Thema: Het onzichtbare gevaar
Speciaal thema
Share International besteedt in het juli/augustus 2011 speciale aandacht aan het onderwerp “De (on)zichtbare gevaren van atoomsplijting”.
Onzichtbaar gevaar, door de Meester —, via Benjamin Creme
Vragen en antwoorden over kernenergie, door Benjamin Creme
Kerncentrales moeten sluiten, uit een interview met Benjamin Creme’s Meester door Patricia Pitchon
Buiten bedrijf: het atoomtijdperk is voorbij, door Andrea Bistrich
UFO’s helpen nucleair gevaar in te dammen, door Gerard Aartsen
“Onveilig bij iedere dosis”
Onzichtbaar gevaar
door de Meester —, via Benjamin Creme
Indien mensen de toestand van de wereld konden zien zoals Wij, de Meesters, die zien, zouden ze versteld staan en tegelijkertijd verbaasd en bang zijn. Zo ver van de werkelijkheid is het idee van de mens over de omstandigheden op Aarde, en zo’n gebrek aan inzicht heeft hij in toekomstige mogelijkheden, dat hij zonder hulp zou moeten toezien hoe zijn planetaire woning wegkwijnt en sterft.
Op dit moment verkeert planeet Aarde in een droevige en hachelijke toestand en elke dag komt het kritieke punt naderbij. Veel stemmen hebben gewaarschuwd voor de opwarming van de Aarde, en velen hebben hun mening gegeven, maar zelfs de grimmigste voorspelling doet geen recht aan de rampspoed waarmee de wereld thans geconfronteerd wordt. Slechts weinigen zien de urgentie van de dreiging en van de stappen die nodig zijn om haar te keren.
Groot als het gevaar van de opwarming van de Aarde is, het is helaas niet het grootste of hachelijkste waarvoor de mens zich nu gesteld ziet. Wist hij maar dat hij bezig is met de langzame maar gestaag toenemende vergiftiging van het ras en van de lagere natuurrijken. Giftigheid, vervuiling, in allerlei vormen en op allerlei terreinen, vormen nu het grootste gevaar voor mensen, dieren en de Aarde zelf. Alle zijn op hun eigen manier vergiftigd en ziek.
Onbekend aan de mensen maar zichtbaar voor Ons, wordt de grootste schade die de mens en de planeet in dit droevige verhaal treft, veroorzaakt door radioactieve straling. Mensen zijn ver op de verkeerde weg met de ontwikkeling van deze zeer gevaarlijke energiebron. Afgeleid door hebzucht en de valse verwachting van enorme winsten, hebben ze hun experimenten geconcentreerd op het ‘bedwingen’ van de gevaarlijkste energiebron die de mens ooit heeft ontdekt, en intussen hebben zij een volmaakt veilig alternatief gebruik van de energie van het atoom veronachtzaamd. Kernfusie, koud en onschadelijk, zou zijn deel kunnen zijn uit een eenvoudige waterisotoop, overal beschikbaar in de oceanen, zeeën en rivieren, en in iedere regenbui.De mens moet ophouden om te ‘spelen met de dood’. Kernsplijting is het gevolg van de atoombommen die Hiroshima en Nagasaki hebben verwoest, van de explosie in Tsjernobyl, en veroorzaakt momenteel nauwelijks merkbaar dood en ziekte. Het is “dat wat gewrocht is waar het niet hoort te zijn” en wat de mens moet opgeven wil hij verder bloeien.
Aardse wetenschappers zijn ervan overtuigd dat zij het monster daadwerkelijk hebben getemd en onder controle kunnen houden. Zij beseffen niet dat hun instrumenten zeer primitief zijn, dat ze alleen de lagere aspecten van radioactieve straling meten, dat zich boven deze grofstoffelijke niveaus nog niveaus bevinden die fijner en gevaarlijker zijn voor de gezondheid en het welzijn van allen. Zonder de onvermoeibare inspanningen van onze Buitenaardse Broeders om dit onzichtbare gevaar te verzachten, in zoverre de karmische wet dat toelaat, zou onze toestand uiterst penibel zijn. Word wakker, mensheid!
Vragen en antwoorden over kernenergie
V. 1) Wat is de beste manier om de medische wetenschap ervan te overtuigen dat – ongeacht of er nu ongelukken gebeuren bij kerncentrales of niet, rampen of lekkages plaatsvinden of niet, enz. – ze door het simpele feit van hun bestaan al gevaarlijk en uiterst giftig zijn? 2) Zou verdere ontwikkeling van Kirlian-fotografie afdoende bewijs bieden? 3) Zo niet, welke wetenschappelijke aanpak zou het snelst leiden tot het bewijs dat kernenergie zo vervuilend is?
A. 1) Als dat kon, zou ik het al lang geleden gedaan hebben. Ik spreek al meer dan 30 jaar over de gevaren van kernstraling. Deze ‘wetenschappers’ luisteren alleen naar mensen uit eigen kring, die helaas dezelfde oogkleppen dragen. 2) Nee. 3) Rampen, zoals die in Fukushima, Tsjernobyl, enzovoort.
V. Het advies van de Hiërarchie is om alle kerncentrales zo snel mogelijk te sluiten. Wetenschappers zeggen dat 1) kernenergie schoner is dan op koolstof gebaseerde energie; 2) er eigenlijk geen efficiënte alternatieven zijn; en 3) er zoveel geld in de nucleaire industrie is geïnvesteerd dat het vrijwel onmogelijk is om de economie ervan los te maken. Kunt u hier iets over zeggen?
