door de Meester —, via Benjamin Creme (8 september 2011)

Van tijd tot tijd verschijnt er onder de mensen een figuur die het beste, of slechtste, belichaamt dat mensen kunnen openbaren. Deze individuen worden de geliefdste of meest gehate van de mensen. In beide gevallen trekken ze gewoonlijk veel volgelingen of aanhangers aan. Zulke figuren hebben voor het merendeel der mensen een enorme aantrekkingskracht, of zijn bij gelegenheid een inspirerend voorbeeld van grootschalige destructieve kracht. De geschiedenisboeken staan vol met voorbeelden van beide types.
Momenteel manifesteren zich wereldwijd in grote aantallen voorbeelden van beide types. Het effect van deze manifestatie is dat aan de mensheid twee tegengestelde gedragslijnen worden voorgelegd, waardoor de spanning teweeggebracht wordt voor de keuze die de toekomst van het mensenras zal bepalen. In bijbelse termen is dit het ‘Zwaard des Onderscheids’. Gedurende vele jaren zijn de energieën afkomstig van Maitreya, en door Hem gericht, ingezet om die confrontatie van tegenstellingen te creëren. Veel mensen zal dit vreemd voorkomen, maar het is van wezenlijk belang dat de mensheid de juiste keuzes voor haar toekomst maakt. Anders zou die toekomst er zeer beslist naargeestig uitzien.
Het Zwaard des Onderscheids is de energie die wij Liefde noemen: door Maitreya gehanteerd zet zij “broeder tegen broeder” op en beproeft het ware goddelijke bewustzijn van mensen overal. Het uiteindelijke doel van alle evolutie is om op Aarde het ‘Koninkrijk Gods’ te vestigen, en het Zwaard des Onderscheids toont mensen de weg.
De lering van Maitreya is eenvoudig. Men zou denken dat Zijn prioriteiten voor alle mensen duidelijk zijn; helaas is dit niet het geval. Maitreya legt een toekomst van rust en vreedzame inspanning voor als de zekere uitkomst van samendelen en rechtvaardigheid voor allen, de schepping van een wereld “waarin niemand iets tekort komt; waarin geen twee dagen gelijk zijn; waarin de Vreugde van Broederschap uit alle mensen spreekt”. Hoe is het mogelijk, zou men denken, om die boodschap van hoop te betwisten? Is dat niet de toekomst waar iedereen naar hunkert? Het is de toekomst waar het merendeel van de mensen op hoopt, doch niet iedereen. De mensheid staat op verschillende sporten van de evolutionaire ladder; boven een zeker niveau ziet het er goed uit voor de mensen. Het zijn degenen die die mate van hun goddelijk Zelf nog niet hebben geopenbaard, die niet inzien dat samendelen goddelijk is, dat rechtvaardigheid en juiste verhoudingen goddelijk zijn, maar die Goddelijkheid zien in wedijver en conflict, en de waarde van een mens aanduiden met de omvang van zijn rijkdom.
Velen zijn angstig en lijden; verstoken van werk en hoop voor de toekomst zwoegen zij voort van dag tot dag. Maar vele anderen bouwen hun eigen toekomst, en velen ook komen aldoende om. Over de hele wereld worden mensen zich bewust van de mogelijkheid van een beter leven waarvan vrijheid en rechtvaardigheid het hart vormen. Heb geen vrees, de stem van het volk verheft zich en steekt steeds meer mensen aan. Maitreya staat achter hen die leven – of sterven – voor de waarheid van vrijheid, rechtvaardigheid en de eenheid van de mens. De jongeren lopen voorop, en aan hen is de toekomst.

door de Meester —, via Benjamin Creme (15 juni 2008)

De tijd nadert snel dat mensen zelf zullen zien dat de richting waarin zij zich momenteel begeven verkeerd is, vruchteloos voor hun toekomstig geluk en gedoemd tot mislukking. Wanneer zij dit zien, zullen ze zich afvragen: Vanwaar deze leegheid? Waarom lukt het niet om de vrede te vinden die wij zoeken? Waar ging het fout? Wanneer zij zich vervolgens tot Maitreya wenden, zullen ze Zijn woorden wegen en nagaan of ze van toepassing zijn op hun situatie. Zij zullen zien dat het denkbeeld van Eenheid centraal staat in Maitreya’s denkwijze. De mensen, zo zal Hij hen op het hart drukken, moeten zichzelf als Eén zien, ieder een deel van een verenigd Geheel – de menselijke familie – en alles wat ze doen moet die Eenheid weerspiegelen. Het huidige onvermogen om deze realiteit te begrijpen, zal Hij betogen, is verantwoordelijk voor al onze moeilijkheden en tegenspoed, onze disharmonie en angst, onze conflicten en oorlogen.
“Zie je broeder als jezelf,” zegt Maitreya. Creëer een Internationaal Depot waaruit allen kunnen nemen. Alleen zo, door Samendelen, kan de wereld vernieuwd worden, leert Hij. Alleen door Samendelen, zal Hij verzekeren, zullen de mensen het geluk vinden dat zij zoeken. Alleen Samendelen zal Rechtvaardigheid en Vrede brengen.
Aldus zal Maitreya de gedachten van mensen leiden naar de Waarheid die Hij brengt en is. Aldus zal Maitreya de mensen hun dwalingen tonen en de oplossing voor hun dilemma, en aldus zullen de mensen de balans opmaken van hun toestand en, in toenemende aantallen, zich bewust worden van de Waarheid van Zijn raad. Steeds meer zullen de mensen inzien dat Maitreya’s leiding de enige weg is om het geluk en de vrede te bereiken waar allen innerlijk naar hunkeren. Tot dan toe belemmerd door angst, zullen zij in Zijn eenvoudige Lering het antwoord vinden op al hun vrees en zorgen.
Vanzelfsprekend zal niet iedereen in Maitreya de raadgever vinden die zij zoeken. Voorwaar, velen zullen in Zijn Lering alles vinden wat zij vrezen en haten. Geleidelijk echter, zal de bezieling van hen die op Zijn eenvoudige woorden van Waarheid kunnen reageren en ernaar handelen miljoenen naar Zijn doel van Rechtvaardigheid en Vrede leiden. Zijn Lering, ofschoon eenvoudig, zal doordringen tot in het hart van al diegenen in wie liefde nog niet is uitgedoofd.
Aldus zal Maitreya over de hele wereld werken en allen aan Zijn zijde trekken die verlangen naar een nieuw begin, naar een eenvoudiger, gelukkiger wereld om hun kinderen in vrede en harmonie groot te brengen.
Verklaringsdag zal het signaal zijn voor dat nieuwe begin voor Planeet Aarde. Op die dag zonder weerga zullen de mensen de Eenheid ervaren waarover Maitreya spreekt. Zij zullen aanvoelen dat de hele mensheid dezelfde ervaring ondergaat. Zij zullen een nederige trots voelen om deel uit te maken van een enorme familie van broeders en zusters wier harten gezamenlijk kloppen in een geheel nieuwe liefde. Dit gevoel van saamhorigheid zal hen omhelzen en bij een ieder tranen doen opwellen van een lang vergeten vreugde.

De volgende nog niet gepubliceerde vragen en antwoorden zijn afkomstig van gefilmde lezingen van Benjamin Creme. De plaats en datum die aan ieder gedeelte voorafgaan, geven aan waar en wanneer de lezing gehouden werd.

Tokio (Japan), mei 2008
V. Jonge mensen in Japan werken dag en nacht, zonder te slapen, om geld te verdienen. Zullen zij Maitreya kunnen zien, levend zonder bewustzijn, zonder besef van de geestelijke aspecten van het leven?
A. Dit is een symptoom van de uitwassen van commercialisering. We laten het ons leven, onze bestemming regeren. Het is onze bestemming om uitdrukking aan onszelf te geven als goden – om onszelf als goden te manifesteren. Maar in plaats daarvan liggen we met elkaar overhoop, wedijveren we met elkaar en racen we om meer geld te verdienen dan de buren. Waarom doen we dat? Dat is niet waar het leven om gaat. Het gaat om verhoudingen. Welke verhouding kun je hebben met mensen of de wereld als je uitgeput achter geld aan rent? Het is eigenlijk een generatie die uit de pas loopt met de noden van de tijd. Zullen zij Maitreya zien? Natuurlijk zullen zij Hem zien, maar zullen ze Hem herkennen voor Wie Hij is? Er is niemand die Maitreya niet zal zien.

