Goede oefening
Een paar jaar geleden was ik in mijn auto op weg naar Transmissie-meditatie. Ik had na zitten denken over bepaalde aspecten van mijn leven en hoe hard ik jaren met iets geworsteld en eraan gewerkt had met weinig of geen resultaat. Ik was gefrustreerd en moe en wilde het gewoon opgeven. Op dat moment kijk ik naar rechts en zie daar een oudere zwarte dame met een looprek met veel moeite een zeer kleine helling in het trottoir oplopen. Elke stap lijkt een pijnlijke beproeving. Centimeter voor centimeter probeert zij langzaam en met veel inspanning de heuvel op te lopen. Op dat moment rent een jong stel, gekleed in leuke sportkleding, zonder enige inspanning langs haar de heuvel op. Zij lijken deze dame, die zo moeizaam de heuvel oploopt, zelfs niet op te merken.
Op dat moment realiseerde ik me dat ik in sommige aspecten van mijn leven dat stel ben, dat met gemak en nauwelijks enige inspanning de heuvel oprent. In andere aspecten ben ik die vrouw die jaren lang stukje bij beetje moeizaam met iets, als Transmissie-meditatie, worstelt met weinig of geen resultaat. Ik begon minder streng tegen mezelf te zijn, als bevrijd van een last en niet zo gefrustreerd.
Was die dame een Meester? En het jonge stel, waren zij ook bijzondere personen?
Dank u voor alles wat u doet!
G.W., Smyrna (Georgia, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de dame een woordvoerder voor de Meester Jezus was. Het jonge stel was ook woordvoerder voor de Meester Jezus. 

Luchthartig
Op woensdag 10 september 2014 om ongeveer 19.30 uur wandelde ik om het complex De Rose van de rijkswacht in Dugny (Frankrijk). Terwijl ik naar de ondergaande zon keek, begroette ik de hoogste uitdrukking van goddelijkheid in ons zonnestelsel. Ik zag toen op de gevel van een flatgebouw een kruis van licht met daaronder een hart van licht. Omdat ik op het ogenblik zwaarmoedig ben vanwege relatieproblemen, vatte ik deze lichtpatronen op als een teken van steun van de Meesters van Wijsheid en van aanmoediging om lief te hebben en te vergeven. Kwamen deze tekenen werkelijk van een Meester van Wijsheid?
A.G., Dugny (Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de lichtformaties gemanifesteerd werden door een woordvoerder voor de Meester Jezus.

Drie brieven van dezelfde schrijvers

Vrolijke supporters
(1) Op 17 oktober 2015, een week na de grote jaarlijkse lezing in Amsterdam, hielden we een ‘themadiscussie waar we ook voor geadverteerd hadden, die hoofdzakelijk gebaseerd was op een presentatie van het maandblad – zowel Share International als Share Nederland. De foto-expositie was er ook nog en we hoopten mensen te trekken voor zowel de discussie als de expositie. De middag verliep goed en er was een aantal nieuwe bezoekers en ook bekende gezichten.
Toen iedereen weg was en we opgeruimd hadden, zagen we buiten plotseling twee jongemannen, de een leek Turks of Marokaans, de ander Afrikaans, beiden met prachtige, levendige, intelligente gezichten die stilstonden om naar de etalage te kijken. De etalage maakte deel uit van de foto-expositie en alles had betrekking op Maitreya’s prioriteiten. De twee jongemannen bekeken alles aandachtig, lazen sommige van de bijschriften op de foto’s, namen het in zich op en keken toen breed lachend naar binnen en beiden gaven nadrukkelijk hun goedkeuring te kennen door hun beide duimen op te steken. Zij lachten, staken nog eens hun duimen omhoog en liepen weg. (Een paar minuten eerder hadden we zitten praten over de Nederlandse uitdrukking voor thumbs-up (duimen omhoog). Waren de lachende jongemannen misschien woordvoerders?
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de jongemannen woordvoerders voor de Meester Jezus waren. 

