Interview met David Seaborg door Monte Leach

(Zie voor integrale tekst Share International november 2014)
Het World Rainforest Fund, een non-profit groep opgericht in 1984, is gewijd aan het behoud van biodiversiteit en het wereldwijd beschermen van regenwouden, voornamelijk tropische regenwouden in Latijns-Amerika. De focus van de groep ligt op het Braziliaanse Amazone-gebied, het grootste ongerepte regenwoud op Aarde. Het fonds helpt inheemse volken hun woningen in het regenwoud beschermen; geeft subsidies aan non-profit groepen voor het uitvoeren van projecten van bijzondere waarde om de regenwouden te behouden; en informeert het Amerikaanse publiek over het belang van het behoud van regenwouden. David Seaborg, oprichter en voorzitter van het World Rainforest Fund, is evolutiebioloog en al vele jaren milieuactivist. Monte Leach interviewde David Seaborg voor Share International.

Share International: Wat is de huidige situatie met betrekking tot de vernietiging van tropisch regenwoud? Uw website bevat een aangrijpend statistisch gegeven, dat elke minuut 120 hectare worden vernietigd.
David Seaborg: Dat klopt. Wereldwijd wordt elke minuut 120 hectare tropisch regenwoud vernietigd, door middel van kappen of afbranden; dat is elk jaar een oppervlakte van ongeveer de helft van de staat Californië.

SI: Is het gedurende de tijd dat u hierbij betrokken bent beter of slechter geworden?
DS: Beter en slechter. Ecuador boekt vooruitgang. Costa Rica heeft veel van zijn land beschermd. Brazilië heeft het tempo vertraagd (tot voor kort). Aan de andere kant neemt het tempo toe in Indonesië en Maleisië, vooral door de productie van palmolie: biodiverse bossen worden gekapt voor monoculturen van oliepalmen om palmolie te produceren die in veel producten wordt gebruikt. Dus wordt het in sommige gebieden beter en zijn er een aantal successen, en wordt het in andere landen slechter.

SI: Zou u zeggen dat het in het algemeen beter of slechter wordt?
DS: In het algemeen wordt het slechter, maar er is ook meer bewustwording. Beide zijden worden steeds sterker in de strijd. De kant die vecht voor behoud wordt steeds slimmer, is meer op de hoogte, door betere samenwerkingsverbanden tussen milieuorganisaties over de hele wereld op te zetten, maar ook met de lokale en inheemse volken, en behaalt daarbij veel successen, bijvoorbeeld met de regering in Ecuador. Dus het is niet allemaal negatief. Maar de wereldbevolking neemt toe en overbevolking zet de bossen onder druk. Er is ook meer ongelijkheid tussen rijk en arm. Geld geeft de rijken meer macht om destructieve acties te ondernemen en te winnen.

Successen in de Amazone

SI: Kunt u iets zeggen over het werk dat de groep heeft gedaan en overwinningen belichten waar u aan mee hebt geholpen?
DS: Een van onze laatste projecten was in Ecuador, waar we nu meer aandacht op richten. De Ecuadoriaanse regering was in strijd met de Ecuadoriaanse wet een weg aan het aanleggen, die naar 4000 hectare regenwoud zou leiden. Volgens wetenschappers van de Missouri Botanical Gardens heeft dit regenwoud het hoogste aantal dier- en plantensoorten per hectare in de wereld. Vorig jaar gaven we een subsidie van 3.500 Amerikaanse dollar aan de Fundacion OSA, een stichting bestuurd door een man die veel gedaan heeft voor het beschermen en uitbreiden van het Ecuadoriaanse regenwoud. Hij gebruikte onze subsidie om mensen in te huren om de weg te inspecteren. Zij constateerden dat die breder was dan was goedgekeurd door de Ecuadoriaanse regering. De subsidie werd ook gebruikt voor het drukken van publicaties om de Ecuadoriaanse regering te laten zien hoe destructief de weg naar dit ongerepte regenwoud zou zijn. Als de weg aangelegd was, zou het iedereen vrijstaan het bos te kappen, af te branden of tot eigen voordeel te benutten. Dit werk overtuigde de Ecuadoriaanse regering om haar goedkeuring voor de weg in te trekken. We zijn nu bezig om het woud voor altijd te beschermen. Maar in elk geval hebben we het bos voorlopig gered, want de weg zou hebben geleid tot de vernietiging ervan. Aangezien het bos zo’n groot aantal soorten herbergt en we het voor slechts 3500 dollar behouden hebben, lijkt het erop dat we het record voor het grootste aantal geredde soorten per donordollar in de geschiedenis gevestigd hebben.

