Gekleed om indruk te maken
Ik heb me een tijdje uitermate uitgeput en depressief gevoeld; het was moeilijk om ’s morgens uit mijn bed te komen, ik gebruikte Maitreya’s ‘hand’ en luisterde naar de Boodschappen, maar niets hief de zwaarte op.
Op 3 februari 2011 scheen de zon prachtig en voelde ik me wat beter, zodat ik de mensen in de buurt begroette. Terwijl ik door Finchley Road [Londen] liep kwam een stel me tegemoet dat zo kleurrijk gekleed was, dat ik niet anders kon dan uitroepen: “Wat ziet u er mooi uit!” De man droeg een rose overhemd, een geelbruin jack en een zwierige slappe vilthoed met een bladpatroon. De vrouw was gekleed in lagen diep turkoois, blauw en paars met een open hals; een heel ongewone aanblik in het hartje van de winter.
De man duwde een wagentje met een slapende baby erin; het wagentje was laag bij de grond en naar voren gericht. Doelend op de baby zei ik: “Gefeliciteerd, geen wonder dat jullie feestvieren en jullie feestkleding dragen.” Terwijl ze me passeerden, raakte de vrouw mijn arm aan en zei lachend: “En jij gaat door met feest vieren!” Ik bedacht me wat voor welkom gebaar dat was en op zo’n goed moment. Ik draaide me om, om te zien waar ze heen gingen, maar ze waren verdwenen!
Wie waren zij?
C.C., Londen (VK).
Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de man Maitreya was, de ‘vrouw’ de Meester Jezus en de ‘baby’ een discipel van de Meester Jezus.

Wijze woorden
Ik had een inspannende dag op mijn werk met verschillende problemen en tegenvallers. Het was 3 uur ’s middags en ik had nog geen middagpauze genomen, dus ging ik naar een café waar ik wat soep nam en naar boven liep om aan een tafeltje te gaan zitten.
Ik zat alleen en een man vroeg of hij in de stoel tegenover mij kon zitten, wat niet ongewoon is wanneer de ruimte volloopt. Hij dronk een grote paarskleurige vruchtensmoothie en zei dat het lekker was. Hij had een heel blije, vriendelijke, ontspannen manier van doen. Hij vroeg hoe het met me ging. Ik antwoordde en vroeg hoe het met hem ging. Hij zei: “In één woord: prima!” Het viel me op hoe vreugdevol hij leek toen hij dat zei. Hij keek me aan en lachte. Ik wilde een gesprek met hem beginnen, maar kon helemaal niets bedenken om te zeggen.
Uiteindelijk, na een heel lange pauze, vroeg hij of er iets was wat ik hem wilde vertellen. De vraag verwarde me nogal. Het eerste waar ik aan kon denken was dat de Christus in de wereld is, maar toen kreeg ik onmiddellijk het gevoel dat de persoon die tegenover me zat geen gewone man was, maar dat hij misschien wel de Christus Zelf was. Als dat het geval was, moest ik hem dat dan vertellen? Ik probeerde mijn gedachten op een rijtje te zetten. Uiteindelijk zei ik: “Dat heeft nog nooit iemand aan mij gevraagd.” Hij zei: “Misschien zouden mensen dat vaker moeten vragen.” Ik vroeg hoe hij heette en hij vertelde dat zijn naam Lucas was. We schudden elkaar de hand. Hierna kwam een interessant en soms ongemakkelijk gesprek op gang. Ik zeg ongemakkelijk, omdat ik me ervan bewust was met wie ik praatte, of dacht te praten, en daardoor werd ik verlegen en vergat wat ik wilde zeggen. Soms was het moeilijk om mijn gedachten af te maken. Het gesprek was interessant, omdat wat hij zei interessant was en de lijn volgde van wat Maitreya zou zeggen. Ook was zijn manier van doen heel ongewoon. Hij was vriendelijk, plezierig en geduldig terwijl ik mijn best deed om mijn gedachten te verwoorden. Hij keek me de hele tijd recht aan, verbrak nooit het oogcontact en ook de manier waarop hij me aankeek veranderde niet. Het was een heel directe, liefdevolle en ‘blij dat ik bij je ben’-soort blik die nooit opdringerig werd.
Hij was lang en tenger, zag eruit alsof hij van Italiaanse afkomst was, had bruin haar met een scheiding in het midden en een onregelmatige stoppelbaard. Hij droeg een lichtgele trui met een heel grote ruit, een spijkerbroek en bruine schoenen. Hij zag er uit als achter in de 30. Zijn ogen vielen het meest op; bruin maar met goud rondom de pupil – als de corona bij een zonsverduistering.
Tijdens een deel van het gesprek had ik het over mijn kunst. Hij stelde vragen over wat ik vertelde: misleidend eenvoudige vragen die eigenlijk heel uitdagend waren. Na een korte stilte vroeg ik hem of er iets was wat hij me wilde vertellen. Na even nadenken zei hij: “Alleen maar dat louter het nu telt. Dat is alles wat er ooit is. En dat je niet de lucht moet inademen, maar de lucht jou moet laten ademen.” Ik vroeg of hij wilde uitleggen wat hij bedoelde, omdat ik het laatste niet begreep. Hij zei: “Probeer niet het leven te sturen, maar laat het jou sturen,” of iets in die geest.
Lange tijd keken we elkaar gewoon aan en lachten. Hij deed me denken aan de manier waarop een ouder liefdevol naar zijn jonge kind kijkt. Zo voelde het.
Toen ik hem vertelde dat ik weer aan het werk moest, zei hij, “Oké” en bleef naar me zitten kijken. Hij bewoog niet, maar keek toe terwijl ik mijn hoed opzette en mijn jas aantrok. Toen ik aanstalten maakte om weg te gaan, zei hij: “O ja, nog één ding. Er wordt altijd onvoorwaardelijk van je gehouden.” Of iets soortgelijks. Ik bedankte hem oprecht en ging weg. Toen ik terugkwam op mijn werk waren de problemen en de tegenvallers opgelost.
Wie was de man die bij me zat en met me praatte?
C.L., New York (VS).
Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de man Maitreya was.

