Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn en door Benjamin Creme’s Meester bevestigd zijn als authentieke ontmoetingen met Meesters, of een ‘woordvoerder’, maar nog niet werden gepubliceerd. Andere brieven zijn nieuw. Ofschoon we niet kunnen bevestigen of aangeven of er een Meester bij betrokken is, kan de ervaring zodanig zijn dat ze ‘voor zichzelf spreekt’ om hoop, inspiratie en bemoediging te geven.

Een golf van vreugde!
Op zaterdag 23 september 2017, het weekeinde van de Europese Transmissieconferentie in Kerkrade, bleef ik thuis en bekeek interviews met Benjamin Creme op YouTube en fragmenten van enkele van zijn lezingen. Toen klikte ik weer op de foto als introductie op een van de lezingen en in een soort ballon verscheen Benjamin Creme, wuivend met zijn hand alsof hij me groette! Toen verdween de ballon. Ik was verbijsterd. Ik klikte nog een keer en nog eens en iedere keer verscheen de ballon weer, met Benjamin Creme die hetzelfde gebaar maakte. Toen was het voorbij. Ik moest lachen. Het was allemaal zo blij en vol van zijn humor – bewijs dat hij bij ons is. Dank aan hem!
L.M., Bures sur Yvette (Frankrijk).

Toekomstig werk
Verscheidene jaren geleden, terwijl ik meehielp met een evenement voor de Wederverschijning, kwamen er twee vreemden naar me toe die zeiden dat er iemand was met wie ik moest spreken. Later die dag kwam die persoon plotseling naar me toe en stelde zich voor. Ik vertelde haar wat er eerder op de dag was gebeurd en toen ontspon zich een gesprek. Een geweldige energie van liefde begon ons beiden te omringen. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Zij zei dat ze een boodschap voor me had; de energie was zo sterk dat het moeilijk was om eraan te twijfelen. Ze begon met te zeggen dat er veel werk voor me is op humanitair gebied en in de Verenigde Naties, als ik ervoor zou kiezen om dat te aanvaarden, maar dat ik mijn goddelijkheid moet beseffen en aanvaarden. Zij zei dat ik een maatschappijhervormer in de ware zin van het woord ben en dat ik een talent heb om met kinderen om te gaan. Ik zou een verschil in hun leven kunnen maken. Ze zei dat ik door mijn aanwezigheid de last van mensen verlicht en dat ik liefde, licht en een lach bij me draag die anderen helen. Tijdens ons hele gesprek stroomden de tranen uit haar ogen vanwege, zo zei ze, de liefde die ze voelde. Ik voelde die sterke energie van liefde ook. De dame vervolgde met te zeggen dat mijn werkterrein moeilijk kan zijn maar dat Maitreya bij me is en ik altijd veilig en beschermd zal zijn. Zij zei ook dat er veel werk voor mij is, kinderen onderwijzen en helen en met grote menigten mensen praten. Ze zei dat ik hier ben om te helpen met het plan en om de mensheid bewust te maken van haar potentiële goddelijkheid; en ook dat er mensen van andere ‘werelden’ hier zijn evenals vele Meesters die werken met het plan van onze planeet. Ik kreeg meer informatie en details over dit werk. De ervaring gaf me dieper begrip dat er een plan is. Het benadrukte voor mij ook dat er een terrein van dienstverlening in het onderwijs in het verschiet ligt. Het was echt beangstigend om dit allemaal te horen en ik voelde me uit het veld geslagen, ik wilde zelfs wegrennen en ergens wegkruipen.
Aan het eind van ons gesprek wendde de vrouw zich tot mij en zei: “Ik heb nog nooit zoveel liefde gevoeld. Dank dat je me deze gelegenheid hebt gegeven.” De ervaring maakte inderdaad dat ik me erg geliefd voelde en dat bleef verscheidene dagen bij me. Ik voelde echt de eenheid van alles en wenste dat ik dat gevoel altijd mij me zou kunnen houden.
Naam bij de redactie bekend
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat dit een boodschap van de Meester Jezus was.