V. Ik hoor dat de mensen die bij deze groep betrokken zijn vrijwilligers zijn. Hoe verdienen zij de kost? Ik zou graag vrijwilligerswerk doen, maar ik moet de kost verdienen.
A. Het klopt dat het allemaal vrijwilligers zijn. Ze werken, verdienen de kost en doen dit werk in hun ‘vrije tijd’. Het hangt van de intensiteit van hun aspiratie en toewijding af hoeveel tijd zij aan hun werk besteden, aan hun gezin, aan filmbezoek enzovoort, en hoeveel tijd ze besteden aan het werk om de aanwezigheid van Maitreya en de Meesters bekend te maken. Iedereen is anders.
Sommigen geven bijna al hun tijd, anderen minder, weer anderen maar weinig. Niemand wordt gevraagd om niet zelf de kost te verdienen. Ik heb nooit iemand gevraagd om haar baan op te zeggen of zijn gezin op te geven om dit werk te doen. Hun vrijwilligerswerk komt uit hen zelf, uit hun ziel. Het komt voort uit het feit dat zij zichzelf als ziel zien en hun ziel zegt hun “dit is wat je moet doen, dit is de nieuwe tijd; dit is de weg naar de nieuwe tijd”, en daarom zetten ze zich hier vrijwillig voor in. Het komt vanuit de ziel en het hart van de betrokkene. Zij zien het als het belangrijkste wat zij kunnen doen.
Als je in je hart voelt “ik moet helpen want ik kan me er niet bij neerleggen dat miljoenen mensen verhongeren, dat mensen van honger omkomen; ik kan me niet voorstellen dat er grote leraren in de wereld zijn en ik niks deed om te helpen”; wanneer je dat voelt, kun je niet anders dan je vrijwillig inzetten. Dat is het gevolg van dat gevoel, als ziel, in je hart of door je intuïtie, dat je bij moet dragen. Je bent nu in incarnatie, het is jouw verantwoordelijkheid. Niet iedereen voelt dat, jammer genoeg. Maar als je inderdaad voelt dat je eraan wilt bijdragen dan doe je dat. Als je het werk echt wilt doen, dan vind je altijd wel een manier om het te doen. Denk in termen van prioriteiten. Je moet prioriteiten stellen. Je hebt je baan, je moet voor je gezin zorgen, maar wanneer je vrije tijd hebt – en misschien heb je meer vrije tijd dan je denkt – kun je tijd geven aan je volgende prioriteit, en dat is dat je mens bent in deze wereld. Dan zie je de problemen van nu en doe je je best om er iets aan te doen.

Osaka (Japan), mei 2009
V. Wat bedoelde u toen u zei dat we 15 jaar hebben om de planeet te herstellen?
A. Onder wetenschappers en regeringen heerst het algemene misverstand dat we 50 tot 100 jaar hebben om onze manier van leven te veranderen, dat we de CO2-uitstoot niet hoeven terug te dringen en te neutraliseren… en het evenwicht te herstellen. Maar we hebben bijvoorbeeld zoveel hectares oerwoud gekapt, in de Amazone en andere gebieden, die essentieel zijn voor de productie van zuurstof. Bomen zijn essentieel. We vernietigen ons eigen milieu, alleen maar voor commerciële doeleinden.
De kwestie van CO2-uitstoot is ingewikkeld. Er zijn veel mensen, van wie sommige heel invloedrijk, die zeggen dat er helemaal geen probleem is, dat het hele vraagstuk niets te maken heeft met het planetaire systeem en dat we daarom niets hoeven te doen om de CO2-uitstoot tegen te gaan. Dat is de gevaarlijkste houding – ontkennen dat het probleem zelfs maar bestaat. Nogmaals, louter voor commerciële doeleinden. Het kost geld om de CO2-uitstoot in de atmosfeer tegen te gaan. Dat betekent geen enkele uitstoot uit steenkoolcentrales en kerncentrales meer toestaan. Er is een toenemende roep in de wereld om meer kerncentrales, waarvan men denkt dat die schoon zijn. Maar die zijn eigenlijk de gevaarlijkste energiebron van alle energiebronnen die we hebben. Alle kerncentrales zouden onmiddellijk gesloten moeten worden.

Amsterdam, september 2004
V. Wanneer Maitreya over Zijn Vader spreekt, Hij die Hem gezonden heeft, verwijst Hij dan naar Degene die planeet Aarde bezielt of Degene die de zon, het zonnestelsel bezielt, of Degene die bestond aan het begin der tijden?
A. Hij spreekt dan over Degene die de weerspiegeling is van onze Planeetlogos, Sanat Kumara, de Heer der Wereld.

V. Wij hebben heel veel S.O.P. (SOS Planeet Aarde)-stickers bij onze stand uitgedeeld en merkten dat mensen ze erg op prijs stelden. We meenden dat we deze goed samen konden gebruiken met de S.O.P.-brochures van Share International Nieuw-Zeeland (waarin een overzicht wordt gegeven van hoe we de planeet volgens Share International kunnen redden), zodat de mensen ook meteen Maitreya’s boodschap over samendelen zouden ontvangen.
Daar u hebt gezegd dat de S.O.P.-boodschap te belangrijk is om aan een bepaalde organisatie gekoppeld te worden, vroegen we ons af of de koppeling van de S.O.P.-sticker met de brochure een aanvaardbare aanpak is om de informatie van Share International te verspreiden? Of mogen de S.O.P.-stickers echt alleen op zichzelf uitgedeeld worden?
A. Het is geen probleem om ze samen uit te delen.

Overdenkingen
Wat een mooi stuk over Benjamin Creme. Ik werd erdoor geraakt, het ontroerde omdat er zoveel liefde en respect uit sprak. Het was echt heel bijzonder en troostend.
Het hele blad ademde voor mij zoveel positiefs uit en gaf hoop dat ik jullie daar graag voor wil bedanken. Fijn dat jullie nog kunnen putten uit zoveel materiaal.
Heel veel hartelijke groeten en veel dank voor jullie werk.
M. v.d. R., Goirle.

Twee brieven van dezelfde schrijver:

Niet alleen
1) Onlangs las ik een artikel over het leven van Benjamin Creme en zijn heengaan. De schrijver vroeg zich af hoe ‘Creme’s medestanders’ door zouden gaan zonder hem en zonder zijn begeleiding of hulp. Ik geef hierbij mijn eigen ervaring die ongeveer een maand na de dood van de heer Creme plaatsvond. Ik vroeg me af of, met de huidige beroering in de wereld, de aandacht van Benjamin Creme’s Meester dringend elders nodig zou zijn en wij, in de groepen die met Benjamin Creme samenwerkten, er aangewend zouden moeten raken om zonder Zijn inspirerende aanwezigheid via de heer Creme, te werken. Op het moment dat ik ging zitten om te mediteren stroomde er meteen zo’n energie, krachtiger dan ooit tevoren, in en over me heen die alle twijfel over de nabijheid van de Meesters wegnam. Mijn gedachten waren gehoord, mijn vraag beantwoord en mijn overtuiging versterkt.

Gebeden verhoord
2) Op een avond, een maand of zo nadat Benjamin Creme was overleden, vroeg ik Maitreya aan het eind van mijn persoonlijke meditatie, via de ‘hand’-kaart, om specifieke hulp betreffende het hartchakra. Het antwoord kwam onmiddellijk. Dit proces lijkt door te gaan terwijl de dagen voorbijgaan en we 2017 zijn ingegaan. We zijn niet alleen. Alle gedachten en gebeden worden gehoord en beantwoord.
Naam bekend bij de redactie.

Twee brieven van dezelfde lezer:

Ontroerende ontmoeting
1) Toen ik eerder dit jaar [2002] voor een korte tijd in Schermerhorn was liet ik de hond uit op een weg langs een rivier, toen ik plotseling op een afstand van ongeveer 25 m een lange man en een veel kleinere vrouw zag die hand in hand mijn richting uit kwamen. De man had een wit safaripak aan, droeg een bril en een bijpassend hoedje. De vrouw zag er Aziatisch uit en droeg haar haar in een wrong. Toen zij me genaderd waren begroette de man me en zei: “Het is erg stil hier, hè?” Ik stemde daarmee in en hij voegde eraan toe: “We staan even verderop met een caravan,” en hij wees naar het kanaal (achter me) een eindje verder. Zijn gezicht straalde en hij lachte en zijn ogen waren donker en helder. De vrouw stond daar maar kalm en glimlachend, en keek me zwijgend aan. Al die tijd merkte ik helemaal niets van mijn omgeving – zo’n stilte heerste er om ons heen. Toen zei de man: “We gaan nu verder lopen.” Ze zeiden goedendag en liepen door. Ik keek om, om te zien of zij misschien verdwenen waren, maar ik zag hun silhouetten in de verte.
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de man Maitreya was en de vrouw de Meester Jezus.

