“Momenteel is er in de wereld een groep wijze individuen die de mensheid de nieuwe situatie toont. Onder hen is paus Franciscus een unieke uitdrukking van het ideaal van de mensen, en staat dicht bij zijn volk. Ook de dalai lama speelt een krachtige rol namens het volk dat hij vertegenwoordigt.
Nooit eerder is zo’n groep van begenadigde vertegenwoordigers tegelijk samengebracht om de mensheid te laten zien dat alles goed gaat, en dat mensen overal nog maar korte tijd hoeven wachten om de vervulling van hun dromen te zien. Zij zegenen elke dag die voorbijgaat en die hun liefde dicht bij de harten van mensen overal brengt.
Heb hen eveneens lief en omarm hen in naam van de Op Komst Zijnde. Zet je angsten om in liefdevolle verwachting en zie de nieuwe tijd tegemoet in de gelukzaligheid die jullie rechtens toekomt. Het duurt niet lang, niet lang voor jullie het wonder van Zijn gelaat zien, tot jullie de vreugde van Zijn aanwezigheid kennen en Zijn liefde voor allen. Dan zul je weten waarom je in deze bijzondere tijd in incarnatie bent.
God zegene jullie en verbanne voor altijd je angsten.”
(‘Welkom in de Nieuwe Tijd’, door de Meester —, 14 januari 2016)

Paus Franciscus roept op tot vrede tussen religies en religieuze vrijheid
Op een interreligieuze bijeenkomst op 3 november 2016 in het Vaticaan sprak paus Franciscus over het Jaar van Barmhartigheid dat bijna ten einde loopt en zei dat barmhartigheid zich ook tot de wereld om ons heen uitstrekt, “tot ons gezamenlijke huis, dat we allen geroepen zijn te beschermen en te behoeden voor ongebreidelde en roofzuchtige consumptie…”
“Het mysterie van barmhartigheid wordt niet in woorden alleen gevierd,” zei hij, “maar bovenal door daden, door een waarlijk barmhartige manier van leven gemarkeerd door belangeloze liefde, broederlijke dienst en oprecht delen… Het thema van barmhartigheid is bekend in vele religieuze en culturele tradities, waarin mededogen en geweldloosheid wezenlijke elementen zijn,” aldus de paus.

“Met mededogen en liefde buigen voor de zwakken en behoeftigen is onderdeel van de ware geest van religie, die de verleiding om je toevlucht tot macht te nemen afwijst, die weigert mensenlevens te verhandelen en anderen als broeders en zusters ziet, en nooit alleen als statistieken. Om dichter bij mensen te komen die in omstandigheden leven die onze zorg vragen, zoals ziekte, gehandicapt zijn, armoede, onrechtvaardigheid en de nasleep van conflicten en migraties: dit is een oproep die uit het hart van iedere ware religieuze traditie opstijgt. Het is de weerklank van de goddelijke stem die in het geweten van ieder mens gehoord wordt en die hem of haar oproept om egoïsme af te wijzen en open te staan. Open voor de Ander boven ons, die aan de deur van ons hart klopt, en open naar de ander naast ons, die aan de deur van ons huis klopt en vraagt om aandacht en hulp…”
Hij vervolgde: “In de huidige steeds hectischer en nalatiger wereld, die zo veel mannen en vrouwen in de steek laat terwijl ze ademloos en doelloos doorrent, hebben we de zuurstof van deze kosteloze en levengevende liefde nodig. We dorsten naar barmhartigheid en geen technologie kan die dorst lessen. We zoeken een liefde die duurt voorbij de kortstondige pleziertjes, een veilige haven waar we onze rusteloze omzwervingen kunnen beëindigen, een oneindige omarming die vergeeft en verzoent.”
“Verzoening is zeker het grootste geschenk dat we anderen kunnen geven omdat het het kostbaarst is. Toch is dat tegelijkertijd wat ons het meest als God maakt.”
Over het milieu zei hij: “We moeten ons toeleggen op onderricht in soberheid en respect, tot een eenvoudiger en ordelijker manier van leven, waarin de hulpbronnen van de schepping met wijsheid en bescheidenheid gebruikt worden, met zorg voor de mensheid als geheel en de komende generaties, niet alleen maar voor de belangen van onze specifieke groep en de voordelen van het huidige moment. Vooral in deze tijd ‘vereist de ernst van de ecologische crisis dat we allen letten op het algemeen welzijn en verder gaan op de weg van dialoog, wat geduld, zelfdiscipline en edelmoedigheid vergt’”. (Laudato Si’, 201)
De paus sloot af met een pleidooi voor tolerantie en genade: “Moge dit het pad zijn dat we nemen. Mogen we de doelloze paden van onenigheid en bekrompenheid afwijzen. Moge het nooit meer gebeuren dat de religies, vanwege het gedrag van sommigen van hun volgelingen, een vervormde boodschap uitdragen die niet met barmhartigheid overeenstemt. Helaas gaat er geen dag voorbij dat we niet over geweldsdaden horen, over conflict, ontvoering, terroristische aanslagen, moorden en vernietiging. Het is vreselijk dat soms de naam van een religie of de naam van God zelf wordt ingeroepen om zulke barbarij te rechtvaardigen. Moge er duidelijke veroordeling van deze onterechte houdingen zijn die de naam van God ontheiligen en de religieuze zoektocht van de mens bezoedelen. Moge er in plaats daarvan overal de vreedzame ontmoeting van gelovigen en ware religieuze vrijheid worden gecultiveerd. Hier ligt voor ons een grote verantwoordelijkheid tegenover God, de mensheid en de toekomst; het roept op tot niet aflatende inspanning, zonder geveins. Het is een oproep die ons uitdaagt, een pad dat we samen moeten gaan, voor het welzijn van allen, en met hoop.” (Bron: radiovaticana.va, paus Franciscus’ toespraak tot Vertegenwoordigers van Verschillende Religies, 3 november 2016)

