–een selectie uit het oktobernummer 2018–

V. Kunt u uitleggen hoe belangrijk de Verschijning van de Meesters van Wijsheid is?
A. Dit is een gebeurtenis van het allerhoogste belang: voor het eerst in 98.000 jaar keren de Meesters terug in de wereld van alledag…
Feit is dat de Meesters met de mensheid willen samenwerken, elk moment, als onderdeel van een bewuste samenwerking met dat deel van de mensheid dat we gewoon mensheid noemen, evenals met die groep van de mensheid die al deel uitmaken van de Geestelijke Hiërarchie. Dit zijn mensen die met ‘één been’ in de Hiërarchie staan; zij zijn mannen en vrouwen die deel uitmaken van de Hiërarchie omdat ze ingewijden zijn van de ene of de andere graad. Veel mensen hebben al de eerste van deze grote uitbreidingen van bewustzijn genomen die we inwijding noemen. Momenteel staan er tussen de vier en vijf miljoen mensen op de drempel van de eerste inwijding, die hen de Geestelijke Hiërarchie zal binnenleiden. Als gevolg daarvan zal de wereld enorm veranderd worden.

V. Waarom keert Maitreya terug in de wereld?
A. Hij komt om de mensheid te helpen het leven te zien zoals het is – niet door de roze bril van [op winst beluste] gokmethoden en de betovering op de aandelenbeurzen. Alles wat we gezien hebben – de hele financiële wereld – is het resultaat van betovering.
Maitreya ziet de aandelenbeurzen van de wereld als de gokpaleizen van de wereld – wat zij ook zijn. Ze houden geen enkel verband met de echte wereld en de reële economie. Ze houden zich alleen bezig met gokken, vooral met de prijs of waarde van valuta. En daarom moeten ze verdwijnen. De voornaamste ziekte van de mensheid, haar grootste ziekte, is deze noodzaak om meer geld te verdienen aan het geld dat men al heeft, en vervolgens nóg meer. Tegelijk met deze dwang tot gokken is de mensheid geobsedeerd door wedijver. Wedijver gaat lijnrecht in tegen de behoeften van de mensheid.

V. Maar is een beetje wedijver niet juist goed, omdat het maakt dat we ons best doen?
A. Wedijver verdeelt en voor de Meesters is afgescheidenheid de enige zonde. Al het andere is onvolmaaktheid. Wedijver zelf scheidt de mensheid van haar eigen behoeften, haar eigen aspiratie naar verheffing. Het speelt het ene land uit tegen het andere, gewoonlijk een groter land tegen anderen. Groot tegen klein. En wie wint er? De grote landen winnen en tegenwoordig wordt de wereld gedomineerd door de landen van de G-7 en twee of drie opkomende economieën in het Verre Oosten die geleidelijk aan mee kunnen komen. De landen van de G-7 zorgen voor de landen van de G-7. Zij regeren de wereld en de wereld is verdeeld in zij die bezitten en zij die niet bezitten. En de kloof tussen hen is een groot gevaar voor de samenleving.
Miljoenen mensen geloven in hun onwetendheid dat speculatie en wedijver de beste dingen in het leven zijn. Dat zij het beste in de mens naar boven brengen. Vanuit Maitreya’s gezichtspunt brengen zij het slechtste in de mens naar boven. Zij brengen alle verdeeldheid, slechte wil, hebzucht, de behoefte om te winnen naar boven. Zij verdelen de mensheid omdat ze de aspiratie van de mensheid naar een beter leven afremmen en ons leiden naar overmatige commercialisering die tegenwoordig al het leven verwoest.
Commercialisering reduceert mensen tot pionnen op een schaakbord: ze zijn nutteloos tenzij ze meer winst opleveren voor het bedrijf dat hen in dienst heeft. Een van de Meesters heeft geschreven dat commercialisering de mensheid bij de keel heeft en alles wat redelijk en fatsoenlijk is uit de mensheid perst. Met als gevolg dat het ons allen tot de jungle veroordeelt. We bevechten elkaar allemaal in de jungle.

V. Wat is dan de oplossing?
A. Maitreya zal oproepen tot het scheppen van vertrouwen. Er bestaat geen vertrouwen tussen de landen. Niemand vertrouwt de ander. Dus niemand kan iets doen. Banken verstrekken geen kredieten meer zoals voorheen. Hij zal spreken over de noodzaak van vertrouwen en hoe er zonder vertrouwen niets voor het welzijn gedaan kan worden. Wedijver vernietigt vertrouwen; dat is het tegenovergestelde.
Samenwerking is nodig voor de mensheid. We zijn allemaal verslaafd aan hebzucht en wedijver – en je ziet het resultaat; we leven erin. Telkens wanneer je de tv aanzet, hoor je over ondernemingen die failliet gaan, banken die geen kredieten verstrekken, enzovoort. Dat is het resultaat van wedijver en hebzucht, en het is dwaasheid. Samendelen is de enige oplossing.

–een selectie uit het oktobernummer 2018–

Gouden Troon
Op een dag in augustus 2018 was ik in het Informatiecentrum van Share Nederland in Amsterdam bezig een stapel papieren e.d. uit te zoeken, wat er in de papierbak kon en wat bewaard moest blijven.
Ik pakte een exemplaar van Share International van de stapel en keek naar de litho op de voorkant (“Maitreya’s Troon”). Langs de troon aan de linkerkant zag ik op sommige plaatsen een goudkleurige lijn, met een verdikking aan de bovenkant en aan het eind van de zetel. Toen ik verder keek, zag ik aan de linkerkant bovenaan de litho heel kleine goudkleurige spikkels. Ik was verbaasd en dacht ‘ik moet straks even kijken of het op de andere nummers ook te zien is. Heb ik dat al die maanden gemist?’
Later, toen ik een ander nummer van dit jaar pakte, was er geen gouden toevoeging te zien. Ik heb nu enorme spijt dat ik niet de tijd genomen heb om langer naar die prachtige goudkleurige versiering te kijken en in plaats daarvan doorging met waar ik mee bezig was. Ik moet er in het vervolg aan denken de tijd te nemen naar dingen, en gedachten, te kijken, en niet altijd in de actie te schieten.
Het deed me ook denken aan lang, lang geleden toen ik naar een concert op tv keek en goudkleurige (ik zeg nu) energie uit de vingers van de dirigent zag stromen.
M.L., Driebergen.

Wijze bezoeker
Op 10 augustus hadden we de opening van de fototentoonstelling in het informatiecentrum van Share Nederland. Tussen het publiek dat naar de korte lezing over het werk en doel van Share International luisterde, zat een Surinaams uitziende, vlotte en zelfverzekerde, van energie bruisende man van een jaar of 45. Hij zat achter in de ruimte en heette Romeo naar later bleek. Tijdens de lezing keek hij de spreker [Marijke] aldoor zo bemoedigend, bevestigend en lachend aan, dat het gewoon aanstekelijk was. Ze voelde ’s avonds nog de energie.
Hij sprak met een van de groepsleden over meditatie en toen ze zei dat het soms goed gaat maar andere keren weer niet, gaf hij haar het advies om haar gedachten gewoon te laten gaan, stoor je niet aan gedachten – geen aandacht aan besteden.
Na afloop vroeg Annelies of hij van Maitreya gehoord had, waarop hij zei dat hij helemaal van het verhaal op de hoogte was.
Zijn grote interesse was Amerika. Hij sprak over de marktwerking en commercialisering en zei ja, het is zoals Gandhi, die zojuist in de lezing geciteerd werd, ook al zei “Aan ieders behoefte kan worden voldaan, als we de hebzucht laten staan.” Hij verwees ook naar wat Marijke zei, namelijk dat mensen genoeg weten om in actie te komen maar we zijn als het ware ‘bevroren’. Maar als we Maitreya straks horen spreken, zullen we in ons hart weten en ervaren dat de mensheid één is, dat we allemaal elkaars broeders en zusters zijn en zodoende zoals in een gezin alles zullen delen.
Hij vertelde dat hij in de hoogste financiële kringen in Londen bij diners aanwezig was geweest, waar enorm veel geld wordt uitgegeven om zo de werknemers medeplichtig te maken aan het systeem. Iedereen wordt in het systeem ingesloten waardoor ook iedereen bang is ontslagen te worden als ze kritiek hebben. Hij had in Nederland bij onderhandelingen over de zorgverzekeringen aan de tafel gezeten en vroeg dan: “Hoe is deze beslissing voor de mensen?” dan keken ze hem aan en zeiden: “Welke mensen” Hij zei dat het nooit over mensen ging, het ging alleen om geld. Gezondheidszorg gaat niet over mensen, maar over bedrijfsvoering en organisatie. Trump, zo zei hij, werd nooit (door de echte rijken) voor vol aangezien omdat hij speculant was en geen echt bezit had, maar nu alles in waarde is toegenomen, wordt hij voor vol aangezien en willen mensen heel graag met hem gezien worden en zaken met hem doen. Hij zei ook dat oorlogen vooral goed zijn voor de wapenindustrie. De mensen, en met name de pers, zijn vooral bezig met Trumps tweets en uitspraken, maar terwijl zij afgeleid zijn, tekent hij de ergste wetten, waardoor werknemers hun rechten verliezen. “Jullie vergeten hoe belangrijk de Nederlandse stem in de wereld is, ondanks dat het een klein land is. Werkelijk in alle grote bedrijven en bij belangrijke organisaties zijn Nederlanders betrokken.” Annelies vroeg hem wat hij nu deed en hij zei dat hij zich met coaching bezighield. Omdat Marijke zijn naam vergeten was en hij wel haar naam wist, vertelde hij dat hij geleerd had om namen te onthouden en voegde eraan toe dat het erg belangrijk is om hersengymnastiek te doen.
Na het gesprek groette hij ons en vertrok.
M. en A. o.t. N.

