2011 was in vele opzichten een gedenkwaardig jaar, zoals we elders in dit nummer zullen zien, en het lijkt ons zinvol terug te blikken op hoe Benjamin Creme’s Meester daarover schreef in Zijn artikelen voor Share International. Paradoxaal genoeg heeft de Meester ( in een persoonlijke mededeling) gezegd dat, ondanks de intense moeilijkheden voor zo velen, 2011 voor het Hiërarchische Plan “tot dusver het beste jaar” was. Het was een jaar van verschrikkelijke natuurrampen en een enorme en toenemende economische crisis, zelfs voor mensen die materiële overvloed gewend zijn. Maar het was ook het jaar waarin de stem van het volk wereldwijd en onmiskenbaar luid gehoord werd, te beginnen met de Arabische Lente, toen miljoenen hun angst verloren, zelfs voor de dood, terwijl ze vrijheid van het despotische bewind eisten dat ze decennialang hadden ondergaan. Die roep werd herhaald in de protestbewegingen tegen kapitalistische hebzucht die zich over het gehele Westen verspreidden. In het juli-/augustusnummer van Share International schreef de Meester (in ‘Het pad naar Eenheid’): “Wanneer de geschiedenis van deze uitzonderlijke tijd wordt geschreven, zullen de mensen, wellicht voor het eerst, beseffen hoe belangrijk, hoe bepalend de recente gebeurtenissen in het Midden-Oosten zijn geweest” en in september zei Hij (in ‘Verandering naar Eenheid’) dat dit een tijd is “zonder weerga in de geschiedenis van de wereld. De veranderingen die plaatsvinden zijn monumentaal, overstijgen het menselijk begrip en zullen het leven, zoals wij het kennen, diepgaand en voor altijd veranderen”.
De beschouwingen van de Meester over het gehele jaar zijn doordrongen van een gevoel van toenemende kracht tot verandering – echter voor evolutie, niet revolutie. Zoals altijd combineert de Meester in Zijn artikelen een abstracte en brede visie met specifieke en praktische beschouwingen over wereldgebeurtenissen. Een overzicht van de artikelen uit het hele jaar laat zien dat de thema’s die, altijd op geïntegreerde wijze, het sterkst naar voren treden, zijn: eenheid en eendracht; de stem van het volk; en de hoopvolle belofte van de nieuwe tijd.

Eenheid
De Meester herhaalt een van de wezenlijke beginselen en esoterische lering van Maitreya – de wezenlijke eenheid en innerlijke verbondenheid van de mensheid op zowel sociaal/politiek niveau over de hele planeet als ook diepgaander op alle nivaus in de kosmos. Al aan het begin van het jaar brengt Hij dit alomvattend besef van eenheid in verband met de politieke gebeurtenissen in de hele wereld: “Nog steeds evolueert de mensheid in bewustzijn gezamenlijk, als Eén” (‘De wezenlijke Broederschap van de mens’, januari/februari); en later in het jaar met de gezondheid van planeet Aarde: “We moeten leren in harmonie met de planeet zelf te leven om een toekomst te hebben in harmonie met elkaar”. Maitreya’s oproep, zegt de Meester, “is voor alle mannen en vrouwen overal om zichzelf te zien zoals Hij hen ziet, als Goddelijk, Zonen en Dochters van Goddelijkheid Zelf.” (‘De verantwoordelijkheid van de mens’, april) Zoals altijd benadrukt de Meester dat samendelen de sleutel is die de mensheid naar een nieuw besef van eenheid zal leiden: “Voorgoed verdwenen zullen de onwerkelijke hindernissen zijn die de mens heeft opgeworpen om zijn broeders op afstand te houden – en hen eindelijk als zichzelf te zien.” (‘De wezenlijke Broederschap van de mens’, januari/februari)

De stem van het volk
In 2011 begonnen protesten over de hele wereld uitdrukking te geven aan de fundamentele eendracht en eenheid van de mensheid. Over de demonstranten van de Egyptische opstand op het Tahrirplein in Caïro, die de wereld zou veranderen, zegt de Meester dat zij “zijn ontwaakt tot hun eenheid en macht”. “Elke dag, achttien dagen lang, bracht Maitreya vele uren in Caïro door, voornamelijk op het Plein” om de demonstranten te bemoedigen: “De Grote Heer bemoedigde, begeleidde en zegende hen voor hun hartstocht en zelfbeheersing, en een diep gevoel van liefde en eenheid vulde het hart en denken van alle aanwezigen.” (‘De stem van het volk wordt gehoord’, maart) Tegen juni wordt de toenemende kracht van de stem van het volk opgemerkt en wekt hoop en optimisme op voor de toekomst: “Zo zal de Stem van het Volk steeds krachtiger en welsprekender worden”, “voor een nieuwe samenleving … één die het recht van allen op zelfbeschikking, het democratische recht op betrokkenheid in hun samenleving en hun toekomst, hun recht op een toereikende levensstandaard, gezondheidszorg en onderwijs als heilig beschouwt. Bovenal zullen mensen aanspraak maken op het recht om in vrede te leven.” (‘De weg van de toekomst’) De Meester verwijst niet rechtstreeks naar het protest en de “Occupy”-bewegingen in het Westen, maar in november spreekt Hij op een heel andere toon over de ongebreidelde hebzucht waar velen onder lijden en belooft ook hier: “Mensen overal bespeuren een verandering en voegen hun stem toe aan haar appèl.” (‘Maitreya’s belofte’)

Nieuwe hoop
Politieke eenheid, met name onder de jongeren die “de toekomst veilig in hun hart houden” zullen de Nieuwe Tijd tot stand brengen, “de Tijd van Vrede, Rechtvaardigheid en Samendelen, van Vrijheid en Liefde.” (‘De beginselen van de Nieuwe Tijd’, mei) De hoop van de nieuwe tijd wordt versterkt door de reactie op de “confrontatie van tegenstellingen”, gecreëerd door de mysterieuze werking van de energie van liefde die het ‘Zwaard des Onderscheids’ is. (‘Vorming van het Zwaard des Onderscheids’, oktober) Maitreya belooft vooruitgang naar de nieuwe tijd, de tijd voor jongeren en voor een einde aan angst: “De oude werkwijzen sterven af en houden het mensenras tegen.” (‘Maitreya’s belofte’, november) Veel nadruk wordt gelegd op de rol van de jongeren bij de schepping van de nieuwe wereld: “De jongeren lopen voorop, en de toekomst is aan hen.” (‘Vorming van het Zwaard des Onderscheids’, oktober) “Maitreya’s belofte is dat die nieuwe wereld in aantocht is.” (‘Maitreya’s belofte’, november) Het laatste artikel van de Meester van het jaar eindigt op een kalme, maar optimistische toon van vreugde: “De huidige pijn en het gevoel van verlies zullen plaats maken voor hernieuwde hoop en tevredenheid dat de wereld eindelijk op het juiste pad is… De lange winter van de woestijnervaring van de mens heeft hem voorbereid op de eenvoudiger, gelukkiger tijden in het verschiet.” (‘De Heraut van het Nieuwe’, december) Wij verheugen ons op het jaar 2012.