Lezers schrijven – maart 2017

Share International heeft een zeer grote voorraad brieven aan de redactie die door Benjamin Creme bekeken, maar nog niet gepubliceerd zijn. Deze brieven, waarvan sommige jaren geleden werden ontvangen en andere heel recent, publiceren we hier. Alle ervaringen die in de brieven beschreven werden, zijn door Benjamin Creme’s Meester bevestigd als authentiek. 

Doorgaan
Begin 2014 was ik op weg naar huis. Het was ’s avonds laat en ik was moe en had medelijden met mezelf na een lange werkdag. De trein werd om de een of andere reden omgeleid en ik moest overstappen naar een ander station, wat de reis verlengde. Toen ik de trap afliep naar het perron in het tweede station zag ik een bejaarde man, van misschien in de 80, die heel langzaam liep. Hij had een donkere huidskleur en was gewoon gekleed en had een pet op. Hij werd geholpen door een langere jongere man, van misschien in de 60, die zijn arm vasthield. Mensen hadden hen kunnen passeren om sneller op het perron te zijn, maar dat voelde om de een of andere reden respectloos en verscheidenen van ons liepen erg langzaam achter de twee mannen. Het duurde erg lang vanwege het langzame tempo.
Op het perron wachtten we op de trein en ik voelde dat ik liever bij de twee mannen bleef dan naar het voorste gedeelte van de trein te lopen zoals ik normaal doe. Toen de deuren opengingen, nam ik de andere arm van de oudere man om hem de trein in te helpen. Hij zei “God zegene je”. Ik ging zitten en merkte dat ik me ongelooflijk ontroerd voelde. Het leek zo’n inspanning en ik vroeg me af waarom ze die reis maakten laat in de avond op een doordeweekse dag. Het deed me denken aan mijn eigen vader die in die tijd heel langzaam liep en met hulp. Het bracht mijn gevoel van vermoeidheid zeker in perspectief. Zij stapten uit aan de andere kant van Londen bij dezelfde halte als ik en weer liepen ze heel langzaam het station uit.
T.C., Londen (VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de bejaarde man de Meester Jezus was. 

Lokale dienst
Tien dagen na 9/11 werd ik door het plaatselijke telecombedrijf waar ik onder contract werkzaam was, ontslagen. Toen het november werd, hield ik mezelf bezig om een inzinking te voorkomen. Ik werkte als vrijwilliger in een soepkeuken van een kerk in mijn woonplaats om een groepje van hun parochianen te bedienen. Een man van in de 30, die ik “John” zal noemen, werkte aan de bereiding van het voedsel en het klaarzetten van de tafels. We bedienden 35 mensen. Toen we allemaal zaten, ging John even weg en kwam weer terug. Terwijl iedereen nog zat te eten, ging John rond en gaf iedereen een biljet van 10 dollar. Ik was erg onder de indruk van zijn vriendelijkheid, ik zei dat hij zeker bijzondere zegeningen zou krijgen voor zijn menslievendheid.
Toen we met het opruimen begonnen, kwamen er nog twee mannen binnen. De ene was lang en alledaags gekleed en de ander droeg van alles door elkaar en had een vreemde manier van lopen. Ik hielp beiden aan eten en drinken en zij gingen zitten. Toen ik weer verder ging met schoonmaken kwam de kleine man naar me toe en zei: “Ik hoorde dat iemand hier geld uitdeelt.” Ik zei dat het me speet maar dat John helaas al zijn geld had weggegeven en er niets over was.
Er was iets aan deze laatste twee heren dat enigszins ongewoon was. Terwijl ik hier meer over nadacht in de dagen die volgden, vroeg ik me af of zij Maitreya en de Meester Jezus waren?

E.D.S., Florida (VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat zij inderdaad Maitreya en de Meester Jezus waren. 

