Lezers schrijven – september 2017

 

Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn, als authentiek bevestigd zijn, maar nog niet werden gepubliceerd. Deze brieven, waarvan sommige jaren geleden werden ontvangen en andere heel recent, publiceren we hier.
Een aantal Meesters, met name Maitreya en de Meester Jezus, verscheen tijdens lezingen van Benjamin Creme en Transmissie-meditaties. Zij verschijnen ook in verschillende gedaantes. Als de ervaringen door Benjamin Creme’s Meester werden bevestigd, werden de brieven gepubliceerd. Deze ervaringen worden gegeven om te inspireren, te leiden of te onderrichten, vaak ook om te genezen of op te beuren.
Zij brengen op een grappige manier ook wel ingesleten gewoontes als bijvoorbeeld roken of drinken onder de aandacht. Ook treden zij op als reddende “engel” bij ongelukken, in oorlogen, aardbevingen en andere rampen.
De Meesters gebruiken hiervoor een ‘goede genius’, een gedachtenvorm die volkomen echt schijnt en waardoor Zij Hun gedachten kunnen uitdrukken. Zij kunnen naar willekeur verschijnen als man, vrouw of kind. Soms gebruiken Zij een bestaand persoon als ‘blauwdruk’, maar in de meeste gevallen is de ‘goede genius’ een geheel nieuwe schepping.

 

Vrij van schuld
Op 9 april 2017 was ik aan het werk in een Wederverschijningsstand op een gezondheidsbeurs in Madison (Wisconsin, VS). Een stel van achter in de 20 kwam bij de stand en we raakten in gesprek.
Ik vroeg hun hoe hun collega’s en leeftijdsgenoten met de toestand in de wereld op dit moment omgaan. Ik ben me ervan bewust dat jonge mensen van dit millennium met grote onzekerheid worden geconfronteerd die door de toestand van de economie en het milieu en de huidige politieke situatie veroorzaakt wordt.
De jongeman zei: “Wij kijken naar alles wat er gebeurt. Dan weten we hoe we willen reageren.” Ik zei tegen ze: “Ik moet zeggen dat ik me schuldig voel over de toestand waarin mijn generatie de wereld voor jullie generatie heeft achtergelaten.”
De jongeman antwoordde onmiddellijk: “Er is geen reden voor je schuld, het is niet nodig en het helpt helemaal niet.” Hij ging door: “De wereld is niet zoals ze is door jouw generatie alleen. Het is jouw generatie en de generatie daarvoor en de generatie daarvoor, en de generatie voor die. De hele geschiedenis van de mensheid heeft ons gebracht tot waar we nu zijn. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en we zullen hier allemaal samen doorheen moeten komen. Laat het gewicht van je schuld van je schouders gehaald worden.” Hij zei ook: “Wij vinden het niet erg om in deze tijd in de wereld te zijn.” Zijn vriendin knikte instemmend. Deze ontmoeting was zeer heilzaam voor me en ik voelde echt de bevrijding van de schuld die van mijn schouders was weggenomen.

E.T., Madison (Wisconsin, VS).

 