A. 1) Wel wat betreft koolstof, maar niet wat betreft destructiviteit. 2) Het alternatief is energie op basis van kernfusie. Die is niet afhankelijk van splijting. Fusie is schoon, koud, produceert geen afvalstoffen en vereist, volgens de Meester Djwhal Khul (die de Alice Bailey-leringen gaf), slechts een eenvoudige waterisotoop, die overal ter wereld beschikbaar zijn, om in onze energiebehoefte te voorzien. Er bestaan verschillende methoden voor kernfusie, waarvan sommige al zijn opgekocht door delen van de olie-industrie om hun werkterrein te beschermen. 3) Dit geldt voor de meer geavanceerde industriële landen, maar niet voor de hele wereld. We hebben geen energiecentrales op basis van kernsplijting nodig. Ze zijn achterhaald en uiterst gevaarlijk.
V. Kan uw Meester zeggen hoe er op korte tot middellange termijn in de energiebehoeften van de wereld kan worden voorzien wanneer de wereld het advies van de Meesters zou opvolgen om het gebruik van kernenergie stop te zetten?
A. Het koude fusieproces (zie het antwoord hierboven).
V. In uw boek De Wederverschijning van de Christus en de Meesters van Wijsheid heeft u voorspeld dat het koude fusieproces met gebruik van deuterium, de isotoop van waterstof, spoedig gebruikt zal worden, daarmee aangevend dat het veilig is omdat er geen radioactieve bijproducten overblijven, terwijl deuterium overal ter wereld in de oceanen en rivieren te vinden is.
Er zijn momenteel veel wetenschappers in de wereld die zich bezig houden met energieproductie uit koude kernfusie en/of gecondenseerde materie, wat bevestigt dat koude kernfusie daadwerkelijk bestaat. Aan de andere kant lijkt het erg moeilijk om deze experimenten qua opbrengst op grote schaal te herhalen. Het is onontbeerlijk om nauwkeurige reproduceerbaarheid van de behaalde resultaten van koude kernfusie tot stand te brengen voordat deze op industriële schaal kunnen worden toegepast. We zouden graag horen wat u (of uw Meester) kunt zeggen teneinde dit probleem op te lossen.
A. Wanneer de vereiste hoeveelheid energie, tijd en geld beschikbaar worden gemaakt, zal dit gebeuren. Dat zal spoedig zijn.
V. Is het waarschijnlijk dat alle activiteiten waarbij kernenergie op basis van kernsplijting wordt geproduceerd binnen 25 jaar zullen worden stopgezet?
A. Ja.
V. Er is een bepaalde hoeveelheid kernenergie nodig voor medische toepassingen. Moet de wereld die ook stopzetten? Wat zou daar op korte termijn voor in de plaats komen?
A. Dit zal overbodig worden door de komende, geavanceerde vorm van genetische manipulatie.
V. Sinds de ramp bij Fukushima is er een zogeheten nucleaire “stresstest” ontwikkeld. 1) Denkt u dat deze rigoreus genoeg is? 2) Is de stresstest een eerlijke, ongemanipuleerde poging om de veiligheid te waarborgen en gevaren op te sporen?
A. 1) Nee. 2) Wellicht is het een eerlijke poging, maar zeker niet doeltreffend. Waar het om gaat is dat de technologie van de hedendaagse atoomwetenschap ontoereikend is om het totale bereik van de energie van materie te meten.
V. Zal een aanzienlijke daling van de huidige levensstandaard en de welstand een onontkoombare uitkomst zijn van de uitbanning van kernenergie?
A. Nee, geenszins.
V. Waar staan momenteel de gevaarlijkste kerncentrales in de wereld?
A. Alle centrales die ouder zijn dan 20 jaar zijn met name dubieus, ongeacht of er een ongeluk heeft plaatsgevonden of niet.
V. Is genetische verstoring en mutatie een onvermijdelijk gevolg van blootstelling aan nucleaire vervuiling?
A. Ja.
V. Duitsland heeft bekendgemaakt dat het in de komende jaren zal stoppen met kernenergie. Denkt u dat andere landen zullen volgen?
A. Ja, na verloop van tijd.
V. Zouden alle mensen die in en rond Fukushima wonen (bijv. in een straal van 30 km) permanent geëvacueerd moeten worden?
A. Niet permanent. Wanneer de centrale eenmaal uitgeschakeld is, kunnen mensen er na een jaar of twee weer terugkeren.
V. Zal het verwijderen van de bovenste grondlaag het weer veilig maken voor kinderen om naar school te gaan?
A. Waarschijnlijk wel.
V. Wat kan er het beste gebeuren met voedingsmiddelen die mogelijk besmet zijn geraakt?
A. Die moeten vernietigd worden.
V. Hoe groot moet de evacuatiezone zijn?
A. Dat is afhankelijk van de vooruitgang die wordt geboekt bij het uitschakelen van de centrales.
V. Na het ongeluk in Fukushima is er per ongeluk zwaar vervuild water in zee geloosd, wat enkele dagen lang niet gestopt kon worden, waardoor men zich wereldwijd zorgen maakt; de vispopulatie in de zee zou ernstig aangetast zijn. Wellicht is het afhankelijk van de vissoort, maar hoe lang en hoe ver strekt de invloed van deze vervuiling zich uit?