Engelachtige figuur in de lucht

 

Tijdens een vlucht van Washington DC naar Houston (Texas) op 14 mei 2017 nam AAsher Liles, een 7-jarige jongen met het syndroom van Down een foto door het raampje met de telefoon van zijn moeder. Toen ze later de foto’s bekeek zag ze een, in haar woorden “ongelooflijke afbeelding”. Aan de Houston Chronicle vertelde Kerri, AAshers moeder: “Ik geloof dat hij die dag zijn [bescherm] engel buiten het raam vastlegde om hem gerust te stellen bij een tamelijk onrustig opstijgen.” AAsher kreeg zijn naam “met een extra A om zijn extra chromosoom weer te geven” waarmee, zo voelt zijn moeder dat, hij “gezegend” was.

“AAsher heeft een zesde zintuig voor de problemen van anderen. Hij schijnt aangetrokken te worden door vreemde mensen die problemen hebben,” vertelde Kerri. “Wanneer hij iets ziet laat hij ons dat weten door te wijzen en met zijn armen te wieken als vleugels. Zo kwamen we erachter dat hij engelen kan zien die hem omringen.” (Bron: chron.com)

Foto genomen tijdens de lezing van Michiko Ishikawa in Yokohama (Japan) in november 2000. Benjamin Creme’s Meester had bevestigd dat de lichtkolommen zegeningen waren van de Meester Jezus.

Wereldwijde demonstraties voor klimaatactie

Tienduizenden mensen op alle zeven werelddelen namen op 8 september 2018 deel aan protesten en demonstraties om lokale, nationale en internationale actie te eisen tegen klimaatverandering.
Volgens organisatoren van de Rise for Climate-demonstraties vonden er meer dan 900 acties plaats in 95 landen, van Frankrijk tot Nigeria, van Australië tot Nepal en ook in Antarctica.
Het hoofdevenement was de demonstratie onder het motto Sta op voor Klimaat, Werk en Rechtvaardigheid in San Francisco (Californië, VS) waarvoor 30.000 mensen de straat opgingen – het grootste klimaatprotest dat ooit aan de Amerikaanse westkust heeft plaatsgevonden.
De demonstraties werden gehouden in de aanloop naar de klimaattop in San Francisco die georganiseerd werd door de gouverneur van Californië, Jerry Brown. Het doel van de conferentie is mensen uit de hele wereld bijeen te brengen “als aanjager voor diepgaandere wereldwijde verplichtingen en versnelde actie van landen – ondersteund door alle sectoren van de samenleving – die de aarde op het goede spoor kunnen zetten om gevaarlijke klimaatverandering te voorkomen en de historische Klimaatovereenkomst van Parijs te verwezenlijken,” aldus de organisatoren van de top. (Bronnen: commondreams.org; global climateactionsummit.org)

Foto: Marc Gregory

Vanaf de oprichting van Share International schreef Benjamin Creme’s Meester artikelen die niet alleen bedoeld waren voor publicatie in de tijd dat ze geschreven werden, maar ook wanneer de omstandigheden in de wereld daar om vragen. Veel van deze artikelen lijken nu inderdaad nog meer van toepassing dan toen ze voor het eerst werden gepubliceerd. Dit artikel uit 1985 beschrijft hoe “In de directe toekomst (…) de mensen de Meesters van Wijsheid [zullen] leren kennen als hun vrienden en bondgenoten op het lange pad van evolutie, als hun gidsen en mentors in een groeiend bewustzijn van het Plan dat Zij dienen, en als hun waarborg voor een toekomstige, gelijksoortige verrichting.”

De Kenners keren weer
door de Meester —, via Benjamin Creme

Zelden in de wereldgeschiedenis is er een tijd geweest als de huidige, een tijd van zulke tumultueuze verandering en belofte voor de mens. Met het draaien van het Grote Wiel staat de mens opnieuw op het punt om een nieuwe betekenis en bedoeling te ontdekken achter de uiterlijke openbaringen van zijn leven, en om het contact te hernieuwen met de bron van al zijn wijsheid en inspiratie. Na lange en zorgvuldige voorbereiding keert het oude College van Kenners, de Geestelijke Hiërarchie, terug in de wereld der mensen, gereed om daar de zaden van kennis en waarheid te planten die de mensen tot de hoogten zullen voeren vanwaar de Goden glimlachend neerkijken. In de directe toekomst zullen de mensen de Meesters van Wijsheid leren kennen als hun vrienden en bondgenoten op het lange pad van evolutie, als hun gidsen en mentors in een groeiend bewustzijn van het Plan dat Zij dienen, en als hun waarborg voor een toekomstige, gelijksoortige verrichting. In deze tijd verzamelen de Meesters Hun strijdkrachten voor de aanval op tirannie en hebzucht, uitbuiting en armoede. Zij weten dat niet alle mensen gereed zijn voor de veranderingen die moeten volgen, maar Zij weten tevens dat verreweg de meeste mensen verlangen naar een nieuwe dimensie in het leven en gereed zijn voor de daden en opofferingen die dat zullen verwezenlijken. Zij zullen enthousiast gehoor geven aan de raad van de Groten. Bereid je voor om Hen te zien en hun roep te beantwoorden. Bereid je voor om actief te worden en Hen te helpen bij hun taak. Bereid je ook voor op de stroom van nieuw licht, nieuw leven en nieuwe kennis die van Hen de wereld in zal stromen. Zo zal alles veranderd worden. Zo zal het oude worden weggevaagd en een nieuw tijdperk beginnen. Zo zullen de Leraren het leven van de mensen nieuwe kracht geven en de omstandigheden scheppen voor de opkomst van een nieuwe mens. De nieuwe mens zal zijn trouw betonen aan de waarheid dat de mensheid Eén is, bijeengehouden door de kracht van de Liefde zelf, door zijn tolerantie en onschadelijkheid, en zijn juiste verhouding tot alle natuurrijken. De nieuwe mens zal gekend worden aan zijn vermogen tot juist handelen met intuïtief begrip; aan zijn vermogen om de Wil van God juist te interpreteren. Zo zal geleidelijk de God verrijzen die potentieel in het hart van alle mensen huist, wachtend om tot openbaring te worden geroepen door de daden van de mens zelf. De sleutel tot deze ontwikkeling ligt in een toenemende samenwerking tussen de Meesters en de mensen. Hieruit zal een band groeien die zo diep is dat niets hem kan verbreken, en zodoende een kanaal scheppen voor de gaven van wijsheid, liefde en kennis die de Meesters te bieden hebben. Hun Goddelijkheid zal het Goddelijke in de mens tevoorschijn roepen, en de mensen zullen ontdekken dat zij, eeuwig, Goden zijn geweest. Dit alles zal niet van de ene op de andere dag gebeuren, maar langzaam maar zeker zal het goddelijke in de mens reageren op het vuur van goddelijke liefde en wijsheid dat uitstraalt van de

Meesters. Ze zullen zich rond dat vuur scharen en in de vlammen een weerkaatsing van hun toekomst zien. Zo zal het zijn, want zo is het beschikt door de Heer des Levens Zelf. Weldra nu, zullen de Meesters worden gezien en gekend als wie Zij zijn – als de Gidsen en Leraren van het mensenras, de Oudere Broeders van de mensheid, de Kenners in wier handen de bestemming van de wereld ligt. Verwelkom Hen in jullie midden en wees voorbereid om met Hen te dienen. Wees gul met het aanbieden van jullie dienstbaarheid en word hun medewerkers. Weet dat Zij de Weg kennen en jullie mee zullen nemen naar de Poorten van Vrijheid.

