Sinds de oprichting van Share International heeft Benjamin Creme’s Meester artikelen geschreven die niet alleen bedoeld waren voor publicatie in de tijd dat ze geschreven werden, maar ook wanneer de omstandigheden in de wereld daar om vragen.Veel van deze artikelen lijken nu inderdaad nog meer van toepassing dan toen ze voor het eerst werden gepubliceerd.
In het volgende artikel schrikt de Meester er niet voor terug om vragen te stellen, en te beantwoorden, die in tijden van grote spanning kunnen rijzen.

De meest glorieuze toekomst
door de Meester —, via Benjamin Creme

Van waar, kan men zich afvragen, moet het inzicht komen dat de mensen zal inspireren om de methoden van het verleden – oorlog, wedijver en vernietiging van de planeet – te laten varen en daarmee zal leiden tot het scheppen van een pad naar samendelen, rechtvaardigheid en vrede? Hoe lang moeten mensen wachten op een teken dat dit zelfs ook maar haalbaar is? Waar moeten mensen zoeken naar zelfs maar een sprankje hoop? Het lijdt geen twijfel dat er veel gebeurt in de wereld dat het geloof van iedereen tot het uiterste rekt, behalve van degenen die het meest overtuigd zijn, dat deze hoogst wenselijke gebeurtenis niet alleen mogelijk maar ook verzekerd is.
Op grond waarvan kan deze bewering worden gedaan? Uit welke superieure kennis vloeit ze voort? Hoe kan in deze onzekere wereld zulk vertrouwen staande gehouden worden? De antwoorden op deze rechtmatige vragen stoelen op het feit dat bekend is aan de gehele Hiërarchie (maar nog niet aan alle mensen) dat Hun Hoofd en Leider, Maitreya Zelf, nu al vele jaren in de wereld van alledag aanwezig is; dat vele van Hun illustere Broeders eveneens opnieuw onder de mensen zijn. Dit feit alleen al is zonder weerga. Het duidt op iets wonderbaarlijks en iets nieuws voor de mensen. Voor de eerste keer in talloze duizenden jaren zullen deze ‘mensen zonder blaam’ de mensheid leren hoe te leven, eenvoudig en verstandig, in vrede en in juiste verstandhouding.
Zodoende kan gesteld worden dat de toekomst voor de mens verzekerd is. De mensen moeten echter het mechanisme voor vrede aanvaarden en in werking stellen: de erkenning dat alle mensen gelijk en één zijn, ieder een uitdrukking van de goddelijkheid die het hele Bestaan doordringt. Wanneer dit goed begrepen wordt, zullen mensen weinig moeite ondervinden bij het scheppen van het pad naar vrede. De goddelijke aspecten van rechtvaardigheid en vrijheid zullen nieuwe betekenis en gewicht krijgen, en de dag bespoedigen dat het samen delen van de hulpbronnen zijn natuurlijke en logische plaats zal innemen als het antwoord op het huidige dilemma en conflict van de mens.
Tot nu toe werden dergelijke denkbeelden en uitingen van geestelijk leven alleen door de mensen zelf ondernomen. Tergend langzaam waren de reacties op hun heroïsche voorbeeld. Niettemin oefenen de omstandigheden nu ongewone en ondraaglijke druk uit op de mensen – zij moeten zich aanpassen en veranderen of ten onder gaan.
In hun zoektocht naar de antwoorden op hun problemen, zullen zij Maitreya en Zijn Groep gereed vinden om te reageren, gereed om de mensen weg te leiden van gevaar en verdere dwaasheid. Zij hebben de antwoorden die de mensen tot dusver ontgaan zijn, de antwoorden welke, alleen, de toekomst, de meest glorieus mogelijke toekomst, voor het mensenras zullen waarborgen. (Share International/Nederland september 2003)

Share International heeft een grote voorraad brieven aan de redactie die door de jaren heen verwerkt zijn, als authentiek bevestigd zijn, maar nog niet werden gepubliceerd. Deze brieven, waarvan sommige jaren geleden werden ontvangen en andere heel recent, publiceren we hier. Sommige Meesters, met name Maitreya en de Meester Jezus, verschenen aan grote aantallen mensen overal ter wereld, evenals tijdens lezingen en Transmissie-meditaties van Benjamin Creme, om te inspireren, te leiden of te onderrichten, vaak ook om te genezen of op te beuren, of als reddened “engel” in noodsituaties. De Meesters gebruiken hiervoor een ‘goede genius’, een gedachtenvorm die volkomen echt schijnt en waardoor Zij Hun gedachten kunnen uitdrukken. Zij kunnen naar willekeur verschijnen als man, vrouw of kind. Soms gebruiken Zij een bestaand persoon als ‘blauwdruk’, maar in de meeste gevallen is de ‘goede genius’ een geheel nieuwe schepping.

Te hulp!
Op woensdagavond 22 februari 2017 liepen een mede-groepslid en ik na de Transmissie-meditatie in Amsterdam naar huis toen ik struikelde en viel. Ik bezeerde mijn hoofd bij de val en bloedde behoorlijk. Mijn vriendin stopte het verkeer en vroeg een automobilist of hij ons misschien een lift naar mijn huis, niet zo ver weg, kon geven. Hij kon dat niet – zijn auto zat vol spullen omdat hij aan het verhuizen was. Ze belde haar man een minuut later om dezelfde vraag te stellen. Ze had het gesprek net beëindigd toen een taxi voorreed bij de plek waar wij zaten, voor een winkel, maar een beetje in het donker; niemand anders dan haar man wist waar we waren. De taxi reed rechtstreeks de stoep op en stond bij ons stil.
De taxichauffeur stapte uit en zei dat een man hem had gevraagd om naar ons toe te gaan om mij naar huis te brengen. We zeiden dat dit geweldig was maar dat we geen geld bij ons hadden. “O, de man gaf me al 10 euro,” zei hij. Maar dat was nogal wonderbaarlijk omdat als het de automobilist was geweest die we om hulp gevraagd hadden, die een andere kant op was gereden en er zijn geen taxistandplaatsen in de richting van waaruit de taxi verscheen. En hoe dan ook betwijfel ik of iemand contact opgenomen had kunnen hebben en de taxi had kunnen betalen in de letterlijk drie tot vier minuten sinds mijn val. “Wat vriendelijk van u en de meneer die u heeft betaald,” zeiden we (alle twee denkend dat dit zeker geen normale situatie was!). De jonge taxichauffeur antwoordde: “Daarom zijn we toch op de wereld – om elkaar te helpen!” We concludeerden dat we op wonderlijke wijze hulp hadden gekregen – en bliksemsnel!
J.K., Transmissiegroep Amsterdam.

Twee brieven van dezelfde schrijver:

Bekend gezicht
1) Vier leden van de Parijse Transmissie-meditatiegroep organiseerden voor het weekeinde van 31 maart 2017 een tentoonstelling van de achterpaginafoto’s van Share International. De tentoonstelling vond plaats in een studio van een fotograaf en was getiteld ‘Samendelen zal de wereld redden’. Het evenement duurde twee dagen met een opening die mensen aantrok omdat het in het sociale netwerk van de fotograaf was aangekondigd. De tentoonstelling en aanverwante activiteiten vonden in de culturele en artistieke buurt Beaubourg plaats, dat wil zeggen in een straat achter de hoofdingang van het Centrum George Pompidou. Een groepslid had in de etalage van de studio foto’s opgehangen met daarbij een Boodschap van Maitreya. Het trok veel aandacht, zelfs van kinderen die langsliepen.
Maitreya heeft eens gezegd [bij een vergelijkbare fototentoonstelling in Tokio], dat als mensen in de hele wereld deze foto’s van de achterpagina’s konden zien en erover konden nadenken, de wereld zou kunnen veranderen en rechtvaardiger worden. Het is waar dat een van de dingen waar Maitreya op hoopt is dat we ons hart openen voor het lijden van anderen. Dit is hoe we de wereld zullen veranderen. De fototentoonstellingen dienen dat doel. Er waren voortdurend twee groepsleden ter plaatse en we werden twee keer verrast door een krachtige energie, precies zoals de zegening van Maitreya op Eerste Kerstdag. Ook al zijn we eraan gewend om tijdens onze fototentoonstellingen energie te voelen, dit was de eerste keer dat we zo’n ervaring hadden. We waren heel gelukkig omdat er daar veel verenigingen gevestigd zijn en die werden alle met energie overspoeld.
Op zaterdagochtend en begin van de middag waren er nog geen bezoekers en ik herinnerde me een vraag en antwoord in Share International over het visualiseren van publiek of bezoekers. Intussen was er een voortdurende stroom mensen die naar de zes foto’s in de etalage keken. Dus visualiseerde ik dat de tentoonstellingszaal vol bezoekers was. Na een aantal ‘visualisaties’ deed ik mijn ogen open en zag ik Benjamin Creme op de drempel van de tentoonstellingsruimte staan. Ik wreef in mijn ogen omdat ik dacht dat mijn verbeelding me parten speelde, maar dat was niet het geval. Hij stond daar. Ik nam aan dat Benjamin Creme er stond omdat hij tientallen jaren de hoofdredacteur van Share International is geweest.