A. Dat valt onmogelijk te zeggen vanwege de getijden en de luchtstromen.
Kerncentrales moeten sluiten; de ontdekking van nieuwe energieën
uit een interview met Benjamin Creme’s Meester, door Patricia Pitchon
Tijdens een uitvoerig gesprek met de in Londen gevestigde journalist Patricia Pitchon op 4 augustus 1994 over de grote problemen van bodem-, lucht- en watervervuiling, was de Meester van Benjamin Creme zo vriendelijk vragen te beantwoorden (via Benjamin Creme) over deze onderwerpen. Dit interview werd gepubliceerd in Share International van oktober 1994. Hier volgt het gedeelte uit het interview over nucleaire vervuiling.
“De Meester benadrukte dat het afrekenen met gevaarlijke kerncentrales een absolute prioriteit is. Hij gaf ook een fascinerend beeld van ontdekkingen die ons nog te wachten staan.
De nucleaire industrie maakt momenteel in verscheidene delen van West-Europa reclame voor zichzelf als leverancier van schone energie. De grootste problemen hebben echter betrekking op de opslag van kernafval. De kerncentrales die nu in de grote industrielanden in gebruik zijn of gebouwd worden, zullen duizenden kubieke meters hoog-radioactief afval produceren. Het probleem van langdurige opslag van hoog-radioactief afval blijft onopgelost. Hoog-radioactief afval wordt bewaard in roestvrijstalen containers, maar die blijken te lekken. Er wordt gezocht naar een methode om het afval in glas te gieten (vitrificatie), maar het gevaar bestaat dat de glazen blokken na verloop van tijd toch uiteenvallen. Wat betreft ondergrondse opslag, er zijn nog geen geologisch stabiele locaties gevonden en niemand kan toekomstige geologische bewegingen voorspellen; zolang er aardbevingen plaatsvinden zijn er geen garanties. Gemiddeld- en laag-radioactief afval wordt in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië in ondiepe groeven opgeslagen, maar in de VS moesten enkele jaren geleden drie van deze opslagplaatsen worden gesloten in verband met besmettingsgevaar. Laag-radioactief afval is ook in zee gedumpt.
De vooruitzichten worden nog veel somberder in het besef dat de gevaren in Oost-Europa zich vermenigvuldigen door een groot aantal verouderde en gevaarlijke kernreactors. De zakenman Edward Goldsmith schat in een onlangs verschenen boek dat ons in Oost-Europa ten minste 41 potentiële rampen als die van Tsjernobyl wachten.”
Patricia Pitchon: Wat is de visie van de Meester op deze gevaren?
De Meester: Ons advies is alle centrales voor kernsplijting onmiddellijk te sluiten. Ze zijn een van de grootste bronnen van dodelijke vervuiling. Het leven op onze planeet zou uitgesproken ellendig zijn zonder de hulp van onze ruimtebroeders die deze vervuiling binnen de grenzen van karma neutraliseren en onschadelijk maken. Dit wordt dagelijks gedaan met behulp van implosie-apparatuur door hele vloten van hun ruimteschepen.
Patricia Pitchon: Binnen hoeveel jaar denkt de Meester dat we dit kunnen realiseren?
De Meester: Een van de eerste dingen die Maitreya zal adviseren is de kerncentrales te sluiten en kernsplijting niet langer voor te stellen als een efficiënte manier om energie op te wekken. Voor politici betekent kernenergie macht, prestige en zakelijk voordeel. De gemiddelde mens raakt in de war door al het wetenschappelijke jargon; zijn stem wordt niet voldoende gehoord in kringen van de macht. Maar de stem van het volk zal binnenkort duidelijker klinken: een van de vele aspecten van Maitreya’s missie is op te treden als stem van het volk, om de problemen aan te pakken van oorlog en vrede, van verhongering in een wereld van overvloed; om de wil van het volk te stimuleren om politici te dwingen deze zaken ter hand te nemen. Regeren heeft vandaag de dag meer te maken met macht en het hanteren van macht dan met dienstbaarheid. Het gaat erom het accent te verleggen. Wat nodig is, is de verschijning van Maitreya, die nu zeer dichtbij is. Deze vragen moeten door de mensen zelf worden aangepakt, met Maitreya als hun gids…
Tot slot van het interview voegde de Meester nog het volgende toe:
Voor het herstel van de planeet is een gezamenlijke reddingsinspanning nodig. Maitreya zal dit duidelijk maken. Naar mijn schatting zal er binnen drie tot vijf jaar na het moment van Maitreya’s verschijning een enorme transformatie plaatsvinden. De honger in de wereld zal worden aangepakt. Grootschalige ontwikkeling is het doel voor de hongerende miljoenen, op een schaal die we ons nooit hebben voorgesteld. Wanneer dat bereikt is, zullen we de problemen aanpakken van het milieu om ons heen. De volledige transformatie van onze leefwijze naar duurzaamheid heeft de hoogste prioriteit.
We zullen het einde zien van de huidige economie, die gebaseerd is op ongebreidelde groei. Alle mensen overal zullen kunnen eten en leven en de bronnen van het milieu behoeden. (Maitreya’s Missie, dl. III)
Buiten bedrijf: het atoomtijdperk is voorbij
door Andrea Bistrich (ingekort)
We hebben het eerder geprobeerd: Duitsland, het op drie na grootste industrieland ter wereld zou kernenergievrij worden – na de ramp bij Tsjernobyl in 1986 zouden er eindelijk consequenties volgen. Precies elf jaar geleden, op 14 juni 2000, onderhandelden de toenmalige rood-groene coalitie van de Sociaal Democratische Partij en de Groenen, geleid door kanselier Gerhard Schroeder en de eerste Groene minister van Buitenlandse Zaken Joschka Fischer, met leidende industriëlen uit de energiesector over wetgeving om het gebruik van kernenergie te beëindigen. De Nucleaire Consensus, die twee jaar later wettelijk werd bekrachtigd, voorzag in een definitieve sluiting van alle Duitse kerncentrales in 2021.
