Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn, als authentiek bevestigd zijn, maar nog niet werden gepubliceerd. Deze brieven, waarvan sommige jaren geleden werden ontvangen en andere heel recent, publiceren we hier.

Sinds enkele jaren verschijnt een aantal Meesters, met name Maitreya en de Meester Jezus aan grote aantallen mensen overal ter wereld, evenals tijdens lezingen en Transmissie-meditaties van Benjamin Creme, om te inspireren, te leiden of te onderrichten, vaak ook om te genezen of op te beuren, of als reddende “engel” in noodsituaties. De Meesters gebruiken hiervoor een ‘goede genius’, een gedachtenvorm die volkomen echt schijnt en waardoor Zij Hun gedachten kunnen uitdrukken. Zij kunnen naar willekeur verschijnen als man, vrouw of kind. Soms gebruiken Zij een bestaand persoon als ‘blauwdruk’, maar in de meeste gevallen is de ‘goede genius’ een geheel nieuwe schepping. Brieven die na oktober 2016 zijn ontvangen (en daardoor niet bevestigd zijn door Benjamin Creme’s Meester) worden opgenomen omdat de ervaring ‘voor zichzelf spreekt’ en vaak hoop, inspiratie en troost biedt.

Wondere natuur
Op een voor het seizoen ongewoon warme oktoberdag in 2001 besloot ik te gaan wandelen op het natuurpad in een staatspark dat minder dan een kilometer van mijn huis in Massachusetts ligt. Ik schrok behoorlijk toen ik nogal abrupt een oudere heer tegenkwam die in tegenovergestelde richting liep. Ik vertelde hem lachend dat hij me aan het schrikken had gemaakt. Hij maakte een opmerking over het lawaai in het park die dag en wees op de droge bladeren die we deden ritselen. Deze in feite aardse ontmoeting maakte me niettemin nieuwsgierig. Tien minuten eerder had ik gepauzeerd om op een dam uit te rusten met een mooi uitzicht over een vijver en in de verte een paar bergen. Het was een luie middag en terwijl mijn gedachten naar veel dingen uitgingen, dacht ik ook aan de foto van de Meester Mukteswara Bhagavan en van Maitreya in Share International van de afgelopen maand. [SI juli/augustus 2001] Was deze oudere heer Maitreya? J.F., Clarksburg (MA, VS). Benjamin Creme’s Meester verklaarde dat de man de Meester Jezus was.

Redding op zee
Graag wil ik u vragen over iets wat gebeurde toen ik ongeveer 7 jaar oud was (1975). Ik ging naar het strand (Ajigaura, Ibaraki-ken, Japan) met mijn moeder en broertje. Ik liep de zee in met een zwemband. Maar ik ging te ver. Ik kon niet meer terug. Ik keek om me heen, maar er was niemand. Ik riep om hulp, maar niemand hoorde het. Ineens werd de dood realiteit voor mij. De grootte van de zee ontstelde me. En ik aanvaardde het feit dat ik zou sterven. Net op tijd riep er iemand achter me, “Gaat het?” Ik keek om – er was een man. Hij leek ergens in de 30 en zag eruit als een gewone (Japanse) man. Hij hielp me. Hij zei: “Ga niet te ver.” Ik kon niets zeggen. Ik knikte alleen maar. Hij liep de zee in. Plotseling kon ik hem niet meer zien. Maar toen besefte ik dat ik zou blijven leven. Ik kan hem niet vergeten. Wie was hij? Was hij gewoon een vriendelijke man? Naam en adres bij de redactie bekend. Benjamin Creme’s Meester verklaarde dat de man de Meester Jezus was.

Verloren en teruggevonden
Op 20 juli, 2001 had ik een ervaring die me nog levendig voor de geest staat. Ik was in een metrostation in Brooklyn. Ik ben niet bekend met ondergrondse treinen, en het was moeilijker dan ik had verwacht, omdat de bestemmingsborden op de treinen kort tevoren veranderd waren.

