Gereed?
Ongeveer zes maanden geleden (brief is op 23 oktober 2018 geschreven) had ik een soort wakend visioen met Benjamin Creme erin. Ik bedoel niet een visioen in religieuze zin – laat op een avond zweefde het voor mijn ogen. Ik zat in bed en dacht niet aan iets in het bijzonder en plotseling zag ik zilverwit haar, wat me onmiddellijk herinnerde aan de heer Creme en toen viel het geheel daarom heen samen. Het was een prachtige scene met een groot statig huis, een helder blauwe lucht en groene gazons. Het was een prachtige zomerdag. We waren achter het huis en Benjamin zat met een paar vrienden aan een tafel aan de ene kant van het gazon. Ze waren aan het relaxen en dronken misschien ijsthee, en waren denk ik gekleed alsof ze polo hadden gespeeld, hoewel niet op het gazon naast hen. Benjamin keek naar mij en zei: “Ben je gereed?” Ik had geen idee, maar ik dacht ik kan het beste gewoon ja (!) zeggen, dus zei ik: “Ja!” en hij antwoordde meteen: “Goed, want Maitreya komt.” Het beeld vervaagde toen snel, maar niet voor ik natuurlijk vroeg: “Wanneer?” Ik geloof dat hij zei: ‘Twee jaar.”
J.M., Stoke-on-Trent (Verenigd Koninkrijk).

Goddelijk gebaar
Ik vraag me wel eens af hoe je je goddelijkheid kunt tonen en hoe open te zijn naar mensen, echt open, je ‘een’ voelen met iedereen. Begin november 2018 zat ik in een tram en was bijna bij de halte waar ik uit moest stappen. Toen ik bij de uitgang kwam zag ik een man die op de plaats tegenover de deur zat. Ik denk dat hij “Hallo” zei; in ieder geval stak hij zijn hand uit om me een hand te geven en we schudden elkaar de hand. Zijn handdruk was stevig en plezierig. Dit duurde een minuut of zo. Intussen stond de tram stil en haastte ik me naar buiten. Hij maakte indruk op me. Hij straalde eenvoud uit, zijn gezicht was open, vriendelijk en er was een sfeer van zuiverheid en onschuld om hem heen. Hij was onopvallend gekleed. Ik ging verbaasd en vrolijk de tram uit. We beginnen Transmissie-meditatie altijd met het afspelen van een Boodschap van Maitreya. Die avond was dit Boodschap 28 die tot mijn verbazing begon met: “Ik wil jullie graag een nieuwe manier van leven tonen, een manier, gebaseerd op de innerlijke broederschap der mensen, op hun vermogen om lief te hebben en samen te delen, en op hun wezenlijke goddelijkheid. Het proces naar goddelijkheid is eenvoudig, natuurlijk en vrij toegankelijk voor alle mensen. Het is het proces van het vrijmaken van die God die van stonde af aan in jullie heeft gehuisd. Dit is Mijn Belofte: als jullie Mij volgen naar de Nieuwe Tijd, dan zal Ik jullie goddelijke aard voor je vrijmaken.”
Naam en adres bij de redactie bekend, Amsterdam.

Geen gewone zwerver
Op 28 april 2002 kwam ik in Parijs aan om Wesak te vieren en ik nam de metro bij station Coulaincourt om naar het hotel te gaan. Op weg naar buiten zat een man op de grond. Hij droeg een grote grijze jas, een Afghaanse muts, hij had een grote grijze baard en wat ik vooral opmerkte was hoe schoon en gezond hij eruit zag. Hij leek me echt geen gewone zwerver. Later, toen ik mijn vriendin had ontmoet, zag ik de man weer en was ik nog steeds gefascineerd. Ik wees haar op hem. De volgende dag namen we weer dezelfde metro naar waar de viering van het Wesakfeest plaatsvond en hij was er nog steeds. Mijn vriendin liep voor mij langs hem heen en net toen ik hem passeerde riep hij haar bij haar naam. Ik was perplex dat ik haar bij haar naam “M.” hoorde noemen omdat hij ons niet kende. Ik hield mijn vriendin tegen om haar te vragen of zij het ook had gehoord en ze zei ja. We keken elkaar vragend aan. Was de zwerver Maitreya? H.M., Kilstett (Elzas, Frankrijk).
(Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ‘zwerver’ Maitreya was.)