‘Donkere energie’ – de ontrafeling van een mysterie
door Elisa Graf
In zijn essay Zoals ik de Wereld zie schrijft de visionaire natuurkundige Albert Einstein: “Het mysterie is de mooiste ervaring die er is. Het is de fundamentele emotie die ten grondslag ligt aan ware kunst en ware wetenschap.” Vandaag de dag houdt een mysterie van ongekende aard de wetenschappelijke wereld in zijn greep. Men is op zoek naar een verklaring voor het fenomeen ‘donkere energie’. In de Britse krant The Guardian legt Stuart Clark uit: “Het merendeel van de astronomen … gelooft in het bestaan van donkere energie – en bij extrapolatie in een grondige herziening van de moderne natuurkunde.” Overigens, zegt hij, “blijft de vraag wat energie eigenlijk is vooralsnog volledig onbeantwoord”.

Volgens onderzoekers bestaat een ongelooflijk deel van het heelal, 95 procent, uit donkere energie en donkere materie. Donkere energie is donker, en betreft dus niet de zichtbare sterren en planeten. Het is tevens te zwak om te kunnen meten, maar na miljarden lichtjaren zijn de opeengehoopte effecten ervan zichtbaar. Ofschoon sinds de jaren 1920 bekend was dat het universum voortdurend uitdijt, werden de effecten van donkere energie volgens Clark pas in 1998 ontdekt, toen twee onafhankelijke onderzoeken aantoonden dat de expansie van het universum voortdurend versnelt. Dit wees op de aanwezigheid van een onbekende kracht die sterrenstelsels uit elkaar duwt. Wetenschappers verwachtten wel een vorm van expansie te zien vanwege de energie van de oerknal, maar volgens hun theorieën zou de zwaartekracht dit effect afremmen. Hun vaststelling dat de expansie van het universum versnelt kwam voor hen als een schok.

Wat weten we nu eigenlijk over deze mysterieuze kracht? Professor William Reville, die een blog schrijft voor de Irish Times, verklaart: “De voornaamste hypothese is dat donkere energie een eigenschap is van lege ruimte. Deze hypothese sluit beter aan bij de astrofysische aanwijzingen dan de twee andere hypothesen.” Volgens de NASA-website Science was Albert Einstein de eerste die stelde dat lege ruimte – de ruimte tussen sterren en sterrenstelsels – in werkelijkheid niet leeg is. Hier voegt men aan toe: “De ruimte bezit buitengewone eigenschappen, waarvan we er veel pas net beginnen te begrijpen. De eerste eigenschap die Einstein ontdekte, is het vermogen van ruimte om te groeien.” Zoals Reville het uitdrukt: “Het vacuüm is eigenlijk een wervelende zee van virtuele combinaties van deeltjes en anti-deeltjes die ineens opkomen en ook weer verdwijnen door elkaar op te heffen.” Verwijzend naar de zwaartekrachttheorie van Einstein, met name de variant met een kosmologische constante, zegt NASA: “ ‘Lege ruimte’ kan zijn eigen energie bezitten. Omdat deze energie een eigenschap van de ruimte zelf is, neemt ze niet af naarmate de ruimte uitdijt. Als er meer ruimte bij komt, verschijnt er ook meer ruimte-energie. Dit leidt tot een steeds snellere expansie van het universum.”

Een tweede hypothese stelt dat donkere energie een dynamisch energetische vloeistof of veld is dat de hele ruimte doordringt, maar de aantrekking van de zwaartekracht teniet doet. Sommige theoretici hebben dit energieveld de “kwintessens” genoemd, naar het vijfde element van de Griekse filosofen. De laatste hypothese is, aldus Reville, “dat donkere energie niet bestaat en dat de versnellende groei van het universum wordt veroorzaakt door vooralsnog onbekende eigenschappen van de zwaartekracht, die zich alleen voordoen op een immense schaal, zoals het gehele, waarneembare universum.”
Zij die bekend zijn met de Leringen van de Oude Wijsheid zullen suggereren dat de wetenschap steeds dichter in de buurt komt van een langverwachte onthulling – dat donkere energie eigenlijk datgene is wat de occultisten de etherisch-stoffelijke gebieden noemen. In zijn boek De Wederverschijning van de Christus en de Meesters van Wijsheid omschrijft Benjamin Creme de etherische gebieden als een “oceaan van energie”, die bestaat uit vier niveaus van steeds fijnere materie “boven het vaststoffelijke, vloeibare en gasvormige niveau, die samen het etherische omhulsel van deze planeet vormen, en waarvan de grofstoffelijke niveaus de neerslag vormen.” In het maandblad Share International voegt hij daar aan toe: “Alle stof is de neerslag van licht, en het stoffelijke gebied bestaat daarom uit licht dat is neergeslagen op zeven gebieden die in mindere of meerdere mate stoffelijk zijn.” Een Verhandeling over Kosmisch Vuur van Alice A. Bailey bevestigt dat hoewel de etherische gebieden “bestaan uit gradaties van fysieke stof van steeds fijnere aard, ze niettemin stoffelijk zijn.”