V. Kunt u uitleggen wat leven is? (lezing München, 2009)
A. Wat is een planeet? Een grote bol in de ruimte die met andere planeten en een zon als kern een zonnestelsel vormt. Maar vanwaar het leven op de planeten? Waarom komen we in incarnatie? Waarom leven we op deze planeet en niet ergens anders? Of überhaupt? Er moet een reden zijn waarom deze planeet wemelt van het leven. Allerlei vormen van leven: menselijk, dierlijk, plantaardig en mineraal. Ze maken alle deel uit van een geheel. Elk rijk komt voort uit het voorgaande. Wij stellen ons voor dat wij het hoogtepunt van de evolutie vormen, maar vanuit het mensenrijk groeit een volgend natuurrijk – het geestelijk natuurrijk of het rijk der zielen. En het grootste deel van de mensheid kent niet eens de ware samenstelling van de mens. Als ze in Darwins theorieën geloven, geloven ze dat we intelligente dieren zijn, geëvolueerd uit dieren; zij geloven dat we een zijtak vormen van het dierenrijk en een denkvermogen hebben ontwikkeld, slim genoeg om een technologie te scheppen waarmee we raketten kunnen bouwen om naar de maan te gaan en zo. Deze theorie is op zich aanvaardbaar, maar mist nu juist het punt waar het om gaat: dat we deel uitmaken van een ander natuurrijk. Het is de evolutie van het geestelijk natuurrijk uit het menselijk natuurrijk dat de natuurrijken (en het evolutieproces) op deze planeet completeert. Het leven voltrekt zich volgens een plan. Het zonnestelsel is een bewust levend organisme, dat het uitdrukkingslichaam is van een groot Kosmisch Wezen. Ik kan het geen man of vrouw noemen, of iets wat we kennen, maar een groot Wezen Wiens plan de uiteindelijke vervolmaking van planeet Aarde is – en van alle andere planeten in het stelsel. Wij bestaan vanwege een plan. Niet slechts een plan voor onze planeet, maar een plan dat groter is dan wijzelf. Wij nemen deel in de evolutie van planeet Aarde volgens een plan, het plan in het denkvermogen van dat grote Kosmische Wezen Die de planeet Aarde bezielt. Hieruit volgt dat als er een plan bestaat, er exponenten zijn van dat plan. Deze exponenten zijn die leden van de mensheid die geëvolueerd zijn volgens het plan, in het licht van dat plan, die steeds meer worden wat zij in wezen zijn, dat wil zeggen zielen in incarnatie. Iedere man, vrouw en kind op Aarde is een ziel, een levende, groeiende, evoluerende ziel die op zieleniveau de weerspiegeling is van een nog hogere (als men van ‘hoger’ kan spreken), nog meer alomvattende entiteit die de vonk van God is – de goddelijke vonk. Die goddelijke vonk staat qua evolutie, en dus in trilling, ver van ons af op het fysieke niveau. Wij zijn een ziel in incarnatie en weerspiegelen ons ware zelf, onze goddelijkheid door de menselijke persoonlijkheid met een fysiek, emotioneel en mentaal lichaam. De meeste mensen zien zichzelf alleen als die persoonlijkheid met die drie lichamen van uitdrukking, terwijl we als geheel allen een vonk van het goddelijke zijn, volmaakt in elk aspect van goddelijkheid op het niveau van onze eigen planeet.

V. Hoeveel regeringen of staatshoofden weten van Maitreya?
A. Dat is moeilijk te zeggen. Geen van hen kent Hem persoonlijk. Sommigen hebben van Hem gehoord, maar geloofden waarschijnlijk niet wat ze hoorden. Het antwoord is waarschijnlijk dus: vrijwel geen. In vele landen zijn echter discipelen van de Meesters die werkzaam zijn in de diplomatie. Elke regering heeft zo’n diplomatieke dienst, een afdeling waarvan de medewerkers samen met andere landen proberen problemen op te lossen. Ambassadeurs maken deel uit van die groep. Sommige leden van het corps diplomatique dat de verschillende landen vertegenwoordigt, zijn discipelen van de Meesters. Niet alleen de Meesters hebben discipelen die in de diplomatieke dienst werken, ook de Ruimtebroeders hebben hun contacten, hun mensen die werkzaam zijn binnen de diplomatieke diensten in de verschillende landen.

V. Zou de Zegening die aan het begin en eind van uw lezingen plaatsvindt ‘krachtig’ genoeg kunnen zijn om 3000 mensen of meer te bereiken?
A. Daar is geen grens aan

Tekenen in overvloed

Jezus’ gelaat verschijnt op een muur In juni 2018 verscheen op een muur in de Franse stad Thionville een afbeelding die op het gelaat van Jezus lijkt. De afbeelding op een stuk muur tussen twee woonhuizen, werd voor het eerst door bewoner Bernard Peter gezien, terwijl hij uit het raam van zijn appartement keek. Eerst sprak Peter zijn twijfel uit over de mogelijk wonderbaarlijke herkomst van de afbeelding, maar zijn vrouw, die lijdt aan de ziekte van Parkinson, had een andere reactie. “Toen ik haar vertelde wat ik zag”, vertelde Peter aan de Franse krant Le Republican Lorrain, “maakte zij de moeizame wandeling naar het raam en bij het zien van de afbeelding begon ze te huilen.” Hoewel de inwoners van de stad van mening verschillen over het ontstaan van de afbeelding, is ze volgens velen pas kortgeleden verschenen. Een gestage stroom bezoekers blijft naar de plek komen. (Bron: coasttocoastam.com; republican lorrain.fr)

Wonderen in ashram Swami Premananda duren voort Vibhuti (heilige as) gematerialiseerd op het beeld van Swami Premananda op 29 juli 2018 na het jaarlijkse Guru Purnimafeest in zijn ashram in Tamil Nadu (India). Sinds zijn dood in 2011 zijn er veel wonderen in Swami Premananda’s ashram gemanifesteerd. (Zie zijn necrologie, SI april 2011)

Graancirkelformaties 2018

Dit jaar zijn weer tientallen complexe graanpatronen verschenen in akkers over de hele wereld, met name in zuidwest Engeland. Wij drukken er hier enkele af.

Foto’s: Steve Alexander. Zie ook: temporarytemples.co.uk

Ackling Dyke, Dorset, 4 juni 2018

Kingweston, Somerset (VK), 14 juli 2018

DE DALAI LAMA EN SOPHIA STRIL-REVER: Een oproep tot revolutie aan de jongeren van de wereld leestip van Phyllis Power

“De Revolutie van Mededogen is aangebroken. Het is geen droom. Een empathische wereld bestaat. Ze houdt zich schuil in de wereld om ons heen.” (Stril-Rever, uit de Epiloog)

Een oproep tot Revolutie werd door Sofia Stril-Rever geschreven op basis van gesprekken met de Dalai Lama in juli 2017; het werd in hetzelfde jaar in het Frans gepubliceerd als Faites la Revolution en in het Engels in 2018. Het boek volgde op Stril-Revers voordracht van de boodschap van de Dalai Lama tijdens de VN Klimaatconferentie in 2015 in Parijs over de noodzaak om “universele verantwoordelijkheid te nemen voor het ecosysteem van de aarde”, en daarop volgende seminars die ze met Franse advocaten organiseerde over de aanpak van klimaatverandering.

De voornaamste thema’s van het boek zijn de oproep aan de jongeren om op te staan voor verandering; de dringende noodzaak voor de mensheid om verantwoordelijkheid te nemen voor het ecosysteem; en de aanhoudende “hunkering” van de Dalai Lama naar wereldvrede. Hij noemt als zijn invloeden: neurowetenschappen als aanvulling op zijn boeddhistische leefwijze, de Franse Revolutie en de Europese Unie als model voor groeiende mondiale eenheid. In alles wat de Dalai Lama schrijft klinkt vooral het besef van de eenheid van alle leven door.