Verdwijntruc
2) Een dag later wandelde ik weer met de hond toen ik omkeek en een man en een klein kind zag. De vader boog zich voorover en duwde zijn zoon die op een driewielertje zat. Een paar seconden later keek ik weer om, maar zag niemand meer. Daarom liep ik terug om te zien of zij misschien van het pad afgegaan waren naar hun huis, maar opnieuw was er niemand te zien! De afstand van de weg over een niet aangelegd paadje naar het huis aan het kanaal was ongeveer 25 tot 30 m. Ze waren gewoon verdwenen. Zou het kunnen zijn dat de vader met zijn zoon snel naar huis is gerend of is dit iets van een heel andere orde?
J.K., Amsterdam.
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de man Maitreya was en het kleine kind de Meester Jezus.

Ongewone bemoediging
Op maandag hebben we Transmissie-meditatie bij ons thuis. Ik was op 18 februari [2002] alleen thuis en realiseerde me dat ik niet veel tijd meer had voor de Transmissie begon, ik haastte me naar het winkelcentrum in de buurt om wat eten te kopen.
Toen ik de drukste ingang van dat winkelcentrum naderde, zag ik daar een man staan met een kopie van de Lijkwade van Turijn met Jezus’ gezicht, in kleur. De kopie, ongeveer 30 bij 60 cm, hing om zijn hals, in een eenvoudige houten lijst. In zijn hand had hij foldertjes met dezelfde kopie van Jezus’ gezicht, ook in kleur. Op de achterkant stond wat tekst. Toen ik dit allemaal zag kreeg ik een schok, want ik dacht dat deze man wellicht Maitreya of de Meester Jezus was. Maar toen begon ik te aarzelen en nauwkeuriger te kijken en dan raak je verward en maak je fouten.
Ik dacht: het kan Maitreya of Jezus niet zijn. Hij was een lange man, ongeveer 1.90 m, heel armoedig gekleed, alsof hij rechtstreeks van de boerderij kwam waar hij werkte, maar volgens de mode van de jaren 60. Hij had een heel mager gezicht en zag er slecht uit met kleine gesprongen bloedvaten, waardoor hij in het koude en regenachtige weer erg rode wangen had. Ik deed mijn boodschappen en ging door dezelfde ingang weg als ik gekomen was. Hij stond er nog steeds. Ik dacht erover hem aan te spreken en te vragen welke organisatie hij vertegenwoordigde. Maar ik voelde geen drang om naar hem toe te gaan, omdat hij niet erg uitnodigend keek, want hij had zijn gezicht steeds van mij en van andere mensen die langs hem liepen, afgekeerd. Ik besloot naar huis terug te lopen.
Thuis bleef ik aan deze ontmoeting denken. Een paar dagen later realiseerde ik me dat het leek alsof de mensen die daar tegelijkertijd met mij bij de ingang waren hem niet gezien hadden, want niemand keek naar hem, hoewel hij een opmerkelijke (lange) figuur was die daar met een grote fotokopie voor zijn buik stond. Ik had die avond een heel geconcentreerde Transmissie-meditatie, zoals ik nooit eerder had gehad.
Je zoekt altijd naar een verklaring wanneer je denkt dat je een Meester hebt ontmoet. Persoonlijk denk ik dat deze ontmoetingen een aanmoediging voor je zijn om door te gaan met je leven, met het werk dat je doet, gewoon een schouderklopje. Ik voelde me geroerd en uitermate dankbaar voor deze aandacht. Heb ik gelijk wat deze ervaring betreft: was het een ontmoeting met Maitreya of Jezus? Was er een boodschap die ik niet zag? In ieder geval gaf het me een heel goed gevoel.
Naam bij de redactie bekend.
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de man Maitreya was.

Heilige amulet
Een hele tijd geleden, ongeveer november 1982, ontmoette ik iemand wier verschijning een wonder voor me is gebleven. In 1982, toen de arbeidsmarkt echt krap was, zocht ik een baan in Wenen. Die dag had ik om 9 uur in de ochtend een sollicitatiegesprek. Op basis van mijn prestatie en dat gesprek werd een definitieve beslissing van het bestuur verwacht. Het was heel belangrijk voor me om die baan te krijgen.
Om goed op tijd te zijn, wachtte ik in mijn auto heel dicht bij het bedrijf en bracht de tijd die nog restte door met een vurig gebed. Plotseling klopte iemand op het raam. Toen ik naar die persoon keek, zag ik een heel oude vrouw, die me in haar houding heel erg aan mijn overleden grootmoeder deed denken. Ze gaf me een teken om het raam te openen. Met haar beide handen nam ze mijn hand en stopte er iets in en zonder een woord te zeggen gaf ze me het gevoel: ‘dit zal je helpen’.
Toen ik mijn hand opende bleek dat ze me een medaillon had gegeven met Maria en haar zoontje Jezus. Seconden later, toen ik weer opkeek om te bedanken, was de persoon ‘in het niets verdwenen’. Hoewel ik onmiddellijk uitstapte om haar achterna te gaan, zag ik haar nergens. In de loop van het komende interview dat uren duurde, moest ik intensieve en moeilijke proeven afleggen. Niettemin, met tot dan toe ongekende energie, nam ik de hordes en kreeg uiteindelijk een baan aangeboden. Nu enkele jaren later zou ik erg graag willen weten wie die heel oude en vriendelijke vrouw echt was.
E.H., Biedermannsdorf (Oostenrijk).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ‘oude vrouw’ de Meester Jezus was.

Twee brieven van dezelfde lezer:

Speciale plaats
1) Mijn vriendin Angela en ik ontmoetten elkaar in San Francisco om op 6 augustus 2002 Benjamin Creme’s lezing bij te wonen. We kwamen vroeg aan en wachtten gespannen tot de zaal open ging zodat we goede plaatsen voorin zouden kunnen vinden. We zaten in een smalle rij met maar drie stoelen. Terwijl we gingen zitten, zei ik lachend tegen mijn vriendin: “Ik houd deze stoel naast me vrij voor een bijzonder iemand.” Ik vroeg me toen af waarom ik dat had gezegd. We hadden het er over dat we blij waren deze bijzondere lezing weer te horen, omdat het meer dan 10 jaar geleden was dat ik een van de lezingen van de heer Creme had kunnen bijwonen. Al gauw vroeg een lange, heel goed geklede man met wit haar erg beleefd: “Mag ik op deze stoel naast u zitten?” Zijn gedistingeerde verschijning verraste me. Mijn aanvankelijke indruk was dat hij misschien een diplomaat of een tv-persoonlijkheid was. Hij was onberispelijk gekleed en zijn schoenen zagen eruit alsof ze nog nooit gedragen waren. Ik vroeg of dit de eerste keer was dat hij een van de lezingen van de heer Creme bijwoonde. Hoewel ik me zijn preciese antwoord niet herinner, zei hij dat hij een poster had gezien op een kunsttentoonstelling over Siddhartha en dat deze lezing belangrijk moest zijn omdat het in zo’n grote zaal wordt gehouden. Hij zei dat hij “net aan de overkant” woonde en wees naar de Christ Church-kathedraal. Mentaal probeerde ik daar een flatgebouw of zoiets te plaatsen.
Toen zei ik tegen hem: “Ik denk dat u een echt feest te wachten staat.” Hij begon me vragen te stellen over wanneer ik voor het eerst van dit verhaal wist. Omdat hij zo gemakkelijk was om mee te praten en me zo op m’n gemak stelde, begon ik hem te vertellen over wanneer ik voor het eerst over Maitreya hoorde. Ik vertelde hem dat de leraar van een Alice Bailey-studiegroep in 1977 een brief uit Londen kreeg over de bijeenkomsten van Benjamin Creme en over de eerste telepathische boodschap die van Maitreya werd ontvangen. Toen ik de eerste boodschap van Maitreya hoorde was ik geestdriftig. Ik vertelde de gedistingeerde heer dat het me iets deed en het als waar klonk. Hij knikte. Ik zei dat mijn allereerste reactie was om naar Londen te vliegen om deze man te horen spreken, maar dat ik dacht dat dat niet was wat ik moest doen. De volgende zomer verhuisden mijn man en ik van Louisiana naar Oregon en we bleven wachten om meer te horen. Na drie jaar hoorden we dat de heer Creme naar de VS kwam. We waren erg opgetogen toen we dat hoorden en werden actief voor Tara Center en vertelden anderen over Maitreya. De gedistingeerde heer luisterde aandachtig en stelde meer vragen. Hij leek heel geïnteresseerd, en antwoordde vaak: “Ja.” Later vroeg hij of hij de boeken mocht zien die ik net gekocht had en bedankte me heel hoffelijk. Ik vertelde hem over de Transmissie-meditatie die de volgende avond gehouden werd. Hij zei: “Ik stel uw uitnodiging erg op prijs en dank u, maar ik heb andere plannen.”
Misschien was deze man gewoon een aardige, heel beleefde, gedistingeerde heer. Hij zag er zo bekend uit, maar ik kan hem niet plaatsen. Misschien heb ik hem op tv gezien, of was hij misschien de Meester Jezus?
PS: Een aantal jaren heb ik last met lopen, vanwege pijn die veroorzaakt wordt door wervelproblemen onder in mijn rug en mijn heupen. Het was gewoon om te lachen toen Angela en ik die heuvels in San Francisco op liepen om naar de lezing te komen. We stopten elke paar minuten … en lachten wat af. Na de lezing, toen ik het podium afliep nadat ik u gezien had, realiseerde ik me dat ik niet kreupel liep. Ik was al beter!
Dank u voor al uw hulp en leiding die u zoveel jaren heeft gegeven. Ik besef hoe gezegend we allemaal zijn geweest en zal beter mijn best doen om deze Boodschap van Hoop aan anderen door te geven. Ik weet dat deze 20 of zo jaren van mijn leven de belangrijkste geweest zijn en dat ik meer moet doen…
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ‘gedistingeerde heer’ Maitreya was.