Na de regeringswisseling in 2005 herriepen de conservatieven onder kanselier Angela Merkel, tegen de wil van het Duitse volk in, de Nucleaire Consensus en verlengden het gebruiksleven van kerncentrales met gemiddeld 12 jaar. Van de 17 bestaande reactoren in Duitsland zou, gebaseerd op nieuwe regeringsplannen, de laatste in 2036 buiten werking worden gesteld, in plaats van 2021 zoals oorspronkelijk gepland. De hoop van miljoenen burgers op een veilige opwekking van elektriciteit gebaseerd op schone, duurzame energie was de bodem ingeslagen door Angela Merkels “herroeping van de herroeping”, en de decennialange inzet van een actieve protestbeweging werd onmiskenbaar verworpen. Nergens ter wereld zijn er zoveel tegenstanders van kernenergie.
Dramatische ommezwaai
De verwoestende natuurramp en de daarop volgende meltdown in Fukushima op 12 maart 2011 waarbij hoge doses radioactiviteit vrijkwamen, veranderden alles. De kernramp in Japan heeft het Duitse kernenergiedebat weer doen oplaaien en geleid tot het grootste anti-kernenergieprotest tot nu toe. In Berlijn, Hamburg, München en Keulen demonstreerden meer dan 250.000 mensen die stopzetting van het Duitse kernenergieprogramma eisten; de demonstratie was ook een eerbetoon aan de slachtoffers in Japan. Mensen droegen spandoeken en posters met uitspraken als: “Kernenergie verwoest levens”, “Fukushima is overal”, “Schakel uit!”
Met vernieuwde en nu zelfs grotere nadruk eiste de meerderheid van de burgers een snelle stillegging. Zelfs degenen die voorheen vóór atoomenergie waren, keerden zich er na de ramp in Japan tegen. Volgens de peilingen wil 55 procent van de Duitsers een snelle stopzetting binnen vijf jaar. Elf procent wil zelfs alle reactoren onmiddellijk gesloten hebben. Slechts 9 procent stemt in met het door de regering Merkel doorgedrukte verlengde gebruik van de centrales (tot 2036).
De meerderheid van de bevolking gelooft nu dat het atoomtijdperk definitief voorbij is. Dit werd duidelijk bij de verkiezingen in Baden-Württemberg, toen miljoenen kiezers strategisch stemden om de conservatieven een lesje te leren voor, onder andere, het verlengen van de levensduur van de kerncentrales; na bijna 60 jaar werden de conservatieven gedwongen de macht aan de Groene Partij over te dragen.
Hoe veilig zijn kerncentrales?
Fukushima bewees dat het niet eenvoudig een kwestie van risicoberekening is, maar dat absolute veiligheid en beheersing, in tegenstelling tot alle beweringen van de atoomindustrie, nooit kan worden gegarandeerd. De waarschuwing van Fukushima is: wat we ons tot nu toe niet hebben kunnen voorstellen, is werkelijkheid geworden. Voor iedereen die geloofde in een toekomst met kernenergie moet dit een pijnlijk besef zijn.
In Duitsland zou zelfs minder dan een krachtige aardbeving nodig zijn — een aardverschuiving, overstromingen, het neerstorten van een vliegtuig of een terroristische aanslag zou genoeg zijn om een totale meltdown te veroorzaken. En, net als in het geval van de Japanse centrales, zijn de Duitse energiecentrales niet voorbereid op twee rampen tegelijk. Dit is de conclusie uit een veiligheidsonderzoek waartoe de regering in maart 2011 opdracht gaf. Zeven teams van deskundigen onderzochten de voorzorgsmaatregelen in het geval van terroristische aanslagen, vliegtuigongelukken, damdoorbraken, aardbevingen, extreme hitte en kou, alsmede langdurige uitval van elektriciteit. Het resultaat: alle krachtcentrales hebben, in een of ander opzicht, buitensporige veiligheidsgebreken. Geen enkele Duitse reactor is bijvoorbeeld beveiligd tegen een vliegtuigongeluk.
Nucleaire afbouw – maar hoe?
In een eerste reactie kondigde de federale Duitse regering een moratorium af. Vanaf eind maart eindigden eerder overeengekomen verlengingen van de levensduur van kerncentrales; 13 van de 17 Duitse kernreactoren zullen worden losgekoppeld van het hoogspanningsnet terwijl het nucleaire beleid wordt heroverwogen, en de oudste zeven zullen uitgeschakeld blijven. De conservatieve regering stelt nu “een geleidelijke afbouw” voor en heeft een nieuwe energiepolitiek aangekondigd. Angela Merkel, die een doctorsgraad heeft in de natuurkunde, geeft openlijk toe: “De ramp in Fukushima, waarvan we de volle omvang nog niet kennen, heeft mijn persoonlijke houding tegenover kernenergie en de risico’s ervan veranderd.”