Aldus roept de Dalai Lama op tot de “Moeder van alle Revoluties”, de “Revolutie van Mededogen”, zowel in het individu als in de samenleving als geheel, en hij bevestigt zijn geloof in de jongeren van de 21ste eeuw om die op gang te brengen.

Een oproep tot Revolutie is een boekje in zakformaat dat beknopt en krachtig geschreven is. Het is een inspirerende en hoopvolle boodschap gericht op de ‘jeugd van tegenwoordig’.

De beste manier om de lezer een indruk van het boek te geven is door een selectie van citaten; hier niet per se gerangschikt naar de volgorde in het boek, maar naar onderwerp.

Jongeren kunnen iets bereiken

“Dierbare jonge vrienden … ik geloof in jullie. Ik ben er steeds meer van overtuigd geraakt dat jullie generatie het vermogen heeft om de dagende eeuw te transformeren in een tijdperk van vrede en dialoog. Jullie hebben de middelen om onze gebroken mensheid te verzoenen met zichzelf en met de natuurlijke wereld… Jullie zijn de eerste generatie echte wereldburgers. “De problemen waarmee jullie thans geconfronteerd worden, zijn niet door jullie gecreëerd. Mijn generatie en die van jullie ouders … zijn de probleemgeneraties. Jullie moeten de generatie zijn die de oplossingen vindt! “Maak goed gebruik van collectieve intelligentie gebaseerd op samendelen. En wees boven alles de generatie die handelt. “Jullie hebben het vermogen om de mensheid naar een hernieuwde vorm van broederschap, rechtvaardigheid en solidariteit te leiden…”

Een einde aan oorlog

“Alles wat ik schrijf is bedoeld om uit te leggen hoe de voorwaarden gerealiseerd kunnen worden die noodzakelijk zijn voor vrede, zowel in ieders innerlijk als in onze omgeving. “…de mensheid heeft haar vindingrijkheid al te vaak voor vernietiging aangewend, zelfs de krachtbron van de zon. Jullie zijn geboren in een wereld waarin kernwapenarsenalen de planeet tientallen keren kunnen vernietigen. “De 21ste eeuw zal de eeuw van vrede zijn of de mensheid zal ophouden te bestaan. “Oorlog is volkomen achterhaald… De tijd is nabij dat jullie generatie oorlog naar de vuilnishoop

van de geschiedenis zal hebben verwezen. “Alles wat verdeelt hoort tot het verleden. Al die krachten van afscheiding en uitsluiting zullen machteloos zijn om de kracht te weerstaan van het verlangen naar vrede dat jullie generatie belichaamt.”

Het ecosysteem

“De mensheid is geheel verantwoordelijk als veroorzaker van de problemen die voortkomen uit de opwarming van de aarde. “We moeten de manier waarop we op aarde leven herzien om het leven te beschermen. De opwarming van de aarde loopt uit de hand… De tijd dringt en daarom roep ik alle jonge millennials op om deze radicale revolutie te verhaasten. “Jullie zijn onderdeel van de natuur en mededogen vereist dat je er even goed voor zorgt als voor jezelf. “Alleen door wederzijdse ondersteuning en samenwerking zullen jullie in staat zijn om de rampen te bedwingen die door economische en sociale onrechtvaardigheid gevoed worden, evenals door hebzucht, egoïsme en andere negatieve gemoedstoestanden… “Jullie zijn verantwoordelijk voor het welzijn van miljarden mensen en allerlei levende soorten die het avontuur van het leven op aarde delen. Het is aan jullie om de natuurlijke hulpbronnen te beschermen en over de lucht, het water, oceanen, wouden, fauna en flora te waken. Het is van wezenlijk belang dat je je bewust bent van je potentieel voor liefde en mededogen, teneinde voor de aarde te zorgen. Leer haar lief te hebben door haar te delen in plaats van te streven haar te bezitten en daardoor te vernietigen.” … Een nieuwe wereld

“Een nieuwe dag breekt aan. Het is alsof een bladzijde op de horizon wordt omgeslagen naar de volgende … De enige weg voorwaarts is een Revolutie van Mededogen teweeg te brengen die de democratie nieuw leven zal inblazen door solidariteit te betuigen… Plaats mededogen in het hart van het sociale leven… “De toekomst van de wereld hangt niet uitsluitend af van politici, de directeuren van grote bedrijven of de Verenigde Naties [maar van] allen die zichzelf herkennen als onderdeel van een ‘wij’, de zeven miljard mensen op de wereld. “Wanneer de samenleving als geheel doordrongen is van een positieve visie op de mensheid zul je zien dat de hedendaagse machtsstrijd omgevormd wordt tot een zorgende economie die gebaseerd is op wederzijds vertrouwen en gezamenlijke belangen. Een ethiek van betrokkenheid, gebaseerd op de universele waarden van welwillendheid, verdraagzaamheid, vrijgevigheid, vriendelijkheid, vergeving, geweldloosheid zal de huidige ethiek van haarkloverij en verboden vervangen. “Dit is de nieuwe wereld die je aan je kinderen en je kindskinderen zult achterlaten. Ze zullen opgroeien in een verenigde menselijke familie die zich ervan bewust is dat ze één lichaam is, één bewustzijn. Behoud je jeugdig enthousiasme en optimisme terwijl je voorwaarts gaat naar een eerlijker en gelukkiger toekomst.”

De Dalai Lama en Sophia Stril-Rever, A Call for Revolution: An appeal to the young people of the world, Rider, 2018, 88pp, ISBN 9781846045859

Paus Franciscus: doodstraf is “ontoelaatbaar”

Paus Franciscus, die zich al lang uitspreekt tegen de doodstraf, heeft officieel veranderingen goedgekeurd in de catechismus, het belangrijkste leerdocument van de rooms-katholieke kerk, dat nu stelt dat “de doodstraf ontoelaatbaar is omdat het een aanslag op de onschendbaarheid en de waardigheid van een persoon is”.

In een verklaring die in augustus 2018 gepubliceerd werd, kondigde het Vaticaan veranderingen aan in het deel van de catechismus dat over de doodstraf gaat, en dat nu luidt: “Toevlucht nemen tot de doodstraf van de kant van de legitieme autoriteit, en volgend op een eerlijk proces, werd lange tijd beschouwd als een geëigend antwoord op de ernst van zekere misdaden en een aanvaardbaar, zij het extreem, middel om de gemeenschap veilig te stellen. Tegenwoordig is er echter een toenemend bewustzijn dat de waardigheid van de persoon niet verloren is zelfs nadat zeer ernstige misdaden zijn begaan. Daarbij is een nieuw verstaan gerezen uit de betekenis van strafsancties die door de staat worden opgelegd. Tenslotte zijn er meer effectieve systemen van detentie ontwikkeld die de terechte bescherming van burgers verzekeren, maar, tegelijkertijd, de schuldige niet definitief de mogelijkheid tot verlossing ontnemen.”

Het document vervolgt met een citaat uit een toespraak van paus Franciscus tijdens het pauselijk concilie in 2017: “Als consequentie leert de kerk in het licht van het evangelie, dat ´de doodstraf ontoelaatbaar is omdat het een aanval is op de onschendbaarheid en waardigheid van de persoon’, en ze werkt met vastberadenheid aan de afschaffing ervan wereldwijd.”

Actualisering van de catechismus is zeer zeldzaam, dus deze verschuiving laat een betekenisvolle stap van de paus zien.

Een meerderheid van de landen van de wereld – waaronder bijna elk land in Europa en Latijns Amerika, regio’s met grote katholieke bevolkingen – hebben volgens Amnesty International de doodstraf al uitgebannen. De mensenrechtengroep zegt dat een meerderheid van de executies van de wereld in vijf landen plaatsvinden: China, Iran, Saoedi-Arabië, Irak en Pakistan. De Verenigde Staten stonden in 2017 op nummer 8 van de lijst…

(Bronnen: vox.com; religionnews.com; nytimes.com)

Het verhaal van Mohamad Al Jounde, winnaar van de Internationale Kindervredesprijs 2017 zoals verteld aan Shereen Abdel-Hadi Tayles

“Ik kom op voor mezelf en voor al deze kinderen. Ik zal vechten voor de rechten van deze kinderen. Ik zal proberen hun stem en hun hoop te zijn omdat ieder kind recht heeft op onderwijs, om zich te ontwikkelen, groot te kunnen dromen en van het leven te genieten.”