Oud voor hun jaren
2) Aan het eind van de zomer van 1996 toen ik in Portland (Oregon, VS) woonde, zat ik op de stoep aan de kant van een heuvel naast mijn huis en werkte aan een bloemenperk. Na een natte zomer met hogere temperaturen waren de bloemen verwelkt en sommige van de planten hadden meeldauw en hadden hulp nodig. Ik probeerde dode bloemen eruit te knippen en tilde sommige van de planten op toen twee jonge blonde jongens met blauwe ogen die ongeveer zes jaar oud leken, naast me stilstonden en vroegen: “Bent u gelukkig? Geniet u van wat u doet?” Ik was heel verbaasd zo’n vraag te horen van deze jonge jongens die ik nog nooit gezien had. Ik herinner me eigenlijk niet wat ik hun geantwoord heb, maar ik herinner me wel dat ik naar hen gelachen heb terwijl ik me afvroeg waar zij woonden. Ze zeiden goedendag en liepen langs me heen de heuvel op. Een paar seconden later keek ik om om hen te zien, maar ze waren verdwenen … misschien de hoek om. Ik was nog een beetje verbijsterd door hun vraag en vroeg me af of ik ze ooit nog eens zou zien. Dat is niet gebeurd. Vele jaren zijn voorbijgegaan sinds deze grappige ontmoeting, maar ik zal nooit de oprechte, bezorgde blik vergeten die ze me gaven. Waren zij misschien de Meester Jezus en Maitreya?
N.B., Carrollton (Texas, VS).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ‘kleine jongens’ Maitreya en de Meester Jezus waren.

Twee brieven van dezelfde lezer:

Bijzondere filmvoorstelling
1) In 1998 bezocht ik mijn ouders en bracht een videotape mee van een interview met u [Benjamin Creme], waarin u praat over de wederverschijning, die ik afspeelde voor mijn moeder. Toen de video was afgelopen vroeg ik mijn moeder wat ze ervan vond. Zij aarzelde en zei toen dat het mooi was, dat de trucage goed gedaan was. Ik was verbaasd over haar laatste opmerking omdat er geen trucage op de video was en dat zei ik ook tegen haar. Zij antwoordde: “De manier waarop Benjamin Creme verdween en een of andere man verscheen waar Ben was geweest.” “Dat heb ik niet gezien,” zei ik. Mijn moeder zei dat ik op moest houden haar voor de gek te houden. Ik zei dat ik dat niet deed en dat zij iets had gezien wat niet op de video stond. Ze borg de video op en zei dat ze hem later nog wel eens zou bekijken. Tot op vandaag ben ik er niet zeker van of ze dat gedaan heeft.
Kunt u uw Meester vragen of Maitreya hier iets mee te maken had?
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ‘trucage’ voor uw moeder gemanifesteerd werd door Maitreya.

Prioriteiten
2) In de zomer van 1994 reed ik naar San Francisco met de bedoeling om naar een lezing van Benjamin Creme te gaan. Op de dag van zijn lezing, net een uur of zo ervoor, draaide mijn metgezel, die hem ook wilde horen spreken, zich naar mij toe (ik zat aan het stuur op de snelweg) en zei: “Laten we lekker ontspannen naar de zee gaan en naar de sequoia’s kijken.” Ik dacht na over het voorstel en bedacht dat onze reis van Vancouver (Canada) voor de lezing van de heer Creme was. Ik vroeg me af wat ik wilde doen.
Plotseling werd de snelweg, het stuur, de auto, de lucht, alles zwart, alsof het licht van de wereld was uitgedaan en het enige wat ik kon zien was het gezicht van Benjamin Creme en zijn zilverkleurige haar. Het was net zo snel weer verdwenen en de lichten waren weer terug. Ik reed nog steeds op de snelweg richting San Francisco. Ik zei toen tegen mijn vriend: “Ik weet niet wat jij wilt, maar ik ga naar de lezing.” Hij keek me aan en zei: “Prima.” Kan uw Meester uitleggen wat er gebeurde? Wie of wat was verantwoordelijk voor deze ervaring?
M.T., Toronto (Canada).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ervaring u werd gegeven door Maitreya.

De “tekenen van de tijd” die we hier presenteren zijn in het verleden door Benjamin Creme’s Meester bevestigd of spreken voor zich. Veel verschijnselen zijn door ooggetuigen waargenomen, die ze als bevestiging van hun hoop en geloof beschouwen. We leggen ze ter overweging voor.

Tekenen in overvloed

De hele maand januari 2017 fotografeerde NASA’s Zonne- en Heliosfeerobservatorium (SOHO) grote voorwerpen dicht bij de zon, die energiestralen lijken uit te stralen. (Bronnen: sohowww.nascom.nasa.gov; YouTube: myunhausen74)

Beide opnamen hierboven van 8 januari 2017

4 Januari 2017: Een gevleugeld voorwerp nabij de zon, gefotografeerd door SOHO

Patronen van licht in Japan

Deze patronen van licht zijn slechts een selectie van patronen die de een na de ander in hetzelfde gebied in het noordwesten van Tokio werden gezien toen K.E. op 31 december 2016 ’s avonds een wandeling maakte. Het was bijna alsof het hele gebied met lichtpatronen was bedekt, waardoor hij zich afvroeg: “Is dit het teken dat vertelt dat er iets majestueus gaat gebeuren?”
Lichtpatronen zijn overal ter wereld gezien op gebouwen en wegen, en zijn tekenen gemanifesteerd door Maitreya in samenwerking met de Ruimtebroeders.

Deze man werd gezien bij een evenement tegen klimaatverandering op 21 september 2016 gepresenteerd door Vivienne Westwood. Wellicht dezelfde gedaante die Maitreya gebruikte bij een demonstratie in Londen in november 2015. We leggen dit ter overweging voor. (Zie SI jan./feb. en juli/aug. 2016) (Bron: edition.cnn.com)

Benjamin Creme (links) op het podium in theater de Meervaart in Amsterdam op 27 september 2007. Gefotografeerd en ingezonden door N.Z., Zwijndrecht.

Wonderbaarlijke gebeurtenissen bij Standing Rock
Tijdens de betogingen in oktober 2016 bij Standing Rock in Noord-Dakota (VS) tegen de voorgestelde aanleg van de Dakota-oliepijplijn (DAPL) kwam tot hun verbazing en vreugde dicht bij de deelnemers een kudde wilde buffels de heuvel af galopperen.
Het protest bij Standing Rock heeft tot een ongekende samenkomst geleid van stammen van inheemse volkeren uit heel Noord-Amerika, om te voorkomen dat de pijpleiding (die zij als de “zwarte slang” uit een eeuwenoude profetie zien) op hun heilige land wordt aangelegd en door het Oahe-meer, de voornaamste drinkwaterbron voor het Sioux-volk van Standing Rock.
Van oudsher hebben de inheemse Amerikanen een spirituele band met de buffel, die zij vereren als een gift van de Grote Geest. Zij geloven dat zolang die vrij rondzwerven en de kudden talrijk zijn, de soevereiniteit van inheemse volkeren sterk zal blijven. De plotselinge verschijning van de buffels “uit het niets” werd door de betogers als een teken van hulp beschouwd, omdat zij tijdens een impasse met de politie en de nationale garde om bijstand uit het “Buffelland” hadden gebeden.
Twee dagen later werd gemeld dat er een adelaar te midden van de betogers was geland en een uur bleef; ze konden eromheen staan en hem aanraken. Amerikaanse Indianen beschouwen de adelaar als een heilige boodschapper die gebeden naar de Schepper brengt en met geschenken en visioenen terugkomt. Ze zeggen: “Vrijheid is essentieel voor het voortbestaan van de adelaar en dit leert ons dat alle mensen vrij moeten zijn om hun eigen wegen te kiezen, om te aanbidden terwijl de Schepper hen leidt en om de vrijheid van anderen te respecteren.” In september was een tijdelijke stopzetting van de aanleg van de pijpleiding bereikt. Ondanks het ijzige weer blijven de “Waterbeschermers” vastbesloten de strijd voor milieubehoud in Noord-Dakota voort te zetten. (Bron: YouTube: ProtectMotherEarth)

Wilde buffels verschijnen bij Standing Rock (VS) (foto: Standing Rock Rising Facebook)

Een adelaar verschijnt tussen de betogers (foto: YouTube: Protect Mother Earth)

“Houd de prijs voor ogen! En de prijs is de mensheid!”
een compilatie

Hier volgt een selectie uitspraken met betrekking tot het thema ‘Houd de prijs voor ogen!’ De uitspraken zijn afkomstig van Maitreya (Boodschappen van Maitreya de Christus en Maitreya’s Leringen – De Wetten van het Leven), Benjamin Creme’s Meester (Een Meester spreekt en Share International) en de boeken van Benjamin Creme.

