Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn en door Benjamin Creme’s Meester bevestigd zijn als authentieke ontmoetingen met Meesters, of een ‘woordvoerder’, maar nog niet werden gepubliceerd. Andere brieven zijn nieuw. Ofschoon we niet kunnen bevestigen of aangeven of er een Meester bij betrokken is, kan de ervaring zodanig zijn dat ze ‘voor zichzelf spreekt’ om hoop, inspiratie en bemoediging te geven.

Oog in oog
Maandag 18 december 2017 was ik alleen thuis en voelde ik me heel ziek en buiten adem. Ik begon naar de kaart met Maitreya’s ‘hand’ te kijken die al acht jaar op mijn schoorsteenmantel staat. Plotseling verscheen tot mijn verrassing Maitreya’s gezicht op de ‘hand’-kaart. Hij keek me aan en hij zag er heel knap uit met bruin, enigszins krullend haar tot over zijn voorhoofd en een baardje. Hij zag er jong, en toch leeftijdloos, uit en ik voelde me omringd door zijn liefde en erg vredig. Na een poosje draaide hij zijn gezicht zo dat ik hem en profil kon zien en toen draaide hij zich weer naar mij toe. Ik keek urenlang naar hem en voelde me getroost en gezegend.
A.T., Redhill (Surrey, VK).

Bevestiging
Op 8 juli 2017 stonden groepsleden uit Londen met een kraam op de Yogabeurs in Brighton. De belangstelling nam toe en vanaf het eind van de ochtend hadden we een gestage stroom bezoekers. Een vrouw met donker haar en donkere ogen kwam naar onze tafel toe en vroeg wat voor informatie we hadden; ze was ongeveer 40 jaar en droeg sportieve kleding. Ons gesprek leidde op een natuurlijke manier naar Verklaringsdag. Plotseling voelde ik enorme, prachtige, warme energie over ons beiden stromen. Ze was zo sterk, het was niet langer mogelijk om te praten – de kramen, bezoekers en standhouders begonnen allemaal wazig te worden en te verdwijnen, behalve de vrouw met donker haar. Terwijl we elkaar aankeken deed ze haar handen bij elkaar, toen nam zij mijn beide handen en kuste ze. Toen boog ze zich naar voren en kuste me op mijn beide wangen! Ik was totaal overweldigd en toen ik weer bij mijn positieven kwam zat ik en de vrouw was weggegaan. Naar het leek bleef ik verscheidene minuten zitten, totdat het geluid en de realiteit van de beurs weer tot mij doordrongen.
Later kwamen enkele standhouders bij onze stand langs; zij hadden de energie gevoeld en vroegen zich af wat het geweest was. Het gebeurde met name toen Verklaringsdag ter sprake kwam; mogelijk een verwijzing naar het feit dat het heel, heel gauw staat te gebeuren, en dat het een teken was dat het van essentieel belang is om op beurzen, bij lezingen en wanneer er ook maar gelegenheid voor is over die Dag te spreken.
S.P., Ashurstwood (West-Sussex, VK).

Waakt dan
Op 5 januari 2018 schoot tijdens Transmissie-meditatie een gedachte door me heen over het gereed zijn van de groep. Een seconde later kwam iets waaraan ik ruim 60 jaar niet gedacht had naar boven: de Bijbelse gelijkenis van de vijf wijze en vijf dwaze maagden die zich gereed maken voor het trouwfeest en wachten op de komst van de bruidegom:
“Dan zal het Koninkrijk der hemelen vergeleken worden met tien maagden, die haar lampen namen en uittrokken, den bruidegom tegemoet. En vijf van haar waren dwaas en vijf waren wijs. Want de dwaze namen haar lampen mede, maar geen olie; doch de wijze namen olie in haar kruiken, met haar lampen. Terwijl de bruidegom uitbleef, werden zij allen slaperig en sliepen in. En midden in de nacht klonk een geroep: De bruidegom, zie, gaat uit hem tegemoet!”
Deze gelijkenis eindigt als volgt: “Waakt dan, want gij weet den dag noch het uur, in dewelke de Zoon des mensen komen zal.” (Mattheüs 25) Ik had geen bewuste herinnering dat deze laatste zin verband houdt met het eerste deel van het verhaal. Ik moet zeggen dat deze ideeën anders aanvoelden.
Deze gelijkenis doet me denken aan Benjamin Creme’s gedicht dat te vinden is in Maitreya’s Missie, dl.III:
Zoals hovelingen zitten wachten tot de koning binnentreedt, wachten wij op u, Maitreya.
Maar sommigen zitten niet, doch rennen her- en derwaarts met het heuglijk’ nieuws:
De Grote Heer, hoogste aller leiders,
stijgt af en nadert de poort.
Doe snel open, opdat Hij niet belet wordt.
Naam en adres bij de redactie bekend.

