Lezers schrijven – april 2011

Hulp van hoog niveau

Op zaterdag 26 februari 201l, de dag van de lezing in Barcelona, liepen we vroeg in de ochtend na het ontbijt het hotel uit voor een korte wandeling. De lezing werd ’s avonds in dit hotel gegeven. Toen we bij een verkeerslicht stilstonden, zagen we aan de overkant van de weg, een jonge zwarte man onze richting uitkomen, die soepel maar kordaat liep. Hij had iets in zijn linkerhand en hief zijn rechterarm voorwaarts op, terwijl hij iets vasthield. Hij droeg gewone kleding en een bontgekleurde hoed. Hij stopte bij het verkeerslicht aan de andere kant van de weg. We realiseerden ons dat hij aan het praten was en zagen tot onze verbazing dat hij in zijn opgeheven rechterhand een uitnodigingskaart voor onze lezing had, met de foto van Benjamin Creme erop. Toen de verkeerslichten op groen sprongen, stak hij de straat over; wij wachtten aan onze kant en toen hij bijna bij ons was vroegen we of hij ergens naar op zoek was. Hij leek ons niet op te merken, maar bleef praten met zijn rechterarm naar voren gericht met de kaart in zijn hand, terwijl hij zijn weg naar het hotel vervolgde. Het was een zeer ongewone ontmoeting. Was dit zomaar een ontmoeting met een vrolijke jongeman, of was het iets anders?
H.L. en C.F., Barcelona (Spanje).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘jonge zwarte man’ de Meester Jezus was.

Recht in het hart

Op 4 maart 2011 stonden een groepslid en ik bij de kraam van Share Zwitserland op de Levenskrachtbeurs in Zürich, toen een nogal lange man langs kwam, die een zwartleren jas en een rugzak droeg. Hij zei dat hij niet veel over Maitreya wist. Aan het eind van het gesprek geloofden we hem niet meer. Hij wist van de Theosofische Vereniging en andere filosofieën. Tijdens het gesprek, dat ongeveer 10 minuten duurde, zei hij dat dit de beste kraam van de beurs was. Bij het weggaan zei hij dat we met het werk door moesten gaan. Binnen enkele seconden was hij verdwenen. Na het gesprek waren mijn collega en ik even stil. Ik vroeg haar toen wie deze man geweest kon zijn. Zij antwoordde: “Voel je het?” Even later voelde ik ook een soort liefde in mijn hart zoals ik die zelden eerder had gevoeld, moeilijk te beschrijven. We konden zeker een kwartier niets zeggen. In die tijd kwam er geen enkele beursbezoeker naar onze kraam. We voelden een bijna heilige liefde in ons hart. Ik zag deze man daarna nog tweemaal van een grote afstand. Wie was hij?
C.W., Bonstetten (Zwitserland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was.

Zien is geloven?

Begin oktober 2010 liep ik mijn etappe op de weg naar Santiago (provincie La Coruña, Galicië, Spanje). Na het avondmaal ging ik op weg naar het pension buiten het dorp, op ongeveer één km afstand, in gezelschap van een Noorse ‘pelgrim’-vrouw, met wie ik die dag had gelopen. Het was bewolkt en het zag eruit alsof het die nacht ging regenen. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om haar te vertellen over het nieuws van het naar buiten treden van de Geestelijke Hiërarchie en haar leider Maitreya, en hoe de Ruimtebroeders deze cruciale gebeurtenis ondersteunden met ‘tekenen’.
Er stond een grote ster aan de hemel. Terwijl ik ernaar keek, zei ik: “En dat is, denk ik, een van hun ruimteschepen.” Ze keek me aan alsof ik die avond teveel wijn had gedronken. Ik zei dat ik hun zou vragen om ons een teken te geven.
De ‘ster’ verdween op dat moment om een eindje verder weer te verschijnen. Nadat ze er aandachtig naar gekeken had, zei ze dat het een wolk had kunnen zijn. Dus vroeg ik hardop aan de ster om ons nog een teken te geven en de ‘ster’ verdween opnieuw. De vrouw zei niets meer en was een beetje bang en ik vertelde haar verder over het nieuws. Was het een waarneming van een van Maitreya’s ‘sterren’?
M.M., Barcelona (Spanje).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het Maitreya’s ‘ster’ was.

Sneeuwverhaal

In de ochtend van 17 december 2010 werd mijn aandacht naar het keukenraam getrokken en buiten zag ik een mooi mozaïek in de sneeuw. Er waren tien afdrukken van ongeveer 7 cm diep over een lengte van ongeveer 1,40 m. De randen waren scherp afgesneden, er was geen scheef randje of karteling. Ik werd er diep door geraakt en het maakte me heel blij. Ik moest er telkens weer naar gaan kijken. Ik kon wel dansen van blijdschap en ik werd opeens vederlicht, alsof ik werd gedragen. Wat gezondheid betreft, ga ik door een moeilijke periode, maar sinds 17 december is er een bijzondere rust en vertrouwen over mij heen gekomen.
Kunt u zeggen wat de betekenis hiervan is?
P.W., Zoetermeer.
Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de sneeuwmozaïek een zegening van Maitreya was. Het heeft zijn werk bij haar gedaan.

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 Both comments and pings are currently closed.