Opbeuren
Een paar weken na de tragische gebeurtenissen van 11 september 2001 in de VS reden mijn dochter en ik van school naar huis, en kwamen in Roehampton Lane, Londen, in een file terecht. Zij vertelde me over een vervelend voorval met een leraar op school die dag. We praatten ook over de algehele stemming van boosheid en pessimisme die sinds 11 september overal leek te heersen. De autobestuurders om ons heen waren boos en gefrustreerd omdat ze vastzaten in het verkeer. Sommige auto’s claxonneerden en gingen dicht op elkaar staan om te voorkomen dat er nog meer auto’s uit de zijstraten in zouden voegen. We besloten om te proberen de sombere stemming te helpen opheffen door een auto vanuit een zijstraat voor te laten gaan, die in een andere lange file in de zijstraat had staan wachten. De bestuurder van de kleine rode auto leek dolblij dat we hem voor lieten. Hij hing uit het raam en straalde en zwaaide naar ons en riep “Bedankt! Bedankt!” Terwijl hij verder reed, bleef hij vanuit het raam wild naar ons achter hem zwaaien, tot hij verderop afsloeg. Hij was zo ongelooflijk gelukkig dat we lachten en we waren weer in een goede stemming. De bestuurder leek op de ‘dakloze man’ in de video van Maitreya toen Hij in de bibliotheek in New York verscheen – Hij was Caribisch, in de 50, met halflang krullend haar. Was de lachende bestuurder een bijzondere persoon?
D.en M. E., Londen (VK).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de man Maitreya was.

Verkeersregels
Dit gebeurde op een zondagmorgen in augustus 1998. Ik was op weg naar Transmissie-meditatie in Berkeley. Wanneer je van de snelweg de afrit neemt, verandert de weg van een tweebaans- in een eenbaansweg. Een oranje sportauto, ik denk een Maserati, dook op vóór me. Hij trok mijn aandacht omdat de verf van de auto heel mat was, totaal niet glimmend. Een eindje verder werd de weg weer tweebaans en de Maserati bevond zich nu rechts naast me. Omdat de rit naar Transmissie-meditatie ongeveer 40 minuten is, heb ik mijn ontbijt in de auto om tijd te sparen. Terwijl ik bij een rood verkeerslicht stond, ergerde ik me aan het geloei van de motor van de Maserati. Ik dacht: ‘Hoe kan iemand zo buitensporig veel geld betalen voor een auto die zoveel geluid maakt?” Mijn raam was open en ik hoorde de man in de Maserati zeggen: “Dat ziet er goed uit,” verwijzend naar de bagel die ik aan het eten was. Hij had een brede vriendelijke lach. Ik lachte terug en zei: “Ja, inderdaad.” Het licht sprong op groen. Ik begon op te trekken, maar realiseerde me dat de weg weer eenbaans zou worden, dus remde ik om hem voor te laten gaan. Ik zei tegen hem: “Ga uw gang.” Hij zei: “Nee, nee. U gaat voor”, wat ik ook deed en ik zwaaide bedankt met mijn ‘bagel’-hand. Hij was heel knap en gedistingeerd. Hij leek begin 60. Zijn haar was helemaal wit en hij leek een heel duur kapsel te hebben. Hij had een volle witte baard, kort en perfect geknipt. Het woord ‘onberispelijk’ kwam in me op.
Ik dacht er verder niet over na tot net voor ik bij de Transmissie-meditatie aankwam, en ik voor de grap dacht; “O, vast, dat was de Meester Jezus die me weer groette.” (Benjamin Creme had juist enkele ervaringen met de Meester Jezus van een paar dagen geleden bevestigd.) Ik denk altijd aan de man in de oranje Maserati, elke keer dat ik op weg naar Transmissie-meditatie bij die kruising kom. Was dit weer een ontmoeting met de Meester Jezus, of misschien Maitreya?
J.O., Dublin (Californië, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ‘bestuurder van de oranje Maserati’ de Meester Jezus was.

Lichtbron
Ik zou graag een buitengewoon verhaal willen vertellen dat de vader van een groepslid overkwam. De man, die de diagnose kanker had gekregen, lag in die tijd in een ziekenhuis in Kiel (Duitsland). Zijn dochter gaf hem een prachtige foto van een kruis van licht. Hij hing die aan de muur zodat hij het steeds kon zien. Op 26 juli 1999 kwam hij op de healinglist van Benjamin Creme’s Meester. Een paar dagen daarna werd hij ’s nachts wakker. Hij zag het kruis van licht in een helder licht. Toen voelde hij dat licht zijn lichaam binnenkomen. Hij is zeer nuchter en gelooft meestal niet dat zulke dingen kunnen gebeuren. Zijn dochter zou graag willen weten: was het fantasie of een Meester die hem hielp? Sinds dit gebeurde, heeft hij het gevoel dat elke keer dat hij naar dit kruis van licht kijkt hij voelt dat het licht nog in de foto is.
M.N., Hamburg (Duitsland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat Maitreya het licht manifesteerde.

