Dood van het ‘gebruikelijke’
door Graham Peebles

De mensheid wordt geconfronteerd met een reeks zelfgecreëerde, onderling samenhangende crises, van milieuramp tot armoede, ongelijkheid, het ontbreken van vrede, tot een ongekend aantal ontheemden, naast andere urgente kwesties. Deze zijn alle veroorzaakt door het negatieve gedrag van de mensheid, door de alom verbreide manieren van leven, de schadelijke waarden en ideologieën die alle aspecten van het hedendaagse leven domineren. De jongste crisis is de pandemie van het coronavirus (Covid-19) en de potentiële ineenstorting van de wereldeconomie als gevolg daarvan. Het is een collectieve crisis zoals we die nog nooit gezien hebben. Hele bevolkingsgroepen worden gedwongen hun gedrag te veranderen, te stoppen met reizen, zich terug te trekken, te stoppen met kopen, thuis te blijven en anderen in de gemeenschap te steunen. Het dwingt mensen om hun focus te verleggen en te vertragen, om hun leven te vereenvoudigen en te herzien. Zorgwekkend en verontrustend op de korte termijn, maar potentieel bevrijdend, de ruimte biedend om stil te zijn, te reflecteren en naar binnen te kijken, en goed voor de natuurlijke omgeving. Een crisis biedt kansen, de mogelijkheid voor groei en een nieuw doel; kansen op verandering – verandering die harmonie bevordert, om datgene tot uitdrukking te brengen wat tot nu toe onderdrukt werd.

Het leven kent een natuurlijke orde en bepaalde fundamentele wetten die ten grondslag liggen aan alle uitingen ervan. Wanneer dit ritme wordt geremd – individueel of collectief – vindt er stagnatie plaats, wat tot on-heil leidt en treedt er een soort crisis op. Hoe groter de weerstand, hoe onvermijdelijker en intenser de crisis wordt. De huidige levenswijzen zijn disharmonisch, de sociaaleconomische en politieke systemen zijn volkomen onrechtvaardig en begunstigen enkelen ten koste van velen; gedreven door verdeeldheid zaaiende materialistische waarden en de negatieve ideologie van hebzucht, vormen ze de kern van de meeste, zo niet al onze problemen. Ecosystemen zijn verstoord door zelfzuchtige menselijke activiteiten, weerspatronen volledig veranderd door de giffen die dagelijks in de atmosfeer worden geloosd, wat leidt tot disharmonie binnen het klimaat. Grote aantallen mensen erkennen deze feiten en de noodzaak van een nieuwe manier van leven, maar het verzet van regeringen en machtige ondernemingen is groot; gehechtheid aan de status quo diep verankerd; angst voor verlies van macht en privileges intens. En dus worden de nodige veranderingen consequent geblokkeerd; de natuurlijke orde, die altijd in de richting van harmonie – haar inherente eigenschap – beweegt, wordt geblokkeerd, waardoor verdere ontstekingen ontstaan.

Het coronavirus valt buiten de controle van regeringen, instellingen en machtige bedrijven. Het veroorzaakt wijdverbreide chaos die zich nog zal versterken en uitbreiden, waardoor niet alleen de volksgezondheid, maar ook de sociale orde aangetast wordt en de door de consumptie geleide economie verwoest wordt. Terwijl de aandelenmarkten tuimelen, bedrijven failliet gaan, wereldwijde toeleveringsstromen opbreken en landen gedwongen worden zich naar binnen te keren, praten overheden (voorspelbaar) over de ‘fundamentele kracht van de economie’ en het vermogen van de markten om na de crisis snel weer ‘op te krabbelen’ tot gebruikelijke niveaus. Maar dit ‘gebruikelijke’ is juist het probleem: het ‘gebruikelijke’ heeft de planeet vergiftigd, enorme niveaus van ongelijkheid gecreëerd, mensen tegen elkaar opgezet, natie tegen natie, aanhoudende wijdverbreide uitbuiting van de kwetsbaren en een verderfelijk waardensysteem gestimuleerd dat allerlei sociaal onrecht voedt. Het is verleden tijd en moet nu eindigen.

Nu de wereld met de Covid-19-crisis wordt geconfronteerd, is een gecoördineerd antwoord op de vereisten voor de volksgezondheid en de economische gevolgen nodig; dienstbaarheid aan de gemeenschap en eenvoudige daden van goedheid zijn essentieel, net als samen delen. Dit is een wereldwijde crisis en er is een vereende reactie nodig; weg met wedijver en bekrompen nationalisme – ‘Amerika eerst’, ‘China eerst’, ‘India eerst’, enz.. Nu eerst de mensheid en de planeet. Eenheid, samenwerking, verdraagzaamheid en begrip, deze, samen met samendelen, zijn de kenmerken van deze tijd en moeten onze gedachten en acties nu, meer dan ooit, leiden.

De pandemie zal worden overwonnen en als we de kans die deze crisis biedt omarmen, is de kans reëel dat het leven daarna voor altijd en ten goede kan worden veranderd. Een kans om het leven met nieuwe ogen te bezien, om nieuwe manieren van leven te introduceren die het goede aanmoedigen, die eenheid, vrede en natuurlijk geluk cultiveren en de ruimte toelaten om te zijn.