Lezers schrijven – november 2015

Boodschap bij de metro
Ik wil graag over een ervaring vertellen die op 15 februari 2014 in Parijs plaatsvond. Ik kwam ’s avond omstreeks 22.30 uur uit een restaurant met mijn vriend en twee van onze vrienden. We liepen met hen mee naar de metro. Toen we de metro naderden, zag ik een violist die voor de ingang zat en een prachtige melodie speelde, met zijn vioolkist open voor geld. Ik heb hem daar nooit eerder gezien, hoewel ik al jaren in deze wijk woon. Hij was in de 40, blank, met spierwit haar en een heel blanke huid, bijna als een albino, en droeg een felgroene wollen pet zonder klep. Wat me opviel was dat hij nog zo laat zat te spelen terwijl het erg koud en winderig was waar hij zat.
Toen we vlakbij hem waren, kreeg ik een erg intens gevoel. Mijn hart bonsde. Ik had een onbedwingbaar verlangen om hem geld te geven. Toen ik hem het geld gaf, sloot hij zijn ogen terwijl hij zijn hoofd ophief. Ik voegde me weer bij mijn vrienden en zag toen op een pilaar van de metro staan: “Fijne dag” en op de andere pilaar: “Je bent geliefd” – vreemd omdat het er in het Engels stond. Ik keek weer naar de violist, hij staarde intens naar me. Het was als in een droom, een beetje mistig, met een erg intens gevoel.
Die nacht droomde ik indringend over wat er was gebeurd. Ik kwam daar een paar dagen later weer om een foto van de twee opschriften te maken, maar ze waren er niet meer.
Kan Benjamin Creme mij zeggen of deze man een bijzondere persoon was? En wie had die zeer positieve woorden geschreven?
Met veel dank alvast en dank u voor wat u voor de wereld doet.
C.R.D., Parijs (Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘violist’ een discipel van de Meester Jezus was.

Bezegeling van goedkeuring
Op 26 mei 2015 gaf Michiko Ishikawa een lezing in Nagoya (Japan). In de pauze opende een kleine man van in de 70 de deur waar duidelijk ‘Alleen personeel’ op stond en stapte de kamer binnen. Hij zei dat hij op zoek was naar een toilet, dus wees ik hem de weg. Plotseling zei hij: “Dat is precies goed.” Ik vroeg; “Wat?” Hij zei weer: “Dat is precies goed.” Ik realiseerde me dat hij op de lezing van Michiko Ishikawa doelde. Hij was rustig en zei niet veel, maar hij maakte een blijvende indruk op me.
Was hij een bijzondere persoon?
I.M., Nagoya (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man een woordvoerder voor de Meester Jezus was.

Een op een
Op 2 oktober 2014 organiseerde onze groep een openbare presentatie en er gebeurde iets vreemds waarover ik u graag een vraag wil stellen.
Een paar weken voor onze presentatie hadden we deelgenomen aan een belangrijk stadsevenement en hadden daar veel aankondigingen van onze komende presentatie uitgedeeld, waarop veel mensen zeiden te zullen komen. De groep hield ook een uitgebreide postercampagne in en rondom de stad. De lezing over Maitreya’s verschijning was getiteld ‘De mensheid op een kruispunt’. Ik zou de lezing geven, maar was opgehouden en kwam tien minuten te laat. Ik was een beetje gespannen omdat ik een grote menigte verwachtte en niet wilde dat zij door mijn toedoen moesten wachten. Toen ik aankwam, was ik heel verbaasd dat er niemand was. Onze groep was aanwezig en had alles klaargezet, maar er waren geen anderen. Er komen gewoonlijk ten minste een handvol mensen. Ik begon te zeggen dat het geen zin had om de lezing te houden, toen er iemand binnenkwam. Ik stelde vlug de microfoon op en nam mijn plaats in voorin de zaal om de lezing te beginnen. De man, die midden 30 was, van gemiddelde lengte, met nogal lang, zwart krullend haar en gekleed als een Westerse student, sloeg een snelle blik op ons gratis informatiemateriaal, pakte een van onze kleurige folders over Maitreya en liep toen naar de eerste rij waar hij op een stoel aan het gangpad ging zitten. Hij had een stapel kranten in zijn armen en nadat hij ze allemaal op een na op de vloer had gelegd, begon hij die ene te lezen. Ik wachtte nog een paar minuten, in de hoop dat er meer mensen zouden komen, maar er kwam niemand. Toen begon ik met de lezing.
De hele lezing door keek de man niet eenmaal op en bleef zijn kranten lezen, de een na de ander. Een enkele keer stopte hij even en deed iets op zijn mobiele telefoon, om daarna weer verder te lezen. Ik vond het heel vreemd. Ik had eerder lezingen gegeven voor een beperkt aantal mensen, maar er was nooit iemand geweest die niet naar me keek of helemaal niet leek te luisteren!
Ik vond het steeds grappiger en ik kreeg zo nu en dan de slappe lach, maar kon me inhouden. Ik probeerde zijn aandacht te trekken door aspecten van ons ‘verhaal’ te vertellen waar veel mensen moeite mee hebben (wonderen, verschijningen van de Meesters, enz.). Wat ik ook zei, er kwam geen enkele reactie van hem. Toen begon ik te proberen echt buitensporig te zijn, door onze premier een idioot te noemen en de huidige regering een groep fascisten!
Nog was er geen reactie, hoewel ik eenmaal dacht te zien dat zijn ogen van zijn kranten opkeken en hij nauwelijks merkbaar glimlachte. Maar, de hele tijd, en dat was even minder dan een uur toonde de jongeman geen reactie, of enige belangstelling.
Ik beëindigde de lezing, er kwam applaus van de groep, maar niets van de man. Hij pakte rustig zijn kranten op van de vloer en ging zonder een woord weg, net zo stil als hij was gekomen. Ik zei tegen een groepslid dat het een heel vreemde ervaring was voor mij en de groep. Maar toen ik het aan andere groepsleden uit andere groepen vertelde, vonden zij allemaal dat het klonk alsof het Maitreya of een andere Meester was, zoals ik zelf ook even dacht.
Was de man een ‘bijzondere’ persoon? Als het een van de Meesters was, waarom gedroeg hij zich alsof hij geen belangstelling had? Was mijn lezing echt zo slecht?
R.S., Vancouver (Canada).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man een woordvoerder voor de Meester Jezus was.