Voor wat een lange tijd leek werd ik van de ene kant naar de andere gestuurd; uiteindelijk voelde ik me verloren. Het was een gevoel van hulpeloosheid, wat ik niet ken, omdat ik een doorgewinterde New Yorker ben. Maar daar was het: Wanhoop. Er kwam een man met een tulband naar me toe. Zijn gezicht, zijn ogen – zo’n goedheid. Hij leek door me heen te kijken. Dat was zuivere liefde. Hij raakte mijn pols aan in een troostend gebaar. Ik werd vervuld van vrede. ‘Ben ik in de aanwezigheid van een heilige?’ dacht ik. Hij gaf me kalm aanwijzingen waar je de trap op kon lopen. Bovenaan de trap nam een vriendelijke man me mee naar het perron. Daar vroeg ik een zwarte dame of ik op het goede spoor was. Ze zei dat ik dat was, maar aan de verkeerde kant. Ze liet haar trein gaan en begeleidde me naar de mijne. Ze zei dat ze met me mee zou rijden om ervoor te zorgen dat alles goed ging. Dat deed ze. De trein kwam bij een knooppunt. Ze nam me mee naar een andere trein. Ze stapte met me de trein in. Ze zag onmiddellijk een jonge zwarte man en zei hem dat hij ervoor moest zorgen dat ik bij de juiste halte uit zou stappen. Hij zei dat hij dat graag zou doen. Zijn gezicht was vriendelijk, stralend als het hare. Hij vertelde me dat ik moest uitstappen toen mijn halte kwam. Ik vond met gemak de winkel in Brooklyn waar ik naar toe moest. De gedachte kwam in me op – hoe moest ik in vredesnaam mijn weg naar Manhattan terugvinden? – maar toen ik het station binnen ging, was daar een vriendelijke zwarte man. Hij stelde zich voor en zei dat hij tot mijn halte bij me zou zijn. En dat was hij. Er hing zo’n gevoel van liefde in de lucht. We omhelsden elkaar en ik ging de metro uit. Ik was in de zevende hemel. Was de man met de tulband Maitreya? Stuurde hij zijn engelen om mijn weg te plaveien? H.L., New York (New York, VS). Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat ‘de man met de tulband’ Maitreya was; de ‘zwarte dame’ was de Meester Jezus; de ‘jonge zwarte man’ was ook Maitreya; de ‘vriendelijke zwarte man’ was ook de Meester Jezus.

Verheven muziek
Het gebeurde op 16 december 2001 in de ochtenduren, precies op de dag dat we een benefietconcert zouden geven voor de stichting waarvoor ik werk en die mijn hart heeft. Mijn gedachten waren op de avond ervoor vervuld met zeer intensieve gebeden tot God en de Meesters. Ik bad om succes en hoopte dat ons koor beter zou zingen dan bij de laatste repetitie. Die ochtend droomde ik voor het eerst over Maitreya. Deze droom was zo intens omdat Hij naar me keek. Ik vertelde Hem hoe gelukkig ik was dat Hij aan me verscheen. Later die dag en tijdens het concert was Zijn gezicht steeds aanwezig. Zijn gezicht leek midden in de lucht te hangen. Terwijl we de Grote Aanroep zongen, leek het wel alsof er in de hele ruimte heilige energie gematerialiseerd was. Kunt u zeggen of het echt Maitreya was die ons deze zegening zond? B.F., Freiburg (Duitsland). Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat Maitreya de ervaring gaf.

Liefdewerk
Na een probleemloze zwangerschap was de uitgerekende datum aangebroken. Om verschillende redenen was ik alleen tijdens de hele bevalling (thuis) die aan het einde van de middag begon. Hoewel de bevalling intens maar pijnvrij was, zag en ervaarde ik dat de Meester (Benjamin Creme’s Meester) tijdens de nacht en vroege ochtend twee keer, misschien drie keer, even keek om de vordering te controleren. Ik zag Hem alsof Hij een gordijn opzij had getrokken en naar ons keek – naar mijn ongeboren dochter en mij. Ieder bezoek duurde maar een paar seconden. De volgende ochtend, een uur voor de feitelijke geboorte, kwamen mijn echtgenoot en vroedvrouw bij me, de geboorte verliep zonder complicaties. Een paar maanden later vroeg ik Benjamin Creme of deze ervaring echt was en of het zo gegaan was; hij bevestigde dat dit het geval was. Zijn Meester had inderdaad naar ons gekeken en had gezien dat beiden (moeder en kind) het goed maakten en dat het kind “haar weg naar binnen – naar incarnatie – kende”. (Naam en adres bij de redactie bekend)