Zien is geloven
2) Tijdens een bijeenkomst op 11 maart 2017 kwamen Parijse groepsleden die verschillende activiteiten onder hun hoede hebben bij elkaar om ideeën uit te wisselen en met elkaar te praten om de eenheid in de groep te versterken. ’s Middags hadden we het over de daling van het aantal abonnees van Partage International [de Franse editie van Share International] en wat er gedaan kon worden om publiciteit te genereren, toen een groepslid zei: “Vooral nu Benjamin Creme er niet meer is.” Op dat moment zag ik Benjamin Creme plotseling verschijnen; hij stond in de kamer vlak voor me. Ik had geen twijfel over wat ik zag. Ik vroeg de groep een paar minuten stil te zijn. Ik aarzelde om de groep te vertellen wat ik had gezien omdat een vriendin van me Benjamin Creme in een andere context had gezien en sommigen van degenen aan wie ze het verhaal had verteld, haar belachelijk begonnen te maken. De volgende dag besloot ik mijn verhaal in te sturen, omdat ik het niet alleen voor mezelf wilde houden want sommigen denken dat Benjamin Creme er niet meer is, terwijl ik weet dat dit duidelijk niet waar is, tenminste, wat mij betreft.
M-A.A, Parijs (Frankrijk).
[Noot van de redactie: bij navraag naar verdere details, liet de briefschrijver weten dat Benjamin Creme er jonger, fit en gezond uit zag; hij stond daar gewoon en keek haar aan vanaf de ingang naar de fototentoonstelling.]

Op het nippertje
In september 2001 reed ik in mijn auto met mijn schoondochter Charlene en twee kinderen als passagiers. We reden tamelijk langzaam op een hoofdweg – een grote zilverkleurige auto kwam dichterbij uit tegengestelde richting (redelijk normaal aan de andere kant van de weg). Toen hij ongeveer 1 kilometer van ons vandaan was veranderde hij plotseling van richting en zwaaide naar onze kant van de weg, en reed met enige snelheid recht op ons af. Het zou een frontale botsing worden. Ik herinner me dat ik zei: “O, mijn God”, net als Charlene. Ik probeerde zover als ik kon naar de andere kant, naar links, te gaan. Ik weet gewoon niet hoe het niet gebeurde. Noch Charlene noch ik kon van de schrik iets zeggen. Een paar weken later – kunnen we nog steeds niet geloven hoe het niet gebeurde. We weten niet hoe de auto ons miste; en ik zei tegen Charlene: “Alles wat ik kan zeggen is dat er voor ons gezorgd werd.”
Wat ik u wil vragen is: werden wij op een of andere manier beschermd? We kunnen gewoon niet geloven hoe we anders hieruit hadden kunnen komen zonder gedood of ernstig gewond te zijn.
B.F., Frimley Green (Surrey, VK).
(Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat ze werden gered door Maitreya.)

Theatervoorstelling
Op 10 mei 2001 had ik een ervaring toen ik in het Prins Charles Ziekenhuis in Chermside (Brisbane, Queensland) was. Ik had een vergroeiing aan mijn hand die weggehaald werd. Terwijl ik in de wachtkamer zat voor ik naar de operatiekamer ging, stak een joviale jongeman met blond haar zijn hoofd om de hoek en lachte en grijnsde naar me en bewoog zijn hoofd heen en weer zoals een clown naar een kind doet. Het was als een clown die voor een kind optreedt. Hij droeg een doktersjas en muts. Naderhand, toen ik op de operatietafel in de operatiekamer lag, kwam hij de kamer in, liep recht op me af en aaide mijn hand waar de chirurg had gesneden, niet op de vergroeiing. Hierna liep hij naar de chirurg en stelde zichzelf voor als ‘Shaun’. Ik was verrast door het gedrag van deze jongeman en dacht dat het zeker niet iets was wat een jonge dokter met een patiënt zou doen.

Kunt u mij zeggen wie deze jongeman was?
O.M., Kippa-Ring (Queensland, Australië).
(Benjamin Creme’s Meester verklaart dat de ‘jongeman’ Maitreya was.)

Twee brieven van dezelfde schrijver:

Hemelsblauw
1) Rond 1998 liep ik met een vriendin in het park. Ik zat gevangen in allerlei gedachten en was wanhopig. Uit een zijpad kwam er een man naar ons toe. Hij was 1,90 m lang en gekleed in een prachtig lichtblauw pak. Zijn ogen (ook blauw) straalden, zijn uitstraling was zo hevig dat ik niet naar hem wilde kijken. Hij kwam tussen mijn vriendin en mij en keek me aan. Een welgemeende liefde bereikte mij, iets wat ik nooit ervaren had. Mijn wanhoop en zorgen verdwenen. Toen we weer naar hem wilden kijken, was hij verdwenen – gewoon uit het midden van het wandelpad. Ik ben heel benieuwd wie hij was. Kunt u het me vertellen?

Flowerpower
2) Ook op het werk gebeurde er in 2000 veel met me, ik werd gepest en buitengesloten. Innerlijk riep ik om God en om liefde die iedereen zou bereiken. Plotseling zag ik een man in de hal. Klein en armoedig gekleed, daarom dacht ik dat hij een dakloze moest zijn. Toen hij zich omdraaide had hij een prachtige roos in zijn hand en een lach op zijn gezicht. Toen was hij verdwenen. De hoop bleef bij me dat er iets op mijn werkplaats zou veranderen. Was hij Jezus?
J.D., Bottrop (Duitsland).
(Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ‘man in het lichtblauwe pak’ en de ‘man die de roos vasthield’ Maitreya waren.)

Gebed verhoord
Het volgende gebeurde op het Mind Body Spirit Festival in Sydney op 22 november 2001. Terwijl ik naar de kaart met Maitreya’s hand keek, bad ik tot Maitreya om een ervaring met de Meesters om mijn wederverschijningswerk effectiever te maken.
Nadat ik met mensen over de wederverschijning van Christus en de Meesters heb gesproken, vragen ze soms naar mijn persoonlijke ervaringen met de Meesters. Maar ik moet zeggen dat ik zulke ervaringen niet heb gehad. Ik voel me in een gesprek met mensen soms ongemakkelijk na zo’n vraag. Twee uur later stond ik alleen bij onze stand en keek naar het informatieblad de Wederverschijning. Ik had gemerkt dat er iemand bij het tafeltje stond waar de wonderfoto’s waren uitgestald. Toen ik opkeek, keek een man naar me en zei “Hi!” en stak zijn rechterhand omhoog. Ik stond op en liep naar hem toe. Hij zei: “Wie is zij? Wie is zij?” terwijl hij naar de foto van Maitreya in Nairobi keek. Ik voelde me heel vreemd, want meestal vragen mensen “Wie is hij?” Ik zei: “Dit is Mary Akatsa, een genezeres, maar ik weet niet precies hoe je haar naam goed uitspreekt. Ze helpt veel mensen.” Hij zei: “Dank je” en was verdwenen!
Hij had heel mooie zwarte ogen en kort haar en droeg een geruite sjaal om zijn hals zoals Palestijnen die dragen. Zijn opgeheven hand deed me aan Maitreya’s ‘hand’ denken.
Was dit mijn persoonlijke ervaring met een Meester? Was hij Maitreya of de Meester Jezus?
S.F., Carlingford (Australië).
(Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de ‘jongeman’ Maitreya was.)

Benjamin Creme voelde zich niet geroepen op te treden als scheidsrechter inzake de authenticiteit van andere groepen en hun communicaties. Share International zal dit beleid navolgen. Bij elke lezing die hij gaf, waar ook ter wereld, werden Benjamin Creme talloze vragen gesteld die een breed scala beslaan. Wij putten hier uit de grote voorraad antwoorden die Benjamin Creme en zijn Meester door de jaren gegeven hebben en die nog niet eerder in Share International gepubliceerd zijn.

V. In de Bijbel staat dat wanneer de Christus terugkeert de doden zullen opstaan. Wat betekent dit? Moeten we dat letterlijk opvatten?
A. Het betekent dat degenen die spiritueel dood zijn, zullen opstaan. Het betekent niet dat mensen letterlijk uit het graf zullen opstaan. Het betekent dat degenen in wie het Christus-beginsel – het Christus-bewustzijn – ‘dood’ was, tot dat bewustzijn zullen ontwaken. Dat bewustzijn ontwaakt in deze tijd in talloze miljoenen mensen over de hele wereld. En dat maakt het de Christus mogelijk om in de wereld terug te keren. (Radio-interview VS)

V. In het hindoeïsme wordt gezegd dat als je lijdt, dat komt door je slechte daden in je vorige of in dit leven. Kunt u ons hier meer over vertellen?
A. Twee grote wetten regeren over al het leven op Aarde – de Wet van Karma (of Oorzaak en Gevolg) en de Wet van Wedergeboorte (wat we reïncarnatie noemen). Door de werking van de Wet van Oorzaak en Gevolg wordt door elke gedachte, elke daad, een oorzaak of oorzaken in gang gezet. De gevolgen van deze oorzaken bepalen ons leven, ten goede of ten kwade. Wanneer het ten goede is, zijn we gelukkig. Wanneer het ten kwade is, zijn we ongelukkig, dan lijden we. Maar het wordt allemaal door onszelf veroorzaakt. Niemand dwingt ons om dit of dat te doen. We doen het vanwege ons onvermogen om als ziel te functioneren.
Wij zijn zielen in incarnatie. De evolutie van deze zielen in incarnatie vindt plaats volgens een Plan – een Plan in het denken van de Logos. Maar we hebben een vrije wil. We kunnen meewerken aan dat Plan – samenleven zonder pijn, zonder lijden, zonder oorlog, zonder haat en geweld, zonder corruptie, zonder hebzucht, zonder alle lelijke, verschrikkelijke dingen die in de wereld gebeuren. Het wordt allemaal door onszelf veroorzaakt. Niets daarvan komt van buiten.
Als het weer ons niet bevalt, zeggen we: “O, God laat ons lijden.” God laat ons nooit lijden. Wij laten alleen onszelf lijden. Vanaf het begin der tijden hebben mensen elkaar afgeslacht, waren ze hebzuchtig en zelfzuchtig. Waarom? Omdat we grootse, goddelijke wezens zijn, zielen in incarnatie, maar gekluisterd in de stof. En dat is het probleem. De stof is niet gevoelig voor onze goddelijkheid en daarom incarneren we.