Roze ontmoeting
Op 20 oktober 2017 zat ik in de auto op weg naar een Mind Body Soul beurs in Alexandra Palace, Londen, en voelde een sterke drang om te stoppen en wat rozen voor onze kraam te kopen. In een bloemenwinkel kocht ik drie witte en drie roze rozen. Ze stonden perfect op de tafel en ik zond een foto naar een groepslid dat erg van bloemen houdt en er meestal voor zorgt, maar ziek was. Om ongeveer 4 uur ’s middags kwam er een kleine oudere dame met wit haar naar onze stand. Ze zag er schilderachtig uit: ze droeg een roze wollen knielange jas, een witte jumper met een polokraag en op haar hoofd een witte hoed met daar bovenop een roze hoed! Ze paste precies bij de kleur van onze rozen! Ik zei tegen een medegroepslid, wat een lieve vrouw is dat, en liep naar de voorkant van de stand om haar te begroeten. Ze tuurde naar me van achter haar brillenglazen en ik boog me een beetje voorover om met haar te praten. We hadden een levendig gesprek over Maitreya, Benjamin Creme’s rol, de noodzaak van eenheid en het feit dat de mensheid één is. We waren het over alles eens en zij leek al alles te weten. Zij vertelde me dat deze informatie ook in de joodse esoterische leringen te vinden is. Nadat we ongeveer tien minuten gepraat hadden, zei ik dat ik Gill heette en vroeg haar wat haar naam was. Zij antwoordde: “Roos”! Toen zei ze met enige nadruk: “Ik zou graag aan alle mensen met wie je samenwerkt mijn zegening op alle gebieden zenden – fysiek, emotioneel en mentaal.” We omhelsden elkaar ten afscheid en ze deed wat gratis materiaal in haar winkelwagentje. In die tijd had ik me een beetje terneergeslagen en vermoeid gevoeld, maar deze ontmoeting was wonderbaarlijk vreugdevol en verheffend en met een boodschap om door te geven.
G.F., Londen (VK).

Familieband
Een week voor Kerst 1999 stapte ik vroeg in de middag de metro in om mijn moeder in een bejaardenhuis te bezoeken. Voor me zat een Sinti- of Romagezin: vader, moeder met een baby en vier kinderen in verschillende leeftijden. Zij leken een volkomen eenheid. Ik was geboeid en moest steeds naar hen kijken. De oudste dochter speelde met een potlood en probeerde de wenkbrauwen van haar jongere zusje te schilderen. Ik zei: “Voorzichtig wanneer de metro stopt.” De vader zei ook iets tegen haar op een vriendelijke ontspannen toon, maar in een taal die ik niet kon verstaan. Toen moest ik verder om een zitplaats te vinden. Ik bood de dame met het kleine kind een plaats aan, ik kon dus tegenover haar zitten. Zij had alleen oog voor de baby die er heel gezond, gelukkig uitzag en in diepe slaap verkeerde. De moeder opende de draagdoek en haalde de muts van het hoofdje van de baby. Ze deed dat op zo’n buitengewoon eenvoudige en tedere manier dat ik diep in mijn hart ontzag voelde. Zij keek niet naar haar gezin maar je kon de verbondenheid tussen hen voelen. De hele familie leek zo gewoon en tegelijkertijd zo volmaakt. Was dit slechts een goede ervaring met culturele verschillen of was het gezin een groep leden van de Geestelijke Hiërarchie?
U.R., München (Duitsland).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat het Maitreya, de Meester Jezus en discipelen waren.

Vertraagde beweging
Ik voel de aandrang om over een ervaring te schrijven en er een vraag over te stellen. Met Kerst 1995 had mijn dochter mijn auto geleend om met haar kinderen naar Nelson (Brits Colombia, Canada) te gaan. Op 30 december reed zij tussen Salmo en Nelson toen de auto op een stuk zwart ijs terechtkwam en van de weg afraakte, en zo’n vijf meter een steile helling afging en tegen een boom tot stilstand kwam. Ze zei dat het een wonder was dat de auto niet slingerde, gezien de zeer steile heuvel. Ze had ook het gevoel dat de auto bijna gedragen werd; hij leek geen snelheid te maken en raakte de boom zo zacht dat er alleen maar schade aan de voorbumper was. De kinderen waren helemaal niet bang: ze wilden dat zij het ‘nog eens deed’, aangezien het voor hen een grap was. Ik had, in een gebed, aan Maitreya gevraagd om voor hen te zorgen. Was dit door Zijn toedoen? Ik geloof dat en dank Hem daarvoor. Zo niet, dank aan Wie het wel was!
E.R., Calgary (Alberta, Canada).
Benjamin Creme’s Meester verklaarde dat zijn dochter gered werd door de Meester Jezus.