Paus en dalai lama verwoorden Maitreya’s prioriteiten

Paus en dalai lama verwoorden Maitreya’s prioriteiten
Share International presenteert hier fragmenten uit recente toespraken en artikelen van de paus en de dalai lama – twee inspirerende en gerespecteerde wereldfiguren van wie de uitspraken Maitreya’s prioriteiten ondersteunen en helpen ze te verspreiden. Volgens Benjamin Creme doen zij het werk van Maitreya en helpen zij met hun onvermoeibare voorbeeld de publieke opinie te beïnvloeden. In hun woorden weerklinken Maitreya’s leringen over vrede, mededogen en boven alles over de gevolgen van de eenheid van alle leven.

Paus Franciscus
De Wederkomst – Paus Franciscus sprak over een tekst uit het Evangelie volgens Lucas, waarin Jezus zijn leerlingen aanraadt om materialisme af te wijzen en voor het Koninkrijk van God te werken, en schatten in de hemel te vergaren. “Want”, zo zei hij, “waar je schat is, daar zal ook je hart zijn.” Jezus vertelde hun drie parabels over de Wederkomst, met waakzaamheid als gemeenschappelijk thema. De onverwachte terugkeer van de heer van het huis, de dief in de nacht en het gedrag van de rentmeester na het vertrek van zijn heer, wijzen ons alle op de noodzaak om alert en waakzaam te zijn en goed onze plicht uit te voeren om anderen te dienen, terwijl we wachten op de Wederkomst, waarvan we weten dat die zal plaatsvinden, maar niet het uur waarop. Jezus, zei paus Franciscus, herinnert ons er vandaag aan dat de verwachting van eeuwige zaligheid ons niet verschoont van “onze verantwoordelijkheid om te werken aan een rechtvaardiger en betere wereld. Zeker, het is juist onze hoop om het Koninkrijk in eeuwigheid te bezitten, die ons aanmoedigt om naar verbetering van de omstandigheden van het leven op aarde toe te werken, en in het bijzonder ten behoeve van onze zwakste broeders en zusters.” (Toespraak “Wereldgebedsdag voor de Zorg voor de Schepping, 1 september 2016) (Bronnen: cruxnow.com; The Guardian, VK en radiovaticana.va )

Zorg voor de Schepping – “… Met deze Boodschap [op de Dag van de Schepping] vernieuw ik mijn dialoog met ‘ieder mens die op deze planeet leeft’ over het lijden van de armen en de verwoesting van het milieu. God gaf ons een overvloedige tuin, maar we hebben die tot een vervuilde woestijn van ‘afval, verwoesting en vuil’ gemaakt. We moeten niet onverschillig zijn of de moed opgeven bij het verlies van biodiversiteit en de vernietiging van ecosystemen die vaak door ons eigen onverantwoordelijk en zelfzuchtig gedrag veroorzaakt zijn. Door ons zullen duizenden soorten niet langer glorie brengen aan God door hun bestaan alleen al, noch hun boodschap aan ons overbrengen. We hebben dat recht niet… De opwarming van de aarde gaat door, deels door menselijke activiteit: 2015 was het warmste jaar tot nu toe en 2016 zal waarschijnlijk nog warmer worden. Dit leidt tot steeds meer ernstige droogtes, overstromingen, branden en extreme weerspatronen. Klimaatverandering draagt ook bij aan de hartverscheurende vluchtelingencrisis. De armen van de wereld die het minst verantwoordelijk zijn voor klimaatverandering, zijn het kwetsbaarst en lijden al onder de gevolgen ervan.
“Zoals een integrale ecologie benadrukt, zijn mensen ten diepste verbonden met de hele schepping. Wanneer we de natuur mishandelen, mishandelen we ook de mens. Tegelijkertijd heeft ieder schepsel zijn eigen wezenlijke waarde die gerespecteerd moet worden. Laten we luisteren naar ‘zowel de schreeuw van de Aarde als de schreeuw van de armen’ en ons best doen om een toegespitst en tijdig antwoord te garanderen.” (Toespraak “Wereldgebedsdag voor de Zorg voor de Schepping, 1 september 2016) (Bronnen: cruxnow.com; The Guardian, VK)

Dalai lama
Tijdens zijn bezoek aan Leh (Ladakh, India) van 20 tot 25 augustus sprak zijne heiligheid de dalai lama tijdens een bijeenkomst van meer dan 30.000 mensen over het boek van Shantideva, ‘Gids voor de leefwijze van een Bodhisattva’. Shantideva was een Indiase boeddhistische monnik uit de 8e eeuw en geleerde van het klooster Nalanda. Een groot deel van wat nu het Tibetaanse boeddhisme uitmaakt stamt uit de leringen en overleveringen die voortkomen uit het oude boeddhistische klooster van Nalanda in noord-India en vond in de 8e eeuw voor Christus zijn weg naar Tibet:

Geluk – “Alle levende wezens, waaronder ook dieren, zoeken geluk. Daarom is anderen respect betonen en proberen hen te begrijpen en helpen hun problemen op te lossen een bron van geluk… We hebben twee vijanden, de zichzelf koesterende of op zichzelf gerichte geest en de misvatting van het zelf. Cruciaal voor het boeddhisme in het algemeen, maar in het bijzonder voor de Nalanda-traditie, is de noodzaak om onze intelligentie te gebruiken en onze emoties om te vormen. Dit zal een veel effectievere bron van geluk zijn dan je toevlucht te nemen tot kortstondige pleziertjes als het drinken van alcohol of gebruik van ontspanningsdrugs… Hoe meer we altruïsme in de praktijk brengen en anderen helpen, hoe meer het onszelf goed doet. De vrede van de geest die dit met zich meebrengt, helpt ons langer te leven, waarbij we in staat zijn de mensheid langer te dienen.”
Zijne heiligheid accentueerde het vers uit het eerste hoofdstuk van de ‘Gids voor de leefwijze van een Bodhisattva’ dat de hachelijke situatie van bewuste wezens beschrijft:
Hoewel ze proberen pijn te vermijden, rennen ze halsoverkop naar het lijden. Ze verlangen naar geluk maar in hun dwaasheid vernietigen ze het, als ware het hun vijand.
Discriminatie – “In mijn leringen zijn voorouderlijke en familielijnen niet belangrijk. De beoefening van Dharma is belangrijker. Het is verkeerd om mensen op basis van hun kaste te discrimineren. Zelfs als dat lang bestaande plaatselijke gebruiken en tradities betreft, zijn dit houdingen die we door middel van onderwijs moeten veranderen. In de huidige wereld is onderscheid niet langer acceptabel. Ik ben tegen discriminatie op basis van kaste. Ik bekritiseer het en doe een beroep op de hindoeïstische religieuze leiders hier in India om niet zelfgenoegzaam te zijn maar stappen te ondernemen om verandering teweeg te brengen. Het overwinnen van discriminatie op basis van kaste is niet alleen een zaak van politici; religieuze leiders moeten ook het voortouw nemen.” (Redevoering in Leh (Ladakh, India), 24 augustus 2016) (Bron: dalailama.com)

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 Both comments and pings are currently closed.