Wilhelm Reich (1897-1957), de bekende psychoanalist en wetenschapper, stuitte ook op deze oerenergie – die hij ‘orgon’ noemde – en beschouwde het als een energievorm die alle andere vormen van stof doordringt. Reich experimenteerde op vele wijzen met orgon en ontwikkelde simpele technologieën en hulpmiddelen voor genezing en zelfs voor het ‘opbreken van wolken’ en het opwekken van regen. Zijn onderzoeken waren zo revolutionair dat de Amerikaanse Voedsel- en Warenautoriteit (USFDA) hem liet arresteren op verdenking van fraude, waarna hij in de gevangenis overleed. Ook werd opdracht gegeven om al zijn boeken te verbranden.
De wetenschappelijke ontdekking van de etherische gebieden zal van zeer grote betekenis voor de mensheid zijn en mogelijk tot revolutionaire ontwikkelingen op alle vlakken van het leven op onze planeet leiden. Wetenschappelijk onderzoek naar deze subtielere gebieden van de stof zou verklaren hoe homeopathie en andere alternatieve geneeswijzen zoals acupunctuur werken, en wat er met mensen gebeurt wanneer het fysieke lichaam sterft. En, misschien nog belangrijker, het kan de weg vrijmaken voor publieke erkenning van de waarde van meditatie, de multi-dimensionale aard van de mens en de aloude waarheid over de evolutionaire reis van het bewustzijn.

Tot het zover is, blijven wetenschappers proberen om de ongrijpbare aard van donkere energie te ontcijferen, waarbij zij opmerken dat er meer en betere gegevens nodig zijn. De recentste inspanningen hebben geleid tot de grootste kaart van het universum tot nu toe gemaakt. Deze werd gemaakt met behulp van een telescoop met een doorsnee van 2,5 meter in het Apache Point observatorium in New Mexico (VS) en werd in juli 2016 gepubliceerd door het Sloan Digital Sky Onderzoek. Het heeft vijf jaar gekost om deze buitengewone foto te maken, die het geheim van de effecten van donkere energie prijsgeeft door haar interactie met de zwaartekrachteffecten van de verspreiding van sterrenstelsels in het universum. De foto brengt de posities en afstanden van 1,2 miljoen sterrenstelsels in kaart, verspreid over bijna 650 miljard kubieke lichtjaren. Elke stip vertegenwoordigt een sterrenstelsel waarin zich een paar honderd miljard sterren bevinden. Onderzoekers gebruiken de kaart om te speuren naar bolvormige rimpelingen of baryonische akoestische oscillaties (BAOs), die door geluidsgolven in het jonge universum werden gecreëerd en die zich voortplanten door het samenspel van zwaartekracht en donkere energie. Het gezamenlijke werk van honderden astronomen, die onafhankelijk van elkaar over de hele wereld werkten, heeft aangetoond dat donkere energie een “kosmologische constante” lijkt te zijn. Dat lijkt er op te duiden, aldus Clarks, “dat het een constant energieveld is dat zich door de gehele ruimte uitstrekt”.