Mohamad Al Jounde is de winnaar van de Internationale Vredesprijs voor Kinderen in 2017. Hij werd in Syrië geboren, maar zijn familie moest vluchten toen hun wijk werd gebombardeerd tijdens de oorlog daar. Mohamad en het gezin kwamen uiteindelijk in Libanon terecht, waar ze hun uiterste best hebben gedaan om een gelukkiger plek te realiseren voor de vele kinderen die vastzitten in vluchtelingenkampen.

Mohamad werd geboren en groeide op in de Syrische stad Hama. Hij beschrijft het leven als normaal: zijn vader en moeder werkten allebei, ze hadden een huis, een auto en Mohamad bracht zijn tijd door op school en met zijn vrienden. “Ik ben in Syrië geboren. Ik had een heel goede jeugd, vol liefde, familie en geluk. Een zorgeloze jeugd zoals elk kind verdient. Het leven was goed,” aldus Mohamad. Maar zijn leven veranderde in het voorjaar van 2011 toen Syrische pro-democratie activisten, gemotiveerd door de politieke opstanden in Egypte en Tunesië, tegen het leiderschap van president Bashar Al-Assad protesteerden. Wat begon als vreedzame protesten barstte al snel uit in geweld en in juli 2011 begon het land af te glijden naar een burgeroorlog die leidde tot zowel regionale als internationale betrokkenheid. Tegen 2013 kwamen de gevechten steeds dichter bij de woonplaats van Mohamad. Hij herinnerde zich dat hij met zijn familie thuis was toen ze plotseling buiten bommen hoorden ontploffen. “Overal hoorden we mensen schreeuwen uit de gebouwen in de buurt en ik had het gevoel dat dit oorlog was,” zegt Mohamad. Mohamads moeder werd gearresteerd en tweemaal vastgehouden omdat zijn beide ouders actief waren in de revolutie tegen het regime. Op een dag ontving de moeder van Mohamad een brief waarin ze werd gewaarschuwd dat ze kon blijven en gedood worden of uit Syrië kon vluchten. Mohamad zei dat de familie wist dat de autoriteiten zijn moeder wilden doden, zodat ze alles moesten achterlaten en verdwijnen. Na een lange reis arriveerde het gezin in Libanon in de buurt van Beiroet. “Mijn familie en ik verlieten Syrië in 2013. We namen een privétaxi die de veilige vluchtwegen wist en onze reis was vrij eenvoudig, want de bewakers bij de controleposten en de overheid wilden dat wij het land zouden verlaten; zij waren immers degenen die ons dwongen om te vertrekken.” Maar Mohamads ouders konden in Libanon geen werk vinden en al snel hadden ze geen geld meer. Mohamads vader besloot om asiel aan te vragen in Zweden, maar daarvoor moest hij zijn familie achterlaten. Dit was een nieuwe uitdaging voor het gezin en voor Mohamad. “Ik verloor opnieuw iets kostbaars in mijn leven. Eerst mijn huis, mijn vrienden, mijn leven. En toen verloor ik mijn vader en mijn leven met hem, dus één voor één verdwenen de dingen.” Hoewel Mohamad in Libanon veilig was, kon hij de eerste twee jaar niet naar school. “Als vluchteling, vluchtelingkind in een ander land, is het moeilijk omdat je hele leven vanaf nul begint. Je hebt geen school, je hebt niets te doen. Je hebt geen huis. Het was een strijd en het leven was leeg.” Mohamad heeft zich echter nooit verslagen gevoeld en zijn situatie wakkerde zijn wil aan om te vechten voor een betere toekomst voor zichzelf en voor andere kinderen. Samen met zijn familie startte Mohamad een school voor Syrische kinderen in een vluchtelingenkamp en wat begon in

een tent werd een echt schoolgebouw met officiële leraren en 200 kinderen. De kinderen kwamen ook uit de omliggende kampen om op deze school te leren. Hoewel Mohamad zelf niet naar school kon, werd hij geïnspireerd om andere kinderen te onderwijzen. “Omdat ik zelf helemaal niet naar school kon, wist ik hoe belangrijk school voor kinderen is en ontdekte ik dat een school de beste plek is voor mensen om vooruit te komen en hun dromen vorm te geven. Vijftig procent van de ontheemde kinderen tussen 6 en 14 jaar kan niet naar school. Het is krankzinnig. Dit moet veranderen en ik wil deze verandering doorvoeren. Elk kind heeft het recht om te leren en het recht om te worden opgeleid, dus dit is waar ik voor vecht.” Vanaf zijn twaalfde gaf Mohamad zelf rekenen en Engels aan de kinderen in de kampen. Hij geeft ook les in zijn grootste passie, fotografie. Hij moedigt kinderen aan om foto’s van hun dagelijks leven te maken. “Fotografie heeft me geholpen om mezelf op een bepaald moment uit te drukken en ik geloof nog steeds dat je hierdoor de wereld beter kunt zien en dat het de kinderen de schoonheid om hen heen laat zien. Weet je, er zijn veel vluchtelingenkinderen die te verlegen zijn om over dingen te praten, maar niet te verlegen zijn om een foto te maken. Ik geloof dat deze kinderen het verdienen om hun verhalen vanuit hun eigen perspectief te laten zien. Dan kan een foto honderd woorden vertellen. Een beeld van geluk is ook een beeld van een betere toekomst.” … Over wat hij tot nu toe heeft bereikt, zei Mohamad: “Dit alles zou niet mogelijk zijn zonder de kinderen met wie ik werk, zonder hun wil om vooruitgang te boeken en dit heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben. Zij zijn het die het allemaal hebben gedaan. Ik steunde ze gewoon en werd uiteindelijk hun stem, maar het is bovenal hún prestatie. Wat mij het meest gelukkig maakt, is om bij de kinderen te zijn, omdat ik voel alsof ik iets ontvang als ik bij ze ben, met ze speel, met ze plezier maak. Ik zorg voor hen en zij geven me kracht, een kracht om mijn eigen problemen te overwinnen en kracht om een verandering door te voeren.”

V. Is het door ons gebrek aan activiteit, doordat we misschien niet hard genoeg gewerkt hebben dat we Maitreya nog niet gezien hebben? (Lezing Japan, mei 2008)
A. Ik heb altijd gezegd dat het moment van Maitreya’s verschijning afhangt van het klimaat van verwachting onder het publiek, wat natuurlijk de verantwoordelijkheid is van de groepen die in Zijn aanwezigheid geloven. Maar het is niet eenvoudigweg de ‘tekortkoming’ van de groepen die de weg bereiden voor de feitelijke verschijning van Maitreya, maar van alle groepen die op politiek, economisch, sociaal, wetenschappelijk terrein werken; alle hebben hun eigen rol te spelen in de voorbereiding voor deze gebeurtenis, of ze dat nu weten of niet. De Meester Djwhal Khul schreef dat die enkele individuen, niet veel mensen maar een voldoende grote groep, die tot taak hebben om de voorbereidende stappen naar het publiek te zetten, van alle groepen behalve de politieke de moeilijkste taak hebben. De taak van de politieke groepen is om de omstandigheden te creëren waarin vrede realiteit wordt; de schepping en totstandbrenging van een mate van internationalisme – de schepping van de Verenigde Naties is een aspect hiervan, ofschoon die niet heel goed functioneren. Het beginsel van samendelen beheerst allerminst de huidige economische structuren van de wereld. Je kunt moeilijk zeggen dat ons denken zelfs maar in die richting beweegt. Dus dat maakt deel uit van het voorbereidingswerk. Hoeveel goede wil is er in de wereld? Het beginsel, de energie van goede wil, moet uitgedrukt worden om het mogelijk te maken dat mensen op de juiste manier reageren op Maitreya’s raad. We kennen allemaal mensen van goede wil, maar dat zijn de mensen met wie we contact hebben. Er zijn miljoenen die geen goede wil hebben. Mensen zijn geneigd de toestand van de wereld te beoordelen op basis van hun eigen beperkte relatiesfeer. Al deze factoren moeten door Maitreya in overweging genomen worden wanneer Hij voor de wereld verschijnt. Het is niet alleen maar onze taak, hoewel onze taak een heel specifieke is. Maar het is de taak van de verschillende groepen, met name de economische groepen, om de situatie zodanig te veranderen dat wanneer Hij spreekt, de mensen al in die termen denken. Het is dus niet zo dat groepen als de onze het zichzelf moeten verwijten dat zij niet hard genoeg werken. We moeten het grotere geheel zien, dat ons werk samenhangt met het werk van de andere groepen – de politieke, economische groepen. De ideale manier is om gestaag te werken met een besef van urgentie, maar zonder verwachting, zonder elke dag te kijken wat ons werk oplevert. Het aanhoudende gedruppel op een rots zorgt te zijner tijd voor een uitholling in de rots. Maar als je elke dag naar de rots kijkt om te zien hoe ver die is uitgehold, kun je daar moedeloos van worden.