We worden wakker!

Op zaterdag 15 februari 2003, een maand voor de invasie in Irak, hielden 1,8 miljoen mensen een vredesmars door Londen die eindigde in een bijeenkomst in Hyde Park. Een zwarte man trok de aandacht van een cameraploeg die deelnemers interviewde. In een brief aan de redactie waarin het interview werd beschreven, bevestigde Benjamin Creme’s Meester dat de man in feite Maitreya was in de gedaante van een deelnemer. Hier volgen enkele fragmenten uit het interview:
“Eindelijk worden we wakker, eindelijk! De wereld hoort toe aan de mensheid, broeder… Ik ben trots dat mijn broeders en zusters vandaag de waarheid zeggen en de leugens ontmaskeren, de leugens, dat is geweldig! De hele jonge generatie, zwart, wit, ze zijn hier allemaal; ik vind het prachtig om te zien en ik zou het voor geen goud willen missen, broeders! En al mijn kleine broeders daar, al mijn kleine broeders en zusters, overal daar, overal vandaan! Ik ben blij, ik ben heel blij! We worden wakker!
Word wakker, broeder, blijf vertrouwen! Houd de prijs voor ogen! En de prijs is de mensheid! Want de mensheid is van ons allemaal! Zoals Bertrand Russell zei: ‘Onthoud je menselijkheid en vergeet de rest.’ Want als je dat niet doet, ziet de toekomst er somber uit. Maar jullie, onze nieuwe generatie, hebben de opkomst gezien van een nieuwe orde en de orde hoort aan de mensheid…” (SI april 2003)

Bij marsen en demonstraties waarin de mensen oproepen tot rechtvaardigheid, vrede en gezond verstand, kan Maitreya in een of andere gedaante gevonden worden, terwijl Hij de rol van de mensen speelt en uit hun naam spreekt. Zijn energie van liefde doordringt deze samenkomsten van de rechtvaardigen en inspireert hen tot verdere inspanning. Zijn kracht wordt de hunne en zij voelen zich onbevreesd en zeker. Op deze wijze keert de Heer van Liefde het tij van de haat, versterkt Hij het vuur van miljoenen en ziet mensen overal zich bewust worden van hun bestemming en naar de middelen zoeken om hun oprechte verlangens ten uitvoer te brengen. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Het einde van onderdrukking’)

Mijn Lering, hoe eenvoudig ook, zal jullie tonen dat het noodzaak is om samen te delen; om een reservoir van voorraden aan te leggen waaruit alle mensen kunnen putten; deze Lering zal jullie de manifestatie van de innerlijke goddelijkheid van de mens tonen… Een crisis in besluitvorming wacht de mensheid. Mijn Liefde creëert een polariteit van gezichtspunten; dat is het Zwaard dat ik hanteer. Mijn vrienden, weet goed waar je staat en ontvang Mijn Licht. (Maitreya, Boodschap nr.64)

Wanneer ons gelaat gezien wordt, zullen jullie ook de begintijd zien van veranderingen die de wereld zullen transformeren. De veranderingen zullen niet allemaal tegelijk plaatsvinden, maar spoedig zullen de eerste stevige slagen van rechtvaardigheid en vrijheid worden toegediend, die aan stuwkracht zullen winnen naarmate de maanden en jaren voorbij flitsen. Uiteindelijk zal alles worden vernieuwd en zullen de volkeren van de wereld een schonere en gezondere lucht ademen. Voor deze reusachtige taak is moed vereist. Aan vele uitdagingen moet het hoofd worden geboden. Het is niet eenvoudig om een wereld totaal te veranderen, noch om een nieuwe te bouwen op de ruïnes van het verleden. Wees daarom moedig en herbouw jullie wereld. Leg je angst af en verwelkom de toekomst met open armen… In het verleden heeft de mens verscheidene malen de gelegenheid gehad om op te klimmen, maar liet hij na de kans te benutten. Sta gereed om de toekomst met beide handen aan te grijpen en een wereld te scheppen van schoonheid. Vermijd wanhoop en schep met vreugde en liefde, wetend dat de toekomst wacht op je omhelzing. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Het Pad naar de toekomst’)

Alle veranderingen die nu in de wereld plaatsvinden, zorgen voor bewustzijn in mensen, die vinden dat het nu genoeg is geweest; zij hebben het recht om vrij te zijn en van het leven te genieten. Ze willen niet langer geconditioneerd worden door politiek, religie of commercialisering. Het leven moet in evenwicht zijn, en we moeten ons bewust zijn van het Zelf in ons hart. Er was iemand als Maitreya voor nodig om dit bewustzijn in de wereld vrij te laten. (Maitreya, Maitreya’s Leringen — De Wetten van het Leven)

Maitreya is de belichaming van de energie die wij Liefde noemen, het Christus-beginsel, en Hij stort die Liefde onafgebroken, dagelijks, in een oneindige stroom uit in de wereld. Dit heeft een subtiele, maar zeer besliste invloed op de manier waarop mensen denken en handelen. Het werkt naar twee kanten. In de Bijbel wordt dit het “Zwaard des Onderscheids” genoemd. Hij komt als het Zwaard des Onderscheids, niet om de mensen te verenigen, maar om “broeder tegen broeder en vader tegen zoon op te zetten”. Dit is een symbolische aanduiding van die energie van Liefde, die volkomen neutraal is. Zij stimuleert alles, het goede en het kwade, het egoïstische en het altruïstische, tegelijkertijd. Dus vergt het een enorme kennis en praktische vaardigheid van Maitreya om ervoor te zorgen dat meer mensen deze energie absorberen die haar op altruïstische wijze kunnen gebruiken, dan mensen die haar op zelfzuchtige wijze zouden gebruiken. Het is jongleren. Het stimuleert iedereen, zodat de zelfzuchtigen meer zelfzuchtig worden en de altruïsten steeds altruïstischer. Op deze manier wordt de keus die de mensheid moet maken heel duidelijk… Of we veranderen totaal van richting, óf we vernietigen al het leven op de planeet. Dat is wat Maitreya zal zeggen. We hebben niet veel tijd om te beslissen. Maitreya zegt: “Mijn hart vertelt Mij jullie antwoord, jullie keus, en verheugt zich.” (Boodschap nr. 11) “Het einde is bekend vanaf het begin” en Hij weet dat Hij niet tevergeefs gekomen is.
Maar wij moeten weten wat we willen. Wij moeten het heel duidelijk zien, met een haarscherpe blik: die weg leidt tot chaos en zelfvernietiging en die weg leidt tot… wat? De meest fantastische beschaving die deze aarde ooit gekend heeft. Zo werkt het Zwaard des Onderscheids; dat is de energie van Liefde. We beginnen de gevolgen ervan te zien. (Benjamin Creme, De Grote Aantocht)