Heer van de dans
Op zaterdag 5 februari 2011 om ongeveer half vijf ’s middags reisden mijn vrouw en ik van het centrum van Londen met de bus terug naar huis. De bus rijdt door Oxford Street, vol winkels en jachtig winkelend publiek. Temidden van deze maalstroom van consumentisme zagen we vanuit het raam van de bus dezelfde figuur (van wie in Share International jan./feb. 2009 bevestigd werd dat het Maitreya was) die verscheen tijdens een van de grote demonstraties in Londen tegen de oorlog in Irak. Deze keer zagen we hem een grote poster op een standaard zetten en zich gereedmaken om zijn ‘dans’ uit te voeren. Op de poster stond: “Christus zal spoedig vanuit Jeruzalem de wereld regeren gedurende 1000 jaren, aldus de Bijbel.” Hij had de poster onderaan ondertekend met “De Dansende Priester”. Hij was precies hetzelfde gekleed als bij de vorige keren en omdat hij een kleine man was, leek hij op een Ierse kabouter. (Niet dat ik ze regelmatig zie, hoor.) Zijn kledij was ongewoon – lichtbruine en lichtgroene tinten, met een korte kilt en een vrolijke groene ‘Robin Hood’-hoed. Hij had beslist iets ‘bosachtigs’, dat in schril contrast stond met het oerwoud van beton overal om ons heen. In de vorige verschijningen verwezen zijn posters naar een 24-uurs dansmarathon, dus het verband met dans was er deze keer ook weer. Het was een buitengewoon tafereel, dat rechtstreeks door onze enigszins negatieve stemming heen brak – het stadsleven is niet altijd gemakkelijk.
Was hij Maitreya die weer in die komische vermomming verscheen?
D.G., Londen (VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was.

