van de apartheid aan en de onvoorwaardelijke vrijlating van Mandela uit de gevangenis. Er waren contacten geweest met de vorige president, P.W. Botha, voor en na diens beroerte in 1989, maar de beslissende impuls voor Mandela’s vrijlating was deze tussenkomst door Maitreya.
Mensen hebben mij door de jaren heen gevraagd waarom Mandela nooit over deze gebeurtenis gesproken heeft. Persoonlijk ben ik daar helemaal niet verbaasd over. Had hij het wel gedaan, dan zou niemand van de media hem geloofd hebben (net zo min als ze mij geloven over de terugkeer van Maitreya). Ik twijfel er niet aan dat Mandela dacht dat Jezus Christus hem in de gevangenis een bezoek had gebracht. Als hij dit bekend had gemaakt, zou hij uitgelachen en waarschijnlijk in diskrediet gebracht zijn; van de Christus wordt algemeen aangenomen dat hij een entiteit zonder lichaam is die in de ‘hemel’ zetelt, terwijl Maitreya een fysiek, kenbaar en benaderbaar persoon is. Niettemin heeft Mandela volgens mijn informatie een verslag van deze ontmoeting geschreven en kopieën ervan aan vertrouwelingen gegeven.
Mandela is gelauwerd als een buitengewoon man die, toen hij na een gevangenschap van 27 jaar uit de gevangenis kwam, niet uit was op wraak, maar sprak over vergeving, verzoening en liefde. Hierom wordt hij wereldwijd gerespecteerd. Ik twijfel er niet aan dat dit beleid van toenadering en verzoening geïnspireerd werd door Maitreya. Laten we hopen dat Mandela’s voorbeeld andere wereldleiders zal inspireren tot een soortgelijke benadering van vergeving en zelfbeheersing.
Roelof Frederik ‘Pik’ Botha, eertijds minister van Buitenlandse Zaken in de regering van P.W. Botha, eerde Mandela met een toepasselijk pleidooi aan de wereld om Mandela’s erfenis te eerbiedigen:
“Zijn dood is onomkeerbaar, zijn erfenis onvergankelijk. Wij allemaal, de regering, de stemgerechtigden, de burgermaatschappij, de kerken, staan voor een onontkoombare uitdaging: eerbiedigen en steunen wij zijn erfenis of slaan we een andere weg in? Ja, ook leiders overal ter wereld moeten nadenken over zijn nalatenschap – juist omdat zij de mogelijkheid hebben om geschillen op te lossen door vreedzame onderhandelingen in plaats van met geweld; schaf alle kernwapens af of handhaaf ze om onze planeet te vernietigen; maak de kwantumsprong die nodig is om de dodelijke gevolgen van klimaatverandering en de uitputting van natuurlijke bronnen van onze planeet af te wenden of geniet zodanig van onze dagelijkse hebzucht, dat we de planeet niet meer kunnen redden voor het overleven van onze kinderen.”

Nelson Mandela (1918-2013), voormalig president van Zuid-Afrika:
Ziel: 2; Persoonlijkheid: 4 (6); Mentaal: 3 (7); Astraal: 4 (6); Fysiek: 7 (7). Inwijdingsgraad: 2.

V. Heeft Nelson Mandela Maitreya vaker ontmoet dan die ene keer?
A. Nee.

V. Waren Nelson Mandela’s vergevingsgezindheid en zijn verlangen naar verzoening, die zo’n wezenlijk deel uitmaakten van zijn politieke ethiek, ingegeven door Maitreya?
A. Ja. Maitreya zei hem tijdens hun ontmoeting dat hij moest vergeven en het kwaad uit het verleden vergeten: dat er verzoening moest komen, verdraagzaamheid en een stop op alle opruiende acties van het ANC.
Behalve het karakter van Mandela, was het de rechtstreekse inspiratie van Maitreya die verzoening tot een kernpunt maakte bij zijn benadering van de blanke minderheidsregering. Maitreya verzekerde hem dat dit de enige manier was voor een vredige toekomst van Zuid-Afrika.