V. Reïncarneren we altijd in hetzelfde land en hetzelfde ras?
A. Onder de andere grote Wet, de Wet van Wedergeboorte, incarneren we steeds opnieuw, honderdduizenden keren. Iedereen in deze zaal heeft honderdduizenden incarnatie-ervaringen gehad, soms als man, dan weer als vrouw, waarschijnlijk in alle landen van de wereld. Er bestaat geen zuiver ras in de wereld. Iedereen is alles geweest – zwart, wit, bruin, geel, rood. Iedereen heeft ergens anders in de wereld geleefd, in verschillende gemeenschappen, tradities en rassen, en er bestaat geen zuiver ras. Raciale onverdraagzaamheid is onzin, want iedereen is gemengd.
De mensheid heeft zich door de eeuwen heen over de hele wereld zo vaak verplaatst dat een zuiver ras onzin is. Je kunt het ene leven zwart zijn, het volgende leven wit, dan weer bruin, rood of geel. Het maakt geen verschil. Je bent dezelfde ziel die incarneert in een fysiek lichaam dat elke keer anders kan zijn. Het is gewoonlijk niet telkens volkomen anders, maar het kan volkomen anders zijn gedurende lange incarnatieperiodes. Dus het idee dat je onverdraagzaam bent tegenover het ene of het andere ras, een ander ras minder ontwikkeld noemt, of niets waard, of tweederangsburgers, is volslagen onzin, een stoornis in bewustzijn.

V. Hoe helpt de Wet van Karma ons om te evolueren?
A. Er zijn twee grote wetten – de Wet van Karma, van Oorzaak en Gevolg, en in samenhang daarmee de Wet van Wedergeboorte. Dit schept alles wat er in de wereld gebeurt.
De ziel evolueert geleidelijk en brengt haar weerspiegeling, de betreffende man of vrouw, in eerste instantie tot meditatie, dan tot dienstbaarheid en blijft geleidelijk evolueren, zodat je aspirant wordt, discipel, ingewijde, hoge ingewijde en uiteindelijk Meester. Wanneer je Meester bent geworden, heb je de evolutie op Aarde voltooid. Veel van de Meesters verlaten de Aarde en gaan naar hogere planeten of soms zelfs naar een heel ander zonnestelsel. Anderen blijven, gelukkig voor ons, achter en helpen door toe te zien op de evolutie van de rest van ons en de lagere natuurrijken.
Wij zijn niet het enige natuurrijk op Aarde. Alle natuurrijken, en er zijn er veel die wij niet zien, zijn onderworpen aan dit evolutionaire Plan van onze Logos. De Meesters, en degenen met wie Zij werken, de engelenevoluties, de Deva-evoluties, helpen de mensheid op dat pad.

V. Kunt u beschrijven welke gevolgen het zal hebben als de Meesters in de wereld bekend zijn?
A. Met het Nieuwe Tijdperk dat zich aandient en met de Meesters die openlijk in de wereld leven, zal de mensheid een geweldig nieuw besef krijgen van de aard van het leven en de strekking van de evolutie. Ons bewustzijn zal vergroot worden en zich uitbreiden totdat wij ook Meesters zijn. En dan werken we samen met de Godheid van onze planeet. Dan krijgen we beheersing over de krachten van de natuur. Als je eens wist welke evolutie voor ons ligt, alleen al in deze komende tijd, de 2500 jaar van het Watermantijdperk – welke wetenschap, die ons beheersing zal geven, de magische wetenschap die ons in staat zal stellen te weten zonder na te denken, intuïtief te weten, zonder geluid, telepathisch met elkaar te kunnen praten als de norm – je zou verbaasd staan. Spraak zal verdwijnen omdat mensen telepathisch worden. Telepathie is een natuurlijke, normale menselijke eigenschap. Het hoeft slechts ontwikkeld te worden. De evolutie van de mensheid zal een vlucht nemen wanneer de mensheid zichzelf ziet als de ontvanger van geweldige energieën, stimuli en leiding. We zullen een beschaving creëren die schitterender is dan deze Aarde ooit gekend hee

De “tekenen van de tijd” die we hier presenteren zijn in het verleden door Benjamin Creme’s Meester bevestigd, lijken op soortgelijke “tekenen” die bevestigd werden of spreken voor zich. Veel verschijnselen zijn door ooggetuigen waargenomen, die ze als bevestiging van hun hoop en geloof beschouwen. We leggen ze de lezer ter overweging voor.

“Steeds meer worden mensen zich bewust dat het ‘tijdperk van wonderen’ niet voorbij is, maar juist overde hele wereld aanzwelt. Door recente verschijnselen schudden de zelfvoldane zekerheden van miljoenen mensen op hun grondvesten… Overvloedige wonderen zullen blijven verbazen; de wanhopige pogingen van zogenaamde onderzoekers en deskundigen zullen niet in staat zijn om teniet te doen wat de mensen met hun eigen ogen zien. Denkend aan de hoop die deze manifestaties opwekken, zullen de mensen het verband leggen met de wijze woorden van Maitreya en Zijn leiding volgen.”
(Een Meester spreekt, november1995)

Tekenen aan de hemel 

Carlow, Ierland – Op de avond van 25 maart 2017 reden Greg MacLennan en zijn vrouw in Carlow (Ierland) toen ze boven de stad een grote, op een ufo lijkende wolk die stil in de lucht hing waarnamen en fotografeerden. “Het was zeer vreemd,” vertelde MacLennan aan een plaatselijke krant. “Alle andere wolken hingen heel hoog en licht zoals cirruswolken… Dit was een heel apart soort wolk.”
(Bron: ufosightingsdaily.com)

UFO die op 27 februari 2017 gezien werd in Chiclayo (Peru; links) en op 3 maart 2017 in Lynchburg (Virginia, VS; rechts) (Bron: ufocasebook.com)

South Lake, Tahoe (Californië, VS) – Op 8 maart 2017 maakte een ooggetuige in South Lake, Tahoe (Californië) een video-opname van een grote op een UFO lijkende wolk die een spoor in de lucht leek achter te laten. (Bronnen: ufosightingsdaily.com. YouTube: MrMBB333)

Cypress, Texas, VS – Op 22 februari 2017 keek een aantal mensen ’s avonds naar een “zeer helder” wit voorwerp dat gedurende een uur stil in de lucht hing boven Cypress (Texas). Eén ooggetuige nam talrijke foto’s en video’s van dit voorwerp dat naar hij zegt ronddraaide en een gestructureerd patroon had”. Het voorwerp was nog steeds zichtbaar toen de ooggetuigen naar huis gingen. (Bronnen: mufon.com, ufosightingsdaily.com)

Gloucester, VK – Gedurende de avond van 12 maart 2017 filmde Rob Wheatman een stralend, kleurrijk, van vorm veranderend, op een ster gelijkend voorwerp boven Gloucester (VK). “Ik zag het als een fonkelende ster… Wat mij opmerkzaam maakte, was een oranje licht dat er vanaf kwam en dat het snel naar het noordoosten vloog,” vertelde hij Gloucester Live. (Bron: glouchesterlive.co.uk)
 

Deze foto die L.J. (Nederland) op 23 december 2015 van haar kleine nichtje nam, laat een lichtzegening van de Meester Jezus zien.

Foto van P.S. in de werkruimte van haar echtgenoot P., in augustus 2014, toont een lichtzegening van de Meester Jezus. Ingezonden door P.S., Berlijn (Duitsland).

Aardappelteken
Op 22 augustus 2016 was Alain Lévesque, chef-kok in een bejaardentehuis in Quebec (Canada), verbaasd het teken van een kruis te zien toen hij een aardappel in tweeën sneed.
Émilien Morin, voorzitter van de bewonerscommissie van het tehuis Le Mieux Vivre in Grande-Rivière, zei dat Lévesque zag dat het een kruis was en het als een religieus teken beschouwde dat betekende “Ik ben hier”.
Morin vertelde dat de bewoners devote katholieken zijn en hij vond een manier om de aardappel door middel van een dehydratieproces te conserveren en plaatste de aardappel toen in een vitrine in de eetzaal zodat de bewoners er dichtbij konden zijn. “Het maakt dat ze zich veilig voelen,” zei Morin. (Bron: cbc.news)

Devon, VK –17 Maart 2017 fotografeerde John Mooner, een hemelvorser in Newton Abbot (Devon, VK), rond middernacht een groot voorwerp terwijl het zich langzaam door de lucht voortbewoog. Het “leek van binnenuit verlicht te zijn”, aldus Mooner. “De hoeveelheid licht die dit voorwerp uitstraalde was ongelooflijk.” Hij zag dat het van richting veranderde en met fenomenale snelheid omhoog wegschoot. (Bron: ufocasebook.com)

El Callao, Peru – In februari 2017 werden alle vliegactiviteiten bij de luchthaven Jorge Chavez gedurende ten minste drie uur opgeschort, terwijl een cluster van 12 gloeiende, op bollen lijkende ufo’s in het luchtruim van de luchthaven verbleef. De Peruviaanse ufoloog Mario Zegarra zei later dat niet alleen foto’s maar ook officiële documenten die hij had gezien, bevestigden dat de voorwerpen door de radar van de vlieghaven werden getraceerd. (Bron: inexplicata.blogspot.com)

Zegening op een foto van Benjamin Creme bij een Transmissie-meditatieworkshop in Tokio, 1991.