Maitreya’s ‘ster’ in Finland
Ik wil u graag wat vragen over een ster die mijn man en ik [in Vantaa, Finland] hebben gezien. Mijn man zag hem voor het eerst op 18 oktober 2010 en die zelfde week en de week daarop hebben we hem samen een aantal keren gezien. We zagen de ster ’s morgens aan de zuidelijke hemel. Hij was stralend, fonkelde en knipperde in verschillende kleuren, vooral groen en rood. De ster bewoog van tijd tot tijd en maakte een cirkel.
Was dit Maitreya’s ‘ster’ of is het slechts een wensdroom?
S.H., Vantaa (Finland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat wat u gezien hebt inderdaad de ‘ster’ van Maitreya is, de voorbode van Zijn verschijning in ons dagelijks leven.

Welkom!
In juni 1994 moest ik van San Francisco naar de kust van Oregon (VS) verhuizen om voor mijn ouders te zorgen die mij nodig hadden. Dit betekende dat ik mijn leven daar moest achterlaten, met het netwerk van vele jaren Wederverschijningswerk, mijn baan, mijn filmopleiding, dans en kunst, evenals alle mensen die ik liefheb. Ik voelde me alleen, verlaten en alsof ik in ballingschap ging, ook al wist ik wat er gedaan moest worden en waarom.
In de eerste weken na mijn aankomst moest ik eerst een dagelijkse routine oppakken en, vanwege de financiën, een deeltijdbaan zoeken, zolang dat nog kon. Ik ging naar de wijk langs de kust, om bij verschillende hotels, restaurants en bars te solliciteren. Mijn auto stond met vele andere bij een huizenblok geparkeerd. Toen ik terugkwam bij de auto zat er een exemplaar van het kwartaalblad de Wederverschijning onder mijn ruitenwisser. Ik was verbijsterd! Ik liep langs de andere auto’s om te zien of er daar ook een onder de ruitenwissers zat, maar dat was niet het geval. Ik keek rond en er was niemand, bovendien wist ik zeker dat er in deze buurt niemand actief betrokken was bij het wederverschijningswerk (wat ook zo bleek te zijn). Ik realiseerde me dat dit een boodschap voor me was: “Je bent niet alleen, dus ga aan de slag!”
V.S., Newport (Oregon, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de Meester Jezus de Wederverschijning onder de ruitenwisser had gedaan.

Twee brieven van dezelfde persoon:

Maitreya’s ‘sterren’ in Polen
1) Op 30 september 2010 om 7.30 uur p.m. reed ik na Transmissie-meditatie terug naar huis. Toen ik bij Pobrezje kwam, zag ik een stralend wit licht op de weg. Het kwam van rechts, uit het veld naast de weg. Ik was bang dat er misschien een auto met maar één koplamp op me in zou rijden. Het licht volgde me aan mijn rechterkant, passeerde toen langs de voorkant van de auto en bleef zich voortbewegen op de weg voor me. Het maakte geen geluid, dus was ik in verwarring en ongerust, maar toen kwam de gedachte bij me op dat dit op de een of andere manier verband hield met de Meesters, en mijn angst verdween en ik voelde me gelukkig en rustig.
Wat was dit bewegende licht?
Benjamin Creme’s Meester verklaart dat het licht van Maitreya’s ‘ster’ kwam.

2) Op 27 oktober 2010 keken we na onze Transmissie-meditatie naar een ‘ster’. Hij was heel groot en goed zichtbaar aan de nachtelijke hemel. We praatten erover en keken omhoog naar de hemel toen een ander stralend wit licht, even groot en dezelfde vorm, naast de eerste ster verscheen, alleen bewoog deze zich. Hij kwam steeds dichter bij de ‘ster’ en toen hij precies boven de eerste ‘ster’ was gekomen, hield hij even stil. Ze waren volkomen gelijk in grootte en vorm. Toen zette de ‘ster’ boven de eerste ‘ster’ zich weer in beweging, werd steeds kleiner en verdween uiteindelijk. Waren dit ufo’s of Maitreya’s ‘sterren’?
I.K., Ptuj (Slovenië).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het alle twee Voorboden of ‘sterren’ van Maitreya waren.