Een groet
De avond voor ik naar een lezing over de Wederverschijning van Maitreya ging, zag ik een handafdruk op mijn magnetron. Eerst dacht ik dat het vingerafdrukken waren, maar ik kon ze niet met een doek wegvegen.
De volgende dag ging ik naar de lezing, niet wetend wat te verwachten. Na afloop kregen we een foto van de ‘hand’ van Maitreya. Die nacht werd ik wakker en zag een verband tussen de afdruk op de magnetron en de foto en realiseerde me dat het geen vingerafdruk geweest kon zijn, omdat de tekening geheel overeenkwam met de foto. Ik liep naar mijn magnetron om nog eens te kijken, maar kon geen spoor van de afdruk meer vinden. Tot nu toe heb ik nog maar een paar keer met Transmissie-meditatie meegedaan, dus ik heb niet veel ervaring en zou dankbaar zijn voor enige opheldering.
P.T., België.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘handafdruk’ doelbewust werd geplaatst door een vertegenwoordiger van de Meester Jezus.

Licht werk
Op een snikhete dag eind juli 2015 reden vijf van ons ongeveer twee uur naar de stad Komagane in de prefectuur Nagano om posters en flyers op te hangen voor een videovertoning die ongeveer een maand later gehouden zou worden. Twee groepsleden gingen per auto naar verschillende stadskantoren en drie van ons liepen in de stad rond met onze flyers.
Kort nadat we waren begonnen, kwam er een dronken man van een jaar of 60 naar ons toe wankelen met een sigaret in zijn hand, die zei: “Is er niet ergens een plaats waar ik mag roken?” Toen zei hij: “Ik waardeer jullie werk… De mensen in Komagane zijn erg aardig en ik houd van deze stad.” We gaven hem toen een flyer en vroegen hem of hij naar onze videovertoning wilde komen. Hij zei dat hij uit Yokohama kwam (nogal een eind weg). Kijkend naar de foto van de heer Creme op de flyer zei hij: “Ik ken deze man goed. Hij was gisteren op tv en zei heel goede dingen.” Toen wees hij naar ons en zei: “Ik ken jou en jou. Jullie hebben goede gezichten.” Nadat we nog wat gepraat hadden, schudde hij ons de hand en ging weg, en zei dat hij nog wat alcohol ging drinken. Tot onze verbazing wilde elke winkel waar we kwamen graag onze posters, de winkeliers zeiden: “Bedankt voor jullie werk.” De stad Komagane was snel vol met posters met de heer Creme. Toen we onze collega’s die per auto gegaan waren, weer tegenkwamen, vertelden zij ons dat de mensen in de stadskantoren en ook de VVV alle posters hadden aangenomen en gezegd dat ze voor verspreiding zouden zorgen.
We hadden het gevoel alsof een Meester toverpoeder over deze stad gestrooid had. Was de dronken man een bijzondere persoon die ons hielp ons werk te doen?
I.M. en anderen, Aichi (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man een woordvoerder voor de Meester Jezus was.