Een ethische commissie inzake veilige energie bestaande uit vertegenwoordigers uit de politiek, wetenschap, het bedrijfsleven, de samenleving en religie is verzocht om een nieuwe evaluatie van de veiligheidsstandaards van Duitse kerncentrales en de toekomst van nucleaire technologie, met de opdracht een sociale consensus voor te bereiden voor de afbouw van kernenergie. Belangrijkste vragen: wanneer gaan we ze sluiten? Welke andere energiesoorten kunnen en moeten we ontwikkelen en tot welke omvang? Hoe “groen” kan en moet de Duitse energievoorziening worden?
In haar conceptverslag, dat eind mei verscheen, stelde de commissie voor tot 2022 de tijd te nemen voor de afbouw. De regering-Merkel heeft haar plannen voor het uit bedrijf nemen tegen die tijd al aangekondigd – het is Duitslands tweede stillegging. Maar voor velen gaat dit niet ver genoeg: milieuactivisten en politici van de Groenen zijn teleurgesteld door het recente voorstel en geloven dat een eerdere uitfasering tegen 2015 of 2017 mogelijk is. Stillegging in 2022 wordt niet gezien als een adequaat antwoord op de ramp in Fukushima; milieudeskundigen beweren dat kernenergie veel sneller kan worden vervangen door milieuvriendelijker en veiliger alternatieven.
Een studie door de Milieuraad van Dessau, die tot voor kort was achtergehouden door het federale ministerie van Milieu, komt tot dezelfde conclusie: deskundigen stelden vast dat Duitse kernreactoren gefaseerd buiten bedrijf kunnen worden gesteld in 2017 – zonder energie-uitval of buitensporige prijsstijgingen…
Verborgen kosten
• Sinds 1950 heeft de kernenergiesector meer dan 200 miljard euro subsidie ontvangen. Geschat wordt dat een verdere investering van 100 miljard euro nodig zal zijn voor definitieve stillegging in 2020.
• In tegenstelling tot andere elektriciteitproducenten zijn exploitanten van kernreactoren decennia lang vrijgesteld van belasting.
• De staat (met andere woorden de belastingbetaler) dekt 99 procent van de kosten voor permanente opslag van opgebruikte brandstof.
• Geen aansprakelijkheid: exploitanten van kerncentrales moeten zich verzekeren tegen mogelijke ongelukken – maar slechts tot een bedrag van 2,5 miljard euro per reactor. In geval van een totale meltdown zou de aansprakelijkheid voor de federale overheid – schaderamingen lopen op tot 5000 miljard euro – door de belastingbetaler gedragen worden.
• Ontmanteling: de kosten van het ontmantelen van een reactor worden geschat op om en nabij 700 miljoen euro. Maar de werkelijke kosten liggen veel hoger. De relatief kleine reactor in Rheinsberg (capaciteit 80 megawatt) heeft bijvoorbeeld tot op heden (sinds begin jaren ’90) al 400 miljoen euro gekost. Daar de reactorgebouwen zwaar verontreinigd zijn met radioactiviteit moeten ze nog 30 jaar blijven staan, wat nog eens miljoenen euro’s zal vergen…
De verwerping van kernenergie zal enkel mogelijk zijn wanneer alle duurzame energiebronnen als windenergie, zonne-energie, waterkracht en geothermische energie systematisch worden ontwikkeld. Scenario’s van het federale milieu-agentschap over de energievoorziening in het jaar 2050 tonen aan dat duurzame energievormen elkaar goed aanvullen. De elektriciteitsvoorziening in Duitsland kan veertig jaar na nu voornamelijk door zonne-energie (in de lichtere maar windstille zomermaanden) en windenergie (in de winter) worden opgebracht. Zelfs nu kunnen, op een warme zomerdag, bijvoorbeeld, Duitslands zonnepanelen een totaal van 120 miljoen kilowattuur elektriciteit produceren – en daarmee de dagelijkse productie van vier kernreactoren vervangen.
In een interview voor het weekblad Die Zeit wees Kumi Naidoo, hoofd van Greenpeace, op de geweldige gelegenheid die een Duits afscheid van kernenergie zou bieden. Volgens Naidoo zou Duitsland “een voorbeeld voor de wereld” kunnen worden en zo een belangrijke rol vervullen in de energiepolitiek voor een duurzame toekomst.
Zoals het dagblad Tageszeitung het onlangs stelde: “Feiten als deze vaststellen zal de beste manier zijn om het tijdperk van atoomgekte voor altijd te beëindigen – in Duitsland en in de rest van Europa.” De tragedie van Fukushima in combinatie met de groeiende publieke opinie over de hele wereld heeft een ongekende stuwkracht opgeleverd. Dit is een bijzondere gelegenheid die we niet onbenut kunnen laten.
Andrea Bistrich is medewerker van Share International en gevestigd in München, Duitsland.
