Bekend geluid
Op zaterdag 13 februari 2016 stond onze groep met een kraam buiten bij de ingang van de grootste openbare bibliotheek van Vancouver. Het is een goede plek want tijdens openingsuren loopt er een grote stroom mensen langs de kraam. Terwijl ik alleen bij de kraam stond, bleef een aantal mensen stilstaan, nam gratis materiaal mee en bleef even praten. Op een gegeven ogenblik was ik in gesprek met een jonge man toen ik drie mannen zag die op een afstandje stonden. Zij waren met elkaar in gesprek en keken en gebaarden zo nu en dan naar onze tafel. Ze kwamen dichterbij en keken naar het informatiemateriaal, namen er iets van en gingen weer terug naar waar ze stonden. Ik beëindigde het gesprek met de jonge man en ging weer achter de tafel zitten. Ik kon de drie mannen recht voor me zien staan en merkte dat mijn aandacht naar hen werd getrokken. Een man, ongeveer midden 30, was lang en was zo te zien Aziatisch; een jongere man was begin 20 en leek Indiaas; de derde man was eind 60 of begin 70 en zag eruit alsof hij ergens uit Azië kwam; hij droeg een bril en had grijzend haar. Ik kon niet horen wat ze zeiden, maar het was een rustig, ernstig gesprek, waarbij de oudere man het meest aan het woord was. De lange man leek sceptisch, maar niet emotioneel. De jonge man volgde alles intens en zei zo nu en dan wat. Soms maakten zij gebaren en keken naar onze tafel.Plotseling hoorde ik de oudere man “de Heer Maitreya” zeggen. Dit verraste me, omdat ik maar weinig mensen naar Maitreya heb horen verwijzen als “de Heer Maitreya”. Vanaf dat moment hoorde ik flarden van zijn conversatie. Hij zei: “Mensen denken dat Maitreya daar buiten is”, hij wees naar de lucht, “maar Hij is hier binnen” (hij legde zijn hand op zijn hart). Hij zei dat de Theosofische Vereniging niet geloofde in Maitreya, bovendien zei hij iets over Krishnamurti. De man leek een voordracht over Maitreya te houden voor de twee anderen. Het was iets wat ik nooit eerder had gezien: iemand die ik niet kende, die anderen over Maitreya vertelt. Ze waren er ongeveer 20 minuten en toen gingen ze vriendschappelijk uit elkaar, ieder in een andere richting. Terwijl ze weggingen begon ik me af te vragen of die drie mannen ‘bijzondere personen’ waren. Zou de Meester kunnen bevestigen of dat al of niet het geval was?
Vancouver (Canada).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de drie mannen woordvoerders voor de Meester Jezus waren.