Van de redactie

We willen graag onze dank uitspreken voor de vele positieve en bemoedigende woorden die we de afgelopen maanden over Share International ontvingen. Uw steun wordt gewaardeerd.
We zijn ons zeer bewust van Benjamin Creme’s fysieke afwezigheid, maar we hopen dat ons even heldere besef van zijn blijvende hulp en leiding in ons werk voor onze lezers welkom nieuws zal zijn.
Het is begrijpelijk dat er in tijden van grote verandering vragen rijzen en dat zowel degenen die het werk steunen als critici hopen op antwoorden of die verwachten. De artikelen van Benjamin Creme’s Meester zijn een bron van inzicht omdat ze over moeilijke onderwerpen gaan en hebben hun buitengewone toepasselijkheid bewezen zelfs wanneer ze  jaren nadat ze geschreven werden, opnieuw werden afgedrukt.
In de nieuwe omstandigheden vinden we het belangrijk stil te staan bij de oogmerken en taken van deze publicatie. Het maandblad Share International is een voertuig voor de ideeën, inspiratie en inzichten van Maitreya en Benjamin Creme’s Meester. Het is een van de voornaamste middelen waarmee we de aanwezigheid van Maitreya en de Meesters van Wijsheid in de wereld van alledag bekendmaken. De Meester heeft het verleden toegelicht, het heden belicht en de contouren geschetst van de schitterende toekomstige beschaving die de mensheid wacht als wij stappen nemen om Maitreya’s prioriteiten te verwezenlijken.
De artikelen van de Meester, de Boodschappen van Maitreya, de antwoorden van Benjamin Creme op vragen van lezers, de beschrijvingen van ontmoetingen met Meesters of Hun vertegenwoordigers, de door Maitreya en de Meesters gemanifesteerde tekenen en wonderen – dat alles heeft de wereld hoop en inspiratie gegeven.
De benodigde veranderingen zijn uitgelegd, mogelijke oplossingen duidelijk gemaakt, moeilijkheden toegelicht; er is wijze raad gegeven en een visioen getoond van een eerlijke en gezonde wereld waarin aan de behoeften van allen wordt voldaan, waar samendelen en rechtvaardigheid de norm zijn en het voor iedereen mogelijk wordt zich tot het goddelijke wezen te ontwikkelen dat wij in aanleg zijn.
Nog een functie van Share International is dat telkens wanneer deze denkbeelden een intuïtieve respons opwekken, ze een uitwerking op de mentale gebieden hebben, waar ze worden opgepikt door gevoelige creatieve denkvermogens. De denkbeelden worden verwezenlijkt en zo vordert de beschaving. Evenzo worden op de mentale gebieden denkbeelden verspreid wanneer op openbare lezingen informatie over de Verschijning van Maitreya en de Meesters wordt gegeven.
Een ander aspect van ons werk gaat verder dan het bekendmaken van feiten, namelijk om bij te dragen aan de ontwikkeling van een nieuwe manier van denken. Wanneer zij van gedachten verandert, zal de mensheid de veranderingen doorvoeren die de wereld nodig heeft.
Een subtiele functie van dit maandblad is het volgende: de artikelen van de Meester en Benjamin Creme’s antwoorden op vragen stellen de lezer in staat om zijn begrip van de aard van de Werkelijkheid en van zijn eigen aard als integraal deel van dat grotere leven te verdiepen. Dit bevordert de groei van de intuïtie en de uitbreiding van bewustzijn.

Artikelen van de Meester kiezen
De Meesters leven buiten tijd: “Meesters zien de werkelijkheid in de volledige afwezigheid van tijd,” zoals Benjamin Creme zegt, die ook sprak over de obsessie van de mensheid met tijd. Het allereerste artikel van de Meester voor Share International gaat over het feit dat tijd een geestestoestand is. Behalve wanneer ze over een specifieke gebeurtenis, een bepaald moment in de geschiedenis gingen, zijn Zijn artikelen tijdloos. Ze werden vanuit een veel breder perspectief dan het onze geschreven. Ze bieden inzichten in het tij van de geschiedenis en de waarschijnlijke reacties van de mensheid. Wij bevelen deze artikelen zonder aarzeling aan voor herlezing en bestudering.
Een artikel kiezen dat geschikt is voor een bepaalde maand en bepaalde omstandigheden in de wereld vereist continu afweging van de belangrijke factoren die een rol spelen in de wereld ten tijde van het redactionele proces. De selectie wordt gemaakt met het oog op de relevante kwesties van het moment. Gelukkig heeft Benjamin Creme’s Meester een enorm aantal artikelen geschreven.
Zie ook de introductie bij elke rubriek voor verdere uitleg over hoe en waarom we bepaalde artikelen en berichten aanbieden.

Maitreya’s prioriteiten
Maitreya’s prioriteiten – voldoende voedsel, geschikte huisvesting, gezondheidszorg en onderwijs als primaire universele mensenrechten – vormen nog een belangrijk brandpunt van ons werk, maar als niet-deskundigen doen we een beroep op de deskundige kennis van vele welbekende personen.
Het redactieteam bekijkt de actualiteiten en doorbraken die in lijn liggen met de inzichten van de Hiërarchie. We kiezen deskundigen van wie de denkbeelden het dichtste bij die van Maitreya staan. Op deze wijze kunnen we de aandacht vestigen op zeer hoopvolle ontwikkelingen, die duidelijk aantonen dat de mensheid op Zijn aanwezigheid en inspiratie reageert.
Benjamin Creme’s Meester heeft in het verleden aangegeven dat Share International in de toekomst een educatieve rol zou kunnen spelen en dat Hij zijn medewerking eraan zou voortzetten. Benjamin Creme deed ook een oproep aan hen die het maandblad gunstig gezind zijn om het te blijven steunen door zich te abonneren.

Benjamin Creme’s nalatenschap
Enkele jaren geleden vroeg een journalist Benjamin Creme wat er met zijn werk zou gebeuren na zijn overlijden. Zijn antwoord was humoristisch en duidelijk: “Er zijn duizenden mensen met wie ik door de jaren heen gewerkt heb, mensen in groepen over de hele wereld. Zij weten wat ze moeten doen; zij kennen de informatie. Zij zullen dit werk, het publiek informeren over de ophanden zijnde verschijning van Maitreya en de Meesters, voortzetten. Ze zullen wellicht niet zo blij zijn, zonder mijn grappen, maar ze zullen dit werk voortzetten!”
We treffen het Benjamin Creme’s nuchtere, humoristische voorbeeld te hebben gehad; hij nam zijn werk serieus, maar nooit zichzelf. Hij was nooit de ‘leider’; en er is niemand die nu zo’n positie inneemt.
Hier is een citaat uit Esoterische psychologie deel II (blz.478) van de Meester Djwhal Khul*. Hij beschrijft het verschil tussen een Vissen-groep die te veel steunt op de leider, en nieuwe Waterman-groepen die vaker toelaten om zelf de richting te bepalen en het aan groepsleden overlaten verantwoordelijkheid te nemen als volwassen discipelen. Dit garandeert de continuïteit van het werk. De Meester DK verwijst ook naar de betrokkenheid van de leider zelfs na diens overlijden: “In het Nieuwe Tijdperk zal de streng vroegtijdig in het leven van de [Waterman]groep worden afgebonden, maar de leider of groep van leiders zal gedurende lange tijd (zoals de moeder met haar kind doet) de leidende inspiratie, de liefderijke beschermende kracht, en de bron van instructie en lering blijven. Wanneer dit het geval is, kan de groep haar weg vervolgen en haar leven leven als een zelf-besturend wezen, zelfs wanneer de leider overgaat naar de andere kant…”
De Meesters weten dat wij het voor de korte tijd die rest aankunnen. We weten dat we noch door Benjamin Creme noch door de Hiërarchie verlaten zijn. Het Plan is veilig in de handen van Maitreya en de Meesters.

*Alice A. Bailey, Esoterische psychologie, deel II (uitg. Synthese)

De opkomst van de macht van het volk
een compilatie

Hier volgt een selectie uitspraken met betrekking tot het thema ‘De opkomst van de macht van het volk’. De uitspraken zijn afkomstig van Maitreya (Boodschappen van Maitreya de Christus en Maitreya’s Leringen – De Wetten van het Leven), Benjamin Creme’s Meester (Een Meester spreekt en Share International) en de boeken van Benjamin Creme.