UFO’s helpen nucleair gevaar in te dammen
door Gerard Aartsen (ingekort)
In antwoord op de vraag of de ruimtemensen de Aardse mensen hebben geholpen, schreef George Adamski in 1958 in zijn bulletin Cosmic Science [“Kosmische wetenschap”] dat ze onder andere “veel hebben gedaan om de radioactieve omstandigheden die door onze kernproeven in de atmosfeer teweeggebracht zijn, te neutraliseren. Zonder hun hulp in dit opzicht zou de straling veel wijder verspreid zijn dan nu het geval is.” (1)
Tijdens zijn eerste ontmoeting met een Meester van Venus werd Adamski verteld: “Mijn zoon, het belangrijkste doel van onze komst naar jullie [de Aarde] in deze tijd is om jullie te waarschuwen voor het ernstige gevaar dat de mens op Aarde thans bedreigt… Ook al zijn de kracht en straling van de kernproeven de atmosfeer van de Aarde nog niet te buiten gegaan, deze straling brengt het leven van de mensen op Aarde wel in gevaar. Er zal een ontbinding in gang gezet worden die jullie atmosfeer te zijner tijd zal vullen met de dodelijke elementen die jullie wetenschappers en militairen hebben ingesloten in wat jullie ‘bommen’ noemen.” (2)
Maar de Ruimtemensen waarschuwden Adamski dat de gevaren van kernbommen veel verder reiken dan de atmosfeer van de Aarde: “Als … de mensheid op Aarde deze kracht in een echte oorlog tegen zichzelf zou vrijmaken, kan een groot deel van de bevolking op Aarde vernietigd worden, de grond onvruchtbaar worden, het water vergiftigd en voor vele jaren levenloos worden. Het is mogelijk dat het lichaam van jullie planeet zodanig verminkt wordt dat het ten koste gaat van zijn evenwicht in onze melkweg.
“Dit zouden de gevolgen zijn die jullie wereld rechtstreeks betreffen. Voor ons zou reizen door de ruimte een tijdlang moeilijk en gevaarlijk kunnen worden, aangezien de energieën die in dergelijke veelvoudige explosies vrijkomen via jullie atmosfeer in de kosmische ruimte zouden doordringen.” (2)
Toen Adamski zijn ruimtevrienden vroeg of de drastische veranderingen in de atmosferische omstandigheden op Aarde het gevolg zouden kunnen zijn van kernproeven, antwoordde de Saturniër Ramu: “Dat is inderdaad zo! En dat is niet slechts een vermoeden. Onze instrumenten hebben die gevolgen geregistreerd. Wij WETEN het!” (2) De abnormale omstandigheden in onze atmosfeer waarvoor de Ruimtebroeders in Adamski’s boek Inside the Space Ships [“Aan boord van de Ruimteschepen”] waarschuwden, zijn in de ionosfeer opgebouwd door de ontploffing van kernwapens. “Als gevolg daarvan wordt onze atmosfeer vergiftigd … door de atoombommen die over de hele wereld tot ontploffing zijn, en nog steeds worden, gebracht. Dit is een abnormale toestand die we zelf gecreëerd hebben … alleen wij kunnen er iets aan doen.” (1)
Gevaarlijke situaties
Een van de gevaarlijke situaties die uit kernproeven voortkomen zijn volgens Adamski de concentraties straling die soms ontstaan en onder bepaalde omstandigheden “genoeg elementen aan de atmosfeer kunnen onttrekken waardoor ‘vuurballen’ ontstaan. Met hun nauwkeuriger instrumenten kunnen ruimtemensen deze … opeenhopingen van straling opsporen, of ze nu zichtbaar zijn of niet, en wanneer ze dat doen onderscheppen ze die en maken ze onschadelijk… Dit is nog een van de manieren waarop ze ons helpen.”(1)
Er zijn ook atoomwolken die het gevolg van kernexplosies zijn en die bestaan uit dezelfde concentraties energie, maar op veel grotere schaal. Adamski legt uit: “Wanneer een vliegtuig zo’n onzichtbare ‘wolk’ binnen vliegt, zou het exploderen of uiteen vallen en ogenschijnlijk voor de ogen van de toeschouwer verdwijnen. Dit verklaart sommige van de geheimzinnige verdwijningen van vliegtuigen die gemeld zijn. Aangezien bij verschillende gelegenheden op de radar ruimteschepen ontdekt werden en er in sommige gevallen zelfs beeldopnamen van gemaakt werden in de nabijheid van een verdwijnend vliegtuig, was de gevolgtrekking dat ruimteschepen onze vliegtuigen ontvoerden. Maar mij is verteld dat ruimtemensen weten dat ten gevolge van onze gebrekkige opsporingsinstrumenten onze piloten machteloos staan tegenover deze ‘wolken’. Om dergelijke tragedies te voorkomen doen de ruimtemensen hun uiterste best om zo snel mogelijk bij de geconcentreerde opeenhopingen te komen. Maar het is voorgekomen dat bij hun aankomst een of meer van onze vliegtuigen net een van deze opeenhopingen van geconcentreerde energie binnen vloog. In die omstandigheden konden ze niets anders doen dan werkeloos toezien; want wanneer een vliegtuig eenmaal in zo’n kracht gevangen zit is het niet meer mogelijk het toestel of de inzittenden te redden. Maar zij laten de onzichtbare wolk later uiteen vallen om verdere rampen te voorkomen. Met hun geavanceerdere instrumenten kunnen de Ruimtebroeders deze vernietigende wolken opsporen en neutraliseren.” (1)
Het lijkt erop dat steeds wanneer de Ruimtebroeders mannen en vrouwen van de Aarde ontmoeten, zij waarschuwen voor de gevaren van kernsplijting, zoals ze ook deden in het geval van Helen en Betty Mitchell, twee zusters uit Texas (VS). De zusters Mitchell werden in 1957 voor het eerst door Ruimtemensen van Mars en Venus benaderd en in juni 1959 werd hun gevraagd een boodschap over te brengen over de gevaren van kernproeven: “… (S)top de onnodige proeven met deze bommen. Voor hen die volhouden dat militair machtsvertoon noodzakelijk is, kunnen we alleen maar zeggen: wat is dat voor macht die getoond moet worden, die mensen, planten en dieren berooft van een toekomst die anders prachtig en bereikbaar zou zijn? Is het echt mogelijk dat … zulke vernietigende wapens redelijk, evenwichtig handelen voor beter leven kunnen vervangen? Het is nu noodzakelijk voor de Ruimtemensen die op Aarde leven om beschermende maatregelen te nemen of anders lijden zij onder dezelfde gevolgen van radioactiviteit als de bewoners [van de Aarde].” (3)
Schadelijke straling
Volgens Adamski “werd het neerstorten [van ufo’s] in het begin veroorzaakt door [kern]straling in onze atmosfeer die via een proces dat op onze airconditioningsystemen lijkt in hun vaartuigen terechtkwam. De bemanningsleden werden ziek en verloren de controle over hun schepen, wat resulteerde in noodlottige ongelukken. Nadat een aantal van deze rampen had plaatsgevonden, begonnen de bemanningen van andere vaartuigen de omstandigheden te bestuderen en manieren te zoeken om dergelijke ongelukken te voorkomen. Daar zijn ze in geslaagd.