Ogen op de prijs
In de lente van 2002 liep ik op een zaterdagnacht langs Sunset Boulevard in Hollywood (CA). Ik merkte een man op die naast een gebouw zat met zijn ogen dicht. Toen ik dichterbij kwam, leek het alsof hij een familielid van Maitreya was. Zijn gezicht drukte gelukzaligheid uit en hij leek in diepe meditatie te zijn. Maar toen ik ongeveer drie meter van hem af was gingen zijn ogen langzaam open. Toen ik helemaal recht voor hem was, waren zijn ogen helemaal open en keek hij me recht aan. Ik kon niet anders dan denken dat hij naar me keek om me te laten weten “Ja, ik ben het (Maitreya).” Ik bleef doorlopen en dacht dat de ervaring een troostrijk geheugensteuntje was dat Maitreya inderdaad altijd bij ons is. Heb ik gelijk?
S.E., Irvine (CA, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de man inderdaad Maitreya was.

Groepseenheid
Op 28 november 2017 zat ik met een medegroepslid in een restaurant. We hadden het over wat er plaats vond in onze groep, waarin sprake was van een vorm van scheuring. Hoewel het al maanden in de lucht hing, was er door de jaarlijkse grote lezing een kritiek punt bereikt. Plotseling zag ik heel even Benjamin Creme bij het raam – en dit ging vergezeld van energie. Het was ongeveer half vijf ’s middags en ik was in een bespiegelende stemming. Er was duidelijk energie aan mijn rechterkant, en die nam een ondefinieerbare vorm aan. Terwijl de energie in en om ons heen stroomde en ook door mijn medegroepslid gevoeld werd, kon ik Benjamins silhouet niet langer bij het raam zien. Maar ongeveer een uur later dwong iets me mijn ogen te sluiten en zag ik Benjamin met zijn beige jasje bewegen alsof ik naar een videoclip keek. Op dat moment ging de energie met een onbepaalde vorm van mijn rechter- naar mijn linkerkant. Het restaurant sloot om 7 uur, dus besloten we om kwart voor 7 weg te gaan. We liepen een heel eind samen op en de energie was er nog steeds voor ons beiden. Toen gingen we uit elkaar en de energie was er nog steeds. Het was onverwacht en ik moest mijn programma voor die avond veranderen… De daarop volgende dagen stroomde de energie nog steeds, hoewel veel minder intens, en ik voelde duidelijk Benjamins energie, alsof hij vlakbij was, meer dan gewoonlijk. Het is moeilijk deze ervaring in woorden te vatten.
Naam en adres bij de redactie bekend.

De volgende brief is van het groepslid dat ook in het restaurant aanwezig was.
Op dinsdag 28 november 2017 gingen een medegroepslid en ik naar een tentoonstelling van schilderijen van Rubens. We ervoeren de gebruikelijke weldadige energie die tijdens zo’n tentoonstelling altijd tot ons komt. Na ongeveer een uur gingen we weg voor een kop thee en cake om ons na de energie van de tentoonstelling te aarden.
We dronken onze thee en praatten over een recente situatie in de groep die we heel belangrijk vinden en die gevolgen voor de eenheid van de groep zou kunnen hebben. We waren heel bezorgd over dit onderwerp en voelden ons klem gezet door de situatie.
Terwijl we onze ongerustheid en zorgen uitspraken gebeurde er iets heel ongewoons; het was half zes in de middag toen we allebei een sterke stroom energie voelden. Ieder van ons ervoer het verschillend, maar de ervaring was gelijktijdig en we konden er met elkaar over praten, wat behoorlijk ongebruikelijk was. Natuurlijk konden we niet langer over iets praten, alleen een paar woorden zeggen over wat we voelden, en onze interpretatie. We begonnen te beseffen dat het voor ons beiden was, en dat het met ons gesprek en de zorg over groepseenheid samen zou kunnen hangen. Voor mij was het een sterke energie via het kruinchakra, die soms een paar tellen in intensiteit afnam en dan weer krachtig werd.
We bleven een uur in het restaurant en deden alsof we onze thee dronken, terwijl we genoten van de energie, van tijd tot tijd met gesloten ogen. Toen we erover begonnen weg te gaan, nam de energie af. Toen zei ik hardop ‘alstublieft ga door’, en de energiestroom kwam onmiddellijk terug.
Later namen we de ondergrondse en mij leek de energiestroom veel lichter, alleen een prikkelend gevoel rond mijn hoofd. Weer thuis ging ik onmiddellijk op de bank zitten en kwam de energiestroom even sterk terug en bleef constant tot half tien, toen ik naar bed ging.
Ik geloof dat het een geschenk van de Meester van Benjamin Creme was. Bij mij hield de energiestroom aan tot donderdagavond, en verminderde iets. Ik bleef het grootste gedeelte van woensdag en donderdagochtend in bed om de energie te integreren, omdat ik het gewone dagelijkse leven niet meer aan kon.
Ik voelde me echt geholpen, mijn etherisch en emotioneel lichaam gesterkt en gezuiverd, omdat ik na het groepsprobleem een diepe onbalans had gevoeld, ook al had ik geprobeerd er zo goed als ik kon mee om te gaan. En na ongeveer een maand of zo verschoof de noodzaak van groepseenheid van een formeel concept naar een diep begrip.
Naam en adres bij de redactie bekend.