De stem van het volk zwelt aan, nee, is aangezwollen, en roept de mensen op zich uit te spreken. De mensen hebben, met heldere blik en onbevreesd, de toekomst gezien en de mogelijkheid om hun aspiraties voor een rechtvaardige en vreedzame wereld te vervullen. Zij weten dat dit niet vanzelf zal gebeuren maar dat zij, samen met hun broeders en zusters, de kracht van vervulling in eigen hand moeten nemen. Ze weten ook dat de weg zwaar en gevaarlijk kan zijn, maar dat de prijs te kostbaar voor hen is om te falen, want het is de prijs van broederschap, van rechtvaardigheid en vrede, en een beter, eenvoudiger en waarachtiger leven voor allen. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De stem van het volk luidt de toekomst in’, SI augustus 2013)

Velen beseffen nu dat de weg naar de toekomst loopt via een nieuwe en rechtvaardige orde, via een nieuwe Broederschap der mensen, een nieuwe geest van samenwerking tussen oude vijanden. Dit alles is nu mogelijk en wordt reeds tot stand gebracht. Een nieuw Licht, Mijn Licht, straalt over de Aarde, met een schittering die velen versteld doet staan. Zich inspannend voor de Waarheid, voor het welzijn van allen, verwonderen zij zich over hun kracht. Evenzo, Mijn vrienden, ligt in jullie allen de macht der Waarheid. (Maitreya, Boodschap nr.128)

De mensheid is machtig. Ze heeft geen idee van haar macht. Er is niets machtigers dan een juist geïnformeerde, gebundelde publieke opinie. Maitreya rekent op de vorming van die gebundelde publieke opinie voor de omverwerping van de huidige commercialisering en de invoering van de beginselen van samendelen en rechtvaardigheid. Wij zijn het onszelf verschuldigd om dit te doen. (Benjamin Creme, De Bundeling van de Krachten van Licht)

Er zijn steeds meer aanwijzingen in de veranderingen die nu in een versnellend tempo plaatsvinden, dat een of andere kracht (of krachten) de lotsbestemming van de wereld stuurt. Slechts weinigen kunnen geloven dat de historische transformaties, het oprijzende verlangen naar vrijheid en participatie dat nu op massale schaal gezien wordt, het gevolg zijn van louter toeval en geen innerlijke oorzaak hebben. Slechts weinigen zullen ontkennen dat alleen al het tempo van deze gewichtige veranderingen op iets anders wijst, en duidt op het groeiende bewustzijn van miljoenen mensen dat hun dag van bestemming is aangebroken, en dat de macht, van nu af aan, berust bij de bevolking en moet worden aangewend voor haar welzijn. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Dag van bestemming’)

“Door de wil van de Heer barst het zaad van bewustzijn nu open.” Overal worden mensen zich bewust, en zij zullen niet bereid zijn zich te laten overheersen door anderen terwijl het hun bestemming is vrij te zijn. Overal ter wereld zullen regeringen naar het volk moeten luisteren. “Bestuur zal door de mensen voor de mensen zijn.” Niemand zal dit nieuwe bewustzijn volledig kunnen verklaren of bevatten, maar we zullen er getuige van zijn en het ervaren. (Maitreya, Maitreya’s Leringen – De Wetten van het Leven)

Ik zal allen steunen die roepen om Vrede, om Rechtvaardigheid en broederlijke Liefde. Ik zal allen die hun broeders liefhebben aan Mijn zijde roepen. Uit alle geledingen en alle landen zullen zij komen en zich rondom Mij scharen. Ik zal hun harten vullen met hoop en Liefde, en in steeds groteren getale zullen zij de wereld veroveren. Dit proces is al begonnen. Nu al worden de stemmen van de mensen gehoord. Steeds luider roepen zij om Rechtvaardigheid, om Vrede voor altijd. Een hernieuwde hoop maakt zich van de mensheid meester, en dit verblijdt Mijn hart. (Maitreya, Boodschap nr.131)

De mensen zelf beginnen hun rol op zich te nemen. Via stembus en demonstraties laten zij hun stem horen, maken hun eis van vrede bekend. Vanaf hier is geen terugkeer mogelijk. De mensen worden zich bewust van hun macht en beginnen te begrijpen dat zij zelf moeten werken aan de vrede die zij allen verlangen, en dat alleen wanneer rechtvaardigheid heerst met vrijheid, gezegende vrede verzekerd is. (Benjamin Creme’s Meester, “De zinloosheid van oorlog’, SI december 2006)

Te zijner tijd zal de georganiseerde, geïnformeerde en door Maitreya geïnspireerde macht van het volk zich door een collectieve, wereldwijde publieke opinie openbaren die geen land zal kunnen weerstaan. We staan slechts aan het begin van dit proces, maar te zijner tijd zal de macht van het volk de grootste kracht op Aarde zijn. (Benjamin Creme, De Bundeling van de Krachten van Licht)

Mijn Lering zal jullie tonen dat er in deze wereld niets is of het kan, indien nodig, door de mens bereikt worden. De mens is een God en behoeft slechts die goddelijkheid te openbaren om tot bloei te komen. Mijn Aanwezigheid zal jullie hiervan verzekeren, want Mijn Broeders, de Meesters van Wijsheid, en Ik zullen jullie de wonderen tonen van je goddelijke aard. Op deze wijze zullen jullie je potentieel gewaarworden en groeien in Licht. (Maitreya, Boodschap nr.71)

De indrukwekkende gebeurtenissen over de hele wereld – die nu dagelijks plaatsvinden – brengen de mensen tot het besef dat zij getuige zijn van de doodsstrijd van een stervende cultuur en, bijgevolg, het ontstaan van een nieuwe. De vorm die de nieuwe cultuur kan aannemen, blijft grotendeels vaag en weinig concreet, maar één aspect heeft al postgevat in het denken van zowel publiek als media: de toenemende kracht van de stem van het volk en de groeiende vastberadenheid om die stem te laten horen. Dit is de belangrijkste politieke gebeurtenis van onze tijd. Overal ter wereld nemen de volkeren der naties hun lot in eigen hand en eisen zij hun rechten op. De innerlijke roep om vrijheid, inherent aan hun goddelijkheid, verenigt mensen van elk ras en geloof en zal, opstijgend tot een climax, klinken en weerklinken tot de laatste bolwerken van tirannie ten onder gaan en de mensen hun geboorterecht kunnen beërven. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De stem van het volk’)

De macht van het volk is er niet om de economische structuur van een land ‘neer te halen’, maar om vrijheid, rechtvaardigheid en vrede voor de mensen in het land te bewerkstelligen. Het uiteindelijke doel moet altijd voor ogen gehouden worden, namelijk de vestiging van vrijheid, rechtvaardigheid en vrede overal ter wereld. Het is nu toch wel duidelijk dat een radicale herstructurering van de economische structuren in de wereld nodig is, wil dit bereikt kunnen worden. Samendelen, zoals u zult zien, is hiervoor het belangrijkste mechanisme. (Benjamin Creme, Eenheid in verscheidenheid)

Mijn eenvoudige Waarheid, dat God en Liefde één zijn, maakt de mens thans bewust van de belofte van de toekomst. Dit maakt mijn taak eenvoudig. Mijn vrienden, toon jezelf mannen en vrouwen die klaarstaan om op te treden als helden, als de strijders van weleer, vervuld van vreugde en liefde, gereed om de hulp en de liefde te geven die van jullie gevraagd wordt. Wees niet bevreesd, Mijn broeders, jullie schouders zullen door Mij worden gesterkt. (Maitreya, Boodschap nr.99)

Er zijn tegenwoordig velen die, in hun hart, de onrechtvaardigheid van het huidige materialisme dat de planeet doordrenkt, verwerpen. Zij verlangen naar rechtvaardigheid en vrede en betogen en demonstreren voor de vervulling ervan. Steeds meer beginnen de volkeren van de wereld in te zien dat zij gezamenlijk de macht hebben om de handelingen van machtige mannen te veranderen. Aldus vertrouwt Maitreya de mensen en vertolkt Hij hun eisen. Aldus doet Hij mee aan hun betogingen en voegt Zijn stem toe aan die van hen. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Het einde van duisternis’, SI juli/augustus 2005)

Het is belangrijk om het aantal demonstraties te laten groeien; niet af en toe maar voortdurend te demonstreren en deze aanhoudende betogingen zullen geleidelijk effect krijgen op het denken van de regering. Het is moeilijk voor ons om de waarde van dergelijke demonstraties te schatten, maar de Meesters twijfelen er niet aan dat het zeer krachtige hefbomen voor verandering zijn. We moeten ze vaker organiseren en zelfs veel omvangrijker. ‘De macht van het volk’ zal de wereld transformeren. (Benjamin Creme, Eenheid in verscheidenheid)

De stem van het volk is in opkomst, om zich niet langer het zwijgen op te laten leggen. Het is de voorbode van de nieuwe tijd, de nieuwe beschikking die worstelt om te worden geboren. Ondanks, nee, dankzij de plannen en acties van gevaarlijke mannen werpen de mensen hun eeuwenoude juk af en eisen het recht om te worden gehoord. Een nieuwe drang en een nieuw vertrouwen zetten hun eis kracht bij. De kracht van de stem van het volk breekt door de eeuwenlange onderworpenheid heen en wijst de weg naar de toekomst. Steeds meer beseffen de mensen dat de rol van de overheid is om te voorzien in de behoeften van de mensen, dat er geen probleem of moeilijkheid is waarvoor oorlog de enige oplossing is. De zure stemmen van op macht beluste leiders kunnen nu misschien nog angstige en onoplettende mensen overhalen, maar hun tijd is beperkt en loopt ten einde. (Benjamin Creme’s Meester, ‘Het einde van onderworpenheid’)

De stem van de mensheid als geheel is echt zeer krachtig. Je moest eens weten wat voor krachtige uitwerking de openbaring van onze vrije wil op de gebeurtenissen in de wereld heeft. We richten enorme schade aan door het misbruik van onze vrije wil. Evenzo kunnen we geweldig veel goed doen door het juiste gebruik ervan. Het is grotendeels in de handen van de mensheid; we hebben een enorme kracht. Als die verstandig wordt gebruikt, kunnen we, als we dat willen, de wereld transformeren, en zo kun je zien hoe snel de wereld kan veranderen onder de juiste leiding van Maitreya. In twee tot drie jaar kunnen we de hele wereld transformeren wat betreft het economische systeem, eenvoudig doordat de mensheid aan de regeringen van de wereld bekendmaakt hoe we het willen en hoe het moet zijn. (Benjamin Creme, Maitreya’s Missie, dl.III)