Samen
Op Tweede Pinksterdag 2016 kregen we in het Informatiecentrum in Amsterdam bezoek van een woordvoerder voor Maitreya (bevestigd door Benjamin Creme’s Meester, zie SI juli/augustus 2016). Sindsdien heeft hij ons vele malen met zijn aanwezigheid vereerd, door even langs te komen, een paar vrolijke, bemoedigende woorden te zeggen, op het laatste nippertje binnen te komen voor een lezing en op de stoel recht voor degeen die de lezing hield te gaan zitten. Bij zulke gelegenheden neemt hij actief deel aan discussies met vaak juiste en alerte opmerkingen die wat toevoegen aan de lezing en niet als verstorend of afleidend worden ervaren. Hij knikt goedkeurend, moedigt sprekers aan en lijkt verklaringen over hoe snel Maitreya’s openbare verschijning plaats zou kunnen vinden, te bevestigen en ermee in te stemmen. Hij is hartelijk en heeft een speels gevoel voor humor.
Hij heeft ons herhaaldelijk bezocht en hij was er ook juist voordat de tentoonstelling van litho’s van Benjamin Creme geopend werd (eind juni 2017); hij gaf de aanwezigen een liefdevolle omhelzing en beloofde terug te komen; een week of zo later was hij er weer voor een kort bezoek als om solidariteit, belangstelling en zorg te tonen, hij vroeg of het goed ging met ons, schudde handen, gaf schouderklopjes en toonde belangstelling voor een paar groepsleden die heel vermoeid waren. Hij bevestigt woordelijk de onuitgesproken gedachten van sommigen van ons, geeft aan dat hij onze zorgen kent en bewijst dat hij dingen weet die anderen niet zouden kunnen weten.
Op 23 juli kwam Maitreya’s vriendelijke en ondersteunende woordvoerder weer in het Centrum; hij kwam een minuut nadat de lezing was begonnen binnen en deed later mee met de discussie met nuttige, grappige, juiste opmerkingen. Toen iemand zorg uitte over de toestand van de wereld zei een groepslid dat de overwinning van het goede “een goede, positieve uitkomst vast ligt”. Later sprak de woordvoerder met dat groepslid en herhaalde “de overwinning van het goede ligt vast”. Toen een ander groepslid, dat Maitreya’s vriendelijke woordvoerder al enkele maken gezien heeft, tegen hem zei dat het fijn was om hem weer te zien en hem bedankte voor zijn komst, wees hij alleen maar naar boven, als om te zeggen: ‘Ik doe gewoon wat me van boven gevraagd wordt om te doen’. Nog een andere opmerking van de woordvoerder in verband met de lezing ging over wanneer Maitreya wereldwijd volledig erkend zou worden: “Het is alles een kwestie van timing.”
Op 6 augustus hielden we een lezing in het Informatiecentrum, omringd door de tentoonstelling van litho’s. Maitreya’s woordvoerder kwam weer – als altijd net een minuut nadat de lezing was begonnen. Op de een of andere manier is er altijd een lege stoel, de laatste, waarop hij gaat zitten. Zoals gewoonlijk had hij heel wat te zeggen; hij praatte over de noodzaak van eenvoud en de noodzaak om in constant contact te blijven met het innerlijk of hoger zelf. Hij heeft ook de gewoonte om met aanwezigen te praten en maakt dan blijkbaar relevante opmerkingen of geeft advies.
Aan het eind van de lezing nodigde de spreker het publiek uit om een paar minuten in stilte voor een van de 18 litho’s waartoe men zich aangetrokken voelde te zitten, zonder iets te verwachten, te vragen of te verlangen. We bleven zo ongeveer zeven minuten stil zitten en kwamen geleidelijk aan weer bij elkaar en sloten de middag af met een heel duidelijk gevoel van zegening, energieën en dankbaarheid.
Het laatste wat de woordvoerder zei, net toen we allemaal opstonden om weg te gaan, was: “Samen”.
Groepsleden, Informatiecentrum Share Nederland-Share International, Amsterdam.

 

Vluchtige waarnemingen
Op 15 juli 2017 werd op de tweede dag van de Amerikaanse Transmissie-meditatieconferentie in Californië een mysterieuze, lange, Indiaas uitziende man met een grote tulband waargenomen. Drie deelnemers zagen hem op verschillende plaatsen van de campus en een paar tellen na elkaar.
Hij wandelde op het hoofdpad dat door de campus loopt en dat we door de ramen konden zien vanuit de ruimten waarin we toen in gespreksgroepjes zaten. Niemand van de drie mensen wist dat de anderen hem hadden gezien, maar ieder van de drie vertelde me er afzonderlijk over bij de lunch. Vreemd genoeg zagen ze ieder een heel andere kleur tulband.
Als toegewijd verslaglegger van de Wederverschijning moest ik wat feitenonderzoek doen; omdat ik ook kunstenaar ben weet ik dat mensen vaak verschillende namen voor dezelfde kleur hebben. Maar de een had een tulband gezien in intens magenta, de ander in een duidelijk paarse kleur en voor de derde persoon was het turkooisblauw. Toen ik bij ieder navraag deed naar de naam van de kleur die hij/zij gebruikte, hadden ze beslist verschillende kleuren gezien. Hun omschrijvingen van wat de man droeg verschilden ook. Voor de een was hij helemaal in het zwart gekleed en de andere twee waren behoorlijk verschillend. Logica zou kunnen zeggen dat er gewoon drie verschillende mensen ongeveer op dezelfde tijd langs wandelden. Maar als dat zo was waarom zag ieder van hen dan maar een van de mannen?
Ik weet dat Maitreya in het verleden vaak op een manier verscheen die de logica tartte of suggereerde dat Hij niet een gewoon persoon was. Voor mij was het doorslaggevende argument dat de eerste persoon die hem zag uit het raam keek met een andere deelnemer, toen er een hert liep dat door ‘de man’ gevolgd werd, maar de ander alleen het hert zag.
F.O. Oakland (Californië, VS).