Wanneer zal de nieuwe tijd, zoals beloofd, beginnen? Deze periode van overgang is onvermijdelijk een moeilijke. Alles wat we zien, is het gevolg van de invloed van sterke energieën en krachten die, naarmate zij op de mensheid inwerken, verschillende reacties oproepen. Die zijn helaas niet eenvormig en homogeen, maar worden geconditioneerd door afzonderlijke individuele en nationale belangen, ambities en verlangens. Vandaar de overmaat aan nationalistische bewegingen en etnische eisen die nu op de voorgrond treden… De taak van de Hiërarchie is het Plan van God ten uitvoer te brengen door middel van “het Centrum dat wij mensheid noemen”. Dit moet altijd gebeuren met eerbiediging van de goddelijke vrije wil van de mens. Verwacht daarom geen volmaaktheid in de uitwerking van het Plan van dag tot dag of jaar tot jaar. Het doel op de lange termijn is verzekerd, dat lijdt geen twijfel. Alleen de mens bepaalt de grilligheid van het pad waarlangs het zich voltrekt. Spoedig zullen jullie de spanningen zien afnemen die de wereld momenteel in hun greep houden. De gebeurtenissen naderen een crisis waardoor deze ongelijksoortige krachten zullen verdwijnen en verstandiger gezichtspunten zullen worden gehoord. Economische noodzaak dwingt zelfs de rijkste landen om meer in mondiale termen te denken en meer in lijn met de behoeften van de groep. Spoedig zullen de moeilijkheden, veroorzaakt door hebzucht, dwingen tot een herbezinning op economische theorieën en praktijken en de weg tonen naar een rechtvaardiger wereld. Deze dag ligt niet “om de hoek”, maar is niet al te veraf. Vrees niet, het Plan heeft niet gefaald. Integendeel, het Plan voltrekt zich. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Het Plan voltrekt zich’)

Mijn behoefte aan discipelen die het gevaar van de huidige tijd inzien, is groot. Ik heb ook hen nodig die Mijn Aanwezigheid voelen, om deze belofte bekend te maken aan hun broeders. Allen die delen in de hoop dat de mensheid in vrede zal samenleven, werken voor Mij. Vrede, Samendelen en Rechtvaardigheid staan centraal in Mijn Lering. Waar ook het Licht van deze Waarheden schijnt, daarheen richt Ik Mijn blik, en door dat kanaal van Licht zend ik Mijn Liefde. Zo ga Ik te werk. Zo verander Ik de wereld door middel van jullie. (Maitreya, Boodschap nr.92)

Thans is, opnieuw, het moment aangebroken dat de stem van het volk gehoord moet worden. Thans is het, opnieuw, van wezenlijk belang dat de behoefte aan rechtvaardigheid, vrijheid en vrede van mensen overal, gehoord en erkend wordt door roekeloze machthebbers. Deze gevaarlijke mannen, gevangen in de begoocheling van hun macht, moeten beseffen dat de tijd van oorlog voorbij is, dat de mensheid verlangt naar vrede en een veiligheid die snel vervaagt. De kleine ‘Napoleons’ moet te verstaan gegeven worden dat hun dagen van macht voorbij zijn; dat de tijd hen van alle betekenis beroofd heeft; en dat de macht nu ligt bij hen die de werkelijke noden van het volk dienen. Wanneer Maitreya het strijdperk betreedt, wordt Hij aanvankelijk wellicht niet opgemerkt te midden van de hectische gebeurtenissen die dagelijks de sereniteit en kalmte van mensen uitputten. Spoedig echter zullen mensen zien dat hun gedachten en noden gehoord en vertolkt worden door een geest die wijzer en overtuigender is dan de hunne. Op deze wijze zullen zij zich aangemoedigd voelen en zich verenigen om beter te worden gehoord. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De macht van het volk in opkomst’)

Mijn vrienden, broeders en zusters, ga na waar jullie nu staan: Zijn jullie bereid met Mij mee te gaan naar het gezegende eiland van liefde? Zijn jullie bereid met iedereen te delen wat je nu bezit? Zijn jullie bereid, Mijn vrienden, om het leven moedig onder ogen te zien en het te beschouwen als een uitdaging tot slagen? Niets kan jullie tegenhouden als je met Mij meegaat. Niets zal er overblijven van de oude traagheid, want omgeven door Licht en Liefde kunnen jullie, Mijn vrienden, de vreugde kennen van nabijheid tot de Vader; die vreugde welke mijn Voorrecht het is jullie te verlenen. Raap je moed dan bijeen, Mijn vrienden, en volg Mij terug naar je Bron. Er kan niets fout gaan, Mijn vrienden, Maitreya is met jullie! (Maitreya, Boodschap nr.86)

Voeg jullie stem bij die aanzwellende roep om vrede en gerechtigheid en word je bewust van jullie plaats in de geschiedenis. Een nieuwe wereld is in de maak en vereist de betrokkenheid van allen: allen hebben een taak in deze grote onderneming; niemand hoeft zich te jong of te oud te voelen om hardop lucht te geven aan zijn aspiraties. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De stem van Maitreya’)

De wereld is verdeeld in twee groepen mensen: de ene is progressief en de andere conservatief en reactionair. De conservatieve en reactionaire krachten houden van het verleden, klampen zich vast aan de oude orde van het Vissentijdperk (dat bij uitstek gebaseerd is op afgescheidenheid en scheuring). Dat is wat we op dit moment zien. De progressieve krachten zoeken een meer constructieve en meer omvattende manier van leven, waarin de Watermankrachten, de krachten van synthese, fusie en samensmelting tot uitdrukking kunnen worden gebracht. Waar je ook maar de overheersing van autocratische, conservatieve en reactionaire krachten aantreft, vind je de vertegenwoordigers van het verleden, die in specifiek deze tijdsperiode altijd werken via de marktwerking, op dit moment het belangrijkste economische concept dat de wereld beheerst. Maar de marktwerking gaat afbrokkelen, omdat ze niet functioneert; ze werkt tegen de wet van evolutie in. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl. II)

Ik heb helpers nodig. Ik wil jullie de gelegenheid bieden om te groeien in Dienstbaarheid, om jezelf te verheffen tot in een nieuw Licht, tot een nieuwe verantwoordelijkheid, en wanneer Ik roep, verwacht Ik jullie… Maar jullie, Mijn vrienden, hebben de gelegenheid tot volledige en bewuste dienstbaarheid. Grijp deze kans aan en begin nu. Neem deel aan een groots Plan dat de wereld nu verandert, dat alle mensen en alle volkeren tot elkaar brengt, dat de weg aangeeft naar de toekomst en terug naar God… Niets zal zomaar gebeuren. Ik roep op tot daden en die daden zal ik vele malen versterken. Grijp nu deze kans om Mijn vrienden te zijn, Mijn discipelen, waarlijk de Mijnen. (Maitreya, Boodschap nr.21)

boekbespreking door Marc Gregory

Op dit beslissende moment voor de mensheid en de planeet – met het potentieel voor een sprong van bewustzijn naar een wonderbaarlijk nieuw begin of de grote kans op een rampzalige catastrofe als we niet van koers veranderen – zijn geloof, hoop en opbouwend handelen in het bijzonder cruciaal voor het welzijn van de mensheid. Toch vinden velen het momenteel een uitdaging de innerlijke vrede en het evenwicht te vinden om dat geloof en die hoop niet te verliezen.
In antwoord op deze universele onzekerheid hebben twee van de meest geliefde geestelijke leiders ter wereld, zijne heiligheid de dalai lama en aartsbisschop Desmond Tutu, een verjaardagsviering benut om de meest ontmoedigende geestelijke problemen van de mensheid te bespreken.
Een korte achtergrondschets is nodig: in 2011 wilde aartsbisschop Tutu zijn goede vriend de dalai lama uitnodigen om zijn 80e verjaardag te vieren. De regering van Zuid-Afrika gaf de dalai lama geen toestemming het land in te reizen, en gaf daarmee toe aan de politieke druk van de Chinese regering en negeerde het ernstige bezwaar van de aartsbisschop.
Daarom werden er in 2015 voor de 80e verjaardag van de dalai lama afspraken gemaakt, zodat de aartsbisschop de week van de feestelijkheden in Dharamsala (India), de residentie in ballingschap van zijne heiligheid, kon bijwonen. Daar voegden zich Douglas Abrams bij hen, schrijver en assistent van de aartsbisschop, en Thupten Jinpa, een boeddhistische geleerde en meer dan 30 jaar de belangrijkste tolk van de dalai lama.
Ondanks dat de twee oude vrienden zelden tijd hebben om in elkaars gezelschap door te brengen, diende de dialoog die een week duurde een hoger doel, namelijk te bespreken hoe men blijvende vreugde kan ontwikkelen en behouden in een roerige, vaak verscheurde wereld.

