Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door Benjamin Creme bekeken, maar nog niet gepubliceerd zijn. Deze brieven, waarvan sommige jaren geleden werden ontvangen en andere heel recent, zullen we vanaf nu publiceren. Alle ervaringen die in de brieven beschreven werden, zijn door Benjamin Creme’s Meester bevestigd als authentiek. De eerste twee brieven hieronder zijn nieuw en niet bevestigd; we leggen ze ter overweging voor.

Bemoediging
Negen jaar geleden kreeg ik van mijn zus A. een gardenia voor mijn verjaardag en het jaar daarop bloeide hij met Pasen uitbundig. De plant heeft sindsdien elk jaar met Pasen gebloeid, ook dit jaar. Begin oktober zag ik dat er zich een knopje vormde en vond dat vreemd, maar dacht dat het waarschijnlijk zou afsterven omdat het buiten het seizoen groeide. Maar dat gebeurde niet en zondag 23 oktober begon het te bloeien – de bloembladen gingen langzaam open en hij rook zoals altijd heerlijk. Nadat ik op maandag het nieuws van Benjamin Creme’s overlijden gehoord had, zag ik dat de bloem helemaal open was en de geur was gewoon fantastisch. Ik nam een foto. Drie dagen later was hij helemaal verwelkt!

Een ander voorval, op het moment dat ik telefonisch hoorde dat Benjamin Creme op maandag 24 oktober heengegaan was, voelde ik droefheid in me opkomen en ik rende naar boven naar mijn slaapkamer om alleen te zijn. De emotie was overweldigend en ik barstte in tranen uit. Op dat moment hoorde ik een troostende stem zeggen: “Ik ben er nog.” Dat was alles, maar ik voelde onmiddellijk een sterke rustgevende aanwezigheid en ik voelde me vredig, zonder gevoel van verlies.
S.P., West Sussex, VK.

Troost
Op 24 oktober 2016 begon ik ’s morgens mijn persoonlijke meditatie en na ongeveer 5 minuten vroeg ik de Meester of hij alstublieft voor Benjamin Creme wilde zorgen, ik wist dat hij erg ziek was.
Ik hoorde onmiddellijk heel helder een stem zeggen: “Hij is hier bij me.” Ik voelde rust over me komen en wist dat Benjamin was heengegaan en bij zijn Meester was. Ik vervolgde mijn meditatie en na afloop zag ik een voicemail van Benjamins familie op mijn mobiel om te zeggen dat hij een paar uren daarvoor was overleden.
A.M., VK.

Zwijgende aanwezigheid
In de lente van 1998 ging ik met een vriendin naar het plaatsje Paquis aan het Meer van Genève en zij vertelde mij dat er in Paquis mensen van allerlei rassen zijn, een ware smeltkroes. Daar ging ik helemaal op in de sfeer en voelde me volop in het leven staan.
We gingen op de trap aan de waterkant zitten, een zwaan zwom vlak langs ons voorbij. Een jongeman zat bovenaan de trap en vroeg me om een sigaret. Ik zag zijn ogen. Ik aarzelde een moment en wilde tegen hem zeggen, ik ken jou – heel diep weg.
Hij was ongeveer 30 jaar oud, had sneakers aan, een gewoon lichtbruin jasje, hij had een mager gezicht, gave huid en donker haar als een Latino. Ik rommelde in mijn tas. Ik had een vervelend gevoel dat ik hem niet meteen een sigaret had aangeboden. Een seconde later – Heb je een vuurtje? Weer dat vervelende gevoel dat ik niet aan vuur had gedacht – ik gaf hem mijn aansteker. Een moment van stilte, afwachting. Ik keek naar het water, de zwaan was er, ik blies rook uit, ik voelde dat ik heel diep ontspande. Ik voelde deze aanwezigheid, maar toen ik me omdraaide was hij verdwenen zonder dat ik het gemerkt had. Zijn gezicht/ogen straalden kracht en aanwezigheid uit, waar ik steeds aan denk.
Die avond, kijkend naar de foto van Jezus zag ik weer het gezicht en de ogen van de jongeman. In de week daarna dacht ik dat ik een betekenisvolle ontmoeting had gehad. Ik bedacht me dat als mensen van zo’n dimensie proberen ons, gewone mensen, boodschappen te sturen, dan is het belangrijk om onze problemen te relativeren. Was hij de Christus?
J.M., Frankrijk.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de jongeman Maitreya was.

Zegeningen in overvloed
Dit gebeurde op 25 maart 2001. Ik reed naar San Francisco voor een film die ik wilde zien. Het was in de middag. Toen besloot ik om geld op te nemen om wat te eten. Ik wandelde in San Francisco van Van Ness Avenue naar Market Street. Verschillende mensen vroegen me om klein geld. Wanneer ze dat doen, geef ik altijd wat munten en geef hun mijn zegen. Ik zegen graag iemand van wie ik denk dat hij hulp nodig heeft, dat wil zeggen iemand die op straat bedelt, wiens auto het onderweg heeft begeven en ieder ander van wie ik denk dat hij een zegening nodig heeft. Hoe dan ook, voor ik Market Street bereikte, ontmoette ik twee zulke duidelijk betreurenswaardige mensen. Op het kruispunt van Van Ness en Market kwam ik een bedelende man tegen die er Afrikaans of Aziatisch uitzag. Ik had nog maar 11 cent over en die gaf ik aan hem, met mijn zegen. Een gezette Afro-Amerikaanse vrouw met een lichtere huidskleur achter hem zei; “U krijgt de uwe ook, ik bedoel uw zegening.” Waren dit bijzondere mensen?
H.d.G., Californië, VS.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was, de vrouw was de Meester Jezus.