Een groot nieuw licht maakt de mens momenteel bewust van zijn doel en bestemming. Die stralende schittering zal de mensen het Doel onthullen dat aan de Wil van God ten grondslag ligt, en de mensheid aansporen tot de schepping van de verhoudingen en vormen die dat Doel zullen tonen in al zijn schoonheid en kracht. Zelden is er een tijd geweest als deze. De mens staat op de drempel van een nieuw inzicht in zichzelf en in de krachten die achter alle verschijnselen liggen. Spoedig zal hij weten, boven alle twijfel, dat God bestaat, en dat de mens God is. (Benjamin Creme’s Meester, ‘De nieuwe openbaring’)

Ik reken op al degenen die weet hebben van de nood van jullie broeders, die meeleven met het lijden van zovelen en de wil hebben dat alles te veranderen. Mogen jullie behoren tot hen op wie Ik een beroep kan doen, opdat wij samen een nieuwe en betere wereld kunnen inluiden. Mijn hart reageert op de trilling van jullie aspiratie. Mijn Liefde ontsteekt dat vuur. Mijn vrienden, blaas het aan tot een vlammende gloed en ga met Mij mee. Blijf trouw aan je visie van wat komen kan en onthul de God in jullie allen. (Maitreya, Boodschap nr.46)

Prioriteiten van Maitreya

“Om de mensen te helpen bij hun taak, heeft de Christus bepaalde prioriteiten geformuleerd die,
wanneer ze worden ingevoerd, evenwicht en orde zullen brengen en zo de harmonie zullen scheppen waar
welzijn en vrede van afhangen. Deze prioriteiten zijn eenvoudig en vanzelfsprekend, toch komen ze
nergens in grote mate voor. Samen omvatten ze de basisbehoeften van allen, man, vrouw en kind: de
eerste prioriteit is een voldoende hoeveelheid van het juiste voedsel. Ten tweede toereikende huisvesting
en onderdak voor allen. Ten derde gezondheidszorg en onderwijs als een universeel recht.” Benjamin Creme’s Meester, januari 1989

In dit segment stelt Share International problemen aan de orde op het gebied van Maitreya’s prioriteiten en maakt ook melding van aanverwante plannen, oplossingen en projecten.

 “Grootste humanitaire crisis sinds ontstaan VN” vraagt om internationale respons

Meer dan 20 miljoen mensen in Jemen, Zuid-Soedan, Somalië en Nigeria staan hongersnood en verhongering te wachten in wat de VN topfunctionaris voor hulpverlening “de grootste humanitaire crisis sinds de oprichting van de VN” noemde.
Zonder gecoördineerde wereldwijde hulp “zullen mensen eenvoudigweg omkomen van de honger” en “veel meer zullen lijden en sterven door ziekte”, aldus Stephen O’Brien, de VN adjunct-secretaris-generaal voor humanitaire zaken, in de VN-Veiligheidsraad in maart 2017.
O’Brien drong aan op onmiddellijke werving van fondsen, plus veilige en ongehinderde toegang voor humanitaire hulp “om een catastrofe af te wenden”. “Om precies te zijn”, zei O’Brien, “hebben we in juli 4,4 miljard dollar nodig.”
Volgens een artikel van Jeffrey Gettleman in de New York Times “doen de hongersnoden zich voor doordat in Afrika de droogte heerst en verschillende oorlogen zeer behoeftige gebieden afsluiten. VN-functionarissen zeggen dat ze een enorme injectie van contant geld nodig hebben om hulp te kunnen bieden. Tot nu toe bedraagt het tekort geen miljoenen dollars meer, maar miljarden.”
Het artikel vervolgt: “Hulpfunctionarissen zeggen dat alle benodigde voedsel en water op deze planeet in overvloed aanwezig is – zelfs binnen deze zwaar getroffen landen. Maar gewapend conflict, dat vaak door persoonlijke rivaliteit tussen een paar mannen ontstaat, zet het leven voor miljoenen mensen op zijn kop, vernietigt markten en jaagt de prijs van eerste levensbehoeften op.”
Met betrekking tot de verwoestende droogte die de regio ondergaat, voegt Gettleman toe: “Wetenschappers zeggen al jaren dat door de klimaatverandering de frequentie van droogte zal toenemen. De zwaarst getroffen landen produceren echter vrijwel niets van de CO2-uitstoot die algemeen wordt verondersteld de klimaatverandering te veroorzaken.”
Stephen O’Brien van de VN zei dat de grootste humanitaire crisis in Jemen is, waar tweederde van de bevolking – 18,8 miljoen mensen – hulp nodig heeft en meer dan 7 miljoen mensen honger lijden. Jemen is verwikkeld in een conflict waarbij Saoedi-Arabië en Iran een oorlog op afstand voeren in het armste land van de Arabische wereld.
Over Zuid-Sudan, dat al drie jaar wordt geteisterd door een burgeroorlog, zei O’Brien: “de situatie is erger dan het ooit geweest is. De hongersnood in Zuid-Sudan is door de mens veroorzaakt. Partijen bij het conflict zijn partij bij de hongersnood – evenals degenen die niet ingrijpen om het geweld te stoppen.” O’Brien zei dat meer dan 7,5 miljoen mensen hulp nodig hebben, een stijging van 1,4 miljoen ten opzichte van 2016, terwijl ongeveer 3,4 miljoen Zuid-Sudanezen door de gevechten worden verdreven, onder wie bijna 200.000 die het land sinds januari 2017 zijn ontvlucht.
In Somalië, dat zijn derde jaar van droogte doormaakt, heeft meer dan de helft van de bevolking – 6,2 miljoen mensen – humanitaire hulp en bescherming nodig, onder wie 2,9 miljoen die het risico lopen van honger om te komen en directe hulp vereisen “om hun leven te redden of in leven te blijven.”
In het noordoosten van Nigeria heeft een zeven jaar durende opstand van de extremistische islamitische groepering Boko Haram meer dan 20.000 mensen gedood en 2,6 miljoen uit hun huizen gedreven. Er is meer dan 1 miljard dollar nodig om in de kritieke behoeften van meer dan 8,5 miljoen mensen in drie noordoostelijke staten te voorzien.
“De situatie voor mensen in ieder van deze landen is afschrikwekkend en zonder een grote internationale respons zal de situatie nog erger worden,” aldus O’Brien. Maar hij voegde eraan toe: “Het is mogelijk om deze crisis af te wenden, om deze hongersnood af te wenden, om deze dreigende menselijke catastrofes af te wenden. Het is allemaal te voorkomen.” (Bron: The Guardian, VK; The New York Times, VS; UN.org).

VN-conferentie nucleaire ontwapening
Van 27 tot 31 maart 2017 werd op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York een conferentie gehouden om onderhandelingen te voeren over een juridisch bindend instrument om kernwapens te verbieden. Kim Won-soo, de VN hoge vertegenwoordiger voor Ontwapeningszaken, sprak de afgevaardigden toe: “Laten we allen harder en creatiever werken, zodat we onze gemeenschappelijke doelstelling van een veiliger en stabieler wereld, zonder kernwapens, wat beter is voor iedereen, kunnen bereiken.”
De meerderheid van de VN-lidstaten – meer dan 123 – stemden vóór onderhandelingen om kernwapens te verbieden, maar een verbodsverdrag kreeg geen steun van de landen die daadwerkelijk kernwapens bezitten. De negen bekende kernmachten – de Verenigde Staten, China, Frankrijk, Groot-Brittannië, Rusland, India, Pakistan, Israël en Noord-Korea – verzetten zich allen tegen een verbodsverdrag.
Kim Won-soo sprak eveneens de hoop uit dat het instrument het Nucleaire Non-proliferatieverdrag (NPV) zal versterken en de wereld dichter bij de totale uitbanning van kernwapens brengt; en dat het een belangrijke bijdrage zowel aan nucleaire ontwapening als aan de uiteindelijke doelstelling van algemene en volledige ontwapening zou leveren.
Volgens schattingen uit 2016 zijn er wereldwijd meer dan 15.000 kernkoppen aanwezig. Dit is een aanzienlijke vermindering van de voorraden die tijdens de Koude Oorlog in stand werden gehouden, maar het tempo van de afname is de afgelopen jaren vertraagd en er rijzen zorgen over het niet aflatende vertrouwen op kernwapens in veiligheidsdoctrines en vervolgprogramma’s om kernwapens te moderniseren en te verbeteren.
Kim Won-soo onderkende dat er bij internationale ontwapeningsberaadslagingen tegenwoordig een gevoel van afwijzing doordringt, en waarschuwde dat het grote publiek belangstelling in de kwestie lijkt te verliezen. “We moeten een nieuwe manier vinden het publiek ten gunste van ontwapening te inspireren en te motiveren, precies zoals het gestimuleerd is om gehoor te geven aan de uitdaging van klimaatverandering, een reële bedreiging waar de mensheid zich voor geplaatst ziet,” stelde hij.
“Het bezit van kernwapens, dat samengaat met de dreiging dat ze gebruikt worden, is fundamenteel onverenigbaar met de gemeenschappelijke ambities van de mensheid naar vrede en veiligheid,” zei hij, en benadrukte dat een “nieuwe en destabiliserende” wapenwedloop regionale en mondiale spanning zou kunnen vergroten. Een tweede conferentie zal van 15 juni-7 juli 2017 bij de Verenigde Naties in New York plaatsvinden. (Bron: UN News; The Guardian, VK)

In dit segment richt Share International zich op de groeiende macht van het volk die zal blijven toenemen tot, onder Maitreya’s wijze leiding, het volk zijn leiders zal aanzetten tot het creëren van een rechtvaardige maatschappij waarin ieders rechten en behoeften erkend en gerespecteerd worden.

