Sinds de oprichting van Share International heeft Benjamin Creme’s Meester artikelen geschreven die niet alleen bedoeld waren voor publicatie in de tijd dat ze geschreven werden, maar ook wanneer de omstandigheden in de wereld daar om vragen.Veel van deze artikelen lijken nu inderdaad nog meer van toepassing dan toen ze voor het eerst werden gepubliceerd.

Het einde van het ‘barbaarse tijdperk’
door de Meester — via Benjamin Creme

Er komt een tijd dat de mensheid op deze periode zal terugkijken als het ‘barbaarse tijdperk’. Zo ver verwijderd van het mogelijke ideaal is de tegenwoordige stervende beschaving, dat toekomstige mensen zich zullen afvragen hoe wij het hebben kunnen volhouden, en zo lang.
Vele oorzaken en factoren spelen een rol bij deze droeve situatie: de lange en langzame achteruitgang in de relatie van mens tot mens valt samen met en weerspiegelt het toenemende raffinement van zijn wapentuig. Zijn huidige triomfantelijke vermogen om te doden vanuit plaatsen die continenten van elkaar verwijderd zijn, is het zegel op zijn ontwikkeling naar zelfvernietiging. Oorlogvoering is klinisch en onpersoonlijk geworden: niet langer hoeft de soldaat de doodsangst te lezen op het gezicht van zijn slachtoffer.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat in deze situatie de instituties van de mens, politiek en economisch, op hun beurt de groeiende vervreemding weerspiegelen tussen de mens en de oorsprong van zijn leven. Commercialisering, dat om zich heen grijpende, maar sluipende en dikwijls verborgen kwaad, beheerst nu het leven en het lot van talloze miljoenen mensen en reduceert de van God gegeven menselijke individualiteit tot een code. Mensen zijn nu nummers zonder doel of behoeften, pionnen op het schaakbord van marktwerking en bedrijfswinsten.
De dorre woestijn die wij de moderne wereld noemen, laat de mensen verstoken van wat hen menselijk maakt: gelukkig, creatief vervuld, direct bereid om elkaar te helpen, en vrij. Dodelijke wedijver tast de menselijke geest aan en speelt nu rechter over de ‘strijd’ om het bestaan. Het leven, het Grote Avontuur, is ontaard en vervangen door een martelende en oneerlijke strijd om niet meer dan het voortbestaan.
Uiteraard zijn deze afschrikwekkende omstandigheden niet overal en in gelijke mate aanwezig, maar voor grote aantallen mensen is dit de werkelijkheid van hun bestaan en tenzij de mens van koers verandert, kan het alleen maar erger worden.
Wanneer Maitreya openlijk het wereldtoneel betreedt, zal Hij de mensen tonen dat zo’n leven van pijn en strijd niet onvermijdelijk is, niet hun enige keuzemogelijkheid, en dat een andere weg hun rechtens toekomt als zij het ook willen.
Hij zal laten zien dat, te midden van de chaos en de groeiende hebzucht, mensen al in opstand komen tegen deze ondermijning van de heilige banden van het leven, dat grote nieuwe krachten een nieuw begin genereren en dat uit de huidige beroering geleidelijk een hogere, juistere manifestatie tevoorschijn komt van het ingeboren vermogen van de mens om de uitdagingen van zijn tijd het hoofd te bieden en zijn moeilijkheden te overwinnen.
Maitreya zal de mensen herinneren aan hun eigen hoge oorsprong en bestemming, en inspireren tot de schepping van een nieuwe levenswijze: in harmonie, in goede verstandhouding, zonder hun toevlucht te nemen tot oorlog of wedijver, in nauwste samenwerking en wederzijds respect. Zo zal het zijn.
(Een Meester spreekt, april 1999)