SI: Zijn er andere projecten van het World Rainforest Fund die u wilt noemen?
A: We werken ook met de Kaya Foundation. Kaya geeft mensen mogelijkheden door het verstrekken van microkredieten. Deze stichting verstrekt leningen met de bepaling dat indien één persoon in het bos kapt en dus de overeenkomst om het bos duurzaam te exploiteren schendt, alle mensen in het project hun microkredieten verliezen. Dit model is een goede keuze, omdat het mensen helpt op elkaar te letten. Deze microkredieten zijn beschikbaar voor de Quechua-gemeenschappen in Ecuador. Quechua-indianen, de oorspronkelijke bewoners, kregen van oliemaatschappijen geld aangeboden om het bos te mogen komen ‘ontwikkelen’ met het boren naar olie. Maar de Ecuadoriaanse grondwet stelt dat de oliemaatschappijen toestemming van de inheemse bevolking moeten hebben voordat ze kunnen boren. De Quechua zijn erg arm, zodat ze worden verleid door het geld. Tegelijkertijd willen ze hun bos behouden. De Quechua hebben de expertise om een biologische boerderij op te zetten, maar ze hebben het geld nodig om op gang te komen. Als ze een biologische boerderij kunnen beginnen, kunnen ze de producten eten, het overschot verkopen en “Nee” zeggen tegen de oliemaatschappijen. Dit is een groot project, want als we ze niet helpen, zal het woud waarschijnlijk vernietigd worden, maar als we ze helpen zal het bos behouden worden. We hebben al een subsidie toegekend aan de Kaya Foundation om het project op gang te krijgen. We willen dat ze een passende subsidie krijgen om hun macht te verdubbelen, dus zijn we bezig hen te helpen bij het opzetten van dit project op een crowdfunding website. Ze gebruiken onze subsidie als hefboom om het bedrag aan beschikbare middelen te verdubbelen…

Belang van het regenwoud

SI: Merkt u bij uw inspanningen om de mensen kennis bij te brengen dat de meeste mensen zich bewust zijn van de reden waarom het van cruciaal belang is om het regenwoud te beschermen?
DS: Niet altijd. Sommige mensen weten het, maar andere mensen kennen slechts een deel van het verhaal. Het regenwoud is belangrijk omdat het mondiale klimaat er op twee manieren door wordt bepaald. Eén daarvan is dat de fotosynthese kooldioxide, het belangrijkste broeikasgas, uit de atmosfeer opneemt en zuurstof vrijgeeft. Wanneer bomen worden verbrand of gekapt wordt kooldioxide toegevoegd aan de atmosfeer, zodat de dingen erger worden. Het is niet slechts dat je een bondgenoot kwijtraakt als je de bomen doodt. Je verandert een bondgenoot in een tegenstander, omdat de bomen kooldioxide vrijgeven wanneer ze verbrand of gekapt worden.
Wanneer een zeer grote dam wordt gebouwd die het regenwoud overstroomt, wordt methaan afgegeven. Methaan is, per molecuul, een 25 keer krachtiger broeikasgas dan kooldioxide. Daar heb je dus een enorm effect van opwarming van de Aarde. Wanneer je het regenwoud kapt en vee fokt om hamburgers te produceren, produceert het vee methaan. Een andere manier waarop ontbossing het klimaat beïnvloedt, is albedo, het weerkaatsingsvermogen van de aarde. Wanneer de aarde een groene ondergrond heeft, dan is de weerkaatsing anders dan wanneer je de bomen kapt en het oppervlak bruin wordt. Die verandering in reflectiviteit verandert luchtstromen en neerslagpatronen, die overstromingen en droogte veroorzaken. Het lokale klimaat wordt ook getroffen omdat de bomen plaatselijk regenval produceren door het proces van evapotranspiratie. Het xyleem van de boom neemt water op om de bladeren te voeden en het water komt vervolgens uit de bladeren. De helft van het water in het Amazone-regenwoud is afkomstig van bomen, de andere helft van de verdamping van de Atlantische Oceaan.  Dit proces werkt in convecties, cirkels, via regenwater dat gaat van de Atlantische Oceaan de hele weg naar de Andes (waar het koud is), condenseert tot sneeuw, smelt en dan de rivieren voedt. Wanneer je de bomen kapt doorbreek je deze cyclus en krijg je lokale droogte, en de lokale boeren en inheemse volkeren kunnen dan geen voedsel verbouwen. Wanneer we een broeikaseffect teweegbrengen, is dit van invloed op de wereldvoedselproductie omdat regenval beïnvloed wordt. Dan ontstaan overstromingen en droogtes in plaats van neerslag die normaal op de landerijen valt. Bovendien bevindt de helft van alle dier- en plantensoorten in de wereld zich in het regenwoud. We veroorzaken dus een massaal uitsterven van soorten in de wereld door vernietiging van het regenwoud.