“Demonstraties doen er toe”

‘Demonstraties doen er toe – ze scheppen het soort macht dat politici verfoeien’ is de titel van een recent artikel in The Guardian (VK) van Paul Mason, schrijver en omroepmedewerker over economie en sociale rechtvaardigheid.
Of volksprotesten in politieke kringen meer dan hoon veroorzaken is natuurlijk een cruciale vraag; kunnen we zeggen dat protesten er werkelijk toe doen? Mason twijfelt er niet aan terwijl hij in grote lijnen een beeld van zeer recente demonstraties in heel Europa opvoert: “Het tij is aan het keren en je kunt het voelen in de straten van de hoofdsteden van de wereld. Op zondag [26 maart 2017] werden honderden vreedzame demonstranten in Moskou en Sint Petersburg gearresteerd, nadat duizenden zich in verboden demonstraties tegen corruptie verzameld hadden. Er waren vergelijkbare tonelen in Minsk, waar hoge belastingen voor werklozen de mensen de straat op gedreven. In februari dwong een half miljoen Roemenen, door de straat op te gaan, hun regering om af te zien van een wet die corrupte ambtenaren vrijpleitte van strafvervolging. In Engeland vonden in de maand maart drie grote demonstraties plaats: een om de NHS (de nationale gezondheidszorg) te redden, waaraan meer dan 250.000 betogers deelnamen; een 30.000 man sterke mars tegen racisme; en de recentste om in de EU te blijven, met weer meer dan 100.000 mensen. Toen Donald Trumps herroeping van de [Amerikaanse zorgwetgeving] Obamacare in het Congres mislukte kwam – hoewel de nekslag door rebelse republikeinse afgevaardigden werd toegebracht – de stuwkracht erachter zeker van de duizenden mensen die in bijeenkomsten bij gemeentehuizen samendromden om hun vertegenwoordigers in de aanloop naar de stemming een uitbrander te geven.”
Mason schrijft: “Massale actie schept haar eigen dynamiek; ze kunnen indrukwekkend en verreikend zijn – ondanks de karige en matte berichtgeving die alle demonstraties op televisie en in de pers krijgen.”
Is protesteren effectiever dan alleen een stem uitbrengen? Wat demonstraties echt krachtig maakt is dat deelnemers zien en ervaren dat ze niet de enige zijn en heel gedetailleerd zien wat voor soort mensen hun mededemonstranten zijn. Het is een verenigende en stimulerende ervaring: “Op de demonstratie voor de NHS was het duidelijk dat enorme aantallen medewerkers uit de gezondheidszorg waren komen opdraven naast groepen gebruikers die vaak door ouderen werden aangevoerd. Waarom is dat interessant? Omdat in de moderne, geprivatiseerde en verzakelijkte NHS het personeel weinig gezamenlijke uitlaatkleppen voor uitdrukking geboden wordt. Samen komen – niet alleen als ‘verpleegkundigen uit Doncaster’ maar als verpleegkundigen, dokters en patiënten uit Doncaster – haalt de onzichtbare muren neer die het institutionele leven schept.” [Onze cursivering]
Samenkomen met honderdduizenden gelijkgezinde medeburgers geeft kracht en politici weten dat. “Zulke massale gebaren gaan over het elkaar vinden, argumenten toetsen, en scheppende en transformerende boodschappen,” schrijft Mason. Mason trekt het mondiale protestpatroon breder en verwijst naar het verzet op 21 januari tegen Trump in de VS: het land “ervoer mogelijk de grootste massamobilisatie in zijn geschiedenis – met een geschatte 4,2 miljoen mensen die in plaatsen en steden over heel Amerika tegen Trumps inauguratie betoogden.”
“Wat sociale media aan dergelijke mobilisaties toevoegen is niet alleen zichtbaarheid maar intensivering van de gezamenlijk beleefde ervaring. Ieder blok van 1000 demonstranten bij iedere demonstratie in de ontwikkelde wereld vormt in feite duizend knopen in een netwerk dat tienduizenden andere knopen bevat. Het is een bewegende machine die onophoudelijk informatie verspreidt.
“En daarom is de eerste zet van elke regering die democratie wil beknotten, het recht op demonstratie inperken. Poetin verbood het merendeel van de in het afgelopen weekeinde geplande demonstraties, maar ze gingen toch door. Degenen die de politiewagens ingemept werden, waren niet enkel moedige en anonieme Russen, maar mensen met Facebook- en Twittervolgers overal ter wereld.
“Daarom doen demonstraties er toe en daarom moeten we omwille van het verzet tegen groeiende roofzucht, racisme en autoritaire praktijken van politieke elites blijven demonstreren.” Maar Mason maakt een voorbehoud: “Demonstraties zijn nooit genoeg. Zoals 30.000 mensen op straat alleen een kleurig beeld en een kop in de krant opleveren, wordt er nauwelijks bericht over wat ze daarna doen. Daarom worden de elites en de media die geconditioneerd zijn om de wereld door de (beeld)zoeker van de elite te zien, altijd verrast door opstanden en revoluties.”
“Wanneer de mensen besluiten om te leven…” schreef de Tunesische dichter Abu al-Qasim al-Shabi, “zullen ketens verbroken worden”. Deze woorden werden in 2011 tijdens de Arabische Lente op grote schaal aangehaald.
Zoals de wereld nu duidelijk kan zien, komen er verzet of protesten wanneer degenen die de macht hebben het leven van grote aantallen mensen ondraaglijk maken en hun geen andere keus laten dan op te staan of zich tenminste te verzetten. Ja, je kunt en moet je stem gebruiken en verstandig gebruiken, maar, tekent Mason droog aan: “Sommige uitdagingen vragen dat je een roze muts opzet [in protesten tegen Trumps seksistische uitlatingen], of – zoals de Russen deden – merksportschoenen om je nek hangt, een komische leus schildert, loopt, foto’s neemt en ze naar je vrienden tweet.”
Mason ziet veel actief burgerschap in het verschiet: “Wanneer de mensen besluiten te leven, gaan ze demonstreren en er zijn veel mensen die dit laten zien nu de lente eraan komt.’ (Bron: theguardian.com)

Interview met Jo Berry door Victoria Gater

In 1984 kwam Sir Anthony Berry, de vader van Jo Berry, om bij een bomaanslag van de IRA (het Ierse Republikeinse Leger*) op het Grand Hotel in Brighton (VK). Jo wist dat ze een keuze had: haatgevoelens en haat koesteren of proberen te begrijpen en zo weer vrede in haar leven te brengen. Ze koos voor vrede. Patrick Magee, de man die veroordeeld is voor het plaatsen van de bom, had zich na lang nadenken bij de IRA aangesloten en zag deze beweging als de enige manier om op de onderdrukking en het lijden dat hij in zijn gemeenschap zag te reageren. Na zijn vrijlating uit de gevangenis zocht Jo hem op voor een ontmoeting. Sinds die ontmoeting hebben ze een opmerkelijke vriendschap gekregen die gebaseerd is op mededogen en respect, en hebben ze de wereld rondgereisd om een boodschap van vrede en begrip te verspreiden.
Jo richtte in 2009 de organisatie Building Bridges for Peace op, die zich inzet om geweld te begrijpen en conflicten over de hele wereld geweldloos op te lossen. Ze pleit voor empathie als het krachtigste wapen om conflicten te beëindigen. Terwijl politieke, religieuze en rassenscheidslijnen dieper worden naarmate mondiale en lokale gebeurtenissen zich ontvouwen, bieden haar woorden een boodschap van hoop en bemoedigen ons allen om de menselijkheid in ieder te zien. Victoria Gater interviewde Jo voor Share International.

Share International: Wanneer begon u voor het eerst over vrede na te denken?
Jo Berry: Als tiener dacht ik veel over vrede na en hoe ik eraan kon bijdragen. Ik raakte erg overstuur van de oorlogen en gewelddadige conflicten die plaatsvonden. Ik herinner me dat ik een beroep zocht dat zou helpen vrede te brengen en er geen kon vinden. Toen ontdekte ik meditatie en innerlijke vrede, dat leek een weg om vrede te brengen en ik bracht een paar jaar in de Himalaya door om me daarop te richten. Ik raakte tamelijk onthecht van de wereld, wat niet helemaal juist voelde, maar ik wist niet wat ik anders moest doen. En toen ging de bom af en kon ik niet meer werkeloos toekijken.

SI: Kunt u iets meer vertellen over die tijd?
JB: Mijn vader was parlementslid en woonde op 12 oktober 1984 de conferentie van de Conservatieve Partij in Brighton bij toen de IRA een bom in het hotel plaatste en vijf mensen werden gedood, onder wie hij. Ik wilde net enkele reis naar Afrika vertrekken en had mijn rugzak gepakt, maar de bom veranderde alles – er begon een emotionele reis voor me. Ik herinner me dat ik een paar dagen later naar de Sint Jameskerk op Piccadilly in Londen ging en in een kerkbank zat en besloot dat ik een manier ging vinden om er iets positiefs van te maken: om er zin aan te geven en de mensen te begrijpen die mijn vader hadden gedood. Ik wist dat het de IRA was en wilde hen begrijpen. Ik vertelde niemand van mijn besluit. Het was een zwijgende belofte aan mezelf om iets anders te doen. Ik wilde geen slachtoffer zijn of verbitterd zijn. Ik wilde geen vijand hebben. In 1984 werd de IRA door de pers en politici gezien en getypeerd als ISIS nu – als onmenselijke duivelse monsters en dat wilde ik niet doen.