Bekende bezoeker
(2) Op 12 september 2015 hielden we een open dag en een expositie in het Informatiecentrum van Share Nederland. Er kwam maar een handjevol bezoekers. We denken dat ‘open dagen’ misschien niet zo geschikt zijn voor ons; in de toekomst zullen we alleen specifieke activiteiten organiseren zoals lezingen, exposities en dergelijke. We zijn toch al zes dagen per week open, soms ook zeven dagen!
Tegen het eind van de middag verscheen er een bekende figuur buiten. Zoals de andere keren verscheen de jongeman met zijn fiets en stond buiten voor het raam van het centrum, in zichzelf pratend zoals hij altijd doet. Hij lachte naar ons en ging weer weg. We zijn dankbaar dat hij weer kwam, omdat het altijd een bevestiging, aanmoediging en een soort van goedkeuring (“thumbs up”) lijkt. Mogen we aannemen dat onze terugkerende bezoeker inderdaad (zoals verschillende keren eerder bevestigd werd) een woordvoerder voor de Meester Jezus was?

(3) Op 19 oktober 2015 waren enkele groepsleden een aantal uren bezig met het plannen van het nieuwe programma in het Informatiecentrum voor het eerste kwartaal van 2016. Op een gegeven ogenblik kwam het belang van het Informatiecentrum ter sprake met betrekking tot het verspreiden van flyers, activiteiten in het centrum om de informatie over het naar buiten treden van Maitreya bekend te maken, enzovoort. Tegen het einde van de dag verscheen de nu welbekende jonge woordvoerder. Hij ging regelrecht naar het gratis informatiemateriaal dat buiten bij de voordeur ligt, lachte en zwaaide nadrukkelijk naar ons met het programmaboekje. We moesten lachen om zijn brede lach en de manier waarop hij met het boekje zwaaide. Mogen we veronderstellen dat we opnieuw een kort bezoekje van onze ‘gebruikelijke woordvoerder’ voor de Meester Jezus hebben gehad?
Medewerkers Informatiecentrum Share Nederland, Amsterdam.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat bij beide gelegenheden de bezoeker een woordvoerder voor de Meester Jezus was. 

Letters in de lucht
Op 31 oktober 2015 ging ik voor een wandeling naar het park dicht bij mijn flat. Ik was bezorgd over de organisatie van onze grote nationale conferentie in Lyon op 29 november dit jaar. Verscheidene kranten hadden onze advertenties geweigerd en interne moeilijkheden met het groepswerk hadden me somber gemaakt. Ik was ook ongerust over de keus van de zaal (een joods cultureel centrum met de naam Hillel).
Op de terugweg zag ik op geringe hoogte boven mijn hoofd een lichtpunt – eerst dacht ik dat het een klein vliegtuigje was maar ik kon alleen maar een soort stip zien die het licht van de zon weerkaatste. De stip tekende letters in de lucht: O, U, I, H en K. Verscheidene mensen stonden stil om te kijken en namen foto’s. Wanneer er een letter klaar was, verdween de stip en verscheen een beetje verderop weer om een nieuwe vorm te tekenen door witte rook vrij te geven.
Ik bedacht lachend dat het misschien wel Maitreya was die een grap maakte! Toen zei ik tegen mezelf dat als hij bereid was om mij een teken te geven het ontwerp spiritueler zou zijn.
Op hetzelfde ogenblik tekende het ‘vliegtuigje’ heel duidelijk een kruis!
Ik was tegelijkertijd sprakeloos en vol vreugde; daarna verdween het vliegtuig. Was het een teken om me te vertellen dat de conferentie goed zou gaan? Sindsdien zijn er inderdaad deuren opengegaan en kwam mijn zelfvertrouwen terug.
2 Kunt u zeggen of het een teken ter bemoediging was en zo ja, door wie werd het gemaakt? Wat was de betekenis van de letters?
G.J., Lyon (Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de lettertekens gemanifesteerd werden door  de vertegenwoordigers van de Meester Jezus. De letters in de lucht waren bedoeld als suggestie dat verschillende leden van de Franse groep bij elkaar zouden komen.