“Zij hebben een klein voorwerp ontworpen dat ieder bemanningslid bij zich draagt wanneer zijn vaartuig zich door onze atmosfeer beweegt. Eenzelfde voorwerp, maar dan groter, wordt gebruikt om de atmosfeer binnenin hun vaartuigen te zuiveren. Geen enkele ruimtemens komt ooit naar de Aarde zonder een van deze voorwerpen als bescherming om hem te helpen de straling te weerstaan die niet alleen in onze atmosfeer aanwezig is, maar ook in ons voedsel en ons water. (…)
“Hun instrumenten zijn gemaakt uit mineralen en elementen van hun eigen planeten en bevatten daarom frequenties die in harmonie zijn met de gebruikers. Beschermende voorwerpen voor mensen van de Aarde moeten uit de elementen en mineralen van onze planeet gemaakt worden, zodat ze een harmonieus geheel kunnen vormen met de trillingen van ons lichaam in zijn relatie tot de Aarde. Naar de vereiste bijzonderheden van zo’n instrument wordt momenteel onderzoek gedaan.” (1)
En in juni 1958 voegde Adamski eraan toe: “Lang voor de ontploffing van de eerste atoombom bestudeerden onze wetenschappers de natuurlijke kosmische stralen uit de ruimte. Hun onderzoek had aangetoond dat deze stralen onder bepaalde omstandigheden dodelijk konden zijn; maar gewoonlijk werden die schadelijke effecten gezuiverd tijdens hun gang door onze atmosfeer. De ontploffing van de eerste kernbom richtte echter een kunstmatige barrière op tegen de gebruikelijke vrije doorstroom van deze stralen en elke daaropvolgende ontploffing heeft deze verder verdicht tot dat de kosmische stralen zich nu een weg door deze kunstmatige stralingsbarrière heen moeten slaan. Dit resulteert in een sporadische uitbarsting van zulke hoge concentraties kosmische straling dat onze atmosfeer niet alle schadelijke straling die vanuit de ruimte tot ons komt, kan zuiveren. Deze stralingsbarrière, die we zelf veroorzaakt hebben, kun je vergelijken met een dam met daarachter een grote watermassa. Wanneer de eerste scheur in de dam verschijnt, zal het water door zijn gewicht met onnatuurlijke kracht door de dam breken. Hetzelfde geldt voor de kosmische stralen die door de stralingswolken breken waarmee we de planeet in deze tijd omringd hebben. Het resultaat is dat onze atmosfeer vervuild wordt door deze natuurlijke krachten uit de ruimte en door de [radioactieve neerslag van de] kernbommen die overal ter wereld tot ontploffing zijn, en nog steeds worden, gebracht. Dit is een abnormale situatie die we zelf veroorzaakt hebben … alleen wij kunnen er iets aan doen. Maar zelfs wanneer we alle kernproeven in de toekomst stopzetten, zou het nog jaren duren voor de atmosfeer gezuiverd is.” (1)
In zijn jongste boek, De Bundeling van de Krachten van Licht – De geestelijke missie van de UFO’s, legt Benjamin Creme uit dat onze wetenschappers niet over de technologie beschikken om de etherische niveaus van energie te meten waar de uitstoot van straling van kerncentrales en kernproeven de meeste schade aanricht. Hij noemt het de “dodelijkste uitstoot van energie die ooit op Aarde heeft plaatsgevonden”, die het immuunsysteem van ons lichaam uitput en leidt tot “steeds meer gevallen van Alzheimer, geheugenverlies, desoriëntatie en de geleidelijke afbraak van het afweersysteem van ons lichaam”. (4) …
Volgens de informatie van Benjamin Creme zijn de Ruimtebroeders hier op een geestelijke missie om deze kernstraling te neutraliseren en besteden zij “talloze uren aan het opruimen van deze energie. Tegelijkertijd creëren zij op het grofstoffelijke gebied een replica van het magnetische veld van onze planeet”, door middel van de graancirkels, als onderdeel van een nieuw energienetwerk dat “deze planeet zal voorzien van … onbeperkte, veilige energie voor alle doeleinden en op een manier dat ze niet door een groep mensen kan worden opgekocht of gemonopoliseerd.” (4) [Benjamin Creme voegt hieraan toe: “Het opruimen van de kernstraling neemt 90 procent van de tijd en inspanning van de Ruimtemensen in beslag.”]