Paus veroordeelt toenemende vijandigheid tussen mensen
Op 19 november 2016 sprak de paus in het Vaticaan de pas benoemde kardinalen toe. “We leven in een eeuw van ernstige mondiale problemen, een tijd waarin polarisatie en uitsluiting als paddenstoelen uit de grond schieten en als enige manier om conflicten op te lossen worden gezien. We zien bijvoorbeeld hoe snel degenen onder ons met de status van vreemdeling, immigrant of vluchteling een bedreiging worden en de status van vijand krijgen. Een vijand omdat ze van een ver land komen of andere gewoontes hebben. Een vijand vanwege de kleur van hun huid, hun taal of hun sociale klasse. Een vijand omdat ze anders denken of zelfs een ander geloof hebben… En zonder dat we het beseffen wordt deze manier van denken onderdeel van de wijze waarop we leven en handelen. Alles en iedereen begint een zweem van vijandigheid te krijgen. Beetje bij beetje worden onze verschillen symptomen van vijandschap, bedreiging en geweld. Hoeveel wonden worden door deze epidemie van vijandschap en geweld dieper, wat een stempel op het lichaam van vele weerlozen achterlaat omdat hun stem zwak is en door deze ziekte van onverschilligheid tot zwijgen gebracht wordt! Hoeveel situaties van onzekerheid en lijden worden door deze groeiende vijandigheid gezaaid tussen mensen, tussen ons! Ja, tussen ons, binnen onze gemeenschappen, onze priesters, onze bijeenkomsten. Het virus van polarisatie en vijandigheid doordrenkt onze manier van denken, voelen en handelen. We zijn hier niet immuun voor en moeten ervoor zorgen dat zulke houdingen geen plaats in ons hart krijgen, omdat dit tegengesteld is aan de rijkdom en universaliteit van de Kerk, die duidelijk tastbaar is in het College van Kardinalen. We komen uit verre landen; we hebben verschillende tradities, huidskleur, talen en sociale achtergronden; we denken verschillend en we vieren ons geloof in een verscheidenheid van rituelen. Niets van dit maakt ons tot vijanden; integendeel, het is een van onze grootste rijkdommen.” (Bron; w2.vatican.va. Paus Franciscus’ Preek voor het Consistorie voor de Benoeming van Nieuwe Kardinalen, Vatican Basilica, 19 november 2016)