Goed einde
Op 12 december hield onze groep een evenement in de grootste openbare bibliotheek van Vancouver dat de hele dag duurde. We hadden een informatietafel in de hal net buiten de bibliotheek en we hadden ook een ruimte bened=20en gehuurd waarin we verschillende tentoonstellingspanelen hadden en doorlopende videofragmenten waarin Benjamin Creme verschillende aspecten van het Wederverschijningsverhaal besprak; het idee was dat we het publiek bij de informatietafel konden wijzen op deze ruimte om onze informatie verder te onderzoeken. Er waren daar ook groepsleden aanwezig om vragen te beantwoorden en meer informatie te geven. De hele dag door wisselden collega’s en ik elkaar bij de twee locaties af, zodat we een mogelijkheid hadden om in verschillende hoedanigheden met het publiek te communiceren. Tijdens die dag bleef een aantal mensen bij onze tafel staan. We hadden goede gesprekken met mensen die oprecht geïnteresseerd waren; sommige gingen naar de ruimte beneden en een man zei zelfs dat hij in de bibliotheek ging kijken of hij een paar van Benjamin Creme’s boeken kon vinden. Hij kwam later terug met drie boeken, gretig om ze te lezen en meer te leren. Maar we hadden ook een paar uitwisselingen met mensen die bijzonder agressief waren en tegen het eind van de middag had ik er echt genoeg van. Toen zag ik een groep van vier dichterbij komen. Ik was blij verrast door hun hartelijkheid en oprechte belangstelling, terwijl ze ons materiaal bekeken. De enige man van hen pakte een van Benjamin Creme’s boeken en begon er doorheen te bladeren. Ik begon hun te vertellen over Maitreya en de boeken van Benjamin Creme en zei dat ik in 1982 van deze informatie gehoord had en sindsdien betrokken was geweest bij de bekendmaking van dit verhaal aan het publiek, en voegde eraan toe: “Waarschijnlijk voor u geboren was.” Het kwam namelijk plotseling bij me op dat hij een heel jonge man was. Hij antwoordde dat hij in 1984 “op deze aarde was gekomen” en we lachten. Ik vertelde hun dat Maitreya pleit voor het samendelen van de hulpbronnen van de wereld als de manier om veel van onze problemen op te lossen. De man maakte een grapje van de naam van het tijdschrift, hij zei: “Internationaal Samendelen”. De andere vrouwen bij hem maakten enkele opmerkingen; de een verwees naar de klimaatbesprekingen in Parijs die net afgelopen waren. Plotseling werd ik overweldigd door de hartelijkheid van deze mensen en ik kon alleen maar zeggen: “Wat een aardige mensen zijn jullie. U heeft allen zulke mooie ogen.” Ze keken zo lief en sympathiek naar me, stralend zelfs, dat dat het enige was wat ik kon doen om mijn tranen tegen te houden, het raakte me zo diep. Dit klinkt misschien nogal gek en misschien was het ook de tegenstelling tussen hen en het laatste moeilijke gesprek dat ik had gehad, maar zij kwamen me voor als zulke fijne mensen. Een van de vrouwen bedankte me voor wat ik deed en de anderen wisselden woorden ten afscheid met me en zij liepen samen de bibliotheek in. Ik ging weer zitten om te overdenken wat er zojuist gebeurd was en ik had sterk de indruk dat deze vriendelijke mensen wellicht woordvoerders waren? Ik wil deze gelegenheid graag gebruiken om mijn diepe en oprechte dankbaarheid te uiten voor al het werk dat u heeft gedaan en nog doet.
J.W, Vancouver (Canada).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de vier mensen inderdaad woordvoerders voor de Meester Jezus waren.

Paaszegening
Op Paaszondag, 27 maart [2016] om twee uur ’s middags kwamen mijn twee kleindochters, beiden begin 20, onverwacht op bezoek. Samantha wilde mij op haar telefoon een app laten zien van een anoniem gebed” dat zij heel ontroerend vond. Het gebed spoorde ons aan de vluchtelingen te helpen en voor hen te bidden. We praatten en ik vergat om drie uur helemaal de Zegening de Heer Maitreya. We waren in de serre. Plotseling werd de hemel donker, er was een donderslag en bliksem verlichtte de kamer. Zij had het gebed op haar telefoon gevonden en terwijl we in de storm naar de verheffende woorden luisterden keek ik naar de klok en het was drie uur. We waren alle drie zichtbaar geschokt door wat we op dat moment gevoeld hadden. Het was alsof een wit licht de kamer had gevuld en onze lichamen. Werden we gezegend, beste meneer Creme? Het voelde wel zo, maar verbeelding kan een hoge vlucht nemen! Oprechte dank voor alles wat u voor de mensheid doet.
L.L, Brighouse (West Yorks, England, =VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het een zegening van Maitreya was.

Gouden gratie
Ik kreeg een bericht van Tony Walker(medewerker van oudsher die regelmatig brieven over Maitreya in de plaatselijke krant van Congleton schrijft) die nu in het Leighton-ziekenhuis in Crewe ligt. Hij vertelt het volgende verhaal. Tony zegt dat op Goede Vrijdag, 25 maart 2016, een “priester” in prachtige gewaden aan zijn bed in het ziekenhuis was gekomen en hem een “schijfje” (hostie) had gegeven, en zei dat het het lichaam en bloed van Jezus was. Tony vroeg de priester: kende hij Benjamin Creme en wist hij van het goede nieuws van Maitreya? De priester antwoordde onmiddellijk: “Wij horen bij hem!” We vroegen ons af of hij misschien bezoek van een bijzondere persoon heeft gehad. I.L.G., Londen (VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘bezoeker’ een “heel speciale priester’ was een van de heilige mannen die door de gratie van Maitreya gezonden worden en gevraagd om Tony te helpen vanwege zijn langdurige ondersteuning van het werk.