 

Geachte redactie,
Tijdens de Amerikaanse conferentie voor groepsleden zag ik een sikh met een volle donkere baard die op het looppad westwaarts liep langs de plek waar we op 15 juli 2017 onze groepsdiscussie hielden. Hij was ongeveer 1,80 meter lang en droeg een grijze broek, een wit overhemd – dat ongeveer 7,5 centimeter onder een donkerrood jasje uit hing – en een turkooisblauwe tulband. Omdat er bomen, struiken en een gebouw aan elke kant van het looppad waren, zag ik hem maar even.
M.H-L., Petaluma, (Californië, VS).

In alle opzichten een déjà vu
Op 3 juli 2017 zat ik in Frankrijk in de trein tussen Lille en Lyon. De conducteur kwam binnen en er vond een soortgelijke scene plaats als in 2005 in dezelfde trein (zie Share International 2005, Lezers schrijven).
De conducteur begon ballonnen op te blazen en aan de kinderen in de coupé te geven. Hij bleef niet erg lang, controleerde geen enkel kaartje en keek niet naar mij. Maar ik moest in mezelf lachen, omdat ik de vriendelijke verwijzing naar de andere ontmoeting 12 jaar geleden helemaal begreep. Opnieuw deed de ontmoeting me erg goed. Ik voelde me bemoedigd en geïnspireerd. Een vriendin van me, ook een groepslid, zat in een andere coupé. Zij zag dezelfde conducteur en keek naar hem terwijl hij met zijn das en jas speelde en daar vlammen uit tevoorschijn toverde.
Misschien was het opnieuw Maitreya die aan me verscheen.
G.J., Lyon (Frankrijk).

 

Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn, als authentiek bevestigd zijn, maar nog niet werden gepubliceerd. Deze brieven, waarvan sommige jaren geleden werden ontvangen en andere heel recent, publiceren we hier.

Een aantal Meesters, met name Maitreya en de Meester Jezus, verscheen tijdens lezingen van Benjamin Creme en Transmissie-meditaties. Zij verschijnen ook in verschillende gedaantes. Als de ervaringen door Benjamin Creme’s Meester werden bevestigd, werden de brieven gepubliceerd. Deze ervaringen worden gegeven om te inspireren, te leiden of te onderrichten, vaak ook om te genezen of op te beuren.

Zij brengen op een grappige manier ook wel ingesleten gewoontes als bijvoorbeeld roken of drinken onder de aandacht. Ook treden zij op als reddende “engel” bij ongelukken, in oorlogen, aardbevingen en andere rampen.

De Meesters gebruiken hiervoor een ‘goede genius’, een gedachtenvorm die volkomen echt schijnt en waardoor Zij Hun gedachten kunnen uitdrukken. Zij kunnen naar willekeur verschijnen als man, vrouw of kind. Soms gebruiken Zij een bestaand persoon als ‘blauwdruk’, maar in de meeste gevallen is de ‘goede genius’ een geheel nieuwe schepping.

Vrij van schuld
Op 9 april 2017 was ik aan het werk in een Wederverschijningsstand op een gezondheidsbeurs in Madison (Wisconsin, VS). Een stel van achter in de 20 kwam bij de stand en we raakten in gesprek.
Ik vroeg hun hoe hun collega’s en leeftijdsgenoten met de toestand in de wereld op dit moment omgaan. Ik ben me ervan bewust dat jonge mensen van dit millennium met grote onzekerheid worden geconfronteerd die door de toestand van de economie en het milieu en de huidige politieke situatie veroorzaakt wordt.
De jongeman zei: “Wij kijken naar alles wat er gebeurt. Dan weten we hoe we willen reageren.” Ik zei tegen ze: “Ik moet zeggen dat ik me schuldig voel over de toestand waarin mijn generatie de wereld voor jullie generatie heeft achtergelaten.”
De jongeman antwoordde onmiddellijk: “Er is geen reden voor je schuld, het is niet nodig en het helpt helemaal niet.” Hij ging door: “De wereld is niet zoals ze is door jouw generatie alleen. Het is jouw generatie en de generatie daarvoor en de generatie daarvoor, en de generatie voor die. De hele geschiedenis van de mensheid heeft ons gebracht tot waar we nu zijn. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje en we zullen hier allemaal samen doorheen moeten komen. Laat het gewicht van je schuld van je schouders gehaald worden.” Hij zei ook: “Wij vinden het niet erg om in deze tijd in de wereld te zijn.” Zijn vriendin knikte instemmend. Deze ontmoeting was zeer heilzaam voor me en ik voelde echt de bevrijding van de schuld die van mijn schouders was weggenomen.