Dalai lama
‘Angst om niet meer nodig te zijn oorzaak van onze bezorgdheid’
“In de Verenigde Staten, Engeland en op het hele Europese continent zijn mensen in de greep van politieke frustratie en zorgen over de toekomst… Dit getuigt van een bredere menselijke waarheid: we hebben het allemaal nodig om nodig te zijn. ‘Nodig zijn’ betekent geen egoïstische trots of ongezonde hechting aan de wereldse achting van anderen. Het bestaat juist uit een natuurlijke menselijke honger om onze medemens te dienen. Zoals de 13e eeuwse boeddhistische wijsgeren leerden: ‘Als je een vuur ontsteekt voor anderen zal het ook je eigen weg verlichten’.
“… We moeten ervoor zorgen dat mondiale broederschap en eenheid met anderen niet slechts abstracte ideeën zijn die we belijden, maar persoonlijke overtuigingen die we bewust in praktijk brengen.
“Velen zien verward en angstig hoe boosheid en frustratie als een wild vuur door samenlevingen razen die een geschiedenis van veiligheid en welvaart kenden. Maar de weigering om tevreden te zijn met lichamelijke en materiële veiligheid openbaart eigenlijk iets moois: een universele menselijke honger om nodig te zijn. Laat ons samenwerken om een maatschappij te bouwen die deze honger voedt.” (Uit een artikel van zijn heiligheid de dalai lama en Arthur C. Brooks, voorzitter van het American Enterprise Institute, 4 november 2016. Bron: nytimes.com)

Over vrede
“Vrede is niet louter afwezigheid van oorlog of geweld – het gaat dieper dan dat. Wat tot innerlijke vrede leidt, is het cultiveren van een mededogend hart. Het is het ontwikkelen van innerlijke vrede dat vredige individuen, gemeenschappen en een in vrede levende mensheid schept. We spreken over een gedemilitariseerde wereld, maar we moeten eerst innerlijke ontwapening bereiken. Hoewel ik het in mijn leven misschien niet mag meemaken, ben ik ervan overtuigd dat als we nu een serieuze poging doen, de wereld een vrediger plek kan worden in de tweede helft van de 21e eeuw.” (Kyoto, Japan, 9 november 2016. Bron: dalailama.com)

‘Het potentieel van vandaag, het potentieel van morgen”
“Jullie zijn de basis van onze hoop. Het verleden is geweest; niemand kan veranderen wat is gebeurd. Maar in de toekomst, in de komende 30 of 40 jaar is er nog hoop, mogelijkheid… het is jullie generatie die een belangrijke bijdrage aan een harmonieuzere wereld kan leveren… Zelfs onruststokers worden uiteindelijk uit moeders geboren en ‘groeien op met het zaad van mededogen’. Scholen moeten daarom niet alleen maar aandacht aan materiële waarden geven, maar ook aan innerlijke waarden… Niet via religie maar door gezond verstand, gemeenschappelijke ervaring en wetenschappelijke ontdekkingen… Het belangrijkste is gemoedsrust te ontwikkelen en dat daarna onder je vrienden en familie te verspreiden. En dan, langzaam maar zeker naarmate je in je beroep, welk ook, groeit, zal het helpen. Zelfs in de politiek! (Toespraak van de dalai lama op de Setagaya Junior High School in Tokio, Japan, 16 november 2016. Bron: dalailama.com)

Over mededogen
“Ik zie veel potentieel in het bevorderen van liefde en mededogen in het onderwijs. Ik probeer niet het boeddhisme te prediken; ik wil alleen de boodschap van de fundamenteel barmhartige aard van mensen verspreiden. Elke religie heeft verschillende ideeën en filosofieën, maar alle zijn het eens over het belang van liefde en mededogen.” (‘Helderheid in de mist’, lezing van de dalai lama bij de Shingon secte van het Boeddhisme in Koyasan, Japan, 14 november 2016. Bron: dalailama.com)

Eenmaking, eendracht, eenheid
“Er is geen reden om ontmoedigd te zijn. Er kunnen wat slechte dingen gebeuren, maar er zijn veel redenen om gelukkig en dankbaar te zijn… Zoals de Boeddha zei: ‘Je bent je eigen meester.’ Zolang als je zegt ‘ik geef het op’ kun je helemaal niets doen. Maar zolang als je je het potentieel van het denken herinnert, zolang als je studeert en luistert en je richt naar de eeuwige bronnen van wijsheid, zul je nooit vergeten dat je bijna alles kunt.” (Openbare lezing van de dalai lama over ‘Mededogen; de sleutel tot geluk’ in Yokohama, Japan, 17 november 2016. Bron: dalailama.com)