Tuinbezoek
Ik woonde meer dan vier jaar in een dorpje. Op een bijzondere dag in mei 2002, toen mijn werk in de tuin gedaan was, voelde ik de aandrang om naar het tuinhek aan de straatkant te gaan. Toen ik naar de voortuin keek met de bloeiende tulpen, hoorde ik een vrouwenstem mij iets vragen over de droogte van de grond. Ik ging dichter naar het tuinhek toe en daar zag ik een bejaarde dame en een lange man van middelbare leeftijd. Ik zei dat ik de natuur die in bloei stond prachtig vond en dat de kracht van het licht hopelijk sterker zal worden. Bevestigend en tegelijkertijd mij bevragend vroeg de dame: “Bent u godsdienstig?” Ik voelde me enigszins onzeker. En nog een keer: “Bent u godsdienstig?” Nog gaf ik geen antwoord, maar glimlachte alleen. Toen werd de vraag tweemaal herhaald op lage toon en dringend “Bent u godsdienstig?” Ik voelde innerlijk vreugde, gaf een zucht van verlichting en zei: “Ja, dat ben ik.” De vrouw praatte met me over de Bijbel, godsdienst en mijn vertrouwen. De man, die een beetje opzij stond, zei geen woord maar glimlachte naar me op een hartelijke manier. Hij had kennelijk een huidziekte aan zijn gezicht. Alles in de verschijning van de dame leek uitzonderlijk smetteloos. Het was duidelijk voor me dat er iets bijzonders gebeurde, maar ik had geen tijd om erover na te denken. Toen ze op het punt stonden weg te gaan werd me tussen neus en lippen gevraagd: “Gelooft u in de wederverschijning van de Christus?” Ik wilde een antwoord geven, maar wist zo gauw niet hoe. Daarom vroeg ik: “Bent u er niet zeker van dat hij in persoon altijd al onder ons is?” Voor ze uiteindelijk weggingen zeiden ze dat dit een heel fijn gesprek was geweest. Na deze conversatie voelde ik me lange tijd gelukkig en vrolijk.
Waren de twee bezoekers wellicht Maitreya en de Meester Jezus?
C. E-N., Kleinkrausnik (Duitsland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de man Maitreya was en de dame de Meester Jezus. 

Elektrificatie
Op 16 november 2002 ging ik van Keulen naar München om Benjamin Creme’s lezing en meditatie bij te wonen. Om ongeveer 9.15 uur in de morgen zat ik op een bankje op het perron op mijn trein te wachten. Terwijl ik zat te lezen kwam er een lange man naar me toe. Hij was ca. 30-35 jaar oud en vroeg: “Neem me niet kwalijk, maar heeft u misschien wat klein geld over voor een dakloze?”
Tijdens deze korte ontmoeting voelde ik een stroom energie door mijn hele lichaam gaan. Ik zal dit gevoel mijn hele leven niet vergeten. Ik gaf hem wat geld. Hij bedankte me en vroeg toen mijn buurman om kleingeld. Hij vroeg niemand anders. Hij verdween achter me in tegengestelde richting.
Was hij een Meester?
T.L., Keulen (Duitsland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ‘lange man’ de Meester Jezus was. 

Op het nippertje
Mijn jongste dochter Mali (Amalia) herinnerde me onlangs [2002] aan een situatie toen zij nog een kind was en bij me in de auto zat. We stonden stil op de weg en wachtten op tegemoetkomend verkeer zodat we naar rechts konden afslaan naar een tuincentrum. Plotseling kwam er een gele auto van achteraan uit die rij tegemoetkomende auto’s op onze kant van de weg en reed naar ons toe. De bestuurder probeerde wellicht verwoed om zijn auto te stoppen, terwijl die met hoge snelheid diagonaal op ons afgleed.
Mali herinnert zich dat ze doodsbang was en schreeuwde toen – in een fractie van een seconde voor de botsing – de auto om onze auto heen schoof naar mijn rechterkant en het ongeluk niet gebeurde. We vragen ons nu allebei af of we beschermd werden of hadden we gewoon verbazingwekkend, wonderbaarlijk geluk?
B.F., Frimley Green (Surrey, VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat u beschermd werd door Maitreya.