E.T., Madison (Wisconsin, VS).

Samen
Op Tweede Pinksterdag 2016 kregen we in het Informatiecentrum in Amsterdam bezoek van een woordvoerder voor Maitreya (bevestigd door Benjamin Creme’s Meester, zie SI juli/augustus 2016). Sindsdien heeft hij ons vele malen met zijn aanwezigheid vereerd, door even langs te komen, een paar vrolijke, bemoedigende woorden te zeggen, op het laatste nippertje binnen te komen voor een lezing en op de stoel recht voor degeen die de lezing hield te gaan zitten. Bij zulke gelegenheden neemt hij actief deel aan discussies met vaak juiste en alerte opmerkingen die wat toevoegen aan de lezing en niet als verstorend of afleidend worden ervaren. Hij knikt goedkeurend, moedigt sprekers aan en lijkt verklaringen over hoe snel Maitreya’s openbare verschijning plaats zou kunnen vinden, te bevestigen en ermee in te stemmen. Hij is hartelijk en heeft een speels gevoel voor humor.
Hij heeft ons herhaaldelijk bezocht en hij was er ook juist voordat de tentoonstelling van litho’s van Benjamin Creme geopend werd (eind juni 2017); hij gaf de aanwezigen een liefdevolle omhelzing en beloofde terug te komen; een week of zo later was hij er weer voor een kort bezoek als om solidariteit, belangstelling en zorg te tonen, hij vroeg of het goed ging met ons, schudde handen, gaf schouderklopjes en toonde belangstelling voor een paar groepsleden die heel vermoeid waren. Hij bevestigt woordelijk de onuitgesproken gedachten van sommigen van ons, geeft aan dat hij onze zorgen kent en bewijst dat hij dingen weet die anderen niet zouden kunnen weten.
Op 23 juli kwam Maitreya’s vriendelijke en ondersteunende woordvoerder weer in het Centrum; hij kwam een minuut nadat de lezing was begonnen binnen en deed later mee met de discussie met nuttige, grappige, juiste opmerkingen. Toen iemand zorg uitte over de toestand van de wereld zei een groepslid dat de overwinning van het goede “een goede, positieve uitkomst vast ligt”. Later sprak de woordvoerder met dat groepslid en herhaalde “de overwinning van het goede ligt vast”. Toen een ander groepslid, dat Maitreya’s vriendelijke woordvoerder al enkele maken gezien heeft, tegen hem zei dat het fijn was om hem weer te zien en hem bedankte voor zijn komst, wees hij alleen maar naar boven, als om te zeggen: ‘Ik doe gewoon wat me van boven gevraagd wordt om te doen’. Nog een andere opmerking van de woordvoerder in verband met de lezing ging over wanneer Maitreya wereldwijd volledig erkend zou worden: “Het is alles een kwestie van timing.”
Op 6 augustus hielden we een lezing in het Informatiecentrum, omringd door de tentoonstelling van litho’s. Maitreya’s woordvoerder kwam weer – als altijd net een minuut nadat de lezing was begonnen. Op de een of andere manier is er altijd een lege stoel, de laatste, waarop hij gaat zitten. Zoals gewoonlijk had hij heel wat te zeggen; hij praatte over de noodzaak van eenvoud en de noodzaak om in constant contact te blijven met het innerlijk of hoger zelf. Hij heeft ook de gewoonte om met aanwezigen te praten en maakt dan blijkbaar relevante opmerkingen of geeft advies.
Aan het eind van de lezing nodigde de spreker het publiek uit om een paar minuten in stilte voor een van de 18 litho’s waartoe men zich aangetrokken voelde te zitten, zonder iets te verwachten, te vragen of te verlangen. We bleven zo ongeveer zeven minuten stil zitten en kwamen geleidelijk aan weer bij elkaar en sloten de middag af met een heel duidelijk gevoel van zegening, energieën en dankbaarheid.
Het laatste wat de woordvoerder zei, net toen we allemaal opstonden om weg te gaan, was: “Samen”.
Groepsleden, Informatiecentrum Share Nederland-Share International, Amsterdam.