Speciale dienst
Op vrijdag 11 september 2015 moest ik na de Transmissie-meditatie nog wat werk doen in het Informatiecentrum en was uiteindelijk omstreeks middernacht klaar. Ik was een beetje moe, maar was van plan om naar huis te lopen, maar dacht ook dat als er een tram langs zou komen ik die zou nemen. Ik begon de wandeling naar huis die langs een tramhalte voert. Na een minuut of twee zag ik achter me een tram aankomen. Ik vond het niet erg als ik de tram miste, maar begon toch te rennen, alhoewel niet al te hard. Toen merkte ik dat het leek alsof de tram met opzet langzamer was gaan rijden om mij tijd te geven op m’n gemak bij de halte te komen. Toen de tram naderde lachte de jonge vrouwelijke bestuurder voluit naar me. Ik beantwoordde haar lach en stapte achterin waar de conducteur zit. Hij was een aardige jongeman, die er bekend uit zag. We begroetten elkaar blij; ik bedankte hem en de bestuurder, bevestigend dat ze op me gewacht leken te hebben. Ik ging zitten en zag toen dat ik de enige passagier was. De tram stopte onderweg niet, pas bij mijn halte. Ik dankte hen weer, zwaaide naar beiden terwijl ik uitstapte, zij lachten en zwaaiden terug. Het was allemaal zo snel gegaan. Het maakte dat ik me afvroeg: was dit een speciale rit? Met bijzondere mensen? Of waren het gewoon aardige, attente mensen en had ik gewoon geluk?
F.E., Amsterdam.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de bestuurder en de conducteur voor de Meester Jezus werkten.  

Bij nader inzien
Op 29 mei 2015 ging ik naar de stad Wenen om wat boodschappen te doen en huishoudelijke artikelen op te halen die ik via het internet had besteld. Toen ik in het voetgangersgedeelte van de Mariahilferstrasse liep, kwam er een kleine blonde vrouw naar me toe die me vroeg of ik werk voor haar had als schoonmaakster.
Omdat ik wist dat mijn vrouw nooit een schoonmaakster zou aannemen zonder referenties zei ik, sorry, maar ik heb geen werk voor u, gaf haar twee euro’s en liep naar de overkant van de straat. De vrouw rende schreeuwend achter me aan en vroeg om tenminste naar haar te luisteren. Ik zei dat ik nog een paar minuten over had en we gingen naar een rustige plek waar ze me vertelde over de benarde situatie waarin haar gezin (man en drie kinderen) in Servië verkeerde na de recente enorme overstroming.
Hun huis staat nog onder water en al hun bezittingen gingen verloren, haar man en kinderen verblijven nu in een militair kampement, waar de situatie verschrikkelijk is. Zij sprak vloeiend Duits en vertelde haar verhaal uitgebreid en in detail. Toen ik bedacht hoe goed haar Duits was, vertelde ze meteen dat ze in Servië als lerares Duits werkzaam was geweest. Later had ik een andere gedachte: waarom is ze zo goed gekleed? Haar onmiddelijke reactie was een beweging met haar rechterbeen terwijl ze naar haar schoen wees en vertelde dat ze die kleding van een hulporganisatie had gekregen. Uiteindelijk vertelde ze me dat ze binnen drie weken Wenen moest verlaten en het geld nodig had voor achterstallige huur voor drie maanden.
Ik was van mijn stuk door haar verhaal, haalde mijn portefeuille weer tevoorschijn en pakte een 50 euro-biljet, terwijl ik dat deed stak er een biljet van 100 euro uit mijn portefeuille. Toen ik haar het € 50 biljet gaf vroeg ze me; “Waarom geeft u me niet de € 100 en ik geef u de € 50 terug?” Dit onverwachte verzoek schokte me diep en ik was niet in staat een antwoord te geven. Ik draaide me om en liep weg, zonder haar nog maar aan te kijken. Ik kreeg een slecht gevoel toen ik uitrekende dat ik haar de €100 had kunnen geven omdat ik nog genoeg geld bij me had om alle boodschappen te doen.
Mag ik vragen of uw Meester zou kunnen vertellen of dit een gewone dame uit Servië was of een bijzondere persoon?
F.B., Wenen (Oostenrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘Servische dame’ een woordvoerder voor de Meester Jezus was.