Authenticiteit
De authenticiteit die deze twee mannen kenmerkt komt, zoals velen misschien weten, omdat beide zwaar beproefd zijn in het vuur van rampzalige wereldgebeurtenissen. Toen hij op 15-jarige leeftijd de leider van zes miljoen Tibetanen werd en negen jaar geprobeerd had te onderhandelen met de Chinese regering die zijn land bezette, verliet de dalai lama in 1959 Tibet op 24-jarige leeftijd om een opstand te voorkomen die zou hebben geresulteerd in een gewelddadige slachting van zijn volk.
Zijn pad naar veiligheid in verbanning was vol moeilijkheden en gevaar en vergde een gevaarlijke tocht door de Himalaya van drie weken met “…zandstormen en sneeuwstormen terwijl ze bergtoppen van 6300 meter over moesten”. (blz.36)
Desmond Tutu van zijn kant werd het gezicht van de anti-apartheidsstrijd toen zoveel van haar leiders, in het bijzonder Nelson Mandela, door de regering van Zuid-Afrika gevangen gezet waren. Beschut door zijn positie als hooggeplaatste geestelijke en door de Nobelprijs voor de Vrede die hij in 1984 won, voerde de aartsbisschop in grote moeilijkheden hartstochtelijk campagne om een eind te maken aan de onderdrukking van de zwarten en andere gekleurde mensen in zijn land. “Tijdens die bloedige strijd begroef hij talloze mannen, vrouwen en kinderen, en preekte hij onophoudelijk vrede en vergeving bij hun begrafenis.” (blz.44)
Later werd hij door president Nelson Mandela gevraagd een Waarheids- en Verzoeningscommissie in te stellen in een poging de verschrikkingen van de apartheid het hoofd te bieden en het land naar een toekomst te leiden die vrij van wraak en vergelding zou zijn.
Beide mannen hebben enorme uitdagingen overwonnen, zowel persoonlijk als door de last van een heel volk op zich te nemen. Toch hebben ze het contact met de bron van hun innerlijke vreugde niet verloren, noch hebben zij de voeling met hun wezenlijke menselijkheid verloren. “De aartsbisschop heeft nooit heiligheid gezocht en de dalai lama beschouwt zichzelf als een eenvoudige monnik.” (blz.7) Deze uitspraak weerspiegelt veel van wat zij met ons delen.

Stress, angst en onrust
Geen van beide mannen zegt dat pijnlijke situaties en negatieve gemoedstoestanden vermeden kunnen worden. Steeds weer benadrukken zij dat deze omstandigheden deel van het leven zijn en dat onze reactie erop bepaalt hoe ons leven eruit zal zien. Beiden zien beproevingen en moeilijkheden als kansen voor groei en geestelijke ontwikkeling. Het is dus een kwestie van hoe je ernaar kijkt.
Terwijl de benarde situatie van het Tibetaanse volk nooit ver van zijn bewustzijn is, zegt de dalai lama: “Wanneer ik de wereld rondkijk, zijn er veel problemen, zelfs binnen de Volksrepubliek China… Maar dan zijn er buiten China veel meer problemen en is er meer lijden.” Door je bewust te zijn van de beproevingen van anderen “…zullen we onze zorgen en ons eigen lijden verminderen.” Douglas Abrams merkt dan op dat “dit geen ontkenning van pijn en lijden is, maar een verschuiving in perspectief – van zichzelf naar anderen toe, van zorg naar mededogen.” (blz.37)
Deze verschuiving in perspectief weerklinkt bij de aartsbisschop als hij het Afrikaanse concept ubuntu toelicht: “…wanneer ik een klein stukje brood heb is het gunstig voor mij dat ik het met jou deel. Omdat uiteindelijk niemand in deze wereld alleen is gekomen.” (blz.60)
Het idee is je persoonlijke gezichtspunt uit te breiden tot het de moeilijkheden van de hele mensheid begint te omvatten. Naarmate we dat doen, kunnen we ook proberen om niet alleen ons eigen lijden, maar ook dat van anderen te verlichten. Beide leiders bespreken echter ook de psychologische conditionering die zo’n uitbreiding voor sommigen problematisch maakt.

Eenheid
“Veel verdriet vindt zijn oorsprong in ons eigen hart en denken – door hoe wij reageren op de gebeurtenissen in ons leven,” aldus de dalai lama. (blz.83) “In het bijzonder nu; er is in het onderwijs weinig aandacht voor innerlijke waarden. Dan worden we op onszelf gericht in plaats van op innerlijke waarden – en denken altijd ik, ik, ik.” (blz.77)
De aartsbisschop en de dalai lama zijn het erover eens dat “…veel van onze stress veroorzaakt wordt doordat wij onszelf zien als afgescheiden van anderen, wat weer teruggaat tot het verlies van ons gevoel voor gemeenschappelijke verbinding, van ubuntu.” (blz.99)
Hier verwijzen ze duidelijk naar een wereldcultuur die wedijver en bezit hoger waardeert dan eenheid en broederschap – een cultuur die het individu aanmoedigt om zich meer op zijn of haar eigen problemen en verlangens te richten dan op het cultiveren van een bredere kijk. “Wat de aartsbisschop en de dalai lama zeggen is dat we onze eigen pijn kunnen helen door ons om de pijn van anderen te bekommeren.” (blz.63)…

Een van de kenmerken die dit boek een genot maken om te lezen, is de diepe en voelbare broederlijke liefde die deze twee mannen voor elkaar hebben. Tussen hun meer serieuze overdenkingen zien we veel momenten van onderling vrolijk en vriendelijk plagen en grappen, en het plezier dat ze beleven aan elkaars gezelschap.
Echter, de symbolische betekenis van de ontmoeting van deze twee kan niet overschat worden. Vanwege de status die ieder in de wereld bekleedt en de geestelijke tradities die ze belichamen, vertegenwoordigt dit boek ook beslist de eenheid van Oost en West, en een voorbeeld van “goed voorbeeld doet goed volgen” om onze eigen bekrompen gehechtheden aan de een of andere geestelijke traditie los te laten en de hele menselijke familie als één te zien. Die eenheid vormt de kern van al hun contemplaties en er is geen twijfel dat de twee, ieder op zijn eigen manier en binnen zijn eigen geestelijke traditie, de principes van de leringen van de Oude Wijsheid zoals door Maitreya en de Meesters van Wijsheid uiteengezet, doen weerklinken – het principe van onze wezenlijke eenheid ongeacht ras, nationaliteit of spirituele richting, en dat onze zorgen niet alleen degenen in onze onmiddellijke nabijheid moeten omvatten, maar van de mensheid als geheel. Als rolmodellen die deze beginselen in hun leven uitdrukken, hebben de aartsbisschop en de dalai lama de wereld op uitmuntende wijze gediend.

Zijne heiligheid de dalai lama en aartsbisschop Desmond Tutu, met Douglas Abrams, The Book of Joy: Lasting Happiness in a Changing World. 2016, Avery Publications, 354 blz.

Het Marshall-plan: Amerika’s grootste verrichting – tot nu toe

Het ziele-aspect van Amerika, de 2de straal van Liefde/Wijsheid, kwam het duidelijkst tot uitdrukking in het Marshall-plan na de oorlog. Het Marshall-plan is de grootste prestatie van Amerika tot op heden voor de rest van de wereld. Het zijn niet Amerika’s gaven van wedijver, computerisering, het landen op de maan en nu het onderzoeken van Mars. Andere landen doen dat min of meer ook. Amerika doet het groter en beter, omdat het groter is en beter in dat soort dingen. Maar dat zijn niet de zaken waar het om gaat. Waar het om gaat zijn de juiste menselijke verhoudingen die elk land schept. (Benjamin Creme, De Kunst van Samenwerking, 1997)

Naarmate de druk van verandering toeneemt, is er onvermijdelijk een reactie, een tegenkracht, en dus is er een zwaai naar rechts. Er bestaan in de VS sterk fascistoïde elementen die gebeurtenissen gadeslaan en hun kans afwachten. Die gelegenheid kan zich voordoen wanneer veranderingen tot een zeker punt plaatsvinden, maar ze zullen ervaren dat de beter geschoolde elementen van het publiek een onverwachte kant zullen kiezen. Zij zullen de kant kiezen van verandering. Je zult daarbij zien dat de zielehoedanigheid van Amerika, die de 2de straal van Liefde/Wijsheid is, door Maitreya zal worden opgeroepen en actief zal worden, zoals dat na de Tweede Wereldoorlog gebeurde met het Marshall-plan. Het Marshall-plan is zonder uitzondering de grootste verrichting van het moderne Amerika. Helaas werd het gestopt toen het zijn onmiddellijke werk in Europa had gedaan…
Wanneer Maitreya meer geaccepteerd is en de publieke opinie van de wereld wordt opgewekt, zullen degenen die zich verzetten tegen verandering merken dat zij in de minderheid raken. Miljoenen Amerikanen van goede wil zullen met Maitreya kiezen voor verandering en rechtvaardigheid. Er zal een nieuw soort Marshall-plan worden ontwikkeld om de miljoenen mensen in de wereld die honger lijden te redden. Er zal een grote, indrukwekkende hulpinspanning worden georganiseerd, zoals we die nooit eerder hebben gezien, en die hulp zal via agentschappen van de Verenigde Naties worden gedistribueerd. Dit zal een vérstrekkende invloed hebben op de wereldopinie, inclusief de Amerikaanse. Degenen die tegen verandering zijn, zullen zien dat ze steeds minder in te brengen hebben, steeds meer teruggedrongen worden in hun bolwerken, die niet lang stand zullen houden tegen de besluiten van de meerderheid. (Benjamin Creme, De Grote Aantocht, 2001)