V. Waarom ontbreekt het [andere esoterische] groepen aan een gevoel van urgentie over de Wederverschijning van Maitreya?
A. Een van de problemen met bepaalde groepen is dat ze geen urgentie voelen. Twee grote esoterische groepen geloven, op basis van een verkeerd begrip van wat de Meester Djwhal Khul schreef, dat Maitreya niet voor 2025 of zelfs 2050 zal verschijnen. En dat terwijl Hij in het laatste boek dat Hij dicteerde, de Wederkomst van de Christus, de Meester DK duidelijk stelt dat Maitreya in het midden van de 20ste eeuw, rond 1950, of tegen het einde ervan, in een fysiek lichaam zal verschijnen. Het werd uiteindelijk 1977, wat tegen het einde van de eeuw was. Ondanks dit alles verwachten ze Hem in 2025 of 2050. Waarom? Omdat de Meester DK in het allereerste boek, Mensen- en Zonne-inwijding, schrijft dat we de terugkeer van de Christus rond 2025 of 2050 kunnen verwachten. Dat was het eerste boek, geschreven in 1919. Betekent dat dat de groepen wel het eerste maar niet het laatste boek hebben gelezen? Er liggen 30 jaren tussen het eerste en het laatste boek. De ideeën en plannen van de Hiërarchie veranderen voortdurend, afhankelijk van de omstandigheden natuurlijk.

Intussen kondigde Maitreya in 1945 aan dat Hij Zelf op het vroegst mogelijke moment zou terugkeren. Men hoopte dat dat binnen vijf jaar zou zijn, in 1950, het midden van de eeuw, of zo nodig later. Dus de informatie uit het eerste boek veranderde gedurende die 30 jaar vanwege de nieuwe omstandigheden rond 1948 of 1949, toen het laatste boek werd geschreven en het mogelijk was om te zeggen dat Maitreya tegen het midden of het einde van de eeuw zou verschijnen. Het was dus een compleet nieuwe situatie. Waarom geloven deze groepen de informatie in het eerste boek, dat in 1919 werd geschreven, maar negeren ze de informatie in het laatste boek, dat in 1949 werd geschreven? Er kan maar één antwoord zijn: hun begoocheling. Het is hun begoocheling waardoor zij de eerder gegeven datum wel zien en accepteren, maar niet die later werd gegeven. Het is allemaal door dezelfde Meester geschreven, aan het begin van Zijn periode van lering en aan het eind van die periode van lering – 30 jaar in totaal. Op dezelfde manier kun je accepteren wat ik zeg of wat mijn Meester zegt wanneer Hij stelt dat het heel spoedig zal zijn; dat het echt heel spoedig is, dat het urgent of heel nabij is. Of je kunt denken dat Hij het zegt, maar niet echt spoedig bedoelt: je kunt denken dat Hij bedoelt dat het nog wel 10 of 20 jaar duurt. Dat is jouw keuze. Jouw begoocheling laat je toe die keuze te maken, voor of tegen. Het gevolg is dat die groepen de gelegenheid voor een specifieke vorm van dienstbaarheid hebben gemist in het bereiden van de weg voor Maitreya. Ze doen natuurlijk nog steeds nuttig werk door de algemene informatie via de boeken bekend te maken. Maar wat betreft de actuele, onmiddellijke gebeurtenissen hebben ze de boot gemist…

Sinds de oprichting van Share International schreef Benjamin Creme’s Meester artikelen die niet alleen bedoeld waren voor publicatie in de tijd dat ze geschreven werden, maar ook wanneer de omstandigheden in de wereld daar om vragen. Veel van deze artikelen lijken nu inderdaad nog meer van toepassing dan toen ze voor het eerst werden gepubliceerd. Dit artikel verscheen voor het eerst in Share International van juli/augustus 1996 en inmiddels wordt er, meer dan ooit, een beroep op ons gedaan om te kiezen voor een veiliger, gezondere wereld voor iedereen. Daar we niet kunnen weten welke zaken een rol spelen bij Maitreya’s afwegingen over het moment van Zijn openlijke verschijning, doen we er verstandig aan te vertrouwen op Zijn oordeelsvermogen.

Een weerkerende keuze door de Meester —, via Benjamin Creme

De tijd nadert voor de grote beslissing van de mensheid. Ook de Heren Zelf wachten gespannen op dat beslissende moment. Onder de grote massa zijn er maar heel weinigen die beseffen hoe belangrijk deze tijd is, deze keuze voor de mens: zich roekeloos, onbekommerd in een catastrofe storten, of het leven voor alle mensen reorganiseren, en het heiligen met rechtvaardigheid en vrijheid. Het is natuurlijk een steeds weerkerende keuze, die zich nu als nooit tevoren toespitst. Nooit eerder heeft zoveel afgehangen van de juistheid van het besluit van de mens, want heden heeft hij een wapen in handen met onbeheersbare vernietigingskracht. Groot is derhalve de noodzaak van kalm en zorgvuldig nadenken. Om de mensen te helpen de gevolgen van hun daden te begrijpen, staat Maitreya gereed het openbare leven te betreden. Hij zal zijn overtuigende wijsheid voegen bij de roep om gezond verstand en vrede. Hij zal inspireren en onderwijzen. In groeiende aantallen zullen de mensen Zijn daden en normen navolgen, en ten slotte zal de wereld Zijn wijze raad opvolgen en voor de mens de vrede herstellen die zijn geboorterecht is.
Zo zal het zijn. Zo zal Maitreya Zijn belofte en Zijn plicht aan de mensheid vervullen. Ongeduldig zien velen deze tijd tegemoet, weinig als ze weten van de vele factoren, kosmisch en anderszins, die Maitreya moet afwegen om aan de wet te voldoen. Niets is toegestaan wat de vrije wil van de mens aantast; niets dan de Wet, en inzicht in de omstandigheden, zijn van invloed op het oordeel van Maitreya over het moment van zijn openbare verschijning. Wees van één ding overtuigd: geen moment langer dan nodig zal Maitreya wachten met het begin van Zijn openlijke missie van dienstbaarheid. Hij alleen beslist over dat tijdstip. Wacht, en vertrouw, op zijn oordeel. Dat oordeel berust op kennis die de mens niet heeft. Alleen met kosmisch inzicht kan dat juist worden afgewogen. Niettemin moet Maitreya zwaarwegende beslissingen nemen op grond van schaarse, en veranderende, gegevens. Een zeer dunne lijn scheidt dat wat noodzakelijk van wat mogelijk is. Vertrouw daarom op de vaardige hand van de Heer van Liefde. Erger je niet aan het schijnbare uitstel van Zijn verschijning – in het alomvattende Nu bestaat zulk uitstel niet. Binnenkort zal de Mensenzoon zijn rechtmatige plaats innemen als de Leraar van de mensheid.
De meerderheid van de mensen zal blij en bereidwillig Zijn raad opvolgen en Zijn leringen ter harte nemen. Stap voor stap zullen zij dankbaar de structuren van de toekomst aanbrengen, en in groeiende vaart zullen de oude fouten vervagen – vergeven en vergeten. Zo zal het zijn. Zo zal de Grote Heer en leider van de mens zijn bestemming vervullen, en zo zal de mensheid ware vreugde kennen.

Dit artikel uit 1983 was wellicht bedoeld als oproep in die tijd aan de vele nieuwetijds groepen die vanaf 1974 door Benjamin Creme en zijn groepen waren benaderd, om samenwerking aan te moedigen. Een reactie bleef helaas uit. We drukken ‘De noodzaak van synthese’ hier opnieuw af als onderdeel van onze nadruk hier op de vereisten voor doeltreffend en vereend groepswerk in de hoop op oprechte zelfreflectie binnen alle groepen. Het artikel wijst beslist op de noodzaak om, in de woorden van Benjamin Creme’s Meester, manieren te vinden “om de handen ineen te slaan over een zee van meningsverschillen heen, en hen met wie je het oneens bent als gelijken te omarmen”.