Speciale vaardigheden
Op zaterdag 19 september 2015 voelde ik me een beetje emotioneel en gefrustreerd over mijn karakter en zat daarom in mijn orgonaccumulator en staarde naar Maitreya’s ‘hand’. Ik had er zo genoeg van astraal gepolariseerd te zijn en wilde er echt aan werken om dat te veranderen. Ik vroeg daarom in mijn hoofd aan Maitreya ‘Hoe kan ik mentaal gepolariseerd worden?’ Ik mediteerde daar een poosje op en ging toen weg om wat posters op te hangen voor de aanstaande Share International Expo.
Na een uurtje geposterd te hebben besloot ik te gaan fietsen terwijl het weer nog goed was. Het was een prachtige zonnige herfstdag met bladeren die al kleurden. Toen ik op het punt stond een loopbrug over te gaan die naar het pad in het rivierdal leidt, zag ik een lenige jongeman van midden 20 voor me. Hij had lichtbruin haar in een paardenstaart, was gebruind door de zon en zonder overhemd met een tas over één schouder en een gitaar gegespt om de andere, en hij speelde gitaar en skeelerde tegelijkertijd. Ik zag mensen die hem passeerden, lachen want hij was bijzonder om te zien.
Toen ik hem passeerde lachte hij naar me en zei vrolijk: “Hi” en ik vroeg me af hoe hij de steile heuvel af zou gaan waar we nu dichtbij waren – hij zou zeker zijn gitaar op moeten bergen. Maar nee, ik hoorde hem achter me gitaar spelen, hij haalde me in en passeerde me, en almaar gitaar spelend skeelerde hij de steile heuvel af. Hij bleef spelen terwijl hij de volgende kleinere heuvel voor ons opging. Ik was verbijsterd hoe hij dat deed. Ik kon niet anders dan lachen terwijl ik achter hem bleef rijden. Ik wilde hem niet voorbijgaan omdat ik genoot van zijn spel en hoe hij zich moeiteloos langs het pad voortbewoog.
Terwijl ik hem inhaalde dacht ik dat ik hem een vraag moest stellen. Terwijl ik hem passeerde zei ik: “Hoe kreeg je het voor elkaar zo van de heuvel naar beneden?” Hij lachte en zijn blauwe ogen glinsterden toen hij antwoordde: “Vaardigheid, my lady, vaardigheid.” Toen zei hij: “Met veel moeite, geduld, oefening en inspanning.” Ik knikte terwijl ik langs hem reed en hij zei blij: “Een prachtige dag toegewenst!” Toen hij dit allemaal zei, dacht ik dat het niet iets leek wat iemand van zijn leeftijd zou zeggen. Het was een beetje voornaam of ouderwets om te zeggen “my lady” en de woorden “moeite, geduld, oefening en inspanning” voelden als advies voor mij. Ik dacht daarom dat ik dit moest onthouden en bleef ze tijdens de rest van mijn fietstocht in mijn gedachten herhalen. Ik bleef denken over wat hij zei en plotseling realiseerde ik me dat mijn eerdere vraag aan Maitreya, ‘Hoe word ik mentaal gepolariseerd?’ beantwoord was. “Met moeite, geduld, oefening en inspanning … het is vaardigheid, my lady, vaardigheid.”
Was die jonge gitaarspelende rolschaatser een bijzondere persoon?
H.C., Edmonton (Canada).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de rolschaatser een vertegenwoordiger van de Meester Jezus was.

Reisbescherming
Begin 1985 reisde ik met een groep over land van Londen naar Nairobi. In Kameroen werd een vriendin ziek en zij en ik bleven achter in een plaatselijk ziekenhuis, terwijl de groep doorreisde. Toen mijn vriendin hersteld was, probeerden we de groep in te halen. We brachten onze eerste nacht door in een dorp waar mijn vriendin haar geld verloor. Er was geen openbaar vervoer dus begonnen we op een rustige weg te liften. Een grote Duitse auto met airco stopte en de bestuurder bood ons een lift aan. Zijn naam was Yusuf, een rustige, kalme man in een loshangend blauw gewaad. We spraken Frans. Hij bracht ons naar de grens met de Centraal Afrikaanse Republiek waar we overnachtten. De volgende dag bracht Yusuf ons naar de volgende stad waar we herenigd werden met onze groep die door de autoriteiten opgehouden was.
Nu wetend van Maitreya en de Meesters heb ik me de laatste jaren afgevraagd of Yusuf een bijzondere persoon was. Zou uw Meester dat kunnen zeggen?
T.O’B., Milton Keynes (VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat ‘Yusuf’ een woordvoerder voor de Meester Jezus was.

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 Both comments and pings are currently closed.