Wat de lessen van 2016 ons leren

De bekende Engelse theoretische fysicus professor Stephen Hawking is van mening dat dit “de gevaarlijkste tijd voor onze planeet is”. In een gelijknamig artikel geschreven in december 2016, waarschuwt Hawking: “We kunnen niet doorgaan met het ontkennen van ongelijkheid, want we hebben de middelen om onze wereld te vernietigen, maar niet om te ontkomen.” Hij legt uit dat een deel van het gevaar schuilt in de manier waarop de elites omgaan met hun door het volk getoonde afwijzing: in het Verenigd Koninkrijk door degenen die hebben gestemd om de EU te verlaten; en in de VS door de kiezers die tegen de status quo hebben gestemd. Hij vraagt: ‘Moeten we, op onze beurt, deze stemmen verwerpen als zijnde ontboezemingen van ruw populisme dat geen rekening houdt met de feiten en proberen te omzeilen of beperken wat die keuzes vertegenwoordigen?’
Het lijdt geen twijfel dat zowel de Britse als Amerikaanse stemmen een uiting van woede en frustratie waren van mensen die vonden dat ze vergeten waren door de maatschappij en in de steek gelaten door hun leiders. “Het was, daarover lijkt iedereen het eens, het moment waarop de vergetenen spraken, hun stem vonden om het advies en de leiding van experts en de elite overal te verwerpen,” zegt Hawking. Hij beschreef een ongelijke, oneerlijke wereld, waarin de technologische vooruitgang, automatisering en een gemondialiseerde markt alleen dienden om de werkloosheid uit te breiden naar de middenklasse. Geavanceerdere sociale media legden een grotere kloof dan ooit bloot tussen arm en rijk. Hoe zouden de gemarginaliseerden anders hun stem laten horen?
“We moeten dit naast de financiële crash plaatsen, die het aan de mensen duidelijk maakte dat een zeer klein aantal dat werkzaam is in de financiële sector enorme beloningen kan vergaren en dat de rest van ons garant staat voor dat succes en de rekening betaalt wanneer hun hebzucht ons in moeilijkheden brengt. Dus alles bij elkaar genomen leven we in een wereld van toenemende, geen afnemende financiële ongelijkheid waarin veel mensen niet alleen hun levensstandaard, maar ook hun vermogen om gewoon te voorzien in hun onderhoud zien verdwijnen. Het is dan ook geen wonder dat ze op zoek zijn naar een nieuwe deal, die Trump en Brexit wellicht leken te vertegenwoordigen.
“…het leven van de rijkste mensen in de meest welvarende delen van de wereld is pijnlijk zichtbaar voor iedereen die, hoe arm ook, toegang tot een telefoon heeft. Aangezien er in Afrika bezuiden de Sahara nu meer mensen zijn met een telefoon dan die toegang tot schoon water hebben, betekent dit dat binnenkort bijna niemand op onze steeds drukkere planeet in staat zal zijn om aan ongelijkheid te ontkomen. De gevolgen hiervan zijn duidelijk te zien: de arme plattelandsbevolking stroomt naar de steden, naar sloppenwijken, gedreven door hoop. Dan, ontdekkend dat het Instagram nirwana er niet voorhanden is, zoeken zij het vaak in het buitenland en voegen zich bij de steeds grotere aantallen economische migranten op zoek naar een beter leven. Deze migranten stellen op hun beurt nieuwe eisen aan de infrastructuur en de economie van de landen waarin ze aankomen, wat leidt tot ondermijning van de tolerantie en verder aanwakkeren van het politieke populisme.”
Professor Hawking vraagt wat onze collectieve reactie zou moeten zijn op dit complexe geheel van factoren die ook op ons milieu en de gezondheid van de planeet zelf van invloed zijn. Hij roept op tot een gezamenlijke inspanning om deze bedreigingen voor ons voortbestaan en dat van de planeet aan te pakken: “…nu, meer dan op enig moment in onze geschiedenis, moet de mensheid samenwerken. Wij worden geconfronteerd met enorme milieu-uitdagingen: klimaatverandering, voedselproductie, overbevolking, decimering van andere soorten, epidemieën, verzuring van de oceanen. Samen zijn ze een herinnering dat we op het gevaarlijkste moment in de ontwikkeling van de mensheid zijn aangeland. We beschikken nu over de technologie om de planeet waarop wij leven te vernietigen, maar nog niet over de mogelijkheid om te ontsnappen…”
Hawking stelt dat politieke leiders moeten erkennen dat zowel zij als onze politieke structuren de samenleving in de steek gelaten hebben en hervormingen nodig zijn; maar ook moet de wereld inzien dat de huidige economische en financiële systemen hervormd moeten worden voor het welzijn van allen. Hij brengt een idee naar voren dat velen radicaal zal toeschijnen: “Nu de middelen in toenemende mate geconcentreerd zijn in handen van enkelen, zullen we moeten leren om veel meer dan op dit moment te delen. Nu niet alleen banen, maar hele industrieën verdwijnen, moeten we mensen helpen om zich om te scholen voor een nieuwe wereld en hen ondertussen financieel ondersteunen. Als gemeenschappen en economieën niet kunnen omgaan met de huidige niveaus van migratie, moeten we meer doen om de mondiale ontwikkeling te stimuleren, want dat is de enige manier waarop de rondtrekkende miljoenen zullen worden overgehaald om hun toekomst thuis te zoeken.”
Stephen Hawking geeft toe dat hij een optimist is als hij beweert dat “we dit kunnen doen”, op voorwaarde dat de elites leren van de lessen van 2016, de eisen van de vroeger zwijgende delen van de samenleving serieus nemen en rekening houden met de dringende behoeften van de planeet zelf. Hij dringt er in het bijzonder bij de elites op aan, “om bovenal een mate van nederigheid aan te leren”. (Bron: guardian.com; unlimited.world)

Begin van het einde?
Het idee dat we aan het einde van een tijdperk beland zijn en aan het begin staan van een nieuw lijkt inmiddels algemeen aanvaard te worden – zij het binnen een veel kortere tijdspanne dan lezers van Share International gewend zijn! Zo zet Brian Eno, Brits musicus (pionier van ‘ambient’ muziek) en activist, in een nieuwjaarsverklaring een vraagteken bij het heersende pessimistische standpunt dat “2016 een verschrikkelijk jaar was en het begin van een lange periode van achteruitgang”. Hij is zelf juist van mening dat het misschien “het einde – niet het begin – van een lange periode van achteruitgang” markeert, van de laatste 40 jaar van het “ongebreidelde individualisme”, dat “een soort gerechtvaardigde zelfzucht” bepleitte, wat leidde tot de grove ongelijkheid en de hoop op de toekomst vernietigde, zoals we tegenwoordig zien. Eno stelt dat er naast de voor de hand liggende oppositionele populistische woede van 2016 een rustiger, maar even krachtige beweging is geweest: “mensen denken na over wat democratie betekent, wat samenleving betekent,” en “uiterst belangrijk, men denkt hardop, men denkt samen”.
Eno eindigt met een noot van hoop en optimisme: “Ongelijkheid vreet aan het hart van een samenleving… Als we een ook maar enigszins fatsoenlijke toekomst willen, moeten we ons van ongelijkheid afkeren en ik denk dat we daarmee begonnen zijn.”
De behoefte aan hoop en betrokkenheid bij het openbare leven als reactie tegen het pessimisme waarvan de huidige politiek doordrenkt is, is ook de leidende gedachte van de eerste van een reeks artikelen in de Britse krant The Guardian, ‘Utopisch Denken’. Ondanks de voor de hand liggende ‘kilheid’ van de huidige politieke situatie hangt er optimisme in de lucht. Nieuwe ideeën zoals een basisinkomen voor de burger, lokaal eigendom van de productie van hernieuwbare energie, beginnen op te komen. Hoop en optimisme zijn van essentieel belang – en mogelijk. “Pessimisme verdooft en fatalisme stelt gerust; optimisme maakt je kwetsbaar voor elke vlaag van teleurstelling, maar het is de eerste van onze burgerplichten.”
Evenals de lezers van Share International weigeren deze schrijvers toe te geven aan pessimisme en benadrukken dat we allemaal gebruik kunnen maken van onze wil om voor positieve verandering in actie te komen. (Bronnen: Brian Eno Facebook; Zoe Williams, “Burgerjuries kunnen helpen bij het opbouwen van een democratisch Utopia”, The Guardian, 9 januari 2017)