Maitreya’s Lichtschip
Op vrijdag 2 oktober 2015, na de Transmissie-meditatie, zagen we laag aan de hemel een ster. We keken er een poosje naar en zagen dat hij zich verplaatste, van kleur veranderde en omringd werd met wat lichtflitsen leken. Toen we een camera gingen halen, was hij jammer genoeg verdwenen. Kan dit Maitreya’s lichtschip geweest zijn?
M.otN. en N.B, Bilthoven.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het voorwerp inderdaad Maitreya’s Lichtschip was.

Zware tijden
Voordat de bijeenkomst van de Duitse groep op 5 februari 2016 begon, deelden we flyers uit in de stad Neurenberg. Toen een Aziatische vrouw met lang zwart haar een Welt im Wandel (kwartaalblad) aannam, vroeg zij waarom we daar stonden. Op onze posters stond S.O.P (SOS Planeet Aarde) en Maitreya’s prioriteiten als samendelen en rechtvaardigheid.
Zij zei dat ze het niet begreep omdat we Duitsers waren, een goed leven hadden en de Duitse industrie nog goed verkocht; waarom ons zorgen maken? Ik wist niet zeker of ik begreep dat het haar niet kon schelen, maar ze bevestigde dat. Ik antwoordde dat ik vond dat de prijs voor het goede leven te hoog was, aangezien wij lucht, water en de grond, de fundamenten van het leven, vergiftigden.
Nadat we het kort over politiek, economie en het milieu hadden gehad, zag ik nog steeds een vraagteken in haar blik en ik kreeg even het gevoel dat ik op de proef werd gesteld. Dus vertelde ik haar over de geweldige steun die we van Maitreya en de Meesters zullen krijgen, zodra er voldoende mensen naar voren komen. Zij knikte was ik geslaagd voor de test en zei tweemaal dat ze vond dat we goed werk deden.
Vanwege die verandering van gedachte en de test vroeg ik me af of zij wellicht een woordvoerder voor een Meester was. Ook vraag ik me af of ik haar eerder in ons gesprek had moeten vertellen over de Geestelijke Hiërarchie.
M.N., Stolpe (Duitsland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de vrouw een woordvoerder voor de Meester Jezus was.

Bemoedigend
Onlangs herinnerde ik me een ervaring van enkele jaren geleden toen ik aan het ‘posteren’ was =voor een van onze groepsevenementen. Ik reed van huis naar een van de populairste buurten van de stad. Terwijl ik een brug overging zag ik een jongeman met lang krullend haar, en een enorme stralende glimlach, die vanaf de andere kant de brug over liep. Hij leek me aan te kijken en ik lachte terug. In een paar minuten had ik mijn bestemming bereikt, ongeveer twee kilometer verderop de weg af. Ik begon posters op te hangen. Achter me hoorde ik een stem: “Maitreya! Geweldig!”. Ik draaide me om, het was dezelfde persoon die ik eerder op de brug had gezien. Ik zei dat hij zou moeten komen kijken en ging verder. Terwijl ik me geïnspireerd voelde, vroeg ik me af hoe hij in zo’n korte tijd twee kilometer afgelegd kon hebben om wat bemoediging te geven. Was hij een Meester of een van hun woordvoerders?
B.N., Edmonton (Alberta, Canada).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de jongeman een woordvoerder voor de Meester Jezus was.

Naamcontrole
Op zondag 13 december 2015 waren we bezig met de voorbereidingen voor de openbare Transmissie-meditatieworkshop, de laatste van het jaar, in het Salisbury-centrum in Edinburgh. We begonnen een beetje later dan anders vanwege een paar laatkomers twee van hen waren jonge mannen die tijdens de hele workshop rustig op hun stoel zaten. Beiden waren sportief gekleed en stelden geen vragen, maakten geen opmerkingen en straalden onthechting uit. Aan het eind van de workshop stelden zij zich voor als ‘Chris’ en ‘Daniël’ toen een van de aanwezigen daarop aandrong.
Onderweg naar de workshop hadden Anna en ik het over het verhaal van Daniël uit de bijbel gehad en toen de workshop afgelopen was, vroegen we ons af of deze twee jongemannen misschien ‘bijzondere’ personen geweest waren?
Anna moest tijdens de groepsmeditatie, die onderdeel van de workshop was, denken aan de naam Chris/Christiaan/Christus.
C.P.en A.S., Edinburgh (Schotland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat ze woordvoerders, discipelen van de Meester Jezus waren.