ONDERLINGE BEÏNVLOEDING EN ONDERLINGE VERHOUDINGEN: MAITREYA’S LERINGEN OVER DE WETTEN VAN HET LEVEN

boekbespreking door Carmen Font
De uiteenzetting van Maitreya’s leringen in De Wetten van het Leven kan gelezen worden als een puzzel. De informatie die het bevat is onderverdeeld in thematische hoofdstukken, maar de lezer kan de onderdelen zelf verwisselen en inpassen in combinaties van onverwachte betekenis. De volgorde van de delen doet echter niets af aan de kwaliteit van het geheel, aangezien de twee Grote Wetten van het Leven, de Wet van Wedergeboorte en de Wet van Oorzaak en Gevolg, duidelijk naar voren komen in zowel het grotere geheel als in de kleine details. Zoals Benjamin Creme uitlegt in zijn inleiding, stelt Maitreya’s begrip van de Wet van Oorzaak en Gevolg hem in staat om de gevolgen van de oorzaken die we in gang zetten te voorzien. De inzichten die De Wetten van het Leven biedt werden door een naaste medewerker van Maitreya doorgegeven aan twee journalisten, in een andere stijl dan de Boodschappen die Maitreya via Benjamin Creme doorgaf. Ondanks het verschil in stijl en samenstelling van deze informatie, zijn alle leringen in dit boek afkomstig van Maitreya. Van politiek naar genetische manipulatie, of van aardbevingen naar verleiding, de reikwijdte is enorm en leidt naar een beter begrip van de innerlijke stromingen van het leven
Deze stromingen ontspringen aan de zetel van iemands bewustzijn, en daarom draagt hoofdstuk 1 de titel ‘De Heer is met je; wees wat je bent’. Het eerste deel van de puzzel is de vraag “Wie is Maitreya? En hoewel Benjamin Creme in eerdere boeken langere verklaringen heeft gegeven over de aard van Maitreya, is de definitie ditmaal kort en gericht op Zijn hoedanigheid als Leraar, waardoor Hij probeert “dat wat Ik ben door jullie uit te drukken; daarvoor kom Ik”. Vervolgens lezen we een paar intrigerende zinnen die de lezer bekendmaken met de essentie van de relatie tussen een Meester en een discipel: “De Meester is binnenin je. Als je de leefregels volgt die de Leraar je onderwijst, openbaart de Meester zich binnenin je. Wees niet gehecht aan de menselijke vorm” (blz.5). Door het ervaren van de Meester binnenin scheppen we een gevoel van Zelfrespect, het zaad van het Zelfgewaarzijn dat een persoon in staat stelt om te zijn wat hij of zij is zonder een ander te volgen. Deze staat van ‘heilige individualiteit’ is belangrijk, omdat ‘individualiteit de ziel is” (blz.11). Met individualiteit wordt niet een zelfzuchtige nadruk op jezelf bedoeld, maar juist een waar, onthecht begrip van jezelf en de bereidheid om een proces in werking te stellen dat naast onthechting ook eerlijkheid in denken en oprechtheid van geest omvat.

