Sinds enkele jaren verschijnt een aantal Meesters, met name Maitreya en de Meester Jezus, op lezingen en Transmissie-meditaties van Benjamin Creme en aan grote aantallen mensen overal ter wereld, om te inspireren, te leiden of te onderrichten, vaak ook om te genezen of op te beuren,  of als reddende “engelen” in noodsituaties. De Meesters gebruiken hiervoor een ‘goede genius’, een gedachtenvorm die volkomen echt schijnt en waardoor Zij Hun gedachten kunnen uitdrukken. Zij kunnen naar willekeur verschijnen als man, vrouw of kind. Soms gebruiken Zij een bestaand persoon als ‘blauwdruk’, maar in de meeste gevallen is de ‘goede genius’ een geheel nieuwe schepping. Recenter werken de Meesters ook via hun woordvoerders en vertegenwoordigers.

Zet die extra stap
Op 25 april 2016 toen we op het punt stonden het Informatiecentrum (in Amsterdam) te sluiten, kwamen twee heren van middelbare leeftijd binnen. We vroegen of we hen konden helpen. Een van hen zei lachend: “Misschien kunnen wij u helpen!” Ze vroegen naar “De bundeling van de Krachten van Licht”, waarover ze ergens in een flyer hadden gelezen – en de betekenis daarvan in de praktijk.
Ze hadden een houding van kalm, liefdevol gezag. Ze vroegen wat “de bundeling van de Krachten van Licht” betekende, hoe het in praktijk te brengen en de betekenis van het werk van deze groep. De ene man verwees ook naar het woord “duisternis” op de flyer en de moeilijke tijd voor velen en zijn metgezel vroeg hoe het werk van deze groep daarbij helpt. We praatten ongeveer 30 minuten en zij bleven knikken alsof ze op de hoogte waren en het eens waren met Maitreya’s prioriteiten en de manieren om de problemen van de wereld op te lossen.
We spraken over eenheid als hoedanigheid van de ziel in verhouding tot afgescheidenheid en de sterke individualiteit van de mensheid. Een van de mannen zei dat er ook weerstand tegen verandering is en ik voegde daaraan toe “uit onwetendheid (en daar iets aan doen is deel van ons werk) en mensen zijn bang hun individualiteit en vrijheid te verliezen. De analogie van de Meesters kwam ter sprake en ik zei: “De Meesters hebben nog steeds individualiteit” waarop de ene man lachte en zei: “O, nu heb je echt mijn aandacht.” Een van hen noemde de analogie van de druppel die deel van de oceaan wordt, waarop ik antwoordde: “Maar (voor sommigen) kan dat ook angst voor verlies van identiteit oproepen,” waarop hij antwoordde: “Dat zou me niets uitmaken,” en dat maakte ons aan het lachen. Hij zei: “Er is ook een andere analogie, van de groene vogel die in de groene boom vloog. Hij leek één met de boom te worden, maar het was nog steeds een vogel.” Als om te illustreren dat (angst voor) verlies van identiteit zeker niet verlies van bewustzijn behoeft te betekenen.
Zij wilden ook meer weten van Transmissie-meditatie en nadat ik hun de achtergrondinformatie had gegeven, vroegen zij of we een korte meditatie konden doen, waarna zij mij hartelijk bedankten en weggingen.
1) Waren deze heren, die – evenals voorgaande keren – binnenkwamen toen we op het punt stonden te sluiten “bijzonder”? 2) Is er een boodschap in het feit dat er de laatste tijd veel woordvoerders net na sluitingstijd in het Informatiecentrum kwamen of nadat een lezing of workshop net begonnen was? Zou het kunnen zijn dat het een hint is dat in deze bijzondere tijden meer van ons gevraagd wordt – dat we net dat beetje meer moeten werken, meer energie en inspanning erin stoppen dan ooit tevoren?
Medewerkers Informatiecentrum Amsterdam.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt 1) Zij waren woordvoerders voor de Meester Jezus. 2) Ja!

Twee brieven van dezelfde persoon

Thuiskomst
1) Zo’n 20 jaar geleden verkeerde ik een paar jaar lang in een heel moeilijke situatie. Ik woonde toen in Nice en daarna in Mougins, in het zuiden van Frankrijk. Ik verliet deze regio uiteindelijk en keerde terug naar mijn vaders huis om er weer bovenop te komen. Ik was in Perigueux nog maar net uit de trein gestapt toen een oude vrouw op straat naar me toe kwam. Spontaan raadde ze me aan naar een natuurarts te gaan om te genezen. Ik was overtuigd omdat ze een uitzonderlijk wezen was. Was zij een Meester?
(Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘oude vrouw’ een woordvoerder voor de Meester Jezus was).

Kerstontmoeting
2) Meer dan 20 jaar geleden was ik door een vriendin uitgenodigd om de kerstvakantie bij haar familie in Objat (Frankrijk) door te brengen. Terwijl we over straat liepen kwamen we langs een draaimolen voor kinderen. Er stond een man naar de voorbijgangers te kijken.
Ik had nauwelijks de tijd om naar hem te kijken toen ik plotseling een vreemde sensatie voelde. Ik voerde het terug op het feit dat ik een heel buitengewone persoon had ontmoet. Hij zei een paar woorden, misschien “goedenavond”, wat ik niet begreep omdat ik heel erg afgeleid was door de situatie. Mijn vrienden merkten niets op. Was hij een Meester?
P.B., Toulouse (Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man een discipel van een van de Meesters was.