Tegelijkertijd meldden wetenschappers in Hongarije onlangs, na onderzoek met een deeltjesversneller, de mogelijke ontdekking van een nieuw soort subatomair deeltje dat 30 keer zwaarder is dan een elektron. Hoewel het niet duidelijk is of het om een stoffelijk deeltje ging of een deeltje dat drager is voor energie, menen onderzoekers dat het mogelijk wijst op het bestaan van een vijfde kracht in de natuur. Jonathan Feng, hoogleraar Natuurkunde en Astronomie aan de Universiteit van Californië in Irvine, zei in een persbericht: “Als het waar is, is het revolutionair. We zijn al tientallen jaren bekend met vier fundamentele krachten: zwaartekracht, elektromagnetisme, en de sterke en zwakke nucleaire krachten. Als dit bevestigd wordt door verder onderzoek, dan zal dit ons begrip van het universum compleet veranderen en gevolgen hebben voor de unificatie van krachten en donkere materie.”

De volgende poging om donkere energie te onderzoeken start in 2020, zodra het Europese Ruimteagentschap zijn 6 jaar durende Euclides-missie in gang zet, waaraan meer dan 1000 wetenschappers uit 14 Europese landen zullen deelnemen. Euclides zal proberen om de vormen, posities en bewegingen van twee miljard sterrenstelsels, verspreid over meer dan een derde van de hemelkoepel, in kaart te brengen. Zoals de website van Hetdex (Hobby-Eberly Telescoop Experiment voor Donkere Energie) het treffend uitdrukt, zullen deze pogingen ons “helpen meer inzicht te krijgen in de uitgestrekte kosmische ‘oceaan’ van donkere energie – een oceaan die wij nu pas beginnen te ontdekken.”

Verwijzingen:
hetdex.org/dark_energy/science.nasa.gov/astrophysics/focus-areas/what-is-dark-energy/ar

www.theguardian.com/science/across-the-universe/2016/jul/26/largest-ever-map-of-the-universe-points-to-mysterious-dark-energy

www.upi.com/Science_News/2016/08/15/New-study-confirms-possibility-of-fifth-force-of-nature/1771471292636/

www.irishtimes.com/news/science/dark-energy-the-repulsive-force-that-is-pulling-the-universe-apart-1.2736328

Alice A. Bailey, Telepathie en het Etherisch Lichaam; Een verhandeling over Kosmisch Vuur (Servire)

Creme, Benjamin, De wederverschijning van de Christus en de Meesters van Wijsheid (Share International/Nederland.)

Uit de esoterische leringen
“Het achterliggende doel van alle leven is de schepping van eenheid, zodat de onderlinge samenhang van alle atomen wordt uitgedrukt. De meeste mensen zien de kosmos als een verzameling afzonderlijke materiële voorwerpen, oneindig groot en ver, die traag mechanische wetten van de materie gehoorzamen. In werkelijkheid is de kosmos, de Ruimte Zelf, een levend wezen, de Bron van ons Wezen, onze Moeder en Vader.” (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Eenheid’, Share International juli 2001)
De oude, mechanistische zienswijzen omtrent de natuur en de daarin werkzame krachten verdwijnen snel en er dient zich een nieuw besef aan van de eenheid die aan alle manifestatie ten grondslag ligt. Steeds meer wordt op grote schaal het concept aanvaard dat alles energie is, dat energie en materie verschillende toestanden zijn van één werkelijkheid en kunnen worden beïnvloed door gedachte, en dit verandert de visie van de mens op het leven. (Benjamin Creme’s Meester, uit ‘Groei in Bewustzijn’, Share International september 1992)
“Geest is stof op het zevende gebied; stof is geest – op het laagste punt van zijn cyclische werkzaamheid; en beide – zijn MAYA.” (H.P. Blavatsky, De Geheime Leer, 1:633)
“Wanneer de Bijbelse woorden gebruikt worden: ‘In Hem leven, bewegen wij en hebben wij ons bestaan’, dan hebben wij hiermede de vaststelling van een grondwet van de natuur en de in woorden weergegeven basis van het feit, dat wij met het nogal betekenisloze woord Alomtegenwoordigheid aangeven. Alomtegenwoordigheid vindt haar basis in de substantie van het heelal en in wat de mannen van wetenschap ether noemen; dit woord ‘ether’ is een algemene term voor de oceaan van energieën, die alle met elkaar in betrekking staan en die tezamen dat ene synthetische energielichaam van onze planeet vormen.” (Alice A. Bailey, Telepathie en het Etherisch Lichaam, Lering over telepathie, deel I)