De puntjes verbinden
De Wetten van het Leven is niet een verklarende woordenlijst, hoewel het er op het eerste gezicht op lijkt. Het biedt een veelvoud aan nieuwe betekenissen die de lezer in staat stelt de puntjes met elkaar te verbinden en de leegtes op te vullen, zelfs wanneer hij of zij bekend is met de ‘stukken  van de puzzel die we het leven noemen. Het begrip gehechtheid, bijvoorbeeld, verschijnt in dit boek niet voor het eerst. Het zal de lezer wellicht verbazen wanneer hij er meer over leert, doordat Maitreya adviseert “Wees niet gehecht aan de stoffelijke vorm van een Meester. Anders zul je treuren wanneer Hij er niet is. Wanneer je jezelf kent als het Zelf binnenin, verdwijnt zulke droefheid” (blz.26).
Laten we nu een onderwerp van het eerste hoofdstuk onder de loep nemen, bijvoorbeeld dat met de suggestieve titel ‘Houd de spiegel schoon’, waarin Maitreya vertelt over de ervaring van gewaarzijn die Hij in juni 1989 aan de Chinese soldaten op het Tiananmenplein gaf, en het onderricht aan Zijn discipelen om “een schone spiegel” te zijn door anderen in jezelf te zien. Wanneer we een dergelijke empathische relatie met anderen hebben dan behandelen we ze met onschadelijkheid en respect. Hoe kunnen we dit nu koppelen aan “conditionering en karma” (blz.42)? Door in te zien, zoals Maitreya aangeeft, dat “we allemaal waarnemers zijn in deze onmetelijke schepping”, omdat alleen wanneer we de wereld waarnemen met een sterk gevoel van onthechting we er schoonheid, evenwicht en harmonie in zien. Dus, de schone spiegel waarin je jezelf in anderen ziet kan vergeleken worden met een nieuwe vorm van waarneming, waarmee het individu leert om onthechting te ontwikkelen.
Indien we geïnteresseerd zijn in politiek, kunnen we de schone spiegel van onthechting in verband brengen met natuurrampen in China. In hoofdstuk 4 richt Maitreya Zich op het thema waarnemen van oorzaken en gevolgen, zodat we ons begrip van het samenspel van de energieën vergroten. De afslachting van studenten op Tiananmen, legt Hij uit, ontketende deze kracht (de energie van de aardbeving, die ook ten grondslag ligt aan de schepping). Wanneer deze energie “zich niet verder kan uitdrukken in menselijke aangelegenheden, zoekt ze naar uitdrukking in de natuur” (blz.91). Na branden, regenval en aardverschuivingen volgt onvermijdelijk een aardbeving. Hierop voortbordurend roert Maitreya een nieuw onderwerp aan, de stroom van energie”, waarin Hij duidelijk maakt “de energie van de schepping kun je nooit bezitten” want niemand kent het begin of einde van energie (blz.91). Deze verwoesting kan een fysieke zijn, maar ook verwijzen naar verlies van mentaal evenwicht. Maitreya’s advies hier is, opnieuw, energie te respecteren en met onthechting te hanteren. Als het gevoel blijft dat deze uitwisseling en interactie voor ons te onpersoonlijk is, kunnen we deze wijsheid koppelen aan het simpele feit dat er zonder volk geen natie is. Het individu moet “bovenaan staan”, maar Maitreya verwijst niet uitsluitend naar de individualisering van de persoonlijkheid, maar naar een “individu dat je Zelf” is (blz.107). En dan wordt een onverwacht maar zinvol verband gelegd, wanneer Maitreya uitlegt “hoe meer mensen zich bewust worden wie ze zijn, hoe meer de marktwerking getemperd zal worden en ten bate van de mensheid zal worden gebruikt” (blz.107). Op die manier zal de marktwerking haar heerschappij over volken en landen verliezen…
Maitreya’s leringen in De Wetten van het Leven tonen de overvloed van het leven in zijn volle glorie. Het toont ook de vele puzzelstukken waarover we beschikken. Het vereist dat we ons waarnemings- en perceptievermogen versterken zodat we wijze keuzes kunnen maken en elk stuk op de juiste plaats leggen. Dan zal de omvang en de vorm van het leven zich werkelijk aan ons openbaren. Een van Maitreya’s geschenken aan de wereld, dat naties vrij zullen zijn om hun wil te uiten en “de stem van het volk overal ter wereld vastgelegd zal worden in nationale grondwetten” (blz.242), voltrekt zich zelfs nu, op het moment dat Verklaringsdag zo dichtbij is. De Wetten van het Leven gaat in op een specifiek detail van deze dag dat wellicht onopgemerkt is gebleven in andere teksten over Verklaringsdag. Maitreya omschrijft het als een “dag van vreugde” (blz.243), en voegt in de laatste zin van dit boek toe: “Zonder iemand te verstoren, zal Ik Mijn moment kiezen.”

Benjamin Creme (red.). Maitreya’s leringen – De Wetten van het Leven. Uitg. Share International/Nederland, Amsterdam,2006.

Carmen Font, schrijver en academicus, woont in Barcelona (Spanje).