Troost van vreemden
Op dinsdag 2 juni 2001 werd onze dochter Audrey buiten de bioscoop aangevallen door een jonge vrouw van Arabische afkomst. Omdat Audrey schrammen op haar hals had, kregen we het advies om naar een kliniek te gaan; het was ongeveer 9 uur ’s avonds en mijn man, mijn dochter en ik zaten alleen op de spoedeisende hulp te wachten op een dokter.
Er kwam een jongeman van buiten naar binnen, hij begroette ons, liep naar de lift en opende de deur. In de lift was een oude dame; toen kwam er nog een andere man binnen, hij droeg een rood/witte sportbroek en zijn rechterarm zat in het gips. Alle drie leken van Arabische origine. De tweede man ging naar de lift, begon in het Arabisch met de oude dame te praten en terwijl hij zich naar ons toe draaide vroeg hij me of ik verstond wat hij zojuist had gezegd. Ik antwoordde nee. Toen zei hij een gedicht of gebed over God op en vroeg me of er één God was of verschillende Goden. Ik antwoordde niet. Toen zei hij tegen me: “Je bent nooit alleen, waar je ook bent, je bent nooit alleen.” Hij zei die zin meerdere keren, toen praatte hij met mijn dochter die pijn had en herhaalde hetzelfde: “Je bent nooit alleen, waar je ook bent, je bent nooit alleen,” verschillende keren. Uiteindelijk vroeg hij me of ik geloofde dat God groot was en ik antwoordde: “Ja God is groot.”
Kunt u ons zeggen wie deze mannen waren die we in de kliniek tegenkwamen?
B.F., Saint-Louis (Frankrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de man die sprak Maitreya was en de ‘oude dame’ de Meester Jezus. De andere man was een discipel van de Meester Jezus. 

Rooksignaal
2002 Was nogal een moeilijk jaar voor de familie. Gelukkig hadden we Maitreya’s ‘handafdruk’ die ons verschillende keren bij moeilijkheden hielp.
Op 5 december verloren we onze geliefde hond Angelo en dit plotselinge verlies bracht de familie groot verdriet. Op precies die dag in de middag zag onze moeder die in de keuken was een soort vreemde witte ‘rook’ of ‘stoom’ voor de container met Nordenauwater zweven. Met een reflexbeweging dreef ze die met haar handen uiteen en vroeg zich af waar het vandaan gekomen kon zijn… Maar tot haar verbazing verscheen het witte ‘ding’ een paar seconden later opnieuw! ’s Avonds laat, toen mijn zuster en ik thuiskwamen en van dit bijzondere voorval hoorden, dachten we onmiddellijk dat het een genezend teken van Maitreya of een Meester zou kunnen zijn. Twee weken na dit voorval viel onze moeder flauw, mogelijk als gevolg van extreme bezorgdheid en haar lichamelijke conditie. Een paar dagen later zag ze hetzelfde witte ‘ding’ weer op dezelfde plaats. Dit keer verdreef ze het niet, maar dankte Maitreya voor de aanmoediging.
Werd de witte ‘rook’ getoond door Maitreya of een Meester?
N.T., Kobuchizawa (Japan).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de rook door Maitreya werd gemanifesteerd. 

Lichtdemonstratie
Op 21 maart 2001 ging ik samen met mijn vriend naar de top van een berg in Sedona (Arizona) om de zonsopgang te zien. Op de top van de berg wees mijn vriend een rotsformatie aan op circa 10 km afstand van de top en vertelde dat het een heilige plaats van de Ruimtebroeders was en dat zijn vriend daar vaak heen wandelt om te mediteren. Op de weg terug van de top zagen we iets vreemds op die rotsformatie. Aan de zijkant of rand van de bovenkant waren vier lichtgevende helderoranje lijnen. Iedere lijn leek ten minste 2 tot 10 m lang en 30 cm breed. We dachten eerst dat het de reflectie van het zonlicht was, maar we vergewisten ons ervan dat het zonlicht de rotsformatie nog niet bereikt had. Het volgende moment waren we stomverbaasd. De lichtgevende oranje kleuren veranderden in wit. Ze veranderden van links naar rechts, de een na de ander alsof iemand de gordijnen van een raam openschoof. Toen veranderden de witte kleuren nog eens, nu in een omgevingskleur (de kleur van de rots) op dezelfde manier, vlak voor onze ogen. We konden niet anders dan snel naar de rots toe wandelen. We moesten het gewoon onderzoeken. Maar we konden er niets vinden. Mijn vriend vond drie plasjes water, maar we wisten dat water niet op die manier van kleur kan veranderen. Tenminste niet alsof iemand een gordijn openschoof.
Ik wil u vragen of (1) deze geheimzinnige fluorescente lichten door een Meester of Ruimtebroeders gemanifesteerd werden? 2) Indien ja, dan zou ik graag willen weten wat de bedoeling van de demonstratie voor ons was.
Takashi Araki, Toronto (Canada).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat 1) de lichten werden gemanifesteerd door de Ruimtebroeders. 2) Geen specifieke bedoeling. U was toevallig daar. 


You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 Both comments and pings are currently closed.