SI: Wat gebeurde er toen?
JB: Ik vertrouwde erop dat het leven me de ervaringen zou brengen die ik nodig had om te weten hoe verder te gaan, en slechts een paar weken later had ik de meest bijzondere en transformerende ervaring. Ik zat in de metro op weg naar huis en ik kreeg heel sterk het gevoel dat ik uit moest stappen, ik deed dat ook en zag dat ik op King’s Cross Station in Londen was. Ik vroeg me af wat ik in vredesnaam deed en hoe ik thuis moest komen, en zocht een taxi. Er stond een jonge man naast me die ook een taxi zocht, we raakten aan de praat en ontdekten dat we ongeveer naar dezelfde buurt gingen, dus besloten we een taxi te delen. Ik hoorde dat hij uit Noord-Ierland kwam. In de taxi vertelde ik hem dat mijn vader door de IRA gedood was en dat ik degenen die hem gedood hadden, wilde begrijpen en er iets positiefs van wilde maken. Hij zei: “Dat is echt toevallig, want mijn broer was bij de IRA en werd vorig jaar door een Britse soldaat gedood.”
Daar waren we dus, twee mensen die vijanden zouden moeten zijn en toch spraken we over een wereld waar vrede mogelijk was, waar niemand werd gedood, waar niemand als duivels werd voorgesteld, maar waar iedereen elkaar respecteerde. Ik herinner me dat ik uit de taxi stapte en dacht: dit is een manier waarop ik vrede zou kunnen scheppen, door een brug over de scheiding te bouwen, wat nog niet eerder in me opgekomen was, en dat was de eerste brug die ik bouwde, met deze jonge man. De ontmoeting bracht me op het idee. Ik ben toen naar Belfast (Noord-Ierland) gegaan om mensen te ontmoeten, dat hielp me de ander weer menselijk te maken en het conflict te begrijpen. Ik kreeg uitnodigingen om in gevangenissen en voor verschillende groepen te spreken.

SI: Hoe verliep uw eerste ontmoeting met Patrick Magee?
JB: Patrick Magee werd in 2000 vrijgelaten uit de gevangenis als onderdeel van het ‘Goede Vrijdag’-akkoord [een groot internationaal Vredesakkoord tussen de Britse en Ierse regering]. Hij was geen lid van de IRA meer. Ik ontmoette hem in een woonhuis in Dublin. Hij was bereid me te ontmoeten omdat hij zich inzette voor het vredesproces en openstond voor een ontmoeting met mensen die hij leed had aangedaan. Hij was heel beleefd en respectvol en vertelde mij waarom hij bij de IRA was gegaan en ik vertelde hem over mijn reizen naar Belfast en over mijn vader. Hij was zeker fijngevoelig, maar hij bleef het feit verdedigen dat hij mijn vader gedood had en dat kwam hard aan. Maar toen hield hij op met praten en keek me aan, hij deed zijn bril af en wreef in zijn ogen en zei: “Ik weet niet meer wie ik ben. Ik wil jouw woede en jouw pijn horen, wat kan ik doen om jou te helpen?” Op dat moment wist ik dat hij zijn politieke pet af had gezet. Later zou hij zeggen dat hij van zijn hoofd naar zijn hart ging en dat hij zich niet langer verdedigde; vanaf dat punt erkende hij dat hij door geweld te gebruiken iets van zijn menselijkheid was verloren. Vele keren daarna zei hij dat hij niet had verwacht dat ik zo open zou zijn. Dat was wat hem geraakt had. Mijn empathie had hem ontwapend.

SI: Dus het was niet alleen een schok tijdens die ontmoeting – u zegt dat iets in hem veranderd is?
JB: Ja. Hij is nog steeds onderweg en ervaart de gevolgen van die verandering. Een van de eerste dingen die Pat met mij in het openbaar zei was dat hij nu weet dat hij een kopje thee met mijn vader had kunnen drinken, maar toen hij de bom plaatste zag hij geen mensen, alleen legitieme doelwitten, en kopjes thee drinken met de IRA stond bij de conservatieve regering ook niet op de agenda; maar het feit dat hij dat kan zien is heel krachtig, omdat als mensen thee met elkaar kunnen drinken dat respect, invoelingsvermogen, dialoog, en naar elkaar luisteren betekent. Wat er voor mij gebeurde door het horen van zijn verhaal was dat ik besefte dat als ik zijn leven had geleefd, ik misschien dezelfde keuzes had gemaakt. Ik zag in dat er geen vijand, geen oordeel of elkaar de schuld geven is, dat er niets te vergeven is.

SI: Jullie tweeën werken nu samen?
JF: Ja, we zijn vrienden geworden; het is een ongewone vriendschap. We hebben gesproken voor groepen in gevangenissen, scholen, universiteiten, op conferenties, door heel Europa, Rwanda, Libanon, Israël en Palestina. We vertellen ons verhaal en daarna staan we open voor vragen. Mensen nemen van ons verhaal mee wat ze nodig hebben. Iemand zou naderhand een beslissing kunnen nemen om met een ander van wie hij vervreemd is contact op te nemen. Mensen veranderen ook hun kijk op wat wij de daders in hun leven noemen of veranderen iets in zichzelf of misschien inspireert het hen om iets te doen wat ze moeten doen. Het is een voorrecht om dit verhaal te hebben vanwege de enorme invloed die het op mensen heeft. Mensen komen onmiddellijk op een heel diepe plek, binnen in zichzelf. Het is symbolisch – er zijn twee mensen op een podium die vijanden zouden moeten zijn en die niet doen zoals je het je voorstelt dat ze zouden doen. Het geeft een ander gezichtspunt dan de normale manier van kijken.

SI: Kunt u iets vertellen over uw werk in Israël en Palestina?
JB: We werden gevraagd om daarheen te gaan door de Ouderkring, dat zijn ouders van beide kanten van wie geliefden zijn gedood. De eerste dag was er een verbazingwekkende groep die Strijders voor Vrede heette. Ik was me bewust van de worstelingen in de kamer. We vertelden ons verhaal en ik herinner me dat ik dacht ‘waarom ben ik hier gekomen, wat ben ik aan het doen? Ons conflict is enigszins ontward. We hebben dit soort dagelijkse problemen niet zoals deze mensen’. Maar toen we gestopt waren met praten, begonnen ze een diepgaand gesprek onder elkaar over hun problemen, ze voelden nu toestemming en de veiligheid om een nieuw gesprek te beginnen. Een man zei dat het feit dat wij hier waren betekende dat we ons om hen bekommerden en dat waardeerden ze echt, en het feit dat we hun geen oplossing oplegden, was fantastisch. Hij zei dat ze hun conflict op een andere manier weerspiegeld zagen en dat dit een geschenk was. Dat was het moment dat ik dacht: ik moet op dit proces vertrouwen en doorgaan. Ik denk dat het bezoeken en vertellen heel zinvol is voor mensen in verschillende conflicten. Mensen kunnen dingen horen die ze niet zouden horen als hun eigen groep het zei.

SI: Wat vindt u van het idee van vergeving?
JB: Ik gebruik het woord vergeving niet meer, tenzij ik tijd heb om uit te leggen wat ik bedoel. Ik denk dat het een ongepaste druk op slachtoffers legt om te vergeven, zo van, als ze het niet doen, ze geen goede mensen zouden zijn. Vergeving is een reis en eigenlijk denk ik heel vaak wanneer mensen “ik vergeef je” zeggen, het de persoon die vergeven is op een plaats houdt waarop die iets ‘fouts’ heeft gedaan en de persoon die het gezegd heeft op de plaats van het ‘goede’. Ik kijk voorbij goed en slecht en daarom gebruik ik liever de woorden “grenzeloze empathie”. Het gaat er helemaal niet om dat mensen zich verontschuldigen voor wat ze doen maar het gaat om het echt begrijpen van de wortels van waarom iemand doet wat hij doet. Er zijn waarschijnlijk een paar mensen in de wereld die psychopaat zijn met nul invoelingsvermogen, maar de meeste mensen hebben een verhaal en dat verhaal begrijpen is echt nuttig. Ik ken ook verbazingwekkende mensen die zeggen dat ze niet kunnen vergeven, en die niet willen vergeven, maar dat weerhoudt hen niet om heel goed werk te doen. Het idee dat je of echt bitter bent of dat je vergeeft – ik denk dat het niet zo eenvoudig ligt.

SI: Wat kunt u zeggen over het belang van jullie werk nu, met de schijnbare opkomst van haat over de hele wereld?
JB: Ik denk dat schuld meer dan ooit als een aanvaardbare manier wordt gezien, en we moeten allemaal vragen stellen bij deze cultuur van elkaar de schuld geven. We moeten gesprekken voeren met degenen met wie we fundamenteel van mening verschillen, veilige plaatsen creëren om mensen met verschillende gezichtspunten bij elkaar te brengen om naar elkaar te luisteren, en ik geloof dat het mogelijk is dat te doen. Ik heb het zien gebeuren en mensen zien veranderen. Er zijn veel soorten kringgesprekken en fora. Mensen kunnen het ook doen terwijl ze op een bus of in een winkel wachten. Ik geloof niet meer dat we thuis kunnen blijven zitten en niets doen; we moeten eraan werken om verandering teweeg te brengen en liefde en mededogen de wereld in brengen.

Voor meer informatie: buildingbridges forpeace.org
* De IRA is een van de gewapende bewegingen in Ierland in de 20e en 21e eeuw die vonden dat heel Ierland een onafhankelijke republiek behoorde te zijn en die geloofden dat politiek geweld nodig was om dat doel te bereiken. Red.