Muziektherapie
Op 25 maart kwam een dierbare vriendin bij mij op bezoek. Zij en haar man worden het laatste jaar ongelooflijk beproefd in het leven. Ik sprak met haar over hulp, laat uitgaven van Share International zien met zegeningen en zei: “Er is altijd hulp, alleen herkennen wij de hulp niet altijd, omdat deze hulp niet altijd is zoals wij het willen.” Tijdens dit gesprek ging haar mobiel af (met een normale beltoon) en voerde ze een kort gesprek en zette haar smartphone op stil.
Wij hervatten ons gesprek over “hulp” en……een paar minuten later kwam er ineens “goddelijke muziek” uit haar mobiel, zonder dat ze die aanraakte. Verward probeerde zij door op allerlei knoppen te drukken erachter te komen wat het was. We begrepen er niets van, waren stil en onder de indruk van ook juist de soort muziek, die met een tambura (een Indiaas strijkinstrument) begon met een toon die heel lang aanhoudt en die je meteen in een andere wereld (zonder problemen) brengt, waar alleen maar goddelijkheid heerst. Daarna begonnen zangstemmen als een soort “aanroep”, duidelijk geestelijke of religieuze muziek, wonderschoon, alsof het uit een tempel klonk. Toen na ongeveer één minuut de muziek ophield, hervatten wij het gesprek. Na een paar minuten begon de muziek opnieuw met weer de tambura, gevolgd door de zang. Wij waren helemaal perplex zo mooi en verstillend was dit geschenk, dat we meteen als een wonder ervaarden.
Kunt u ons helpen dit te verklaren?
M.opt N., Bilthoven.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de muziek een geschenk van een belangrijk individu was, die voor de Meester Jezus werkt.

Openbaring
Maart 2016 waren mijn vriendin en ik op weg om haar dochter van school te halen, toen we op een van de kruispunten die we passeerden, een dakloze man zagen. Meestal zijn er geen daklozen bij die bepaalde kruising. We zochten in onze zakken naar wat munten en toen we ons realiseerden dat we niets bij ons hadden, zei zij: “waarom zouden we hem niet een van onze grapefruits geven?” Ik gaf hem een grapefruit en zijn gezicht lichtte eenvoudigweg op. De man liep verder naar waar hij gestaan had, maar keerde toen om, liep naar ons terug en zei breed lachend: “Dank u zeer, dit is beter dan geld,” terwijl hij breed lachte. Ik was zo ontroerd door zijn gebaar en de gedachte dat er zoveel mensen zijn die gewoon honger hebben, dat ik ongeveer vijf minuten onbeheersbaar huilde. Een paar minuten verderop vroegen we elkaar of we net een ontmoeting met een Meester hadden gehad vanwege de energie van de ervaring en de locatie van de dakloze man.
S.G. en Y.P., Raleigh (NC, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de dakloze man een woordvoerder voor de Meester Jezus was.

Zorgenvrij
Op 9 februari 2016 was ik in het ziekenhuis voor veteranen in Dallas en wachtte op de afspraak met mijn dokter voor een gebruikelijke controle. In de lege stoel naast me kwam een zwarte heer zitten. Hij was keurig gekleed en vriendelijk. Toen hij zat, begon hij een gesprek met mij en stelde zich voor als John. Hij zei dat hij alcohol- en drugsverslaafde was en twee jaar niets gebruikt had. Ik feliciteerde hem met zijn kracht en moed om te ontwennen.
Hij vertelde dat zijn vrouw overleed rond de tijd dat hij stopte met gebruiken, en anderhalve week later zijn moeder. Ik zei hem dat hij ongelooflijke standvastigheid en wilskracht had getoond om in zo’n moeilijke tijd in zijn leven nuchter te blijven, vooral bij het bijna gelijktijdige verlies van zijn vrouw en moeder. Ik probeerde hem te bemoedigen.
John draaide zich naar mij toe en zei: Ja, je moet leren om los te laten en God voor je te laten zorgen. Je kunt het niet allemaal zelf doen, je moet God dingen laten doen.” Wat hij me daarna vertelde schokte me: “Je bent nu misschien niet in staat om een band te verwisselen omdat je ouder bent, maar dat is OK, op dat moment moet je God vertrouwen, het aan God overlaten.”
Hier schrok ik van want twee dagen eerder had mijn truck een lekke band en ik had geen zin om hem te maken, dus belde ik een bandendienst en liet hen de band verwisselen. Ik had me verdrietig gevoeld omdat ik op 73-jarige leeftijd niet langer de energie en kracht had voor een eenvoudig klusje als een band verwisselen en ik had veel nagedacht over mijn leven en of ik iets gedaan had ten nutte van de mensheid.
Ik begin te denken dat “John” een bijzondere persoon was, want voor mij gaat dit verder dan toeval dat hij een lekke band gebruikte als analogie, vooral omdat ik hem niets over mijzelf verteld had.
Hij zei dat hij moest gaan en terwijl we beiden opstonden om elkaar gedag te zeggen vertelde ik hem dat het me echt goed gedaan had om met hem te praten. Hij zei insgelijks en liep weg. Ik keek hem een paar seconden na, keek naar de deur waardoor mijn dokter mij zou komen halen en toen ik terugkeek naar John was hij nergens te zien.
Sinds mijn ontmoeting met John ben ik veel gelukkiger en voel ik me alsof ik uit de rondtollende tredmolen ben gestapt waar we, als we niet uitkijken, door opgeslokt kunnen worden. Ik ben gestopt met me zorgen te maken over dingen en wanneer er een lastige taak te doen is, herinner ik mezelf eraan God voor me te laten zorgen en me te leiden. Het is een heel welkome opluchting geweest en er is weer geluk in mijn hart.
Kunt u de Meester vragen of John een bijzondere persoon was?
B.A., Rowlett (Texas, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat ‘John’ een woordvoerder voor de Meester Jezus was.