De noodzaak van synthese door de Meester —, via Benjamin Creme

Het is vreemd dat zo weinig groepen die zich bezighouden met nieuwetijds denkbeelden daadwerkelijk een open houding tonen, ondanks de lippendienst die zij de ideeën van eenheid en broederschap bewijzen. Verre van dat, zij neigen eerder tot het tegenovergestelde en behoren tot de meest afgescheiden en gesloten groeperingen die zich bezighouden met het onderwijzen van de mensheid. Het is hun taak de volkeren de visie voor te houden van een betere wereld, waarin geen plaats is voor afgescheidenheid, waarin ieders bijdrage wordt gezien als een wezenlijk onderdeel van het Geheel en van gelijke waarde. Toch ligt bijna overal de nadruk op de superioriteit van een bepaalde lering of een gezichtspunt. Zeer zelden ziet men de daden van samenwerking en wederzijds begrip die in hun woorden zo’n trotse plaats innemen. Het denken van deze groepen wordt nog steeds beheerst door een zeer oud ritme, en er moet veel geleerd en veranderd worden, willen zij werkelijk de idealen van de komende tijd vertegenwoordigen.
Dat die veranderingen er zullen komen is onvermijdelijk, maar voor velen zal het een lang en moeilijk proces zijn. Velen zien de noodzaak, maar zijn uit zichzelf niet in staat anderen op voet van gelijkheid te benaderen, zo diepgeworteld is de gewoonte van wedijver en geslotenheid. Bovendien overheerst bij sommigen de behoefte om gezien te worden als de voornaamste denkers; de begoocheling van persoonlijke eerzucht heeft hen stevig in haar greep. Zo is de situatie nu, terwijl er juist behoefte is aan een groeiend besef van vereenzelviging met elkaar, aan begrip van de onderliggende synthese die de inspanningen van al deze groepen verenigt.
Bovendien kan de educatieve rol van deze groepen alleen worden vervuld wanneer die synthese begrepen en aan het publiek gepresenteerd wordt. Momenteel wordt de gemiddelde zoeker verward en verbijsterd door de elkaar bestrijdende aanspraken op zijn aandacht en loyaliteit. Spoedig zal de wereld weten dat de vele leringen en formuleringen van de waarheid uit één bron komen; dat door alle dezelfde goddelijke stimulans stroomt; dat de diverse interpretaties voortkomen uit het feit dat de mensheid uiteenlopende behoeften heeft en op verschillende stadia van de ladder van ontwikkeling staat.
Niet voor niets heeft de Hiërarchie de benodigde leringen en ideeën op een zo breed mogelijke schaal aangeboden, op veel verschillende niveaus en op tal van manieren. De synthese van ideeën die aan onze veelsoortige presentatie ten grondslag ligt, komt voort uit ons besef van de eenheid van alle dingen, uit ons voortdurende besef van het Geheel en van de ondeelbaarheid van die Werkelijkheid. Wanneer de mensen delen in deze ervaring, zal alles mogelijk worden. Wanneer de mensen de Christus zien en zijn Discipelen, de Meesters van Wijsheid, zullen ze inzien hoe noodzakelijk de vele benaderingen van de waarheid zijn, omdat ze zullen beseffen hoe oud de mens is, hoe uiteenlopend zijn ervaringen en verwachtingen door de eeuwen heen, en op hoeveel verschillende manieren mensen ideeën in zich opnemen. Ook zullen zij iets gaan begrijpen van de innerlijke eenheid achter de uiterlijke verscheidenheid. De mensen zullen zelf ontdekken dat aan de ideeën en leringen een Plan ten grondslag ligt; dat elke lering de formulering is van slechts één fragment van het Plan; dat het Plan de uitdrukking is van de scheppende Wil van God en als zodanig voortdurend in verandering is.
Hoe zou één groep, één vereniging of instelling dan de Waarheid voor alle tijden kunnen belichamen? Natuurlijk zijn er velen die geloven dat zij nu al werken voor synthese en eenheid, maar dat is grotendeels illusie.
Het is nauwelijks een verdienste om een band te vestigen met geestverwanten; dat is nuttig, maar betrekkelijk eenvoudig. Veel moeilijker is het om de handen ineen te slaan over een zee van meningsverschillen heen, en hen met wie je het oneens bent als gelijken te omarmen. Zoek in je broeders benadering dat wat verenigt. Weet dat achter alles de Christus staat met Zijn Discipelen. Onthoud dat de ene Waarheid alle benaderingen bezielt en dat niets dan het denken van de mens verdeeldheid schept.

Wegen die kruisten
Begin mei 2018 stonden een ander groepslid en ik in Amsterdam te wachten bij een voetgangersoversteekplaats. Een Marokkaans uitziende man was de weg al overgestoken in onze richting en terwijl hij langs ons liep, begon hij plotseling tegen ons te praten. Ik schrok er een beetje van. Hij maakte een vrolijke, gelukkige indruk. We herinneren ons niet meer wat hij precies zei maar het kwam neer op: Hij voelde zich nooit alleen omdat hij tegen mensen praat; hij helpt mensen waar ze zijn en met wat nodig is, omdat we allemaal één zijn, broeders en zusters. Toen vervolgde hij zijn weg en wij, blij en vrolijk, staken de weg over omdat het licht inmiddels op groen stond.
Medewerkers informatiecentrum Share Nederland, Amsterdam.

Snelheid van licht
Op 10 mei 2018 hielden we een lezing in spiritueel centrum De Roos in Amsterdam met de titel: ‘De schoonheid van het bestaan en de wetten van het leven’. Al gauw nadat we in het zaaltje waren aangekomen, op de tweede verdieping (via twee steile trappen) kwam er tot onze verrassing een mevrouw op krukken binnen. We waren verrast omdat zij bij dezelfde tramhalte was uitgestapt als wij en het een eindje lopen naar het centrum is en dan de trappen nog op. Zij moet de wandeling naar het centrum en de trappen naar boven in een opmerkelijk tempo afgelegd hebben. Aan het einde van de lezing praatten we over Verklaringsdag en dat Maitreya de mensheid een ervaring van Eenheid zal geven. Op dat punt vertelde de dame ons over een geestelijke ervaring die zij had toen zij naar een heel mooi schilderij van Maitreya keek dat een vriendin van haar in Moskou, een schilderes net als zijzelf, had gemaakt. Zijn ogen waren prachtig, als licht en straalden licht uit. We hadden het ook over de Meesters die via discipelen werken en ze zei dat het fantastisch zou zijn om te weten welke Meester door Benjamin Creme werkte en Rembrandt, bijvoorbeeld. Toen zei ze dat zij weg moest omdat ze nog iets anders wilde bijwonen.
Leden van de Transmissie-meditatiegroep Amsterdam.

Drie brieven van dezelfde schrijver:

Muzikale balsem 1)

In 1995 volgde ik pianolessen op een muziekschool in Rimouski (Canada). In november of december 1995 vroeg mijn leraar me mee te doen aan een klein recital in een tehuis voor kankerpatiënten. Ik stemde enthousiast toe. Ik gaf gehoor aan de suggestie van mijn leraar om een paar dagen voor het recital naar het huis te gaan voor een oefensessie op de piano. Eenmaal daar zat ik achter de piano maar werd al snel heel, heel zenuwachtig. Ik zei mentaal: “Heer Jezus, help me alstublieft.” Een paar tellen later kwam er een kleine jongen naar me toe. De conciërge vroeg me of ik last van hem had en ik zei: “Nee”. Ik vroeg de jongen hoe hij heette en hoe oud hij was. Hij antwoordde dat zijn naam Guillaume was en dat hij vier jaar oud was. Ik vond dit heel vreemd omdat mijn jongste zoon dezelfde leeftijd en naam had. Ik herinner me dat we samen even piano speelden en dat ik me rustiger voelde. Ik besefte plotseling dat de kleine jongen was weggegaan zonder dat ik me bewust was geweest van zijn vertrek. Het lijkt alsof hij alleen kwam om mij rust te geven. Was dit een toeval of bemiddelde Jezus?
Benjamin Creme’s Meesters bevestigde dat de ‘kleine jongen’ inderdaad de Meester Jezus was.