George Adamski verwees naar deze bron van onbeperkte, kostenloze energie, die de Ruimtemensen benutten voor hun ruimtereizen, toen hij schreef: “Zij trekken hun energie uit de ruimte op dezelfde manier als wij adem halen die ons lichaam in leven houdt. In beide gevallen worden de elementen van de Natuur omgezet in kracht of energie … De bezoekers die in harmonie met de Natuur werken, hebben geleerd hoe deze energie te beheersen; maar door onze vijandigheid tegenover elkaar hebben ze mij de bijzonderheden van dit proces niet uitgelegd…
Bronnen:
(1) George Adamski, Cosmic Science for the Promotion of Cosmic Principles and Truths (1957-58)
(2) George Adamski, Inside the Space Ships (1955)
(3) Helen and Betty Mitchell, We Met the Space People (1959)
(4) Benjamin Creme, De bundeling van de Krachten van Licht – De geestelijke missie van de UFO’s (2010)
Gerard Aartsen is schrijver, onderzoeker, docent en medewerker van Share International te Amsterdam.
In een opiniestuk voor de New York Times, ‘Onveilig bij iedere dosis’, zegt anti-atoomactiviste van oudsher dr. Helen Caldicott dat de gevolgen van radioactieve straling voor de gezondheid veel ernstiger zijn dan de voorstanders van kernenergie toegeven.
Caldicott zegt dat er nog steeds onduidelijkheid bestaat over het aantal dodelijke slachtoffers als gevolg van de ramp in Tsjernobyl in 1986. “…het Internationale Atoomagentschap heeft voorspeld dat er slechts 4000 doden zullen zijn als gevolg van kanker, maar een rapport van de New Yorkse Academie van Wetenschappen uit 2009 beweert dat er al bijna een miljoen mensen ten gevolge van kanker en andere ziekten zijn omgekomen. De hoge stralingsdoses veroorzaakten zoveel miskramen dat we nooit zullen weten hoeveel genetisch beschadigde foetussen niet voldragen werden. (En zowel Wit-Rusland als Oekraïne heeft tehuizen vol met misvormde kinderen).”
Omdat het jaren, soms wel tientallen jaren kan duren voordat kanker zich ontwikkelt, en het vele generaties kan duren voordat genetische veranderingen ten gevolge van de straling zich openbaren, zegt Caldicott: “Het zal nog tientallen jaren, zo niet generaties, duren voordat we alle gevolgen van de radioactieve uitstoot van Tsjernobyl zullen zien.” Ze voegt eraan toe: “We kunnen ons onmogelijk voorstellen hoeveel gevallen van kanker en andere ziekten er zich in de verre toekomst zullen voordoen als gevolg van radioactieve isotopen die in Tsjernobyl en Fukushima zijn vrijgekomen.”
Dokters die regelmatig kankerpatiënten behandelen, begrijpen de gevaren van kernstraling en moeten de beweringen weerleggen van fysici die in de atoomindustrie werken. Caldicott zegt: “Fysici praten overtuigend over ‘toegestane stralingsdoses’. Zij veronachtzamen systematisch interne deeltjes die straling afgeven – radioactieve elementen van kerncentrales of proeven met wapens, die met voedsel of via de ademhaling het lichaam binnendringen en zeer hoge doses aan een klein volume cellen afgeven. Zij concentreren zich in plaats daarvan op de in het algemeen minder gevaarlijke externe straling van bronnen buiten het lichaam, of het nu isotopen zijn die uitgestoten worden door kerncentrales, medische röntgenstraling, kosmische straling of achtergrondstraling die van nature in ons milieu aanwezig is.
“Hoe dan ook, dokters weten dat er niet zoiets bestaat als een veilige stralingsdosis, en dat straling zich ophoopt. De mutaties veroorzaakt in cellen zijn in het algemeen schadelijk. We dragen allen verscheidene honderden genen voor ziekten bij ons: cystische fibrosis, diabetes, phenylketonurie, spierdystrofie. Er zijn nu meer dan 2600 genetische ziekten geregistreerd, waarvan elk veroorzaakt kan worden door een door straling opgewekte mutatie, en waarvan we er zeker vele meer zullen zien omdat we de niveaus van de achtergrondstraling kunstmatig verhogen.
Wetenschappers hebben ten aanzien van atoomkracht en kernenergie veel meer politieke invloed in het Amerikaanse Congres gehad dan doktoren, vanwege hun ‘aantoonbare’ succes op dit gebied. En Caldicott is van mening dat dokters tot nu toe geen goed werk geleverd hebben met het uitleggen van de lange-termijn gevaren van straling aan politici en het publiek. Beide posities moeten veranderen, zegt ze. “Doktoren moeten de nucleaire industrie aanspreken. Kernenergie is niet schoon en ook niet duurzaam of een alternatief voor fossiele brandstoffen – het draagt zelfs aanzienlijk bij aan opwarming van de aarde. Samen met besparing kunnen zonne-, wind- en geothermische energie onze energiebehoeften dekken.”
Caldicott besluit met de bewering dat de atoomgeleerden in het Manhattan Project in de VS die atoomwapens ontwikkelden, de toxiciteit van radioactieve elementen erkenden. “Zij hadden gehoopt dat de vreedzame toepassing van atoomenergie hun schuldgevoel over Hiroshima en Nagasaki zou opheffen, maar het heeft het alleen maar vergroot. Fysici hadden de kennis om het atoomtijdperk te beginnen. Dokters hebben de kennis, de geloofwaardigheid en de legitimiteit om het te beëindigen.” (Bron: The New York Times, VS)
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 Both comments and pings are currently closed.