Vluchtige waarnemingen
Op 15 juli 2017 werd op de tweede dag van de Amerikaanse Transmissie-meditatieconferentie in Californië een mysterieuze, lange, Indiaas uitziende man met een grote tulband waargenomen. Drie deelnemers zagen hem op verschillende plaatsen van de campus en een paar tellen na elkaar.
Hij wandelde op het hoofdpad dat door de campus loopt en dat we door de ramen konden zien vanuit de ruimten waarin we toen in gespreksgroepjes zaten. Niemand van de drie mensen wist dat de anderen hem hadden gezien, maar ieder van de drie vertelde me er afzonderlijk over bij de lunch. Vreemd genoeg zagen ze ieder een heel andere kleur tulband.
Als toegewijd verslaglegger van de Wederverschijning moest ik wat feitenonderzoek doen; omdat ik ook kunstenaar ben weet ik dat mensen vaak verschillende namen voor dezelfde kleur hebben. Maar de een had een tulband gezien in intens magenta, de ander in een duidelijk paarse kleur en voor de derde persoon was het turkooisblauw. Toen ik bij ieder navraag deed naar de naam van de kleur die hij/zij gebruikte, hadden ze beslist verschillende kleuren gezien. Hun omschrijvingen van wat de man droeg verschilden ook. Voor de een was hij helemaal in het zwart gekleed en de andere twee waren behoorlijk verschillend. Logica zou kunnen zeggen dat er gewoon drie verschillende mensen ongeveer op dezelfde tijd langs wandelden. Maar als dat zo was waarom zag ieder van hen dan maar een van de mannen?
Ik weet dat Maitreya in het verleden vaak op een manier verscheen die de logica tartte of suggereerde dat Hij niet een gewoon persoon was. Voor mij was het doorslaggevende argument dat de eerste persoon die hem zag uit het raam keek met een andere deelnemer, toen er een hert liep dat door ‘de man’ gevolgd werd, maar de ander alleen het hert zag.
F.O. Oakland (Californië, VS).

Geachte redactie,
Tijdens de Amerikaanse conferentie voor groepsleden zag ik een sikh met een volle donkere baard die op het looppad westwaarts liep langs de plek waar we op 15 juli 2017 onze groepsdiscussie hielden. Hij was ongeveer 1,80 meter lang en droeg een grijze broek, een wit overhemd – dat ongeveer 7,5 centimeter onder een donkerrood jasje uit hing – en een turkooisblauwe tulband. Omdat er bomen, struiken en een gebouw aan elke kant van het looppad waren, zag ik hem maar even.
M.H-L., Petaluma, (Californië, VS).

In alle opzichten een déjà vu
Op 3 juli 2017 zat ik in Frankrijk in de trein tussen Lille en Lyon. De conducteur kwam binnen en er vond een soortgelijke scene plaats als in 2005 in dezelfde trein (zie Share International 2005, Lezers schrijven).
De conducteur begon ballonnen op te blazen en aan de kinderen in de coupé te geven. Hij bleef niet erg lang, controleerde geen enkel kaartje en keek niet naar mij. Maar ik moest in mezelf lachen, omdat ik de vriendelijke verwijzing naar de andere ontmoeting 12 jaar geleden helemaal begreep. Opnieuw deed de ontmoeting me erg goed. Ik voelde me bemoedigd en geïnspireerd. Een vriendin van me, ook een groepslid, zat in een andere coupé. Zij zag dezelfde conducteur en keek naar hem terwijl hij met zijn das en jas speelde en daar vlammen uit tevoorschijn toverde.
Misschien was het opnieuw Maitreya die aan me verscheen.
G.J., Lyon (Frankrijk).

 

 

FOTO’s:

 

Maitreya, in de gedaante van een conducteur, die tegelijkertijd ballondieren maakt, goocheltrucs uitvoert en levenslessen geeft (juni 2005).

 

De conducteur in de trein tussen Lille en Lyon (Frankrijk), op 3 juli 2017.

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 Both comments and pings are currently closed.