Overleven op planeet Aarde

SI: Wat denkt u, met zoveel jaren ervaring op dit gebied, dat er vanuit milieu-oogpunt nodig is om ervoor te zorgen dat we op de planeet overleven?
DS: Het zal een volledige omschakeling in ons denken en onze zienswijze vereisen. De natuur heeft een eigen bestaansrecht en de mens heeft de morele plicht om dat te beschermen. We moeten wakker worden en ons bewust worden van onze ethische plicht om de natuur te beschermen.  We moeten ons ook bewust worden van praktisch milieubeleid, dat we de diensten van ecosystemen nodig hebben om ons voedsel te kunnen verbouwen en ons water te winnen. We moeten een goed begrip van de omvang en de urgentie van het probleem hebben – bijvoorbeeld, opwarming van de Aarde is, zoals ik al aangaf, gerelateerd aan de vernietiging van het regenwoud. De vernietiging van het regenwoud veroorzaakt het smelten van de gletsjers in de Himalaya, die zeven rivieren op het Aziatische continent voeden. Het water is noodzakelijk voor 2 miljard mensen en de ecosystemen van de bossen daar. Als de gletsjers blijven smelten, zal er in eerste instantie meer water naar beneden komen, maar daarna zullen de gletsjers, de bron van de zeven rivieren, verdwenen zijn. Dan zullen die 2 miljard mensen, plus alle wilde dieren en ecosystemen, geen water hebben. Dat is maar een van de vele problemen.  We zijn ons vermogen om water te halen en voedsel te produceren aan het elimineren, dus zal het leiden tot de ondergang van veel van de hogere levensvormen en de mensheid zelf. Ofwel alle mensen zullen sterven óf we zullen op zijn minst een ondergang van de beschaving meemaken en miljarden mensen zullen sterven. Er zal een enorm massaal uitsterven plaatsvinden, een grotere ramp dan de mensheid ooit heeft meegemaakt. We moeten ons van de ernst van dit probleem bewust worden. e We moeten af van fossiele brandstoffen, ons ontdoen van steenkool als energiebron en overgaan op zon, wind, bepaalde biobrandstoffen, en zuinig en efficiënt met energie omgaan. We moeten de bevolking verminderen, omdat de wereldbevolking meer dan 7 miljard is en elke 40 jaar verdubbelt. Meer monden voeden, meer mensen die energie gebruiken, dat legt meer druk op de planeet. Dus moeten we vrouwen in staat stellen om toegang te hebben tot anticonceptie en abortus en niet alleen als moeder beschouwen, maar als mensen die gaan werken en hun eigen keuzes maken.  We moeten uit auto’s en vliegtuigen en in het openbaar vervoer en treinen. We moeten als gehele samenleving gaan hergebruiken, alles recyclen. We moeten biologische reservaten aanleggen. Twintig miljard dollar is alles wat het zou kosten, misschien een beetje meer, om de ongeveer 20 biologische reservaten over de hele wereld te behouden. Reservaten bieden de hoogste soortenrijkdom ter wereld. We moeten wereldwijd reservaten stichten, nationale parken, van regenwoud en koraalriffen. We moeten de lokale, inheemse volken in staat stellen om het regenwoud en ook andere ecosystemen te redden.  In plaats van geld te stoppen in militaire doeleinden moeten we het gebruiken voor natuurbehoud en om mensen mondig te maken en van voedsel te voorzien. We moeten ons ontdoen van de traditionele landbouwsystemen en overgaan op biologische landbouw. We moeten ondernemerskapitalisme transformeren tot een rechtvaardiger economisch systeem, en rijkdom herverdelen, zodat er niet een paar zeer rijke en heel veel arme mensen zijn.

SI: Hoeveel tijd hebben we om dat allemaal te doen?
DS: We hebben niet veel tijd. Het VN Intergouvernementele Panel inzake Klimaatverandering (IPCC) geeft een overzicht van de bevindingen van wetenschappers wereldwijd ten aanzien van mondiale klimaatverandering en publiceert periodiek verslagen. Ze worden aangevallen door mensen die klimaatverandering ontkennen omdat ze het bij het verkeerde eind zouden hebben. In feite hebben de ontkenners het bij het verkeerde eind, maar in de andere richting.

SI: U denkt dat het IPCC te conservatief is?
DS: Ja. Het probleem is veel erger dan zelfs de rapporten van IPCC en de nieuwsmedia voorstellen. De media besteden hieraan lang niet genoeg aandacht en gaan lang niet genoeg in op de ernst van het probleem. Dus moeten we de zaak nu echt direct regelen en keihard werken om een catastrofe te voorkomen.

Voor meer informatie: www.worldrainforest.org
Monte Leach is freelance radiojournalist en de Amerikaanse redacteur van Share International, gevestigd in San Francisco (VS).