Herkenning 2)
Tijdens de winter van 2001 zag ik op de levensmiddelenmarkt Trois-Pistoles een knappe, nogal lange man met zwart haar en een baard, die een lange beige jas droeg en een hoed. De man liep me voorbij, knikte snel met zijn hoofd zonder een woord te zeggen. Hij leek gelukkig en blij, zelfbewust en zelfverzekerd. Ik reageerde niet omdat ik me niet kon herinneren of ik hem kende.
Hij van zijn kant leek me te herkennen. Ik dacht dat hij misschien een collega van mijn man was. Een paar minuten later zag ik hem weer en hij groette me op dezelfde manier en dit keer knikte ik terug. Maar ik kon me nog steeds niet herinneren wie hij was. Weer thuis dacht ik dat hij misschien de Heer Maitreya was. Ik keek naar zijn foto en zag een grote gelijkenis. Dit voorval gaf me veel moed en hoop. Was deze man echt Maitreya? Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat de man inderdaad Maitreya was.

Bemoedigend teken 3)
De week daarop op dezelfde levensmiddelenmarkt Trois-Pistoles richtte een kleine levendige vrouw zich tot mij met gebarentaal. Ze maakte een hoop gebaren en probeerde me te zeggen dat ze me sterk vond door op de grote waterfles in mijn karretje te wijzen, en inderdaad had ik die grote waterfles helemaal alleen in mijn karretje gezet. Ik ken geen gebarentaal, dus ik probeerde haar te vertellen dat ze een beetje overdreef. Ze was onvermurwbaar en bleef suggereren dat ik echt heel sterk was. Ik bedankte haar voor het compliment. Ze knikte en ging verder. Na een poosje kwam het in me op dat het waar was dat ik sterk was en dat ik de neiging had mezelf te onderschatten. Meteen dacht ik dat deze vrouw misschien Maitreya was, ik zag haar bij de kassa in gebarentaal met andere mensen in gesprek. Ik dacht ‘Ik beeld het me in… het kan niet…’ Maar ik denk nog steeds aan die vrouw, zo vol leven. Kunt u me vertellen 1) of de vrouw Maitreya was, en 2) of de waterfles een symbolische betekenis had?
L.M. R., Dégelis (Quebec, Canada).
Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat (1) de ‘vrouw’ inderdaad Maitreya was. (2) Nee.


Mariabeeld in New Mexico weent

Een bronzen Mariabeeld in een rooms-katholieke kerk in Hobbs (New Mexico, VS) begon op 20 mei 2018 tijdens de zondagsmis tranen te plengen. Een parochiaan van de kerk, Laura Cisneros, merkte iets vreemds op toen ze met haar gezin de middagmis in de kerk van Onze Vrouwe van Guadaloupe bijwoonde. “Ik vroeg mijn man: ‘Heeft de Maagd Maria tranen?’” Haar man dacht eerst dat het een reflectie van het licht was, maar kon later zelf de tranen zien. Toen hij ter communie ging en vlak langs het beeld liep, was hij ervan overtuigd dat “er een wonder gebeurde”. Er zijn zoveel bezoekers naar Onze Vrouwe van Guadaloupe gekomen om getuige te zijn van het wonder dat de plaatselijke kerkfunctionarissen besloten hebben de kerk 24 uur per dag open te stellen om iedereen in staat te stellen het beeld te zien. Ooggetuigen berichtten dat de tranen naar rozen geurden en een olieachtige substantie hadden. In het begin ‘huilde’ het beeld zoveel dat de tranen aan de onderkant een plas vormden. De pastoor van de kerk, pater Jose “Pepe” Segura, zei dat mensen het gelaat van Maria twee keer afveegden en dat de tranen nog steeds verschenen. “Toen zag ik dat ze werkelijk huilde,” zei hij. “Ik denk dat het een geheugensteuntje voor ons allemaal is om dichter tot God te komen en te stoppen met gewelddadig te zijn en om ons te verenigen.” (Bron: currentargus.com)

boekbespreking door William Allen

Dr. David Clarke is hoofddocent Journalistiek en Folklore- en Mythologie-geleerde aan de Hallam University in Sheffield (VK). Hij bestudeert en schrijft al ruim 20 jaar over het ufo-verschijnsel in het VK, met name wat betreft de culturele en sociologische aspecten. Toen de Britse wet op de Openbaarheid van Bestuur in 2005 van kracht werd, was dr. Clarke een van de eersten die het ministerie van Defensie (MvD) bestookten met verzoeken om de onderzoeksdossiers van de geheime afdeling bekend als het “Ufodepartement” beschikbaar te maken voor academische onderzoekers. In 2007 kondigde het MvD aan dat het voorbereidingen trof om meer dan 11.000 dossiers die sinds 1940 opgeslagen waren, vrij te geven en via het Nationaal Archief toegankelijk te maken voor het publiek. Het Archief nodigde dr. Clarke uit om voor dit project vraagbaak en curator te zijn. Tijdens de monumentale taak om het materiaal voor het vrijgeven te ordenen, was Clarke in het bijzonder geïnteresseerd in de gevarieerde illustraties en tekeningen die talloze ooggetuigen voor hun verslagen van ufowaarnemingen maakten. Die belangstelling leidde tot zijn nieuwe boek: UFO Drawings From The National Archives (‘UFOtekeningen uit het Nationaal Archief’). Na een inleidende verhandeling waarin Clarke schetst hoe het MvD betrokken raakte bij het verzamelen van gegevens over het ufoverschijnsel, biedt hij een intrigerende reeks illustraties van ooggetuigen, chronologisch gerangschikt, die zich over vijf decennia uitstrekken. De verzameling geeft een historisch overzicht van de groeiende en kleurige variatie van vormen en afmetingen van ufo’s, van potloodschetsjes van schoolkinderen tot nauwkeurige potloodtekeningen, tot schilderstukken en gedetailleerde diagrammen (plus verscheidene foto’s) – alle met korte samenvattingen van de begeleidende meldingen. Ik was vooral gecharmeerd van de afbeeldingen uit de jaren 40 en begin jaren 50, van vaartuigen die tot bijna een decennium later door geen enkele fotograaf werden vastgelegd – met name een klokvormig ruimtevaartuig dat later de “Adamski-schotel” genoemd zou worden, nadat Adamski’s foto’s op grote schaal bekend werden. Een waarschuwend woord, echter, voor de lezers die de informatie van Benjamin Creme (BC), Share International en andere bronnen aanvaarden, namelijk dat deze planeet onmiskenbaar door afgezanten van andere werelden wordt bezocht, die buitengewoon vergevorderde technologie gebruiken; als journalist en folklorist benadert Clarke dit materiaal en het ufoverschijnsel in het algemeen als een moderne mythe die door de popcultuur en verschillende mediavormen beïnvloed is. Hij schrijft de typen voorwerpen die mensen beweren te zien voornamelijk toe aan de invloed die populaire sciencefictionfilms, televisieprogramma’s, omslagen van sensatiebladen, enz. op hun verbeelding hebben, met daarnaast de geavanceerde ontwerpen van militaire vliegtuigen. Terwijl dat bij sommige incidenten het geval kan zijn geweest, zoals met afbeeldingen van personen die beweren dat ze “helderziend” een ufo zagen of slechts gedurende een paar seconden, ontbreekt in zijn benadering mijn inziens het fundamentele vertrouwen in de gevoeligheid en overtuiging van een meerderheid van de ooggetuigen die met nadruk stelt: “Ik weet wat ik zag.” Toch, ondanks dat Clarke het verschijnsel voornamelijk tot het rijk der fabelen rekent in plaats van een aannemelijk feit, herkent hij de wezenlijke waarde van het materiaal. “Als visueel bewijs van ongebruikelijke waarnemingen die van diepgaande betekenis zijn en belangrijk voor die mensen die ufo’s zien”, schrijft hij, “zijn [de illustraties] op zich uitzonderlijk waardevolle historische documenten…” Veel van de afbeeldingen in UFO Drawings From The National Archives zijn prachtig. Sommige lijken bijna op de foto’s die in eerdere nummers van Share International zijn gepubliceerd en waarvan Benjamin Creme’s Meester bevestigde dat het ruimtevaartuigen van andere planeten waren.

David Clarke, UFO Drawings From The National Archives, Four Corners Irregulars, 2017.

Naschrift:

Sinds de sluiting van het ‘UFO-departement’ van het Britse ministerie van Defensie zijn er voor belangstellenden nu en dan boeiende recente voorbeelden van illustraties van ooggetuigen te vinden op de website van het Amerikaanse Mutual UFO Network: mufon.com, in de “track ufo’s data file”.