Goddelijke zegening
Op 16 december 2001 droomde ik dat ik in een ander land reisde en dat Sai Baba uit een met groene bladeren bedekte plek verscheen. Hij verscheen pal voor me en ik was vervuld van vreugde en wilde zijn voeten aanraken. Baba zag er klein uit en door de manier waarop hij zat leek hij enigszins op Maitreya Boeddha (Miroku Bosatsu). Zijn voeten straalden platinumlicht uit, dat flitste. In mijn droom stond mijn vriend Funamoto naast Baba’s voeten, met een heel vreugdevol gezicht, een vreugde die ik tegelijkertijd ook voelde. Ik zei meteen tegen Baba: “Ik zegen u.” En hij zei: “Nee, nee, nee. Ik zegen u,” en legde zijn hand op mij. Toen leek hij in de grond weg te smelten en te verdwijnen. Misschien heb ik Baba ontmoet of kan het zijn dat het misschien Maitreya was?
Y.H., Australië.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat het Sai Baba’s zegening was.

Geachte redactie,
Dit gebeurde in 1999 bij de lezing van Benjamin Creme in de stad Moriguchi (Osaka prefectuur, Japan). Ik was laat voor de lezing, maar haastte me om tenminste op tijd te zijn voor de zegening van Maitreya aan het einde. Ik liep de trap van de metro op, toen een man van middelbare leeftijd met een slepend been de trap afkwam, met een heel brede lach op zijn gezicht die rechtstreeks naar mij gericht was. Ik heb nooit van mijn leven zo’n lach gezien die voor mij bestemd was. Was dit een bijzondere ontmoeting?
K.I., Japan.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was.

Direct contact
Van 3 tot 6 oktober 2002 stond de meditatiegroep van Genève met een kraam op een gezondheidsbeurs (MEDNAT). We hadden twee panelen aan de muur, een met uitleg van wat Transmissie-meditatie is en de ander over Maitreya en de Meesters van Wijsheid. Op de laatste dag stond ik voor deze panelen toen een lange, knappe man met lang bruin haar en gekleed in een donkere jas, rechtstreeks naar me toe kwam. Hij stak zijn hand al uit terwijl hij naar me toeliep, gaf me een hand en vroeg: “Hoe heet je?” Ik vertelde hem mijn naam. Toen vroeg hij of ik Spaans sprak. Ik zei: “Een beetje, maar ik kan het verstaan.” Hij zei dat hij uit Brazilië kwam en we bleven Frans met elkaar spreken. Terwijl ik hem een folder gaf, legde ik uit dat onze groep elke maandagavond in Plan-les-Ouates mediteert. Op mijn vraag waar hij woonde, antwoordde hij: “In Chène-Bourg” (een buitenwijk van Genève). Hij vroeg toen naar de kosten, waarop ik zei dat het gratis was, en ik bedoelde de meditatie. Ik zag hem naar Benjamin Creme’s boek Transmissie: een meditatie voor de Nieuw Tijd voor ons op tafel kijken. Ik legde daarom uit dat we in deze kraam geen boeken verkochten maar dat de boeken van Benjamin Creme te koop waren in de stand van onze distributeur vlak bij de onze. Hierna ging hij weg.
Pas nadat ik aan de telefoon dit voorval aan een vriend (die ook bij dit werk betrokken is) had verteld en hij zei dat het misschien een bijzondere persoon was, begon ik na te denken over de ongewone manier waarop hij regelrecht naar me toekwam, me naar mijn naam vroeg zonder te zeggen hoe hij heette. Ik was zo onder de indruk van hem, omdat alle andere bezoekers altijd voor de stand blijven staan en op informatie wachten. Kunt u zeggen of hij werkelijk een bijzondere bezoeker was?
E.H., Zwitserland.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de man Maitreya was.

Bevestiging
Een paar dagen geleden [geschreven op 6 oktober 2002] liep ik in de Willisstraat in Wellington. Het was tussen de middag en de trottoirs waren vol mensen. Een man leek zijn hoofd boven de menigte uit te steken toen ik hem passeerde. Hij was een Maori en droeg in ieder oor een andere oorbel. Eén oorbel was een lang stuk dioriet en ik meen dat de andere een stukje bot was. Hij zag er heel gedistingeerd uit – ik denk dat hij een zwart pak droeg – en zijn haar was grijzend aan de slapen. Hij zei “Hallo” en lachte naar me. Ik meen dat hij knipoogde. Hij kwam heel krachtig over en ik had het gevoel dat hij had verwacht mij te zien. Ik zei ook “Hallo” en we passeerden elkaar. Ik had onmiddellijk het gevoel dat deze man Maitreya was. Ik heb met Maitreya “gepraat” en voelde dat hij me een teken van herkenning gaf en me liet weten dat Hij me hoort.
M.S., Nieuw-Zeeland.
Benjamin Creme’s Meester bevestigt dat de ‘Maori’ inderdaad Maitreya was.